Mijn leven lang hebben ze mij daarmee getroost. Elke keer de liefde ontstonden op wrede manier beëindigd werd zei wel iemand "och, op elk potje past een deksel. En hoop doet leven dus probeer je diverse dingen en elke keer krijg je dat beetje extra bagage in je potje.
Sommige dingen verkleinen of verdwijnen door de wonde te verzachten of het verleden los te laten. Tot ik hem ontmoeten.
Mijn potje was behoorlijk gevuld en hier en daar staken er enkele dingen over het randje van mijn potje, en toch.. Op een of andere magische wijze was hij het. Het dekseltje dat perfect afsluiten aan mijn potje. Elk uitsteekseltje werd verkleind en verzacht en het paste perfect. Michael, de man van mijn dromen.
MIJN DEKSEL !!
Nog nooit voelde liefde zo puur en zo perfect. Er stroomde niet langer bloed door mijn aderen maar wel puur geluk.!het toverdrankje dat in Harry Potter zo zeldzaam was "pure luck" had ik liters door mijn aderen stromen want Michael zijn deksel sloot mijn potje zo geweldig goed af en elke bagage koffer werd opengedaan, behandeld, verkleind en sommige verdwenen ook. Dit wil/wou/heb ik ook bij hem gedaan. Z'n perfecte lieve mooie zalige geweldige,... man verdiende dan ook echt alles wat goed was !!
Tot ineens het noodlot toesloeg, Michael schade het vertrouwen binnen de relatie. Het voelde als een micro-millimeter dat versprong aan mijn dekseltje. Mijn perfecte dekseltje was beschadigd. Ik had elke fout van hem bezien als iets miniem tegenover de bagage die ik hem had toegebracht. Maar nu, elke fout voelde weer als een micro-millimeter waardoor het dekseltje jammer genoeg niet meer zo perfect was/is.
Het doet heel veel pijn want samen proberen we echt met de beste lijm
Alles te maken. Elk stukje terug te monteren en
Alles te herstellen zoals het was. Alles terug naar toen.
Klinkt toch (h)eerlijk. Niet?
vanmorgen ben ik mee om 5uur opgestaan (zoals elke ochtend) om jou naar je werk te brengen. Vervolgens ben ik aan de opruim thuis begonnen. Al jou spullen dat je gebruikt hebt in de vaatwasser, zakdoekjes in de vuilbak, ... Alles voor u uiteindelijk.
om 8u45 spring ik in de auto om de brief naar houd advocaat te brengen die je onmiddellijk na ontvangt moest binnen brengen. Dan naar de post voor jou pakketje af te halen, langs de apotheek mijn medicijnen ophalen en bestellen, en daar zie ik iets super leuk voor jou staan, dus natuurlijk koop ik dit. Hup de auto in langs de bank, want jij had cash geld nodig. Maar deze bank mocht mij dit bedrag niet geven. Ik moest naar jou bank. Dit heb ik dan maar gedaan. Hup doorrijden. Daar aangekomen ben ik binnen gegaan, heb u ene kaart laten resetten zodat je deze terug kan gebruiken en je nodige geld afgehaalt. Dan naar huis, de strijk doen. Dit was al een mega berg dus werd dringend tijd. Als dit klaar was ben ik je van je werk gaan halen, met je spullen in mijn auto naar Antwerpen waar ik blijkbaar een uur te vroeg was. Ff wachten. Maar niet getreurd. Ik ben graag bij jou dus is dit geen probleem.
Dan verder naar de garage. Voor jou auto op te halen. Aan de garage jou spullen over te laden naar jou,auto. Jij weg naar jou ding, ik naar het mijne. Dit allemaal om jou uit de nood te helpen, je belofte om mee te gaan naar mijn ding was rap verbroken als,je besefte dat je je vrijheid terug had. jou auto terug ..
Bij mijn ding aangekomen bel je ineens "heb Nijdam adres nog..." Uiteraard was hetnomdat je iets nodig had. Dus ik spring en geef je zo spoedig mogelijk jou gevraagde iets. "Spring" 'hoe hoog' !!!!
je beloofd me op de terugweg te bellen, naderhand had ik weeral niet goed geluisterd en had je sms gezegd. Dit zodat je het kon goed praten dat je aan het bellen was met haar. Ik jou lief waarmee je geen half uur in de auto een gesprek mee kan vullen, moet het goedkeuren dat je 3kwartier belt en praat met haar. Wat is er dan zoveel interessanter aan haar dat je dat met haat wel kan en langer kan zelfs.
