Koers Boekhoute - WAOD - 68km in 8 ronden - 13 september 08
Verslag van Jef
Het is ondertussen alweer meer dan een maand geleden dat ik nog koerstte en het kriebelt toch nog steeds. Het seizoen loopt stilaan op zijn einde, maar ik wil graag toch nog enkele wedstrijden meepikken voor we aan de winter beginnen. Vandaag koers in Boekhoute, op een parcours dat ik goed ken en dat me ligt. Ik had hier in het verleden steeds goeie benen. Vandaar dat ik het aandurf om na een periode van 40 dagen en zonder al te veel training toch mee te starten in de A-reeks. Al tijdens de opwarming begint het te regenen en merk ik dat er enkele bochten gevaarlijk glad liggen. Traditioneel is het hier zeer moeilijk om weg te geraken en ook nu zal dit niet lukken. Ondanks het regenweer zijn er toch 70 renners gestart en dus vliegen we met een serieus peloton over de landweggetjes in en rond Boekhoute. Vanaf ronde één merk ik dat de beentjes oké zijn en draai ik vlot mee in de buik van het pak. Tijdens ronde 3 en 4 ben ik zelfs helemaal vooraan het peloton actief en schuif in enkele keren mee met een groepje. Er staat echter te veel wind en op de lange rechte wegen van het Meetjesland is die onverbiddelijk! Vluchters worden steevast terug naar het peloton geblazen, zelfs al heten ze Kristof Muys, Steven Martens, Davy Rauch, Pieter De Meyer of Nico Savat. Niemand geraakt weg en het wordt dus een (natte) massasprint. Ik geraak in de laatste ronde niet echt meer vooraan en ben dan ook kansloos voor de ereplaatsen. Ik sprint nog wel mee en eindig op een 36de plaats. Ondanks het regenweer, werd toch een gemiddelde van 42.2km/uur behaald vandaag. Ik genoot van het feit weer een rugnummer te dragen en zal allicht in september en oktober nog wel enkele wedstrijden meepikken.
Verslag van Bart: Het is al enige tijd geleden dat ik nog gekoerst heb, dus ik verwacht er niet zoveel van tijdens deze avondwedstrijd. Desondanks kan ik het niet laten om in de eerste ronden volop mee in de aanval te gaan, maar geen enkele poging is succesvol. Ik voel halverwege de wedstrijd dat ik al veel krachten heb verspeeld en beslis om geen onnodige inspanningen meer te doen. De volgende ronden begint het zwaar te wegen en heb ik het steeds moeilijker om na de bochten op te trekken en om het wiel van mijn voorganger te houden. Het wordt stilaan donkerder en de wedstrijdleiding beslist om één ronde minder te rijden. Op dat moment haalt ons peloton de toeristenreeks bij, die 3 minuten eerder was vertrokken, en zo wordt het een massaspurt met chaos en bijna valpartijen. Ik sprint nog voor wat ik waard ben, maar er zit geen mooi resultaat meer in en ik eindig buiten de top 20.
Koers Haasdonk - WAOD - 74km in 15 ronden - 18 augustus 08
Verslag van Bart: Voor deze wedstrijd was ik extra gemotiveerd; het parcours passeert voor mijn deur en in de aankomstlijn saat een aantal supporters mij elke ronde luidkeels aan te moedigen. Helaas kan ik me niet heel de wedstrijd tonen, doordat ik de goede ontsnapping heb gemist. Al van bij de start wordt er stevig ingevlogen en de ontsnappingspogingen volgen elkaar snel op. Ook ik probeer mee te springen en wanneer ik recupereer van één van de inspanningen, kriojgen een vijtal renners 100m voorsprong. Nog enkele anderen wagen hun kans om het gat te overbruggen en slagen daar ook in. Had ik toen het lef maar gehad om mee te gaan! Enkele seconden later wordt door het peloton gereageerd en de achtervolging wordt ingezet; Met twee andere renners doe ik nog een poging om vooraan te gaan ansluiten, maar het gat is te gfroot geworden. Er zijn echter nog veel renners die zich niet gewonnen willen geven en de achtervolging wordt hervat. Ik draag geregeld mijn steentje bij door de kop te nemen; Het gaat echter heel snel en ik besluit om me weer in de buik van het peloton te zetten. Niet forceren, het is nog lang! De vluchters blijven rondenlang in het zicht en het lijkt of we hen te pakken zullen krijgen, zeker wanneer 4 of 5 renners van Rudyco het commando nemen en het tempo fors de hoogte in jagen. Er rijden blijkbaar heel wat sterke renners in de kopgroep, want ze blijven een goede halve minuut voorsprong behouden. Met nog twee ronden te gaan, maak ik me op voor de spurt en schuif ik op naar voren. Ik zit tot 100m voor de finish een beetje ingesloten, maar eindig nog als 9de van het peloton en als 16de in de totale uitslag.
Verslag van Bart: Het is behoorlijk goed weer: de zon komt regelmatig door de wolken en het is zo'n 25 graden. Ideaal om een koerske te gaan rijden in Hamme en er met de fiets naartoe te trekken als opwarming. Het parcours is eigenlijk niet om aan te zien: bijna overal is het wegdek in slechte staat en twee keer zijn er bij het indraaien van een klein landelijk wegje kasseien gelegd wat ervoor zorgt dat er bijna vanuit stilstand moet worden opgetrokken. Al van in het begin van de wedstrijd probeer ik actief te zijn en in de derde ronde geraken we op mijn initiatief met zo'n tiental renners voorop. De samenwerking is allesbehalve goed en een ronde later is het peloton weer volledig bij elkaar. Direct hierop trekken drie renners in de aanval en zij houden het tot het einde vol met een hamve minuut voorsprong. Zelf voel ik dat ik niet meer te veel kracht kan verbruiken en hou me rustig achteraan het peloton. Met nog twee ronden te rijden schuif ik stilaan op naar voor. De finish ligt 100m na een bocht van 90°, dus het is zorgen dat je voor deze bocht zoveel mogelijk vooraan zit. In de aanloop van deze bocht schuif ik nog heel wat plaatsen op, maar te weinig om een ereplaats te behalen. Ik ga als 11de door de bocht en rij ook als 11de over de streep en wordt zo dus 14de in de uitslag. Een mooi resultaat, maar niet naar verhouding naar mijn prestatie in de wedstrijd zelf.
Het was tijdens deze WAOD wedstrijd dat Tom ons 2 jaar terug kwam aanmoedigen en veel zin kreeg om ook eens een koers mee te rijden. Leuk voor hem dat hij hier vandaag effectief in koersplunje staat en in de AB-Reeks gaat aantreden samen met ploegmaat Ben.
De verwachtingen van beide renners zijn niet meteen hoog. Ben moest vorige week opgeven in Grimbergen en voor Tom was het al weer 2 weken geleden sinds de laatste koers. Door het slechte zomerweer zat goed trainen er ook niet meteen in. Nog een belangrijk detail, voor Tom zal dit (meer dan waarschijnlijk) zijn laatste wedstrijd van het seizoen worden, binnen 2 weken stapt hij in het huwelijksbootje met zijn Annik. Zonder kleerscheuren uit de strijd komen was een absolute noodzaak...Gelukkig is een rondje Minderhout mooi en vrij ongevaarlijk.
Het niet zo talrijke CD-Peloton start voor de AB's met 44 deelnemers, geen verstandige keuze van de organisatie maar goed. Na de start gaat het meteen snel in de eerste ronde, een mooi langgerekt lint en renners die op de tanden moeten bijten. Tom neemt geen enkel risico en probeert met wisselend succes in de eerste pelotonhelft te koersen. Ben zit traditioneel achteraan, gelukkig voor hem moeten de gaatjes die daar onvermijdelijk vallen door anderen worden dichtgereden. Bij momenten hebben zowel Tom als Ben het zwaar maar achteraf gezien hebben ze toch goed standgehouden.
In ronde 2 verliest Ben zijn drinkenbus, de nieuwe houders zijn glibberiger dan de vorige. Tom reikt zijn makker tijdens de koers 2x zijn bidon aan, waarvoor eerstgenoemde hem meer dan dankbaar is.
De frequente uitvalspogingen draaien allemaal op niets uit, de wind waait te strak om met een paar man stand te kunnen houden. Een ontsnapping van enkele rondes gaat hier zeker niet standhouden. De voorlaatste ronde is loodzwaar, verschillende renners proberen weg te geraken maar de kop van het pak laat niet begaan. Achterin is het alle zeilen bijzetten, gelukkig valt het even stil op de laatste rechte lijn.
Een groepje van 6 (sterke) renners profiteren ervan om een kloofje te slaan. Geen reactie en de vogels zijn gaan vliegen. Tom offert zich op dat moment volledig op en rijdt haast een kwart ronde op kop met de bedoeling de kloof zo klein mogelijk te houden. De leiders pakken lukt niet meer maar alle enkelingen die nog trachten te ontsnappen worden door een sterke Tom teniet gedaan.
Ben heeft nog niet al te veel krachten verspeeld en schuift stilaan op. Ook Tom handhaaft zich (op karakter) goed voorin als het tempo sletselmatig wordt opgedreven. De wind staat in het nadeel dus zo lang mogelijk blijven zitten is de boodschap. Eens aan de vluchtheuvel moet je vol aangaan, anders kom je te laat voor een goed klassement. Ben weet dit nog van de vorige keer en gaat krachtig aan in het wiel van Kris Smet, een trainingspartner van in de winter. Ben hoort Tom hem nog met een oerkreet vooruitroepen. Het helpt want het is al even geleden dat we Ben zo hebben zien sprinten...alles uit de kast voor een 4de plek in de massaspurt.
Met dank aan het beulenwerk van Tom, die zelf nog mooi 22ste Algemeen en 11de B-renner wordt, haalt Ben een 10de plaats Algemeen en 6de in de A-Reeks.
Prachtig resultaat voor beiden en voor Tom een mooie afsluiter van het seizoen. Ben gaat er nog een paar koersen aanbreien en zich dan stilaan voorbereiden voor het avontuur Elite zonder Contract van volgend jaar.
Tot de volgende...
Categorie AB (44 deelnemers) 1.Bart Verhasselt (Evergem, winnaar cat. A) 2.Raf Martens (A2) 3.Thierry Everaert (Waarschoot, winnaar cat. B) 4.Frank Mertens (A3) 5.Christophe Smits (A4) 6.Rudi Rabout (B2) 7.Piet Hereijgers (B3) 8.Jan Dalcroix (A5) 9.Kris Smet (B4) 10.Ben Verburgt (A6) 11.Nick Rutten (A7) 12.Kris Aernouts (B5) 13.Philippe Van Opstal (A8) 14.Arne Van Gils (A9) 15.Rik De Vree (B6) 16.Steve Randles (A10) 17.Dirk Lambrechts (B7) 18.Kees Reynhout (B8) 19.Koen Govaerts (A11) 20.Adilson De Koster (B9) 21.Paul Snels (B10) 22.Tom Van Der Taelen (B11) 23.Fabien Hanssens (B12) 24.Patrick De Roos (B13) 25.Jelle Lambrechts (A12) 26.Luc Van Looveren (B14) 27.Diego Heirman (A13) 28.Stefaan De Grauwe (A14) 29.Jacky Van Welden (B15) 30.Bart Van Schilt (A15)
Voor de tweede keer deze week regent het niet, profiteren zou ik zeggen en koersen maar. Na het WK vorige week en een povere trainingsweek (enkel woensdag 4u gereden) trek in naar de Brusselse randgemeente Grimbergen waar de VWF de koers inricht.
Het parcours is niets speciaal, alleen lange valsplatte strook met aan het einde een strook van 200 meter die iets steiler loopt. Daarna gaat het rechts in dalende lijn tot naast 1 of ander kanaal. Wind pal in het gezicht en het is geen kort stuk. Daarna terug rechts, licht oplopend richting streep.
Omdat ik me niet wil laten verrassen zet ik me vooraan bij de start. Er treedt haast meteen een scheur op in het peloton en het kost de renners heel wat moeite om de kloof te dichten. We zijn nog maar enkele kilometers ver en er trappen er al veel op de adem. Er zijn er die proberen weg te raken maar de wind maakt het onmogelijk, met 3 of 4 man blijf je hier niet voorop. Naast het kanaal is het echt een trekgat waar je geen meter vooruit lijkt te komen.
Het is een kwestie van tijd alvorens het peloton gaat scheuren en in ronde 4 is het zover. Een talrijk groepje raakt voorop, niet veel maar genoeg zo zal later blijken. Ook Davy Peirsman heeft de boot gemist en op het moment dat het gaatje valt voel ik gewoon dat dit de ontsnapping is waar ik moest bij zijn. Ik probeer op het einde van het stuk naast het kanaal de sprong te maken met de steun van 1 renner. Het peloton vakt stil, we naderen de groep tot op 150 meter maar we moeten ze zien te pakken voor we terug in de wind komen. Op de valsplatte strook hebben we de wind ook tegen en op het einde vallen we beiden compleet stil. We sluiten terug aan bij het peloton dat ondertussen fel uitgedund is. Ik zou zelfs durven zeggen dat de groep koplopers groter is. De achtervolging verloopt niet goed, er wordt niet doorgedraaid ter ergernis van Davy Peirsman. Blijkbaar zitten de sterksten (met ook Patrick Mettepenningen) voorin...
Ik doe mijn werk voor wat ik waard ben en op de volgende passage over de valsplatte strook rijdt ik op de steile strook zelfs iedereen uit het wiel. Leuk maar ik koop er niets mee, de kopgroep rijdt verder weg en de cohesie achterin gaat van kwaad naar erger. Zelfs na mijn zware kopbeurt zijn er renners die gaatje laten vallen en het vertikken ze dicht te rijden. Ik offer me op maar als ze dan nog eens in waaier gaan rijden en ik in de wind kom, blaas ik alles op. Na elke bocht moet ik alle zeilen bijzetten om erbij te blijven en op het valsplat besluit ik er de brui aan te geven. Onnodig forceren haalt niet uit met als gevolg een tweede opgave dit jaar.
Eigenlijk had ik het moeten weten dat het niets ging worden. In de voormiddag moest ik mijn dochters gaan halen aan de kust, zij hadden er enkele dagen vakantie opzitten bij de schoonouders. Ik kan je nu alleszins verzekeren dat 2,5 uur in de wagen zitten enkele uren voor een koers niet meteen aan te raden is als voorbereiding.
Ach ja, de ene week of koers is de andere niet...er komen nog genoeg kansen.
Jef en Ben (Ik vanaf nu) trekken als enige naar het Nederlandse Achtmaal om aldaar het WK van de ICF te rijden, een wedstrijd over 115 kilometer (14 rondes van 8,2 kilometer). Tom zag het niet meteen zitten om in zijn eerste seizoen al meteen het WK te rijden en Bart mocht niet deelnemen omdat hij geen WAOD-Licentie had. Vooral jammer voor Bart die de laatste 2 koersen in heel goede doen was.
De doelstelling van beide aanwezige renners is om beter te doen dan vorig jaar in Hillegem. Op het geaccidenteerd parcours finishte ik 82ste en Jef 87ste op 200 deelnemers. Beide renners spreken af om (indien mogelijk) wat te proberen in de koers.
Aan de start wordt echter snel duidelijk dat onze eerste bekommernis niet demarreren zal zijn maar opschuiven in het peloton. Vanwege het slecht functionneren van de GPS (gewijzigde verkeerssituaties) komen we slechts een half uur voor de koers in Achtmaal aan. In plaats van ons rustig in te schrijven, klaar te maken en het rondje te verkennen, moeten we ons afjagen en de opwarming/verkenning achterwege laten. Wanneer we aan de start komen staan we dan ook op de slechts denkbare plaats, helemaal achterin een peloton van 197 renners.
Even het rondje beschrijven ...WAANZINNIG SNEL... Eens uit de dorpskern van Achtmaal gaat het over een brede laan slingerend door het Nederlandse Polderlandschap. Er zijn in totaal 8 bochten per rondje waarvan er 3 zijn waar we zwaar in de remmen moeten, met zoveel renners staan we haast stil. De wind waait fel en, behalve in de laatste rechte lijn naar de streep, steeds in de zij of het nadeel. We rijden in een soort achtvorm, we passeren de dorpskern langs de andere zijde. Na opnieuw enkele flauwe bochten volgt een scherpe bocht waarbij we een strook stremmende klinkers oprijden, hier loopt het echt stroef gedurende een paar honderd meter. Aan het uiteinde draaien we scherp rechts de hoofdbaan naar Achtmaal op, full speed op het kantje naar de finish die een kleine anderhalve kilometer verder ligt na een snelle bocht.
