Zoals beloofd nog een berichtje van ons drietjes. Deze keer niet vanuit het verre Colombo, maar vanuit het kleine Onkerzele. Vorige week vrijdag kwamen we na een lange en lastige reis terug thuis met onze Anil. We mochten genieten van een groot ontvangstcomité te Zaventem, waarvoor hartelijk dank aan iedereen. Het deed enorm deugd om jullie allen terug te zien. Jullie aanwezigheid, lieve woorden, kussen, knuffels, spandoeken, geschenkjes en kaartjes maakten de lange en soms lastige reis meer dan goed.
Ondertussen genieten we van ons knusse huis en maken we kennis met het uitoefenen van de dagdagelijkse taken als papa en mama. En we moeten zeggen: we genieten er van! Anil lijkt zich op het eerste zicht goed aan te passen en slaapt al heel flink in zijn nieuw bedje. Ondertussen zijn we al begonnen met de groentenpapjes en zit de eerste consultatie bij kind en gezin er al op. Alles loopt vlot en we leren elkaar meer en meer kennen. We voelen ons al een echt gezinnetje en onze Anil blijft een echte schattige, guitige, lieve en blije kerel.
Nogmaals bedankt voor het volgen van ons verhaal en de lieve woorden en de grote steun. We konden rekenen op meer dan 6000 bezoekers op de blog. We kijken er al naar uit om onze schat aan jullie voor te stellen.
Lieve familie, vrienden, collega,s en iedereen die met ons meeleeft!
Het is nu 12.30u in het verre Colombo. Om 19.30u komt onze taxi ons ophalen om ons naar de luchthaven in NEGOMBO te brengen. Anil heeft net zijn flesje gekregen en is opnieuw zeer tevreden, na wat probleempjes met zijn stoelgang gisterenavond. We zijn blij dat hij een volle pamper kaka kon doen en dat hij verlost is van zijn pijntjes.
We zijn ook enorm blij dat we eindelijk terug naar huis kunnen. We missen onze vetrouwde omgeving. Anil en wijzelf beginnen de hotelkamer een beetje beu te worden, ondanks de prachtige omgeving en het warme klimaat. Eergisteren namen we afscheid van het home, de zusters en Anils geboortemama. Het was opnieuw een intens en prachtig moment. We zullen ook de steun en de bemoedigende woorden van de zusters en Anils mama nooit vergeten. Anil je geboortemama ziet je heeeel graag! Je zal later mogen voelen dat je twee mama's en een papa hebt die je liefhebben.
We kijken terug op een spannend, intens en zeer emotioneel avontuur. Een avontuur dat we nooit meer zullen vergeten en steeds zullen meedragen in ons leven. We zijn blij dat we Anil weldra in ons huisje zullen mogen verwelkomen en dankbaar voor al jullie steun en lieve woorden.
We hopen nu nog eenmaal op jullie steun, kaarsjes, duimen en gebedjes voor een veilige vlucht en een blij weerzien.
Jammer genoeg kunnen we nog steeds de PC van Stef niet gebruiken, dus de rest van de foto's houden we jullie zeker te goed!
Tot later allemaal en dikke kussen van ons drietjes
Alles goed in het verre Belgielandje? Hier in het warme Colombo gaat alles heel goed. Alleen lukt het momenteel niet om via de portable op internet te geraken, dus vandaag jammer genoeg geen foto's. We hopen dat het later opnieuw weer lukt. Ons windekindje maakt het nog steeds heel goed. Als hij niet slaapt kraait en kirt hij volop en is hij zeer actief. Zijn armpjes en beentjes zijn al zeer sterk en hij rolt er maar op los. Deze nacht is mama een paar keer opgestaan om ons engeltje een beetje te sussen. Gisterennacht dacht hij zelfs even dat het al dag was, hij had z'n papa en mama goed liggen,...We hebben hem na een tijdje een extra flesje gegeven en dan sliep hij toch nog enkele uurtjes goed door. Straks gaan we nog eens op bezoek bij zijn geboortemama en de zusters in het home. We zullen nu definitief afscheid van hen nemen en hen nog eens hartelijk danken voor het verzorgen en vertroetelen van engeltje Anil. Nadien mogen we de welkomkaartjes gaan ophalen. We zijn benieuwd en hopen dat ze mooi gelukt zijn. Nog twee dagen en we mogen eindelijk weer naar huis. De administratieve molen draait goed en als alles meevalt hebben we vandaag of ten laatste morgen de nodige documenten in handen om samen naar huis te gaan. Wat kijken we er naar uit om thuis te zijn met ons drietjes. We kunnen natuurlijk ook niet meer wachten om jullie allen persoonlijk te horen of te zien en ons engeltje persoonlijk voor te stellen.
