HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
29-10-2008
Borgloon
BORGLOON
Start : Borgloon Afstand : 6 km
GPS file op :http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=99041
Borgloon, dat is een prachtig stukje Haspengouws landschap. Je vindt er al wandelend of al fietsend rust en kalmte, waarden die steeds belangrijker worden in deze jachtige samenleving. Onthaasten is de boodschap. Borgloon, dat is ook een pittoresk brokje geschiedenis. Duik mee in het verleden en volg het boeiende spoor van de graven van Loon. Ontdek onze vele kastelen, kerken en monumenten in diverse stijlen. Hier ademen voorbije tijden en spreken de stenen nog ...
Het Schulensbroek, één van de grootste natuurreservaten van Vlaanderen, omvat ruwweg het gebied tussen de dorpskernen van Herk-de-Stad, Halen, Linkhout en Schulen. Door de eeuwen heen heeft zich hier een grote vlakte gevormd waar Demer, Mangelbeek, Herk, Gete en Velpe samenvloeien. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, hebben vele plant- en diersoorten hun thuis gevonden.
Verdroging Eind 1970 is er een wachtbekken aangelegd om het water van de Demer en haar vele bijrivieren eens en voorgoed binnen de perken te houden en om zo het overstromingsgevaar te beperken. De aanleg van dit wachtbekken had grote gevolgen. Haast elke waterloop is verlegd of rechtgetrokken, allemaal om het water sneller af te voeren. Hierdoor begon het langzaam droger te worden in dit natte gat en veranderde de natuurwaarde van het gebied stilletjes aan. De natuur in het gebied was immers al sinds vele eeuwen aangepast aan natte omstandigheden. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, voelen vele planten en dieren zich thuis. Zo werden meer dan 400 verschillende plantensoorten gevonden bij de laatste tellingen. Ook zijn ruim 250 vogelsoorten waargenomen sinds 1992. Het is dan ook belangrijk dat deze soorten hun natte thuis niet verliezen.
Trage waters Die natte stek willen we met dit project verzekeren. Door het herstel van poelen en oude grachtenstelsels proberen we het water in het Schulensbroek te vertragen. Hopelijk kunnen de vele dieren en planten van deze trage waters profiteren. In het luik trage wegen willen we recreatie en natuur beter op elkaar afstemmen, door een betere uitbouw van de wandelwegen. Zo kunnen mens en dier graag traag genieten in het Schulensbroek.
AARD VAN DE WEG Verhard en niet-verhard; niet geschikt voor kinderwagens.
DE ROUTE :
Start je wandeling op het dorpsplein dat tevens dienst doet als parkeerterrein, schuin tegenover
de Onze-Lieve-Vrouwkerk en recht voor het oud-gemeentehuis.
Van op de parking ga je rechts, door de Dorpstraat.
Wandel rechtdoor, met de nieuwe woonwijk Lindenhof aan je linkerhand.
Op de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorij straat staat een oude linde met een stenen wegkapel
ter ere van de drie zusters.
Volg de geasfalteerde Pastorijstraat. Links zie je de pastorie en rechts liggen enkele visvijvers.
Wandel onder de brug van de Al-snelweg door.
Stap nog 30 m rechtdoor en neem dan links de bocht naar Wissenbeemd.
Aan je linkerhand bevindt zich een varkensvetmesterij.
Rechts stroomt de Begijnenbeek door een bos van elzen, eiken, kastanjes en esdoorns. De verharde
weg gaat over in een kiezelweg.
Links duiken de flanken van de Hermansheuvel op.
Voorbij twee kleine boerderijen aan je rechterkant neem je scherp links de veldweg door het bosje.
Het bordje met 'Verboden toegang' geldt alleen voor het bos en werd hier opgehangen door jagers.
Voor je hier naar links gaat, loont het wel de moeite om even de beek over te stappen en van het
prachtige panorama te genieten.
Zet nu de wandeling door het bosje verder en volg de smalle veldweg met links de beboste helling
van de Hermansheuvel . De veldweg, die op veel plaatsen met hoog gras is begroeid, mondt uit
op een asfaltweg. Rechts ligt de prachtige hoeve 'Elzenhout'
Neem rechtdoor de Zelliksebaan.
Na 100 m kom je aan een stenen wegkapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes . Hier neem je de
weg die naar links de velden inloopt. Het asfalt gaat over in een prachtige holle weg. Na een 200 m
is de weg niet meer verhard. Op het hoogste punt van de holle weg zie je schuin rechts voor je de
kerktoren van Waanrode.
Dan daal je langzaam af tot aan een T -splitsing waar links een stenen wegkapel staat.
Hier neem je een andere onverharde holle weg naar links. Deze weg, die omwomd is met acacia's,
stijgt langzaam.
Neem de eerste veldweg rechts waarna je wordt beloond met een prachtig uitzicht over heel de streek.
Na 400 m dwars je een smal bos en je zet je wandeling verder tussen laagstamboomgaarden met
appelaars en perelaars aan beide zijden van de weg.
Volg deze weg tot het einde bij een T -splitsing. Om dit wandeltraject te volgen moet je hier linksaf.
(Als je hier rechtsaf gaat, 300 m de holle weg volgt tot op een betonweg en dan weer rechts gaat,
100 m verder, kom je aan de wijnhoeve 'Elzenbosch' links van de weg. De wijngaarden liggen
rechtover de hoeve tegen de zuiderhelling.)
Terug nu naar de T -splitsing en daar linksaf. Volg de onverharde holle weg tot op een betonweg en
ga daar naar links. Laat na 600 m de scherpe bocht rechts liggen en loop rechtdoor door de
Struikstraat. Even opletten nu !
Neem de tweede straat naar rechts: deze geasfalteerde holle weg heet ook Struikstraat. Intussen
ben je aan de linkerkant een bloemisterij voorbijgelopen.
Via de Struikstraat klim je naar 78 m hoogte. Op een viersprong ga je rechtdoor naar Doornhof.
Neem de voetgangerstunnel onder de snelweg. Draai dan de eerste asfaltweg links in waar je links
een kippenslachterij ziet.
Neem nu de eerste veldweg rechts en je ziet het centrum van Assent aan je voeten liggen.
Je kijkt ook uit op de fabrieksterreinen van Theuma. In het groene glazen gebouw rechts is een
tropische tuin ondergebracht die echter niet te bezichtigen is.
Daal de kronkelende veldweg verder af, met links een oud eenzaam hoevetje. Rechts kom je aan
de eerste huizen van de woonwijk Lindenhof.
Links zie je de kapel aan de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorijstraat.
Ga hier rechts: terug naar de kerk en je vertrekpunt.
WETENSWAARDIGHEDEN
1 Assent ligt op 4 km van Diest en 25 km van Leuven, langs de staats- weg N2 Leuven-Diest.Als je via de A2-snelweg komt, neem je afrit 24 te Bekkevoort en dan de N2 Leuven-Diest.
Het centrum ligt rechts van de N2 als je uit de richting van Leuven komt.
2 De eenbeukige Onze- Lieve- Vrouwkerk werd in 1844 gebouwd en in 1847 gewijd. Deze classicistische
kerk is opgetrokken in baksteen met sierelementen in natuursteen. Het belangrijkste meubilair is
afkomstig uit de vroegere kerk van het Klein Begijnhofin Leuven en werd daar in 1861 gekocht.
Bij dat meubilair behoren onder andere het beschermde orgel, in 1721 gebouwd door
Joannes Wauters uit Leuven, en het 17 de-eeuwse altaar in gemarmerd hout met het schilderij
'Voorspraak van Onze- Lieve-Vrouw bij de Heilige Drievuldigheid' (Vlaamse School, 17de eeuw).
3 De voornaamste voorhistorische vondsten van Groot-Bekkevoort werden gedaan op de
Hermansheuvel. Daar ontdekte Henri Claes een belangrijke landbouwnederzetting uit de
Michelsbergercultuur. Hij verzamelde er duizenden bijlen, pijlpunten en andere gebruiksvoorwerpen,
naast fragmenten van maal- en slijpstenen. Dit zijn de eerste sporen van een blijvende nederzetting
in deze streek. Veel van deze voor- werpen bevinden zich nu in het Hagelands Museum van
Tielt- Winge.
