Chris, Danny, Karin & Karine op avontuur in Amerika
17-07-2016
Zaterdag 16/07 - Antilope Canyon
What an AMAZING DAY!!! 'T is nu 17 u plaatselijke tijd ( bij jullie +- 01.30 u zondag) en we zijn net thuis van een 'rustige' dag!
Vanochtend op het resort ontbeten ( lekker buffet), daarna op weg naar winkel voor wat aankopen en om 11.30u moeten we in Page zijn voor het begin van onze geboekte tour naar de 'Antilope Canyon'. Daar kan je alleen in met gidsen, dus vanaf Page was een 20 min durende rit voorzien, nadien zouden we ongeveer 1 uur in de Canyon doorbrengen. Alleen, langs de ene kant van Page was het vanmorgen 10.00 u en na enkele minuten rijden bleek het plotseling al 11 u te zijn. En we moesten zeker een half uur vooraf daar zijn? Page ligt net op een tijdlijn ( tussen Utah en Arizona), daarom de verwarring. Toch maar beter even naar het excursiebureau rijden om zeker te zijn. En jawel, we waren........ een uur te vroeg! Dan maar wat in en uit de winkels gelopen ( de vrouwen moeten toch ook wat shoppingtijd krijgen hé) en tegen 11.15 u terug naar bureau. Bleek daar een massa mensen te staan die naar de Canyon gingen. We werden samen met een 8- tal andere Vlamingen en Nederlanders in een open jeep ( gelukkig met sunroof) gedropt en weg waren we. De toegang naar de canyon bestaat uit een zeer brede zandweg van ( naar we schatten een 2-tal km) die je echt niet met een gewone wagen kan doen. We werden letterlijk van onze zitbank een halve meter omhoog gezwierd door de vele putten en bulten in de weg. Overal stof, een verzengende warme wind ( die van de vorige dagen) die echt geen verluchting bracht. De Antilope Canyon zelf is een rotsformatie waarin zich een brede spleet bevindt. Één na één moesten we onze gids volgen. Vanaf de eerste meters waren daar al terug die ..... jawel ''wauws' en 'amaai's'. De canyon is gewoon een spleet tussen de rotsen met eigenaardige breuken waarin op sommige plaatsen de zon binnen valt. De canyon bestaat uit een palet van kleuren die door het licht van boven gefilterd worden. En dat geeft samen met de wind die in de spleet waait, zeer mooie effecten. Antilope Canyon is uitgegroeid tot de meest favoriete bestemming voor fotografen en filmproducenten. Ik denk dat we samen een goede 400 foto's hebben getrokken, zal moeilijk worden om die selectief te gaan bewaren. Tip: om echt een idee te hebben van wat die Antilope Canyon is, Google zeker eens. In het echt nog duizendmaal mooier. Een leuke gids die de mooiste plaatsen aanwees om foto's te maken, Vlamingen en Nederlanders onder elkaar, en een leuke middag was zo voorbij. Terug door het zand al bonkend naar Page en het was toen wel tijd om iets te eten te zoeken. En wat kan beter smaken bij een halve kilo zand in je mond dan een typische Amerikaanse Mc- Donald hamburger???
Daarna richting 'HORSESHOE BEND', een plaats waar de Calorado River een bocht maakt die de vorm heeft van een hoefijzer ( horseshoe). Slechts enkele miles van Page verwijderd. Op de parking ( het was nog steeds +- 40 gr), een reuzebord met volgende verwittiging: 'Extreem hot- walkings shoes, pets and water needed). Een kleine wandeling van ongeveer 1,2 km tot aan het 'uitzichtpunt' door een zandvlakte. En dan krijg je inderdaad een mooi zicht op de meander die de Calorado River daar maakt, vanop een behoorlijke hoogte te aanschouwen . Dat de waarschuwing in het begin daar niet voor niks staat, bewezen de verschillende mensen met appelflauwte die we gezien hebben op een rustpunt op de terugweg, iets voor de parking. Een ranger ontfermde zich over diegenen voor wie de warmte teveel was geworden. Ijszakjes en sproeien met water om af te koelen, het was daar echt nodig. Ook onze vrouwen wisten van de warmte. Gelukkig hebben wij vrouwen met heel wat praktisch boerenverstand ( en dit is héél positief bedoeld) want we hadden natgemaakte handdoeken bij die een tijdje in het vriesvak van onze ijskasten hadden gelegen om onze drank zo lang mogelijk koel te houden. En die handdoeken waren om dat ogenblik een zegen om wat af te koelen.
Watersporten zoals we gisteren voorspelden, zal er vandaag níet bij zijn. Iedereen wat moe en als we straks wat zijn uitgerust en de temperatuur weer wat gedaald, gaan we naar het zwembad om daar verder af te koelen. En vanavond gaan we niet eten maar maken we voor één keer zelf ons eten: een kaas- en vleesschotel met 2 flesjes koele witte Californische wijn ( want we moeten toch niet meer rijden). En dan wellicht op tijd in bed want morgen trekken we verder naar het 'Bryce Canyon National Park en Springdale ( Utah). Toch een trip van zo'n 375 km. Gelukkig blijven we daar weer 2 nachten omdat we de dag nadien Zion National Park zullen bezoeken. Maar daarover vanaf morgen meer!
