Dit is mijn eerste blog..so don't shoot me, maar af en toe heeft de mens eens nood om het een en ander van zich af te schrijven. Niet dat het mijn bedoeling is om iedereen op te zadelen met mijn gemekker en gezaag. Neen, die hou ik voor mijn vriendinnen (sorry myladies). Hoewel, ik heb de indruk dat momenteel iedereen in mijn omgeving bezig is met zijn eigen ding. Ofwel zijn er de kinderen, ofwel de job, ofwel de verbouwingen (nee, niet de plastische (not yet), wel de huizen die we ons uiteindelijk kunnen permiteren, maar die niet of bijna niet bewoonbaar zijn ), ofwel de hopeloze zoektocht naar een partner for life... Blijkbaar hebben de meeste deze vaststelling gedaan en werd de trendy 'ladies-night' in het leven geroepen. Bedoeling was om weg te zijn van man en kind(eren) en eens flink uit de bol te gaan. Mijn verwachtingen lagen hoog, de goesting was groot, de dafalgan's lagen klaar. De eerste avond werd een brave avond. Een etentje met enkele prachtige madammen die het zich eigenlijk niet kunnen permiteren om op te staan met een kater. Dus blijft het bij een brave aperitief en een liter spuitwater en een liter plat water tijdens het eten. Ok, ik begrijp het. Morgen kinderen en het werk enz enz.. Maar damn, ik het eerder zin in een lekkere chardonnay en misschien wel twee. Terwijl ik nip van mijn lekkere frisse wijn, kijk ik even rond, benieuwd naar de eventuele reacties. Het valt me op dat er niet echt wordt gereageerd, maar er wordt ook niet gevolgd... Dus na de aperitief wordt er niks alcoholisch besteld, behalve door mezelf en een vrijgezel lady die ook wel de groepsdruk wil doorbreken. Na het eten verplaatsen we ons naar een heel gezellig bruin café. Ik bestel als laatste. De ober noteert 4 koffie's, 2 theetjes, een spa bruis en twee heerlijke trappisten (yep, de vrijgezelle lady en uw dienaar zijn niet gezwicht onder de groepsdruk). Maar ik zit met een dubbel gevoel, ben ik nu een mindere mama omdat ik dat heb gedaan, ben ik minder begaan met mijn job omdat ik best wel een zere kop zal hebben morgen? I wonder.. En das het moment, het moment dat ik best wel jaloers ben op de mannen. Zij kunnen zich tenminste nog laten gaan, zij liggen niet wakker van het aantal dafalgan's die ze de volgende dag zullen moeten slikken om terug onder te levenden te komen? Zij kunnen schunnige moppen vertellen zonder marginaal te lijken. Ik snap het punt niet helemaal van de ladies-night. Waarom gaan we alleen op stap, behalve dan dat we geen babysit moeten betalen. Is het omdat we ons eens kunnen laten gaan dan? not, das azo wa moeilijk in een deftig restaurant met een spa-bruis voor je neus... Is het omdat we kunnen roddelen over onze mannen zonder dat ze dat weten? not, als ik thuis kom weet hij heus wel dat we over de mannen hebben gepraat, maar dat interesseert hem niet echt, trouwens dat doe ik ook als hij erbij is ... Is het omdat we dan zouden kunnen flirten? not, na enkele klote-relaties ben ik heel blij met mijn man en geen enkele pipo wordt eigenlijk in mijn buurt getollereerd!... Ondertussen heb ik mijn bedenkingen over de ladies-night ook al kenbaar gemaakt bij de deelnemers...benieuwd hoe de volgende avond zal verlopen...
), ofwel de hopeloze zoektocht naar een partner for life...
...