4 De naam Elzenhout wordt in 1292 vermeld als die van een bos dat aan de abdij
van Sint-Truiden toebehoorde. In 1660 werd voor het eerst vlak in de buurt daarvan een pachthoeve
vermeld die toebehoorde aan jonker Constantin Sohier, in 1671 baron de Sohier genoemd. Van 1688
tot 1752 werd jonker Niclaes Sohier als eigenaar vermeld en van 1756 tot 1793 ene kapitein Okelli.
In 1793 werd de hoeve zelf voor het eerst 'Het Elzenhoud' genoemd. In de jaren 1820-1830 behoorde
ze toe aan Thérèse Fleury, weduwe OkeUi, rentenierster uit Brussel.
S De Kapel van Onze- Lieve-Vrouw van Lourdes werd betaald door ene Frans Janssens.
Hij werd op 31 januari 1839 te Bekkevoort geboren als zoon van welstellende landbouwers, die in
de Klein-Kempen te Bekkevoort woonden. Frans bleef ongehuwd. In 1865 werd hij lid van de
kerkfabriek te Bekkevoort en bleef dit tot aan zijn dood op 25 januari 1900.
6 De Kapel van de Heilige Familie staat op het einde van de Ieemkuilstraat op de grens met Waanrode.
De bouw van deze kapel werd bekostigd door dezelfde Frans Janssens.
7 De wijnhoeve Elzenbosch wordt geëxploiteerd door de familie Boyen.
Je kunt er wijn proeven en er worden ook regelmatig tentoonstellingen gehouden met werk van
kunstenaars uit de streek. De zuidelijke hellingen van Assent blijken zich uitstekend te lenen voor
wijnbouw. Vooral de Duitse rassen uit de Moezelstreek gedijen goed op de Rijnrodeberg. Je treft er
heel wat variëteiten aan: vooral Müller- Thurgau, maar ook Optima, Riesling en zelfs Pinot Noir.
Meer en meer toeristen ontdekken dat een stevige wandeling en een fris glas Hagelandse wijn best samengaan
Aard van de weg : Verhard en niet verhard,maar goed begaanbaar
Start Coördinaat: N 51.269237-E 4.869404
WAT JE MOET WETEN :
1 Gierle ligt zo'n 10 km ten zuidoosten van Turnhout.
Vanuit de richting AntWerpen neem je op de E34 uitrit 22 (Beerse-Gierle).
Vanuit de Zuiderkempen en Limburg rijd je best via Herentals en Lille.
Vanuit Turnhout bereik je Gierleviade Gierlesteenweg (op de ring van Turnhout sla je af op het kruispunt tussen het voetbalstadion en de spoorwegbrug).
2 De laat-gotische Onze- Lieve-Vrouwkerk bepaalt sterk het geklasseerde dorpsgezicht van Gierle.
De 'Clunytoren', zo genoemd om de gelijkenis met de bekende Franse abdij, is een van de mooiste in de Kem- pen. De bakstenen toren heeft een vierkante voet, een achtkantige verdieping en een spits.
De kerk zelfis laat-gotisch, maar door de achtkantige vorm van de toren denkt men eerder aan een oudere, Romaanse bouwstijl.
Volgens inscripties achter het hoofdaltaar zou met de bouw van de kerk begonnen zijn in 1121.
Wel zeker is dat een deel van de middenbeuk dateert van voor de 15de eeuw.
Aan dit oudste gedeelte zou men dan in de 16de eeuw de huidige toren en de zijbeuken hebben aangebouwd. In de 17de eeuw volgden het kruiskoor en het hoogkoor, terwijl in de 18de eeuw de zijbeuken werden vergroot. De kerk had verscheidene keren af te rekenen met beeldenstormen en andere plunderingen. Zo stond er in het begin van de 17 de eeuw geen enkel altaar meer.
Vermeldenswaard in het interieur zijn: het houten gewelf uit 1820, de predikstoel uit 1714 door Jan Baptist de Wré, de koperen luchters en het borduurwerk uit de 16de eeuw.
3 In het begin van de Schoolstraat staat het enige industriële bedrijf dat Gierle rijk is: de zuivelfabriek '
De Gier', vooral bekend voor de kaasproduktie.
4 Het vroegere gemeentehuis, aan het begin van de Kloosterstraat, werd in Vlaamse neorenaissancestijl opgetrokken en in 1897 ingehuldigd.
De Turnhoutse architect P. J. Taeymans bezorgde het een mooie campaniletoren.
In de gevelnissen zie je borstbeelden van enkele beroemde inwoners van deze gemeente.
Petrus Johannes de Nef, in 1774 geboren, richtte in Turnhout een school op waar hij onbemiddelde jongens kosteloos liet opleiden. De school werd in 1845 overgenomen door de jezuïeten.
De Nef was ook gemeenteraadslid in Turnhout, lid van het Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger.
Jan Gerard van Hoogten, in 1757 geboren, werd advocaat te Brussel, prof aan de Brusselse Hogeschool en voorzitter van het Hof van Beroep.
Petrus de Thimo (Van der Heyden), in 1393 geboren, werd prof aan de hogescholen van Keulen en Parijs en publiceerde verschillende historische werken. In 1434 zou hij als Vlaams bewust taalambtenaar het eerste taalincident uit onze geschiedenis hebben uitgelokt. Zijn steun aan het Hof van Bourgondië maakte hij namelijk afhankelijk van het verplichte gebruik van het Frans in de Staatsraad.
Van Wouter van Gierle, geboren rond 1350 en stichter van verschillende kloosters (onder andere de priorij van Corsendonck), werd het borstbeeld nooit voltooid.
5 Langs de loop van de Aa kun je de gruisputten herkennen die daar door de ijzerertsontginning werden achtergelaten.
Van 1840 tot de eerste helft van de 20ste eeuw werd hier erts gewonnen voor de zware industrie
(vooral in Wallonië) en om de grondkwaliteit te verbeteren, daar op de ertslaag zelfs geen gras wilde groeien. Het ijzererts werd afgegraven en op platte schuiten over de Aa naar het station van Tielen gevoerd.
In Lichtaart werd voor dit transport zelfs een speciale spoorweg aangelegd, de zogenaamde Coolseroute.
Door het afgraven van het erts ontstonden lagergelegen gedeelten langs de boorden van de Aa.
Deze gruisputten werden meestal beplant met canadabomen.
Waar nu de indrukwekkende bakstenen molen 'In Stormen Sterk' staat, werd in 1500 de eerste molen van Gierle opgericht. Voor 1499 waren de Gierlenaren verplicht hun koren te laten malen op de banmolen van Lille. Toen werd beslist een eigen molen te bouwen voor rekening van de Heer van het 'land van Turnhout'.
De werken voor de nieuwe molen werden toegewezen aan Gysbrecht van Schaluynen, meester-timmerman in Turnhout. De molen werd op Kerstdag 1500 in gebruik genomen en had in totaal 75 pond, 19 stuivers en 8 deniers gekost. De Gierlenaars moesten de helft van deze som betalen en bovendien de molen in pacht nemen voor een termijn van twintig jaar, 'of also langhe mijn genedigen heer Philips den Schoonen zal gelieven'.
De houten molen werd echter in 1836 door een storm vernield.
Op dezelfde plaats werd toen de huidige, stenen, witgekalkte molen opgetrokken.
Het opschrift boven de deur vermeldt: 'I.F.O.B. Ao 1837' (opgericht door Jan Frans De Backer in 1837). Wellicht uit eerbied voor zijn voorganger en in de hoop nieuw onheil te voorkomen werd de molen 'In Stormen Sterk' gedoopt.
De molen werd in 1958 stilgelegd, maar onder impuls van de eigenaar, de vzw 'Levende Molens' en het gemeentebestuur gerestaureerd.
Hij wordt nu nog wekelijks door gepensioneerde molenaars in werking gesteld, omdat hier heel wat vakkennis en straffe verhalen te rapen vallen.