Donderdag om 09.45u (lokale tijd) vertrekken we naar de luchthaven. Om 00.45u (daar is het dan al vrijdag) stijgen we op in Colombo (ongeveer 20.15u in Belgie). Vrijdag om 13.15u (belgische tijd) komen we aan in Zaventem op de parking van de bussen (niet de vliegtuigjes, landen en opstijgen volgen, maar ervoor naar rechts gaan en meedraaien naar rechts over een brugje). We zien een beetje op tegen de lange vlucht naar Parijs en de busreis met onze kleine Anil naar Zaventem. We hopen dat het niet te lastig zal zijn voor hem. Maar het feit dat we nadien terug thuis zijn en hem vanaf dan kunnen vetroetelen in onze vertrouwde omgeving, maakt alles goed. We hopen dat de kleine Anil zich ook thuis snel goed zal voelen.
Ondertussen namen we hier in ons hotel al uirgebreid de tijd om ANIL nog beter te leren kennen. En ja hoor, hij is nog steeds zo schattig en lief. Hij slaapt goed (slaapt al door van 10.30u tot ongeveer 06.30u) en lacht nog steeds zo mooi. We genieten van het badmoment, het pampermoment en het rollebollen op het grote bed van mama en papa. De enigen die wat minder goed slapen zijn de mama en de papa. Af en toe uit het bed om te kijken of hij nog goed ligt, alles OK is en dan weer in onze nest,...maar met veeeel plezier! Hoe meer we knuffelen en gekke gezichten trekken, hoe feller hij reageert. Het is een echte atleet. Hij rolt zichzelf al van de ene kant van het bed naar de andere kant. Hij geeft heel duidelijk aan wanneer hij honger heeft. dat mochten we gisteren aan de lijve ondervinden toen zijn flesje nog niet klaar stond, maar Anil wel al zin had. Geloof het of niet: hij kan echt wel van zich laten horen,...
Momenteel is zoonlief in dromenland. Alles gaat dus super, maar als we heel eerlijk zijn kijken we er enorm naar uit om terug naar jullie allen terug te keren. We missen jullie en ons huisje. We missen ons hondje en willen nu echt aan een warm nestje gaan bouwen in Onkerzele. We tellen af en hopen dat alles hier goed blijft lopen!
Super goed nieuws! De sterren stonden goed vandaag.
We zijn officieel mama en papa van Anil!
Vrijdag 22 februari 2008, precies 5 maand na zijn geboorte. Het kan niet beter passen.
Het is nu bijna 15.00u in Sri Lanka en sinds een uurtje zijn we teruggekeerd van de rechtbank. En ja hoor, deze keer met onze lieve zoon, Anil.
Om 11.00u deze morgen werden we verwacht in de rechtbank. Daar hebben we tot 14.00u gewacht (en gezweet). Papa Stef netjes uitgedost in zijn trouwkostuum, mama Katrijn met lange rok en bloesje met lange mouwen (dit is gewenst in de rechtbank).
Om 14.00u kwam onze plaatselijke advocate ons het goede nieuws meedelen dat de procedure afgerond was en dat de geboortemama ons Anil mocht geven. De rechter had de nodige documenten getekend. We moesten zelfs niet meer voor de rechter verschijnen.