Vanaf het startsein wordt het peloton omgetoverd tot 1 langgerekt lint. We bengelen beiden helemaal achterin en zien de kop van een lange sliert renners ver voor ons uitrijden. Het gaat er ongemeen hard aan toe. Er wordt ons geen enkel moment van recuperatie gegund en opschuiven in het pak lijkt onbegonnen werk. Er wordt a bloc gereden en we vragen ons af hoe lang dit nog gaat duren zo, na 40 kilometer zie ik het alleszins somber in. De benen voelen ronduit slecht, de verwoede pogingen om uit de achterhoede weg te raken begint zijn tol te eisen. Opgeven duikt geregeld in de gedachten op, achteraf deelde Jef me mee dat hij ook afzag als de beesten. Na 7 rondes begint het tempo al eens te stokken, waarschijnlijk omdat er 4 koplopers (waaronder Dries Echelpoels) en een vrij groot achtervolgend peloton tot stand is gekomen. Jef en ik hebben de boot gemist hoewel we er niets van gemerkt hebben. Doordat er nu een iets constanter tempo wordt gereden (zonder snokken) komen we een beetje op adem en slagen we er nu duidelijk in op te schuiven. Het is nog steeds afzien en de afstand begint nu ook door te wegen maar het zelfvertrouwen om de streep te halen groeit naarmate de koers vordert.
In ronde 9 probeer ik (Ben) een eerste keer te demmareren met een paar companen. We hebben een kloofje en rijden even voorop maar de tegenwind fluit ons meedogenloos terug. Als het peloton voorbijraast is het harken geblazen om aan te klampen. Jef zit nu ook vooraan het peloton maar om te demmareren zit er niet meer genoeg power in de benen. Hij komt geregeld wel eens op kop, terwijl hij het tempo onderhoudt valt er achter hem al eens een gaatje waardoor hij moederziel alleen enkele tientallen meters voorop rijdt. Alleen doorgaan is zinloos dus laten inlopen is de enige optie. In ronde 11 zie ik Steven Martens (Mobius) naar voren trekken met de grote versnelling, de logische zij het niet splijtende demmarage volgt. Ik ga alleen in de achtervolging en nader zowaar, het is opnieuw de wind die me de das omdoet (en die van Steven Martens). We worden opnieuw ingelopen en worden weer verplicht om te recupereren. Het einde van de wedstrijd nadert en in ronde12 rijden er weer 15 renners van het peloton weg.
Hoewel ik tegen de krampen aanzit en recupereren niet meer aan de orde is merk ik dat het bij de meesten in het peloton het beste er echt af is. Het valt om de haverklap stil en als we voor de voorlaatste keer over de stremmende klinkers rijden waag ik een alles-of-niets sprong naar de 15 ontstnapten die slechts een paar honderd meter voorliggen. Op 1 renner na volgt er niemand, we zien af als de beesten maar we naderen de 15 wel. Bij het binnenrijden van Achtmaal centrum liggen we nog 150 meter achter en we moeten ze zien te pakken voor we in de tegenwind komen. Ik trek zo lang mogelijk door, de laatste loodjes wegen het zwaarst en mijn metgezel rijdt het laatste gaatje dicht. We hangen eraan met nog iets minder dan 1 ronde te gaan, het peloton is geklopt. Bidons leegdrinken, beetje mee doordraaien en vanachter in de groep zetten. Veel verwacht ik niet van de spurt maar ga er volledig voor. 2 renners ontsnappen nog uit ons groepje in de laatste kilometer. Ik blijf nog even zitten maar als de sprint wordt aangetrokken zet ik meteen vol aan om nog voor de laatste bocht in een zo gunstig mogelijke positie te zitten. De streep ligt slechts 100m verder. Ik zit in 2de positie maar de renners voor mij miskijkt zich op de laatste bocht, hij gaat te breed en ik schiet vol gas binnendoor. Het gaatje met de anderen is gemaakt en ik win de sprint van mijn 14 metgezellen...YES!!
In het peloton heeft Jef in de laatste ronde, tot ergernis van enkele Nederlandse renners, alles en iedereen die wat probeerde teruggehaald. Bovendien rijdt hij nog een sterke sprint en fnished mooi 68ste. Ikzelf wordt 45ste en heb zowaar een prijs gereden op een WK.
Het was een waanzinnige wedstrijd, ik zou bijna zeggen abnormaal hoe lang het tempo zo hoog werd gehouden. Opgegeven stond ons nabij maar op karakter hebben we laten zien toch wat is onze mars te hebben. Bij deze ook meteen de bevestiging dat we deze koersafstand aankunnen, een geruststelling voor het avontuur dat we volgend seizoen aangaan.
Jef vertrekt net als de Nonkel en Roos met vakantie, het is aan de anderen om de eer hoog te houden de komende 2 weken. We houden jullie op de hoogte van het programma.
BEN
Categorie -40 jaar (197 deelnemers) 1.De Meijer Tom 2.Echelpoels Dries 3.Martens Raf 4.Diels Kurt 5.de Poel Robert 6.Roosen Stefan 7.Uytterhoeven Pieter 8.Ceulemans Geert 9.Heirman Koen 10.Glorie Kerin 11.Schuit Jacques 12.van den Buijs Tjitte 13.Goris Rob 14.Kornafel Piotr 15.Van Olmen Andy 16.Tubbax Tim 17.Deberdt Xavier 18.Weemaes Franky 19.Szekely Dennis 20.van Koolwijk Dirk 21.Tessens Yves 22.van Pelt David 23.De Meyer Pieter 24.Heiberg Chris 25.Vansieleghem Lander 26.Pieters Kjell 27.Kolbach Rene 28.Hordijk Jan 29.Oostland Sten 30.Van der Wyngaerd Bart 31.Gendarme Bart 32.Pereira Martins Vincent 33.Everaert Thierry 34.Rotmensen Davey 35.Nietvelt Bert 36.Vogels William 37.Henrion Sven 38.Verbeure Hakim 39.Brissinck Johan 40.Linten Tom 41.van der Doelen Jochem 42.Marion Laurent 43.Vaeyens Patriek 44.Jansen Sepp 45.Verburgt Ben 46.Jetten Roel 47.van Asten Bart 48.Bourguignon Maxime 49.De Baes Nico 50.Hordijk Emiel 51.Stroosnijder Michel 52.van de Walle Bart 53.Van Bavel Thomas 54.Verbert Christof 55.Schoormans Martijn 56.van Dooren Christiaan 57.Alberts Martijn 58.Van Hoyweghen Sven 59.Moonen Antoine 60.Leewerck Frederik 61.Martens Steven 62.Rabout Rudi 63.van Gils Arne 64.Bultinck Joeri 65.Lamy Jerome 66.Van Kerschaver Bart 67.Vanhuelle Frank 68.De Batist Jef 69.Dedeckel Olivier 70.Neyt Roy 71.Demarteau Jerome 72.van der Honing Jeroen 73.x 74.Verschuuren Tony 75.Dewitte Christophe 76.Kerckaert Dennis 77.Slabbekoom Richard 78.Smits Yves 79.Martens Torsten 80.Zevenbergen Gert-Jan 81.Sonke Robert 82.Douwen Pieter 83.Ottenheijm Timmy 84.Rayer Bruce 85.Dams Marnix 86.Derynck Peter 87.Seynaeve Gino 88.Casier Yves 89.Baeten Dirk 90.Dehaze Chritophe 91.Oomen Roger 92.van Heeswijk Ferry 93.Leclercq Raphael 94.Vermeersch Filip 95.Vergauwen Hans 96.Halfwerk Gerran 97.Vaneecke Gerdy 98.Vleugel Robbert 99.Reiling Rob 100.Heynen Barry 101.Lenaers Tony 102.Suijkerbuijk Jordy 103.Vallimaresco Ludo 104.Barbet Daniel 105.Pereira Martins Julien 106.Siger Jean Pierre 107.Dewaele Vincent 108.Huyghe Dieter 109.Leys Koen 110.Luyssen Geoffrey 111.Maesen Dave 112.Vandenbulcke Bruno 113.Volbrecht Dennie 114.Auwers Mario 115.Blockx Stanny 116.De Vree Rik 117.Discart Jan 118.Duchamps Tom 119.Helsen Tim 120.Marien Christof 121.Peetermans Geert 122.Rens David 123.Van Opstal Bart 124.Van Overloop Christophe 125.Coucquyt Thijs 126.Dhaese Guy 127.Meiresonne Joachim 128.Muys Kristof 129.Neels Peter 130.Pollefliet Pedro 131.Randles Steve 132.Slock Eric 133.Smet Kris 134.Berman Cees-Jan 135.Bernardus Humphrey 136.Boersma Eric 137.Geelen David 138.Gravenstein Hugo 139.Hordijk Leon 140.Kleijn Lennaert 141.Knol Robert 142.Lotz Stephan 143.Martin Quentin 144.Mooij Tom 145.Nieuwkoop Gijsbert 146.Pouw Gerben 147.van de Reep Gerben 148.van de Reep Peter 149.van Oosterhout Eric 150.Vreys Tim 151.Renneboog Francois 152.Librecht Kris 153.Howart Alex 154.Toonen Nick 155.Verbiest Wim 156.Verwijs Coen 157.Marichael Dries 158.Christiaens David 159.Dingemans Ron 160.Jocqué Bart 161.Douma Bop 162.Luyendijk Anthonie 163.Van Rijssel Mike 164.de Preter Jan 165.Foriers Chris 166.Reijnhout Kees 167.van Scheers Jordan 168.Luijsterburg Jeroen 169.Bleijenberg Sander 170.Augustijns Steven 171.Jochems Peter 172.Menson Leen 173.den Hoed Marc M 174.Bossien Ruben 175.Smits Christophe 176.Neirinck Jelle 177.Thijs Steven 178.Burggraaf Brain 179.van Bers Jorgen 180.Jonckers Kris
Jammer dat Tom vanavond niet kon koersen of we hadden zowaar een voltallig Verhaert Cycling Team aan de start in Beveren. Het parcours is ons bekend, hoewel er dit jaar in de omgekeerde richting wordt gereden. Het zal naar goede traditie een snelle wedstrijd worden...
Bart, Jef, Ben en Roger starten in de AB-Reeks en Jan in de CD-Reeks. 3 eerstgenoemde renners zitten de eerste rondes attent mee voorin te koersen, op de smalle wegen is het soms drummen om een goede en veilige plaats te vinden. Het gaat razendsnel en het valt niet stil, na 3 van de 9 rondes bedraagt de gemiddelde snelheid 44,3 km/u. Onze jongens houden goed stand en ogen goed vandaag.
Er zijn ondertussen toch 6 renners in geslaagd om een kleine voorsprong te nemen. Het peloton reageert maar de aflossingen op kop lopen niet geolied. Ondanks veel kopwerk van gerenommeerde namen als Peter Neels en Franky Weemaes wordt de kloof niet meteen gedicht. Ook Ben en Jef nemen een lange kopbeurt voor hun rekening en daarna neemt Bart het commando. Onze thuisrijder voelt zich blijkbaar heel goed vandaag en verricht beulenwerk voorin. Hij waagt zich zelfs, ondanks de hoge snelheid, aan een ontsnappingspoging die geen gevolg kent. Geen probleem voor Bart, even recuperen en gewoon terug op kop beginnen rijden.
Jef en Ben zitten ondertussen in de buik van het peloton, na hun kopbeurt hebben ze een verplicht recuperatiemoment moeten inlassen. De koers nadert zijn einde enop een spectaculaire valpartij (van 1 renner in de laatste bocht naar de streep) is er niet meteen meer te vertellen. Het koersbeeld is nog steeds hetzelfde, de kopgroep rijdt slechts 200m voor de grupetto uit maar niemand voelt zich geroepen om dit belachelijk klein gaatje te dichten.
Bart zit goed voorin het pak, rijdt een verrassend sterke spurt na de vele inspanningen. Jef en Ben sprinten op zich ook goed maar zaten meer achterin bij aanvang. Het is nog even wachten op de officiele uitslag van alle reeksen, van zodra hij binnen is plaats ik hem naar goede gewoonte hieronder.
Categorie AB: (58 deelnemers) 1.Geert Ceulemans (Lier, winnaar cat. A) 2.Nico Savat (Eeklo, winnaar cat. B) 3.Bart Verhasselt (A2) 4.Patrick Vaeyens (B2) 5.Davy Van Bosbeke (A3) 6.Pieter De Meyer (A4) 7.Peter Neels (B3) 8.Johny De Bruijne (B4) 9.Franky Weemaes (B5) 10.Kenneth Mercken (A5) 11.Michel Stroosnyder (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Kristof Deseure (A8) 14.Stefaan Cornelis (A9) 15.Michel Vincent (A10) 16.Bart De Wolf (B6) 17.Stefan Adriaenssens (B7) 18.Tom Op De Beeck (B8) 19.Alex Howarth (B9) 20.Alex Goossens (B10) 21.Frank Van Hoeymissen (B11) 22.Hans Vergauwen (A11) 23.Ulrich Van Sterthem (A12) 24.Nico Barbé (A13) 25.Ben Verburgt (A14) 26.Robby Van Raemdonck (A15) 27.Bart Rombouts (B12) 28.Kristof De Baets (A16) 29.Jef De Batist (A17) 30.Kris Verhooghe (B13)
Omdat een eerder gemaakte afspraak werd afgezegd, kon ik (Ben) alsnog deelnemen aan de wedstrijd in Aalst. Ik heb de laatste weken gemerkt dat ik het weekend volgend op een midweekkoers gevolgd door 1 of 2 rustdagen sterker presteer (naar mijn normen). Dat in het achterhoofd houdende beschouw ik vandaag als een heel doorgedreven training, hoeveelste ik word is minder belangrijk.
Het rondje Aalst is lang en mooi. Na start en finish krijgen we meteen een stuk vals plat voorgeschoteld, de kuiten staan meteen goed warm. De dubbele linkerbocht die volgt heeft telkens een vluchtheuvel en zo'n eiland in het midden van de weg, even opletten dus. Dan volgt een heel lang valst plat stuk dat op het nog een ietsje steiler wordt. Een helling voor krachtrenners en omdat de wind in het nadeel staat zou hier wel eens de beslissing kunnen vallen, hoewel het nog ver is tot de streep. Na een korte afdaling volgt een scherpe linkse bocht waarna enkele rechte stukken en snelle bochten mekaar afwisselen tot we op de grote baan komen. De weg is daar in slechte staat en als we iets verder links inslaan moeten we over een korte strook kasseien denderen. Het gaat nog even bergafwaarts waardoor we in volle snelheid 2 flauwe linkse bochten nemen alvorens de laatste hellende strook van 350 meter moeten overwinnen om door een korte rechterbocht naar de finish te razen. De laatste rechte lijn is kort en versmald meteen, wil je een mooie uitslag rijden kan je best op de hellende strook al de forcing voeren.
In de eerste ronde gaat er meteen een liefhebber als een speer vandoor. Met een kompaan slaat hij een gaatje van 25 seconden maar Europees kampioen en VWF-veelwinnaar Davy Peirsman laten dit niet zomaar gebeuren. De snelheid ligt hoog en op de hellende stroken regent het demmarages. Ik spring zelf ook geregeld weg of tracht met een paar anderen mee te gaan. Ik gun mezelf weinig tot geen rust en tast diep in de krachtenbuidel. Het peloton begeeft niet en na 2 (van de 8) rondes worden de eerste vluchters ingerekend en kan de koers opnieuw beginnen. Davy Peirsman neemt resoluut het initiatief samen met een opnieuw heel bedrijvige Koen Heyrman (die hier een parcours op zijn lijf geschreven vindt). Tot in ronde 5 kan ik nog met het verstand op nul vooraan meekoersen maar ondertussen mengt Patrick Mettepenningen zich ook regelmatig in de debatten. Als ik zo met de krachten blijf woekeren haal ik het einde niet... Ik krijg ook terug een beetje last van de onderrug maar eens ik, na 2 rondes achteraan bengelen, wat gerecupeerd ben gaat ook dat gelukkig over. Alles blijft samen en in de laatste ronde doe ik er vanaf de eerste hellende strook alles aan om op te schuiven. Het gaat tergend traag en de benen lopen verrevan soepel, als ik achterom kijk bengel ik nog steeds achteraan !! Er zijn er toch nog veel die de rol gelost hebben op het einde. Misschien dat Koen Heyrman hier voor iets tussenzit, hij is namelijk voorin weggesprongen en heeft een klein gaatje geslagen. Bij het opdraaien van de grote baan probeer ik langs links wat plaatsen te winnen, tevergeefs. In de afzink gaat het dan weer te snel dus zit er niets anders op dan te wachten op de helling van 350 meter. Het is pas daar dat we een teleurgestelde Koen Heyrman terug oprapen (300 meter voor de streep !!), hij was er dichtbij met zijn late uitval... Voor velen is dit de helling teveel terwijl ik de grote versnelling nog wonderwel goed rond krij. Mits wat manouvreerwerk haal ik nog wat renners in en sijd ik de laatste bocht goed aan. Ik spurt voor wat ik waard ben (niet veel meer) en bol tevreden over de meet. Davy Peirsman heeft mijn advies om de laatste bocht als eerste aan te snijden goed opgevolgd en dat levert hem winst op na een sterke wedstrijd.