Elke woensdagvoormiddag en elke laatste zondagnamiddag van mei tot september kun je de molen in bedrijf zien.
Tijdens het eerste weekend van augustus worden de Molenfeesten georganiseerd.
In Gierle stond vroeger ook nog de zogenaamde 'Tragische Molen', een houten constructie langs de huidige
De Nefstraat.
De molen heette eigenlijk de 'Spekmolen' en werd in 1940 door een storm vernield.
De naam 'Tragische Molen' verwijst naar een ongeval bij de begrafenis van Pieter De Nef in 1844. Toen had immers een, massa volk postgevat op de gaanderij van de Lokerenmolen in Turnhout om de begrafenisstoet gade te slaan.
Holsbeek is een landelijke en groene woongemeente, gelegen tussen Leuven en Aarschot.
Het is dan ook goed wonen in Holsbeek.
Dichtbij Leuven, gemakkelijk bereikbaar via de E314, en toch hoef je overal maar een paar stappen te zetten en je bent midden in de bossen en velden.
DE ROUTE :
We vertrekken aan de Sint_Mauruskerk van Holsbeek.
- Deze bakstenen zaalkerk (1933) is ontworpen door architect Vaerwyck-Suys. In de zijgevel zijn gekleurde faiencetegeltableaus te zien met taferelen uit het leven van de heilige Maurus. In 1940 werd de kerk door Duitse soldaten bezet en deed de toren dienst als uitkijkpost.
Via de Nobelberg, Asselveld de Biekendelle ( beukendal) bereiken we het plateau van de Onkelberg.
Deze vlakke heuvelrug deed tijdens WO II nog dienst als landingsstrip voor kleine vliegtuigen van de geallieerden.
Als we doorlopen naar de verste heuvelpunt, 50 meter boven de omgeving krijgen wij bij helder weer een breed panorama over Leuven en zijn omgeving.
Langs diepe dalen en koele dreven dalen we langs de noordflank tot bij het kasteel van Tilt, eigendom van een Leuvense brouwersfamilie.
Bij de ingang van de dreef herinneren twee kapelletjes aan vier oorlogsslachtoffers.
De wandeling loopt verder door natte bospercelen en we kunnen tussen de bomen een glimp van het kasteel opvangen.
Via de Erembodegemhoeve en over kleine kerkwegeltjes bereiken we weer het dorpscentrum.
Start : Dorpsplein van Gestel Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen Aard van de weg : Beton en aardewegen,moeilijk voor rol-of kinderwagens
DE ROUTE :
Vertrekt op het dorpsplein van Gestel en gaat langs; -Kasteel Ramelenhof -De Nete -Bogaartsheide -Kasteel Gestelhof -De Plasloop -Berlaar -Langs de Gestelsebeek -terug naar Gestel
Beschrijving :
1.
Met de rug naar de Sint-Lambertuskerk neem je de betonweg naar links. Je wandelt rechtdoor tot je aan een Mariakapel links de eikendreef kiest. Tot aan de gemeentefusies in 1965 was Gestel de kleinste gemeente van de provincie. Pleintje, kerkje, gemeentehuisje, het heeft iets schattigs, maar het is echt en het is gebruikt, ook de schandpaal uit 1779. Het landbouwgebied om je heen is ontgonnen vanuit kasteel Rameyenhof. Onderweg zie je een afsluiting met de letter R.
2.
De voetgangersbrug brengt je over de Grote Nete. Blijf rechtdoor stappen tot je aan de Kruideniersstraat komt en neem hier rechts. Even verder moet je de soms drukke Itegemsesteenweg dwarsen. De zandweg die je eerst langs en vervolgens een stukje door het bos voert brengt weer rust tot aan de Kruiskensbaan. Aan de Grote Nete beveiligen hoge dijken de weilanden. Je geniet er van een panorama met boerderijen, bomen, weilanden, dieren wellicht, en de kerktorens Gestel en Bevel. Voorbij de verkeersweg loop je langs een bosje, een paradijs voor fazanten.
3.
Je volgt de verkeersweg links tott Kruiske waar je oversteekt naar het bospad parallel met de hoofdweg. Aan de kapel ga je rechts en bij de volgende afslag sla je links af. Aan de T-sprong vervolg je rechts en aan de ingewikkelde splitsing haaks links. Je negeert twee linkse afslagen en over een smal bospad bereik je de Grote Nete waar je de grindweg naar links volgt. De kapel op de Kruiskensberg dateert van 1861 en is een bedevaartsoord rond vijf waterputten die herinneren aan de vijf wonden van Christus. De omgeving van de kapel is ideaal om te picknicken. Je wandelt verder over zandwegen tussen de bomen, ook langs een stukje heide met een ven.
4.
Aan t Schipke steek je de Grote Nete over en wandel je op de andere oever verder. Bij een scherpe bocht naar links verlaat je de oever (volg fietsknooppunt 25). Stap verder over de zigzaggende zandweg. Bij een elektriciteitspaal neem je de weg rechts. Op het einde van de Hooiweg sla je rechts deHaringstraat in (geen teken). Op het einde neem je de grote weg naar rechts, dit is weer de Hooiweg. De taverne t Schipke is alweer een aangenaam rustpunt in het land van Pallieter. Ook hier heb je een verrassend mooi panorama met velden, boerderijen en rijen bomen.
5.
Op de T-sprong ga je naar links op de Bevelsesteenweg ,om een paar stappen verder rechts de Hertstraat te nemen. Dan neem je, net voor je weer op het grondgebied van Berlaar bent, de Kattepoort, de veldweg rechts. Blijf deze weg rechts aanhouden tot aan de verharding voorbij een boomkwekerij rechts van de weg. Aan de tweesprong volg je rechts de niet verharde weg tot aan de Gestelsesteenweg. Steek over naar links en ga daar rechts de Rameyenstraat in die je langs het gelijknamige Hof terug naar de dorpskom brengt. Op het einde van de zandweg ligt hoeve de Thorens. Je wandelt een hele tijd op de gemeentegrens van Berlaar. Afsluitingen met een R wijzen op de nabijheid van Rameyenhof. De oudste kern van het waterkasteel gaat terug tot de 13de eeuw.
Vertrek : Aan de kerk van Grobbendonk Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen
Start Coördinaat: N 51.189688-E 4.738623
DE ROUTE :
We vertrekken aan de kerk (met de rug naar de kerk links) Tot aan het kerkhof,rechts Door het bos tot we een voetbalveld tegenkomen Langs "de warme hand" Richting Pulle Langs het slangenbos - boshoven - Molenbos Terug naar Grobbendonk
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen(de veldwegen kunnen bij regenachtig weer modderig zijn)
De markt van Asse bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T-sprong in het centrum. Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis). De markt ligt op het einde van de Kattestraat rechts.
Parkeren:Parkeerterrein in de Kattestraat (niet op di. 6.00-14.00 u wegens markt).
Gps info : Sint-Martinuskerk Kerkplein 1730 ASSE
DE ROUTE :
We beginnen onze wandeling aan de Sint-Martinuskerk en van op het Kerkplein slaan we de Kerkstraat in en volgen deze 133 meter
Aan de T-splitsing slaan we rechts in en dat 90 meter tot aan een Twee-sprong waar we rechts inslaan .
Nu zijn we in de Muurveldstraat deze volgen we 79 meter tot aan een kruising met de Boekfosstraat , steken deze over en volgen nog 90 meter en slaan tegenover het huisnummer 30 links in en volgen een voetpad dit 100 meter dan een korte draai naar rechts , om na 346 meter aan een T-splitsing te komen.
Nu zijn we in de Witterramsdal waar we links nemen om na 20 meter rechts een voetpad tussen de huisnummers 79 en 81 te nemen .
Nu volgen we dit voetpad 523 meter en komen aan een T-splitsing met de Terlindenweg en slaan deze links in .
We volgen de Terlindenweg over een afstand van 676 meter en komen aan een Twee-sprong met de Terlindenvijverweg. Hier bevond zich vroeger de watermolen van de Ijzenbeek , links van de weg door de bomen kan men de Molenvijver zien.
