Titel niet begrepen? Het betekent gewoon goedendag Hongarije.
Hongaars is een moeilijke taal. Zelfs echte talenknobbels beweren het.
De eigenaars van de camping proberen ons enkele woorden Hongaars bij te brengen
zoals köszönöm (spreek uit kusunum), het betekent “dank je wel”.
Dit was gemakkelijk maar “proost” in het Hongaars dat is wat anders.
Egészségére (spreek uit egeesj-sjeegeere) we proberen een aantal maal het juist uit te spreken
maar slagen daar niet zo goed in. Ook “tot ziens” viszontlátásra (wiesontlaataasjra) is niet te doen.
We zullen wel eens zwaaien als afscheid.
We vragen hen welke talen zij op school leren.
Hun zoon leert Duits en de dochter Duits en Engels.
Maar zij hebben vroeger op school 12 jaar Russisch moeten leren.
Dat deden ze niet graag, maar ze moesten.

Daar zijn ze nu niet veel mee want ze hebben toeristen van over heel de wereld.
Ze hebben een lijst aangelegd met de woorden “dank je wel” en “tot ziens” in vele talen.
Daar staat Nederlands nu ook bij.
Wanneer we terug aan onze camper zijn (50 meter) vragen we ons al af hoe proost weer in het Hongaars was.
We zullen ons glas maar opheffen, dat zullen ze hier ook wel verstaan

We worden wakker door de regen. Het is donker en grijs weer.
Wat een verschil met gisterenavond. Heel de dag blijft het slecht weer.
We rijden dan ook door Oostenrijk. Het water valt met bakken uit de lucht.
Het is voorzichtig rijden, zeker met de vele vrachtwagens.
Pas op 30 km van de Hongaarse grens komt de zon er door.
Het eerste stadje in Hongarije is Sopron. Hier gaan we geld omwisselen.
1 euro is 300 Hongaarse forint. Dus 100 euro is 30.000 forint.
We zullen constant met veel geld op zak lopen. We rijden naar een
camping om te overnachten en betalen 3.840 forint.
Veel of weinig? Rekenen maar!

We vervolgen onze route richting Hongarije. Het blijft heel de dag prachtig weer.

’s Avonds stoppen we in Plattling, 50 km van de Oostenrijkse grens

Het is een heel gezellig stadje. We gaan hier eten.
Om dat het zo’n mooi weer is, kunnen we tot laat buiten op het terras zitten.

Rond 11u vertrokken. Het is bewolkt en fris. Na een uurtje komt de zon er door. We stoppen om te eten. Na een half uurtje rijden we terug verder. Het is prachtig weer.

Plotseling verlaat Albert de snelweg en rijdt een parking op. Hij begint in zijn zakken te zoeken. Hij zegt: ik denk dat ik een stommiteit begaan heb. Ik zeg: maar wat is er dan. Ik denk dat ik de sleutels waarmee ik de fietsen heb vastgemaakt, thuis heb laten liggen. Onze fietsen die in de laadruimte staan maken we met een slot vast zodat wanneer er ingebroken wordt, ze de fietsen er niet zomaar kunnen uithalen.

Albert blijft verder zoeken totdat hij uiteindelijk tot de vaststelling komt dat de sleutels netjes op de voorziene plaats liggen. Was dat even schrikken. Als ze nog thuis hadden gelegen hadden we 2 uur terug naar huis kunnen rijden. We stoppen in Trier waar een camperplaats is.

In mei gaan we naar Hongarije.
Of we daar veel kunnen internetten weten we nog niet.
Misschien duurt het een paar dagen voor je iets van ons hoort,
maar verslag uitbrengen doen we zeker
Tot dan