Ik ben Filip Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wichelroedeloper.
Ik ben een man en woon in Gavere (België) en mijn beroep is ingenieur.
Ik ben geboren op 15/11/1968 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pendelen en wichelroedelopen.
Ik gebruik mijn pendel in hoofdzaak om aardstralen te lokaliseren maar ook voor veel andere zaken in het dagelijks leven
Aardstralen en wateraders
Aardstralen ... de oorzaak van veel ellende! Aardstralen ... wie niet weg is, is gezien!! 1 Aardstralen en wateraders. Aardtsralen liggen aan de basis van kanker, MS, depressie, slapeloosheid, slechte schoolresultaten of andere chronische problemen!! Aardstralen ... misschien zijn ze ook wel in uw woning aanwezig. Wacht niet tot het te laat is en laat jouw woning of bouwgrond uitpendelen op de aanwezigheid van aardstralen en wateraders. Aardstralen ... doe er iets aan VOOR het te laat is!
31-07-2017
Mooi Mailtje
Vandaag was ik blij onderstaand mailtje te hebben ontvangen van een duivenmelker waar ik eind 2013 ben naartoe geweest.
Hoi Filip
Ikzelf en de andere twee duivenliefhebbers hebben een zeer goed resultaat opdat je bij ons geweest bent
Ikzelf bemerk dat het ene hok veel beter vliegt en dat het kweekhok ook veel beter is dat merk ik aan de duiven en ook in huis zijn we veel rustiger en slapen ook veel beter
Wat de andere twee duiven liefhebbers betreft ze vliegen en kweken veel beter dit jaar als de jaren daarvoor dus Filip het heeft ons zeer goed geholpen.
Jarenlange ervaring en de vele huizen die door Adhémar Vandromme, mijzelf en andere radiësthesisten op de aanwezigheid van aardstralen werden onderzocht; hebben aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen kanker en het slapen boven aardstralen.
Behalve een hele reeks gevallen van verontreinigings-kankers (vb longkanker door roken, asbestose, huidkanker door overdreven blootstelling aan UV-stralen, ) hebben we ontdekt dat alle andere kankerpatiënten (of kankerslachtoffers) langdurig boven aardstralen hebben geslapen. Als we een huis hebben onderzocht op de aanwezigheid van aardstralen en we praten achteraf over de gevolgen die aardstralen kunnen hebben op de gezondheid van de bewoners; dan wordt keer op keer bewezen dat een bewoner die aan kanker is gestorven, jaren boven aardstralen heeft geslapen. In al die gevallen had deze ziekte geen kans gekregen indien de bewoners de juiste plaats van de aardstralen hadden gekend en vermeden.
Eenmaal de exacte locatie van de aardstralen is aangeduid, kan men in de meeste gevallen eenvoudigweg door het verplaatsten van enkele meubelen, de kans op een lang en gezond leven veilig stellen.
Naast kanker zijn er ook nog een hele reeks andere chronische aandoeningen die door aardstralen worden aangewakkerd.
Ik heb in mijn jeugdjaren zelf aan den lijve ondervonden dat het slapen boven aardstralen een negatieve invloed had op mijn luchtwegen. Na de verhuis toen ik 10 jaar was; sliep ik, onwetend, in een bed dat boven aardstralen stond. Na enige tijd daar te wonen, was ik het ganse jaar door verkouden. Zowel in de zomer als in de winter had ik dagelijks toch wel 2 of 3 zakdoeken nodig. Veel gevolg werd daar niet aan gegeven en het werd eerder bestempeld als was het mijn eigen schuld omdat ik wellicht in de tocht of in de kou had gelopen. Na enkele jaren huwden mijn oudere broers en kwamen er kamers vrij in huis. Toen ik plots een andere kamer introk en, nog steeds onwetend, voortaan in een bed sliep wat niet meer boven aardstralen stond, verdwenen die klachten op vrij korte termijn. Pas een paar jaar later ben ik begonnen met pendelen en wichelroedelopen en werd alles duidelijk. Dit lijkt misschien wel een vrij onschuldig voorbeeld, maar ik ben ervan overtuigd dat ook veel andere, en veel ernstiger, chronische klachten veroorzaakt worden door aardstralen. De juiste locatie van de aardstralen kennen, maakt het verschil want WIE NIET WEG IS, IS GEZIEN!
Voor veel mensen lijkt dit nogal vrij mysterieus en ver van mijn bed, maar het kan een groot verschil maken. Mensen die verhuizen raad ik ook altijd aan om eens te informeren naar de gezondheidstoestand, of de doodsoorzaken, van de vorige bewoners. Als de vorige bewoner overleden is aan kanker bijvoorbeeld, kan je maar beter je huis eerst eens grondig laten uitpendelen en zeker al niet blindelings je bed op dezelfde plaats gaan zetten als de vorige bewoner.
Soms hoort men mensen wel eens zeggen dat huis hier brengt ongeluk, sinds we hier wonen hebben we de ene tegenslag na de andere. Vaak gaat het dan over gezondheidsproblemen die plots opduiken en waarvan men in de vorige woonst geen last had. Ik raad die mensen aan hun huis te laten uitpendelen op de aanwezigheid van aardstralen, en je zal zien dat die mensen, juist door te verhuizen, onwetend boven aardstralen zijn gaan slapen. Wanneer ze hun bed of sofa dan verplaatsen naar de zones die ik als stralingsvrij aanduidt, verdwijnen de tegenslagen vrijwel onmiddellijk.
Het langdurig blootgesteld zijn aan aardstralen heeft op lange termijn altijd een negatieve invloed op de gezondheid van de mens. Vooral s nachts wanneer het lichaam in rust is en het afweermechanisme ook minder werkt, is een langdurige blootstelling aan aardstralen zeker nefast voor de gezondheid en ligt vaak aan de basis van chronische ziektes zoals kanker, MS, depressie, slapeloosheid, enz. Het is vooral in periodes van rust dat het lichaam meest schade ondervindt door de aardstralen. Dus vooral tijdens de slaap of s avonds tijdens het tv-kijken of het lezen van een boek, is het van groot belang niet boven de aardstralen te verblijven. Rustperiodes voor het lichaam zijn immers ook rustperiodes voor ons natuurlijk afweermechanisme, waardoor we nog kwetsbaarder zijn voor aanvallen van aardstralen. Deze rustperiodes zijn ook een moment van recuperatie voor het lichaam. Wanneer die recuperatie verstoord, wordt door aardstralen, is het negatieve effect duidelijk. Niet alleen op de gezondheid van volwassen mensen hebben aardstralen een negatieve invloed, maar ook op babys, waarvan het afweermechanisme nog volop moet opgebouwd worden. Zo is het risico op wiegedood veel groter bij babys waarvan hun wieg boven aardstralen staat. Bij kinderen en jongeren die boven aardstralen slapen, zien we ook vaak dat ze s nachts onbewust gaan opschuiven in hun bed of zich draaien in hun bed. Soms liggen ze bijna helemaal dwars of in een hoekje van hun bed omdat ze op die manier, onbewust in hun slaap, de bestraalde zone van hun bed proberen te ontwijken. Dit is voor de ouders een teken dat het bed niet goed staat. Wanneer ouders dan het bed verplaatsen naar de plaats die stralingsvrij is, zien ze dat het kind of de jongere s nachts veel rustiger is en gewoon uitgestrekt blijft liggen in bed. Als je als ouder ziet dat het bed van je kind s morgens helemaal omgewoeld ligt, dat is het hoogtijd om in te grijpen. De oplossing is vrij eenvoudig en hierdoor ook uiterst doeltreffend. Gewoon je bed of zetel verplaatsen naar een stralingsvrije zone is de enige duurzame oplossing. De resultaten zijn dan ook al vanaf de eerste dagen, of nachten, merkbaar.
Het ligt zeer voor de hand dat schoolkinderen van wie de nachtrust wordt verstoord door stralingsinvloeden moe, inactief en ongeconcentreerdop school zitten en zo de schijn wekken dat ze lui zijn en vaak presteren ze ook slecht.