Nu vervolgen we rechtdoor de Terlindenweg dat nu een mooie holleweg is en dit over een afstand van 199 meter , na de bocht komen we aan een Twee-sprong met de Hoogpoort.
Deze weg slaan we links in en volgen deze over een afstand van 248 meter , links van ons zien we het Hoogpoortkasteel , tegenover het kasteel slaan we rechts een veldweg in, na 328 meter komen we aan een T-splitsing , waar we links af slaan .
Deze veldweg wordt onderweg de Bruggeveldstraat , onderweg steken we de Nieuwermolenbeek over , na 565 meter komen we aan een Twee-sprong waar we tegenover het Kasteel Nieuwermolen rechts een brede veldweg in slaan en die ons naar een alleenstaande woning leidt en dit na 255 meter .
Voor het huis slaan we links een bosweg in , we volgen deze 316 meter om na een korte draai op de Vitseroelstraat uit te komen , die we rechts in slaan , volgen deze 70 meter waar we dan voor een witgekalkte hoeve rechtsaf slaan We volgen nu deze weg 240 meter en steken de Nieuwermolenbeek terug over , om dan verder links een veldweg in te slaan.
We volgen deze veldweg 566 meter tot aan een T-splitsing met de Zetsel , nu slaan we rechtsaf en volgen de loop van de Ijzenbeek en dit 501 meter .
We komen uit op een kruising met de Mazier , waar we de Mazier links in slaan en volgen deze 465 meter tot aan de volgende Twee-sprong .
Hier slaan we rechts de Museumstraat in , op de hoek staat een gerestaureerde vakbouwhoeve , we volgen de Museumstraat 539 meter tot aan een hoeve , waar we links een voetweg in slaan , die volgen we 124 meter tot aan een Kruising met de Terlindenweg , die we oversteken.
Aan de overkant vervolgen we de voetweg (veldweg) en dit 480 meter tot aan een T-splitsing , waar we links de Vijverstraat in slaan , na 92 meter slaan we rechts af en volgen verder de Vijverstraat en dit 743 meter tot aan een rond punt.Nu slaan we links af de Witteramsdal in en volgen 98 meter om rechts na een huis met nummer ........ een voetweg in te slaan .
De voetweg volgen we 254 meter , we gaan over een brugje en komen aan een T-splitsing waar we de voetweg links vervolgen en dit 223 meter.
We zijn nu in de Boekfos uitgekomen waar we rechtsaf slaan en na 45 meter links de Vronemeers in slaan en volgen deze over een afstand van 191 meter tot aan een T-splitsing .
Nu slaan we links in om na 75 meter terug links in te slaan en dan na enkele meters rechts in te slaan , zo komen we na 300 meter terug op het Kerkplein
Meer informatie op de website van de gemeente ASSE
Wandeling en aangepaste beschrijving van deze wandeling gemaakt door fdi "Non-Stop" Sint-Martinuskerk
Start : De Sint-Jozefkapel in Achouffe Afstand : +/- 6 km Bewegwijzering : Geen
Wegbeschrijving U bereikt Achouffe het beste langs de E 25 Bastonge Luxembourg, u neemt afrit 51 Houffalize. De afrit genomen gaat u naar rechts richting Baraque Fraiture. Een kleine kilometer na de afrit, en net na een Suzuki-garage, volgt u links de wegwijzer naar Achouffe. U rijdt Achouffe binnen en zoekt een parkeerplaats in de buurt van het kerkje.
DE ROUTE :
Achouffe is vooral bekend om de (al niet meer heel kleine) Brasserie d' Achouffe (1982) die een vijftal bieren brouwt.
Iets voor na de wandeling. De brouwerij (met taveme-restaurant) ligt vlakbij het vertrekpunt, de Saint-Joseph-kapel.
We wandelen tussen de kapel (rechts) en de brouwerij (links).
Net voorbij een mooie, grote vijver links, aan een groot huis, houden we op de splitsing links aan. Er volgt vrijwel onmiddellijk een nieuwe splitsing.
Kies links het dalende pad.
Je loopt dan voorbij enkele vijvers die met elkaar in verbinding staan.
Aan een volgende splitsing gaan we schuin rechts naar boven.
Links van ons stroomt de ruisseau de Chevral.
We komen aan een viersprong met links een 'boomstambruggetje', waarlangs men naar Wibrin kan
wandelen.
Wij lopen hier rechtdoor.
Het pad wordt smaller er ruiger met veel blootliggende boomwortels.
Via weer een 'boomstambruggetje' steken wij nu het riviertje over en dat doen we even verder een tweede keer.
Opgelet, bij nat weer is hout glad! Weer even verder steken we via enkele stenen een smal beekje over en volgen dan het bospad naar rechts.
We volgen het beekje stroomopwaarts, via een smal, heuvelend pad, over boomwortels en laaghangende takken, tot op een grote open plek, met links een uitkijkpost.
Steek deze vlakte over via het smalle pad door het hoge gras en wandel recht op een sparrenbos af. Rechtdoor, het bos in.
Aanvankelijk een vrij brede bosweg, maar na een viersprong, waar wij rechtdoor lopen, wordt
het pad smaller.
Nog altijd rechtdoor, tot je na een bocht naar links, steil begint te dalen, via een smal, door de regen uitgevreten pad, als je wil, een mini holle weg.
Laat je hier leiden door de rode nummers 27 in witte vierkanten.
We dalen af tot op een kiezelweg vlakbij een bruggetje.
Rechts van het bruggetje ligt wat rest van de oude molen van Wilogne.
Neem het smalle bospad rechts, juist voor het bruggetje.
We volgen verder zo dicht mogelijk de Eau de Martin Moulin tot we over een sluisje kunnen dat het debiet van een beekje regelt.
Vanaf hier volgen we een draadafsluiting waarachter de ruisseau overgaat in een vijver.
En na de eerste vijver volgt wat verder nog een vijver.
Op het einde van de draadafsluiting loopt de vijver opnieuw over in een tiviertje.
Hier komen we uit op een kiezelweg die we naar rechts volgen.
Rechtdoor tot bij het vertrekpunt. OPGELET : Bij regenweer een nogal gladde bedoening
Ten Aard ligt 5 km ten noorden van Geel-centrum langs de weg Geel- Kasterlee.
Vanuit Geel (uitrit 23 Geel Westof24 Geel Oost op de E313) rijd je over de kanaalbrug en sla je aan de verkeerslichten links af naar het centrum van Ten Aard.
Met het openbaar vervoer neem je de trein naar Geel en dan de bus naar Turnhout-Kasterlee, met halte in Ten Aard.
2/
Het kanaal van Bocholt naar Herentals is een van de Kempense kanalen (zoals ook de Zuidwillemsvaart, het kanaal van Beverlo, Dessel- Turnhout-Schoten, K waadmechelen- Dessel, T ernaaien- Maastricht en Haccourt - Wezet) die in het midden van de 19de eeuw werden aange- legd.
Het kanaal Bocholt-Herentals is geschikt voor binnenschepen tot 600 ton met een diepgang van ongeveer 2 m. Daarom noemt men deze schepen ook wel 'Kempenaars'. De waterhuishouding van dit kanaal wordt ook door verschillende sluizen geregeld. Tijdens deze wandeling maak je kennis met Sas 9 dat 50 m lang en 7 m breed is en een verval heeft van 2 m.
In dit kanaal zwemt ook nog behoorlijk wat vis. De afvalwaterlozingen blijven binnen redelijke perken en de kanaal oevers zijn niet van beton, zodat de vis de mogelijkheid krijgt om te paaien.
3/
Bij de bevrijding van Geel in september 1944 ondervonden de oprukkende Engelse soldaten aan het kanaal in Ten Aard sterke tegenstand van de Duitsers. Er werd hier toen gedurende verschillende dagen fel gevochten, zodat aan beide zijden talrijke slachtoffers vielen.
Tijdens deze gevechten werd ook Ten Aard bijna volledig vernield. Bij de verkeerslichten op de weg van Geel naar Kasterlee herinnert een gedenkteken aan deze oorlogsgebeurtenissen.
4/
Het natuurreservaat De Zegge (87 ha) is eigendom van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen die hier haar eerste percelen aankocht in 1952.
