Er zijn zo van die zaken waaraan men ziet dat de zomer op z'n laatste benen loopt. Zo blijft de grasmat zelfs 's middags vaak nog bedekt met een dauwlaag, zijn de dagen reeds flink ingekort en ook 'ruikt' het gewoon reeds anders in de natuur.
Maar ook heel ver hier vandaan, over het tropische deel van de Atlantische Oceaan, wordt het allemaal wat drukker. De tropische golven welke vanaf het Afrikaanse continent op zee komen (vaak vergezeld van restanten van MCS) krijgen steeds meer voeding over het opwarmende zeewater en mits wat medewerking van Coriolis draait één en ander al eens uit op een cycloon.
Dit hebben we de afgelopen weken kunnen aanschouwen, toen op enkele dagen diverse van deze systemen zijn geboren en intussen via de gekende snelweg richting Midden- en Noord-Amerika trekken.
Voor wij West-Europeanen zoals steeds een verschrikkelijke ver van mijn bed show, maar dat is maar een halve waarheid natuurlijk. Zeker de wat sterkere exemplaren halen het wel al eens tot bij ons, als extratropische depressie. Vaak zijn dit flink uit de kluiten gewassen exemplaren. Uiteraard moet dan ook de hoogtestroming goed zitten, en dus liefst westelijk zijn. Dit lijkt volgende week ook te gaan gebeuren.
We moeten het inderdaad van deze evoluties hebben want voor onweerliefhebbers loopt het seizoen stilaan op z'n einde. Jah, natuurlijk is er gans het jaar door kans op mooie convectie en ook het warme zeewater wil al wel eens voor mooie situaties zorgen in de nazomer en herfst. Maar laten we maar eerlijk zijn tussen ons, het seizoen van de grote complexen is nu echt wel bijna over bij ons..
Er zijn zo van die zaken waaraan men ziet dat de zomer op z'n laatste benen loopt. Zo blijft de grasmat zelfs 's middags vaak nog bedekt met een dauwlaag, zijn de dagen reeds flink ingekort en ook 'ruikt' het gewoon reeds anders in de natuur.