Weet je, ik toon mijn emoties, allemaal. Als,dit stopt stopt de,rest ook en ik merk,dat ik veel vaker de emotie verberg of zelfs minder pijnlijk door voel. Dus ik weet niet hoe gelukkig jij daar mee bent maar emoties vervagen niet zomaar e...
Na jou werk rap douche en naar mijn ouders want ik wou mijn neefje nog zien. Die uiteraard al weg was bij onze aankomst. Pech want ik had me van uur vergist en dit was mijn fout.
Vervolgens naar huis zodat ik in spoedtempo het nog even kon opruimen want jou vriendin en vriend kwamen eten. Chinees, jou lieveling.
Dit was een leuke avond. Samen eten, familie kijken, film kijken (waarbij jij inslaap bent gevallen), slapen. Jammer dat je dat laatste al enige tijd in de zetel aan het uitoefenen was. Achja, je kan niet zomaar mensen buiten zetten vind jij dus oke dan?!
Zaterdag:
Op tijd opstaan want jij wou ijzer halen en ik wou langs de markt. Eerst ijzer gaan halen voor onze nieuwe poort. Naar heist-op-den-Berg. Daar alles ingeladen en rap naar huis, maar toch heb je nog een toegeving gedaan en zijn we in een snellere versie over de markt geweest. Dit vond ik wel super attent van jou !! Eens thuis ben jij de auto beginnen uitladen en ik verder aan het boekje van onze club, dit had ik graag woensdag uitgedeeld maar jij wou wachten op verslagen en moest dit nu dus veel kortere tijd aangepast worden zodat we het alsnog konden afgeven.
Snel naar de zaal voor training te geven. Ik moest rond gaan voor de ouders van jou en heb dit dus gedaan. Vervolgens op de training u ondersteund zoals jij het het liefste hebt.
Wedstrijd meespelen met de recreanten want dit vind ik leuk en jij ook. Jij vind het geweldig op op een veld te staan en ik vind het geweldig om de ervaring op het veld op te doen. Dit is voor mij wel belangrijk, jij bent nog maar net gestopt en kent alles nog.
Vervolgens zijn we samen restjes van de chinees eten en douche. Na de douche hebben we ons omgekleed en zijn we voor jou iets gaan kopen en samen naar de cinema geweest. Ik mocht de film kiezen en heb duidelijk de film genomen dat jij wou zien. Dit is iets wat ik doe. Ik kies dingen voor jou boven de dingen voor mij.
S'avonds in bed vond je het toch nog nodig om naar haar te sms'en. 'Slaapewel' met een blaashartje. Ik neem mijn gsm en stuur naar een goede vriend van mij slaapwel en je valt me aan. Jij antwoord, ik hoef helemaal niet te sturen !! conclusie: jij mag wel sturen, ik niet. Waar is daar de logica bij????
Zondag:
Samen optijd opstaan voor wedstrijdjes te gaan coachen en kijken. Ik ben wat langer in bed blijven liggen want wou helemaal nog niet opstaan. Tot mijn grote verbazing had je onthouden dat ik spek en eitjes had gekocht voor ons en dat ik dit graag op zondag had gegeten. Jij was hier al aan bezig, iets wat ik NOOIT had verwacht!
Eens in de zaal aangekomen deed jij jou ding en ik het mijne. Zij was er niet want ze is op skivakantie tot volgende vrijdag. Misschien vandaar dat jullie elkaar niet zo vaak sturen. Ik houd mijn hart al vast voor als ze terug is (dan is het weer plaats 1 voor haar en ik verschuif naar 3 fzo..).
Na beide wedstrijdjes gaan we naar huis. Ik zeg duidelijk en in klare taal dat mijn neefje vandaag weer bij mijn ouders is en aangezien jij er wou gaan eten vroeg ik of we ineens gingen. Dit was niet in u planning zo dus jij mag eerst het gekochte ijzer bewerken en doen wat jij wil. Wetende dat mijn neefje weer niet super lang bij mijn ouders was en ik u duidelijk heb gemaakt dat ik deze keer wel tijd met hem wou doorbrengen want mijn kinderwens is super groot en de jouwe niet.
