15-09-2013, 16:01 geschreven door Willem en Krina  

06-04-2014, 22:12 geschreven door Willem en Krina  

Van de camping in het park Despeñaperros bij Santa Elena (Jaèn) zijn we we verder naar het noorden gereden. We zijn even gestopt bij het stadje Consuegra. Hier staan boven op een hoge heuvelrug een rij windmolens die door het boek “Don Quichot” van de schrijver Cervantes wereldberoemd zijn geworden. Het kan bijna niet anders dan dat Cervantes hier ook ooit eens moet zijn geweest om stof op te doen voor zijn boek over de dwaze ridder die met zijn knechtje Sancho Panza al vechtend tegen windmolens door het land van La Mancha trok. De windmolens zijn er nog steeds en goed gepreserveerd. Van binnen zijn de molens helemaal leeg en het raderwerk is allang verdwenen maar in de eerste molen is nu het VVV bureau van het stadje en in een van de laatste molens in de rij is nu een winkeltje met een gids die je alles kan vertellen van de molens en Don Quichot. Erg leuk en een bezoek waard. 

Van Consuegra zijn we door gereden naar de camping in Arranjuaz.  Er valt weinig over deze camping te vertellen en de volgende dag zijn op weggegaan naar Burgos. Dwars door Madrid. TomTom heeft ons de weg gewezen, en op de manier TomTom eigen, zijn we zigzag door de stad gereden in plaats van een meer directe route. Nou ja denk je dan maar, ... hebben we dat ook weer gezien.

Van de rit naar Burgos hebben we genoten.  Veel door het lage bergland gereden en we hebben mooie vergezichten gezien. Het was een vlotte rit en de camping was gemakkelijk te vinden. Een beetje een rare camping. Er stonden veel campers en caravans vooral veel Nederlanders en Engelsen. Van de 4 toilet gebouwtjes waren en drie dicht en die open was was natuurlijk het verst van iedereen vandaan. Er werd veel gemopperd overal. Ook het onderhoud liet veel te wensen over. Waar het terrein niet hobbelig was zaten wel gaten en de grasmaaimachine was volgens mij al maanden kapot. Ondanks de tekortkomingen blijven we toch twee dagen staan om Burgos een bezoek te brengen. Burgos zelf is een mooie stad en zijn kathedraal is een wereldberoemd meesterwerk. Het is meer museum dan kerk want er zijn kunstschatten van vele families en andere kerken in ondergebracht. Er hangen veel oude meesterwerken als schilderijen en wandkleden aan de muren van de vele kapellen die er in de loop van de eeuwen zijn bij en aangebouwd.  

Het is werkelijk een en al pracht en praal en een ode aan de kunstenaars en de handwerkslieden van vervlogen eeuwen.

Gisteren 21/3/2014 zijn we aanbeland in Urrugne, een klein dorp net over de grens van Spanje in Frankrijk en een paar kilometer van St-Jean-de-Luz. Het is hier leuk en we hebben een prachtig uitzicht.  Na het kurk droge Spaanse land zijn we aanbeland in het prachtig groene kustgebied van het  Franse baskenland. We blijven hier een paar dagen voordat we verder noord gaan. Jammer dat het de volgende dagen gaat regenen want het is hier goed wandelen. Het is ook hier een komen en gaan. Heel veel Nederlanders en Engelsen gebruiken deze camping als nachtstop op weg naar huis. Wij zijn van plan om naar de Dordogne te rijden morgen en nog wat leuke stadjes te bezoeken voor we definitief terug rijden naar huis.

We danken alle voor hun emails en hopen binnenkort weer te berichten over ons verdere bezoek aan Frankrijk en de Dordogne.

Groetjes allemaal en tot wederhoren.

Willem en Krina.

On our way home.

From the camping in the Park Despeñaperros near St. Elena (Jaèn) we went further north to the little town of Consuegra. Here, on top of a large high hill are row of 10 windmills from medieval times.  The windmills, made world famous because of the book Don Quixote by Miguel Cervantes are still there and well kept. It’s almost sure that also Cervantes must have been here somewhere around AD 1600 to gather ideas for his book about the foolish knight Don Quixote and his servant Sancho Panza who went fighting windmills all the time through the highlands of La Mancha.

Cervantes, the Don and Sancho Panza are gone but the windmills are still here and carefully maintained.  The drives and the millstones are long gone but in the first mill is now the tourist office and in one of the others a small shop. The fellow that runs the shop can tell you all about the history of the windmills and the adventures of the wild duo in the book of Cervantes.

From Consuegra we visited one more camping in the little town of Arranjuaz before went on to Burgos.  The road north went smack through the city of Madrid. There must have been better ways to go through Madrid but our navigation aid apparently knew a more interesting thoroughfare and leads us crisscross through the city and I think we have seen it all.

We very much enjoyed the road to Burgos. We drove first through the hill country and later over the high plateaus of La Mancha and Leon and took pleasure in beautiful panoramas. The camping in Burgos was a bit of a disaster. The camping was pretty full with Dutch and British campers and caravans; all there for a one night along their way back north or to the south of Spain or Portugal. There was a lot of carping about the facilities because of the 4 buildings only one was open and of course the furthest away from the campers. The terrain itself was full of holes and very uneven proclaiming the total lack of maintenance. And from the height of the grass I guessed that the lawnmower must have broken months ago.