Na de rechtbank zijn we met ANIL naar ons hotel teruggekeerd en daar hebben we samen met de zuster, een verzorgster van het home en Anils geboortemama iets gegeten. Het was opnieuw een heel bizar, maar tegelijk heel intens en mooi moment.
Na een wandelingetje waarbij Anil voor het eerst de zee zag, viel hij in mamas armen in slaap. We brachten hem al vlug naar onze kamer en waar hij verder sliep in zijn bedje.
Voor de rest van de dag gaan we vooral genieten van Anil en ons gezinnetje.
Nadien resten er ons nog enkel wat administratieve papperassen en dan zijn we klaar om terug naar huis te vertrekken. Eindelijk
Vandaag bleven we meer dan vier uur bij onze schat.
Anil was opnieuw zeer goed gezind. Hij was minder slaperig dan gisteren en wou weer alles zien, was zeer alert, speelde voluit en reageerde enthousiast op onze grappige gezichten en gekke geluiden,
Vandaag volgden we opnieuw onze bezoekstructuur: spelen, wandelen,slapen, eten, spelen.
Het is hier een vrije dag in Sri Lanka omwille van de volle maan. Daarom was er ook weinig verkeer, wat maakte dat we snel in het home waren en er ook langer konden blijven,
Door de vrije dag was er ook veel bezoek in het home. Een grote groep meisjes had veel belangstelling voor de witte mensen en vooral ook voor onze verleider Anil. (zie foto)
Op de fotos onderaan kan je ook zien dat we er volledig klaar voor zijn. We vroegen op onze kamer al een babybedje. We kunnen niet meer wachten om hem daar in te stoppen en te vertroetelen.
Morgen hopen we nu echt voor de laatste keer gewoon op bezoek te gaan in het home. We hopen dat de rechter vrijdag goed geluimd is en ons ANIL eindelijk toevertrouwt.
De tel verloren welke dag het is, maar het is één meer dan gisteren en één minder dan morgen
Er is alweer van alles gebeurd sinds ons laatste berichtje.
In een kokosnotedopje : we hebben gisteren avond een gezellig etentje gehad met Linda, Patrick en Rizuan. Daarna bij de terugkeer in ons brokkelhotel (blijkbaar verplicht voor de rechtbank, maar we hebben er onze twijfels bij) hadden we efkens een ontmoeting met papa kakkerlak die rustig op de gang wandelde. We zijn dus opnieuw verhuisd nu naar een andere formidabel hotel (bedankt Linda & Patrick die ons hierbij fantastisch geholpen hebben!).
Deze morgen zijn we dan allen samen naar het weeshuis gegaan waar onze Anil uit zijn eerste slaap gehaald werd.Het ventje was zodanig uit zijn lood dat het efkes duurde vooraleer hij getroost was, en dan heeft hij 2 uurtjes in onze armen geslapen, met soms eens een lachbekje tussendoor en dan vlug verder naar dromenland.
Terug in ons hotel hebben we genoten van een super mooie zonsondergang.Enkele fotootjes hieronder geven een kleine indruk van het paradijs op aarde.Een echte aandrader voor iedereen om eens langs te komen
Allé, we zijn alweer over ons klein dipje van gisteren en zien uit naar vrijdag.
Groetjes en dank aan iedereen voor de steunende woordjes op de blog en blijven schrijven!!!
