Nummertje 2 van de vier zit in bed en stilaan keert de rust terug. ik heb vandaag dus toch toegegeven aan de kriebelende handen en heb alsnog gewerkt. Duizenden keren gingen mijn vingers op en neer....tik tik tik tik......en maar schrijven, copywriting, blogteksten, SEO, productbeschrijvingen, noem maar op. tussendoor wou ik toch wel even de was doen......PATAT, wasmachine kapot. Twee weken terug de droogkast, nu staat er een nieuwe en kan ik weer drogen. Tja, nu heb ik geen natte was om erin te steken. Ik wil asap een nieuwe wasmachine, want een gezin van 6 personen kan niet zonder wasmachine, geloof me. Maaaaaaaar, dat betekende wel dat ik me niet met de was hoefde bezig te houden vandaag, dus tikketikketik 😊 lekker doordoen. Deze middag de kids naar huis gehaald, snel wat gegeten, daarna terug gebracht en ja hoor, netjes doorgewerkt. De namiddagen zijn zo kort, om 13.45u herbegint de school en om 16.45u word ik er alweer verwacht. Echt veel kan je in die tijd niet doen, maar wat gedaan is, is gedaan denk ik dan maar. Na schooltijd meteen door, want de twee jongsten waren echt aan nieuwe schoenen toe.
Bedtijd: o wat een ramp hier altijd. De jongste van vier komt wel 10 keer uit bed....zo vermoeiend. Het is maar een fase maak ik mezelf wijs, ik weet wel beter, want mijn zesjarige doet het nog steeds en eigenlijk veel erger nog. Ik zie hem gemiddeld 20/25 keer verschijnen in de woonkamer nadat ik hem in bed stopte. Dus éénmaal de jongste eindelijk slaapt, beginnen e van vooraf aan opnieuw.
Eindeloze dagen zijn het soms, en hoewel je nu kan denken "ja maar, je bent al aan het bloggen" wees er maar zeker van dat tegen het eind van dit bericht, hij een vijftal keer heeft naast me gestaan.
En toch, onlangs verloren vrienden van ons hun 4-jarig meisje, ik mag er niet aan denken. Op zo'n momenten denk ik soms, zij kunnen zich niet meer druk maken in een peuter of kleuter die zich niet aan de regels houdt. Ik gelukkig wel, zo zie je maar dat alles kan gerelativeerd worden......
Ben ik dan nooit moe? Jawel hoor! Maar ook steeds voldaan en trots op mijn gezin, met al zijn "gebreken" die niet eens opwegen tegen alle mooie momenten!
Voel ik hier een "filosoof momentje" opkomen? Wat bloggen al niet met een mens kan doen 😁
Het is alweer ochtend, de morningrush is voorbij, alle kids naar school en mijn manneke ook de deur uit. Alleen aan mijn iPad, tikkend en denkend over wat de dag zal brengen. Ik plande om vandaag eens niet te werken, mijn huisje op te ruimen, wat te poetsen en met de fiets boodschappen te doen. Maar oo wat jeuken die vingers om toch aan de slag te gaan. Als ik bedenk wat ik allemaal kan doen als ik alleen thuis ben, dan vind ik het zonde om die tijd niet te benutten.
Anderzijds schreeuwt mijn was en plas om de nodige aandacht. Ik zal moeten kiezen.....en amai, wat heb ik een hekel aan kiezen. Misschien werk ik eerst even en dan holderdebolder "huiswerkjes" doen...... Maar ik ken mezelf, eenmaal ik vertrokken ben, is er geen houden meer aan. Ik wik nog even af: betaalde schrijfopdrachten of een spic en span huis.....