Ik fiets nog een rondje uit en schat ongeveer een 25ste plaats te hebben behaald, zeker buiten de prijzen. Ik troost me echter met de gedachte dat ik mijn vooropgestelde training perfect heb uitgevoerd. Donderdag neem ik rust en vrijdag is het opnieuw koers in Beveren, daar ga ik geen trap teveel geven in de hoop komende zondag een goed WK te rijden na een rustdag op zaterdag.
Bij het afgeven van mijn rugnummer blijkt dat ik een mooie 16de plaats heb behaald, een aangename verrassing...
Uitslag 1. Peirsman Davy 2. De Maeseneer Steve 3. Lison Bjorn 4. Vermassen Peter 5. Penninckx Tom 6. Peelman Matieu 7. Van Gijsegem Nico 8. Geerts Marnic 9. Mettepenningen Patrick 10. Stylemans Patrick ... 16. Verburgt Ben
Onweerachtig warm maar droog in de namiddag, dus koersen maar! Vandaag terug in Bazel, daar waar het allemaal begon voor een aantal van onze renners. Toen werden we nog voor half koers uit de wielen gereden, nu proberen we mee de wedstrijd te maken. Drie renners van de partij vandaag, met Jan Smet in de CD reeks en Bart en Jef in de AB reeks. Ben verkiest een rustdag in te lassen na een vermoeiend maar geslaagd koersweekend, vrijdag zal ik hij in Beveren zeker van de partij zijn.
Jan eindigt 19de in zijn reeks en rijdt zijn koers probleemloos uit.
Bart en Jef zitten van bij het begin mooi mee vooraan in het peloton, waar gedemareerd wordt dat het een lieve lust is; al van bij de start schieten er renners naar voren om proberen weg te geraken. Na verschillende pogingen vertrekt in de derde ronde dan toch de goeie vlucht met onder andere Peter Neels en... Bart ! Jef voelt dat hij vandaag geen superbenen heeft en kan op dat moment niet meeschuiven. In het begin van de vijfde ronde komen nog enkele renners aansluiten, waaronder Davy Peirsman, Franky Weemaes en Koen Heyrman. Er wordt behoorlijk goed rondgedraaid met enkele lepe renners die af en toe een beurt overslaan om zichzelf zo te sparen. Bart draait redelijk goed mee, zonder zich te forceren. Zijn benen zijn redelijk goed vandaag ondanks het zwoele weer en het gebrek aan training de laatste weken. De grote kopgroep zorgt ervoor dat er telkens wat tijd is om te recupereren.
Ondertussen valt het in het peloton geregeld stil en is er niet zo'n goede samenwerking. De renners die hier zitten, waaronder Jef die niet zo'n goed gevoel heeft vandaag, beseffen dat ze geklopt zijn. Jef rijdt geregeld mee op kop en probeert mee te schuiven telkens wanneer Belgisch kampioen Steven Martens ervandoor gaat. Maar ook hij geraakt niet weg en het peloton blijft samen tot de laatste ronde. Ondertussen heeft Jef een beetje kunnen recupereren en kan hij geregeld stevig doortrekken op de hellende stroken, waarbij hij in de derdelaatste en voorlaatste ronde telkens een gaatje heeft op het peloton.
In de kopgroep stokt ondertussen de samenwerking en komen er aanvalspogingen. Het is Franky Weemaes die ervandoor gaat, gevolgd door Peter Neels en Davy Peirsman en nog twee renners. Bart blijft zitten omdat hij voelt dat de benen toch wel aan het vollopen zijn en hij zich niet wil opblazen. De kopgroep van vijf is dus vertrokken en zullen sprinten voor de zege, terwijl ook daarachter het opsplitst in twee groepjes van respectievelijk 3 en 4 renners. Bart zit nu in het derde groepje en wat op zijn tandvlees en met opkomende krampen. Toch is hij tevreden om mee te zijn in de goede vlucht en hij levert zijn beste jaarprestatie met een 4de plaats in de A reeks.
Een minuutje later finisht Jef in het peloton op een 13de plaats in de A reeks. Hij klokt af op 41,4 km per uur gemiddelde snelheid en zit er helemaal door. Rustig met de fiets naar huis om even af te koelen en hopelijk vrijdag betere benen in Beveren.
Categorie AB: (48 deelnemers) 1.Davy Peirsman (Temse, winnaar cat. A) 2.Peter Neels (Kruibeke, winnaar cat. B) 3.Franky Weemaes (B2) 4.Kris Verhooghe (B3) 5.Stefan Adriaenssens (B4) 6.Jurgen Van Looy (B5) 7.Koen Heyrman (B6) 8.Robby Van Raemdonck (A2) 9.Patrick De Roos (B7) 10.Alex Goossens (B8) 11.Kristof De Baets (A3) 12.Bart Cant (A4) 13.Davy Van Bosbeke (A5) 14.Thierry Everaert (B9) 15.Rudi Rabout (B10) 16.Steven Martens (A6) 17.Bart Provost (A7) 18.Dave Christiaens (A8) 19.Dries De Smet (A9) 20.Jan Ars (B11) 21.Kris Smet (B12) 22.Kenneth Mercken (A10) 23.Johnny De Bruijne (B13) 24.Philippe de la Montagne (A11) 25.Hans Vergauwen (A12) 26.Jef De Batist (A13) 27.Gert Smet (B14) 28.Dennis Kerckhaert (B15) 29.Kenny Willems (A14) 30.Peter Maes (B16)
Op aanraden van zijn kinesist blijft Jef vandaag, met spijt in het hart, aan de kant. Een beetje losrijden zou zijn herstel bevorderen dus kwam hij even kijken hoe Bart, Tom en Ben het ervan af brachten.
Het vertrek is aan Den Buyl Sport in Beveren en er moeten 9 rondjes worden afgelegd voor in totaal 68 kilometer. Ondanks het feit dat de wind op het heel lange stuk achterin het parcours in het nadeel staat, verwachten we een snelle wedstrjd. Moeilijke bochten zijn er niet echt dus kan er full speed gereden worden.
Echt veel renners staan er niet aan de start vandaag maar diegenen die wel zijn komen opdagen zijn niet van de minste. Franky Weemaes, kersvers Europees Kampioen VWF Davy Peirsman, Alex Goossens, spurtbom Peter Neels,... De eerste ronde verloopt een beetje afwachtend, niemand neemt initiatief uit schrik voor de tegenwind.
Op het einde van de eerste ronde neemt Alex Goossens het heft in handen en reageert op een uitval van Franky Weemaes. Het duo laat zich echter opnieuw inlopen nadat ze inzien dat hun vlucht weinig slaagkansen heeft. Na het inlopen van dit duo verschijnt Bart op de voorgrond, hij waagt een uitvalpoging maar de meesten zitten nog vrij fris en volgen op een lint. Tom laat ook even zien dat hij niet voor niets naar het Waasland is afgezakt en probeert met enkele anderen weg te raken. Ben houdt de benen stil maar als er te veel reactie komt schuift hij mee in.
Bij het passeren van de streep valt het peloton volledig stil en Ben demmareert in de hoop bij 4 koplopers te komen. Hij ziet ze rijden maar pas wanneer Franky Weemaes voorbijvliegt en Ben aanport zijn wagonnetje aan te pikken, rijden de twee het gat meteen dicht. Er wordt goed samengewerkt hoewel er velen op hun tandvlees zitten. Franky Weemaes is duidelijk de sterkste en na 3 rondes samenwerken worden er teveel beurten overgeslagen. We zien ook een klein groepje in de achtervolging komen en net dat is voor Franky het sein om ervandoor te gaan. Slechts 2 renners gaan mee, Ben en de rest blijven zitten om te vermijden dat ze volledig zouden ontploffen. Het groepje van Ben laat zich inlopen door het achtervolgend groepje in de hoop om samen naar de leiders toe te rijden. Ben zit in aardig gezelschap met onder andere Peter Neels en Davy Peirsman en mocht hij dit kunnen volhouden zit een mooi klassement erin.
De samenwerking loopt aanvankelijk goed maar met nog 3 rondes te gaan stropt het volledig. Franky Weemaes verzwakt niet en blijft 150 meter voor de anderen uitrijden. Een sterk nummer van deze voormallig Liefhebber met 59 overwinningen, hij laat zijn gezel achter en wint solo. Ben zit achteraan het groepje wanneer de laatste bocht wordt aangesneden, de rechte lijn is vrij kort dus zet hij meteen aan...jammer dat hij slechts 2 man kan inhalen maar Peter Neels en Davy Peirsman zijn zeker niet van de minsten. Ben wordt 8ste en is vooral tevreden van het koersverloop, zelf initiatief genomen en standgehouden. Bij deze ook nog dank aan Tom en Bart die achteraan het ploegenspel perfect hebben gespeeld en naar eigen zeggen in een zetel konden meekoersen. Reageren op uitvallen en vervolgens het tempo stokken...mooi toch !!
Mooie dag vandaag voor het Verhaert Cycling Team, hopelijk binnenkort nog van dat...
BEN
A-reeks 1. Weemaes Franky 2. De Borger Michel 3. Peirsman Davy 4. Van Der Heyden Willem 5. De Maeseneer Steve 6. Neels Peter 7. De Paepe Jimmy 8. Verburgt Ben 9. Van Geertsom André 10. Bogaert Sammy
Voor het eerst in jaren volgen Jef en Ben een strakker wedstrijdschema dan andere jaren. Vandaag was het 1.18 avondkoers in Boortmeerbeek bij de Elites Zonder Contract. Vooral in het kader van volgend seizoen proberen beide Verhaert renners zoveel mogelijk ervaring op te doen door nu al zoveel mogelijk van deze wedstrijden mee te rijden.
Het rondje in Boortmeerbeek is snel, kort en mooi. Wat draaien en keren rond de kerktoren en daarna gaat het gas vol open op een lang recht stuk. De bocht naar rechts achter een wegversmalling is traag en vervolgens loopt de weg een 250 meter lichtjes op. Eens boven kunnen we even uitblazen alvorens het weer naar rechts gaat en we, ondanks de hoge snelheid en lintvorming, relatief kunen recupereren. De weg bolt hier iets minder goed, het asfalt is op veel plaatsen beschadigd. Er volgt een snelle linker bocht met aan de linkerkant een betere asfaltstrook waar inhalen eventueel mogelijk is. Vervolgens steken we rechtdoor een straat over gevolgd door een trage dubbele rechterbocht waarna we richting finish racen. De spurt naar de streep loopt licht op, is vrij kort en de wind staat vol op kop. Een goede uitgangspositie voor de laatste dubbele bocht is een must wanneer je enige ambitie wil tonen voor een goede spurt. Er moeten 17 rondjes van iets meer dan 4 kilometer afgelegd worden voor een totaal 89 kilometer en er staan 92 renners aan de start.
Van bij de start is het meteen duidelijk, het gaat er keihard aan toe. Vooral de strook na het rondje rond de kerk is moordend. Je vraagt je af wie die gekken op kop van het peloton zijn. Jef en Ben moeten op de tanden bijten en zitten niet meteen vooraan het langgerekte peloton. Jef zit iets beter geplaatst dan Ben die regelmatig bij de laatste renners van het pak bengelt. Gevolg is dat in de volgende rondes regelmatig renners op het snelle stuk gaatjes moeten laten die dan dichtgereden moeten worden. Zwaar en Ben heeft door enkele van deze inspanningen enorm zwaar, opgeven komt verschillende keren in gedachte op. Als daar dan nog eens rugpijn bijkomt (waar ook Jef mee te kampen heeft) lijkt uitrijden al een prestatie op zich.
In ronde 2 raken 5 renners voorop en zij zullen standhouden tot op het einde. De jacht van het peloton stokt op geen enkel moment maar zelfs als de kloof slechts 15 seconden bedraagt worden de koplopers niet gepakt. 3 rondes voor het einde keert er even rust in het peloton, op het rechte stuk wordt voor het eerst ingehouden, wat een deugd !! Ben en Jef schuiven beiden wat meer naar voren en kunnen nog even wat korte woorden wisselen. Vooral op de licht hellende strook schuift Jef mooi op, Ben doet dit eerder op de lange rechte stukken.
Bij het ingaan van de laatste ronde zitten onze beide renners bij mekaar in de buurt. Ben zit op zijn tandvlees maar besluit toch om een goede spurtpositie te bemachigen, Jef tracht tegen zijn gewoonte in hetzelfde te doen. Dit kost natuurlijk veel kracht en vereist wat wringwerk, iets waar Ben zijn hand niet voor omdraait en hij komt vrij goed te zitten. Jef kiest een ander traject maar komt ook nog uit en een spurt op een hellende strook past perfect in zijn kraam. Jef probeert aan de drukkere rechterkant van de weg aan te gaan waar inhalen moeirlijker is. Ben zit helemaal links met nagenoeg vrije baan maar wel met de wind op kop. Enkelen worden door onze beide renners geremonteerd met een 46ste plaats voor Jef en een 35ste voor Ben tot gevolg.
Beiden zijn diep geweest en hebben last van de onderrug, een rondje uitfietsen doet deugd. Alweer een opdracht tot een goed einde gebracht die ze ons niet meer kunnen afnemen...
Echt Belgisch zomerweer vandaag: veel regen en wind dus op onze nationale feestdag. Toch zullen Tom, Ben en Jef het weer trotseren en gaan koersen in Wilrijk. Er staan 15 rondjes van 4 km geprogrammeerd, met zowaar een kasseistrook (met een bocht!) erin. Levensgevaarlijk dus met dit weer! Gelukkig beseffen alle renners dit en worden er geen onnodige risico's genomen op de kasseien.
Vanaf ronde één vliegen er een paar renners, waaronder oud-wereldkampioen Kristof Muys en Belgisch kampioen Steven Martens, weg en zij zullen heel de koers uit de greep van het peloton blijven. In het peloton is de samenwerking ver te zoeken en er komen geregeld breuken en kleine groepjes die ontstaan. Helemaal niet ideaal dus om een kopgroep met sterke renners terug te halen. De Verhaertrenners doen er alles aan om het gat mee dicht te rijden, maar er zijn te weinig renners die zich ook willen opofferen om de koplopers terug te pakken. Tom, Ben en Jef springen af en toe ook mee in de verschillende groepjes, maar alles lijkt een beetje nutteloos als niet iedereen meewerkt. Achterin het parcours staat er te veel wind om met slechts enkelen de kloof te dichten.
Het regent non-stop en met 12 graden is het niet echt aangenaam koersen, om dit alles te vergeten is er slechts 1 remedie...a bloc rijden. In de derde laatste ronde zien we de kopgroep toch terug in het vizier en Ben en Jef rijden samen met Kris Smet in één ruk het gat dicht, maar op het moment dat we komen aansluiten springen er uit die groep terug een aantal renners weg en zitten Ben en Jef even zonder verhaal en vooral zonder adem...
Zo loopt alles achter de koplopers toch weer terug samen en gaan we de laatste twee rondes in met een 20-tal renners. Op de kasseien in de laatste ronde neemt Jef nog eens de kop, hij heeft even een gaatje, maar in de sprint wordt hij nog door een aantal renners voorbij gereden. Met plezier ziet hij zijn ploegmakker Ben (die in het wiel van 2 blauwe Bioracers meeschuift) passeren om zich naar een 16de plaats sprinten. Zelf sleurt hij zich nog naar een 20ste plaats. Tom laat zich wat uitbollen na de kasseistrook en eindigt achteraan het peloton, na toch weer een knappe koers te hebben gereden, waarin hij veel kopwerk opknapte.
Het gemiddelde vandaag was 39 km per uur, wat vooral te wijten was aan de wind en het wandeltempo op de kasseien.
20 JULI : KOERS VRASENE - OPEN KAMPIOENSCHAP WAOD (78 kilometer)
Ik had speciaal enkele rustdagen ingelast om 2 dagen achter mekaar te kunnen koersen, vandaag in Vrasene en morgen in Wilrijk. Het weer lijkt roet in het eten te gooien. Het regent onophoudelijk oude wijven en ik had me al enigszins voorbereid op een middagje rollen en Tour de France kijken.
De koers zou starten om 16u en om 14u zat ik nog in de zetel, me druk makend over hoe het in gosdnaam mogelijk is dat het midden juli in volle zomer al dagen aan een stuk regent en waait dat het een lieve lust is. Ondertussen was het net gestopt met regen en ik merkte zowaar wat blauwe lucht op tussen de wolken, snel op internet en teletekst het lokale weerbericht opgezocht. Er zouden vanuit het Westen wat opklaringen komen...
Zak pakken, fiets in de auto en op naar Vrasene. Weliswaar mentaal niet goed voorbereid op een wedstrijd maar toch blijft het de beste training. Met de wedstrijd van morgen nog in het verschiet is het ook best dat ik me niet volledig leeg rijdt vandaag. Het is namelijk lang geleden dat ik nog 2 dagen achter mekaar heb gekoerst en ik zit trouwens terug in een opbouwfase.