Stef, Katrijn en lieve kleine super vriendelijke altijd lachende Anil
Het duimen, kaarsjes branden en de gebedjes hebben zeker geholpen, want de calling en hearing is vandaag doorgegaan in de rechtbank. Dit betekent dat we geroepen werden door de rechter en ook al gehoord. Maar, jammer genoeg besliste de rechter om de definitieve uitspraak uit te stellen tot komende vrijdag omdat ze volgens haar gewoonte geen definitieve uitspraak doet op dezelfde dag,.... We hebben dan ook nog de pech dat er deze week een officiele verlofdag is in Sri Lanka, dus daarom pas de uitspraak op vrijdag. Dit betekent dat we tot dan enkel op bezoek mogen bij Anil en dat de papierenmolen nog niet kan draaien,... Het was even slikken, maar we proberen positief te blijven en kijken al uit naar ons bezoek aan Anil morgen. We weten dus nog niet echt wanneer we terug thuis zullen geraken. Het is wel zeker dat dit komende zondag niet lukt en dat het eerder de zondag nadien zal zijn. We houden jullie op de hoogte. Onze Anil was vandaag zeer lief op de rechtbank. Ookal mochten we hem niet aanraken, toch lachte hij onmiddellijk wanneer hij ons zag. Juridische procedures blijken hier in Colombo ook zo evident nog niet te zijn, maar ale,.... als alles goed loopt hebben we onze lieve Anil deze week nog bij ons ( vrijdag na de uitspraak) en kan dan het aministratieve en laatste luik van onze belevenissen starten.
Groetjes uit COLOMBO en blijven berichtjes sturen zodat we jullie toch niet teveel moeten missen en de wachttijd voor ons draaglijker wordt,....
Het doet ons nog steeds veel deugd om jullie berichtjes te lezen. We hebben het gevoel dat Anil op veel warmte zal kunnen rekenen in ons landje, ookal zal hij de tropische temperaturen moeten missen, alhoewel je weet maar nooit met de opwarming van onze aardbol!
Gisteren, zaterdag 16 februari, hebben we wat tijd genomen om wat bij te kleuren. Zwemmen, zonnen,... en nog eens zwemmen en zonnen,...Linda, Patrick en Rizuan zijn gisteren in Colombo aangekomen en ze brachten ons een bezoekje. Daarna wandelden wij mee naar hun hotel en dronken we samen een glaasje. We konden al even in de toekomst kijken en zien hoe het er binnen 5 jaar zal uitzien als onze Anil ook zo oud zal zijn en wij op stap zullen gaan met hem,... We konden wat verhalen uitwisselen rond onze adoptiebelevenissen en zij konden ons vanuit hun ervaringen ook wat geruststellen.
's Avonds kregen we nog bezoek van Sunil en de Singaleese advocate die onze adoptiezaak regelt. We oefenden samen met hen de vragen die de rechter ons morgen zal stellen,... Het is wel goed dat we dit konden voorbereiden, en we oefenden vooral het laatste zinnetje dat we zeker niet mogen vergeten: ' your honour madam' en met de nodige buiging erbij,....
Vandaag, zondag 17 februari , zijn we lekker gaan eten in het hotel bij Linda, Patrick en Rizuan. Nadien speelden de dames in het zeetje met Rizuan en nuttigden de mannen een pint in de schaduw. Het privestrandje van hun hotel is het paradijs op aarde. Op die manier moesten we niet te veel aan morgen denken,....
We gaan nu slapen,... Vergeet niet te duimen voor een goed verloop op de rechtbank morgen. Tot later! Stef en Katrijn
Opnieuw een speciale en emotionele dag: vrijdag 15 februari 2008
Vandaag was het geen gewoon bezoek aan ons engeltje, ondanks het feit dat we Anil zeer goed gezind in onze armen kregen.
Vandaag hebben we zijn geboortemama voor het eerst echt ontmoet. Ze was steeds in de buurt, maar we zagen haar nooit omdat ze er tot nu toe nog niet klaar voor was.
Opnieuw een heel intens en emotioneel moment, met zowel tranen van verdriet voor haar moeilijke keuze en het idee dat ze haar lieve zoon moet achterlaten. Ook tranen van vreugde omdat we haar leerden kennen als een zeer warme vrouw en met haar konden praten.
Ook voor Anil zal dit later een belangrijk moment zijn. We zullen de warmte en liefde van zijn mama dicht bij ons houden en ze aan hem doorgeven aan de hand van de fotos en het verhaal van deze ontmoeting.