Wat zouden jullie doen? Wat het uiteindelijk geworden is hoor je later 😀
Sinds kort waag ik me voorzichtig aan affiliatie maar o wee, wat is dat moeilijk zeg. Althans toch als je het via sociale media doet. Binnenkort hoop ik met mijn eigen site hier beter mee te kunnen werken. Op vandaag echter, spendeer ik heel veel tijd en energie aan die campagnes en eigenlijk doet het niets, of toch weinig. Ik heb wel wat kliks, maar daar blijft het bij. De leads en sales blijven uit. Wellicht doe ik het niet goed, want velen verdienen hier vrij goed aan. Ikzelf daarentegen nada, noppes, Allez als ik heel eerlijk ben ik heb toch wel 5 volle euro's op mijn account staan. Als ik dan bekijk hoeveel uren hier ik al ingestoken heb...... Bij deze dus een kleine oproep. Een kreetje om hulp.... Het kopiëren en plakken vd links bv loopt niet zoals het hoort. Meestal krijg ik een andere image dan de banner dat ik vroeg. Dit en nog een aantal zaken zorgen er wsl mee voor dat ik er niet in slaag hier een extraatje aan te verdienen. Wie helpt me wat op weg? Affiliate, wie wat waar hoe......
Hier ben ik weer. Laaiend enthousiast eigenlijk. Met veel energie en uren werk heb ik een website in elkaar gebokst. de volgende grote stap in de goede richting. Toegegeven, hij is nog niet helemaal af en werkt nog niet 100% naar behoren, maar o wat ben ik trots op mijn werkje 😀 Het is een koepel, met alle afdelingen van mijn bedrijf afzonderlijk beschreven. Daarnaast komt er ook een webshop, maar deze stelt op vandaag nog weinig voor. Alle andere pagina's krijgen stilaan vorm. Ik vond hiervoor een zalige site, heel simpel om mee te werken. (Je vindt de link op de homepage van mijn website, mocht je zelf aan de slag willen) Ik moet er alweer vandoor, want de plicht roept. Maar ik wou dit snel even met jullie delen. bezoek gerust even mijn "pareltje" en stuur ook wat bezoekers door 😉 het zou fijn zijn als ik het aantal bezoekers zie stijgen en daardoor wat hoger scoor in zoekmachines.....' aiaiai ik wil alweer lopen voor ik kan stappen. Maar he ...... That's me......
Op woensdag heb ik vrij de voormiddag lekker van mijn man en mij....
deze uitspraak deed ik zeker al 1000 keer! en vaak lukt dat ook, soms ook niet. en hoewel ik soms twijfel als we toch niet beter een andere dag gekozen hadden, houden we vast aan de woensdag. vorige week, was het onverwachts eens de vrijdag. Voor 1 keer lieten we de 2 jongste op school eten en stonden we 's middags eens niet op uur. Oooooo wat een zalige dag was dat. 8.30u kids op school, nog even langs huis, daarna op weg voor ons ontbijtje. De vaste date van mijn man en ik, die normaal op woensdag staat. We praatten honderduit over koetjes, kalfjes, belangrijke zaken en beslissingen die moesten genomen worden. We hadden tijd zat en namen zelfs een extra koffie. Daar waar we anders na het ontbijt snel boodschappen doen en koken tegen de middag, daar moesten we nu niet aan denken. We slenterden door de stad, shopten heerlijk in een outlet te Brugge en tegen de middag hadden we onze tweede date op eenzelfde dag 😀 We gingen een leuk restaurantje binnen en genoten van een heerlijke lunch. En hoewel we ons afvroegen hoe het met onze mini's zou zijn, maakten we ons geen zorgen. Het was 12.30u en hadden alle tijd! Man wat hebben we van elkaars gezelschap genoten! Mijn bedrijfje draait op volle toeren, mijn man werkt 6 dagen per week (enkel op woensdag niet) dus deze vrije vrijdag was zeer welgekomen.
