Voila, de laatste dag in Bishkek, laatste dag voor terugkeer naar Europa.
Vadim, onze voorrijder, wil gerust voor een citytour zorgen, voor wat het waard is. Bishkek is een jonge stad, van ongeveer de Russische revolutie; 1917.
Maar de locale markt is, zoals overal in Azie, best de moeite. Geuren en kleuren in overvloed. Lawaai zoals in de Islamitische landen ontbreekt wel een beetje. Verder wat monumentale gebouwen en Standbeelden, die, als je de achtergrond niet weet, weinig zeggend zijn.
Voila, de laatste dag in Bishkek, laatste dag voor terugkeer naar Europa.
Vadim, onze voorrijder, wil gerust voor een citytour zorgen, voor wat het waard is. Bishkek is een jonge stad, van ongeveer de Russische revolutie; 1917.
Maar de locale markt is, zoals overal in Azie, best de moeite. Geuren en kleuren in overvloed. Lawaai zoals in de Islamitische landen ontbreekt wel een beetje. Verder wat monumentale gebouwen en Standbeelden, die, als je de achtergrond niet weet, weinig zeggend zijn.
Voila, de laatste dag in Bishkek, laatste dag voor terugkeer naar Europa.
Vadim, onze voorrijder, wil gerust voor een citytour zorgen, voor wat het waard is. Bishkek is een jonge stad, van ongeveer de Russische revolutie; 1917.
Maar de locale markt is, zoals overal in Azie, best de moeite. Geuren en kleuren in overvloed. Lawaai zoals in de Islamitische landen ontbreekt wel een beetje. Verder wat monumentale gebouwen en Standbeelden, die, als je de achtergrond niet weet, weinig zeggend zijn.
ja, sorry ik weet nog steeds de plaatsnaam niet...
Een saaie rit va ongeveer 300km terug naar het vertrekpunt, of aankomstpunt, zoals je wilt.
Goed halverwege toch maar beslist om over meer locale wegen te bollen, kom je nog eens wat tegen... zelfs nog een stuk onverhard.
Er zijn twee historische gebouwen in Kirgizie, de caravanserai is al eerder vermeld, tweede is de site van Burana, enkel de minaret is hiervan deels bewaard gebleven. Daar zijn we dus nog gepasseerd.
Dan verder naar het hotel in Bishkek, naar de norm van de laatste 10 dagen wreed luxueus, zelfs met een zwembad. Kunnen we eigenlijk wel gebruiken want de temp is hier flink wat hoger dan we gewend zijn...Tatiana nodigt ons nog uit voor het laatste diner met diploma uitreiking, in een chique restaurant.
Sorry, ik kan me de plaatsnaam niet direct herinneren...
Nog een blitzbezoekje aan een houten kerk uit de Sovjet periode, heel wat asfalt, toch nog een mooi stuk onverhard door een prachtige canyon naar het grote meer:
Overnachten in een resort,ook uit de Sovjet tijd met nog steeds een sovjet regime...
De Sus verjaart vandaag, we hebben op zijn kosten het stalletje op strand dan maat leegedronken
De motoren blijven vandaag op stal. Tatiana heeft voor een truck gezorgd, Een oude Russische 6x6, omgebouwd tot bus. Bedoeling is er mee naar warmwaterbronnen te rijden, hoog in de bergen. Onderweg begrijpen we waarom we dit niet met de motoren doen... Voor de meesten onder ons en met ons materiaal gewoon niet haalbaar.
er zijn wat spectaculaire filmpjes van gemaakt, ik ka deze jammer genoeg hier niet posten.
Wegens omstandigheden weer hoofdzakelijk asfalt, sneeuw belet ons om de pas over 4000m te nemen, risico was geweten. Toch nog een stukje van de pas gedaan tot aan het monument van Youri Gagarin, de allereerste astronaut, schijnt uit deze streek te komen, schapen lopen in de weg, niks abnormaals hier. Een mooi Guesthouse staat klaar voor ons, Evergreen noemt het denk ik
Vandaag weer een snelle rit over asfalt naar Tanga, volgens Vadim slecht 220km, maar ervaring leert dat afstand inschatten niet hun sterkste vak is, het zijn er uiteindelijk 310, maar 310 prachtige kms. onderweg passeren we reservoir dinges, natuurlijke habitat van wilde kamelen, als we geluk hebben... en dat hebben we, kunnen we ze zien. Een discussie onderweg met de locale politie omtrent maximale snelheid regelen we handje contantje, niet te veel tijd verliezen. Een stukje .
onverhard naar Fary Tail Canyon, zowel het onverhard en de Canyon zijn prachtig. Verder rijden langs de oevers van Issyk Kul See, lijkt wel een of ander tropisch strand
er worden ook nog belangrijke individuen gespot...
Na een koude nacht en een goed ontbijt over asfalt naar de Chinese grens. De zone voor de grens is enkel te betreden mits vergunning. Tatiana had deze reeds geregeld, wat nutteloze formaliteiten en de poort ging open. Hier was het uitdrukkelijk verboden te filmen of fotograferen.
Vanaf de chinese grens, uiteraard aan de kant van Kirgizie, gaat het over een prachtige piste naar de Col Suu Canyon, hier alweer yurts en slecht ijskoud water voor ee kattewaske. We beginnen allemaal te snakken naar een douche en als het moest kunnen een deftig toilet...
