Zoals gisteren waarschijnlijk wel gemerkt was het een heel zware dag. Amai het was lang geleden dat ik het zo moeilijk had. Mijn vrouw heeft het geweten. Terug een resem mails met daarin mijn woede en frustratie. Thuis gekomen had ze natuurlijk terug haar gebruikelijke muurtje opgetrokken. Uit frustratie dan maar een groot stuk van de avond aan het werk geweest. Later op de avond ging het dan toch wat beter en merkte ik dat ze toch wat in de knoop zat met wat er gebeurd is. Plotseling kwam er zelf "het spijt me dat ik je zo'n pijn heb gedaan". Eén van de weinige keren dat ik het idee heb dat ze het echt meent. Gisteren dus nog maar eens beseft hoe dun het lijntje is tussen liefde en haat.