De Zegge is eigenlijk het restant van het vroegere 'Geels Gebroekt', een uniek laagveengebied dat zich 900 ha groot uitstrekte in de vallei van de Kleine Nete tussen Lichtaart en Geel.
In 1955 werd besloten dit gebied om te zetten in landbouwgrond.
Er werd gestart met de drooglegging van het Geels Gebroekt en in 1960 werd de Kleine Nete rechtgetrokken. Het gevolg was een serieuze verlaging van de waterstand, zodat de turfkuilen uitdroogden, het landschap dichtgroeide met elzen en heel wat dier- en plantesoorten verdwenen. Het gebied werd door een dijk in tweeën verdeeld en ten zuiden ervan ligt het natuurreservaat De Zegge. De Kleine Nete werd in 1975 nog eens verbreed, zodat de waterhuishouding in het gebied sindsdien moet worden geregeld via stuwen en pompen om
De Zegge van voldoende zuiver water te voorzien. In dit (moeras)gebied tref je nu futen aan, naast dodaarzen, winter- en zomertalingen, slobeenden en broedvogels.
Bij de flora vind je bijvoorbeeld kleine en ronde zonnedauw en het zeldzame klimopklokje.
De Zegge is alleen toegankelijk na schriftelijke aanvraag bij de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde, Koningin Astridplein 26 te Antwerpen.
Afspraak aan de St.-Laurentius- kerk, de Verrebroekse dorpskerk met de monumentale toren. Sinds de 15de eeuw is bijna elke eeuw aan de kerk verbouwd.
We lopen naar de verkeerslichten en wandelen rechtdoor de Pater Vergauwenstraat in.
Op het einde linksaf, het Spaans Fort volgen.
Negeer alle zijstraten tot je, ruim één km verder aan de eerste echte viersprong van verharde wegen komt. Linksaf, tot op de weg St.-Niklaas-Kieldrecht.
Oversteken en schuin rechts de Turfbanken nemen.
Deze smalle betonweg voert ons door de Konings Kieldrechtpolder.
Op de eerste viersprong linksaf.
We wandelen tot aan de Verrebroekse dijk,draaien met ons weggetje mee en volgen even de dijk om hem dan te dwarsen en aan de andere zijde ook even volgen.
Draai met het asfaltweggetje mee naar links en neem na een paar honderd meter de eerste straat rechts.
Je wandelt nu door het gehucht Bloempot.
Een straat met laag-en hoogstammige boomgaarden.
Op de T gaan we linksaf en nemen vervolgens de eerste straat links, de Kloosterstraat.
Volgen tot aan de neoclassicistische St.-Comeliuskerk van Meerdonk.
Ook nu blijven we rechtdoor lopen.
Aan de dorpsrand staat in de omgeving van de St.-Comeliuskapel, een holle boom, langs de binnen- en de buitenkant door de Breskense priesterbeeldhouwer Giellet verheven tot het kunstwerk, 'Lieve Vrouwe van de Polder'.
Op de splitsing met de Turfbankenstraat, volgen we schuin rechts de Groenendijk.
Hier staat 'Polderrust', een mooi wit huisje. Rechts de Konings Kieldrechtpolder, links de Turfbanken-
polder.
Aan de Dwarsdijk (Groendijkstraat) gaat de Kieldrechtse waterweg over in de brede Geul , een paradijs voor vissers.
Verder rechtdoor, langs enkele landbouwbedrijven.
Links een natuurreservaatje.
Ons weggetje stijgt lichtjes en we lopen nu op de Krekeldijk.
Bijna op het einde nemen we op de splitsing, het kasseiweggetje links, de Lage straat.
Op het daaropvolgende kruispunt met de Lange Meersstraat rechtdoor.
Vervolgens op het einde rechtsaf, tot in de Zandloperstraat.
Voorzichtig hier! Linksaf en aan de splitsing Meer- donk-Verrebroek links houden, richting Meerdonk.
Vrijwel onmiddellijk na de splitsing, nemen we de eerste weg rechts, de Donkstraat.
Hier komt ook een GR-pad langs.
Volgen tot op een viersprong, juist over een brede gracht.
Voor ons een onverharde weg. Linksaf.
Een paar honderd meter verder, de eerste straat rechtsaf.
Deze smalle betonweg, door de Verrebroekpolder, volgen we, voorbij het Zwaantje (links), tot op de eerste viersprong.
Rechtsaf, en aan de volgende kruising rechtdoor, de Binnendijk volgen.
Een residentiële straat met nog veel restanten van landbouw en boomgaarden.
Juist voor nr. 22, draaien we links een kerkpad in tot bij de Laurentiuskerk.
WEETJES :
-Verrebroek is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Beveren. Het was tot 1977 (1275 inw.) een zelfstandige gemeente, in de Wase Scheldepolders.
- De waterhoek werd na de verwoesting van de Noormannen ingepalmd door de heren van Beveren (850), op die manier werd het een heerlijkheid. Het was een kleine nederzetting van Friezen, die naar hier waren afgezakt. De veengronden waren rijk aan turf en brachten een bloeiende handel op gang. De graaf van Vlaanderen zag hier een goede zaak in. Verrebroek leverde een constant gevecht tegen het water, zowel door stormen als door het onderwater zetten voor oorlogsdoeleinden.
Bezienswaardigheden :
De Sint-Laurentiuskerk is een driebeukige kruiskerk, waarvan een eerste aanzet dateert uit de 15de eeuw. De kerk verving een Romaanse kapel. Door de vele stormvloeden ging echter veel geld naar het onderhoud en verstevigen van de dijken, waardoor de bouw van de kerk problematisch verliep. Het duurde tot 1688 vooraleer de ze haar huidige vorm kreeg. De torenspits werd gehalveerd in 1804 door de Fransen die er een seintoestel van maakten. Sint-Laurentiuskerk, Verrebroek
Start : Aan de Melkerij in het park van Brasschaat
Afstand : 6 km
Bewegwijzering : Geen
Stedelijk Domein Peerdsbos
Ligging U bereikt het Peerdsbos aan de kant van Brasschaat ofwel: - vanuit het park van Brasschaat - vanaf de Bredabaan aan de Hemelakkers, aan de Melkerij, aan het Provinciaal Sportcentrum of aan de Kleine Barreel
DE ROUTE
Afspraak aan de Melkerij.
Als we met de rug naar de parking staan, gaan we rechtsaf en volgen de bewegwijzerde fietspaden
Kapittelpad en Kastelenpad, door een mooie beukendreef.
Na 300 m trekken we via een ijzeren poort het park in.
Blijf de dreef rechtdoor volgen tot aan de Obelisk (1) in 1884 door Graaf Reusens, zaakgelastigde bij de Heilige Stoel, geschonken aan zijn broer-burgemeester.
Zes dreven komen hier samen.
Neem de tweede links, een asfaltweggetje.
Weldra wandelen we tussen het Louis De Winterstadion en de Hemelhoeve (2).
Nog even rechtdoor tot bij een dierenpark.
Aan het einde van de afsluiting, rechtsaf, tussen een speeltuin en het dierenpark.
Voor ons staat het kasteel van Brasschaat (1855-1909) (3).
We wandelen tussen het gerestaureerde koetshuis (links) en de hovenierswoning, met prachtige rozentuin (rechts),
Juist voorbij de tuin, rechtsaf.
De geasfalteerde dreef volgen we tot op het einde.
Links het openluchtzwembad en recht voor ons, een mooie vijver, met het Boothuisje (4), nu een kleine taveerne.
Rechtsaf, en daarna, op de viersprong, linksaf. Je kan hier bootjes en waterfietsen huren.
Het pad wordt smaller,
Op de splitsing links houden en over een bruggetje wandelen.
Aan de overkant, rechtsaf.
Bij het volgende bruggetje steken we de Laarsebeek opnieuw over en vervolgen onze weg langs de andere oever in dezelfde richting.
De weg eindigt in de bocht van een ander pad dat we naar links, dus vrijwel rechtdoor volgen.
Aan een viersprong met middenin een boom, rechtdoor, tot in een brede dreef die we naar links volgen.
