Moest iemand zin hebben om een dagje mee te verbouwen, schilderen.... altijd welkom! We kunnen nog wel wat handjes gebruiken, bijvoorbeeld op zaterdag 31/01, zondag 1/02, zondag 8/02, zaterdag 14/02, zondag 15/02 of tussen maandag 16/02 en zondag 29/02...
Niko is volop bezig met het plaatsen van Gyproc op de zolderverdieping, en het gaat vooruit! Dewanden van het slaapzoldertje, de keuken en de badkamer zijn grotendeels bedekt met gipsplaat... en dat op een paar dagen! Ook in de living heeft hij al een groot deel gedaan. Het isoleren van de bovenverdieping is zo goed als afgerond, nadat Liesbeth en ik na het werk de laatste gaten boven de trap en in de badkamer dichtgemaakt hebben. De gedachte dat het de laatste stukjes waren daarboven waren een goede motivatie... ook al lijk ik steeds ambetanter te worden van die prikkende glaswolstofjes en was de honger groter dan de goesting om verder te doen. Gelukkig heeft iemand ooit de opwarmmaaltijd uitgevonden! Daar ken ik tegenwoordig alles van...
Hmm, niet zo goed hè van mij, al zo lang niets meer laten weten. Sorry... 't Is niet echt de leukste maand die we achter de rug hebben: De koude en de donkere dagen, de vermoeidheid, de bezorgdheid over de timing en het financiële plaatje... Het steeg even boven onze hoofden uit. Niet meteen leuke dingen om over te schrijven dus. Ondertussen hebben we onze moed echter teruggevonden, met een deadline die nu toch wel écht dichtbij komt hebben we ook niet veel keuze hè. Er is ook wel weer heel wat gebeurd hoor: de gevelwerken zijn afgerond, het oude keukentje is helemaal afgebroken en er is een nieuw dak... Niko heeft dat dak echt fantastisch goed gedaan: eerst een houten constructie, dat helemaal afgedekt met MDF-platen, 2 grote koepels erin en de eerste laag roofing. De bovenlaag roofing moet nog komen, maar dat is door de sneeuw en regen een beetje uitgesteld. Verder is er ook een "chapper" gekomen voor de gang, die nu mooi vlak is. Ik vind de gang nu nog indrukwekkender... Op dit moment zijn we op de zolderverdieping heel hard aan het werken om alles daar af te werken: isoleren, dampscherm bevestigen en Niko is gyproc aan het plaatsen. Stilaan krijgt het daar echt vorm... De gedachte dat daar een paar maanden geleden alleen maar een wankel muurtje stond is motiverend.
Toch blijft het wel spannend hoor: Die zolderverdieping (waar voorlopig een vriendin komt wonen) komt wel in orde, maar al de rest? Ik durf er echt niet zo goed aan denken... Er zijn nog geen afvoeren, nog geen verwarming... De elektriciteit en het water moet nog aangesloten worden, geen badkamer, geen keuken, geen vloeren en deuren... Het stucwerk van de plafonds is nog steeds in dezelfde erbarmelijke toestand als een aantal maanden geleden, doordat er steeds meer dringende klussen waren die moesten gebeuren...
Aiai, nu had ik me zo voorgenomen om er een positief verhaal van te maken... Dat is me blijkbaar niet zo goed aan het lukken! Oh ja, deze momenten komen waarschijnlijk in elke verbouwing voor... De gedachte dat we daar volgende maand een verhuiswagen moeten uitladen maakt me bang, ik zal het maar eerlijk toegeven. We doen verder, zien wel waar we uitkomen...
Ik hou jullie op de hoogte hoor... Mijn goed voornemen voor dit jaar: regelmatig een berichtje posten!
Heb ineens ook nog wat foto's toegevoegd op: picasaweb.google.nl/anneleen.de.raedt
Leuk! Leuk! Leuk! Er staat vanalles op de agenda voor de komende dagen...
Niko heeft voor morgen een camionetteke gehuurd en gaat verbouwboodschapjes doen: glaswol, parket, materiaal voor het nieuwe keukendak, houten balken... Jammer dat ik moet werken, want eigenlijk vind ik zo'n dingen wel heel leuk om te doen.
Nu ja, ik heb ook een opdracht op m'n agenda staan morgen: op mijn werk gedaan krijgen dat ik vroeger kan stoppen, want om 4 uur komen ze een container brengen. Die container daar krijgen was trouwens een heel avontuur. Tot gisteren leek het helemaal niet in orde te komen, want er waren wegenwerken in de Boomgaardstraat en de straat was voor de helft afgezet. Geen plaats voor onze container dus! Gelukkig zijn de wonderen de wereld nog niet uit: De wegenwerken waren vroeger klaar dan gepland, waardoor we toch een container zouden kunnen plaatsen... We waren echter niet zo zeker dat we die container en de vergunning om hem te zetten nog in orde zouden krijgen tegen morgen... De container bleek geen probleem, die vergunning was een ander paar mouwen... Daarvoor moet je langs de politie, en om één of andere onverklaarbare reden kunnen ze die vergunning wel meteen meegeven, maar kunnen ze het niet regelen dat die vergunning ook meteen geldig is...
