Hoi,
Ik ben Louise, 25 jaar.
Ik heb de stap gemaakt om een blog te starten.
Waarom? Awel, omdat ik jullie wil laten zien hoe het is om als Zorgkundige te werken, echte ervaringen, wil ik jullie meedelen.
Om de privacy te respecteren zal ik altijd in mevrouw en meneer spreken (of eventueel mevrouw 1 en mevrouw 2).
De collega's spreek ik voor de duidelijkheid aan met collega 1 en collega 2.
Zorgkundige ben je met je hele hart. Het moet in je genen zitten, anders hou je de job nooit vol.
Ik ga niet altijd graag naar het werk maar eens ik de schuifdeuren doorga (Jep, wij hebben schuifdeuren op het werk), word ik overvallen met goesting.
Gewoon de best mogelijke zorg geven aan de bewoners.
Zodat de bewoners, de collega's, de familie van de bewoners en ook ik achteraf terug door diezelfde schuifdeuren naar buiten kan gaan met een goed gevoel.
Ik ben nu 5 jaar werkzaam in een openbaar OCMW rusthuis.
Ik werk zowel vroeges, lates, nachten en weekenden. En dat met het meest onregelmatig schema dat je u kan inbeelden.
Plannen? Sorry, dat kan enkel maar vanaf de 15e van de vorige maand, want pas dan krijgen wij onze werkplanning toegestuurd.
Valt dat op een vrijdag? Sorry, dan zal je moeten wachten tot de 17e van de maand. Onze bazen houden weekend, wij krijgen onze planning pas toegestuurd op maandag.
Plan ik dan nooit op voorhand?
Jawel, 2 weken op voorhand! En anders neem ik verlof voor die dag.
Ohja, verlof moet trouwens wel al een maand op voorhand beslist worden en je hebt vaak maar een aantal dagen per maand.
Maar hoor je mij klagen? Nee hoor!
Waarom niet? Omdat ik mijn job met heel mijn hart doe! Ik durf dat echt zo te zeggen...
Ik ben dus werkzaam in een rusthuis.Ik sta op de afdeling 'B'. In het hele rusthuis zitten bewoners met dementie en bewoners zonder dementie. Zware hulpbehoevenden, minder hulpbehoevenden. Bij ons zit alles gemengd. Wat leuk is, zo heb je een heel verschillend publiek. Maar wat soms ook vervelend is.
Een minder hulpbehoevend persoon begrijpt niet altijd goed het 'vreemd gedrag' van de medebewoner met dementie.
Ze weten wel dat het er is, dementie, maar begrijpen niet dat het gedrag daar vandaan komt...
Ook is er bij ons een afdeling 'Dagopvang'. Hier zijn 3 mensen werkzaam: 1 verpleegster, 1 voltijdse zorgkundige en 1 halftijdse zorgkundige.
De mensen komen 's morgens vanaf 8u30 tot 's avonds 17 uur ongeveer. Iedere dag is het wel een verschillende groep, want vaak komen ze maar 1 a 2 keer per week naar de dagopvang. Ik heb de eer, als er 1 van de 2 zorgkundige verlof hebben, daar te mogen gaan invallen. Samen met een andere collega van mijn afdeling 'B'.
Dus ook daar kunnen berichten over verschijnen. Omdat het mooi is om daar te staan, want die mensen hebben het voorrecht om nog naar huis te mogen gaan.
Soms zullen mijn berichten positief zijn, soms zullen ze negatief zijn.
Soms zullen mijn berichten lang zijn, soms zullen ze maar kort zijn.
Want dat is het leven, het leven van een zorgkundige.
|