Ik ben benieuwd wat de rest van de avond brengt want ik hoop uit de grond van mijn hart dat mijn neefje nog even bij mijn ouders is als wij er zijn want ik heb het jou duidelijk gemaakt en jou prioriteiten lagen duidelijk weer elders.
Mijn hart zegt dat ik bij je moet blijven want de goede momenten zijn zalig en super goed.
Mijn hoofd zegt dat ik moet kiezen wat ik wil want dat als je mijn pijn doet het wel heel veel pijn doet en dat het altijd pijn gaat blijven doen als je haar boven mij blijft kiezen en daar blijft naar handelen.
De kans dat ik ooit op de 1e plaats kom is miniem en dit moet ik aanvaarden of loslaten. Uit het verleden is gebleken dat loslaten geen optie is dus moet ik het aanvaarden maar ik heb mijn vorige relatie (van 5jaar) ook deels verbroken omdat ik niet zijn nr 1 was.
Ik hoop dat ik het deze keer wel kan aanvaarden of dat we er snel uitkomen want op deze manier ga ik er aan kapot. je woorden en daden spreken 2 talen.
Elke morgen 'goeiemorgen' elke dag na het werk 'hey, hoe ist met jou?' elke avond 'slaapwel' elke dag bellen jullie. elke keer als zij iets vraagt is het zij die voorrang heeft op mij. Je bent klaar met werken bel je haar alvorens je op mij antwoord.
Telkens we samen zijn en je gsm gaat af omdat de juffrouw stuurt kijk je want ze moest je zo eens nodig hebben. Telkens we onder ons zijn pinkt jouw of mijn gsm af omdat ze aandacht nodig heeft. De mijne gaat meestal af als jij 10min lang ni geantwoord hebt. Telkens is onze tijd onderbroken, als is het maar voor 10seconde. We hebben nooit eens een avondje voor ons 2 omdat u gsm niet stil staat en jij niet zonde haar kan.
Wat als wij ooit zelf een kindje hebben? Gaat zij dan nog altijd op 1 komen, kindje 2 en ik 3?
Dan komt kindje 2 want we willen 2 kindjes. Dus dan gaat het zijn
1 zij
2 kindje1
3 kindje2
4 ik.
Ik wil niet uit jou top 3? ik wil ook eens op de eerste plaats komen.
Ben ik wel genoeg? Zou jij het aankunnen om eens met mij een weekje of een weekendje of laat staan een dag met alleen mij doorbrengen?
Ik heb gisteren en vandaag een hele rij flashbacks gekregen. vooral over het spektakel.
Super veel herinneringen. Goede, slechte en vooral vreemde. Dit was halfweg mijn pubertijd en dus midden in mijn drank, drugs, geweld en criminele activiteiten periode.
Laten we hem Steven noemen haar Clara
Steven en Clara waren verliefd. Super verliefd. Praten elke dag op de chat. Gaven in het openbaar knuffels met elkaar maar nooit als de kwade grootouders van Clara dit zagen want die oude boze mensen hadden altijd al een hekel gehad aan Steven van achter den hoek. Hij was uitschot en had het nooit goed voor met hun kleinkind (dat ze zelf opvoeden als een kind van zichzelf).
Op een dag kwam Steven Clara afzetten achter de hoek, waar hij haar wekelijks naar de activiteiten van het spektakel afzetten. Nog snel een kusje en een knuffel en zij huppelde vrolijk naar binnen. Wat ze echter niet wist is dat achter die zelfde hoek de politie in burger stond toe te kijken hoe het hele tafereel zich afspeelde. Steven werd gearresteerd. Steven was 21 en Clara 17. Zij dus officieel minderjarig en hij meerderjarig.
Niet Clara zelf maar de grootouders hadden klacht neer gelegd tegen hem. Ze hadden op de computer de gesprekken die ze online voerde afgedrukt als bewijs materiaal en de sms berichten opgevraagd en voilà. Deze hadden bewijs genoeg om hem aan te geven voor pedofiel en een rechtszaak te beginnen, dit is namelijk super gevoelig bij het Belgische gerecht.
Clara getuigde 'hij is mijn ware liefde, ik wil oud met hem worden en ik wil met hem de rest van mijn leven delen" Hij getuigde "Ik zou nooit iets doen om haar pijn te doen of haar te kwetsen. Ik zou nooit een vinger fout doen, zij is mijn alles"... maar niets kon baden.