Er staan 62 deelnemers aan de droge start vandaag, allen strijden om de Belgische Open Kampioenentrui. Het zal opnieuw snel gaan, want in tegenstelling tot de regen is de wind niet gaan liggen. Het rondje is snel, mooi en niet al te technisch. Een tweetal bochten waarna moet opgetrokken worden en de rest zijn snelle bochten.
Er wordt snel gereden maar ik voel dat de Open Koers van afgelopen woensdag in Arendonk me goed heeft gedaan. Velen zien af terwijl ik vrij vlot mee ga. Ik meng me niet voorin de groep, met mijn huidig vormpeil is dat niet mijn plaats. Een sterk groepje van 13 (Kristof Muys, Koen Heyrman, Sven van Hoywegen, Peter Mol, Marcin Sitarski, Davy Rauch, Sjacco Matthys, Pieter de Meyer, Franky Weemaes,..) raakt voorop en zullen uitmaken wie Open Belgisch Kampioen wordt.
Het peloton achtervolgd wel en het valt nooit stil maar het is duidelijk dat de sterksten vooraan zitten. Ik blijf zo lang mogelijk uit de wind zitten en in de laatste rechte strook probeer van helemaal achteraan nog zoveel mogelijk plaatsen te winnen. Sinds lang voel ik dat er terug meer kracht in mijn spurt zit met als resultaat dat ik net binnen de prijzen val met een 30ste plaats zonder met de krachten te woekeren.
Hopelijk ben ik morgen hersteld en kan ik de wedstrijd morgen ook tot een goed einde brengen.
Jef en Bart aan de start van de koers in Temse vandaag. Jef hoopt op een vlak parcours na al dat klimwerk van de vorige wedstrijden, maar hij komt bedrogen uit ! Na de start gaat het al dadelijk een kilometer omhoog en ook in het tweede deeltje van de ronde zit nog een korte hellende strook en vlak voor de finish nog een hele steile knik. Alweer drie hellende stroken dus en dat voor 13 rondes.
Bart heeft op de werf van zijn toekomstige woning (in Temse!) al de hele dag met zand en mortel lopen sleuren en is dus iets minder in form dan we van hem gewoon zijn. Jef voelt zich dan wel weer goed en rijdt heel de tijd in de kop van de koers, draait zelfs enekel keren als eerste de klim op , maar is uiteindelijk toch weer niet mee in de beslissende vlucht van 10 renners. In het peloton wordt nog door alles en iedereen geprobeerd om het gat dicht te rijden, maar we komen niet meer dichter en we sprinten dus voor de 11de plaats.
De voorlaatste en de laatste ronde neemt Jef nogmaals heel de klim voor zijn rekening en daardoor is het in de sprint een beetje op bij hem.
Ook bij Bartje is het beste eraf en beide renners finishen in het peloton op de 22ste en 23ste plaats.
Ook deze koers weer een stevig genmiddelde van 42 km per uur.
Ben heeft de 1.18 Koers in Wortel laten schieten en geopteerd om een rust- en trainingsdag in te lassen. Hij zakt op woensdag alleen af naar Arendonk terwijl zijn ploegmakker Jef later op de dag in Brakel gaat koersen bij de VWF.
Een rondje parcours verkennen maakt meteen duidelijk dat het hier vandaag zwaar (wind) en snel gaat gaan. Er moeten zowel trage als snelle bochten genomen worden, een cobinatie van regelmatig optrekken en snelheid vasthouden. Er staan vandaag 44 amateurs en masters aan de start.
De start wordt gegeven in het centrum van Arendonk achter de volgwagen en pas verderop vindt de vliegende start plaats. In de eerste ronde valt het tempo mee maar daarna is het gedaan met surplassen. De snelheid zal pas terugzakken na de finish...
Ben beschouwd ook deze rit als training, volgen en niet forceren is het vooropgestelde doel. Volgen is gelukt maar forceren vermijden had minder succes. Achteraan bengelen is het gevolg en opschuiven is geen optie, er zit gewoon niet genoeg kracht in de benen. Over het koersverloop kan ik m.a.w. niet veel vertellen aangezien het wiel voor mij het enige is geweest wat me bezighield. Een klein groepje is wel voorop gebleven terwijl ikzelf in het achtervolgende peloton zit. Met de spurt in aantocht zou ik moeten opschuiven maar het duurt lang alvorens ik daar in slaag. Gelukkig is de laatste rechte lijn lang en breed waardoor het pak uigesmeerd wordt over de ganse breedte van de weg. Nadeel is wel dat het zowel links als rechts heel moeilijk inhalen is. Met lichte krampen in de kuiten volg ik nog vrij goed en ga toch proberen aan te zetten. De snelheid wordt opgedreven maar als plots de renner voor mij verkeerd schakelt en zijn ketting van het tandwiel loopt zit ik volledig vast. Geen uitwegmogelijkeden en de power om terug op te trekken ontbreekt, er zit niets anders op dan rechtzetten en binnenbollen. Jammer aangezien ik nog 25ste in de uitslag was, had meer ingezeten...
Niet ontevreden van de training vandaag keer ik terug huiswaarts. Ben diep maar niet te diep gegaan, de rest van de week rust inlassen voor komend koersweekend zondag (Open Kampioenschap WAOD in Vrasene) en maandag een thuiswedstrijd in Wilrijk.
Gemiddelde snelheid 42,06 km/u wat op dit parcours en onder deze omstandigheden kan tellen.
Ik trek vandaag nog maar eens naar de Vlaamse Ardennen, meer bepaald in Brakel. Uiteraard verwacht ik weer een parcours met één of meerdere hellende stroken en ik krijg wat ik verwacht. In elk rondje moeten we drie hellende stroken op, maar niet zo steil en zo lang als in Zwalm vorige week. Je kan met andere woorden alles op de grote plateau nemen, als je goeie benen hebt.
Vanaf de eerste ronde voel ik dat de beentjes ok zijn en ik werk geregeld mee op de klimmen aan de kop van het peloton. Af en toe zijn er uitvalspogingen, maar die dragen meestal niet ver. Ook ik probeer geregeld mee te springen, want de benen laten het toe vandaag en dan kan je wat aggresiever koersen...
Na vele pogingen vertrekt dan toch de goeie vlucht van 7 renners en op dat moment heb ik echter geen antwoord en ben ik dus niet mee... In het peloton blijk ik bij de sterkste renners en laat ik niks meer wegrijden en neem ik vaak de hellende stroken voor mijn rekening. Een beetje balen toch, want met deze benen zat er misschien meer in...
We sprinten dus met een nog omvangrijk peloton voor de 8ste plaats. Ik weet me nog vrij vanvoor te handhaven en eindig uiteindelijk 16de.
Het gemiddelde vandaag was 40 km per uur, wat op het golvende parcours wel weer kan tellen !
Koers Open 1.18 in Wortel (Hoogstraten) - 14 juli - 80 km
14 JULI : KOERS WORTEL/HOOGSTRATEN (1.18)
Na de mooie koers bij de Elites in Brecht kan ik er blijkbaar niet genoeg van krijgen en besluit om ook de volgende dag alweer te gaan koersen bij de Eliterenners in Hoogstraten. Een beetje overmoedig zo zou blijken...
Ditmaal geen bruggen, geen hellingen, maar wel veel wind en veel bochten ! Al in ronde 1 hang ik achteraan het peloton te bengelen en voel ik dat ik niet de benen van gisteren heb. Er is op dit parcours geen enkel stuk waar het stilvalt of waar je even kan bekomen en dat blijkt daags na Brecht te zwaar voor mij. In de tweede en derde ronde lijk ik enigzins te herstellen, maar als dan in ronde 6 en 7 er teru stevig aan gesnokt wordt, moet ik onheroepelijk lossen...
Ik ben niet de enige vandaag, want er komen 59 renners aan de start en er eindigen uiteindelijk maar 25 renners... De kopgroep die in de zevende ronde was weggereden bestond uit 11 renners en het 'peloton' uit 14 renners... Er werden nog 32 renners geklasseerd, waarvan de laatste 7 moesten sprinten voor hun plaats in de tiende ronde en dan uit koers werden genomen... Drie rondes meer meedraaien en ik had ook nog in de uitsalg gestaan...
Een waar slagveld dus, op een niet eens zo selectief parcours...
Toen ik er de brui aan gaf, liet mijn tellertje een gemiddelde zien van 43 km per uur gemiddeld. Minder snel dus dan gisteren in Brecht, maar de ene dag is de andere niet hè...
Mentale weerbaarheid is nu de boodschap en er de volgende koersen gewoon terug tegen aan !!
Op een mooie zondagavond zakken we af naar het gezellige Brecht, waar de Verhaertrenners Tom, Ben en Jef hun geluk zullen beproeven in een echte koers voor Eliterenners zonder Contract. Meestal staan aan de start van deze koersen een pak meer en een pak sterkere renners dan bij de nevenbonden. Dat is vandaag niet anders en een honderdtal renners neemt om half 8 de start in Brecht voor 13 rondes.
Het rondje leidt ons over de prachtige wegen van de Noorderkempen, met één pittig detail: elke ronde moeten de renners 2 kort op elkaar liggende bruggen over de E19 nemen. 26 keer naar boven sprinten dus...
In de aanvangsrondes wordt er al stevig doorgevlamd, maar de 3 Verhaertboys volgen vrij gemakkelijk. Ben en Tom iets meer achteraan in de groep, Jef zit meestal bij de eerste 20 van het peloton. In ronde 5 ziet Jef ook Tom in de kop van het peloton opduiken, maar niet veel later lijkt hij verdwenen... Tom heeft pech en moet de strijd staken met een lekke voorband! Spijtig dat hij in als toekomstig Brechtenaar en voor zijn opgekomen supporters gedwongen moet opgeven.
Ondertussen verschijnt ook Ben wat vooraan in de groep en kan Jef naar goede gewoonte steeds wat plaatsen opschuiven op de bruggen. In de zevende ronde rijdt een kopgroep weg en hen zullen we niet meer terug zien. Er wordt enorm snel gereden, bij het afkomen van de laatste brug voorbij start/finish gaat het onwaarschijnlijk snel. Na de snelle bocht loopt de weg lichtjes op maar op het perfecte asfalt blijft het tempo er goed in. Iets verder valt het even stil en Ben probeert met een paar anderen een gaatje te slaan. Even is er afscheiding maar daar blijft het dan ook bij.
De Verhaertrenners blijven goed medraaien en zorgen ervoor dat de groep voor de rest samenblijft tot in de laatset ronde. Op de voorlaatste brug schuift Ben naar voor om vlak bij Jef terecht te komen in derde positie. We laten ons op de laatste brug bewust een beetje voorbij rijden om een betere uitgangspositie te hebben voor de sprint. Ben zit aanvankelijk vrij goed geplaatst maar raakt ingesloten. Hij dringd niet langer aan en ziet Jef nog passeren.
Dat het inderdaad sneller gaat bij de Elites, leert ons het gemiddelde, dat vandaag goed is voor 44 km per uur !!
Het verslag zal in de ik-vorm zijn, omdat ik de enige renner was die vandaag in actie kwam...
Op een zonnige vrijdagmiddag zak ik af naar de prachtige Vlaamse Ardennen, waar het plaatsje Munkzwalm, tussen Brakel en Oudenaarde, het decor is van een WAOD-wedstrijd. Het verkenningsrondje leert me dat het geen simpele opdracht zal zijn vandaag! Er moet stevig geklommen worden! Het parcours is eenvoudig samen te vatten: na de start drie bochten en dan 1.8km klimmen, 2 km dalen en 600m vlak terug tot aan de start/finish; en dat 15 keren !!!
Vanaf ronde één geven Belgisch kampioen Steven Martens en zijn Mobius-ploegmaat er een stevige lap op bergop en ik moet al bijna lossen...! Maar ik bijt door met de gedachte dat ik niet voor één rondje naar hier ben gekomen... In de daaropvolgende rondes blijft het op de tanden bijten, want ik voel me niet helemaal super vandaag. Het is aanklampen en bergop kan ik telkens wat herstellen en enkele plaatsen opschuiven in de groep. In de afdaling worden altijd risico's genomen door een aantal renners en het is in de afdaling in ronde 5 dat er een gat valt en de kopgroep wegrijdt. Gelost in de afdaling dus... Nogal stom, na al die inspanningen bergop, maar het is niet anders. Er zijn acht renners weg en we zullen hen niet meer terug zien. In de zevende ronde rijden nog vier renners weg en wij moeten dus sprinten voor de 13de plaats overall en ik voor de 8ste plaats in de A-reeks. We draaien verder goed rond en bijna elke ronde kom ik als eerste van het peloton boven op de klim. In de sprint wordt ik voorafgegaan door slechts één renner uit de A-reeks en eindig ik dus 9de...
Moe maar voldaan, want deze koersen hakken er echt wel in. De stukken bergop (zeker 15 keer!) zijn echt zwaar in de koers en er is geen herstel mogelijk, want daarna moet je als een gek de afdaling in... Toch blij dat ik ben komen koersen in dit prachtige decor !
Het gemiddelde zegt uiteraard ook veel: vandaag halen we 'slechts' 38 km per uur gemiddeld, maar dat is natuurlijk wel met 15 keer die helling erin...
Vandaag vier Verhaertrenners aan de start in Moerzeke. Naast Jef en Bart, zijn Ben (terug van verlof) en Tom (die de smaak te pakken heeft en via regelmaat zijn koersvorm wil vasthouden) van de partij. Drie eerstgenoemden zijn ondanks de regen met de fiets naar Moerzeke gegaan om zo ook een mooie duurtraining in de benen te hebben.
Een vrij mooi, maar bochtig rondje met een heel zwaar stuk (zijwind!!) tussen de velden, waar alles op een lint wordt getrokken door de sterkere renners. Vorig jaar moest Jef hier met pech opgeven terwijl Bart en Ben in de pelotonspurt vlak bij mekaar eindigden.
Ondanks iets minder trainingsarbeid de laatste weken gaat Bartje er in ronde 2 alleen vandoor. Hij houdt lang vol maar niemand waagt de sprong. Bart wordt bijgehaald waarna Jef en Tom heel actief en aanvallend koersen. Ben heeft niet de intentie om zich meteen het snot voor de ogen te rijden na 2 weken zon, zwembad, vettig eten EN zonder training. Hij koerst eerder afwachtend en uitrijden is het doel van de dag.
In de laatste ronde zit alles nog zo goed als samen hoewel het peloton in twee is gescheurd. De mannen die voor de overwinning gaan hebben 100m voorsprong op de rest/geklopten. Enkel Bart zit vooraan en behaalt een knappe 11de plaats.
Uit de tweede groep waagt Tom, na een beresterke wedstrijd en met zijn laatste krachten nog een ultieme uitval in de laatste rechte lijn. Er zit jammergenoeg niet genoeg dash meer in waardoor hij wordt geremonteerd maar toch maar mooi 26ste eindigt. Door een probleem bij het opschakelen kon Jef niet voluit sprinten maar moet enkel zijn ploegmaat Ben voor hem dulden in de eindspurt.
Iedereen uitgereden en dus tevreden. Het gemiddelde was vandaag goed voor 42 km/u.
Belgisch Kampioenschap WAOD Burcht 29 juni - 104 km
29 JUNI - KOERS BURCHT (BELGISCH KAMPIOENSCHAP WAOD)
Belgisch Kampioenschap WAOD achter de hoek van Jef en ook wel van Bartje, dus deze twee renners zijn present onder een stralend zonnetje. Het parcours is prachtig, met goed lopende bochten en een brug over de autostrade die de renners dus 13 keer op moeten knallen. Voor het overige kan er veel snelheid gemaakt worden op mooi asfalt doorheen Zwijndrecht en Burcht.
Zo'n 140 renners aan de start en voor de Verhaertrenners is het al even geleden dat ze nog gekoerst hebben, dus steken ze zich in de eerste rondjes verstandig weg in het pak. Bart is wat meer vooraan te vinden en Jef zit in de buik van het peloton. Beide renners volgen zonder problemen en op de brug kunnen ze meestal goed opschuiven en zo enkele plaatsen winnen in het peloton.
Jef wil vandaag, na een maand niet meer te hebben gekoerst, vooral finishen in de groep en dit lukt zonder problemen, met een 44ste stek als uitslag. Bartje heeft voor de laatste ronde nog een cartouch op overschot gehouden en springt weg uit de groep, met een mooie 12de plaats als uitslag !!
De 104 km werden in een stevig tempo afgelegd, wat resulteerde in een gemiddelde van 42 km per uur !!
Wegens ziekte moet Jef vandaag verstek geven, Ben en Bart zijn wel terplaatse. Bart heeft er zelfs een doorgedreven training van gemaakt (in het kader van de nakende Gran Fondo Eddy Merckx) door met de fiets van Haasdonk naar Herenthout te komen. Hij was wel maar juist op tijd en heeft onderweg goed gas moeten geven om de start niet te missen.
