Vandaag steken we terug de evenaar over om drie dagen te verblijven in het noordelijk half-rond. Op weg naar Otovalo, gestopt bij het Mittal del Mundo om te testen of we wel degelijk op de evenaar staan: 1ste test : een ei plaatsen op de kop van een nagel: gelukt de test: Water weg laten lopen op de evenaar : Geen draaikolk Op het noordelijk halfrond: Water draait tegen de klok in. Op het zuidelijk halfrond: Water draait met de klok mee. We staan dus wel degelijk net op de evenaar!!! Bij een tussenstop hebben we chirimoya geproefd en zaden meegenomen om een boom te kweken thuis. Aankomst in Otovalo bij hosteria Doña-Ester voor 3 nachten.
Na een lekker ontbijt naar Saquisili voor een veemarkt. je komt er ogen en oren te kort. Een kleurrijk spectaken van Ecuadorianen en een hels lawaai van dieren. Daarna verder over de Pan-American Highway dwars door het Andesgebergte richting Cotopaxi (5895m). We moeten heeeel veel drinken om beter bestand te zijn te+gen de hoogte. Lekkere temperatuur voor te wandelen en we zijn geklommen tot 3826m: Hetr was behoorlijk goed te doen, de tikker maakt wel een paar slagen extra. Weer een fijne dag en om 10h naar bed.
We staan nu op het punt om Quito te verlaten op naar de volgende stop.
Tot nu toe is het heel goed geweest, De vlucht is voorbeeldig verlopen het heeft echt niet te lang geduurd. Gisteren na aankomst zijn we nog met de kabelbaan naar 4100m hoogte geweest, kwestie van aan de hoogte gewoon te worden. Enkele van onze medereizigers zijn reeds ziek geworden van de hoogte, echter dat is nu weer voorbij. Hierboven hebben we een hagelbui op ons gekregen. Vandaag hebben we met de gids een bezoekgebracht aan oud Quito. Een zeer indrukwekkende stad van 50km lang. Van de onrust van de staatsgreep is niet veel te merken, behalve nog politie en militairen op straat, maar die bezorgen ons geen last. Het weer vandaag was zeer goed het is zonnig en 23 graden. Foto's kan in nog niet toevoegen omdat ik hier geen USB aansluiting heb, misschien op onze volgende halteplaats.
Voor de tweede keer zijn we bijna vertrekkensklaar. Nadat het in mei door de IJslandse vulkaan gedwongen waren van thuis te blijven zijn we nu aan onze tweede poging toe. Na redelijk wat stressen de afgelopen dagen, omdat er een staatstgreep weer roet in het eten drijgde te gooien, zijn we dan zover gekomen dat er koffers gepakt gaan worden.
Hallo,