We steken opnieuw de laarsebeek over.
Rechtsaf, de beek volgen.
Aan een splitsing, met links een schuilplaats, houden we rechts aan. We blijven dus de Laarsebeek stroomafwaarts volgen.
Het pad wordt smaller en we komen in een
Brede dreef. Rechts alweer een bruggetje, links het voormalig boswachtershuisje. (5)
We dwarsen de dreef en gaan rechtdoor tot we tussen de rododendrons, rechts een bruggetje oversteken. Aan de overzijde naar links, en op de viersprong links, de beek volgen.
Vanaf hier kan je de bruine pijltjes volgen.
Eerst langs de kronkelende waterloop, tot we via een bruggetje, op een bredere bosweg uitkomen.
Rechtsaf. Juist voor de tennisvelden weer rechtsaf en voor de laatste keer een brug over.
Een kleine 100 m verder nemen we de smalle doorgang rechts en gaan rechtdoor de brede dreef in.
We houden de schuilplaats links van ons.
De dreef volgen, tot we de eerste brede bosweg links kunnen nemen.
We komen uit in een brede dreef die we naar rechts volgen tot aan de Melkerij. Het befaamde Kasteel van Brasschaat is een historisch, schitterend onderhouden gebouw dat dateert uit de 17de eeuw temidden van een park van 160 hectare. De inplanting in het park van Brasschaat is uniek. Het kasteel is omgeven door prachtig groen; eeuwenoude bomen, uitgestrekte grasvelden, vijvers, fonteinen en een unieke rozentuin. Hier is het heerlijk toeven op één van de terrassen in de zomermaanden of tijdens de koudere dagen in de ruime hal met authentieke open haard.
Vertrek :De markt van Asse ; bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T -sprong in het centrum.
Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis).
De markt ligt op het einde van de Kattestraatrechts.
Er is een parkeerterrein in de Kattestraat.
Afstand: 14,7 km, alternatief 9,7 km
Aard van de weg: Smalle voetpaden, asfaltwegen, aarde- en grindwegen; aanzienlijke hoogteverschillen. Onmogelijk voor buggy's en rolstoelen.
WAT KOMEN WE TEGEN :
Sint-Martinuskerk Asse
De stemmige markt heeft een landelijk karakter en verraadt niets van het verstedelijkte en verzorgende centrum dat Asse is. De Sint-Martinuskerk heeft 12de-eeuwse romaanse torenresten.
De gotische aanpassingen dateren uit verschillende fasen van de 13de tot de 17de eeuw.
De Nieuwstraat dateert ondanks haar naam al uit de Romeinse periode.
Vermoedelijk was Asse toen al een administratief centrum.
In de 1ste eeuw verbonden de Romeinen het met Bavai.
Aan de Romeinse heerweg staat een eerste kapel van de devotie van de miraculeuze kruisen van Asse, beter bekend als de Kruisborre. De eerste kapel dateert van 1622.
Op de tocht naar de kapelletjes geniet je van een mooi en diep ingesneden landschap.
Op de rustbanken bij de laatste, en tevens grootste kapel kun je bekomen van de steile klim.
Kasteel Hoogpoort
In de afdaling vang je slechts een keer een glimp op van kasteel Hoogpoort.
Dichter bij het kasteel ontnemen de bomen van het park er alle zicht op.
Het neoclassicistische kasteel uit de 18de eeuw werd in 1935 vergroot.
Kasteel Nieuwermolen
Het L-vormige waterslot in de Dilbeekse deelmeente Sint-U1riks-Kapelle werd opgetrokken in traditionele bak- en zandsteenarchitectuur van de 16de-17de eeuw en kende in de 18de-19de eeuw aanpassingen.
Doordat alle terreinen privé zijn, kun je de bijbehorende 19de-eeuwse watermolen op de Nieuwermolenbeek jammer genoeg niet bezichtigen.
Hopvelden
Hopvelden worden steeds schaarser in de streek tussen Aalst en Asse.
De vrouwelijke bloemen leveren de hopbellen, waarvan de schubben bezet zijn met kliertjes, die een geel poeder, hopmeelof lupuline, bevatten.
Bierbrouwers gebruiken het poeder om aan bier een licht bittere smaak, een aangename geur en een grote duurzaamheid te geven.
Vroeger gebruikte men voor de hopteeltstaken van 6 à 10 m hoogte.
Nu laat men de plant s1ingeren langs de schuine klimdraden van tot 1,50 m hoge horizontale draadnetten.
Vertrekplaats: De kerk van Hoegaarden. Die bereik je door de E4O te verlaten bij afrit 25- Tie- nen en de N29 richting Geldenaken/Jodoigne te volgen. Na 1 km kun je rechts naar het cen- trum. Parkeren kan op het gemeenteplein voor het gemeentehuis (zaterdag is marktdag).
Afstand: 13 km,
Aard van de weg: Verkeersarme asfaltwegen, ruilverkavelingswegen, tweesporenwegen en aardewegen. Modderig na regenweer. Kan bij droge weersomstandigheden ook met buggy's en begeleide rolstoelen als je enkele varianten volgt.
WAT KOMEN WE TEGEN
Sint-Gorgoniuskerk van Hoegaarden Het monumentale gebouw is opgetrokken in Gobertangesteen, die de rococo-elementen nog beter tot uiting brengt.
Samen met het kapittelhuis, waar vroeger de kanunniken van de collegiale kerk woonden, en de hoeve Arendsnest vormt de kerk een pittoresk geheel en weerspiegelt ze de welstand van de Hoegaardse brouwers.
Molen van Meldert In een doorkijkje tussen de bomen krijg je de gerenoveerde watermolen van Meldert in het vizier. Hij stond er al in 140B.
Sint-Ermelindiskapel en -kerk Je loopt eerst langs de 17de-eeuwse kapel ter ere van Sint-Ermelindis, die volgens de legende rond 600 in Meldert gestorven en begraven zou zijn.
De kerk was eerst toegewijd aan de heilige Bartholomeus, maar de lokale cultus van Sint-Ermelindis bracht mee dat de kerk in I801 aan haar werd toegewijd.
Het oudste deel is romaans en dateert uit de late 12de eeuw. Binnen overheerst barok met onder andere vier reliëfs met gebeurtenissen uit het leven van de heilige Ermelindis. Ze werd aangeroepen tegen lamheid, koorts en oogpijn.
Kasteelpark Meldertbos Je loopt langs de vervallen gotische inrijpoort van het kasteelpark Meldertbos. Rechts ligt de Prins Kardinaalhoeve met de ruïnes van de woontoren of donjon
Bewegwijzering :Zeshoekige groenwitte borden van de wandelroute Rooigemsebeek.
Aard van de weg : Een bont allegaartje van ver- harde wandelpaden, wegen, kasseistroken en zand- en grintpaden.
Aanbevolen vertrekpunt : Aan de Sint-Hilariuskerk in Mullem.
Mullem ligt vlak bij de N60 Gent- Oudenaarde. In de Mullemstraat is er slechts beperkte parkeergelegenheid.
Vertrekken kan eveneens in Lede (Kruishoutem), Wannegem (Kruishoutem) of Huise (Zingem).
Eten en drinken Tijdens het weekend zitten In De Kroon en Ter Motte in Mullem vaak eivol.
Onderweg kun je op adem komen in de cafés In den Hert in Lede en De Vaderlander en Tonneke in Huise.
Het meest opvallende in Mullem zijn de gebouwen, die allemaal dezelfde kleuren hebben: okergeel geschilderde muren en een rood pannendak. Behalve enkele goed bewaarde boerderijen vind je er een kerk, een oud schooltje en een paar café-restaurants. In een park op de heuvelflank ligt het kasteel van Mullem. Achtereenvolgens woonden hier de heren van Mullem, Cabilliau uit Oudenaarde en Lepoivre. In de 19de eeuw was 'het Kasteeltje' een school en tevens het woonhuis van de onderwijzersfamilie Henri Stijns.
In herberg In de Kroon vonden destijds de opnamen plaats voor de televisieserie Hard Labeur.
De okergele kleur wees op de afhankelijkheid van het kasteel toentertijd.
