oOo
Onderzoeksvraag: Wat
heeft de ontwikkelingsachterstand van het 5-jarige kind door alcoholgebruik
tijdens de zwangerschap als gevolg voor de hechting met de adoptieouders?
*Tijdens de uitleg van
een spreker over adoptie en pleegzorg is er ons iets bijgebleven. Er was een
mevrouw bij dat zelf een pleegkind had en ze vertelde dat zo een kind erg
afstandelijk kan doen tegenover de adoptieouders. Dit is dus een bepaalde
hechting van het kind. Wij vroegen ons af of dit bij adoptiekinderen ook zo is.
Omdat ons adoptiekind Szymon(5
jaar) ook een ontwikkelingsachterstand heeft als gevolg van alcoholgebruik bij
de zwangerschap, vroegen wij ons af of dit ook een rol kan spelen bij de
hechting van het kind en wat dat de gevolgen hiervan zouden kunnen zijn. Wij
vinden het heel belangrijk om van al deze gevolgen op de hoogte te zijn.
Het probleem bij ons adoptiekind
is dat hij een ontwikkelingsachterstand heeft. Het is dus duidelijk dat hij het
Foetaal alcohol Syndroom (FAS) heeft. Het FAS is
een combinatie van aangeboren afwijkingen bij een baby die veroorzaakt zijn
door alcoholgebruik van de moeder tijdens de zwangerschap.
Afwijkingen variëren van mentale achterstand tot
gedragsafwijkingen en ontwikklingsachterstand. Kinderen met een
ontwikkelingsachterstand ontwikkelen zich een stuk trager vergeleken met hun
leeftijdsgenoten. Ze gaan dus later zitten, praten, lopen en staan dan andere
kinderen van dezelfde leeftijd. Dit verbetert wel naarmate ze ouder worden,
maar toch blijven ze niet zo sterk want ze vallen vaker en hebben vaak
problemen met hun fijne motoriek. Ze kunnen niet netjes schrijven, tekenen,
knippen, plakken,
Ze ontwikkelen zicht ook later op sociaal-emotioneel gebied.
Ze gaan later lachen, spelen, terugpraten dan andere kinderen. Ze vinden het
moeilijker om met leeftijdsgenoten om te gaan en ze gaan zich dus meer
afzonderen van anderen.
Dit kan dus een gevolg zijn voor de hechting met de adoptieouders.
Kinderen met een ontwikkelingsachterstand hebben dus een vermijdende
gehechtheid. Je krijgt dus de indruk dat ze niet gehecht zijn. Bij vertrek of terugkomst van de moeder reageren ze
nauwelijks en gaan ze door met hun spel. Ze worden vaak als zelfstandig gezien.
Er bestaan geen
oplossingen om kinderen met FAS te genezen, maar het is wel heel belangrijk dat
je als adoptieouder het kind stimuleert. Dit kan je doen door te zorgen voor de
nodige begeleiding zoals logopedie, speciaal onderwijs en fysiotherapie. Op
deze manier haalt het kind de achterstand op en gaat het zich meer openstellen
tegenover de adoptieouders.
Als de adoptieouders
merken dat hun adoptiekind moeite heeft met sociale contacten te leggen, zich
afstandelijk gedragen tegenover hun en niet goed kunnen samenwerken met andere
leeftijdsgenoten, dan is het noodzakelijk om voor begeleiding te zorgen en ze
naar een speciale school te sturen.
oOo
|