Vandaag, woensdag, de vaste date met mijn man aan het ontbijt. Duidelijk voelbaar dat we woensdag zijn en geen vrijdag! Na het ontbijt boodschappen doen, snel naar huis en koken. Kids ophalen, eten, opruimen......waaaaaat 13.30u al? Jara, mijn oudste moet nu wel heel snel naar de manège gebracht worden. Daarna starten we in de tuin, gras afrijden, wat aandacht voor mijn moestuin en daarna alles weer opruimen. Ah ja, want Jouna, mijn jongste was helemaal niet vergeten dat ik beloofd heb dat ze me mag maquilleren. Ze kreeg van de "tuttenfee" een echte make-up koffer! 👍 zo gaat dat hier ten huize, als je je tuutjes afgeeft. 15.30u: oh neen, ik moet nu echt beginnen denken aan het avondeten, op woensdag eten we vroeger, want om 17.45 moeten Joni en Jarni, mijn boys al op de krachtbal zijn. En om 18.00u wordt Jara opgehaald van de manège. Jarni, de jongste van de zonen, is klaar om 18.45u, we brengen Jarni en Jouna al naar huis. Jarni in de douche (krachtbal.......modder 😱) pyjama, laatste knabbel, even uitrusten in de zetel, nog een slokje, tanden poetsen,...... Jouna wassen, melkje, even knuffelen, tandjes,.....aiaiai, Joni belt, de training is afgelopen, hij moet opgehaald worden. Zijn trainer vraagt of we zijn zoon willen meenemen naar oma die hier in de buurt woont. Ja natuurlijk doen we dat! Nico is volop bezig de nieuwe TV te installeren in de kamer, dat loopt niet zo vlot als je telkens moet stoppen om de deur uit te gaan. éénmaal thuis gaat hij weer door en ik ook, Jouna moet dri gend in bed, en hoewel ik weinig tijd en zin heb, kan ik niet anders dan haar het verhaaltje voorlezen, want zo is ze dat gewoon. 21.20u: veel te laat, zoals dat hier op woensdag gaat, begeleid ik Jarni naar bed. Sinds kort is daar het verhaaltje weg, want hij zit nu in het eerste leerjaar en wil met mama in bed, nog even in zijn klikklakboekje lezen......kleintjes worden groot....😏
nu, 22.16u zit ik te bloggen over mijn "rustige?" Vrije woensdag. Zelfs nu, 22.18u terwijl ik blog, staat 1 van mijn kids aan mijn mouw te trekken....."mama, heb je even". "Natuurlijk, geef me eerst even......" Ik sluit mijn post even af, 1 van mijn vier heeft me nodig. Rust? Bijna nooit..... Vind ik dat erg? Soms een keer...... Wat ga ik er aan doen? Niets, want ik zou het niet anders willen.....
Mijn zoon wil praten, dus ga ik jullie laten tot gauw W xx
Vandaag wil ik het heel graag kort even hebben over mijn dierenoppas-aan-huis dienst. Animaux à l'aise is 1 van de afdelingen van mijn klein bedrijfje. Mijn passionele liefde voor dieren combineren met deze dierenopvang is dan ook 1 van mijn grote dromen die uitgekomen is. In tegenstelling tot een hondenpension of poezenhotel, komen de dieren niet bij mij thuis. Ik run geen dierenhotel. Heel wat dieren gedijen niet in een hotel, hoe goed de oppassers daar ook hun best doen. Sommige dieren kunnen de stress van andere (vaak drukke) dieren rond zich en het feit dat ze uit hun eigen omgeving gehaald worden moeilijk aan. Animaux à l'aise de naam zegt het al Ik wil dat de dieren zich op hun gemak voelen, ook als de baasjes op reis zijn. Spelen, wandelen, knuffelen, de nodige zorgen zoals eten en voeding en het toedienen van medicatie. Al deze zaken doe ik met veel liefde! Bovendien hou ik niet alleen van honden en poezen, mijn passie gaat veel verder. Van hangbuikzwijntje over baardagaam tot wandelende takken. Allemaal verdienen ze mijn aandacht. Ik kies er dan ook bewust voor om een beperkt aantal adressen per dag te doen. Opleiding Om hier professioneel sterk te zijn, volgde ik enkele cursussen in een hondenschool. Daarnaast is er ook nog de opleiding dierenarts assistente die ik met glans wil afmaken door mijn diploma te halen. Het zal misschien wat lijken alsof ik hier reclame maak voor mijn dienst, en ergens is dat ook zo. Dit vloeit voort uit mijn doelstellingen voor de toekomst en het najagen van mijn dromen. Zorgen voor dieren is 1 van de dingen die mij gelukkig maken! Ik bied mijn diensten aan in Groot-Brugge, Oostkamp, Jabbeke,.....