DE ROUTE
Zodra de dorpskom achter je ligt, en je je tussen de velden bevindt, krijg je gezelschap van de Rooigemsebeek.
Een informatiebord vertelt dat je hier het wachtbekken van Mullem passeert, een van de zes wachtbekkens die de waterhuishouding in de ruilverkaveling regelen.
Rechts voor je zie je een heuvelkam met aan het einde de kerktoren van Huise.
Waar je het Prinsenhof kruist, steek je de grens over tussen Mullem en Huise, tevens de grens tussen Oudenaarde en Zingem. Een volgende bord vertelt dat je je in een vloeirietveld (verkorting mogelijk) bevindt.
Een vloeirietveld is een natuurlijk waterzuiverings- station. Het riet filtert het afvalwater zodat het schoon in de Rooigemsebeek terechtkomt.
Een vistrap is de volgende verrassing: een trap, bestaande uit kleine, trapvormig aangelegde niveauverschillen, gebouwd om het de vissen naar hun zin te maken.
Aan de Ledepontweg in Lede , dat bij Kruishoutem hoort, is eveneens een verkorting mogelijk.
Er volgt een tweede wachtbekken, een vochtig weidegebied met knotwilgen.
Het bos dat je aan je linkerkant aantreft is het kasteelpark van kasteel De Ghellinck. Het kasteel werd in 1785 bewust op deze hoogte gebouwd, zodat de heer des huizes vanuit de volle natuur uitzicht had op zowel Gent als Oudenaarde.
Het volgende dorp dat je tegenkomt is Wannegem .
Liefhebbers van Vlaamse wielerklassiekers zullen een belletje horen rinkelen bij het horen van zowel Wannegem als Lede.
Aan de splitsing Hulsapontweg/Nokerepontweg is een verkorting mogelijk.
Wannegem mag zich ook de trotse bezitter noemen van een houten staakmolen, de Schietchampettermolen. Een merk- waardige naam die op een waar gebeurd feit berust, want ooit schoot een veldwachter (champetter) een kogel in de molenkast.
Vlak bij Huise passeer je nog een molen: de Huisekoutermolen, ouder dan de vorige. In de dorpskom van Huise zul je merken dat de kerktoren van Huise nogal lijkt op die van MulIem.
Vanaf de weg die je opnieuw naar de N 60 leidt, zie je bij helder weer zonder problemen de torens van Gent.
Zowel de Lange als de Korte Aststraat hebben hun naam ontleend aan een cichoreidrogerij, een 'ast', aan de rand van het kasteeldomein. Ook het kasteel staat trouwens bekend als het kasteel Ter Ast.
Mullem is nu echt heel dichtbij. DE KERK VAN LEDE
De Schietchampetter van Wannegem De Huisekoutermolen
Hemelsbreed 2,5 km ten noordwesten van het centrum van het mooie Borgloon staat het kasteel ven Ruilingen , met erbij een uniek fructuarium.
Het kasteel begon zijn carrière in de 12de-13de eeuw wellicht als een versterkte herenhoeve, maar werd kort na 1618 vervangen door een Maaslands waterkasteel dat in 18de-19de eeuw werd aangepast, maar dat eind 1920 in vlammen opging. In 1921-1935 werd het ingrijpend gerestaureerd. In 1978 kocht het Limburgse provinciebestuur het domein aan. Het kasteel is tegenwoordig een hotel-restaurant, het park evolueerde tot een interessant eiken-haag-beukenbos en het fructuarium is een boomgaard naar oud model.
Je bent nog maar nauwelijks vertrokken of je steekt de Herk al over, een zijriviertje van de Demer in een vallei die grotendeels is volgeplant met canada's.
In Berlingen laat je de neoclassicistische Sint-Agathakerk links liggen en bij een ongewoon hoekpand duik je voor geruime tijd onder in een verrukkelijk landschap met bijna uitsluitend hoogstam- en laagstamboomgaarden, in de lente een grote bloesemdroom, in de late zomer en herfst een enorm fruitfeest.
Bij de noordgrens ervan passeer je een karakteristiek Haspengouwse vierkantshoeve, de Canadawinning, en kom je uit bij de 17de-eeuwse, barokke kluiskapel van Detersloven , die tot 1878 bewoond was,
Interieur: een piëta (omstreeks 1500) en zes 18de-eeuwse bidbanken.
Aan de koormuur (buitenkant): een vroeg-16de-eeuws calvariekruis,
Voorbij het landelijke café De Passant daal je af door alweer ontelbare boomgaarden.
In Bèrlingen moetje andermaal door het dal van de Herk, onder meer voorbij de Nieuwe Malen , een vroegere watermolen, maar weinig bezienswaardig.
Het wandelweggetje kronkelt zich door een aantrekkelijk landschap. Het sluit aan bij een vroegere spoorwegbedding , nu een prachtig stuk holle weg, die naar de kleine woonkern van Kuttekoven en naar een Mariakapel leidt.
Maar je loopt alweer een ander gehucht tegemoet: Herten.
Daarbij passeer je een 17de- eeuwse kwadraathoeve , met een groot portaal met een wapenschild en links en rechts van de ingang nog twee schilden van de abdij van Herkenrode. De hoeve staat bij het kasteel
De Klee (19°7), art-nouveaustijl, en wordt omringd door een klein park.
Verderop wandel je, even voorbij een i-bord (informatie), alweer door onafzienbare boomgaarden en bij de geasfaltearde dwarsweg rakelings langs Herten.
Het laatste stuk van de wandeling verloopt heel rustig over een landelijk weggetje, ongeveer parallel aan de loop van de Herk en voorbij een boerderijtje, omgevormd tot een' verrukkelijk buitenverblijf .
Je wandelt voorbij het kasteel, het fraaie Jachthuis (herberg in een bijgebouw) en door de tuin
het park in en tot slot langs het fructuarium, een levend museum van fruitvariëteiten, met niet minder dan tachtig kersen- en zestig pruimenvariëteiten, met per ras een drietal bomen.
Het geheel is, ter bescherming tegen onguur weer, omzoomd met de vermaarde siroopperen van Borgloon. De fruitvariëteiten dragen vaak opmerkelijke namen, bijvoorbeeld voor de kersen Dikke Loen, Rotzak, Vroege van Gelmen, en voor de pruimen Steen op Steen (pruim met twee pitten) en Sanctus Hubertus.
dicht bij 28 wandelt u langs een diepe oranjekleurige zand put. De steile wanden zijn begroeid met bomen die zich dapper in het zand vasthouden. Maar dat lukt niet altijd goed: erosie schuurt het zand tussen de wortels weg. Een knap natuurmonument! Helaas verraden wielsporen dat quads en mountainbikers hier soms passeren en de erosie alleen maar versnellen.
. Bij knooppunt 20:
vogelkijkhut bij het Zwart Water.
. Tussen knooppunt 20 en 28:
een van de mooiste stukken van de route. Een vrij smal bospad slingert zich langs brede zandvlakten. donkere dennen en gemengde bossen vol leven.
Aan het heuvelachtige parcours zult u merken dat het mooie natuurgebied De Witte Bergen vlakbij ligt.
. Tussen knooppunt 15 en 16:
picknicken! Als u voor u vertrekt een hapje in uw rugzak stopt, kunt u halthouden bij de nieuwe picknicktafel. U hebt uitzicht over een uitgestrekte zandvlakte.
waar door deskundig natuurbeheer
ook de heide opnieuw een kans krijgt.
. Tussen knooppunt 15 en 17:
eerst gaat u door een prachtig stukje natuur, alleen voor voetgangers toegankelijk. Dan, na het oversteken van de drukke weg, wandelt u voorbij sportcentrum Ter Heyde.
De taverne heeft een groot zonneterras op de eerste verdieping.
Voor kinderen is er een speeltuintje. Wie energie te veel heeft, kan zich wagen aan een partijtje tennis of een spelletje paddle-tennis, een soort kruising tussen squash en tennis.
Het wordt gespeeld op een klein veldje omringd door muren en hoge draad.
Ter Heyde, lichtaartseweg 216/1, Herentals, 014-22 1622.
