Waarom ben ik al tien jaar geen mens meer? In 2004 is het beginnen bergaf gaan met me, geen energie meer, de ene depressie na de andere , geen interesses meer, ... negatief denken ook. Het ging van kwaad naar erger: zware depressie, opname, antidepressiva, psychiaters, psychologen, daarna begonnen de lichamelijke pijnen: rugpijn, nekpijn, schouderpijn, pijn in de spieren, verkrampingen, hoofdpijn, misselijkheid, paniekaanvallen, zweetbuien, stemmingswisselingen , griepaanvallen, hoge bloeddruk, hoge cholesterol, vreetbuien,... zal ik nog verder gaan?
Inderdaad, moeilijk te vatten maar dit heb ik tien jaar lang volgehouden. Gek, hoe de tijd vliegt, en nog gekker dat ik me niet eerder heb laten onderzoeken.
De langst aanhoudende klacht is en was vermoeidheid, met een grote letter V! Niets kon ik nog doen, geen energie meer, en door het gebrek aan energie mijn werkuren moeten afbouwen van voltijds naar 4/5, momenteel 1/2de via ziekenkas. De vermoeidheid is onverklaarbaar. Er moet toch een reden voor zijn. Advies van mijn psycholoog: hooggevoeligheid. Laat je maar es onderzoeken in uz leuven, daar zien ze alles. Het kan zijn dat je chronische vermoeidheidssyndroom hebt. Niet te verwonderen, na je slechte jeugd, je overdosis stress door de jaren heen, je vele tegenslagen en je harde werken: altijd maar blijven doorgaan. Ooit zegt je lichaam het is genoeg geweest.
Op naar Leuven dan maar. eerste onderzoek: een intakegesprek. Spieren worden getest. De drukpunten zoals ze dat noemen, om te zien of ik fibromyalgie heb.16 van de 18 scoor ik positief. Het begint al goed. De dag na het onderzoek gebeurt er iets vreselijks: onhoudbare pijnen overal in mijn lichaam. Ik huil van de pijn. Ik weet me geen houding te geven, pijnstillers doen niets af. Ik neem een heet bad, voor mijn spieren. Geen nut, de pijn houdt twee dagen aan. Verschrikkelijk, niet te doen. Wat hebben die daar in Leuven gedaan? Ze hebben precies slapende honden wakker gemaakt. Na drie dagen gaat het over. De huisdokter is er vrij zeker van dat ik fibromyalgie heb. Stillekes aan begin ik mijn leven er naar te leven. Mij voor te bereiden op een leven met fibromyalgie.
|