We hebben dus een vergunning, vanaf zaterdag en een container die er vrijdagavond al zal staan. En gaan wij ons dat aantrekken? Nee... Want we hebben die container eigenlijk echt wel nodig... zaterdag komen de vrienden helpen om het keukentje af te breken, wel handig als we dan ergens met het afval naartoe kunnen hè. Ik kijk er heel hard naar uit: die vieze bijbouw, eindelijk weg, zodat Niko een nieuw dak kan maken. Da's weer een stap vooruit en het zorgt ervoor dat het huis eindelijk afgesloten wordt van de natte, koude buitenwereld.
We zijn echt niet van plan om van die vergunning wakker te liggen, dat kan er nog wel bij, met een stelling die daar ook al veel langer staat dan toegelaten, doordat de gevelwerken zo lang duren. Gelukkig is dat bijna van de baan: ze moeten nog een klein stukje afwerken en dan zijn ze klaar. Het resultaat heeft lang op zich laten wachten, maar is wel de moeite waard! Zodra de stelling weg is, voeg ik zeker foto's toe.
't Is niet echt een constructief weekend geweest... De vermoeidheid begint stilaan toe te slaan, de Grote Gedrevenheid van de eerste maanden is een beetje weg en bovendien is het wel erg vroeg donker op deze koude winterdagen... Gisteren hebben we eigenlijk alleen dat kacheltje geïnstalleerd, vandaag hadden we gelukkig wat hulp. Nadat we de leefruimte beneden opgeruimd hadden - je wil niet weten hoeveel rommel je verzameld op een paar maanden verbouwpret - ging het terug richting zolder. We zijn nog niet helemaal klaar met isoleren maar alles was op, dus dat was weer een job die we niet konden afwerken. Papa kwam helpen en samen begonnen we met het bevestigen van een laagje plasticfolie over de glaswol. Het heeft iets met condens te maken... Best een avontuur eigenlijk: dubbelzijdige plakband, veel gepruts, dan de plastic ertegen, proberen om er zelf niet tussen te blijven hangen, ... Ook vriendin, en toekomstig medebewoner, Liesbeth kwam nog helpen met plakken...
We zijn op zo'n moment gekomen waar een heel lijstje superdringende taken onze aandacht opeist, onze hoofden zitten dus heel vol met alles wat we zeker niet mogen vergeten, afspraken die we nog moeten maken, plannen over hoe we het allemaal geregeld gaan krijgen, noodscenario's over hoe we gaan kamperen op onze werf als het allemaal niet lukt zoals gehoopt... en eigenlijk ook wel nog altijd zotte ideeën en dromen, over hoe het er (hopelijk) op een dag zal uitzien.
Vandaag onze houtkachel op zijn plekje gezet en voor een eerste keer aangestoken. Eindelijk een beetje warmte in ons huis. Geloof me vrij maar werken in een huis dat even koud is en zelfs kouder dan de buitentemperatuur is niet altijd een pretje. Maar nu hebben we een houtkachel! Ik heb altijd technologie een beetje gehaat (buiten als het over films en hifi ging) en nu heb ik dus het summum van anti-technologie in huis. Een houtkachel.
We zijn best trots om inwoner te zijn van dé stad (geef nu toe, ik kan, zelfs als inwijkeling, het chauvinisme van de Antwerpenaren wel een beetje begrijpen) en even leek het erop alsof 't stad ons nóg gelukkiger ging maken... 'Even' was echter van heel korte duur in dit geval.
