Het park ligt aan de Oostenrijkse grens.
Het omvat een groot meer Fertö-tö en de drassige oevers daar rond.
Het grootste deel ligt in Oostenrijk.
We maken een fietstocht naar Mörbisch, een dorpje net over de grens.
Een mooi fietspad dat dwars door het drassige weiland gaat verbindt het dorpje met het meer.
Hier kan je de boot nemen.
Een man staat ons midden op de weg op te wachten,
hij denkt dat we kwamen aangereden om nog gauw de boot naar de overkant te halen.
Hij kijkt verbaast als we hem voorbij rijden.

In een van de zalen worden er ’s zomers concerten gegeven want de akoestiek is van een uitstekende kwaliteit.
Dat kunnen we aan den lijven ondervinden want we zijn omringd door een bende schoolkinderen die al roepen en gillend de akoestiek testen,
en die is inderdaad van een oorverdovende kwaliteit.

Titel niet begrepen? Het betekent gewoon goedendag Hongarije.
Hongaars is een moeilijke taal. Zelfs echte talenknobbels beweren het.
De eigenaars van de camping proberen ons enkele woorden Hongaars bij te brengen
zoals köszönöm (spreek uit kusunum), het betekent “dank je wel”.
Dit was gemakkelijk maar “proost” in het Hongaars dat is wat anders.
Egészségére (spreek uit egeesj-sjeegeere) we proberen een aantal maal het juist uit te spreken
maar slagen daar niet zo goed in. Ook “tot ziens” viszontlátásra (wiesontlaataasjra) is niet te doen.
We zullen wel eens zwaaien als afscheid.
We vragen hen welke talen zij op school leren.
Hun zoon leert Duits en de dochter Duits en Engels.
Maar zij hebben vroeger op school 12 jaar Russisch moeten leren.
Dat deden ze niet graag, maar ze moesten.

Daar zijn ze nu niet veel mee want ze hebben toeristen van over heel de wereld.
Ze hebben een lijst aangelegd met de woorden “dank je wel” en “tot ziens” in vele talen.
Daar staat Nederlands nu ook bij.
Wanneer we terug aan onze camper zijn (50 meter) vragen we ons al af hoe proost weer in het Hongaars was.
We zullen ons glas maar opheffen, dat zullen ze hier ook wel verstaan