Regardless the poor performance we stayed two days because we wanted to visit Burgos. Well kept bicycle paths led from the camping through the parks into the city proper and on.  Burgos is a beautiful old city and an architectural treasure of which the cathedral is the crown and one of the most famous in the world. More a museum then a church, it contains treasures and art donated by wealthy Spanish families and other churches. The cathedral stands in the center of Burgos and the intention of our visit. The cathedral and the many attached chapels contain untold works of painters, sculptors and other long forgotten medieval craftsmen and artisans.

Yesterday 3/21/2014 we arrived in Urrugne, a small village a few miles over the border from Spain in France.  After the dry countries of the Spanish highlands it’s great to see the green valleys of southern France again. Flowers everywhere. It could be a lot better if it wasn’t raining so much on this side of the Pyrenees. Many Dutch and British campers use this camping as stopover on the way south or on the way back and stay only one night. We plan to stay 2 days and visit the little village of Urrugne and do some hiking. Day after tomorrow we continue our journey towards Dordogne and plan to be home in another couple of weeks.

We thank all for their emails and hope to tell you soon about the last leg of our trip through France.

Best regards and all the best from Willem and Krina.

22-03-2014, 17:16 geschreven door Willem en Krina  

Het bevalt ons goed in Motril. Wat een gezellige stad. Ook de camping valt erg mee. We zijn wel een paar keer verhuist, want op onze eerste plek bij de poort was het te lawaaierig en op de tweede plek hadden we slecht internet.  Net een tikje te ver van de WiFi antenne. Nu we verhuisd zijn naar de derde plek hebben we alles.  Volop zon, redelijk internet en prima TV ontvangst op de koop toe. Dank zij het uitstekende fietspadennet kunnen we zo vanaf de camping naar de supermarkt fietsen. Alle fietspaden zijn met elkaar verbonden en je kunt zo de stad in fietsen.  Het is echt geweldig hoe het allemaal is aangelegt. 

Vanaf de camping hebben we een geweldige blik op het gebergte achter Motril. Op de hoge toppen ligt sneeuw en volgend de campingbeheerder blijft het op de hoogste toppen de hele zomer liggen. Je kunt tot ver in de zomer skieën.
Het is niet druk op de camping en overal zijn plekken leeggekomen want een hoop buitenlanders die hier hebben overwinterd gaan weer op weg naar huis. Vrijdag’s middags stroomt de camping weer vol met Spanjaarden. Dan is het met de rust gedaan. Vooral het komende weekend want dan is het feest in dit gedeelte van Spanje. Alweer! Geen land heeft zoveel feestdagen als Spanje. Dat is natuurlijk slecht voor de economie van het land maar daar geven ze hier niet om. Als Spanje tekort komt geeft de EU wel weer geld om het gat te dichten. Zo hoort het vindt men hier.  Spanje wil nergens aan mee doen. Zo houdt men zich hier nog steeds vast aan de siesta, terwijl het volgens een nieuwe wet niet meer mag. Maar tussen half twee en vijf gaan de meeste zaken en winkels toch dicht. Men gaat terug naar het werk tussen half vijf en vijf uur en werk dan tot een uur of acht ’s avonds. Nog een overblijfsel uit de oude tijd dat er ’s middags niet gewerkt kon worden op het land vanwege zomerse hitte. Voor ons maakt het niet veel uit maar ’s middags gaan winkelen is er niet bij. Zelfs het reisbureau waar we de tickets moeten halen voor onze reis naar Melilla gaat onverbiddellijk dicht ’s middags. Maar ja daarentegen gaan de meest restaurants ’s avonds al om half negen open. 
Ook is het een komen en een gaan van vogels. Vlak achter onze camper bouwt een putter paartje een nestje. Ook andere vogels slepen met allerlei pluizen en draadjes voor het nieuwe nest anno 2014.  Ook gaan de mimosa bomen gauw in bloei. Ze hangen vol met knoppen en hier en daar komen al gele bolletjes tevoorschijn. Het wordt prachtig.

Woensdag j.l. hebben we de veerboot genomen in Motril voor de 4½ uur vaart naar Melilla. Melilla is een stad in de Spaanse enclave op de noordkust van Marokko. Het is een levendige stad met veel mooie architectuur en parken. Melilla heeft veel problemen met vluchtelingen uit de Afrikaanse landen. Men probeerd met alle macht de stroom van vluchtelingen te keren maar niets helpt. Ondanks de grensbewakings troepen en 10 meter hoge hekken om de hele enclave komen er steeds groepen vluchtelingen binnen. Nog vorige week werd de grenspost bestormt door meer dan 500 vluchtelingen. Daar konden de weinige politieagenten ook niets tegen doen en het resultaat van de ontstane drang en vechtpartij was vele gewonden en het merendeel van de vluchtelingen binnen de enclave in de stad Melilla. Ook hebben vluchtelingen al enkele keren met een voertuig op hoge snelheid de slagboom geramd. En omdat Melilla Spaans grondgebied is, geld de EU regelgeving en kunnen ze niet worden teruggestuurd. Eenmaal binnen ben je binnen. Spanje weet zich geen raad met al die duizenden mensen die op allelei manieren via Spanje Europa proberen binnen komen. Werk is er niet voor ze en onvoldoende opvang dus zwerven ze in groepen door de stad. Spanje probeerd met meer politie en leger de vloed te keren maar volgens mij is het dweilen met de kraan open. Ik las in de krant van Melilla dat een locale politicus zelfs suggesteerde om de omheiningen maar weg te halen. Het help toch niets. Komen ze vandaag niet over de hekken dan lukt het mischien morgen wel of anders de volgende week.  