Onderzoek door Kathe Bachler (een onderwijzeres aan de lagere school) bij meer dan 3000 leerlingen heeft aangetoond dat kinderen die angstig waren, die traag waren en die voortdurend moe waren, die kinderen zijn die door invloed van aardstralenbeschadigd waren. Net zoals de luiaards, de vergeetachtigen en de spijbelaars van de klas.
Succes op school hangt van veel factoren af: de begaafdheid, het lichamelijk en psychisch welzijn, de karakterologische opvoeding, de vlijt en de rust die van de omgeving uitgaat. Slechte schoolprestaties hangen natuurlijk van even zoveel factoren af, maar de diepere oorzaak ligt zeer vaak in de invloed van stoorvelden. Als intelligente en weetgierige kinderen plots niet meer graag naar school gaan of op school plots veel slechtere resultaten behalen, verbazen ouders zich en leerkrachten vinden zoiets vaak onverklaarbaar. Meestal kan dat een reactie zijn van stoorvelden, aardstralen, waar het kind plots aan blootgesteld wordt. Dit kan zowel thuis zijn, als het kind plots een andere kamer toegewezen krijgt, of zijn bed of bureau heeft verplaatst, maar dat kan evengoed op school zelf zijn, wanneer het kind plots op een ander bank is gaan zitten. Leerkrachten kennen natuurlijk niet, of toch niet altijd, de juiste locatie van de stralingszones en het is bovendien niet altijd mogelijk om in de klas alle stralingszones te ontwijken (door gebrek aan plaats bijvoorbeeld), maar een rotatie systeem, waarbij de kinderen om de 3 weken een andere plaats toegewezen krijgen in de klas, kan hier wel voor een gedeeltelijk oplossing zorgen. Geen enkel kind wordt dan een heel schooljaar lang blootgesteld aan aardstralen.
Ouders van een kind met leerproblemen zullen zien dat de schoolprestaties al heel vlug beter worden als het bed van het kind op een stralingsvrije plaats komt te staan, en als ze de leerkracht ervan kunnen overtuigen het kind ook in de klas uit de stralingen te houden.
Angst voor school en ziekteverzuim zouden een pak dalen mocht elke school hier oog voor hebben. Het vergt maar een kleine inspanning van de ouders of van de school, maar het maakt een wereld van verschil voor de leerling.
Leerkrachten die met dergelijke leerlingen te maken hebben, hoeven hen niet langer lui en ongemotiveerd te noemen, maar moeten ouders doorverwijzen naar een wichelroedeloper die de situatie thuis kan analyseren en eventueel een bedverplaatsing aanraden. Tevens zou het ook goed zijn mochten de leerkrachten binnen hun eigen klas weten welke plaatsen onderhevig zijn aan aardstralen. Het is maar een kleine inspanning om dit eenmalig in kaart te brengen en zo weet elke leerkracht welke plaatsen er best gemeden kunnen worden of op welke plaatsen dezelfde leerling best niet het hele jaar door blijft zitten.
Waarom genees ik maar niet, waarom heb ik het ene kwaaltje na het andere?
Waarom ik maar niet genees
Iedereen kent in de familie of vriendenkring wel iemand die langdurig ziekis, of die van de ene kwaal in de andere valt. Mensen waarvan de dokters niet juist vinden wat er scheelt. Mensen die maar niet genezen geraken van ziektes die op het eerste zicht vaak heel gemakkelijk te behandelen zijn. Mensen die dagelijks medicijnen slikken en toch maar niet echt gezond worden. Als wichelroedeloper kom ik af en toe eens bij mensen die ten einde raad zijn omdat ze maar niet genezen of omdat ze wel altijd weer iets anders hebben. Die mensen zijn meestal al jaren in behandeling bij verschillende dokters. Vaak is het zo dat de dokters wel een duidelijk en correcte diagnose kunnen stellen, maar de patiënt geneest niet zoals verwacht, of hervalt na heel korte tijd. Hoe komt zoiets?
Uit ervaring kan ik zeggen dat dat bijna altijd mensen zijn die boven aardstralen slapen. Niet dat de aardstralen hier in deze gevallen de ziektes veroorzaken, maar ze belemmeren wel de genezing, de VOLLEDIGE genezing. Al het goeie werk dat de dokters en de medicijnen over dag doen, wordt s nachts weer teniet gedaan omdat het lichaam blootgesteld wordt aan aardstralen. Alle remedies die bij de andere patiënten wel heel doeltreffend zijn, missen hier hun kans omdat ze worden tegengewerkt door aardstralen en omdat de patiënt onvoldoende weet te recupereren s nachts. Een bedverplaatsing naar een stralingsvrije plaats, brengt bij dergelijk mensen meestal heel vlug al een oplosing. Vanaf dat moment kunnen de medicijnen trouwens hun werk verder zetten en elke dag een stap dichter bij een volledig herstel komen.
Mensen waar de dokters geen raad meer mee weten, mensen waarvan men zegt dat de ziekte tussen hun oren zit, moeten een beroep doen op een ervaren pendelaar. Ze kunnen veel tijd, geld en vooral ellende besparen.
Hiermee wil ik zeker ook niet de traditionele geneeskunde en de medicijnen in twijfel trekken, INTEGENDEEL. Ik heb nog nooit tegen iemand gezegd om een behandeling of medicijn te stoppen. Dat is het werk van de dokters om daarover te oordelen!
Het is echter ook nog steeds zo dat de drempel naar een wichelroedeloper zowel voor de patiënt als voor de dokter nog steeds heel groot is. Het is haast nog een taboe om hier open voor uit te komen. Mensen moeten het eerst horen vertellen van een goeie vriend of familielid eer ze contact durven nemen met ons. Ook de dokters zouden in dergelijke gevallen misschien eens rapper een moeilijk geval moeten doorsturen.
Een jong koppel belde mij met de vraag of ik dringend eens kon langsgaan om hun huis uit te pendelen. Ze hadden een baby van 10 maand oud en die had thuis nog geen enkele nacht doorgeslapen. Elke nacht opnieuw huilde het kindje de hele nacht door. De baby in het ouderlijk bed nemen was geen oplossing, want zelfs tussen mama en papa bleef het kindje huilen. Juist omdat het zon huilbaby was, hadden de jonge ouders, op die ene keer na, het kindje nog nooit ergens anders laten slapen en waren de jonge ouders ten einde raad.
Een paar weken voor ze me belden, moest het koppel naar een huwelijksfeest. Zo zouden ze, voor het eerst in meer de 9 maand, hun baby bij oma en opa laten slapen. Met de belofte dat ze maar moesten bellen als het te erg werd, dan zouden ze wel naar huis komen en er zelf voor zorgen. Als bij wonder belde oma niet. Toen ze s anderendaags om hun kindje gingen, wist oma te vertellen dat de baby de hele nacht had doorgeslapen. De ouders hielden dit niet voor mogelijk en vonden dat nu wel heel erg toevallig. Maar oma bleef erbij dat de baby heel rustig had geslapen, de hele nacht door. Ze was zelfs meermaals gaan controleren of alles nog wel ok was met de baby.
De volgende nacht, terug thuis, was het weer dezelfde huilbaby zoals ze al meer dan 9 maand was thuis.
De oma stelde voor om de test nogmaals over te doen en de baby terug bij haar te laten slapen. Toen het kindje, bij de oma, weer de hele nacht rustig had geslapen zonder te huilen, wisten ze wel zeker dat het niet aan de baby lag, maar wel aan de plaats. Zo besloten ze mij te laten komen om te zien of er hier spraken kon zijn van aardstralen.
Ik begon zoals gewoonlijk, mij pendelwerk buiten, dus zonder dat ik wist waar de baby sliep. Nadat ik buiten perfect had aangeduid waar de aardstralen de woning binnen kwamen, lokaliseerde ik de aardstralen heel nauwkeurig in de woonkamer en keuken. De ouders vroegen mij om op de eerst verdieping hetzelfde te doen in de slaapkamer. Het kinderbedje stond mooi, dwars, tegen het voeteinde van het echtelijk bed. Zowel het kinderbedje als het echtelijk bed stonden boven een kruising van 2 wateraders. Dit was voor mij dan ook duidelijk dat dit DE OORZAAK was van het huilen zowel in het kinderbedje als in het grote bed tussen mama en papa.
