Het is niet te geloven! Ik ben met stomheid te verslagen. Ze hebben een plan… een echt haalbaar plan om me hier weg te krijgen! Alles kan in het water vallen, maar toch…

Het plan gaat als volgt: Ik moet naar Schiaparelli waar de MAV (die vooruit gestuurd was voor de volgende Ares-missie) op me staat te wachten. Dan verbouw ik de MAV. In tussentijd pikt de Hermes een nieuwe bevoorradingssonde gestuurd door NASA, op. (Mijn collega’s van Ares 3 zitten in de Hermes. Zij hebben ervoor gekozen om hun reis met 533 te verlengen zodat ze mij kunnen redden. Hoe edelmoedig is dat niet?) Nadat de Hermes de bevoorradigssonde bemachtigd heeft, verandert hij zijn koers en keert hij terug naar Mars. Daar zal hij enkel een baan rond Mars maken aangezien hij niet over genoeg brandstof beschikt om te landen. Ten slotte lanceert de MAV, wordt hij naar de Hermes geleid en haalt de bemanning mij aan boord. Klinkt goed toch?

Maar ik ga nu snel aan de slag. Er moeten een aantal cruciale voorbereidingen getroffen worden en ik heb niet veel tijd. Bovendien mag ik niet te vroeg juichen want er kan nog altijd iets mislukken.

Maar toch blijft het gevoel dat ik niet ga sterven, knagen.

Ik zal niet sterven op deze planeet.

Mark Watney