Geen roodgloeiende telefoon, rustig mailverkeer... Nochtans, de regeringsmaatregelen hangen als een zwaard van damocles over al wie van een loon of vervangingsinkomen moet leven. Een groot verschil met de voorbije 2 weken, sinds het bekend worden van het regeerakkoord en de dagelijkse berichten in de pers. Mensen zijn ongerust en die ongerustheid groeit elke dag. Maar niet tijdens de herfstvakantie, neen, dan neemt men tijd voor gezin, vrije tijd, ... Vandaag weer iemand over de vloer gehad met ernstige rugklachten, al 7 maanden out, werkt in een warenhuis. Het sleuren met bananendozen is haar te zwaar geworden. Waarschijnlijk zal deze dame niet meer terug naar haar oude job kunnen. Wat zijn de perspectieven mevrouw, ik word 47 en heb geen hogere studies genoten? Ja, wat antwoord je dan? Ja, er is veel ontevredenheid... hopelijk durft men op 6 november uiting geven aan die ontevredenheid. Dat laatste is voor velen toch nog een stap verder. We zullen zien. Al het materiaal, pamfletten enz... is verdeeld. Benieuwd wat de opkomst zal zijn. Maar ik geloof alvast in een stilte voor de storm.
ik wil graag starten met een bekentenis: ik ken eigenlijk niets van bloggen, heb er nog nooit ene gelezen, gevolgd, laat staan eentje geschreven. Een enorme uitdaging dus, het wordt wat aftasten in het begin. Waarom begin ik er dan mee? Goeie vraag..
De bedoeling is eigenlijk om hier af en toe iets neer te schrijven over:
- de combinatie werk-gezin voor een jonge vrouw met 2 kinderen en een drukke job (work-life balance)
- hoe mijn job als vakbondssecretaris er uit ziet, wat vakbondswerk m.a.w. inhoudt
- waar we ons elke dag met ons team van het secretariaat en onze afgevaardigden voor inzetten.
In de hoop:
- dat dit voor mezelf van therapeutische waarde kan zijn: ontstressen en relativeren, als uitlaatklep dus
- het voor andere (mag ik zeggen, vrouwen?) in dezelfde positie een hart onder de riem kan betekenen
- het voor nog andere lezers een heel ander beeld kan geven dan hoe het vakbondswerk momenteel in de media komt en wat we dus dagelijks meemaken in onze dienstverlening en syndicale activiteiten.
Veel leesplezier en voor mezelf veel schrijfplezier!