Ik toonde de jonge ouders een plaats aan waar ze het kinderbedje veel beter konden zetten, weg van alle stralingen. We hebben het bedje dan ook meteen verplaatst.
Een week later hoorde ik het jonge koppel terug met het goeie nieuws dat hun dochtertje, van de eerste nacht na mijn bezoek al, had geslapen zonder te huilen. Op de 7 nachten die ondertussen al verstreken waren, had de baby er 6 zonder huilen én aan één stuk doorgeslapen. Dit was geen toeval!
Gelukkig was die baby heel gevoelig voor aardstralen, want zo heeft ze er maar 10 maanden moeten boven slapen. Hadden de ouders hun huis niet laten uitpendelen, dan konden zowel zij als het kindje veel ernstiger gezondheidsproblemen gehad hebben door er jaren lang boven te blijven slapen.
Ik ben Filip Vandendriessche en woon ondertussen al meer dan 20 jaar in Gavere. Ik ben geboren in 1968 in de Westhoek, als vierde kind van een typisch West-Vlaams gezin. Ik ben dan ook met vrij traditionele waarden opgevoed; in Ieper een streek met een rijk verleden, maar ook een streek vol natuur en landbouw. De verstedelijking heeft daar nog niet toegeslagen, en in die tijd zeker niet.
Adhémar Vandroemme, een buur van ons, was in de westhoek een begrip als het over wateraders en aardstralen ging. In de jaren 80 was ik, als jonge student, naar één van zijn vele voordrachten geweest, waar hij heel gepassioneerd en erg boeiend sprak over aardstralen de grote onbekenden, de stille doders; zoals hij die noemde. Hij had een heel grote ervaring op gebied van het zoeken naar wateraders en aardstralen. Kennis die hij zelf in de loop der jaren had opgebouwd, maar die na hem dreigde verloren te gaan als niemand zijn werk zou verder zetten.
Juist om die reden heeft hij in 1985 de vrije academie voor radiësthesie opgericht in Ieper/Poperinge. Omdat ook ik vond dat zoveel kennis niet verloren mocht gaan, besloot ik mee in te stappen in deze academie. Na een paar eerste grondige testen en oefeningen bleek ik toch een grote aanleg te hebben voor het pendelen en wichelroedelopen.
Elke zaterdagnamiddag kwamen wij samen om te oefenen en om richtlijnen te krijgen van onze ervaren leermeester. Natuurlijk moest er ook tijdens de week geoefend worden. Ieder van ons kreeg elke week een plattegrond mee, op een A4-blad, van een Engels kerkhof of van een park ergens in de Westhoek. Wij moesten dan gedurende die week, elk afzonderlijk en elk op een andere locatie, daar ter plaatse gaan pendelen en op de plattegrond aanduiden waar wij aardstralen of wateraders vonden. De resultaten hiervan werden dan de volgende zaterdag door Adhémar besproken en vergeleken met wat hijzelf op die lokaties maanden voordien had gevonden. Dit was voor mij ook nog eens te meer een bewijs dat mijn pendel en wichelroede wel echt werkten. Want hoe kan je anders verklaren dat verschillende personen op verschillende tijdstippen, onafhankelijk van elkaar, juist dezelfde lijnen tekenen op een A4 blad?
Enkel wie bewees altijd 100% correct te werken kon, na herhaalde testen, de graad van Monitor krijgen. Die erkenning heb ik in 1987 behaald. Voor mij, net zoals voor velen in de academie, was het niet langer een hobby, maar was het wichelroedelopen stilaan ook een echte passie geworden. Een passie waar ik nu nog dagelijks mee bezig ben.
Door te blijven oefenen en door mij verder in te zetten en te bewijzen dat ik aardstralen en wateraders perfect kon lokaliseren, werd ik in 1988; door Adhémar Vandroemme zelf; benoemd tot volwaardig Radiësthesist. Vanaf dan mocht ik opdrachten uitvoeren in zijn naam.
Ondertussen heb ik in al die jaren al bij veel mensen hun huis en grond onderzocht op de aanwezigheid van aardstralen. Veel gezinnen heb ik op die manier geholpen met mijn raad.
Pendelen en wichelroedelopen is niet echt hip, het wordt niet aangeleerd op school of via internet of sms, het komt zelden in de media. Voor velen is het onbekend, en het spreekt de jongeren dus ook niet aan. Het is voor de jongeren ook niet echt een uitdaging of kick om aardstralen op te sporen. Maar op die wijze dreigt er een pak kennis verloren te gaan. Vroeger was er wel in elk dorp een waterzoeker en die was ook in gans het dorp gekend. Tegenwoordig weten de mensen nog nauwelijks een waterzoeker te vinden. Het is zelfs bijna taboe. Daarom is het de taak van ons, radiësthesisten, om die kennis in leven te houden en de kunst van het wichelroedelopen niet alleen in de kijker te plaatsen maar ook te blijven beoefenen. Vandaar ook deze korte tekst.
Eerst en vooral dient er onderscheid gemaakt te worden tussen de verschillende soorten van pendelen.
Bij het Fysisch pendelen, zoals bijvoorbeeld bij het zoeken naar aardstralen of wateraders, dient men zich volledig te ontspannen en de geest volledig vrij te maken. Het komt erop aan om nergens aan te denken en alleen maar te voelen. Wanneer de pendelaar of wichelroedeloper dan een zone met aardstralen binnen treedt, zal hij een schok ondervinden. Deze schok is echter zodanig klein dat die meestal niet rechtstreeks waarneembaar of voelbaar is. Het lichaam zal deze schok echter omzetten in een duidelijk waarneembare beweging van de pendel of wichelroede. De pendel of wichelroede hebben hier dezelfde functie als een antenne van een radio. In de lucht hangen immers ook alle geluidsgolven, maar zonder radio en zonder antenne kan je er met het blote oor niet veel van horen. Hetzelfde gebeurt bij het fysisch pendelen, je lichaam wordt de straling best wel gewaar maar de pendel of wichelroede dienen om het signaal duidelijk zichtbaar te maken.
Bij het Visueel pendelen gaan we op dezelfde manier tewerk als bij het fysisch pendelen, ook volledig ontspannen zowel lichaam als geest. Ook hier moet men de gedachten volledig kunnen uitschakelen. Bij het visueel pendelen gaat men echter niet zelf over de stralingszone lopen maar volgt men een ander bewegend voorwerp (vb een andere persoon of een dier) of tast men met de ogen meter per meter een bepaalde zone af (vb rij huizen of een haag). Ook hier zal men de verandering of de schok op het ogenblik van het binnentreden van de stralingszone gewaarworden. Weerom dienen pendel of wichelroede om het signaal te versterken.
Bij het Mentaal pendelen gaan we juist omgekeerd tewerk. Hier komt het erop aan zich volledig te concentreren op het onderwerp van het pendelen. Men mag op geen enkel moment uit concentratie gebracht worden. Deze vorm van pendelen is enorm vermoeiend en vraagt heel veel energie van de beoefenaar. Mentaal pendelen wordt gebruikt bij het zoeken naar voorwerpen, het medisch pendelen, het bepalen van de diepte en de richting van wateraders, enz . De gave van het mentaal pendelen is voor weinigen weggelegd.
Een laatste vorm van pendelen is de Teleradiësthesie. Hierbij wordt er gependeld op een perfect plan (schaal 1/100) met en perfecte oriëntatie. Bij de teleradiësthesie spelen tijd en afstand geen rol. Het zoeken naar aardstralen en wateraders is bij een ervaren teleradiësthesist even nauwkeurig als het veldwerk ter plaatse. Hoe de werking hiervan juist te verklaren valt, weet ik niet, maar het werk. En dat is toch waar het om gaat!