100 kilometer over 12 rondes en de verkenning leert ons dat het een snelle wedstrijd gaat worden. Het parcours is prachtig, perfect asfalt, slechts 7 bochten met daartussen razendsnelle en vrij lange 'slingerende' rechte stukken. In tegenstelling tot de weerberichten is het schitterend weer, zelfs warm...
Er staan ongeveer 90 renners aan de start (Bart had nr 88) dus het is gezellig druk. Er wordt (zoals verwacht) snel gereden en onze Verhaert renners kunnen moeilijk opschuiven. Achterin het peloton vallen geregeld kleine scheurtjes als de snelheid voorin wordt opgedreven. Bart en Ben moeten sporadisch zelf een gaatje dicht rijden wat gelukkig steeds lukt. Veel renners kunnen het tempo niet aan en stappen uit koers.
Een groepje van 13 renners hebben de benen genomen en verdedigen de opgebouwde voorspong op een ontketend peloton met verve. De 13 zullen later nog uiteenvallen in 2 kleinere groepjes maar de winnaar zit zeker voorin. Achterin blijft alles relatief goed samen en het duurt tot de 10de ronde alvorerns Bart en Ben erin slagen meer voorin post te vatten. Ben kampt ondertussen met opkomende krampen door het vele optrekken na de bochten maar houdt voorlopig stand. De extra kilometers die Bart al heeft gereden beginnen ook door te wegen, gelukkig wordt er vanaf ronde 7 iets trager gereden en valt het al eens even stil.
In de voorlaatste ronde zit Ben plots weer helemaal achterin, op het rechte stuk van 3 kilometer naar de finish heeft tal van plaatsen verloren. In de laatste ronde schuift hij op diezelfde strook echter goed terug op en viseert het wiel van een renner met een Belgische kampioenentrui. Het is even knokken voor de positie voorin, maar eens tussen de velden wordt er zo snel gereden op een lint dat haast niemand meer opschuift. Vlak voor een licht hellend strookje dat ons naar de laatste bocht voor de lange strook naar de streep brengt, sprint de tricolore renner opnieuw weg en slaat een gaatje met een 5-ral anderen. Ben reageert samen met 3 anderen en rijden het gaatje met veel moeite dicht. Het peloton moet laten begaan en is geklopt. Veel overschot heeft Ben niet meer (krampen) dus voluit sprinten zit er niet in. Op basissnelheid wordt hij 6de van de 9 en haalt een 30ste plaats algemeen, net prijs na een goed ingedeelde wedstrijd. Ook Bart rijdt probleemloos uit en komt met het peloton over de streep.
Al bij al een prachtige dag en mooie wedstrijd waar we zeker terugkomen. Mijn chronometer stond op 2u12min voor net geen 100km, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 45,5 km/u !! Zonder twijfel de snelste wedstrijd die onze Verhaert renners hebben gereden in hun carriere...
Slechts 60 kilometer krijgen we voor de wielen vandaag, 10 rondjes van 60 kilometer. Vrij veel draaien en keren met een stevige bries op de koop toe. Het zal een zware wedstrijd worden met het sterke deelnemersveld dat is komen opdagen.
Ben en Jef zijn de enige aanwezigen vandaag met als bedoeling de benen nog eens 'pijn te doen' als voorbereiding op de 1.18 koers nu zondag in Herenthout.
Het gaspedaal wordt in de eerste ronde al goed ingedrukt waardoor het peloton meteen op een lint gaat. De wegen en de bochten liggen er goed bij op uitzondering van de laatste strook naar de finish toe (van die achthoekige klinkers). We zijn meteen getuige van een stevige valpartij vroeg in de koers, denkelijk een voorwiel-achterwiel incident waardoor een renner meteen uit balans de baan overvliegt en op zijn schouder neerkomt...sleutelbeen???
Onze twee renners rijden teveel achterin. Ben probeert in de eerste ronde even weg te raken maar moet dat daarna zwaar bekopen. Zijn benen zijn duidelijk niet goed en hij moet alle zeilen bijzetten om niet te lossen. Jef daarentegen rijdt schijnbaar vlotter mee en slaagt erin om meer voorin te koersen. Het Mobius Team heeft de controle genomen, Belgisch Kampioen A-Reeks Davy Rauch is met 3 anderen ontsnapt en de anderen trachten de boel lam te leggen. Onder impuls van oa Sven Van Hoywegen, Rudi Rabout en Kristof Muys (Belgisch Kampioen B-Reeks) worden de leiders gegrepen. Mobius laat het daar niet bij en houdt er een hels tempo op na.
Voor Ben ziet het er niet goed uit, met de grimas op het gezicht is hij puur op karakter aan het rijden. Het is stoempen tot aan de meet... Jef doet enkele mooie inspanningen zoals oa een uitvalpoging van Kristof Muys tegen de wind in counteren samen met Sven Van Hoywegen. Hij trapt hierdoor wel even op zijn adem maar recupereert goed en zit iets later alweer op kop van het pak te sleuren.
Het einde van koers nadert en er zijn al veel renners afgestapt. Bij het gewring in de laatste ronde houdt Jef het voor bekeken, geen risico nemen voor zondag. Ben probeert nog wat op te schuiven maar zit met krampen die in de laatste rechte lijn sterk komen opzetten. Hij laat zich noodgedwongen uitbollen en ziet ploegmakker Jef nog net voor hem finishen. Het was niet denderend vandaag maar zondag is het opnieuw koers...
Categorie AB (43 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Pieter De Meyer (Aalter, winnaar cat. A) 3.Kristof Van de Putte (A2) 4.Vincent Brunel (B2) 5.Filip Timbreur (A3) 6.Bart Verhasselt (A4) 7.Sjacco Matthijs (B3) 8.Thierry Everaert (B4) 9.Davy Rauch (A5) 10.Rudi Rabout (B5) 11.Joachim Meiresonne (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Frank Van Hoeymissen (B6) 14.Geert Verween (B7) 15.Bart Van Kerschaver (A8) 16.Kieran De Fauw (A9) 17.Jürgen Foré (B8) 18.Sven Vanacker (A10) 19.Sven Van Hoyweghen (A11) 20.Youri Cathelyn (A12) 21.Fabien Savat (B9) 22.Kristof De Baets (A13) 23.Martino Wielfaert (B10) 24.Christophe De Mits (A14) 25.Fabien Hanssens (B11) 26.Karel Warnier (B12) 27.Ronny Heugens (A15) 28.Jeroen De Witte (A16) 29.Filip Vermeersch (A17) 30.Vincent Evers (A18) 31. Jef De Batist (A19) 32. Ben Verburgt (A20)
De motivatie en prestatiedrang van het Verhaert Cycling Team zit goed, er wordt unaniem beslist om aan de 1.18 koers in Waasmunster deel te nemen. Bart heeft een drietal weken zonder competitie gezeten vanwege knieproblemen, Jef is erop gebrand om de opgave in Borsbeek uit te wissen en Ben hoopt vooral niet tegen het asfalt te gaan.
Wat betreft het parcours is er weinig spectaculairs te voorspellen, vlak en op 2 dubbele (maar snelle) bochten na zo goed als een rechthoek van 5,6 kilometer lang. Er staan veel WAOD-Renners aan de start wat ons uiteraard sterkt in het vertrouwen om ook deze 1.18 wedstrijd tot een goed einde te brengen.
In de eerste paar rondjes zitten de Verhaert renners vrij ver achterin het peloton. Bart en Jef zijn de eersten die vanaf ronde 5 meer naar voor opschuiven, vooral om te voorkomen dat ze bij een scheur in het peloton energie moeten steken in nodeloos achtervolgen. Ben blijft tot ronde 10 achterin zitten om zo min mogelijk krachten te verspelen.
Ondertussen hebben een twaalftal renners een mooie voorsprong bij mekaar gereden waaronder (de ons bekende namen) Peter Neels, Franky Weemaes en Mattias Nys. De winnaar zal uit deze kopgroep komen. In het peloton zien we Jef attent vooraan koersen en meermaals reageren op verscheidene uitvalpogingen van oa Robby 'Schrik vd Polders' Weemaes. Robby die later in de wedstrijd toch nog zal weten te ontsnappen met een groepje van ongeveer 10 man met ook Nikola Lion in de gelederen.
Achterin wordt er flink doorgereden en Bart onderneemt een uitvalspoging die jammer genoeg niet stand houdt. Op 4 ronden van het einde beseft Jef dat hij (relatief makkelijk zelfs) de wedstrijd gaat uitrijden en dat geeft hem vleugels. Wegrijden zit er niet in maar het tempo wordt mede door zijn toedoen hoog gehouden. Ben is ondertussen opgeschoven en zit nu ook voorin het peloton. Op 3 rondes van het einde neemt hij resoluut de kop van het peloton op het venijnig stuk tegenwind. Hij gooit alles op het kantje maar het peloton scheurt niet. De mannen van Rudyco leggen de boel volledig lam waardoor Ben zijn inspanning staakt.
Vlak voor het ingaan van de laatste ronde is het Bart die een succesvolle ontsnapping op poten zet. De verstandhouding is niet ideaal maar onze Haasdonkse hardrijder geeft zich voor 200%. Jef en Ben stoppen de boel nu samen af met Rudyco en het peloton valt stil. Het groepje van Bart blijft in het vizier op de langgerekte wegen. Op een kleine 2 kilometer van het einde (na het stuk tegenwind) zit Ben op kop van het peloton met Jef in het wiel. Na de voorlaatste bocht slaat Ben een klein gaatje en Jef houdt de benen stil. Het gaatje wordt groter en Ben gaat alleen door in de hoop het groepje van Bart nog bij te halen. Hij raapt onderweg een enkeling op die eerder dezelfde sprong probeerde te maken. Deze neemt het wiel van Ben en het tweetal nadert bij het ingaan van de laatste bocht nu heel snel de 7 vluchters die al hun spurt al aan het inleiden zijn. Op 300m van de streep rijdt de medevluchter van Ben het laatste gaatje dicht, nog even snakken naar adem en geven wat erin zit.
Bart zit natuurlijk op kop eigenlijk in een verloren positie. Door krampen kan hij ook niet meer aanzetten als de anderen uit het wiel komen maar een 33ste plaats is prachtig. Ben remonteert nog 4 van de 7 (waaronder ook Bart) en zal 29ste worden en nog net binnen de prijzen vallen. Met zijn 46ste plaats is Jef al tevreden maar vooral de manier waarop stemt hem gelukkig.
Het oorspronkelijk plan was om voor vandaag al 1 of meerdere 1.18 koersen mee te hebben gereden. Uitstel is geen afstel en we begeven ons, onder een stralende zon, naar Borsbeek. Jef heeft zich met de vroege geboorte van jongste zoon Viktor niet 100% kunnen soigneren maar hij wil toch starten. Ben heeft na een sterke VWF-koers in Moerzeke van de week in Beveren slecht gereden dus ook voor hem zijn er genoeg vraagtekens.
Sponsor Joris + familie zijn ook terplaatse en dat is natuurlijk altijd tof. Schoonzoon Jeroen komt ook ne keer proeven en zien hoever hij geraakt... Er zijn vooraan de tachtig starters en er moet een kleine 100 kilometer gekoerst worden.
Dries Echelpoels gaat er meteen in de eerste ronde vandoor en strijkt de eerste winstpremies op zak. Het duurt even voor er reaktie komt en eigenlijk ligt het tempo niet super hoog. Enkel op de tegenwindstukken wordt er aanzienlijk versneld maar verder lijkt men zich geen zorgen te maken over de uitval van Dries. Jeroen houdt het jammer genoeg slechts 1 ronde vol, hier wordt op het groot mes gereden en al doende leer je pas de nodige kracht te ontwikkelen om den 53 vlot rond te krijgen.
Jef en Ben hangen wat teveel achteraan maar kunnen de eerste 3 rondes perfect volgen zonder zich te forceren. Vanaf dan begint er stilaan reactie te komen, er ontstaat een achtervolgende groep van een vijftal renners die op zoek gaan naar de Keukenkast-renner. Het peloton begint zich te roeren en er vallen slachtoffers. Ben en Jef zijn zich bewust van het gevaar dat het peloton op scheuren staat, jammergenoeg slaagt alleen Ben erin om de nodige plaatsen op te schuiven. Wanneer in ronde 5 ook op de Herentalsebaan alles aan hoge snelheid op een lint wordt getrokken, voelt Jef de benen vollopen. Hij recupereert niet zoals anders (wat perfect normaal is na een week inactiviteit) en op het volgende stuk wind op kop, valt er een gat 3 plaatsen voor hem. Zijn poging om zelf het gat dicht te rijden mislukt. Hij kan nagenoeg aanpikken aan de staart van het peloton maar omdat men hier spurt voor de premies komt hij net dat tikkeltje te kort.
Ben blijft vlot meedraaien en schuift ronde na ronde op. Ondertussen is Echelpoels bijgehaald door 5 achtervolgers en is er een achtervolgende groep van 7 renners tot stand gekomen. Er blijven renners overboord gaan in het peloton en 3 rondes voor het einde zoekt Ben aanluiting bij enkele ontsnapten, nog voor de startlijn wordt gepasseerd zit hij in een derde groep van 9. Het peloton lijkt eraan voor de moeite.
Gedurende een ronde wordt er (al is het slechts door enkelen) goed rondgedraaid en met nog 2 rondes voor het einde gebeurd het...onbegrijpelijke valpartij in de snelle bocht om de Herentalsebaan op te draaien. Het voorwiel schuift onbegrijpelijk weg en Ben schuift over het asfalt, een andere renners gaat mee tegen het asfalt. De laatste staat snel terug recht en gaat vloekend en tierend verder. Voor Ben is de koers gedaan, de lichamelijke schade valt mee maar de fiets heeft een ferme 'deuk' opgelopen. 2 wielen beetje 'kadul' en weg top 20 plaats in een 1.18 koers. Deze gedachte kan nog enigszins een troost zijn maar het zal niet evident zijn om deze prestatie te evenaren.
Na een korte stop bij het Rode Kruis begeven de 2 renners van Verhaert zich met de fiets naar huis. Rustig uitrijden en een beetje keuvelen over de koers en andere veel belangrijkere dingen. Jef krijgt een telefoontje van vrouwke Ann met de melding dat Viktor eindelijk van de beademingsapparatuur mag. Dit is pas belangrijk en goed nieuws wat een opgave en valpartij in een wielerwedstrijd doet vervagen in het niets...
Avondwedstrijd in Beveren over het gekende parcours. Naast de gewijzigde dubbele bocht op het einde van de eerste rechte lijn na de start, zijn er geen wijzigingen in het rondje. Het is prachtig weer en naar jaarlijkse gewoonte staat er een stevig windje.
Bart zit met een lichte ontsteking aan de knie en moet zich beperken tot rustig trainen. Jef heeft het druk met de geboorte van zoontje Viktor en Roger heeft de weg naar fiets (op training) gelukkig terug gevonden. Tom zit nog steeds in zijn opbouwfase en van Jan hebben we voorlopig geen nieuws.
Ik (Ben) sta er alleen voor, de benen voelen niet echt super maar een betere training dan koersen bestaat niet. De organisatie beslist om de CD-renners voor de AB's te laten starten en geeft hen ook de toestemming om mee aan te pikken.
De talrijk opgekomen renners trekken zich 3 minuten na de CD's op gang met een afwachtende openingsronde. Het peloton raakt zonder kleerscheuren voorbij de gevaarlijke chicane waarna het tempo stilaan wordt opgevoerd. Ik zie vanuit de achtergrond een bedrijvige Sven Van Hoywegen (trainingsmaatje in de winter) die vorige week in Sinaai zijn eerste seizoenszege behaalde.
Er staan veel 'Keukenkassen' aan de start en zij controleren de wedstrijd zo veel mogelijk. Gaatje laten als er iemand mee is en gaatjes dichtrijden als er niemand mee is. Gevolg is dat er niemand vrij spel krijgt. Ik volg al bij al vrij makkelijk, ook op het stuk tegenwind (achter het parcours) heb ik geen problemen. Gevoelsmatig zit het wel niet zoals afgelopen weekend in Moerzeke. Elke ronde slaag ik erin om stilaan wat plaatsen op te schuiven, maar het kost me veel moeite en kracht. In de voorlaatste ronde zit ik qua positie goed maar dan begint het traditionele gewring waarin ik teveel krachten verspil. Wij (het A-Peloton) nadert nu heel snel het CD-peloton wanneer we de laatste ronde ingaan. Op 2 kilometer van de streep zijn er 4 renners die een jump plaatsen naar de staart van dit peloton en slagen erin om dat logge pak voorbij te rijden. Een ontketend peloton zit vast achter uitbollende CD's waardoor de sprint op de lange rechte lijn volledig ontsiert wordt.