Extra politie en militia wordt met volle bussen vanuit het vaste land van Spanje naar Melilla gebracht en ook ons hotel zal vol met politie. Wel een veilig gevoel! Maar of het veel uithaald geloof ik niet. De Marokkaanse politie aan de andere kant van de grens kijkt de andere kant op en laat de stroom gewoon door met de gedachte van “Wat moeten wij er anders mee?”

We hebben gedurende twee dagen Melilla doorkruist en genoten van de vele stadsgezichten en de vele winkelstraatjes. Van het sprookje dat je belastingvrij kunt kopen hebben we weinig gemerkt. Schoenen en kleding was wel wat goedkoper maar we vonden de restaurants over het algemeen duurder dan op het vaste land van Spanje.  

We vonden in Melilla een smeltkroes van christenen, moslims en hindoe.  Het leeft allemaal vredig bij elkaar heen en de bevolking leek opgewekt en overal vriendelijke gezichten. Geen wanklank gehoord. We hebben maar één akelig baasje ontmoet en die zat achter de bali in ons hotel. Vast en zeker ingehuurd via het uitzend bureau “Snauw en Grauw” die naar ik heb vernomen ook in Nederland zijn vestigingen heeft.
Al te gauw was de tour weer over en moesten we met de veerboot terug naar Motril. Het was stormachtig en de boot deed er met tegenwind een uur langer over en ging behoorlijk te keer. We zijn naar de camping terug gelopen want na al dat gebonk en geschommel op de boot trok een avondwandeling ons wel aan. 

De zon schijnt de hele dag, het is 20 graden, maar de wind houdt voorlopig nog aan en het zal nog drie dagen duren volgens de Meteo dat het weer weer normaal wordt. Wij denken er aan om rond half maart aan de reis naar huis te beginnen en er een week of drie over te doen. Het kan natuurlijk nog veranderen. Plannen zijn er om te veranderen. Voorlopig nog maar even verder genieten van de zon en wat fiets en wandel tochten te maken.

Groetjes en het allerbeste van ons beide hier in Motril. Tot de volgende keer.

Bijlagen:
Blik op de bergen achter de camping.jpg (81.8 KB)   
Fietspad van de camping naar Motril.jpg (111.1 KB)   
Kijken over de schouder van Servantes in Melilla.jpg (110.3 KB)   
Melilla gevels in de binnenstad.jpg (96.1 KB)   
Melilla haven vanaf het Fort.jpg (102.1 KB)   
Melilla vanaf het fort.jpg (92.9 KB)   
Melilla's centale park.jpg (122.6 KB)   
Motril vanaf de veerboot.jpg (105.3 KB)   
Paradijsvogelbloem vlak bij onze camper.jpg (93 KB)   

Donderdag 6 februari zijn we van camping Marjal in Guardamar weggereden. Eindelijk!  Het voorafgaande weekend was erg druk want Krina werd vrijdagmiddag zo ziek dat we de laatse physio voor die middag hebben moeten afzeggen.

Tegen de avond ging het hoe langer hoe slechter en uiteindelijk werd het zo erg dat ze weer ’s nachts naar het ziekenhuis moest. Haar bloeddruk was veel te hoog en ze werd aan zuurstof en een infuus gelegd, met medicatie om de bloeddruk te verminderen en om te slapen. Na de bloedtest werd er geoordeeld dat ze zou worden opgenomen en de nacht in het ziekenhuis moest blijven. Ze zou de volgende ochtend ook nog een scan krijgen.

Het resultaat van de bloedtest was goed en ook de scan vertoonde geen problemen. Blij nieuws dus!  ‘s Middags om twee uur mocht ik haar weer mee nemen naar de camping. Ze was wat beter en de medicatie die ze mee kreeg heeft dusdanig goed geholpen dat ze maandag de laatse fysio kon doen. Sinsdien gaat het bijzonder goed. Wel iedere dag haar oefeningen doen en uitkijken dat ze geen domme dingen doet met haar rechter arm natuurlijk.

We hebben nog even in dubio gestaaan om naar huis te gaan, maar het gaat zo goed dat we besloten hebben om verder te gaan. We gaan het even aanzien en maken dan de beslissing.

Van Guardamar zijn we door gereist naar een camperplaats bij Cartagena in het dorpje Santa Ana, 4 kilometer van Cartagena. Het was een leuke plek met de hele dag zon. De volgende dag zijn we met de bus naar Cartagena gegaan en de stad met haar bezienswaardigheden bezocht. Het is een aardige stad om door de winkelstraatjes te lopen en over de esplanadas te flaneren, maar als je zo de zijstraten in kijkt zie je toch veel verval en leegstand. Ook zie je overal graffitie en vuil.  De oude binnenstad is echter het bezoeken waard. Er zijn veel leuke winkels en gezellige restaurantjes. In een van die restaurantjes hebben we tapas gegeten. (zie foto)

De volgende dag hebben we het stadje Santa Ana bekeken en de camper klaargemaakt voor de reis naar Almeria.