De zuster speelde tolk en op die manier konden we haar ons gevoel weergeven en kon zij ook haar verhaal vertellen en vragen stellen. Opnieuw zijn deze momenten moeilijk te vatten en weer te geven in woorden.
We konden aan Anils mama kwijt dat we veel respect hebben voor haar keuze en dat we alles zullen doen om hem gelukkig te maken. Anils mama vertelde dat ze zeer gelukkig is dat ze Anil deze kans kan geven. Ze hoopt dat hij later kan studeren (haar droom is dat hij dokter wordt) en dat hij gelukkig zal zijn. Het deed ongelooflijk deugd om dit te horen. Ondanks de mooie momenten van de voorbije twee weken, bleven we vaak aan de geboortemama denken. Het feit dat we haar konden ontmoetten en dat ze aangaf achter deze keuze te staan, maakt ons vandaag nog des te gelukkiger!
Dit moment zullen we nooit vergeten!
We zijn nu echt klaar voor de grote dag in de rechtbank. We hopen dat alles vlot verloopt en dat de zitting niet uitgesteld zal worden. Als de zitting en de uitspraak maandag doorgaan, kunnen we met wat geluk zondag naar huis.
Dit weekend plannen we wat uitstapjes in de buurt. We ontmoeten een collega van Stef, Patrick, Linda en Rizuan en proberen ons op die manier rustig bezig te houden tot de grote dag.
Geniet nog van enkele fotos. We houden de fotos van Anils mama voor ons eigen gezinnetje tot Anil groot genoeg is om zijn mama te leren kennen en ook uit respect voor haar.
Gisteren, 13 februari 2008, was opnieuw een zwoele dag hier in Colombo.
De avond daarvoor waren we getuige van een echt tropisch onweer! Het was spectaculair! We zaten op dat moment in een seafood restaurantje op het strand. In ons hotel aangekomen was een douche niet meer nodig!
Het leuke aan een dergelijk onweer is natuurlijk dat de temperatuur lekker zwoel blijft.
En ja hoor, ook gisteren zijn we bij onze kleine schat geweest. Hij was, zoals altijd, goed gehumeurd en goedlachs, Onze bezoekjes aan het home krijgen geleidelijk aan een vaste structuur: spelen met Anil, lachen, kirren, een flesje geven, een wandeling maken, en ANIL bewonderen tijdens zijn slaap,
Het Spaanse koppel was gisteren op de rechtbank, in de hoop de belangrijkste stap van de hele procedure te kunnen afronden. De zusters en de geboortemama van hun dochtertje waren daarom niet in het home.
Vandaag 14 februari, de dag van alle geliefden, konden we niet mooier starten dan met een bezoek aan onze grote liefde Anil.
Hij had net zijn flesje gedronken toen we toekwamen. Hij was dan ook zeer blij en voldaan. Hij speelde enkele minuutjes met ons en dan kwamen al vlug de eerste tekenen van vermoeidheid: een gaapje, aan zijn oortje prutsen, We begonnen dan ook snel aan onze dagelijkse wandeling. Al zingend en wandelend viel onze engel in slaap!
We zochten beschutting tegen de hete zon en Anil sliep ongeveer 90 in mamas armen. Papa was fotograaf van dienst en zag dat het goed was. Hij bewonderde zijn flinke zoon.
Een mooiere Valentijn konden we ons niet wensen.
Na het bezoek aan ANIL werden we door Sunil naar een drukkerij gebracht. We hadden graag zijn welkomkaartje in zijn geboorteland laten maken. Binnen enkele dagen zullen we de proefdruk gaan bekijken..
Voor de rest zal onze dag gevuld zijn met een kleine siesta, een duik in het zwembad, een wandelingetje, een avondmaal in het bijzijn van Sunil en zijn familie!
