Mn vader had als hobby fotografie. Hij had de zolder omgebouwd tot een donkere kamer zodat ie zelf witzwart foto's kon ontwikkelen. Leuke hobby, ging af en toe wel ns mee helpen allé vooral mee kijken. Mn broer stapte wat in zijn voetsporen en ging er ook af en toe foto's ontwikkelen. Daar is t dan denk ik begonnen. Aandacht van mn broer waar ik voor de rest amper contact mee had. Voor t eerst was ie ook lief tegen mij zei leuke dingen, voorwaarde was wel dat ie bv aan mn borsten mocht komen of ik aan zijn penis zou komen. Het contact is nooit van die aard geweest dat er penetratie plaats vond doch hij heeft wel pogingen gedaan. Hij heeft me lichamelijk nooit gekwetst ook psychisch in t begin niet doch naarmate ik ouder werd wist ik natuurlijk ook dat t niet mocht, kon paste om dit te doen. Hij was 6 jaar ouder, zat op een jongensinternaat met waarschijnlijk een hoop fantasie en lusten doch ik was in het begin iets van 11 a 12 jaar en genoot van de aandacht die al snel te grote proporties aan nam.Hij was oud genoeg om te babysitten en mocht dus regelmatig met mij alleen thuis blijven terwijl ma bv naar de winkel ging. Het begon dan vaak als een spelletje maar eindigde in een puber en een kind die een seksueel spelletje speelden. Ik hoopte er met de komst van mijn regels onder uit te raken doch hij legde me uit wat wel kon en wat niet. Na een jaar of 2 a 3 is t gestopt. Ik werd wat assertiever, hij is op kot gegaan. Pas een 2 tal jaren geleden na een heus conflict binnen ons gezin heb ik hem voor de eerste keer geconfronteerd (niet met duidelijke woorden maar wees maar zeker dat hij goed wist waar ik t over had!!!) met de tijd van toen. We hadden op neurtraal terrein in een taverne(bewust zodat we niet zouden schreeuwen tegen elkaar zoals we aan de telefoon wel deden) met elkaar afgesproken om een conflict uit te praten. Dat was de eerste en enige keer dat ik ooit geuit heb en dan nog niet met voor omstaanders duidelijke taal (mochten er meegeluisterd hebben). Zelfs met mijn man heb ik t hier nog nooit over gehad en wens ik dit ook niet te doen omdat t de vete die nog steeds binnen de familie leeft alleen maar zou vergroten. Er is ondertussen zoveel gebeurd dat dit alleen de bom maar weer ns kan laten ontploffen en dat is t me allemaal niet meer waard. Daarenboven vraag ik me af of ik nog geloofd zou worden door de mensen die nu weet hebben van mijn 'verslaving': liegen. Ik wil t wel ns zeggen ipv schrijven, ik wil t niet van binnen houden mn leven lang want t knaagt en wie weet zorgt niet alleen t verleden met mn moeder bij tot mijn probleem maar ook dit verleden. Het ergste vind ik dat hij zo als de perfecte zoon door t leven kan gaan, geen begrip voor mn vader heeft omdat ie ooit in een franse furie met een asbak gegooid heeft na wat uitdagend gedrag van mn moeder en die heeft dan t hoofd van mn broer geraakt. Gevolg een hechting. Die heeft ie mn vader jaren lang verweten en nog. Ten tijde van de ruzie thuis enkele jaren terug komt ie er weer mee op de proppen. Op zo'n momenten ligt t op t puntje van mn tong om zijn gedrag van 30 jaar geleden op tafel te gooien. Een jaar of 5 terug waren ze een adoptieprocedure gestart voor een chinees zusje voor hun natuurlijk zoontje (tevens mijn petekind). Was ik opgelucht dat dit niet kon doorgaan owv een negatief advies van de psychologen (vooral owv zijn vrouw en niet owv van hem maar soit). Ik was echt wel bang wat als,....
Ik ben de jongste van 3. Mn oudste broer is 6 jaar ouder, de jongste is 1 jaar ouder. Ze zijn beiden van hun 12 de tot hun 18 de intern gegaan waardoor al de aandacht de ganse midweek mij toekwam en wederzijds voor de nodige confrontaties zorgde. Mn jongste broer wist iets meer af van de problematiek van ma doch mn oudste broer leek er wel blind voor. Nooit heb ik hem n woord tegen haar horen zeggen of haar verslaving of over haar gedrag. Het leek echt alsof hij nooit iets fout kon doen. De perfecte brave, opruimende en goed studerende zoon. Niets is minder waar. Alleszins niet wat t eerste bertreft.