We hadden voor een groot gedeelte een heel mooie rit. De amandelbomen stonden in bloei en daar hebben we er veel van gezien. Ook mooie vergezichten op sommige plaatsen en heel veel bergen. Het is wel één van de droogste gedeeltes van Spanje en sommige gedeelten doen me aan de woestijn denken. Dank zij irregatie zijn er ook groene gebieden waar citrus fruitbomen groeien.

Er word hier in dit gedeelte van Andalusie veel groente en tomaten geteeld en dat is duidelijk te zien aan de kilometers van met plastic overdekte kassen, soms zo ver als het oog rijkt.  Dat was dus het niet zo mooie gedeelte. Het is een zee van plastic!

De camping “La Garrofa” is heel apart.  Het ligt aan een inhammetje aan zee.  Gedeelte van de camping is dus aan het strand.  Er loopt ook een weg boven over de camping en daar staan wij gedeeltelijk onder. Dit is wel de vreemdste plaats waar we ooit gestaan hebben, maar ondanks alles heeft het toch zijn charme want de camping is leuk aangelegt. Het santair is schoon en er is plenty warm water voor was, afwas en de douches, maar het is zo langzamerhand aan vernieuwing toe.

Achter ons zien we boven in de verte de snelweg lopen en om de hoek van ons strandje ligt in de verte Almeria.  Maandags bezoeken we Almeria. Het valt tegen. Er staat een koude wind en de zon laat zich maar af en toe zien. De straten kunnen schoner, de parkjes worden niet bijgehouden en een hoop historische gebouwen hebben een opknapper nodig. Nee Almeria valt ons tegen en we zijn blij als de bus ons weer bij de camping afzet.

We nemen dinsdag weer de bus en gaan mee naar het stadje Aquadulce. Hier bezoeken we het postkantoor en doen de post weg. Dwars door het stadje loopt een lange brede winkelstraat die in tweeën wordt gedeeld door een langerekt park met een grote hoeveelheid palmen en bloeiende struiken. We wandelen de straat af en drinken er koffie en kopen schoenen. We wandelen terug naar de bushalte via de boulevard. Alles ziet er verzorgd en schoon uit. De burgemeester van Almeria kan hier nog wat opsteken.

Op woensdag verlaten we Almeria en rijden naar Motril. Het grootste gedeelte van de route gaat via de autoweg. Links en rechts weer eindeloos plastic kassen met af en toe een stukje groen. Waar het in de heuvels maar even vlak is heeft men er kassen gebouwd. Het mag dan een zegen zijn voor de lokale economie maar voor de toerist is het een gebied waar je beter met een grote boog omheen kunt rijden.

“s Middags komen we bij de camping in Motril aan. Het is een wat oudere camping. Aan tuinieren heeft de eigenaar zo te zien een grote hekel en alles moet nodig gesnoeit maar de stemming is er goed en we krijgen een mooie plek in de zon. De camping is prachtig gelegen aan een rustige weg en vlak bij het strand. Voor de camping ligt een mooi breed fietspad naar Motril. Vrijdag is er markt in Motril en daar gaan we naar toe met de bus.

We zullen in ons volgende blog verder over ons verblijf in Motril vertellen. Groetjes allemaal van ons beide en tot de volgende keer.

Thursday, February 6th, we left camping Marjal in Guardamar. Finally! The previous weekend was very busy as Krina became so sick on Friday that we had to cancel her last physio for that afternoon.
By evening her health was becoming increasingly worse and eventually became so bad that later that night she had to be hospitalized again. Also her blood pressure was sky high. In the emergency ward the doctors put her on oxygen and a drip with medication to reduce blood pressure and to let her rest. After further examination and a blood test, it was decided that she would have to stay the night in the hospital. She would also get a scan the next morning.
The result of the blood test turned out good and also the scan showed no problems. Happy news!  At two o'clock Saturday afternoon I was allowed to take her home. She was feeling a bit better and the medication she got with her helped so good that she could do her last physio Monday. Since then it goes particularly well. However, every day she has to do her exercises and we see progress.  As long as she does not overdo things with her right arm, we hope that she will soon fully recover. However, the doctor warned us that full recovery could take a long time.
Therefore we had some doubts and talked about going home, but decided to travel on and see how it goes. We can always turn back when things got worse.

From Guardamar we traveled to a camper park in the village of Santa Ana, 3 miles from Cartagena. It was a nice place with all day sun. The next day we took the bus to Cartagena and visited the city and its attractions. It's a nice town to walk through the shopping streets and wander over the esplanades but if you look into the side streets you see a lot of decay, vacancy and graffiti everywhere. Too bad!