Omdat we zover van de natuur verwijderd zijn geraakt, denken we dat moeder natuur maar moeilijk haar geheimen prijs geeft. Wanneer we echter zeer dicht bij de natuur gaan leven zijn er wonderlijke dingen te ontdekken. Voor een opmerkzaam oog is het niet moeilijk om de aanwezigheid van aardstralen en wateraders vast te stellen.
Ten eerst door de grond zelf. De grond waar een waterader doorloopt is soms geheel anders dan de aangrenzende grond. Die strook kan bijvoorbeeld veel harder zijn, ze rijst op in vorstperiodes kortom er zitten kleine bewegingen op. Ieder van ons kent wel deuren die plots slepen in bepaalde weersomstandigheden of het ontstaan van barsten in de muren en de vloeren. Dit zijn mogelijke aanwijzingen dat er daar een waterader onder die deur of muur loopt. Ook een flink stuk van oude kerkwegels loopt boven wateraders omdat juist daar die grond verhard was.
Ten tweede door de bliksem. De bliksem slaat altijd in boven een waterader.
Ten derde door de planten. Veel ingevoerde bomen en struiken zijn zeer gevoelig voor aardstralen.Rond een tuin staan soms mooie coniferen en daar midden in zijn er een paar die maar niet willen groeien. De haag vertoont een gat dat maar niet wil dichtgroeien. Of een laurierstruik die na enkele jaren afsterft. Nieuwe planten is op die plaats geen oplossing.
Op kort gemaaide grasvelden kan men soms bij dauw of rijm de stralingszone uitgetekend zien. Dit zijn allemaal aanwijzingen van de aanwezigheid van wateraders.
Ten vierde door de dieren. De dieren kunnen we indelen in twee groepen.
Een eerste groep zijn dieren die aardstalen heel bewust gaan opzoeken om zich dagelijks enkele uren op te laden. Tot die groep behoren veel nachtdieren, zoals bijvoorbeeld: katten, uilen, slangen. Deze dieren zoeken aardstralen op om er dagelijks een aantal uren op te rusten of te slapen, en zich zo op te laden.
Het zijn ook juist die dieren die in de oudheid symbool stonden voor wijsheid. Pas later in de middeleeuwen werden deze dieren met het negatieve geassocieerd; katten werden aan hekserij gelinkt, uilen aan domheid, slangen aan gif.
Een kat in vrijheid zal per dag minimum een tweetal uur op een stralingszone verblijven , liefst in een zonnig plekje tegen de muur of onder een struik. Zo zal een kat wel die zetel of dat plekje in de tuin uitkiezen als favoriete slaapplaats, waar ze boven de aardstralen kan slapen. Als jouw kat zon favoriet plaatsje heeft, kan dat een aanwijzing zijn van aardstralen. Men in het geval van een kat natuurlijk niet altijd zeker omdat er natuurlijk 24 uur in een dag zijn en ze dus ook nog wel eens op andere plaatsen zal gaan liggen.
Daarnaast zijn er ook veel insecten zoals muggen en mieren die het liefst boven aardstralen vertoeven. Dansende muggenzwermen treft men veelal aan boven of net naast een kruispunt van aardstralen. Mieren bouwen hun ondergrondse nest bewust boven aardstralen. Wespen en bijen zullen hun nest ook liefst op aardstralen bouwen of het liefst er zo dicht mogelijk bij. Een goeie imker weet dat hij zijn bijen boven wateraders moet plaatsen. Die bijen zijn veel actiever en agressiever. Ze zullen meer produceren dan andere bijen.
De meeste andere dieren zullen heel bewust nooit rusten boven aardstralen. De meest fanatieke in de groep van dieren die aardstralen mijdt, is zeker en vast de hond.
Honden zullen nooit vrijwillig boven aardstralen gaan slapen. Nooit zal een hond in een bestraalde zetel gaan liggen, nooit zal hij op het bestraalde deel van het bed slapen. Indien een hond zijn enige hok boven aardstralen staat, dan slaapt hij nog liever buiten onder de blote hemel, dan in de stralingszone. Hij zal zich steeds, desnoods met geweld, uit de stralingszone proberen te bevrijden. Kan hij zich niet bevrijden, dan zal hij een treurende houding aannemen en constant, ook s nachts, een wenend of kermend geluid laten horen. Een hond die verplicht boven aardstralen moet verblijven, zal na een aantal jaren altijd sterven aan kanker. De hond faalt nooit bij het opsporen van aardstralen. Het is onze beste gids op voorwaarde dat we zijn gedrag leren begrijpen.
Een Paard dat vrij rondloopt zal nooit boven een stralingszone gaan rusten. Wanneer een paard in een box bijvoorbeeld niet anders kan dan boven een stralingszone te gaan staan om te eten, dan zal het de maaltijd soms meermaals onderbreken om zich een korte tijd van de zone te verwijderen. Het is boven deze zones dat een paard balgpijn krijgt.
Ook voor koeien zijn aardstralen slecht. In een koeienstal zijn het bijna altijd die koeien die zwak en ziek zijn, diegene die boven een stralingszone gebonden staan. Bevruchting bij die dieren is soms moeilijker dan bij hun buurvrouwen.
Duiven zijn ook heel gevoelig voor aardstralen. Duiven die verblijven boven een stralingszone, komen nooit in topvorm. Een duivenmelker met zon duiventil is de wanhoop nabij.
Waarom bepaalde dieren juist die stralingszones opzoeken is omdat dat juist dieren zijn die zuren produceren in hun lichaam. Juist die dieren hebben een grote hoeveelheid zuur nodig, de ene om zichzelf te verdedigen, de andere ter vertering van hun voedsel. Het is dan ook niet onlogisch om te besluiten dat aardstralen de oorzaak kunnen zijn van een teveel aan zuren in het lichaam. OOK BIJ DE MENS.
Dit zijn allemaal visueel waarneembare feiten, die nogmaals wijzen op het werkelijk bestaan van aardstralen. Maar er is nog meer dan planten en dieren.
Tenslotte, en daar gaat het toch om, wordt de aanwezigheid van aardstralen ook door de mens zelf aangeduid. Bij langdurig verblijf (zitten, rusten en vooral slapen) boven aardstralen zijn enkele typische ongemakken waar te nemen:
- Moe, altijd moe, meest in de benen is een typische klacht van vrouwen die langdurig boven aardstralen verblijven
- Een aanhoudend braakgevoel en maagstoornissen komt dan weer veel bij mannen voor
- Rugklachten tussen de schouderbladen. Dit zowel bij vrouwen als bij mannen die erboven slapen
- Hoofdpijn, vooral bij het erboven werken
- Een klein kind dat onrustig slaapt of ligt te woelen in bed. Wanneer ouders het kinderbedje verplaatsen of wanneer het kindje bij oma slaapt, zien ouders vaak dat het bedje er nog gestreken bij ligt s morgens. Dat is ook een teken dat het kind boven aardstralen slaapt. In de slaap zal het kind immers onbewust proberen de stralingen te ontwijken en zal het zich daarom verplaatsen in bed.
- Aanslepende ziektes en ongemakken zoals bronchitis, bedwateren, enz
- Stress en depressiekomen heel vaak voor bij mensen die boven aardstralen slapen
- Maar het ergst van al zijn de chronische ziektes zoals MS en kanker. Wie aan kanker gestorven is heeft minstens tien jaar boven een stralingszone geslapen. Maar hierop kom ik nog heel uitgebreid terug.
Hieronder 10 tekenen die met grote zekerheid duiden op de aanwezigheid van aardstralen bij de slaapplaats:
1) Een afkeer van het bed en een tegenzin om naar bed te gaan
2) Urenlang niet in slaap kunnen komen
3) Een onrustige slaap, verkreukelde lakens, angstdromen en plotseling schreeuwen
4) In het bed steeds ergens anders willen gaan liggen, uit het bed vallen, hurken en wippen in bed
5) Vluchten uit het bed, slaapwandelen
6) Het koud hebben in bed, knarsetanden en klappertanden, ook nachttranspiratie
7) s Morgens een vermoeid en teneergeslagen gevoel dat vaak de hele dag aanhoudt
8) Geen eetlust en s morgens vaak zelfs braakneigingen
9) Een ontstemd gevoel, nervositeit, gevoel van onbehagen en depressie, huilen na het wakker worden
10) Krampen en hartkloppingen in bed
Het optreden van een van die tekenen is vaak een voldoende aanwijzing voor het bestaan van stoorvelden, maar meestal zullen ze zich samen met andere tekenen voordoen.