Hij was fout en wat zij ok zei, ze was minderjarig en had dus geen enkele inspraak in heel het gebeuren.
de uitspraak: 12 jaar effectief.
Elke keer is Steven in beroep gegaan tot gevolg dat zijn straf is verminderd tot 8jaar.
Zij heeft hem pas mogen bezoeken toen ze 21 was en toen waren ze met 2 zo verandert dat hun ware liefde een herinering was geworden en dat ze beide verder moesten met hun leven.
Ik denk heel de dag lang waarom ik zo doe. Net heb ik een reden gevonden. En ik denk een van de hoofd redenen.
Met mijn verjaardag had je beloofd iets te doen voor mij, die belofte heb je gebroken. Net als elke andere belofte.
Toen ik vroeg met kerst om met me naar kerstmarkten tegaan in Maastricht, Hasselt,.. Vond je dat allemaal niet de moeite en wou je absoluut niet.
Als zij iets vraagt al is het maar iets klein als haar halen, wegdoen, bellen en weet ik veel wat nog allemaal doe je dat zo der nadenken. Wat dat is toch maar iets kleins??
Alle vrije tijd dat wij Samen hebben vullen wij met dingen die jij wil doen en jou interesseren.
Jij kiest de films in de cinema, jij kiest waar we naartoe gaan en jij kiest wanneer we wat doen.
Denk jij echt dat ik op een koopzondag een teras wil aanleggen? Of naar de Ikea wil gaan op de laatste dag van jou verlof?
Denk jij dat ik echt wil gaan slapen om 21uur?
Neen, ik doe dit allemaal voor u.. En als ik dan iets vraag negeer jij het of moet ik er achter zagen. Zelfs achter een massage, wat je beweerde graag te doen trouwens.
Dit doet pijn, veel pijn.!. Maar als ik dit zeg zeg je dat ik voor mezelf moet opkomen en raad eens?
Dan is het allemaal mijn fout.!.
Ik heb gisteren avond nog gehuild. Omdat ik het vermoeden had dat als de dingen weer naar het dagelijkse leven gingen we weer dezelfde en andere ruzies gingen maken waar ik helemaal geen zin in had. Het ging nu net goed tussen ons.
Uiteraard is de dag nog niet goed begonnen of het spelletje is al begonnen.
Mijn gsm gaat af. U prinses, U beste vriendin, Diegene die op plaats 1 staat. Ik draai me om en negeer. Jij was al lang aan het werken.
Mijn gsm gaat weer af. Zij, Zij stopt. Ineens een sms van jou. "Ik zie u graag e".
BAM net als dat wist ik dat je al aan het smsen was het haar en dat je waarschijnlijk al verdere plannen had gemaakt haar te bellen. Dat allemaal zonder het mij te vertellen. Was het al gisteren afgesproken of vandaag pas? Ik vermoed gisteren want jullie verslaving voor elkaar en verlangen om elkaar te zien en te horen is altijd groter dan de eerlijkheid naar mij toe. Dat is een klein detail voor jou. Dit is toch iets waar ik totaal geen zaken mee heb zeker? Het gaat wel hier over haar e...
Dus ik confronteer je hiermee "Weer aant smsen met haar zeker? maar ik zie u desondanks ook graag"
"ik word hier zwaar gecontroleerd :( ik zie u echt graag hoor"
Ik reageer nog steeds boos. Een vraag van mij ontwijkend doe je moeite om interesse te tonen in mij, wat zo goed als betekend dat je weer bewust iets verzwegen had voor mij. LEUGENAAR !!
Later deze dag kom ik uit op iets dat iemand anders voor mij bewust verzwegen had.
Dus ik vraag jou die ene lastige vraag
"Ben ik echt z'n oneerlijk, ambetant, rotwijt?" "Waarom?"
"Omdat NIEMAND het blijkbaar nog nodig vind om eerlijk te zijn met mij, dat iedereen het nodig vind te liegen tegen mij. Dat niet een enkele persoon het nodig vind mij hetzelfde respect te geven dat ik geef"
"ik doe toch meestal mijn best"
Meestal? MEESTAL????
waarom meestal? Jij, diegene waar ik voor gekozen heb mijn leven mee te delen, jij moet ALTIJD u best doen. NIET MEESTAL
of ben ik nu weer fout?
achja, ik heb uit jou verdere smsen weer dat ene feitje kunnen afleiden.