It still was a nice visit and we had an excellent lunch with tapas and wine in the medieval part of the town. The next day we visited the little town of Santa Ana and made the RV ready for the trip to Almeria.
For the larger part the journey to Motril was very pleasant. The almond trees were in bloom and we saw lot of them.  We enjoyed beautiful vistas and panoramic mountain views.  Southern Andalusia is beautiful, but also one of the driest parts of Spain. Some areas reminded me of the desert. Thanks to irrigation there are many green areas with citrus groves.
Here in this part of Andalusia people grow vegetables and tomatoes and it shows. You see miles and miles of plastic covered greenhouses, sometimes as far as the eye can see. These areas are not so nice. It is a sea of ​​plastic!
The "La Garrofa" camp is very special. It is situated on an inlet of the sea laces. The campsite is on the beach. There is also a road above the camp and we are partly under an overpass of a seldom used road. This is the strangest place we've ever been, but despite everything, it has its charm and the camp is fun. The sanitary building is clean and there is plenty of hot water for washing, dishwashing and showers.

Behind us we see the highway in the distance high up the mountains and around the corner from our beach you see Almeria in the distance. On Monday we did visit Almeria and found it disappointing. There was a cold wind blowing and the sun only came out occasionally. The streets of Almeria could be cleaner, the parks are not being maintained and a lot of historical buildings need a fixer-upper. No Almeria is not for us and we were happy when the bus dropped us back at the campsite.
Tuesday we took the bus again and went to the town of Aquadulce. First we visit the post office. We arrive in a long wide shopping street, divided by an elongated park with large amounts of trees and flowering shrubs. It runs through the length of the town. We walk down the street and drink coffee and even buy shoes. We walk back to the bus-stop on the boulevard. Everything looks neat and clean. The mayor of Almeria can learn something here.
On Wednesday we leave Almeria and drive to Motril. The largest part of the route goes via the motorway with left and right again endlessly plastic greenhouses with an occasional patch of green. Where in the hills but wherever a flat area was found one erected a plastic green house on it. It may be a boon to the local economy but for the tourist is the one area which you better give a wide berth.
"In the afternoon we arrive at the campsite in Motril. It is an older site and to gardening, the owner show a great dislike and every tree and shrub needs pruning but the mood is good and we get a nice place in the sun. The campsite is beautifully situated on a quiet road, near the beach. In front of the site is a bike path to Motril which looks brand new. We like to try it out as soon as we can in the hope that Krina shoulder can stand it.

Tomorrow, Friday is market day in Motril and we're going by bus. We need all kinds of fruit and veggies and the open air markets in Spain are the best place to buy them as many small farmers bring their produce and fruit to the markets. We will tell you in our next blog more about our stay in Motril. Greetings from the two of us both and until next time.

14-02-2014, 21:23 geschreven door Willem en Krina  

Jammer genoeg hebben we het verblijf op de camping in Gurdamar moeten verlengen. Het oorspronkelijke idee on zo rond de tweede week van january verderop te gaan kon helaas niet door gaan. Het probleem met Krina’s rechterschouder verergerde zo snel dat we de hulp van een andere dokter en uiteindelijk het ziekenhuis hebben moeten inroepen. Een gesprongen adertje in het schoudergewricht was de oorzaak en het bloed en vocht uitoefende druk op een zenuw wat de scherpe pijn veroorzaakte. Het veroorzaakte ook een ontsteking wat de pijn alleen maar verergerde. Nadat dit eerst was vastgesteld met een scan probeerde men eerst met een lasertherapy maar success bleef uit en de pijn werd alleen maar erger.  Met een verwijsbrief van de arts melden wij ons in het ziekenhuis waar pas kon worden ingegrepen nadat de ziektekostenverzekering in Nederland via Fax of Email toestemming wilde gaf voor de behandeling.  Dat bleek een bijna onoverkomelijke hindernis te zijn die we pas na drie uur bellen en argumenteren hebben kunnen nemen.

Aanvankelijk had de behandeling niet het verwachte resultaat maar uiteindelijk met de juiste medicijnen, veel rust en een uur physiotherapy per dag is er nu na enige weken speurbare vooruitgang en kan ze met haar arm weer pijnloos een aantal handelingen zelf doen. Het gaat vooruit dus. We moeten nog 2 weken met de physiotherapy en met verminderde medicatie doorgaan. Dan zou het geheel moeten zijn genezen en kunnen we weer verder.

Het houdt wel in dat we verschillende keren hebben moeten verhuizen op de camping want de meeste plaatsen zijn besproken en zo gauw als de mensen komen en hun plek opeisen moeten we verhuizen. Gelukkig met de camper is dat vrij gemakkelijk. We hebben ook een auto moeten huren om iedere dag de 16 kilometer van en naar het ziekenhuis te moeten rijden. Het is wel gemakkelijk met een auto er bij want met de fiets weg gaat natuurlijk niet. De afgelopen tijd is er weinig tijd en lust geweest om fotos te maken maar vanaf volgende week hebben we maar drie keer in de week physio en hebben we meer tijd voor ons zelf. Dan kunnen we ook weer eens weg voor wat tripjes in de omgeving met de huurauto.

We zullen ook blij zijn als we weer verder kunnen rijden naar de volgende bestemming.