We doen het als ouder allemaal, ons afvragen als we al dan niet goed bezig zijn. Geven we onze kinderen wat ze nodig hebben? Af en toe zijn we onzeker. Na wat rondvraag hier en daar, blijkt dat mama er vaker last van heeft dan papa. Men zegt wel eens: kleine kindjes, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen. Hoewel ik het hier niet helemaal mee eens ben (meer hierover in een volgende post) volg ik sommige van mijn collega-ouders hier wel in. De Baby-tijd: eet hij/zij wel genoeg? Kleuter: hoe lukt het op school? Lagere school: huiswerk, toetsjes,... Tieners: examen, hobby, uitgaan,.... uit bovenstaan lijstje kan je opmaken dat de zorgen die we ons maken een ander gewicht krijgen naarmate ze ouder worden. Er zijn echter heel wat ouders die met een ander niveau van zorgen te kampen heeft. Bovendien wordt het helemaal moeilijk als je verschillende leeftijden onder 1 dak samenbrengt. Om maar enkele issues te noemen: * bedtijd (en eventueel stil zijn als er al in bed liggen) * aparte regels voor de verschillende leeftijden * privacy van de oudsten * ..... Hoe los je dat op? Heel graag ga ik op bepaalde leeftijden dieper in. Elk apart in een aparte post. Zit je zelf met vragen rond een bepaalde leeftijd, laat me dan zeker wat weten, dan kan ik dit verwerken in de komende Posts. Ook alle tips zijn meer dan welkom. ik heb niet alle wijsheid in pacht, wel heel wat ervaring en zeer veel interesse in dit sujet. Bovendien volgde ik in het verleden heel wat pedagogische opleidingen.
tot gauw, met een relaas over de eerste leeftijdscategorie
Deze wil ik graag met jullie delen...door je in te schrijven op de nieuwsbrief maak je kans op 50! Kies de onderste afbeelding, om 1 of andere reden (wellicht doe ik iets verkeerd) staat hij er 2 keer, maar de bovenste link werkt niet.
Man, het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik hier was. Er is in die tijd zoooo veel gebeurd! Mijn zelfstandige activiteit kreeg een enorme boost, met zowaar een volledige ommezwaai, zonder dat ik er ook maar iets hoefde voor te doen. Dit is te gek voor woorden. Ik ben professioneel aan het schrijven gegaan, dat verklaar wellicht waarom ik hier niet meer kwam. Dit, samen met minder fijn nieuws hebben mij en mijn tijd helemaal opgevreten. Mijn gezondheid speelt me parten, ik vertelde eerder reeds dat ik heel plots Psoriasis kreeg. Dit loopt niet zo lekker. Want de artsen vinden geen verklaring, eerst dachten ze aan Psoriasis Artritis, helaas kunnen ze geen infectie parameters in mijn bloed vinden. Ik kreeg een scan van de rug (hoewel ik vooral last heb van polsen, knieën en enkels 😏) maar ook daar was niets te zien. Ondertussen woekeren alle lymfeklieren in mijn lichaam. Zonder enige verklaring..... Maar goed, dit is niet waarom ik hier ben. De gezondheid komt wel weer goed, ik ga er maar van uit, dat wat vanzelf komt ook vanzelf weer gaat. Ik heb weer zo veel te vertellen, ik weet niet goed waar te beginnen. Ik moet trouwens nog mijn verhaal van de vorige keer afwerken. Eerst ga ik even nadenken, hoe ik nu in zo weinig mogelijk woorden, zo veel mogelijk kan vertellen. Ik denk dat ik mijn blogberichten opsplits per thema, dat lijkt me het makkelijkst voor jou om te begrijpen. Tot straks.....of morgen ten laatste!