Geluk is als een vlinder. Hoe meer je erop jaagt, hoe verder hij zich van jou verwijdert. Maar als je rustig blijft zitten en je aandacht aan andere dingen besteedt, komt hij vanzelf op je schouder zitten.
Mijn bloggedachten en mijmeringen
06-01-2011
Wat ik vind van het gewicht in deze maatschappij?
Mijn mening:
Het is toch ongelooflijk hoe de maatschappij telkens weer veranderd, vroeger was mooi geproportioneerd en volslank prachtig, nu lijken extra magere, tot bijna ziekelijke anorexia zijnde meisjes terug in de mode, waar gaan we naartoe? Dat is toch evenmin gezond dan mensen die te zwaar zijn? Wat krijgen we toch allemaal voorgeschoteld als voorbeeld? Die mode is toch vreemd? Waarom beschouwt men niet iedereen als één pot nat, er zullen altijd verschillende kleuren, meningen, interesses, groottes en breedtes zijn in de wereld, maar kan iedereen niet gewoon het beste van een persoon zien? Waarom altijd al die jaloersheid, haat, nijd en alle slechtste kwaliteiten die een mens maar kan uiten? Terwijl er ook zoveel moois kan bestaan in de wereld, kan men daar geen voorbeeld aan nemen?
Ik begrijp dat iemand die te zwaar is er misschien minder aantrekkelijk of gezond zou kunnen uitzien, maar is het daarom nodig om te discrimineren volgens gewicht, proportie en wat nog allemaal? Soms komen die vooroordelen gewoonweg mijn strot uit. Ik verzorg mijzelf, mijn gezondheid is momenteel niet in orde, dat weet ik, maar ik doe mijn best en doe er iets aan. Alsof elke zwaardere persoon zich voortdurend volpropt met allerhande fastfood etc... Deze clichés mogen wel eens de wereld uit geholpen worden. Het is niet omdat we zwaarder zijn dat we zoals bv. de stripheld Billy Turf of zijn al even zware zusje Bessie Turf continu onszelf aan het volstouwen zijn met eten, eten en nog eens eten.
Ik weet het verschil van hoe mensen zich gedragen t.o.v. ons, wat zwaardere personen en de 'zeg maar' gewoon welgevormde personen. Veel mensen vellen bijna onmiddellijk een oordeel, ook al vinden zij misschien van niet, maar ik ken het verschil van hoe ik vroeger werd bejegend door vreemden en hoe ik nu wordt bejegend door vreemden. Geloof mij, het is echt niet prettig hoe sommigen reageren, of kijken of staren. Of hoe ze je feliciteren met je zwangerschap terwijl je te zwaar bent en niet zwanger. Achter elke persoon schuilt een reden waardoor het uiteindelijk zover is geraakt en we helaas te veel in gewicht hebben gewonnen! Als ik mensen tegenkom die mij vroeger kenden toen ik nog een gezond gewicht had en mij nu zien zoals ik nu ben, dan zie ik gewoon dat er veel mensen zijn die bijna niet durven kijken, of je ziet die mensen wijzen, fluisteren... geloof me, dit is soms echt pijnlijk!! Of wanneer je denkt dat een bepaald persoon weinig om je omvang heeft en je gewoon neemt zoals je bent, dan kom je toch weer tot dezelfde conclusie: ze zijn oppervlakkiger dan je dacht, weer een streep door de naam van een vriend waarvan je dacht dat die persoon je mocht om wie je bent.
Het is sowieso al pijnlijk genoeg voor ons om ons goed te voelen in deze maatschappij, dan heb je ook nog eens van die ambetanterikken die ons graag te kijken zetten en ons minderwaardigheidsgevoel nog eens aansterken door leuke opmerkingen te maken.
Mijn persoonlijk verhaal krijgen jullie ook wel nog eens te horen, maar nu kruip ik mijn bed in, want ik ben doodmoe!! Welterusten iedereen!! greetz
Let, als je naar een doel reist goed op de weg. Want de weg verrijkt ons terwijl we hem bewandelen. Paulo Coelho
Ik reed op mijn brommer
Ik reed op mijn brommer en was echt te gek Ik keek achterom en viel op mijn bek waren het jouw ogen of was het jouw lach of waren het de bomen die ik niet zag??