De organisatie is de terechte kop van jut, gerenommeerde renners als Peter Neels doen hun beklag bij de wedstrijdleiding. Mijn eigen sprint leek nergens op, ik viel volledig stil een paar honderd meter voor de streep. Ik ben vrij zeker dat ik buiten de top 30 val (hoewel, met die chaos weet je nooit). Alleszins heb ik de uitslag niet afgewacht, nummer afgeven en naar huis.
Blijkbaar terecht want op vrijdag stond er nog geen uitslag op de WAOD-site, blijkbaar was de chaos voor de organisatie van dien aard dat een klassement opstellen niet meer mogelijk was.
BEN
Categorie AB (84 deelnemers) 1.Geoffrey Luyssen (Alveringem, winnaar cat. B) 2.Gert Ceulemans (winnaar cat. A) 3.Tim Vercauteren (A2) 4.Raf Martens (A3) 5.Sven Van Hoyweghen (A4) 6.Gunther Van Goethem (B2) 7.Sammy Bogaert (A5) 8.Peter Neels (B3) 9.Bart De Wolf (B4) 10.Kris Smet (B5) 11.Bart Verhasselt (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Bart Van Kerschaver (A8) 14.Gunther Hanssen (B6) 15.Frank Van Hoeymissen (B7) 16.Rudi Rabout (B8) 17.Marcin Sitarski (B9) 18.Adilson De Koster (B10) 19.Ard Van Houte (B11) 20.Dennis Kerckhaert (B12) 21.Nico Debaes (B13) 22.Jacky Van Welden (B14) 23.Tom Van Houte (A9) 24.Stefan Adriaenssens (B15) 25.Christoph Schelfout (B16) 26.Bart Vanden Wijngaerd (B17) 27.David Van Pelt (A10) 28.Thijs Goemaere (A11) 29.Dirk Van Capellen (B18) 30.Dominique Smets (B19)
Vanwege begrijpelijke omstandigheden moeten Bart en Jef de koers vandaag laten schieten. Van onze overige ploegmakkers werkt Tom aan de conditie en van de andere twee krijgen we voorlopig niet veel te horen. Ben staat er alleen voor maar Nonkel en Roos zijn er ter ondersteuning.
Het is ongeveer de eerste keer dit seizoen dat we onder prachtige weersomstandigheden kunnen koersen. De VWF-Koers in Moerzeke stond vorig seizoen ook op de kalender en is verrevan een lachtertje te noemen. Zo vlak als een biljaartafel maar verraderlijk zwaar...
Voor de start geeft de nonkel de goede raad mee het wiel van Davy Peirsman in de gaten te houden, uiteraard lach ik dit even weg. Er zijn weinig haren op mijn hoofd die zich geroepen voelen om achter HST Peirsman te rijden...
De eerste ronde verloopt vrij afwachtend, wel wat versnellingen maar niets spectaculairs. Eigenlijk is dit een prachtig rondje. Vrij veel goed lopende stukken, wat technisch bochtenwerk, beetje tegenwind en vrij veel toeschouwers.
In de tweede ronde is het hek van de dam, op het stuk waar de start wordt gegeven zijn er toch al een kleine 8 renners vandoor gegaan. Als Patrick Mettepenningen en ook Davy Peirsman op zoek gaan naar de kopgroep, probeer ik hetzelfde te doen. Alleen lukt het me echter niet, ik houd mijn inspanning lang vol en pik gewillig aan bij een drietal renners die de sprong ook nog wagen. Als het vooraan even stilvalt komen we erbij. Bij een volgende passage aan de streep staat een verbaasd kijkende Nonkel, ik zie hem denken : "Deju, hij heeft geluisterd en is toch achter Davy gegaan". De kopgroep van 15 is hopelijk definitief gevormd.
Nu zitten we daar weer. Vorig jaar werd ik er onherroepelijk afgereden 2 rondes voor het einde en moest ik mezelf naar de meet sleuren. Nu is de verstandhouding echter goed en wordt er perfect doorgedraaid. Om en om op kop en de voorsprong groeit geleidelijk aan tot een veilige marge. Tot dan zag alles er goed uit maar vanaf de 6de of 7de ronde beginnen de sterke mannen de ene na de andere demmarage te plaatsen, blijkbaar willen ze de groep uitdunnen...MOORDEND !! Gelukkig zitten er in dit groepje echt geen krabbers en slagen we er met heel veel moeite in om steeds terug te komen. Op kop komen doe ik ondertussen niet meer zolang de groep samenblijft, het is niet aan mij om de sterksten uit de wind te zetten.
Na de zoveelste uitval 3 ronden voor het einde gebeurd het onvermijdelijke, de kogroep valt helemaal uiteen in 3 stukken. Ik zit, naar mijn gevoel, op mijn plaats in het laatste gedeelte met 4 anderen. We spreken meteen af om gewoon door te draaien en zo geschiedde het ook. We zien het groepje van Davy Peirsman en Patrick Mettepenningen (zij zitten idd niet in de kopgroep) geregeld voor ons uitrijden, maar ze terughalen zit er niet meer in. In de laatste ronde is er eentje van ons vijftal die er alleen vandoor gaat en zal standhouden om 11de te worden. Wij (de andere 4) spurten voor plaats 12. Ik had vrij snel door dat 2 vd 4 renners mekaar kenden. Ik zat perfect in derde positie achter deze gasten en wanneer de eerste aanzette in de spurt hield de 2de meteen de benen stil. Hij slaat een klein gaatje maar niet voldoende om me voor te blijven. Op een kleinere versnelling ga ik vlot naar het wiel en moet niets meer doen dan tempo aanhouden om hem te remonteren.
Ben diep gegaan vandaag, de luchtwegen en VO2 Max hebben hun werk gedaan. Even uitpuffen en -hoesten bij (een overigens heel contente) nonkel op een stoeleke om op mijn positieven te komen. Het was beestig zwaar, getuige de 7de plaats van Davy Peirsman en de 10de van Patrick Mettepennningen die normaal voluit voor de zege gaan.
Prachtige dag en voor het tweede jaar op rij zet ik een puike prestatie neer in Moerzeke. Jef heeft iets met Boekhoute, bij mij is dat Moerzeke...
Voor het derde jaar op rij gaan we naar het Oost-Vlaamse Boekhoute (deelgemeente Assenede) waar het Verhaert Cycling Team traditioneel sterk voor de dag komt. Het is een razendsnel parcours dat ons over brede en goedliggende banen stuurt.
Tijdens de opwarmingsrondes worden de hemelsluizen nog even opengetrokken maar het klaart gelukkig op vlak voor de start. Er staan heel wat renners aan de start en de snelheid zit er meteen goed in. Vooral Jef en Bart koersen attent mee in de voorste gelederen van het peloton en zien met eigen ogen hoe de veelvuldige aanvallen stuk voor stuk gepareerd worden. Ben volgt even vlot zij het iets verder achterin.
Bart is de eerste die een uitvalspoging waagt door over start en finish naar een groepje toe te rijden. Een prachtige inspanning die jammer genoeg een kort leven beschoren is. Het ziet er dan al naar uit dat we richting massasprint gaan. Het Verhaert team rijdt goed, Jef sprint met regelmaat mee en ook Ben rijdt in ronde 3 met twee metgezellen een halve ronde voor het peloton uit. Jammer voor onze bedrijvige renners dat elke ontsnappingspoging in de kiem wordt gesmoord.
Het tempo blijft constant hoog en totnogtoe wordt er fair gekoerst. In de laatste ronde wordt het natuurlijk hectisch. Ben merkt er niets van, een gebroken ketting in het midden van het rondje geeft hem niet de kans om zijn sprintcapaciteiten te tonen. Op weg naar de streep is het (naar jaarlijkse gewoonte) drummen en net zoals vorig jaar gaan er renners tegen de korst. Bart raakt er vlot voorbij en krijgt als het ware een goede uitgangspositie cadeau. De weg loopt ligt bergop en in de langerekte sprint komt Bart sterk voor de dag en wordt knap 7de in de A-Reeks. Door de valpartij werd Jef ietwat gehinderd maar hij raakt er zonder kleerscheuren door. Van zodra hij de grote molen terug rond krijgt raapt hij nog vele renners op en wordt nog 16de in de A-Reeks.
Sterk gereden van gans de ploeg, er had misschien meer ingezeten mocht onze spurter Ben geen materiaalpech hebben gehad maar langs de andere kant had het ook veel slechter gekund mocht er iemand betrokken zijn geweest bij de massale valpartij.
We hebben iedereen vlot zien meerijden terwijl de gemiddelde snelheid volgens Jef zijn computertje boven de 43 km/u lag. Het gaat ons steeds beter en beter af...
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Franky Van Oyen (Machelen, winnaar cat. B) 2.Patrick Vaeyens (B2) 3.Davy Rauch (Eeklo, winnaar cat. A) 4.Pascal Simons (B3) 5.Thierry Everaert (B4) 6.Raf Martens (A2) 7.Bart Vlerick (A3) 8.Steven Martens (A4) 9.Kris Smet (B5) 10.Kenny Willems (A5) 11.Kenneth Mercken (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Bart De Wolf (B6) 14.Kevin Braeckeveldt (A8) 15.Michael Van de Casteele (A9) 16.Tom Willems (A10) 17.Kristof Dhondt (B7) 18.Mike Van Ryssel (A11) 19.Joachim Meiresonne (A12) 20.Vincent Brunel (B8) 21.Johan Huis (B9) 22.Stefaan De Grauwe (A13) 23.Bart Van Kerschaver (A14) 24.Joeri Bultinck (A15) 25.Jef De Batist (A16) 26.Jan Savat (A17) 27.Dennis Kerckhaert (B10) 28.Peter Neels (B11) 29.Mario Van Der Sickel (B12) 30.Salim Van De Putte (B13)
Na de terugkomst van een overigens perfect verlopen trainingsstage op Mallorca (850m op 6 fietsdagen) werd ik geconfronteerd met een gevoel van vermoeidheid. Door de mindere weerstand van mijn lichaam, nam ik al snel de ziektesymptomen van mijn dochters over en sukkel ik bijgevolg al heel de week met de luchtwegen. Na een weekje rust wilde ik, ondanks een onvolledig herstel, zeker koersen. In eerste instantie stond de 1.18 Koers van Ekeren geprogrammeerd maar dit zou pure waanzin en nefast voor de conditie zijn. Daarom koos ik voor de VWF-koers in Boom om aldaar zelfs pas in de C-Reeks te starten (ik mocht starten van de voorzitter maar mocht zeker niet winnen !!).
14 rondjes van 4 kilometer, criteriumstijl en een parcours waar absoluut niets fout mee is. Perfect voor de supporters daar we door een volledig afgesloten industrieterrein koersen met her en der grote grasvelden. Enkele wegversmallingen en een vluchtheuveltje zijn de enige gevaarpunten onderweg en op 1 enkele bocht zijn het allemaal full speedbochten.
De snelheid ligt vrij hoog, in het industriepark en naar de finish toe is het tegenwind. Voorbij de finish is het meewind maar daar loopt de weg dan weer lichthellend op. Geen of weinig recuperatie met andere woorden. Ergens in ronde 3 (naar schatting) rijd een trio weg uit het peloton. Er komt reaktie en een vrij omvangrijke tweede groep ontstaat (20 tal renners). Ik probeer zelf een jump te wagen in het industriepark maar de wind doet me de das om. Ik pik aan in het peloton en bij de volgende passage aan de start gebeurt er een valpartij vlak achter me. Akkoord, de weg versmalt daar een beetje maar desondanks we er al 4 keer gepasseerd zijn, zijn er nog steeds renners die plotse capriolen uithalen. Hierdoor hoor ik de fietsen en renners zwaar tegen het asfalt gaan.
Vanaf ronde 10, ik hang er nog steeds aan, is het goed geweest. Tijd om te testen wat de motor werkelijk kan en ik zet me op kop. Met het peloton in mijn wiel en het tweede peloton (samenwerking is daar niet echt goed, ze hebben met 20 geen terrein goedgemaakt op de 3 koplopers) als mikpunt duw ik op de gas. Lichthellend naar boven tegen 40 per uur, tegenwind in het IP tegen 45 tot 47 per uur en dan moet ik even recupereren. Gelukkig zijn er 2 renners die ter hulp komen (eentje die beestig sterk is en werkt voor een ploeggenoot en eentje die me meteen toeroept dat hij niet meer kan), al was het maar voor even. Dit gaat zo'n 3 rondes voort en we zijn tot op 100m genaderd van de tweede groep. Op het stuk tegenwind krijg ik het opnieuw zwaar en doe teken naar die 30 anderen in mijn wiel van dat laatste stuk zelf maar dicht te rijden. We halen de groep uiteindelijk in bij het ingaan van de laatste ronde. Ik had het niet moeten doen aangezien het ten koste zou gaan van een goede sprint maar ik neem opnieuw de koppositie in om vol door te trekken. Op 1 kilometer voor de streep moet ik echt van links naar rechts zwiepen om van de kop af te raken en wordt daardoor meteen ferm teruggeslagen. Mijn eerste gedacht was om gewoon rustig binnen te fietsen maar dat werd al snel verdrongen door mijn tweede gedacht waar ik bij blijf. Al snel ben ik terug aan het wringen en zoeken naar een betere positie. Vlak voor de laatste bocht maak ik heel wat plaatsen goed en kan ik nog finishen op een naar schatting 15de tot 20ste plaats. Vermits er 3 gaan vliegen zijn, in principe een top 30 plaats.
Tijdens het rondje uitfietsen reed ik samen met 2 andere renners die ik tegen mekaar bezig hoorde dat ze 4 rondes voor het einde bijna het wiel voor hen niet konden houden, net toen ik het initiatief nam. Leuk om te horen maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik er terug het volste vertrouwen in heb, als de gezondheid terug 100% is zitten we goed.
Omwille van alle in vorige verslagen reeds aangehaalde redenen, start het Verhaert Cycling Team vandaag opnieuw met slechts 2 renners in Opbrakel, Bart en Jef.
Mooi weer vandaag, zon en wat wolken en zo'n 18 graden. We hebben al slechter gehad dit seizoen !! We gaan het blad tekenen, springen in onze koerskledij en vertrekken voor een verkennings- en opwarmrondje.
Vermits we ons in het hartje van de Vlaamse Ardennen bevinden, verwachten we een parcours met één of andere helling in... Het rondje is een soort van 8, waarbij je tweemaal per rondje langs de start en aankomstzone passeert (eenmaal over de streep en eenmaal in een zijbaantje op 100 achter de streep) wat leuk is voor de supporters, die zo de renners dubbel zoveel kunnen zien langskomen. Er moeten vandaag 10 rondjes worden gereden van 6,7 km.
Na de streep gaat het linksaf steil naar beneden, vervolgens een stuk rechtdoor tussen de velden en dan linksaf de Maaistraat in. Een naam die we zullen onthouden, want na een stukje vals plat stijgt de Maaistraat met een piek van 15%(!) steil naar boven. Jef rijdt in de opwarming nog op de buitenplaat naar boven, maar voelt dat dit geen 10 keer haalbaar zal zijn. Nu volgt een stuk afdaling, scherp rechts (vlakbij de streep) en dan een stuk golvend tussen de velden. Hierna volgen terug 2 knikjes bergop en een heel snelle, bochtige afdaling, met weer een hellende strook en een stuk afdaling, om dan aan de aankomststrook te beginnen. En hoe raadt u het ? Die is inderdaad ook in stijgende lijn !! 5 hellende strokenn dus, waarvan één echte stevige kuitenbijter. Zowel tijdens het tweede verkenningsrondje als in de koers kiezen we verstandig voor het binnenblad op de Maaistraat.
Tijdens de eerste ronde wordt er op de Maaistraat nog niet echt gekoerst en Bart en Jef volgen in het peloton, waarbij ze zelfs enkele plaatsen kunnen opschuiven bergop en zo in de kop van het peloton terechtkomen. Ook in de daaropvolgende hellende stroken kunnen beide Verhaertrenners zich makkelijk handhaven. Wanneer er in razende vaart aan de bochtige afdaling wordt begonnen, slaat het noodlot bijna toe, want 3 plaatsen voor Jef en Bart vliegt een renner vol uit de bocht. Dat is even schrikken, wat bijremmen en dan gewoon terug vol door in de afdaling. Jef en Bart rijden samen met enkele anderen het gaatje (dat door de valpartij werd veroorzaakt) dicht op de volgende hellende stroken en aan de aankomstzone is het peloton nog helemaal samen.
Elke ronde proberen er renners weg te rijden op de Maaistraat, maar heel vaak moeten zij niet veel later hun overmoed al bekopen en worden ze eraf gereden of moeten ze zelfs opgeven omdat ze het peloton niet meer kunnen volgen. Bart en Jef pakken het verstandiger aan en houden zich vrij rustig op de zware helling om niet hetzelfde lot te ondergaan. In de tussenstukken vinden we beide renners (en vooral Bart) vaak op kop van het peloton terug om mee tempo te maken.