Ik zal mezelf een beetje verduidelijken hè: We waren alle aanvraagformulieren voor premies aan het doornemen en probeerden uit te pluizen waarvoor we zoal in aanmerking kwamen. Bleek dat de stad Antwerpen (vandaar het gejubel) een hele dikke premie geeft voor het verfraaien van de gevel. Het kwam erop neer dat je een groot percentage van je investering (met een maximum van 3000 euro) terugkreeg bij het renoveren van je gevel. Na wat verder lezen bleek ons huis aan alle voorwaarden te voldoen om in aanmerking te komen. Er ontstond al een spontaan vreugdedansje van mezelf, ik zag de mooie ikea keukenkastjes al voor me, mét dat mooie aanrecht... 3000euro, dat zijn best al wel wat kastjes! De vreugde was echter van korte duur, bureaucratie nam de overhand op ons enthousiasme. Moesten we die premie blijkbaar al aangevraagd hebben 3 maanden vóór de aanvang van de werken! Kijk, ik versta dat er regels zijn, MAAR WAAROM VERTELLEN ZE MIJ DAT DAN NIET... Al die andere premies moet je aanvragen ná dat je een factuur hebt, behalve deze... En dat, tot daar dan nog, daar zou ik nog kunnen mee leven, MAAR WAAROM VERTELLEN ZE MIJ DAT NIET!!! Echt waar, ik was het toch even kwijt hoor! En die peut van een aannemer, weet hij dat dan niet, da's die mens zijn job toch?! WAAROM VERTELT DIE ZOIETS NIET??! Net zoals wanneer je een vergunning gaat vragen aan 't stad voor een stelling, voor je gevelrenovatie weet je wel, WAAROM VERTELLEN ZE DAT DAN NIET! Dan zouden ze toch moeten zeggen: " Ah juffraake, auwe gevel, gij et die premie toch wel oangevroagd hè?" Niet dus!
Loslaten zeker? Ik weet het wel, maar toch... 't Is toch behoorlijk frustrerend, elke euro 2 keer omdraaien voor je hem uitgeeft, en dan door zoiets dwaas zo veel budget mislopen... Misschien moeten we toch maar proberen, een lief briefje sturen naar onze burgemeester? Maar ja, die mens zal wel veel zo'n briefjes krijgen zeker? Toch een nadeel van het wonen in een grote stad?
Kan je je een beter moment inbeelden om een dak te isoleren? Al die sneeuw gaf onze zolder een knus tintje... 't was friskes, maar op de één of andere manier gaf dat laagje sneeuw ons een heel groot 'thuis-gevoel'. De grote kamers boven zijn helemaal geïsoleerd, ook de andere kamers schieten op. Niko heeft vandaag nog verder gedaan met de waterleidingen op het eerste en begon met het bouwen van het geraamte voor onze inloopdouche op het eerste.
Leuk dat er weer een aantal dingen vooruitgegaan zijn, want ik moet het eerlijk toegeven: ik begin toch wel súper-zenuwachtig te worden over die griezelige datum, eind januari, als we ons veilige, propere appartementje achter ons moeten laten...Er zijn momenten dat ik het helemaal zie zitten, andere momenten overloop ik in mijn hoofd het lijstje met alles wat nog moet gebeuren... Tja, dan zakt de moed me soms toch even in de schoenen!
Hoe dan ook, goedkomen doet het ooit wel eens hè... Niko en ik waren daarnet bij een kopje soep in onze kille koude living al aan het fantaseren over de eerste sneeuw van volgend jaar... Dan zullen we ons kacheltje aansteken, door onze prachtige ramen naar buiten kijken en eens lachen, met alle stress die we nu voelen!
Er zijn ook nieuwe foto's: picasweb.google.nl/anneleen.de.raedt
We zijn begonnen met het isoleren van de verdieping onder het dak... Eindelijk eens een jobke waarvan je meteen resultaat ziet! (Da's wat anders als plafonds afkrabben - ben ik ondertussen al grondig beu) Het schiet goed op, al zeg ik het zelf! Bovendien heb ik ondertussen ook al een aantal strategieën ontwikkeld om die vervelende jeuk van de glaswol te vermijden. Keukenhandschoenen, ingetaped over mijn mouwen, rolkraag, sjaal, stofmasker... 't Is wel echt geen zicht! Niko heeft ondertussen het volledige kader voor gyproc afgewerkt, de water- en elektriciteitsleidingen zijn gelegd en de doosjes voor de schakelaars zijn er allemaal. Die tweede verdieping begint dus stilaan wat vorm te krijgen.
Ondertussen hebben 'de gevelmannen' onze achtergevel verlaten, tot grote opluchting van ons beiden. We begonnen te beseffen dat we tot nu toe heel veel geluk gehad hebben met werkmannen. Het verhaal van de gevel leek even minder vlot te gaan, weet je wel, met van die beloftes, die niet nagekomen worden en mensen die zich niet aan hun afspraken houden? Na heel veel aandringen van Niko en een boze telefoon van mij - jaja, zó ver hadden ze me gekregen - is de stelling achteraan weg. En we moeten eerlijk zijn, het is heel mooi! Bovendien is de dakgoot hersteld, zodat onze binnenmuren eindelijk kunnen drogen! Nu nog wachten tot we ook onze voorgevel terug zien verschijnen...
PS. Die zaagjes van vorige keer, het waren inderdaad de verkeerde! :s
