Dit is mijn allereerste blog dus ik hoop dat ik het zowat goed doe. Mijn naam is Jana en mijn fictieve naam is Hope. Hope omdat ik hoop dat het ooit beterd en gewoon omdat ik het een mooie naam vind. Ik ben geboren in december 1996 (exacte datum niet vermeld om de kans op herkenning te verkleinen) en ben nu dus 15 jaar oud. Ik heb nog een oudere broer en twee jongere zussen, dus je kunt het je vast wel voorstellen dan het soms wat hectisch is bij ons thuis. Hierdoor krijgt niet iedereen evenveel aandacht... 3 keer raden wie de pegvogel was. Als er thuis eens ruzie was of er was iets weg, dan was ik altijd verdachte nummer één. Ik voelde mij altijd ondergewaardeerd. Na een tijdje werd het zelfs zo erg dat ik dan maar alleen naar mijzelf ging kijken. Dat klinks misschien positief, tot dat je hoort dat ik naar de negatieve kanten van mijzelf ging kijken. Ik heb altijd al geworsteld met mijn gewicht, maar doordat ik nu pas echt naar mijn lichaam keek werd ik diep ongelukkig en wilde ik er iets aan veranderen. Ik ben echt niet mager en haatte daar mijzelf voor. Het begon allemaal heel onschuldig, ik begon te letten op wat ik at, probeerde wat meer te bewegen, maar dat was al snel niet meer voldoende. Mijn gewicht werd mijn obsessie. Het werd pas helemaal erg toen ik merkte dat ik maar niet afviel, wat ik ook deed. Dat is nu nog steeds zo. Ik denk nog amper aan andere dingen. Mijn humeur hangt af van de cijfers op de weegschaal en op wat ik heb gegeten. Dat is om eerlijk te zijn één van de redenen dat ik dit blog maak, om nog meer controle proberen te krijgen. Ik ga hier mijn eetdagboek opzetten. Mijn eetdagboek staat ook gewoon op de computer,maar dat houdt mij nog niet tegen om te eten. Ik denk dat, als ik het online zet, wel minder ga eten. Ik wil toch niet dat iedereen kan zien hoeveel ik heb gegeten? Heb ik anorexia? Nee, dat denk ik niet. Als ik dat zou hebben zou ik toch afvallen en alles uitkotsen enzo? Oké, ik geef toe dat ik een tijdje heb gekotst, maar dat doe ik niet meer. Ik neem wel af en toe laxeerpillen. Het helpt een beetje tegen de honger en ook gaat alles sneller uit mijn lichaam, maar het is niet dat het een wondermiddel is. Natuurlijk is mijn eetdagboek en mijn obsessie voor afvallen niet de enige reden dat ik dit blog maak. Ik maak het ook gewoon om mijn gevoelens neer te zetten, gebeurtenissen van mij af te schrijven. Nu ziet het er precies naar uit dat dit een super depressief blog wordt, maar ik ga hier ook wel positieve dingen neerzetten hoor. Verliefdheden, leuke dagen, afspraakjes,... . Om al even duidelijk te maken waarover de gebeurtenissen kunnen gaan: -ik zing in een koor en zingen is zowaar mijn passie -ook ben ik dol op schrijven van verhalen en gedichten -ik teken ook enorm graag -ik ben momenteel smoorverliefd, maar durg het hem niet te vertellen omdat hij 5 jaar ouder is en omdat ik zijn vriendschap niet kwijt wil -school -vrienden -... Zie je, het zal dus niet alleen slechte dingen zijn. Natuurlijk schrijf ik liefst wel de slecht dingen van mij af zodat ik mij weer beter ga voelen.
Als je nu nog niet afgehaakt bent (en mijn blog spreekt je wel aan), dan wens ik je veel (lees)plezier op mijn blog.