Ergens halfweg koers slagen er toch 3 renners in weg te rijden van het peloton en zij blijven buiten schot tot het eind van de koers. Ondertussen valleb er steeds meer slachtoffers door de loodzware omloop en geraakt het peloton meer en meer uitgedund. Beide Verhaertrenners handhaven zich nog steeds vrij behoorlijk. Af en toe valt er hier en daar een gat en zijn het groepjes van renners die los van elkaar rijden, maar in de voorlaatste ronde komt alles weer samen. Het beklimmen van de Maaistraat is ondertussen een echte marteling geworden en zowel Jef als Bart rijden een laatste maal naar boven op het randje van de krampen. Op de golvende stroken na de Maaistraat breekt het peloton in de ultieme ronde in 3 stukken uiteen en lijken weinig renners nog krachten over te hebben om een gat dicht te rijden of te sprinten. Bart zit in het tweede groepje en eindigt op een 19de plaats. Jef volgt in het laatste stuk van het peloton en laat zich samen met een renner van Ferryn over de meet bollen op een 22ste plaats. Velen zijn te moe om nog te sprinten en zijn gewoon blij dat ze in het peloton de finish hebben gehaald.
Met een 19de en 22ste plaats op meer dan 50 renners zijn we enerzijds tevreden, anderzijds willen we in de toekomst in deze koersen toch nog hoger mikken. Met de koers van Baasrode nog in de benen was dit voor Jef het hoogst haalbare en mits nog iets versatndiger rijden zit er voor Bart zeker meer in dan een 19de plaats.
Het gemiddelde van 38,3km/u zegt ook genoeg over de zwaarte van de omloop. Normaal schommelen de gemiddelde snelheden immers rond 40 à 42 km/u in deze wedstrijden.
Het was wederom een prachtige organisatie van de VWF en een parcours waar we volgend jaar zker graag naar terugkomen !!
Ben recupereert van de trainingsweek in Mallorca, Peter en Tom lopen de Antwerpe 10 miles, Roger kampt nog steeds met familiale moeilijkheden, Bartje is van babysit en Jan moet werken, dus is het vandaag Jefke die de kleuren van het Verhaert team zal gaan verdedigen in Baasrode bij de VWF. Vandaar dat het verslag verder in de ik-vorm zal geschreven worden.
Na 2 koersloze weekends door ziekte en slecht weer, hoop ik vandaag de draad weer op te kunnen pikken. Heel de dag ziet het weer er vrij mooi uit en ik hoop dus nog eens droog te kunnen koersen...
Aangekomen in Baasrode begroet ik de Nonkel en kleed me om, waarbij ik bewust eens geen warme zalf op de benen doe, het is immers toch mooi weer vandaag. Ik rij het rondje driemaal ter verkenning en merk bij een paar tussensprintjes dat de benen vrij oké aanvoelen vandaag. Het parcours is erg bochtig, zo plat als ne pannenkoek en met mooi, egaal, goedlopend asfalt. Ik verwacht dus een snelle koers, ondanks het vele bochtenwerk.
Het voelt toch nog een beetje frisjes aan en ik besluit mijn mouwstukken aan te houden. Een goede keuze zo blijkt, want het eerste rondje is nog niet helemaal afgewerkt of het begint - dedju - toch weer te regenen. Ik voel me goed in het begin van de wedstrijd en probeer attent mee vooraan te koersen, wat ook vrij behoorlijk lukt. Toch ben ik in ronde 3 niet mee wanneer de goede ontsnapping vertrekt. In de kopgroep van zo'n 12 man, zitten Davy Peirsman, Frederik Christiaens (twee jaar geleden nog semi-prof) en David Van Pelt van het Keukenrenovatieteam.
Eerst wordt er enkele rondes ongeorganiseerd achtervolgt door het peloton, waarbij ik niet uit de top 5 van het pak ben weg te slaan, maar waarbij individuele renners veel te lange kopbeurten moeten doen... We komen niet echt dichter zo, maar verliezen ook niet echt terrein op de kopgroep. In ronde 7 en 8 wordt er wel goed doorgedraaid op de kop van het peloton, mede omdat de B-renners zijn komen aansluiten en de groep dus veel groter wordt. We komen tot op 100m van de kopgroep, maar op dat moment is blijkbaar niemand in staat om het laatste gaatje te overbruggen... De vogels zijn dus gevlogen en wij sprinten voor de 13de plaats.
In de voorlaatste ronde lijk ik na een bocht helemaal niet meer vooruit te komen en heb ik het gevoel in los zand te rijden... Blijkbaar loopt mijn achterrem sinds na het laatste remmanouevre wat tegen mijn velg aan !! Ik zet me wat opzij en probeer al rijden wat aan de rem te prutsen. Ik draai de remhoef helemaal open en lijk nu wel terug te kunnen optrekken, maar ondertussen zijn er wel een dertigtal renners voorbij gereden natuurlijk. Ik moet nog vol aan den bak om wat plaatsen goed te maken voor de eindsprint, wat nog maar moeizaam lukt na alle inspanningen.
In de laatste ronde voel ik krampen komen opzetten. Waarschijnlijk is de regen en de kou (t is toch maar 12 graden) wat op de spieren geslagen en ik had de beentjes dus niet ingesmeerd... Hierdoor kan ik niet echt meer vol aan gaan, maar al bij al wordt ik nog 22ste, waarmee ik na 2 weken inactiviteit toch tevreden mag zijn.
Een blik op het tellertjeverteld me dat we 70 km hebben gereden tegen een gemiddelde van 40,5 km/u.
Moe maar voldaan huiswaarts en morgen samen met Bartje er terug tegenaan in Brakel in de Vlaamse Ardennen !!
Proloog TTC-Ronde van het Waasland - zondag 13 april - 5,7km
ZONDAG 13 APRIL - PROLOOG RONDE VH WAASLAND PROSPERPOLDER
Ben zit in Mallorca, Jef is ziek, Peter en Tom werken aan hun comeback en Roger heeft spijtig genoeg te kampen met familiale problemen, dus blijven alleen Jan en Bart over om de kleuren van het Verhaert Cycling Team te verdedigen in Prosperpolder.
Jan zal knap 12de worden in de rit in lijn, maar eerst moet er een proloog van 5,7 km worden gereden. Hieronder het verslag van Bartje.
De Waaslandse TTC-ronde is een rittenwedstrijd voor wielertoeristen met een proloog als start. Omdat ik beschouwd wordt als renner, kan ik enkel meedoen zonder in de officiële uitslag opgenomen te worden. Als opwarming trek ik met de fiets naar Prosperpolder. De zon schijnt en het is niet te koud, in tegenstelling tot de regen die ik verwacht had vandaag. Wat mij al direct opvalt wanneer ik in Prosperpolder aankom is dat er wel heel 'professionele' toeristen zijn. Heel wat renners hebben hun rollen meegebracht om op te warmen. Er is r zelfs eentje bij met echte rollen waarbij de fiets niet vaststaat en men zelf het evenwicht moet houden. Ook zijn er enkelen met een vol achterwiel, een triathlonstuur en een tijdrithelm. Even voel ik mij zelf een wielertoerist.
Het parcours maakt een rondje van 5,7km in de polders. Na de start volgt direct een bocht naar links waarna het langste rechte stuk ligt met de meeste tegenwind. Bijna halverwege gaat het parcours een dijk over om dan langs dezelfde dijk terug richting Prosperpolder te gaan. Vanaf hier blaast de wind in het voordeel met meewind of zijwind.
Mijn taktiek bestaat erin om het eerste stuk in de tegenwind vollen bak te rijden om dan in de meewind te kunnen recupereren en tegelijk het tempo op te drijven. Bij de start kan je je aan een nadarhek vasthouden om te kunnen vertrekken met beide schoenen in de trappers. Jammer genoeg gaat het hier al fout, want na het startsein schiet mijn rechtervoet uit het klikpedaal en verlies ik al enkele seconden. Nadat ik mijn schoen weer heb vastgemaakt, geef ik vol gas en kan in de tegenwind nog een mooi tempo vasthouden; al duurt dit stuk wel erg lang. Vanaf het stuk meewind probeer ik het tempo stevig op te trekken, maar al snel is het duidelijk dat de zware inspanning in de tegenwind mijn benen al erg verzuurd heeft en het wordt vechten tegen de pijn om de snelheid vast te houden. Een stevige versnelling zit er dus niet meer in. Na de laatste bocht pers ik er nog een sprint uit en kom ik buiten adem over de finish.
Uiteindelijk is mijn tijd 8min 23 seconden over 5,7 km of een gemiddelde van 40,8km/u. In de uitslag kom ik op een gedeelde tweede plaats op 2 seconden van de winnaar.
Het was leuk om eens te ervaren wat het is om een proloog te rijden, maar al bij al had ik een betere tijd verwacht.
Uitslag: 1. Dierks Peter in 8'21" 2. Chielens Joachim en Cant Bart in 8'23" 3.Spanoghe Guido in 8'23"30 4. Hellemans Tom in 8'24" 5. Mathys Dirk in 8'25" 6. Ivens Stefan in 8'26" 7. Goossens Jurgen in 8'28" 8. Mertens Bart in 8'30" 9. Michel Vincent in 8'31" 10. Noppe Rudy in 8'32" 11. Janssens Kenny in 8'33" 12. De Craene Dieter in 8'34".... 27. Smet Jan in 8'55".
Belangrijk feit van de dag...het regent eens NIET !! Ondanks de stevige wind is het aangenaam koersweer. Nog een belangrijk feit is dat Jan (Smet) ons vandaag voor het eerst vergezeld om het tegen een pak AB-renners op te nemen. Roger heeft zijn ding weer gedaan bij de CD-renners en de Verhaert-eer aldaar hoog gehouden.
Traditioneel even het rondje beschrijven. Net voorbij de finish ligt er een scherpe bocht gevolgd door een lange rechte strook tussen de Dendermondse huizen. Op een vluchtheuvel na is het hier meteen knallen, de wind staat hier echter niet in het voordeel dus al te gek doen is geen optie. Vervolgens gaat de weg via een paar snelle bochten over in een perfect stukje asfalt waarop we na een heel scherpe bocht naar rechts de wind vol in de rug krijgen. De snelheid loopt op tot 56 a 57 km/u en dit voor minstens 2,5 tot 3 kilometer. De baan kent eerst enkele flauwe bochten en dan een chicane gevolgd door een kort tallud. Opnieuw kort rechtsaf draaien om dan links op het kantje te gaan. Even bijten tot aan de volgende bocht naar rechts waar je aan de binnenkant hoorde te zitten. Enerzijds om wat plaatsen op te schuiven en anderzijds om op de volgende strook rechts op het kantjeuit de wind te zitten. Wat er dan nog volgt is een kleine versmalling van de weg waar, mocht het tot een sprint komen, je al goed voorin moet zitten.
Roger heeft zijn koers bij de CD's goed ingedeeld. We zien hem traditioneel een beetje achteraan de groep rijden, vlot trappend zoals altijd. Volgens hetgeen ik gezien heb, waren de 4 eerste in Roger zijn reeks van dezelfde ploeg (rode tenue met focus fietsen). Roger zelf eindigt als 18de in zijn reeks.
93 AB-starters vandaag op deze enig geplande WAOD-koers dit weekend. De organisatie had beter de A en B-renners uit mekaar gehaald om eenieders veiligheid te garanderen. Met 93 man over deze kleine baantjes vlammen is niet zonder gevaar, plotse rem- en stuurmanoeuvres doen het peloton regelmatig opschrikken. Als bij wonder is iedereen er zonder valpartij en/of kleerscheuren vanaf gekomen. Het eerste rondje wordt meteen afgelegd aan 42,7 km/u gemiddeld, van een snelle start gesproken. Jan wordt meteen met de neus op de feiten gedrukt en moet net als verschillende andere renners vrij snel de rol lossen. Hopelijk laat hij hierdoor de moed niet zakken, even wennen aan het tempo en dat komt wel goed (zie maar naar ons).
Aangezien we bij de laatste rijen stonden aan de start (Jef werd dan nog gehinderd door Mobius renner die niet in zijn klikpedaal geraakte) was het zaak om zo spoedig mogelijk op te schuiven. Klinkt eenvoudig maar vandaag zou dat onze moeilijkste opdracht worden. Het peloton scheurt gelukkig niet maar opschuiven gaat heel moeizaam. Geregeld viel het tempo als eens stil en zie je je gewonnen plaatsen terug door je vingers glippen. Geen een van de Verhaert renners is echt voorin te zien in de eerste koershelft. Bart koerts het meest voorin, Ben en Jef rijden meer achteraan. De rondes vliegen voorbij en voor we het weten gaan we de laatste 3 rondes in. Ben is stilaan aan een opmars begonnen. Elke ronde wint hij op steeds dezelfde plaatsen een paar posities om uiteindelijk in de buurt van Bart te zitten. Laatstgenoemde gaat er op het stuk meewind vandoor met Stijn Vermeulen, samen achtervolgen ze 2 ontsnapten waaronder trainingsmaat Sven Van Hoywegen. In het peloton zit het spel ondertussen serieus op de wagen, Jef en Ben zitten in mekaars buurt en moeten hoogdringend opschuiven of een goed klassement is onmogelijk haalbaar.
Net na het tallud, schuift Ben met een grote Mobius renner mee naar voren om daarna hetzelfde te doen in het wiel van Peter Mol (Boidin) die krachtig doortrekt. Jef heeft weinig zin om zijn leven te riskeren en blijft qua positie status quo. Bart en Stijn komen niet meer tot bij de koplopers waar Polderrenner Sven van Hoywegen de duimen moet leggen in de sprint. Op 300 meter van de meet worden Bart en zijn compagnon genadeloos gepakt door een ontketend peloton. Het laatste stuk tegen wind heeft teveel krachten gekost om nog weerwerk te bieden.
Met lichte krampen spurt Ben naar een mooie 15 de plaats Algemeen en 10de plaats in de A-Reeks. Jef gaat ook Bart nog voorbij die er dicht bij was vandaag. Met de aanvalsdrift van Bart moet dat zeker een keertje lukken. Jef wordt uiteindelijk 54ste en Bart eindigt naar schatting rond de 70ste plaats.
Een enthousiaste Nonkel en Roos komen ons na de wedstrijd tegemoet, duidelijk nagenietend van de mooie koers. Toch leuk om als renner zulke trouwe supporters/soigneurs te hebben...
Even iets warm aantrekken en een toerke uitfietsen om deze prachtige koersdag af te sluiten. Volgende week alleen koers op zaterdag (Buggenhout) en midden deze week onze Ardennentraining niet vergeten. De eerste prikkels bergop (voor de meesten) zullen pijn doen...
Volgens de weerberichten zou vanuit het Noordwesten sneeuw in de loop van de dag Belgie binnenkomen. Vandaar skippen we de koers in Lembeke en verkiezen we Ternat in Vlaams Brabant. Onze hoop om hiermee het slechte weer te omzeilen draait echter op een sisser uit, de ene sneeuwvlaag na de andere als we in de auto zitten.
Bij aankomst schrijven we ons meteen in, er zijn meer starters dan verwacht. Bart en Roger verkennen het rondje terwijl Jef en Ben enkel nog tijd hebben om een 'noodzakelijke' sanitaire stop te doen. Tijdens de opwarming krijgen we nog een fikse sneeuwbui op onze nek, het klaart gelukkig nog op voor we moeten starten.
Na een kort stukje afdaling gaat het meteen bergop, eerder valsplat maar na een iets steiler knikje loopt het vals plat verraderlijk ver door. De rechts-links-rechts chicane is goed te nemen waarna we ons in een rotvaart (57 km/u) in een afdaling storten. Hier is het bijtrappen geblazen gedurende enkele honderden meters om de weg dan weer vals plat naar boven te zien gaan gevolgd door een korte maar steile brug die we over moeten. De felle wind staat rechts vooraan op kop terwijl het volgende stuk over een smalle weg gewoon rechtdoor loopt. Op een lint en op het kantje...afzien !! Na een flauwe linker bocht volgt verderop een slecht liggende scherpe bocht naar rechts. Wind recht in het aangezicht en de weg loopt vrij stevig naar boven, veel te lang naar eenieders goesting. Eens boven gaat het opnieuw in dalende lijn en in hoop tempo richting start/finish. Er liggen nog wel een viertal bochten tussen waarvan sommigen scherp zijn. Het steeds optrekken doet pijn.
Je merkt het al, geen recuperatiegelegenheid vooral te danken aan de wind. Het gaat razendsnel vanaf het startsein en alle Verhaert renners hebben aanvankelijk wat last met het tempo. Jef en Bart trekken hun plan, de anderen bengelen al snel achteraan. Ben voelt meteen dat hij verrevan gerecupereerd is van de inspanning van gisteren, het loopt niet echt lekker. Roger haakt vrij snel af hoewel we niet weten waardoor, misschien materiaalpech (zou niet de eerste keer zijn dit jaar).
