Gisterenavond was het terug moeilijk. Had vergadering met de club, de kinderen waren op logement dus ze had vrij spel. man om gek te worden. Vanmorgen hetzelfde verhaal. Besloten om met de fiets naar het werk te komen en terug zo diep zitten. Mij aan het afvragen waarom ik niet meer kan genieten van het fietsen? ik maak (onbewust) nog altijd teveel de link met de ontrouw. Toen ik eind 2012 begon te trainen knoopte ze haar 2de affaire aan met minaar 1 en een paar maand later begint ze met minaar2. Zit ze te chatten en te bellen terwijl ik gaan fietsen ben.
Ik ben het allemaal zo beu!!!!! ik wil me niet meer slecht voelen. ik wil terug gelukkig zijn. Terug genieten van het fietsen. Terug genieten van bij vrienden zijn. Mij niet meer lopen afvragen op plaatsen waar veel mensen zijn hoeveel mannen daar bedrogen zijn door hun  vrouw. Ik wil terug mijn trap kunnen afkomen zonder te denken dat die 'smeerlap' daar ook gelopen heeft! Terug naar toilet gaan zonder te denken dat hij daar ook gestaan heeft! Ik wil terug een thuis hebben!!! Arghhh het is zo verdomd frustrerend.
Vanmorgen op de fiets wist ik het plots. Had tegen de therapeute al een paar keer gezegd dat ik het zwak vond van mezelf dat ik gewoon niet weggegaan ben. Ze vroeg telkens waarom maar een echt antwoord had ik niet. Wel vanmorgen wist ik het dus. Een gebrek aan eigenwaarde.
Iedereen die zichzelf wat respecteerd had dit gewoon niet 'toegelaten' en zijn valiezen gepakt of haar buitengegooid. Maar ik de stomme kloot vecht voor haar en doe alsof er niets gebeurd is.  Hoe erg kan je jezelf verloochenen????!!!

Hey, ik begrijp je volkomen. En je gedachtengang is volkomen normaal! Dit komt niet door jou, maar door wat je wordt aangedaan.

Dat je gewoon gelukkig je leven wil leiden is helemaal terecht. Je bent goed van inborst, en je wordt gekweld door de ziekte van iemand anders. Ofwel is die ziekte snel te genezen, ofwel moet je van de zieke afstand nemen voor je er zelf veel te ziek van wordt.

Eén raad wil ik je toch wel meegeven: vertrek niet zelf impulsief. Ik weet dat "fouten" en "schuld" niet meer echt bestaan in echtscheidingen, maar het lijkt me onlogisch dat je zo maar het hazepad zou kiezen, en dat de partner die bedriegt ook nog alle luxe en gemak zou erven. Het klinkt vrij hard, maar ik vind de stelling niet onterecht. Er zal sowieso een hartig woordje moeten gesproken worden als je beslist van een relatie te beeindigen, zeker als er ook kinderen in het spel zijn. Maar zet jezelf alstublieft niet in de hoek! Je hebt jezelf in deze niets te verwijten !

Sterkte, probeer jezelf af en toe te verwennen, en zoek regelmatig wat gemoedsrust op (makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik,...)

Ga niet overhaast te werk, maar werk stilaan wel naar een beslissing als je geen opmerkelijke veranderingen ziet optreden. Gewoon al het nemen van een besluit, zal voor jezelf een vorm van rust inhouden.

Grtjs,   L.

14-04-2014 om 04:49 geschreven door L.

Hallo,

Ik lees hier al een tijdje mee , maar nog nooit tot nu een reactie geplaatst.

Weet je je moet je zelf geen KL... vinden hoor integendeel een dikke chapeau dat je dit kan maar misschien wordt het echt wel een tijd om voor eens en voor altijd aan het geluk van je EIGEN te denken en knopen door te hakken .HOe moeilijk het ook is , zal zijn en worden .Iedereen heeft het recht om gelukkig te zijn en volgens mij is de enige manier voor jou om dit te worden afscheid te nemen van het leven wat je nu hebt en een nieuwe weg zoeken.

De kinderen zullen met de tijd ook wel gaan inzien dat mama en papa niet meer gelukkig zijn en geloof me een kind heeft liever dat zijn ouders gelukkig zijn zonder elkaar dan ongelukkig met elkaar.

Heel veel sterkte

11-04-2014 om 11:26 geschreven door isabel