Bij het onderzoeken van een eigendom naar aardstralen, ga ik steeds als volgt tewerk:
- Ik laat me door niets of niemand beïnvloeden, ook al mag de bewoner al een andere pendelaar over de vloer hebben gekregen. Ik vraag ook nooit vooraf naar hun klachten of hun situatie.
- Ik begin altijd buiten het gebouw als dit kan en mag van de eigenaars. Daar is ten eerst meer ruimte en ten tweede wil ik mijzelf ook niet laten beïnvloeden door de stand van hun bed of zetels of dergelijke.
- Daar ga ik dan op een plek staan in de tuin of op terras. Met de pendel in de aanslag begin ik mij op die plaats rond te draaien, rond mijn eigen as. Zo zoek ik de richting van de dichtstbijzijnde waterader. Op het ogenblik dat mijn penden begint te draaien heb ik een haakse lijn naar de dichtstbijzijnde waterader gevonden.Ik herhaal dit meestal nog eens met mijn wichelroede, niet alleen ter controle, maar ook als vorm van opwarming. Het is van belang om de richting vooraf te kennen om zo de waterader haaks te kunnen overschrijden. Zo bekomt met het grootste schokeffect, zo kan men de stralingszone het best, het nauwkeurigst afbakenen. Wanneer men te schuin over de wateraders loopt, bestaat de kans dat men ze pas veel te laat, of helemaal niet, voelt.
- Dit herhaal ik nog eens een paar stappen verder in de tuin. Dit om er zeker van te zijn dat ik mijn metingen niet start toevallig bovenop een waterader. Het zoeken van de richting is mentaal pendelen.
- Vervolgens stap ik, met mijn pendel in de rechterhand en met mijn linker hand voor mij uitgestoken om te voelen, vooruit tot ik de ader ontmoet. Ik hou mijn pendel in beweging, in de richting van mijn arm, van voor naar achter dus. Bij het naderen van de waterader begint mijn pendel te slingeren volgens de richting van de waterader, dus loodrecht op mijn looprichting. Boven de eerste oever begint de pendel te draaien. Voorbij de eerste oever gaat de pendel weer van voor naar achter slingeren, bij de tweede oever krijg ik terug een draaiende beweging en bij het verlaten van de waterdaders slaat mijn pendel weer uit in de looprichting van de waterader. Dit alles is fysisch pendelen.
- Ik doe dit alles dan opnieuw met mijn wichelroede in de aanslag. Bij het overschrijden van de eerste oever krijg ik een opwaartse beweging van de roede. Dan stap ik verder en bij de tweede oever krijg ik terug een opwaartse beweging.
- Ik zet een merkteken in het midden tussen de twee oevers.
- Vervolgens stippel ik de hele loop van de waterader uit tot een twintig à dertig meter van de woonst weg. Zo kan ik vaststellen of de waterader recht loopt of een bocht neemt.
- Nu de eerste ader is uitgezet, verlaat ik die en ga ik op zoek naar aders die evenwijdig lopen. Deze kunnen op 4 m afstand liggen maar kunnen ook 50 m verder liggen.
- Vervolgens zoek ik naar de aders of aardstralen die met de eerste twee gevonden aders een vierhoek vormen, dus aders die loodrecht op de eerste twee lopen. Ik bepaal de vier kruispunten en markeer die. Dit zijn de plaatsen waar er met succes naar water kan geboord worden.
- Ik bepaal nu de diepte en de looprichting van het water door bovenop de waterader te staan en mentaal te pendelen.
- Van alle aders bepaal ga ik na of ze al dan niet onder het gebouw doorlopen. Is dat wel zo, dan moet ik aan een andere gevel een verlengstuk van die ader vinden. Ik duidt ook aan waar de wateraders precies het gebouw binnen komen. Zo krijg ik een klaar inzicht van de structuur van de aders en is er geen enkele kans dat ik een waterader vergeet.
- NU PAS GA IK NAAR BINNEN!
- Ik teken binnen de aders uit op de grond of toon aan waar de ader precies loopt onder een bed of ander meubelstuk. De verbindingen moeten kloppen. Hoger liggende verdiepingen zijn een verticale projectie van wat ik op de gelijkvloers heb gevonden.
Waarom ben ik 100% zeker?
Door het toepassen van bovenstaande werkwijze ben ik 100 % zeker van de juistheid van de door mij gevonden aardstralen. Ik ga eerst buiten aan de slag en pas daarna kom ik binnen. Alle verbindingen binnen en buiten moeten kloppen, alles wat ik beneden vind, moet net hetzelfde zijn op een hoger gelegen verdieping. Dat is mijn garantie naar de mensen toe dat mijn metingen correct zijn.
Ik vertel de mensen waar de aardstralen zitten en welke plaatsen moeten gemeden worden en niet omgekeerd. Ik vraag niet eerst waar ze slapen en welk hun klachten zijn om hen dan volledig naar de mond te praten. Ik laat mij niet beïnvloeden door het verhaal van de bewoners. Maar wanneer ik dan achteraf hun verhalen hoor, stel ik steeds vast dat mijn metingen wel degelijk overeenstemmen men hun klachten.
Voor velen lijkt het pendelen en wichelroedelopen misschien nogal mysterieus of bovennatuurlijk. Maar niets is minder waar, pendelen is juist één zijn met de natuur. De pendel of wichelroede is enkel een antenne naar ons onderbewuste. Pendelen is luisteren naar je intuïtie, je rationeel denken uitschakelen en enkel maar voortgaan op je intuïtie.
Ons bewustzijn en ons rationeel denken is maar een klein onderdeel van onze kennis. Een groot deel van onze kennis bevindt zich in het onderbewuste. Zo kunnen bijvoorbeeld ook bekwame hypnotiseurs bepaalde zaken uit het onderbewuste naar bovenhalen. Maar de Westerse mens heeft, door de beschaving, geleerd om enkel en alleen maar het rationele te gebruiken en te ontwikkelen. Alles moet kunnen verklaard worden door een wiskundige formule. Dit zorgt er ook voor dat ons denken en handelen beperkter is geworden. We denken en handelen enkel nog in de richting die de wetenschap ons toont. Zaken zoals gevoel en intuïtie worden verdrongen. De resultaten van pendelen en wichelroedelopen zijn ontegensprekelijkbewezen, alleen heeft de wetenschap nog geen duidelijke verklaring kunnen vinden waarom de pendel of wichelroede juist op dat signaal of op dat moment reageert. Maar het resultaat is toch nog altijd het belangrijkste. Het kunnen verklaren is geen doel op zich. Net als wanneer je honger hebt. Dan is het veel efficiënter te eten dan eerst een wetenschappelijk bewijs te zoeken waar het hongerige gevoel nu net vandaan komt.
Bij het pendelen of wichelroedelopen komt het er op aan om niet te denken en enkel maar te voelen en te luisteren naar jezelf. Iedereen die ertoe in staat is om het denken uit te schakelen, heeft de kracht en de gave om te kunnen pendelen. Het vraagt daarna natuurlijk veel oefening om goeie resultaten te halen, want met de gave alleen kom je er niet. Je kan het vergelijken met een pianospeler, je moet er een beetje talent voor hebben, maar zonder te oefenen kom je echt niet ver. De mensen waar ik aan huis ga om hun woning uit te pendelen, laat ik achteraf altijd eens zelf proberen. Als ze dan zelf voelen dat de pendel of wichelroede reageert, is de verbazing groot. Mits een goeie begeleiding en veel oefenen zitten daar vast grote talenten tussen.