Krina en ik hopen dat het jullie allemaal goed gaat en dat koning winter jullie niet al te lang in de ban houd. Het weer is hier ook weer opgeknapt en we kunnen weer van de zon genieten. Het was de laatste tijd maar kwakkelen en we hebben veel bewolking en wind gehad met 'smiddags wat zon. Vandaag de 26^ste is eigenlijk één van de mooiste dagen van januari. Wat hebben we het het goed hier aan de Spaanse Costa. Onze gedachten gaan uit naar onze vrienden George en Marianne die op het ogenblik door Australie reizen en lijden onder een hitte golf terwijl onze vrienden in Noord Nederland zuchten onder Code Oranje vanwege kou en sneeuw. Wat een vreemde wereld. Maak er het beste van!

OK luitjes, groetjes en tot wederhoren en het allerbeste van Willem en Krina.
================

Bijlagen:
In het zonnetje2.jpg (102.3 KB)   

Kerst in Guadamar.

De kerst in Guardamar kondigde zich aan met veel regen en harde wind. Op tweede kerstdag waaide het zo hard dat we het windscherm moesten binnen halen.  Uitgaan was er niet bij voor een heleboel camping gasten want ze zaten in de voortent van de caravan om de boel bij elkaar te houden. De volgende dag  was het beter en straalde zon weer van de hemel.  De temperatuur komt ‘s nachts zelden boven de 7 – 8 °C, overdag is het steeds weer mooi en tussen de 16 en 22 graden. Het was een goede dag om te gaan fietsen maar aangezien Krina nog steeds wat last had van haar schouder hebben we het plan omgezet naar een strand wandeling. Er was ook genoeg te doen in het recreatie centrum. Er was muziek en dans en ’s vonds een kerstmaaltijd. Aangezien ons menu er beter uitzag dan hetgeen werd aangeboden in het restaurant hebben we thuis gegeten.

Als ik dit schrijf is het oudejaarsdag en is Krina oliebollen aan het bakken. De buren om ons heen worden ook bedeeld. Het is hier geven en nemen. De buren hebben ons een grote fles zelf geperste sinaasappel sap gegeven en onze vrienden van de overkant kwamen aan met een rest erwtensoep. Lekker! Later in de week gaan we zelf ook naar de boomgard waar we vanuit de camping sinaasappels mogen plukken.  We hebben ook aardige mensen ontmoet uit Berlijn. Dat waren onze eerste overburen toen we op de camping aankwamen. We hebben vriendschap gesloten en afgesproken er volgende zomer of najaar een camper bezoek af te leggen. Boven Berlijn is het prachtig met veel meren en bossen en we zijn er nooit geweest dus gaan we volgend jaar. Ze hebben ruimte genoeg om het huis en hebben een camperplaats laten aanleggen met stroom en water voor campervrienden die voor een bezoekje langs komen.  

Zo dat was voorlopig oudejaarsdag. Zo meteen gaan we beginnen met ons avondmaal. Het wordt tapas in de Spaanse stijl. Een avond vullende maaltijd met een uitstekende wijn die bij de Mercadona op de kop hebben getikt. We denken niet dat we 12 uur halen maar zullen het proberen. De champagne staat in iedergeval koud. Halen we het niet dan wordt het morgenvroeg een champagne ontbijt. We bekijken het wel.

Allemaal een fijne oudejaarsavond gewenst en alvast een heel gelukkig en gezond 2014.

Tot ziens in het volgende blog!

Groetjes, Willem en Krina.

Christmas in Gurdamar.

Christmas in Gurdamar was cold and it rained cats and dogs.  Boxing Day was dry but stormy with gusts up to 50 – 60 miles an hour. We took the windscreen down to avoid damage. A few people that went home for the Holidays were not as lucky and had damage to their awnings or tents. Peculiar weather here because the following day was back to normal and the sun was shining bright and the day temperature again balmy. The nights are cold and come seldom over 40°F.

 There was enough to do for the folks here and there were music and dance in the recreation area of the restaurant. They also served a Christmas buffet but our menu looked better we decided to stay in and eat in our motor home.

Today in New Year’s Eve and Krina baked the traditional New Year pastries Dutch for us and of course for the neighbors left and right according Dutch tradition. We in return got a large bottle of fresh squeezed orange juice and a dish of pea soup with sausage.

We also met a German couple from Berlin. They were our neighbors before we had to move to our present pitch. Nice people. We plan to visit them in Berlin next year.  They have plenty space around their home and had a motor home pitch made with water and electrical outlets for visiting friend with motor homes.  The area north of Berlin in the direction Brandenburg has huge forests and many lakes. The area is only sparsely populated and is a favorite destination for campers and motor homes.  We are ready for an extensive tour through those lands there as we have never been that far in the north-east of Germany.

Tonight we have a real Spanish dinner. Tapas!  All kind of little dishes with a very nice Spanish wine we discovered in a supermarket nearby.  We don’t think we’ll make it through midnight, but we keep the champagne cold anyway. And if we don’t make it … we’ll use it tomorrow morning for a champagne brunch. We’ll see.

We wish you all a very pleasant further New Years Eve and a happy and healthy New Year.

Love, Willem and Krina.

31-12-2013, 15:34 geschreven door Willem en Krina  

15-12-2013, 21:09 geschreven door Willem en Krina  

Van Crevillente naar Sant Fulgencio en Guardamar del Segura.