Weet niet goed waar te beginnen met mn verhaal maar misschien is t niet slecht om te starten met de reden waarom ik met dit blog gestart ben. Begin februari dit jaar ben ik naar mn huisarts gestart met t volgende probleem: ik lieg! Geen leugentje om best wil maar een hele fantasiewereld die voor voor mij zo echt lijkt, zo echt mogelijk zou zijn, die zo graag zo echt zou willen dat hij echt lijkt te zijn. Het feit dat ik er me zo in 'specialiseer' kom ik ook al bijna 3/4de van mn leven met die leugens weg zonder al te veel brokken. Doch het tij moet gaan keren. Er moet iets gaan veranderen want het gaat mis lopen vroeg of laat.
Korte inleiding dus om al direct terug te flitsen naar mn levensverhaal. Ik heb t idee dat ik met het liegen begonnen ben rond de leeftijd van 14 jaar. Me toen van geen kwaad bewust gaf ik mn ouders een ander beroep dan ze werkelijk hadden (vader gevechts en stuntpiloot terwijl hij mijnwerker was in realiteit, moeder biologe terwijl ze huisvrouw was) en pakte hier graag mee uit. Het waren 2 beroepen die me ook enorm aanspraken, waar ik zelf in geinteresseerd was en bijgevolg ook veel over wist te vertellen wat t liegen makkelijk maakte) Voor een stukje om aanzien te krijgen en erbij te horen, voor een stukje voor aandacht en bewondering maar vooral ook om over een tof leven te kunnen vertellen ipv over t leed dit ik thuis acher de schermen zag. Jawel, mn jeugd is niet over rozenblaadjes gegaan. Zolang als ik me kan herinneren heeft mn moeder met verslavingen te maken gehad. Ze heeft ook geen eenvoudig verleden gehad en is de toevlucht in medicatie en alcohol gaan zoeken. Mn eerste herinnering aan dit misbruik is toen ik denk een jaar of 6 zal geweest zijn en ik samen met mn jongste broer, chris, mn moeder in de keuken op de grond aantroffen met schuim op haar mond. Ze is dan naar t ziekenhuis gebracht, maag leeg gepompt en hop ze kon enkele dagen later terug verder gaan waar ze gebleven was. Er werd binnen t gezin met ons er niet echt over gesproken. Taboe? Leken we te jong? Er is een moment geweest dat ze amper 44 kilo woog. Dit onderwerp werd wel ns door de kamer geslingerd doch er werd volgens mijn herinneringen zeer weinig in ons bijzijn over gepraat. Mn vader had late shiften (2h tot 22h) dus mn moeder zorgde in hoofdzaak voor de kinderen. Naarmate ik oud genoeg werd om boodschappen te doen werd ik al van zeer jonge leeftijd ingeschakeld om ook naar de apotheek te gaan daar t zo dacht zei minder op viel voor de apotheker dat t steeds voor dezelfde was he. Op een bepaald moment is de verslaving overgegaan van medicatie naar alcohol. Eerst wijn en en martini, later ook whisky, cognac,...de goedkoopste merken, als er maar alcohol in zat. Weer was ik degene die de voorraad mocht in doen en was ik degene die de ideale lokatie had om haar flessen te verstoppen voor pa nl op mijn kamer in mijn commode waar mn vader toch nooit zou komen zoeken en waar t niet opviel dat ze er meermaals per dag naar toe ging om te drinken. Als ik eraan denk gaat mn haar nog omhoog. De geur van de alcohol als de fles open was geweest of als ze nog iets zeurde net na t drinken. Het geluid van het gekluk als ze dronk. Het gedrag dat ze stelde als ze genoeg op had. Steeds op mijn kap, steeds wel iets af te keuren. De rommel op mn kamer, kwaad op mn protest als ik protesteerde om weer ns naar de winkel te moeten gaan,.. mn slechte cijfers op school, mn grote mond die ik meer en meer naar haar toe ging opzetten,...yep er werd wat geruzied tussen moeder en dochter. Tegen anderen zat ze steeds dr beklag te doen over hoe lui ik was, wat voor n grote mond ik had, dat ik niks voor school deed, eigenlijk nergens goed in was behalve in het verzwijgen van een groot geheim. De verslaving van mn moeder. Nooit heb ik t kunnen vertellen aan mn vader waar haar plekje was. Uit schaamte? Uit schrik? Ergens ook uit schuld? Ik heb nooit vriendinnetjes thuis uitgenodigd gehad owv haar gedrag. Je kon niet vooraf weten in welke toestand ze zou zijn dus nam ik het risico niet en ging ik meestal op verplaatsing spelen of gewoon niet.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