Pendelen of wichelroedelopen is in feite niets nieuws onder de zon. Reeds lang voor onze tijdrekening werd er door onze voorouders gependeld om diverse redenen. Men pendelde niet alleen om gezond te kunnen wonen, maar met gebruikte de wichelroede ook om drinkwater op te sporen. Later werden de gebedsplaatsen en kerken ook perfect in het plaatselijke patroon van aardstralen en wateraders ingepast.
Hier enkele foto's van mezelf bij het zoeken naar aardstralen. Bij het gebruik van de pendel, krijg ik een ronddraaiende beweging (horizontale reactie) van de pendel zodra ik met mijn linker hand de "bestralingszone" binnen kom. Het voorste punt bepaalt de juist plaats. Met de wichelroede is de reactie vertikaal. De juiste plaats is het punt waar mijn handen handen zijn zodra de wichelroede ophoog slaat. Dit kan dus heel precies afgetekend worden indien ik binnen in de woon- of slaapkamer de aardstralen lokaliseer.
Aardstralen hebben niet alleen invloed op de mensen, maar ook planten en dieren zijn er niet ongevoelig voor. Zij staan immers nog veel dichter bij de natuur dan wij mensen. Dieren hoeven de krant of het internet niet te raadplegen om te weten wat goed of slecht voor hen is. Dat zij dit nog aanvoelen en de mensen niet, heeft veel te maken met opvoeding, cultuur en beschaving. Wie neemt nog de tijd om naar de natuur te luisteren? Wie let er nog op het gezang van de merel om te weten welk weer er op komst is?
Met betrekking tot de aardstalen kunnen we de dieren indelen in 2 grote groepen.
Een eerste groep zijn dieren die aardstalen heel bewust gaan opzoeken om zich dagelijks enkele uren op te laden. Tot die groep behoren veel nachtdieren, zoals bijvoorbeeld: katten, uilen, slangen. Deze dieren zoeken aardstralen op om er dagelijks een aantal uren op te rusten of te slapen, en zich zo op te laden. Zo zal een kat wel die zetel of dat plekje in de tuin uitkiezen als favoriete slaapplaats, waar ze boven de aardstralen kan slapen.
Het zijn ook die dieren die in de oudheid symbool stonden voor wijsheid. Pas later in de middeleeuwen werden deze dieren met het negatieve geassocieerd; katten werden aan hekserij gelinkt, uilen aan domheid, slangen aan gif.
Daarnaast zijn er ook veel insecten zoals muggen en mieren die het liefst boven aardstralen vertoeven. Dansende muggenzwermen treft men veelal aan boven of net naast een kruispunt van aardstralen. Mieren bouwen hun ondergrondse nest bewust boven aardstralen. Het zijn ook allemaal dieren die zuren produceren.
De meeste andere dieren zullen heel bewust nooit rusten boven aardstralen. De meest fanatieke in de groep van dieren die aardstralen mijdt, is zeker en vast de hond. Honden zullen nooit vrijwillig boven aardstralen gaan slapen. Indien een hond zijn enige hok boven aardstralen staat, dan slaapt hij nog liever buiten onder de blote hemel, dan in de stralingszone. Ook voor koeien en paarden zijn aardstralen slecht voor hun groei en hun gezondheid. In de weide zullen ze nooit op die plaatsen slapen of rusten.
Wat de planten betreft kunnen we een onderscheid maken tussen eenjarig planten en blijvende planden. De eenjarige planten, zoals de sla of wortelen in de tuin zullen daar weinig last van hebben en zullen nagenoeg evengoed groeien boven de aardstralen als een paar meter er vandaan.
Blijvende planten echter, zoals bomen en struiken gaan vaak veel minder goed groeien boven aardstralen. Zo ziet men regelmatig in een jarenoude haag dat er een zwakke plaats in zit, een plaats waar de struiken minder goed groeien of steeds dood gaan. Nieuwe struiken in dezelfde plaats zetten, brengt geen oplossing. Sparren en dennen zijn hiervoor het meest gevoelig.
Een eik en een lindeboom groeien dan weer juist wel goed boven aardstralen. Het zijn ook juist eiken en linden die in de oudheid heel bewust op energierijke plaatsen werden gepland. Ze waren het centrum van oude nederzettingen. Bovendien werden die eiken later veelal voorzien van een Mariabeeld of werd aan die bomen genezende krachten gekoppeld.
Andere planten zoals bijvoorbeeld brandnetels en klimop groeien ook bij voorkeur boven aardstralen.
Omdat aardstralen en wateraders het gevolg zijn van de kristallisatie van de aardkorst, is er ook een kleine beweging mogelijk op die plaatsen. Deze kleine, langzame beweging is met het blote oog niet merkbaar. Maar heeft wel vaak tot gevolg dat oude gebouwen op die plaatsen scheuren kunnen vertonen in de muren. Een barst in een muur duidt nagenoeg altijd op de aanwezigheid van wateraders.
Vroeger werd heel bewust rekening gehouden met de positie en de richting van de wateraders vooraleer men bouwde. De kerkbouw is hiervan het mooiste bewijs. Kerken hebben een bouw en inrichting in functie van de aardstralen. Zo werd bijvoorbeeld de vloer altijd gelegd volgens de richting van de wateraders. Daarom ligt de voer in sommige kerken evenwijdig met de muren en in andere kerken ligt de vloer 45° gedraaid ten opzicht van de muren. Ook de plaats van het altaar en de doopfont werden heel bewust gekozen in functie van de aardstralen.
Oude hoeven werden ook gebouwd volgens de kunst en de kennis van de aardstralen. Vaak werden doorgangen en poorten juist boven de aardstralen gebouwd. Wie dus een oude hoeve renoveert, doet er best aan om hiermee rekening te houden. Een slaapkamer inrichten boven een doorgang is zeker geen goed idee.
Aardstralen oefenen bovendien een aantrekkingskracht uit op bliksem en donder. Een blikseminslag in een gebouw gebeurt altijd op de plaats waar wateraders onder het gebouw passeren. De bliksemafleiders dienen bijgevolg ook enkel op die plaatsen gezet te worden.
Vroeger was het pendelen ook noodzakelijk wilde men drinkbaar water hebben. Het was van groot belang om juiste locatie van de wateraders te kennen wilde men het ganse jaar door over water beschikken. Een grondwaterput die goed geplaatst is, dat wil zeggen op de kruising van 2 wateraders, kan een leven lang gratis drinkbaar water opleveren. Dit was niet alleen vroeger zo, maar ook op vandaag kan een boorput die goed geplaatst is, voldoende water leveren voor het hele gezin.
In deze rubriek wil ik even verder ingaan op de aura. Iedereen kent wel de afbeeldingen van Jezus of van heiligen waarbij hun lichaam omgeven is door een gloed. Welnu ieder van ons, elk levend wezen (mens, dier, plant) heeft zon gloed, de AURA genoemd. Het is te vergelijken met de krans rond de maan of de straling rond de zon. Die is doorgaans niet waarneembaar met het blote oog, maar kan via de Kirlianfotografie wel op beeld vastgelegd worden.
De rode bloedlichaampjes, die zorgen voor het zuurstoftransport in ons lichaam, zijn de verwekkers van onze aura. De stralingsbreedte en dichtheid van de aura zijn rechtstreeks evenredig met het zuurstofgehalte in ons bloed. Hoe zuurstofrijker het bloed, hoe sterker de aura en hoe gezonder het lichaam is. Hoe zuurstofarmer het bloed, hoe zwakker de aura en hoe kwetsbaarder de gezondheid van het lichaam is. In de volksmond heeft het men soms over iemand die blinkt in zijn vel of over iemand die er stralend uitziet.