Van de camping MARJAL in Crevillente hebben op de 30^de  november afscheid genomen.  We zijn op weggegaan naar de kleine SVR camping in Sant Fulgencio met 7 plaatsen waar wij een leuke plaats hebben besproken om de kerst en oud en nieuw door te brengen. Na een mooie rit komen op de camping aan. We zijn een dag te vroeg dus staan we op de reserve plaats naast het bloemperk. Er is veel werk besteed aan de camping. Alles is vakkundig aangelegt en betegelt met echte Spaans Azulegas (tegeltjes). De eigenaresse is er niet. Haar schoonzoon ligt in Benidorm in het zieken huis en zij en haar dochter brengen er veel tijd,

Vervangende manager en is heel aardig en loodst ons op de reserve plek. We maken al meteen vrienden en iedereen komt zich voorstellen. Het is er reuze gezellig.

Alleen door twee echtparen wordt er al stevig gemopperd, vooral door onze toekomstige buurvrouw. Zij vinden de camping al veel te vol en de reserve plaats moet leeg blijven vinden zij anders kunnen ze er met hun autos moeilijk door. Ze zullen gaan klagen bij de eigenaresse. Ik laat het maar zo want je hebt op iedere camping wel een zwartkijker. We maken we ons verder geen zorgen. Wij mogen hier staan.

De volgende dag komt onze plaats vrij en rijden we de camper op de plek. Nauwelijks de neus van de camper in de richting van onze staanplaats gedraaid of daar komt de boze buurvrouw al weer aanrennen. We moeten van haar alleen maar zó gaan staan op onze plaats dat hun geen zon verliezen op het plekje waar zij hun stoeltjes hebben gezet om ’s middags van de zon te genieten. Hun eigen plek is zo volgebouwd met een grote caravan en voortent dat zij op hun eigen plek niet in de zon kunnen zitten en naast hun plaats op de gemeenschappelijke ruimte in de zon moeten zitten en op dat plekje mogen wij geen schaduw op werpen. Grote ruzie dus. Madam heeft een vlijmscherpe tong en heeft geen moeite om die volledig in te zetten om haar gelijk te krijgen. Madam kan ons de pot op!!!

De hele camping komt eerst kijken , maar druipen al gauw af.  We merken dat deze dame niet geliefd is op de camping en menige overwinteraar heeft al bij haar onder vuur gelegen.

De vervangende manager maakt een eind aan de ruzie wijst mij de camper te parkeren op onze plek zoals wij dat in gedachten hadden. Madam heeft gelijk want door de laagstaande zon valt de na-middag schaduw van de camper wel niet op hun caravan maar wel op het zonneplekje van hun twee stoeltjes. Jammer dus! Als de eigenaresse ’s avonds terug komt van het ziekenhuis wordt zij besprongen door de haaibaai en .... ach ... de eigenaresse is niet opgewassen tegen de scherpe tong van madam en buigt onder de verbale aanval. Zij herroept de beslissing van de vervangende manager en wij moeten verkassen of anders gaan staan zodat Madam weer in de namiddagzon kan zitten. Geen zonnig plekje meer voor Willem en Kina.  We besluiten dan maar een andere camping op te zoeken want er zijn er plenty in de directe omgeving.  De volgende dag heeft de eigenaresse toch spijt maar Krina en ik hebben geen zin om 6 weken tegen het zure gezicht van een boze buurvrouw aan te kijken en nare opmerkingen over ons heen te laten gaan. Daar komt toch ruzie van en daar zijn we niet voor op vacantie. Nagezwaaid door alle anderen mensen van de camping vertrekken we naar camping Marjal in Guardamar, 5 km verder. We hebben er al kennissen.  De familie Donze die ook bij ons in de flat wonen. We krijgen een plaats toegewezen waar we tot de 15^de blijven staan. Dan moeten we verkassen naar de plek tegenover hun. Een hele mooie plek in de zon. We blijven hier to half januari dan gaan we weer verder de kust langs richting Carthagena en de zuidkust van Spanje.

Guardamar heeft alles en aangezien Krina nog steeds last heeft van haar rechterarm en schouder kunnen we hier weer een dokter bezoeken en de behandeling afmaken indien nodig.

Er zijn supermarkten in loop afstand en ook het strand is minder dan 10 minuten wandelen. Het brede strand loopt kilometers door naar Santa Pola. Aan de ene kant de middellandse zee en de andere kant een groot beschermd duin gebied.  Prachtig mooi. We zijn blij om hier te zijn. We kunnen alle kanten op.

We vinden ook een Nederlands winkeltje met AH producten. Schandalig duur.  De Jumbo winkel in Altea had tenminste nog redelijke prijzen maar deze winkelier maakt het wel bont. Gelukkig dat we goed hebben ingeslagen bij de Jumbo in Altea. Het Nederlands koffie plaatsje naast deze AH heeft is wel redelijk geprijst en we lunchen er met een broodje kroket en kopen er brood.  Ook de koffie is er goed en we nemen wat kranten mee voor het lokale nieuws. Vlakbij is ook een chinese supermarkt. Wij hebben nog nooit zoiets gezien. Groter dan de grootste winkel waarin we ooit zijn geweest. Er is van alles te koop. Je kunt er een dag zoet brengen want je kunt het bijna niet zo gek noemen of het is er wel te koop en vast in meerdere kleuren en maten. Het is er druk en de mensen slaan hun kerst verlichting in.