Vandaag hebben we eindelijk onze kleine vedet terug gezien in het home. Zoals altijd was onze Anil in een superbui en lachte hij al fel van het eerste moment dat hij ons zag.De zuster vertelde ons dat er dit weekend enkele bezoekers geweest waren en Anil had ook onmiddellijk hun aandacht getrokken door zijn mooie lach.
Anil had ook veel honger vandaag en heeft zowaar, inclusief enkele boertjes, zijn ganse fles uitgedronken, waarna hij op papas schoot in een diepe slaap vertrok.Nu en dan gingen zijn oogjes open waarop een glimlachje naar de mama verscheen.Hij zag dat het goed was en ging verder slapen;Zijn verzorgster die dit reeds voor meer dan 40 jaar doet heeft hem uiteindelijk meegenomen zodat hij verder kon slapen in zijn bedje.
Zesde bezoekje aan Anil: 12/02/08
Een zwoele, vochtig warme dag met een hete zon!
Het is alsof onze Anil vandaag wat last had van de warmte.
We kwamen rond 10.00u aan in het home en in het begin was hij wat slapjes! Hij wou ook niet echt veel drinken van zijn melk. Maar zoals altijd krijgen we hem na een tijdje toch weer aan het lachen. Een wandeling in de tuin, waar hij van papa Stef de eerste les kreeg over de plantjes, bloemetjes, .vliegtuigje spelen, liedjes zingen, Dit alles maakte onze schat weer levendig en wel zoals altijd! Van al dat spelen viel hij na een uurtje in slaap op mamas schoot. Na een dutje van een 45 tal minuutjes had Anil toch echt wel honger. Een nieuwe fles melk werd gebracht door zijn verzorgster en nu dronk hij het flesje bijna helemaal leeg! Nadien was hij echt weer de oude: lachen, kirren, verleiden, .Ook het Spaanse gezinnetje was van de partij. Waarschijnlijk zien we ze voor de laatste keer. Morgen verschijnen ze voor de rechtbank.
We beginnen zelf al te verlangen naar het moment dat we Anil bij ons mogen houden en meenemen naar het hotel. Nog even geduld.
Einde van het verhaaltje voor vandaag,
We willen jullie ook bedanken voor de reacties. Het is leuk om de berichtjes te lezen!
Wij kunnen moeilijk terugreageren omdat we enkel op de weblog geraken via het net van Stefs werk. Reageren via hotmail lukt niet!
Op zaterdag morgen vroeg zijn we vertrokken richting het dorp waar de biologische moeder van Anil afkomstig is. Dit is zo ongeveer 70 km ten noorden van Colombo.
Op onze weg hebben we een eerste stop gehouden in Negombo, één van de meest belangrijke visserhavens van Sri-Lanka.Er is iedere dag een grote vismarkt en dit was deze zaterdag niet anders.Honderden soorten vis zijn er te verkrijgen in alle maten en gewichten.Zeer typisch voor Negombo is het feit dat het overschot van de vis die niet vers verkocht werd, gedurende enkele dagen gedroogd wordt op het strand.Gans het strand lag vol stukken vis die liggen te drogen.Een ongelooflijk zicht.
Vandaar ging onze trip verder naar Chilaw, de stad dichtst bij het dorp van de biologische moeder van Anil.Via enkele kleinere wegjes in de jungle kwamen we uiteindelijk aan in het dorp Dummalasuriya en juist na km 52 op de B247 was het straatje waar de moeder woont.We hebben er efkes langs gelopen en stiekem enkele fotos genomen.We hadden wel wat belangstelling van de lokale bevolking die waarschijnlijk in gans hun leven geen blanke gezien hadden.
Daarna ging onze trip verder naar Dambulla, een stadje meer naar het westen en gekend om zijn zeer oude grotten.Er zijn er 5 in totaal en zeer indrukwekkend.Het is een volledige collectie Buddha beelden en de oudsten dateren van de eerste eeuw voor Christus.Een lokale gids gaf ons een zeer interessante uitleg over het boeddhisme.