De aura is niet alleen afhankelijk van het zuurstofgehalte in ons bloed, maar heeft echter ook zijn eigen cyclus. Die neemt s morgens in volume toe en trekt zich s avonds terug. Deze bewegingen volgen min of meer de zonnetijd, en niet de tijd van ons uurwerk of van de fabriek waar we in werken. Bij valavond, wanneer de zonnekracht verzwakt, vermindert ook de kracht van onze aura. De stralingsbreedte van de aura vermindert s nachts tot ongeveer 25% van de breedte overdag. De aura is s nachts in rust. Bij zonsopgang begint de aura weer aan te zwellen tot haar normale breedte. Een heel gevoelig radiësthesist kan dit waarnemen.
Dat is echter maar een algemene theorie die voor 85 % van de mensen op gaat. De cyclus van onze aura is ook nog persoonsgebonden en kan bij sommige mensen afwijken van de zonnetijd. Bij sommige personen start die cyclus veel vroeger of veel later dan bij de anderen. Vandaar dat we bij sommigen kunnen spreken over ochtendmensen en avondmensen. De ene geraakt s morgens niet uit zijn bed, maar is daartegenover s avonds nooit moe en de andere is wakker voor dag en dauw, maar s avonds komt t zandmannetje al heel vroeg wanneer die ochtendmens in de zetel naar tv zit te kijken.
Mensen die niet leven volgens hun eigen persoonlijk BIORITME, kunnen hierdoor negatieve gevolgen ondervinden op hun gezondheidstoestand en op hun gemoedstoestand. Dit ziet men bijvoorbeeld bij ochtendmensen die in de namiddagploeg werken of omgekeerd. Vaak zijn deze mensen moe en prikkelbaar en voelen ze zich niet goed als ze in de verkeerde ploeg werken. Deze mensen zijn vooral stressgevoelig als ze in de verkeerde ploeg werken. Eens in de juiste ploeg, zijn dit totaal andere personen, veel aangenamer collegas. Ik ben ervan overtuigd dat het ziekteverzuim veel kleiner zou zijn mocht hiermee rekening gehouden worden bij het solliciteren of bij het indelen van mensen in ploegen. Ik geef aan iedereen ook de gouden raad: Smijt uw wekker buiten!. Opstaan met een wekker is totaal verkeerd. Ten eerste start je de dag met een slecht humeur, want niemand wordt vrolijk van het geluid van een wekker en ten tweede moet je gewekt worden door je eigen bioritme. En ik hoor het al zeggen dat je tijdig op je werk moet zijn, dat een afspraak hebt bij de kapper, enz enz MIS! Waar zijn we mee bezig? Het is toch niet je baas of je kapper die zal beslissen wanneer jij moet opstaan! Je moet van je baas flexibele uren eisen die bij jouw eigen bioritme passen. En voor wie in ploegen werkt,ben je een echte avondmens, dan ga je toch niet langer in de morgenploeg werken. Zoek een ochtendmens om mee af te spreken en blijf elk in de ploeg werken volgens je eigen bioritme. Dit zal eerst en vooral je eigen gezondheid ten goede komen, maar zal ook op lange termijn zeker een voordeel zijn voor je baas en je directe omgeving. Weg met het rothumeur omdat je nog niet wakker bent of al terug moe bent.
Niet alleen s morgens moet je je bioritme volgen, maar bovendien moet je s avonds ook gaan slapen als JOUW bioritme dat vereist. Want het is niet je favorietetv-programma dat moet bepalen wanneer je moe bent. We moeten leren luisteren naar ons eigen lichaam, naar onze eigen biologische klok. Gaan slapen als ons lichaam erom vraagt en opstaan als we vanzelf wakker worden.
Een ander gebruik van de cyclus van onze aura kennen we dan in feite wel allemaal en iedereen houdt daar onbewust rekening mee bij zieke personen. Het is trouwens ook het afzwakken van de aura dat koorts meestal maar tegen de avond uitkomt. Wanneer een moeder ziet dat haar kind s morgens koorts heeft, weet ze dat dit veel erger is dan wanneer het kind s avonds een hoge temperatuur heeft. Want is dat eerste geval is de koorts er toch ondanks het feit dat de aura, onze beschermengel, het actiefst is. Het is iets wat elke ouder weet, doch weinigen weten dat een en ander te maken heeft met onze aura en de cyclus ervan.
De aura beschermt ons lichaam ook tegen alle stralingen, zowel tegen kosmische stralingen als tegen aardstralen als tegen nog andere vormen van stralingen die op ons afkomen. De aura is dus een stralingsfilter. Wanneer die filter s avonds en s nachts het zwakst is, zijn we onvoldoende beschermd tegen een overvloed aan stralingen die mogelijks op ons afkomen. Vandaar dat we tijdens die uren van aura-in-rust, de stroken en zones waar aardstralen zich voordoen, angstvallig moeten vermijden. Je kan het vergelijken met buitenkomen bij vriesweer zonder voldoende dikke kledij.
Een onregelmatige aura
De aura is niet altijd perfect, maar vertoont soms veel zwakke en/of verdunde plekken. Om een zo volmaakt mogelijke aura te bekomen, moet men ervoor zorgen het lichaam de maximum hoeveelheid zuurstofte doen opnemen. We moeten de rode bloedlichaampjes, de dragers van de zuurstof, de gelegenheid geven om bestendig zuurstof op te nemen. Dit door een juiste ademhalingstechniek, maar daar kom tik straks nog op terug. Doen we dit niet, dan kan de aura onregelmatigheden vertonen. De aura kan 2 vormen van onregelmatigheden vertonen.
De eerste onregelmatigheid is een gat in de aura ter hoogte van een lichaamsdeel of een orgaan dat ziek is of niet in optimale conditie verkeert (vb bij een zwakke lever is er ter hoogte van de rechter zij een zwakke plaats in de aura). Dit kan een geoefend pendelaar waarnemen door te pendelen in de aura-zone van de patiënt.
Een tweede onregelmatigheid is een verdunde aura. Dan heeft de aura overal een verminderde dichtheid van stralingsbundel. De oorzaak hiervan ligt steeds bij een voorafgaandelijk negatieve gebeurtenis (overlijden van een dierbare, stress, andere familiale of professionele problemen) die men zo ter harte heeft genomen, dat men, onbewust, een goede en grondige ademhalingstechniek begint te verwaarlozen. En verzwakte aura biedt onvoldoende bescherming aan ons lichaam, en leidt tot stress, prikkelbaarheid en ligt vaak aan de oorzaak van een hartinfarct. Deze vorm van verdunde aura is vrij gemakkelijk te genezen door het toepassen van een goede ademhalingstechniek, die ieder van ons op heel korte termijn kan aangeleerd worden. Wanneer men terug op de juiste manier grondig ademt, zal men merken dat de aura vlug terug veel feller wordt en de klachten al even vlug verdwijnen. Ik raad iedereen die stress heeft aan om de test te doen en op de juiste manier te leren ademen en ik garandeer dat de stress vlug zal verdwijnen. Dit ligt trouwens ook aan de basis van de yoga. Maar zelfs zonder veel lichamelijke oefeningen te doen en zonder dat het ook maar iets kost, kan ieder van ons weer een stuk gezonder worden door gewoon op de juiste manier te ademen. Het kost geen tijd en weinig moeite om correct te ademen en het is de beste manier om stressvrij door het leven te gaan. Wie door de gejaagdheid van het leven plots stress voelt opkomen, kan dit onmiddellijk terug onderdrukken door een paar minuten de juiste ademhalingstechniek toe te passen. Dit kan altijd en overal, want je hebt er niets voor nodig!
Wist u dat slapen of rusten boven aardstralen de oorzaak is van veel chronische aandoeningen zoals kanker, MS, depressie, slapeloosheid ?
Wist u dat huisdieren de aanwezigheid van de aardstralen perfect aanvoelen en daar bewust mee omgaan?
Wist u dat een boorput op de kruising van wateraders u een levenlang gratis water kan bezorgen?
Wist u dat een scheur of barst in de muur veelal wijst op de aanwezigheid van aardstralen op die plaats?
Laat daarom de aardstralen en wateraders in en rond uw woning of op uw bouwgrond, lokaliseren door een ervaren en erkend pendelaar en/of wichelroedeloper.