IK OVERDRIJF dus het is wellis waar, allemaal mijn fout.
Gisteren heeft hij weer bewust iets verzwegen. Ik heb hem wederom 5 kansen gegoven het te zegen. Hij zegt me niks.
Nadat ik dan zijn plannetje saboteer spreekt hij het anders af.
Hij zou haar niet meer bellen gisteren maar vandaag. Smorgens, haar wakker bellen... Ik moet toch werken en dus hoef ik het nooit te weten. Slim van hem e?
Het enige detail dat hij overt hoofd ziet is dat hij al zoveel bewust verzwijgt dat ik achterdochtig ben en ik jaloers ben en ik controleer en dus weet dat dit zijn plan is/was.
Als hij voor 9uur (het uur dat ze hebben afgesproken) niks gehoort heb ga ik zo extreem kwaad zijn.
Moet hij nu echt liegen om zich gelukkig te houden? Want op deze manier hoeft het niet. Ik zie hem
Graag en ik besef maar al te goed dat hij moeite doet en mij heel graag ziet maar met liegen, verzwijgen en achterdochtig doen ben ik niks.
Dat maakt me niet gelukkig. In tegendeel, ik begin me ziek te voelen door heel dit gebeuren.
Het ergste is dat dit niet de eerste keer isndat ik hierachter kom..
Na enkele zware weken voor onze relatie hebben we dingen gezegd dat we eraan moeten werken.
Zoals dat ik bijvoorbeeld niet goed snap dat hij wel de tijd heeft om naar zijn gewone vriendinnen en niet naar mij. En vandaag doet hij het gewoon weer. Anderen zullen altijd voor mij komen en dit is heel zwaar voor mij. Voor we onze relatie begonnen had ik hem heel duidelijk gezegd dat wat er ook is, ik altijd op de eerste plaats wil komen. Ik heb relaties gehad en opgegeven omdat ik niet op de eerste plek kwam. Altijd was ik een 3de of 4de plaats en dat viel me telkens zo zwaar dat ik de relatie heb beëindigd.
Nu gaat het zelfs zo ver dat ik gisteren hem betrapt heb op het bewust verzwijgen van dingen, wat ik gelijk stel aan liegen tenzij het in het voordeel van de andere is. Ik ben gisteren op stomme wijze geweten gekomen dat meneer nog ging bellen naar zijn beste vriendin, ik moest oprijd gaan slapen want sta om 3uur nachts op. Hij lag al op de zetel te slapen dus ik heb de film op stop gezet en gevraagd om samen naar bed te gaan. Hij drong aan om zijn wagen nog in te laden voor vandaag. Ik stelde voor zijn gsm al mee te nemen maar kreeg een kort bijterig antwoord dat luidde 'mag ik gene muziek luisteren ofwat'. dat was intussen zijn 7de kans om te zeggen dat hij nog ging bellen. Hij verzweeg het nog steeds.
Dus nadat ik hem telkens de kans gaf bleef hij het gewoon verzwijgen.
Nu ben ik thuis en ik ben op de gemeenschappelijke laptop aan werken. Er komt een sms binnen van die vriendin. Na enige tijd antwoord hij al. Ik had vanmorgen al zeker 5 smsen gestuurd en toen ik om 12uur nog steeds niet gehoord had heb ik gebeld. Kort en bod heeft hij met me gebeld.
Maar als ik hem confronteer met deze feiten ben ik toch in fout.
Is mijn kerstpakje echt een omkoping? Want zo ervaarde ik het gisteren nog.
"Aanja, ik ga da doen e" wetend dat ik het nooit zou goed keuren voegt hij er aan toe "en? Ben je blij met u pakje?"
Euhm... Ik weet even niet hoe ik me voel bij jet bezien van dat geweldige ding.
Elke keer ik iets zeg draai je het zo om dat ik u mening wel kies en de mijne aan de kant schuif, elke keer jij iets doet dat je weet dat ik niet goed ga keuren verwijs je naar het pakje.
Je hebt weeral een belofte verbroken en iets bewust verzwegen. Vind jij dit nog allemaal normaal?
Ik heb u verteld dat ik vind dat je geen emoties vertoont, je steekt het op u pillen, oke. Snap ik. Maar je mag het niet allemaal van u af schuiven en het op een gebrek steken. Leer uit u fouten want ik ben het beu.!.