In ronde 2 steekt Ben nog even het hoofd aan het venster door met een groepje weg te rijden maar als de anderen terug aansluiten is het eigenlijk al over en uit. Bart (gisteren niet gekoerst) is iets later in de wedstrijd het actiefst maar ook zijn poging om weg te gaan mislukt. Jef is aan het afzien maar heeft beteren benen als gisteren. Vooral in het klimwerk komt dat tot uiting, verder koerst hij verstandig.
Slachtoffers zijn er bij de vleet. Het is een slopende wedstrijd en Ben smijt de handdoek in ronde 9. De traditionele goede onstsnapping is al ronden een feit en volledig in overdrive gaan heeft geen zin. Nog een rondje rustig uitfietsen, als 22ste geklasseerd worden en klaar is kees. Er zijn nog maar 20 renners in koers ofzo en in de laatste ronde is alles uit elkaar gevallen. 5 leiders en daarachter verschillende kleine groepjes waarin Jef nog steeds stand houdt. Van Bart is even geen spoor meer en ook hij heeft (jammergenoeg) in de laatste ronde de rol moeten lossen. Volledig leeggereden, iets teveel met de krachten gewoekerd onderweg. Hij komt als 21ste binnen.
Het groepje van Jef (5 renners) komt overeen om samen binnen te rijden zonder mekaar te bestoken met aanvallen. Met de 13de plaats als inzet haalt Jef een mooie 17de plaats in deze loodzware wedsrtijd. Hij is de enige van het Verhaert Cycling Team die de wedstrijd echt heeft uitgereden en een prijs rijdt. Met deze prestatie veegt de in zijn ogen mindere prestatie van gisteren uit.
We hebben het heel de koers droog gehouden en na de wedstrijd gaan de hemelsluizen opnieuw open. Deze week goed rusten voor zaterdag in Appels en we bouwen rustig verder.
Mooi maar erg koud weer op deze Paaszondag. Ben en Jef laten zich hierdoor niet afschrikken en zakken af naar Puurs, waar ze voor het eerst verschijnen en de Verhaertkleuren zullen verdedigen.
Na het verkennigstochtje/opwarming komen de bro's al tot de conclusie dat het in Puurs zo plat als een pannenkoek is en dat het dus een snelle koers zal worden. Er staat niet zo heel veel wind maar er is wel een heel lang stuk rechtdoor met de wind in het nadeel. Het parcours is dan wel vlak, maar telt wel 11 bochten per rondje; als je dan weet dat we 11 rondes van iets meer dan 6 km voor de boeg hebben, dan wil dit dus zeggen dat we ons maar liefst 121 keer in gang moeten sleuren. De A en B-renners worden uit elkaar gehaald, waarschijnlijk vanwege de soms smalle baantjes waar we over moeten. Dit maakt de wedstrijd heel open en duidelijk, iederen is concurrent van iedereen !
En sleuren is het voor Jef; hij heeft de eerste twee ronden 'flanellen benen' en hangt vaak achteraan het peloton te bungelen. Dat kan niet gezegd worden van Ben, die niet weg te slaan is uit de voorste regionen van de bende en er geregeld een serieuze snok aan geeft vooraan. Na de derde ronde kan Jef een beetje recupereren en komt hij zich ook even vooraan bemoeien met de achtevolging op de kopgroep. De spreekwoordelijke vogels zijn ondertussen immers gaan vliegen: 5 renners zijn ontsnapt en rijden voor het pak uit. Hun voorsprong varieert van een halve minuut tot 15 seconden, maar we slagen er niet in hen helemaal terug bij te benen. Ben geeft vaak mee van jetje aan de kop van het peloton, maar het mag dus niet baten, want alles blijft samen tot in de voorlaatste ronde en de koplopers behouden hun krappe voorsprong. De laatste rondes wegen zwaar. Er wordt geregeld op het kantje gereden en het is voor iedereen afzien als de beesten. Regelmatig dreigt het razende peloton volledig uit elkaar te vallen maar de hergroepering komt steeds tot stand. In de ultieme ronde gaan nog 3 renners aan de haal en dus sprinten we voor de negende plaats. Het is cruciaal om goed voorin te zitten om de spurt aan te snijden, de laatste scherpe bocht ligt vrij dicht bij de meet. De vermoeidheid, hoge snelheid, op het kantje rijden en enkele bochten maken het heel moeilijk om op te schuiven. Jef is al lang blij dat hij in de groep de finish haalt en Ben sprint zich nog op het randje van krampen net binnen de prijzen naar een 18de plaats. Jef remonteert nog een paar andere stervende zwanen en eindigt 23ste en is daar meer dan tevreden mee gezien de slappe benen vandaag.
Een blik op het tellerke na de meet verklaart één en ander: we fietsten met een gemiddelde van 41,7 km/u op een zeer bochtig parcours; je zou van minder moe worden ! Morgen koers in Lembeke bij de WAOD of in Ternat bij de VWF, tenzij sneeuw of hagel er anders over beslist en hopelijk met betere benen voor Jef.
Dworp, de koers waar liefhebbers zoals wij ons echte profs wanen. De hoofdbaan naar Dworp wordt volledig afgesloten en een prachtig parcours wordt ons voor de wielen geschoven. 6 rondjes van 11,5 kilometer en de Bruine Put (ook bekend uit de Brabantese Pijl) als zwaarste obstakel.
Er is een kleine, positieve wijziging in de omloop ten opzichte van vorig jaar. In plaats van de snelle afdaling abrupt te onderbreken door rechts de brug over de snelweg te nemen, dalen we dit keer gewoon full speed verder de helling af. Hiermee mijden we een gevaarlijk bochtig stuk tussen de huizen en maakt het rondje perfect.
Het weer is goed dus er zijn veel renners komen opdagen, er bevinden zich verschillende Elites zonder Contract in het pak en dat hebben we geweten. Het startsein is nog niet maar net gegeven of er waagt er al 1 zijn kans. Het pak reageert uiteraard meteen en het spel zit op de wagen. Er wordt constant een verschroeiend tempo op nagehouden zonder enige recuperatiegelegenheid.
Onze twee klimmers Bart en Jef onderscheiden zich meermaals op de 1.000 meter lange beklimming van de Bruine Put en de golvende aanloop ernaartoe. Er vallen regelmatig gaatjes en in de groepjes die wat voorsprong nemen zit bijna altijd iemand van het VERHAERT CYCLING TEAM. Vooral Jef en Bart en in ronde 2 ook Roger die gevoelsmatig over heel sterke benen beschikt. Hij koerst voor het eerst een categorie hoger dan normaal maar laat dat niet aan z'n hart komen. Voorbij start/finish springt hij weg met een paar anderen en de rest van de ploeg houdt de benen stil. Ben is de enige die zich afzijdig houdt, hij weet dat het vele klimwerk voor hem al zwaar genoeg is dus extra inspanningen hoeven echt niet. Het groepje van Roger wordt nog voor de Bruine Put terug ingelopen en Roger zit op zijn tandvlees nog voor het zwaarste stuk van het parcours. Op de grote molen tracht hij het peloton bergop bij te benen, die inspanning is er teveel aan en de volgende ronde wordt hij met enkele anderen uit koers gepakt.
Gedurende 4 rondes wordt er serieus aan de boom geschud bergop en er vallen heel veel slachtoffers, van het peloton schiet niet veel over. Er zijn er ondertussen al wel een paar ontsnapt ondanks het hoge tempo dat de grupetto erop na houdt. Jef en Bart blijven het bergop uitstekend doen en Ben gaat telkens vlot mee naar boven en kan recupereren in de afdaling. We hebben allemaal onze zware momenten, Jef in ronde 4, Ben in ronde 5 en Bart in de laatste ronde.
Eens voor het laatst de Bruine Put bedwongen begint het gevecht voor een goede uitgangspositie. Ben en Jef zitten goed voorin en in het laatste rechte stuk voor het opdraaien naar de streep zit ook Bart vooraan. Ben zit in zijn wiel in de hoop dat Bart nog een jump waagt. Hij blijft echter zitten dus gaat Ben vlak voor de bocht zelf fors door. Hij zit op kop van het pak en ziet dat Bart in derde positie zit. De benen stilhouden haalt niets uit dus gaat hij vol door om Bart te piloteren naar een goede klassering. Wanneer het peloton echter over Ben raast is er geen spoor meer van Bart, pijpke uit zo bleek achteraf. Ben geeft wat hij heeft en valt met zijn 30ste plaats nog net binnen de prijzen. Jef komt van achteren nog sterk opzetten en wordt 33ste. Bart overschrijdt de streep in het peloton.
Prachtige koersdag weeral en hopelijk recuperen de benen goed van de inspanning van vandaag. Morgen staat de lastige koers in Bazel geprogrammeerd.
In afwachting van het verslag van Jefke bij deze al mijn versie van het verhaal. Het weer is ronduit slecht en de vorige jaren zouden we 100% thuis gebleven zijn. Omdat we er ons van bewust zijn dat we door het rijden van meer wedstrijden nog heel wat sterker kunnen worden, gaan we ervoor. Jef, Roger en Ben trotseren weer en wind in Oosteeklo.
Het CD-peloton van Roger is niet echt groot, de AB's zijn ruimer in aantal. Het zit Roger voorlopig niet mee wat betreft het materiaal. De benen zijn goed maar in ronde 8 maakt een lekke voorband een einde aan zijn wedstrijd. 2 weken op rij pech, dat kan niet blijven duren dus volgende week mogen we een 'hongerige' Roger aan de start verwachten.
Bij de AB's gaat het er de eerste 2 rondes wat hectisch aan toe, het is voor iedereen een beetje zoeken naar de goede lijnen en de impact van het natte asfalt. Jef nestelt zich in het midden van het pak en Ben zit gewoon achteraan. Een groepje van 11 renners neemt de benen in ronde 2, onder impuls van Ben en Jef naderen we de koplopers tot op 150 meter. Als de 2 Verhaert jongens het werk aan de anderen laten, lopen de vluchters uit en verdwijnen zelfs uit het zicht.
De grote groep blijft gewoon samen, geregeld wordt alles op een lint getrokken waar de wind op kop zit maar onze renners kennen geen enkel probleem om te volgen. Velen nemen vandaag geen onnodige risico's in dit honderweer en willen gewoon heelhuids aan de streep komen. Het tempo ligt anders hoog genoeg (gemiddeld 40 km/u) en de wind maakt het vrij lastig.
2 rondes voor het einde reageert Jef op een snedige demmarage van Kristof Muys bij het passeren van de start/finish en er ontstaat een gaatje met het peloton. Ben stopt daar zoveel mogelijk af maar het regent reacties waardoor de hergroeprering tot stand komt. In de laatste ronde schuiven beide Verhaert renners op naar voren om de spurt voor te bereiden. Bij het opdraaien van de laatste rechte lijn is het wat drummen en positie kiezen. Ben manouvreert zich naar een goede uitgangspositie en spurt naar een 8ste plaats van het pak, 26ste algemeen en 17de van de A-Reeks. Jef heeft een paar plaatsen verloren in het gewring en valt daardoor net buiten de eerste 30.
Zo zwart als nen hogen hoed krijgen we snel ons regenvestje aangereikt door Roos en gaan we naar de auto voor droge kleren. We kleden ons rustig om, laden alles in en halen onze uitslagen op. Pure winst alweer en op naar volgende dubbel koersweekend, zaterdag Dworp/Bazel en zondag Bazel.
Wedstrijdgegevens Ben : 60 kilometer - 1u 31min - AVS 39,7 km/u - MAX 55,7 km/u
Categorie AB (68 deelnemers) 1.Gert Ceulemans (Lier, winnaar cat. A) 2.Steven Martens (A2) 3.Bart Verhasselt (A3) 4.Sven Van Hoyweghen (A4) 5.Tim Vercauteren (A5) 6.Kristof Van de Putte (A6) 7.Pieter De Meyer (A7) 8.Bart Vlerick (A8) 9.Stijn Van der Jeught (A9) 10.Dave Vennincx (Stabroek, winnaar cat. B) 11.Kris Van Severen (B2) 12.Nico Debaes (B3) 13.Davy Rauch (A10) 14.Kristof Muys (B4) 15.Thierry Everaert (B5) 16.Joeri Bultinck (A11) 17.Fonny Kint (B6) 18.Serge Geysel (A12) 19.Sjacco Matthijs (B7) 20.Rudi Rabout (B8) 21.Giovanni De Beyter (A13) 22.Michael Van de Casteele (A14) 23.Stefaan Cornelis (A15) 24.Kris Smet (B9) 25.Bart Provost (A16) 26.Ben Verburgt (A17) 27.Dries Verplanken (A18) 28.Martino Wielfaert (B10) 29.Kieran De Fauw (A19) 30.Patrick Tas (B11)
Openingsweekend voor de profs en dus ook voor ons Liefhebbers. Gisteren in de Omloop Het Volk het goede voorbeeld van Philippe Gilbert gezien, 50 kilometer alle andere favorieten uit de wielen kletsen op de Kruisberg om in Warp-speed in Gent solo over de streep te bollen. Ongekend sterk nummer van de sympathieke en nog steeds maar 25-jarige Ardenees uit Remouchamps.
Omdat het parcours in Zeveneken (WAOD) niet echt goede commentaar kreeg, opteren we voor de VWF-koers in Oordegem (Tussen Gent en Aalst). Het Verhaert Cycling Team is vandaag 4 man sterk : Jef, Bart, Roger en Ben, allen starten in de A-Reeks.
11 mooie rondjes van 6 kilometer staan er op het programma, heel veel (tegen)wind, een paar lichthellende stroken en de meet is getrokken in het midden van een helling betegeld met al bij al goed lopende mozaik-klinkers. Een gezonde nervositeit is bij alle renners duidelijk aanwezig in deze eerste krachtmeting van het jaar.
Jef bevindt zich al snel in de voorste gelederen en is - zoals voorspeld - uiterst actief. Hij zit waar de sterke mannen zitten en doet aardig mee. Bart zit perfect weggestoken in de buik van de groep en schuift bijwijlen op naar voor om even poolshoogte te nemen, hij zit goed. Roger en Ben doen het eerder voorzichtig en hangen in de staart van de groep, probleemloos laten ze zich meevoeren in de eerste rondes. Voor Roger zorgt een mechanisch defect aan de achterderailleur voor het nodige tijdsverlies, hij zou later aanpikken bij de B-renners om aldaar zijn wedstrijd te vervolledigen.
Na een zenuwachtig begin van de wedstrijd rijdt er eerst 1 groepje renners weg en geleidelijk sluiten andere groepjes/vluchters zich aan bij de kop van de wedstrijd. Jammer genoeg slaagt geen enkele Verhaert renner erin om mee voorin te komen en raken we verzeild in een laatste compact peloton van een 20-tal geklopten. In ronde 3 en ronde vooral in ronde 7, wanneer enkele (te weinig) renners vrij goed samenwerken, naderen we tot op 200m van het grote peloton. Dichter zouden we niet geraken, de samenwerking stokt doordat enkele mederenners die nota bene niet hebben meegeholpen beginnen te zagen dat het te traag gaat. Eentje trekt zelfs aan het shirt van Jef, genoeg voor Ben om even die kerel op zijn plaats te zetten.
Het peloton is ongrijpbaar maar als Ben bovenop de helling in ronde 9 even de benen stil houdt, hebben Jef en Bart met een compagnon een gaatje geslagen. Een enkeling sluit nog aan en ze rapen er nog en paar op die voorin de rol hebben moeten lossen. Ben blijft zitten en onderhoud een matig tempo, opnieuw ter ergernis van diezelfe Pain in the Ass van daarstraks. Zeveren ja, het gaatje dicht rijden...natuurlijk niet !!
Jef en Bart rijden een mooi kloofje bij mekaar dat ze moeten kunnen houden tot de streep, in het groepje van Ben is er geen cohesie en is het beste bij iedereen eraf. In de laatste ronde staat Bart plots te voet, een leegloper achteraan. Pech voor onze ploegmakker terwijl Jef voorin buzze blijft geven met 6 anderen.
In de pelotonspurt wordt Davy Peirsman geklopt door Mario Van Gucht. Jef wint de spurt van zijn groepje door vanuit derde positie op en over de anderen te snellen. Ook Ben wint zijn spurtje bergop.
Roger bolt een minuutje later met het B-peloton over de meet en is tevreden dat hij toch nog zijn kilometers heeft kunnen doen. Nog een rondje uitfietsen, nummers afgeven (zonder prijs) en terug naar huis. De spits is eraf en we mogen best tevreden zijn, de wedstrijd werd probleemloos uitgereden en er is nog voldoende progressiemarge voor iedereen. Koersen blijft de beste training...
Tot volgende week in Oosteeklo.
Noot : Winaar Kuurne-Brussel-Kuurne is Steven De Jongh van het - in zijn gat gebeten door de slechte prestatie van gisteren - Quickstep.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