Krina is met een Belgische dame naar de dokter en de apotheek gereden. Ze moet weer aan de injecties voor haar arm en schouder. Een infectie wordt vermoed en ze krijgt nu 6 dagen achtereen een injectie voor de pijn en genezing.  Alleen op zondag is de clinique gesloten en de assistente komt naar de camping voor de behandeling. We hebben alle spullen bij de apotheek gehaald en alles ligt klaar voor haar bezoek. De 15^de gaan we naar onze nieuwe plaats en komen we bij onze buren van de flat te staan. We gaan er op vooruit want de nieuwe plaats heeft de hele dag zon. En hoewel sommige nachten koud zijn, is er meest de hele dag zon en wordt het tussen de 15 en de 20 graden iedere dag. Iedeaal voor strand en duin wandelingen en fiets tochtjes in de omgeving. Voorlopig houden we het hier wel uit.

We hopen dat jullie thuis ook beter weer krijgen en we zien op het internet dat er geen witte kerst in het vooruitzicht zit voor jullie. Nou voor ons ook niet. We hebben de camper wat opgesmukt met kerstballen en en het kleinste kestboompje dat je je maar kunt bedenken en voor de rest staat er veel en lekker eten op het menu en dat zijn de beste feestdagen.

Voorlopig maar het allerbeste, groetjes en tot de volgende keer.

Willem en Krina.
P.S. Nog gauw een foto toegevoegd van de camping in Crevillente gemaakt op de Nederlandse middag.

From Crevillente to Sant Fulgencio and Gurdamar del Segura.

We took our leave from the camping MARJAL in Creveillente on November 30 and continued on to Sant Fulgencio, a small town on the coastal plain a few miles from the coast. The camping is a private camping with 7 pitches and we have booked a pitch from the first of December through the first week of January. Then we plan to go further south direction Cartagena.

We arrive a day early and are asked to spend the first night in a spare spot on the camping. It’s a beautiful little camping. Flowers everywhere and the surface of the buildings and benches beautifully decorated with original Spanish azulegas (tiles).  The owner is not in because she spends a lot of time visiting the hospital where de husband of her daughter is hospitalized.

The temporary manager is very friendly and the other guests come and introduce themselves. Except our future neighbor and one other couple because they are annoyed since we on the spare pitch get in the way of car traffic to and from their pitches.  They pledge to complain to the owner as they believe the camping is full enough as it is.

The next day we move on our pitch, but as soon as I start the engine the irritating neighbor is back to tell us that we may only park on our pitch in such a way that no shadow falls on the spot where their normally sit to enjoy the sun. Their pitch is filled to the extent that, to catch some sun, they have to move slightly away from their pitch to catch a sunny spot.

This is really getting ridiculous but she is putting up such a hell of a fight that all around come looking to see what the commotion is all about.  Madam’s tongue maybe as sharp as a razorblade but the caretaker tells us to move on our spot and not to be further bothered by the vicious lady.  He, among other people tells us that everybody else on the campsite has been under fire by that “nasty lady” in the corner and hardly anybody still talks to them anymore.  I don’t care one way or the other and she can fly a kite as much as I’m concerned.

When the owner returns from the hospital she gets right away assaulted by the nasty neighbor and.. Oh dear….. She succumbs to the woman and comes to our motor home to asks us to move in such a way that the nasty neighbor is satisfied that no shade falls on her favorite sun spot. Ridiculous!!

We decide to move, but out of the gate and move to another camping close by. There are plenty in the neighborhood. We go visit the camping in Guardamar del Segura where friends from our apartment building at home spend their winter. There are still several nice spots free and we decide to make home here for a month and a half. Only thing is that we have to move after a few weeks because the pitch is spoken for but in return we get a nice spot in the sun opposite our friends. This suits us well.

Guardamar has everything and most important a doctor’s office where Krina can continue the treatment for her shoulder. It does not get better bur worse and medical attention is sorely needed.

There are several supermarkets close to the camping and the beach is only 2like 200 yards away and runs all the way from Guardamar to Santa Pola, several miles long. Along the beach are a continuous dune park and a pine forest. Left and right for Guardamar are perfect sites for long hikes through the nature preserves.

We find also a Dutch store but they don’t have much and are very expensive. The annex restaurant next is also run by a Dutch lady. The restaurant is reasonably priced and has a good lunch menu so we decide to eat lunch there before we continue our grocery shopping trip.

Krina visit the doctor’s office and gets a 6 day treatment consisting of cortisone injections and anti inflammatory medicine.  We have to see the doctor every day except on Sunday when the office is closed and the nurse comes to the camping to administer the injection.

Because it’s her right arm and shoulder typing is tough so for the next couple of weeks do not expect emails from her hand.  But don’t fret, she is definitely getting better.

To bet in the Christmas spirit we have improved the motor home with Christmas decorations and the smallest little Christmas tree you have ever seen. Quite.

We tell you more about it the next time. In the meantime we’re doing fine, Krina is getting better and we have one of the nicest, sunniest spot on the whole camping.  Great!

All the best and greetings from Willem and Krina.

Bijlagen:
Nederlandse middag.jpg (118.4 KB)