Lieve Belgen,
Ondertussen is het een kleine traditie geworden, zondag blogdag. Dat ik me nog steeds fantastisch goed voel in het Weense rijk, is alvast het eerste gegeven van deze nieuwe blogtekst. Verder beschrijf ik u enkele belevenissen uit de voorbije week met nieuws over onder andere mijn labowerk en over een Weense zaterdagavond.
Misschien bent u wel het meest benieuwd naar mijn labosloefenbeoordeling. Samengevat: zalig! Voor zij die er stiekem ook al kochten, weldra zal het gevoel Mijn labo, mijn thuis u vanuit die sloefen overstijgen. Probeer en beaam..
Labmeeting en Labcleaning, dat kent men hier ook. Iets minder frequent maar even intens. Vrijdagvoormiddag verschoven we potjes, verzamelden we stof en deden we alles blinken. Allerlei soorten spuitbusjes met een opschrift eindigend op cide (zoals fungicide) werden ingezet in de strijd tegen de Infectie (ondertussen al een hoofdletter waardig). Na mijn Belgische intermezzo start ik met de fermentatie en hopelijk hebben de cides tegen dan hun werk gedaan.
Ondertussen startte ik met het cultiveren op kleine schaal. Was het omdat ik er s nachts van droomde, of omdat het lot mij de eerste keer niet wilde teleurstellen, ik won de weddenschap over de hoeveelheid biomassa die ik zou bekomen. Het is waarschijnlijk onnodig te vermelden dat mijn gok de hooste waarde was. Mijn eerste grammen biomassa bewaar ik nu in de diepvriesruimte. Binnen enkele weken tover ik dat om tot puur enzym. Wondere, doch zeer mooie, wereld!
De Wee(nse)rgoden volgen mijn belevenissen op de voet. Tijdens de week, wanneer ik rondliep (op sloefen) in het labo, regende het en was het koud. Zaterdag steeg de temperatuur naar 10 °C en bevestigde het zonnetje dat ook zij hier aanwezig kan zijn. Op weg naar het centrum dus, voor een nieuwe stadstocht, (slechts!) een blik op de nieuwe lentecollecties en bovenal een dagje vol nieuwe ontdekkingen. Ik vond de beruchte enorme kunstmatige ijspiste, waar jong en oud zich op schaatsen uitleeft. In een poging mijn botten te beschermen tegen een nieuwe breuk wees ik het schaatsaanbod van mijn labogenootjes voor volgende woensdag af en hield ik het bij Ik zal wel komen kijken. Hun wederantwoord bestond uit het argument dat ze ook van die glijdende pinguïnbeelden hebben waaraan de kleinste kindjes zich kunnen vasthouden om niet te vallen. t Zal nogal een zicht worden!
Wat betreft mijn taalevolutie kan ik u meedelen dat het de goede richting uitgaat. Op straat en in de winkels word ik aangesproken als een echte Weense. Ik antwoord (of probeer althans) dan ook mooi in het Duits (als een minder echte Weense). Maar het toppunt van al is dat ze mij (meestal) verstaan!
Zaterdagavond gingen we met een paar labogenootjes en een aantal mensen die ik daarvoor nog niet kende naar een echte Weense pub. Ook al zijn de Belgische pintjes beter, t was leuk! Daarna was er een 90s party in een boot op de Donau. Ik verkies toch de LBK-feestjes waar de mensen in deftige kledij rondlopen en waar het geen uitzondering is dat je niet de ene na de andere sigaret opsteekt. Ongelooflijk! Het was een fijne avond, maar ik heb minstens al één iets gevonden waar België véél beter in is.
Over mijn kot vond ik volgend stukje tekst op een Erasmuswebsite:
Please note that we recommend this option only with some restrictions: it is only suitable for students who are comfortable with a very simple standard. The building is from the 1960ies and therefore rooms are very small and modest. Facilities like the toilet and kitchen are shared with more than 18 fellow students. It might be recommended to students who don't mind that rooms and facilities are not of high standard.
Gewoon ter informatie, want klagen doe ik helemaal niet. Sommige situaties zijn zelfs grappig, en zolang ik hier overleef, is alles meer dan prima.
Vandaag zijn de Wee(nse)rgoden me iets minder van dienst. Dat belet me natuurlijk niet om te gaan lopen. Een vriendelijke kerel (zelfs dat vond ik hier op mijn kot!) wil me vergezellen. We rijden straks met de auto naar de Donau en trotseren de regen voor een looptocht.
Morgen begint week vier. Een korte week, want van donderdagavond tot dinsdag kom ik even naar huis. Het zal deugd doen, ook al is dit alles al fantastisch geweest. Zo kan ik onze competitiematch (waarvoor ik morgen en overmorgen nog eens extra ga trainen) meespelen. En zo kan ik een bezoekje brengen aan mijn Belgische labogenootjes om te kijken of ze al sloefen dragen. Volgende week dus per uitzondering geen blogzondag. Maar ik maak het ruimschoots goed met een uitgebreid verhaal de week erna!
Tot in t echt dit weekend, tot mails of tot blogs.
Lieve groetjes,
Karolien
P.S.: Veel succes aan de tsjoekballers! Voor de revanche tegen het bierlabo duim ik dubbel zo hard..
