|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Vandaag dinsdag 14 augustus 2007 hebben we afscheid genomen van eredeken André Vannecke bij een plechtige eucharistieviering in de H.Familiekerk op het Gaverke en een indrukwekkende uitvaart. André Vannecke overleed vorige woensdag 8 augustus 2007, de 101e geboortedag van André Demedts, na een jammerlijke val. Onder de honderden aanwezigen ook tientallen notabelen zoals gouverneur Paul Breyne, eregouverneur Olivier Vanneste, bisschoppelijk vicaris Filip Debruyne, een vroegere collega monseigneur Grymonprez van het katholiek vrij onderwijs, burgemeester Stefaan Declerck van de stad Kortrijk, burgemeester en schepenen van Waregem
Honderden aanwezigen hebben de lijkkist, die stond opgesteld achteraan de kerk, gegroet voor de eredienst. Een stoet van ruim dertig geestelijken ging de lijkkist van de eredeken voor naar het altaar. De eucharistieviering werd geconcelebreerd met de Waregemse priesters o.l.v. de huidige pastoor-deken Frans Verhelst. E.H. Marnic Donze zorgde voor de organisatie van de uitvaartdienst. Uit de homilie van E.H. Patrick Degrieck vernamen we meer over de drijfveer voor de altijd tegenwoordige dienstbaarheid en vriendschap, die de figuur van André Vannecke zo kenmerkt.
E.H. Andre Vannecke.
Een man door velen gekend,
Een man die ontzaglijk veel heeft gerealiseerd op vele vlakken.
Hij deed het als leraar aan het college te Oostende,
als leraar aan het college te Waregem Graduaat,
als diocesaan inspecteur economie,
als stichter directeur Catho Kortrijk,
als directeur-generaal NVKTO Brussel, Guimardstraat,
als pastoor-deken hier te Waregem,
in talrijke Raden van Bestuur en proost van VKW,
zelfs als Emeritus bleef hij actief en creatief.
Hij was rijkelijk bedeeld met de gave van intellect
en gezond verstand.
En hij kende de kunst om aan al zijn relaties en inzet
de dimensie van de vriendschap toe te voegen.
Vriend van oud en jong, van arm en rijk.
De tekst op zijn doodsprentje werd door hem bewaard in een map bij hem thuis. Het is de eenvoudige maar veelzeggende tekst uit zijn aandenken aan zijn priesterwijding op 31 mei 1947 te Brugge.
Heer ik dank U
Gij hebt het zaadje van mijn onverdiende roeping laten kiemen in de goede aarde van mijn gezegende thuis, geoogst en bereid tot hostiebrood in college en seminarie.
Zegen allen die U ten dienste stonden.
Het was de offerande.
Priester ben ik nu gewijd voor eeuwig!
Het is de consecratie.
Mocht mijn verder leven een communie zijn
- een nuttigen
- een te nutten geven
- een genuttigd worden
Maria, Koningin der priesters, in uw handen leg ik gans mijn priesterleven.
Alle vrienden die dit zullen lezen :
bedankt voor alles.
vergiffenis voor wat ik niet goed (genoeg) deed
een weesgegroetje tot Maria voor mijn zielerust stel het goed en tot weerziens
|