Een paar maanden terug werd ik gecontacteerd door, zoals hijzelf zei, een collega uit Oostenrijk. De man beweerde jarenlange ervaring te hebben in het wichelroedelopen en in het opsporen van wateraders en aardstralen. Hij beweerde bovendien ook over een uiterst efficiënt toestel te beschikken om schadelijke aardstralen te neutraliseren. Hij vroeg mij of we niet konden samenwerken. Ik zou dan hier in België zijn toestellen aan de man brengen.Ik vroeg hem om wat meer uitleg over de werking van zijn toestel. Naar eigen zeggen zou één toestel alle negatieve stralingen van een hele kamer absorberen. Over de opbouw en samenstelling van dat toestel bleef hij nogal vaag, het was uniek en uiterst doeltreffend, zei hij zelf. Het enige waar hij wel heel duidelijk over was, was de prijs ervan, namelijk een dikke 650 euro, waarvan ik vermoedelijk dan wel mijn percent ging krijgen op mijn omzet.
Omdat ik ten eerste niet geloof in absorberende toestellen als het over aardstralen gaat, en omdat ik ten tweede de prijs onmenselijk hoog vond, vroeg ik hem of hij mij een toestel kon bezorgen. Ik stelde voor om het toestel zelf te plaatsen ik een kamer waar er duidelijk schadelijke aardstralen aanwezig zijn en dan de kamer opnieuw uit te pendelen, door mij én door enkel betrouwbare collegas die ik nog ken van op de academie. Hierop is hij niet verder ingegaan omdat hij wellicht ook wel al aanvoelde dat ik het pendelen heel serieus neem en mensen enkel wil helpen en niet wil bedotten. Mensen die zoiets verkopen zijn charlatans en bedriegers die profiteren van de goedgelovigheid van mensen die soms al jaren met gezondheidsproblemen en miserie af te rekenen hebben.
Mijn Oostenrijkse collega is volgens mij dus eerder een Oostenrijkse charlatan.
Een natuurkracht zoals aardstralen kan je nooit absorberen. ONMOGELIJK! Vergelijk het met zonnestralen, als je die niet in huis wilt, kan je ook onmogelijk een toestel in de hoek van je kamer zetten die alle zonnestralen zodanig absorbeert, zodat de hele kamer donker is. Waarom zou er dan zon toestel bestaan dat bij aardstralen wel werkt? Bij aardstralen is de beste oplossing nog steeds om je bed of sofa te verplaatsen tot buiten de stralingszone (meestal maar 1m à 1,5m breed). Het is niet alleen de beste oplossing, maar het is bovendien nog gratis ook. Een andere mogelijkheid is om onder je bed of sofa een impermiabiliserende (ondoorlaatbare) folie te leggen. Voor deze toepassing bestaat er een folie, door de NASA ontwikkeld, die 100% efficiënt is en blijft. Bovendien is de prijs ervan maar een fractie van wat het waardeloze toestel uit Oostenrijk kost. Weer wens ik het te vergelijken met een rolluik dat de zonnestralen moet tegenhouden, ook dat is 100% efficiënt en blijft dit ook na jaren. Het is natuurlijk zo dat aardstralen een totaal andere frequentie hebben dan zonnestralen en daarom moet de folie die men hiertegen gebruikt, aangepast zijn aan deze frequentie. Deze door de NASA ontwikkelde folie is de enige die de aardstralen 100% tegen houdt, dit werd reeds honderden keer getest door veel ervaren en gediplomeerde radiësthesisten.
Tot slot van deze paragraaf wil ik nog het volgende zeggen: echte pendelaars, wichelroedelopers en radiësthesisten zijn mensen die gefascineerd en gepassioneerd zijn door wat ze doen. We moeten onze gave aanwenden om mensen te helpen en niet om er rijk of arm van te worden. Zo werkt dat niet. Bovendien mag er geen tijdslimiet staan op een raadpleging van een pendelaar. Wanneer ik bij mensen ga pendelen, dan maakt het mij niet uit hoeveel tijd de mensen van mij vragen, maar ik zorg er steeds voor dat de mensen bij mijn vertrek niet met vragen zijn blijven zitten. En mocht dat toch zo zijn, dan kunnen ze me levenslang gratis om advies vragen.
Trouwens de oplossingen die we bieden zijn duurzaam en zelfs preventief. Mijn missie is pasgeslaagd als ik NIET moet terugkeren en blijven terugkeren. Zou dit geen idee zijn voor de traditionele geneeskunde om de dokters te betalen per gezonde patiënt in de plaats van per zieke patiënt?
Gisteren een mooie overwinning mogen toevoegen aan het totaal. Zoals u heeft kunnen lezen een overwinning welke werd behaald door een jaarling doffer welke vorig jaar alleen enkele natourvluchten heeft afgewerkt. Het was een jong bedoeld voor de taartvluchten maar daaraan hebben we uiteindelijk niet meegedaan.
Deze jonge doffer, de NL14-145, kreeg gisteren als naam "Nasa Boy". Een bijzondere naam zult u denken en ik gaf al aan hierop terug te komen.
We hebben de afgelopen twee jaar te maken gehad met een bijzonder vreemd, als vervelend, fenomeen. Zoals velen wellicht weten wordt er een klein beetje aan onderlinge competitie gedaan tussen Dolf & Henk. Dit overigens zonder ook maar enige vorm van rivaliteit want we vliegen uiteraard voor maar één doel en dat is vroege duiven klokken.
Maar toch wij beiden hebben altijd twee hokken met weduwnaars gehad. Henk links van het gangpad en Dolf rechts van het gangpad en dat nu reeds 29 jaar lang. Ieder jaar werden er tot nog toe eerste prijzen gewonnen. De ene keer was het Dolf, de ander keer was het Henk. Dat ging zo ook ten aanzien van prijspercentages en mooie series. Als Henk er 10 thuis had, had Dolf er 7 of 8 maar een week later was het veelal andersom.
Tot twee jaar geleden ging dit jaar in jaar uit zo bij ons op de hokken. Echter twee jaar geleden ging die vlieger plots niet meer op. Bij Henk bleven ze goed komen, maar bij Dolf werd het steeds minder ja soms zelf heel slecht met maar één of twee in de prijzen. En eerste prijzen zijn een tweetal jaren met de weduwnaars aan de rechterkant van het gangpad uitgebleven. We gingen heel nadrukkelijk op zoek naar oorzaken. Kwaliteit van de duiven werd aan getwijfeld maar dit kon het eigenlijk ook niet zijn, immers als jong deden ze het nog steeds goed maar als jaarling lukte het niet.
Goede raad was duur. Contact gezocht met Filip Vandendriessche uit België. Een erkent wichelroede loper welke op onze uitnodiging de reis vanuit België naar ons kwam maken. En toen werd er zeer veel duidelijk. Niets anders dan straling onder de hokken aan de rechterkant van het gangpad (Dolf zijn kant dus). Zowel voor het hok als achter het hok sloeg de wichelroede enorm uit.
(op de foto hieronder is Filip in de weer met zijn wichelroede)
Goed dat was helder, gelijk maatregelen getroffen door een speciaal Nasafolie aan te schaffen en deze uit te spreiden onder de vloer van het hok. Het betreft een folie die speciaal door de NASA werd ontwikkeld om stralingen tegen te houden. Deze folie houdt aardstralen 100 % tegen en is ook blijvend werkzaam.
En zie daar sinds het aanbrengen van die folie in augustus vorig jaar weer een goede natour gedraaid en dit voorjaar een goede kweek gehad en..........gisteren dus weer de slagroom op de taart een eerste vanaf Tilburg met "Nasa Boy". Dus onze "Nasa Boy" heeft zijn naam te danken aan het Nasafolie dat is geplaatst onder de vloer van het duivenhok.
Graag vermeen ik via mijn gastenboek wat jouw ervaringen zijn met pendelen of wichelroedelopen of andere relevante onderwerpen; of wat je vindt van mijn bloggen. Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Wil je graag op de hoogte blijven van wijzigingen aan mijn blog, geef dan je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