Eerst en vooral mediteerde Buddha on de buddhi boom die hij speciaal uitgekozen had omdat de steeltjes van de bladeren zeer lang zijn.Dit heeft 2 voordelen : de bladeren ritselen niet als de wind erin speelt (rustig om te mediteren) en door de lange steeltjes wordt de wind naar beneden geleid en is er dus altijd een frise wind onder een buddhi boom. Slim gezien van lord Buddha!
Vervolgens kan je in de grotten de 7 gestaltes van Buddha bewonderen :
Mediterende buddha zittend : meest gekende houding in kleermakerszit met beide handen over elkaar
Mediterende buddha staand : met beide armen gekruist over elkaar rechtop staand
Adviserende buddha : rechtstaand en met 1 hand gestrekt en 1 gebald
Lesgevende buddha : 1 hand toont hij zijn palm, de andere langs het lichaam
Discuterende buddha : ongeveer hetzelfde als de lesgevende
Rustende buddha : niet in Nirvana : met enlightment, ogen open, tenen van beide voeten op gelijke hoogte en de buik vol, hand onder het hoofd
Rustende buddha in Nirvana : geen enlightment, half open ogen, lege buik, voeten niet op gelijke hoogte en hand niet onder het hoofd
Na Dambulla zijn we verder getrokken tot in Kandy waar we overnacht hebben. Zondag was een shoppingdag en dan terug hobbel-de-bobbel naar Colombo.
Derde bezoek aan onze engelbewaarder: 7 februari 2008
Opnieuw bewolkt vandaag, maar heel lekker warm!
De weg naar het weeshuis was lastig. Veel blokkades en dus ook veel file. Gelukkig valt er langs de weg altijd wel iets te beleven.
Aangekomen in het good shepperd home had onze lieve Anil net zijn flesje gekregen. Hij is echt om in te bijten, .
We vonden een aantal spelletjes uit waarmee we hem aan het lachen kregen. Het muzikale speeltje van nonkel Bruno, tante Marianne, Jona, Sara en Eli vond hij heel leuk. We hebben het gevoel dat hij onze aanwezigheid apprecieert en dat doet deugd. Ja, de zustertjes worden zelfs al een beetje jaloers,
Anil heeft er na het spelen en zot doen met mama en papa wel een hikje aan overgehouden, maar gelukkig was het snel over.
We hebben ook al geleerd dat Anil graag wandelt en dat hij er na een tijdje van in slaap valt, Deze keer was het in de armen van zijn trotse papa!
De dag kon niet meer stuk na dit bezoekje. De batterijen zijn weer opgeladen. We kijken al uit naar morgen, .
Vandaag was het een eerder administratief dagje. Het werd uiteindelijk ook een beetje een offday!
We konden Anil niet ontmoeten. We hadden beiden niet echt goed geslapen en daarbovenop moesten we ook het zonnetje missen.
Maar, gelukkig bleef het tropisch warm en zit ons schattig zoontje al zodanig in ons hart dat we alles aankunnen!
We begonnen met een bezoek aan het Belgisch consulaat. Het consulaat zal later de voorbereidingen moeten treffen om ons terug naar België te laten gaan met een babytje erbij. Daar ontmoetten we de zeer sympathieke mevr. Dilini en haar Vlaamse medewerker Dominiek.
Nadien werden we verwacht op de kinderbescherming in Colombo voor een interview met een sociaal assistente. Ook dit is een belangrijke stap om de procedure verder te kunnen afwerken en om te kunnen verschijnen op de rechtbank!
Ook hier werden we goed onthaald. Aanvankelijk waren we wat zenuwachtig voor het interview, maar dat bleek niet nodig te zijn.
De rechtbankdatum werd vastgelegd op maandag 18 februari.
Alvast een dag om naar uit te kijken. Als alles goed verloopt, wordt de adoptie dan ook officieel! Duimen dus, hé .
