xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hey allemaal,

Vanmorgen bevond ik me nog tussen allemaal zakenlui met gesofisticeerde gsm's en stoere valiezen. Nu zit ik in een piepklein kamertje, te wachten op een skypetelefoontje. Ik ben nog maar één dagje in Wenen en heb jullie al veel te vertellen. Ideaal dus voor een eerste postje.

Waar je in de aankomsthal van Zaventem een zeldzaam iemand met een naambordje opmerkt, is dat in Wenen net andersom. In de Weense luchthavenkrioelt het van de naambordjes en moet je niet op zoek gaan naar éen naambordje, maar naar het naambordje met jouw naam op. Ik trof er een Karolien-bordje aan, met daarachter een heel sympathieke Italiaanse doctoraatsstudente.

We reisden eerst naar m'n kot om die 20 kg baggage (voor één keer was het niet "Oh nee, maar 20 kg", maar wel "Oef, maar 20 kg) af te zetten. "Oh, what a terrible room", was haar indruk toen ik de kamerdeur opende. De mijne was identiek, alleen was ik iets meer bescheiden.. Soit, dat waren zorgen voor later.

Op weg naar de universiteit dan. Ik word een trouwe fan van het openbaar vervoer. Te voet ligt de universiteit net ietsje te ver, en fietsen heb ik hier nog niemand zien doen. Het interieur van het universiteitsgebouw leek op dat van een ziekenhuis. Maar na de rondleiding dien ik hier sowieso een extra bijvoeglijk naamwoord zoals fantastisch bij te plaatsen: supersjieke bureau's, verschillende labo's met een fermentatiegedeelte, een centrifugekamer, 3 verschillende frigo's,.. In 't labo praten zeverschillende talen door elkaar, gaande van Engels tot Italiaans en Vietnamees. En gek genoeg geen Duits. Hier zit ik nu met m'n Duits woordenboekje en m'n handleiding "Hoe leer ik Duits in 6 weken".
Nog een paar korte anekdotes die ik jullie niet wil onthouden (ik zou al zoveel meer kunnen vertellen, maar da's allemaal voor een andere keer):
* Ze werken hier op sloefen in 't labo. Iedereen doet z'n schoenen uit en zet die in een speciaal daarvoor voorzien kastje.
* "Karolien" is moeilijk uit te spreken, daarom heb ik er maar "Karo" van gemaakt. Maar ook dat vierletterwoord wordt niet altijd voorzien van de juiste klemtoon. Grappig!
* 'k Heb al loopmaatjes gevonden (oa de prof himself), maar Ine, er gaat ongetwijfeld niets boven onze middagloopjes in de Heverleese bossen..
* 'k Heb al een bestelling Kriek moeten noteren ("Oh, you're coming from Belgium. Belgium! Beer! Kriek!" En daar stopte de kennis van deze man over België).
* Ze kunnen nog steeds niet geloven dat wij een echte "bakkerij" hebben in 't labo en dat daar echt cakes en koekjes en brood gebakken wordt om mee te experimenteren.

Het kot valt dus iets minder goed mee.Ik geef het hier gauw eens een grondige poetsbeurt en 'k moetdit kamertje ook nog wat personaliseren. Van de keuken kan je alleen maar zeggen dat het een keuken is omdat er een frigo aanwezig is. En die frigo bevat dan nog meer levende schimmelculturen dan eetbare dingen (Annelies, cfr mijn kot twee jaar geleden. Of Tinne en Karl, cfr de status van de frigo in ons huis toen wij erin trokken. Iedereen, ik ben zoiets duidelijk dus al gewoon!).Ik moet dus improviseren, en maakte vanavond een bord van keukenrol en spijsde m'n uitzet met een 24-delig (wel van een Lidl-achtig merk) bestek omdat ik een mes nodig had om m'n boterhammen te smeren. Een goei tasje koffie 's morgens ga ik wel missen. Maar daar vind ik nog wel iets op.

Morgen ga ik samenzitten met de mensen en de prof waar ik mee ga samenwerken. 's Avonds ga ik een badmintonclub zoeken, want 't is toch niet alles om een hele avond in dit kamertje te vertoeven. En als ik hier dan tóch nog eens vertoef, dan voorzie ik jullie van nieuw leesvoer over mijn belevenissen.

Enorm hard bedankt voor alle lieve berichtjes gisteren en vandaag. Dat deed deugd!
Heel veel lieve groetjes en tot gauw,
Karolien