Kom ik op een kantelpunt is de vraag die ik me sinds gisteren stel. Heb zo het gevoel te balanceren op een dunne lijn. Val ik de ene kant dan lukt het me haar eindelijk te vergeven en hopelijk terug wat rust te vinden. Val ik de andere kant dan moet ik beslissingen nemen die ik liever niet neem. Het is alsof er 2 personen in mijn hoofd zitten. 1 die blijft hameren op haar bedrog en een 2de die me verteld om het stilletjes aan een plaats te geven. Wat het zal worden weet ik niet. Erover praten zullen we zowiezo toch ooit eens moeten doen.