Terug van Colombo bleven we in ons hotel. Naast het lezen van een boekje, wat eten, een beetje verloren nachtrust inhalen, een bezoekje van Sunil en zijn familie stond er weinig op het programma.
We mijden momenteel ook uistapjes in het centrum van de stad aangezien het toch nog wat onrustig is in Sri Lanka.
Sinds het opschorten van het staakt het vuren tussen de regering en de tamils zijn er weer wat meer problemen. Sommigen Singalezen beweren dat het de schuld is van de president, die enkel uit is op machtsbesef. Anderen denken dat het staakt het vuren toch niet zo veel uithaalt en vinden dat de regering nog harder zou moeten optreden.
Naast de vele militaire controles langs de weg merken we weinig van de problemen. Sunil zorgt zeer goed voor ons en geeft de chauffeur de opdracht om langs minder drukke wegen naar onze bestemming te gaan. We hebben er de langere reistijd en het chaotische verkeer er zeker voor over...
Het was weer een fantastische dag. Mooi zonnetje en ik schat om en bij de 30°C.
Na een rustig ontbijtje trotseren we weer het hectische verkeer van Colombo.Van fijn stof en smogalarm hebben ze hier in ieder geval nog niet gehoord.
Na een drie kwartier rijden komen we aan het weeshuis aan. Binnen de minuut zijn we de chaos van de stad vergeten. We wandelen door de gigantische tuin tot waar Anil en zijn geboortemoeder zich bevinden.Er blijkt nog een koppeltje aanwezig te zijn uit Spanje. Zij hebben een meisje toegewezen gekregen.
Daar komt de zuster met Anil aan.Vandaag helemaal in het blauw en lachend zoals gisteren.We mogen met Anil rustig door de tuin wandelenen buiten onder een afdakje zitten.Ons geluk kan in ieder geval niet meer op.
Na anderhalf uur valt Anil rustig in slaap en komt de zuster hem weer ophalen
Zo dit was het dan al weer, geniet nog van enkele fotootjes en tot morgen dan maar weer.
In vroegere tijden stond Sri Lanka onder verschillende namen bekend: Lanka, Lankadweepa ("schitterend eiland" in het Sanskriet), Taprobane, Serendib (in het Arabisch, afgeleid van het Sanskriet Sinhala-dweepa) en Selan. De namen Sri Lanka en Ceylon stammen van deze namen af. Sri is Sanskriet voor eerbiedwaardig
Beste ouders, (schoon)broers, (schoon)zussen, familie, vrienden, vriendinnen, collega's, kennissen en al diegenen die interesse hebben in onze adoptiebelevenissen,...
Drie jaar na de start van onze adoptieprocedure begint voor ons een nieuw verhaal. Een verhaal dat begon bij een belangrijke levenskeuze: mama en papa worden! Een verhaal dat binnenkort heel concreet zal worden.
Wat lang ver weg leek werd op 15 januari werkelijkheid.
Er werd ons een babyjongetje uit Sri Lanka toegewezen. Anil (engelbewaarder of windekind) is de naam die hij van zijn geboortemama kreeg. Anil is de naam waarmee hij verder door het leven zal gaan. Deze naam betekent veel voor alle betrokkenen in dit verhaal.
Op 3 februari neemt ons leven een andere koers. Vroeg in de morgen vertrekken we naar Colombo. Daar wacht ons een emotionele en vooral intense levenservaring. Vol spanning kijken we uit naar onze eerste ontmoeting. We willen dit verhaal met jullie delen omdat het ons leven zal bepalen. We willen dit vooral ook vereeuwigen voor Anil, want er komt een tijd dat hij deze blog zal nodig hebben om de start van zijn levensverhaal te begrijpen.
Geniet mee met ons en als je zin hebt kan je reageren via het gastenboek! We proberen zoveel mogelijk verslag uit te brengen, maar dit zal afhankelijk zijn van de internetmogelijkheden in de hotels!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Engelbewaarder