. Tussen knooppunt 17-18- en 31:
op dit stukje valt u van de ene verbazing in de andere. U wandelt langs het Moerven, een grote vijver waarvan het oppervlak voor een groot gedeelte bedekt is door bloeiende waterlelies.
Een nieuw bankje kreeg terecht de vermelding: 'Hier zit je goed'. Wat verderop een oude dennenboom vol holen die bezet worden door een heus mierennest met vliegende mieren.
Nog verderop vennen: aan de ene kant omringd door een grassoort met zaden als pluizig katoen, die van ver net grote witte bloemen lijken.
Aan de andere kant een ven met gele plomp en een tapijt van drijvende bladeren, met bloemkopjes die boven het water uitsteken.
Hier en daar zijn de bossen ook nog bedekt met een deken van frisgroene varens. Prachtig!
. Bij knooppunt 31:
Camping Korte Heide ligt recht tegenover Bobbejaanland - het vrolijke gejoel weerklinkt geregeld in de verte. U vindt er een leuke taverne en een zwemvijver.
Voor kinderen zijn er gocarts te huur. Camping Korte Heide, Olensteenweg 40, 2460 Lichtaart, 014-55 32 94, www.kempencampings.be
. Tussen knooppunt 29 en 31:
hier wandelt u door een woonwijk. Wat een schril contrast met de rijke natuur van het andere deel van de route. Even opletten: de historische Sint-Rochus- hoeve is geen taverne meer, ze wordt verbouwd.
De Heer Jef Verbist meld ons op 14-07-2011 het volgende In de uitleg over de Snepkeswandeling lees ik dat, tussen knooppunt 29 en 31, de Sint Rochus hoeve verbouwd wordt. Deze verbouwingen zijn ondertussen al een hele poos afgerond en de ST Hubertushoeve (nieuwe naam van de zaak) is tussen de maanden april en oktober, bij goed weer, alle dagen open. Groeten, Jef Verbist
Wouter melde dat er 2 knooppunten zijn bijgekomen 80-81 Wij hebben de wandeling in de omgekeerde richting gedaan en vonden dat eigenlijk veel mooier omdat je dan in de bebouwing begint en alsmaar meer de natuur inwandelt ipv omgekeerd. Groeten Wouter AANPASSING OP 23-09-2012
Het was een zeer mooie wandeling. Er staat alleen één foutje in de beschrijving: na knooppunt 17 volg je nog eerst 18, alvorens aan 31 te komen. Dat zorgde even voor wat verwarring, maar we hebben het uiteindelijk toch gevonden. Raf Valcke Aangepast op 11-03-2013
Ten noorden van de Kleine Nete, tussen Herentals en Kasterlee, vind je heel wat landduinen. Ze steken zon 25-30 meter boven de zeespiegel uit en dateren uit de late IJstijd. Ik ben zelf net iets te jong om het nog allemaal meegemaakt te hebben, maar naar verluidt had je toen fikse noordenwinden, die heel wat zand ons kant uitbliezen. Waar dit zand op een hoopje werd geblazen, ontstonden duinen, ertussenin verzamelde zich het water en kreeg je vennen.
Bewegwijzering : Witte zeskante bordjes met blauwe pijl
Bericht van Marc Massart op 05/07/2009
Opgepast want het traject van het Netepad is gewijzigd. Het traject die op de site beschreven staat is onbewandelbaar geworden en gaat zelfs over privé terrein. Het traject is bezaaid met netels vanaf de plaats waar je naast de Oude Nete wandelt. Gelieve toerisme Mol te gebruiken om het juiste traject te bekomen.
Legende : 1 = Vertrekpunt en aankomst 2 = Sint Antoniuskapel 3 = Lea's Neerhof
HET NETEPAD Laarzen of stevige wandelschoenen zijn geen overdadige luxe om het Netepad te bewandelen. Centraal in deze wandeling staan de Neten die door drassige beemden kronkelen zoals de spaghetti- slierten in de kom van een Italiaanse Mama. Weilanden omzoomd met knotelzen vormen een lappendeken met populieren bossen zo statig als kathedralen. En Iet op het einde van de trip, langs de wandelweg achter de Molse Nete, eens goed op het Solferkot en het Wettewa-leerpad.
Parcours
We stappen de sporthal naar buiten en kiezen resoluut voor links tot we over de Nete zijn. Net over de brugleuning draaien we rechts. We volgen het Heipaadje door elzenbroeken tot we aan de laterale weg langs de Zuiderring komen: de St.-Jansstraat.
Deze volgen we links tot aan het Kruispunt met de Molderdijk. Hier gaan de 5 en 6 km rechtdoor, de andere met - o.a. de 7km - afstanden steken de Zuiderring over.
Het solferkot
Op de Wandelweg staat langs de oever van de Nete het gerenoveerde 19de eeuwse 'wolwashuisje: waar vroeger de schapenwol gewassen en gedroogd werd. Het huisje, dat ook het 'solferkot' werd genoemd, is het laatste overblijfsel van de vroegere wolindustrie in Mol. De naam 'solferkotteke' komt van de ongeverfde schapenweefsels met hun natuurlijke lichtbeige kleur die door zwaveldampen tot helderwit gebleekt werden.
Wettewa
Nog langs de Wandelweg is het project 'Wettewa' uitgebouwd dat uit acht toestellen en informatiepanelen bestaat. De 'Asymmetrische wip: 'Spiegelbeelden' en de 'Fietsconstructie' zijn daar voorbeelden van, samen met vier panelen van de nucleaire instellingen en bedrijven. Die geven een overzicht van de delen van de nucleaire brandstofcyclus die in België bestaat
Start :Op het Wezemaalplein in Wezemaal (genoeg parking,gratis)
Bewegwijzering :zeer goed, zeskante bordjes met rode letters Wijngaardwandeling
Parcours : verharde en onverharde wegen en heuvelachtig,maar met prachtige vergezichten
Hageland is naast wandelland ook wijnland.
Op de Wijngaardberg in Wezemaal kan je beide combineren.
Vertrek aan het "Bezoekerscentrum voor de Hagelandse Wijn" voor een 7,7 km lange tocht (Wijngaardbergwandeling). Die brengt je naar locaties waar vroeger uitbundige wijngaarden groeiden en bloeiden en waar men vandaag terug met deze traditie heeft aangeknoopt.De oude wijnmuur getuigt nog steeds van een geestrijk verleden. Op de flank van de berg is er een prachtig uitzichtpunt. Bij goed weer ontvouwt het Hageland zich onder je voeten. Je wandelt tussen boomgaarden en doorheen een majestueus beukenbos. Rillen kan je doen bij de 'Duivelsput', genade afsmeken bij het monumentale Heilig Hart beeld. De vergezichten op het heuvelend Hageland maken de natuurervaring compleet. Opgelet! Deze wandeling is niet geschikt voor kinderwagens of mensen die minder mobiel zijn.
Tijdens onze wandeling kwamen we een man tegen die zich voorstelde als de bewaker van de berg.
Iemand die duidelijk heel veel van de streek en de wijngaardberg afwist, en die ons ,het was vandaag helder
en redelijk klaar weer , ons de richting wees (bovenop een uitzichtpunt van de berg) naar Brussel waar we
tot onze grote verbazingde bollen van het atomium zagen blinken in de zon, de kontroletoren van Zaventem
aanwees en nog veel meer.We hebben werkelijk een leerzaam half uurtje met die man doorgebracht .
Vergeet zeker niet ook voor je vertrek even in het bezoekerscentrum zelf binnen te lopen. In dit prachtig gerestaureerde negentiende-eeuws, neogotisch gebouw krijg je via multi-mediapresentaties en panelen een inzicht in het plaatselijke wijnleven van verleden en heden. En wil je de Hagelandse wijn ook proeven? Dan eindig je je wandeling in het dorpscentrum in het café ´Bij Boeres´.
Op het terras is het heerlijk genieten van een zonnig glas ´Hagelander´.
De Wijngaardwandeling behoort tot het wandelnetwerk Wingevallei
Dit prachtig gerestaureerde café van 1620 heeft veel van zijn oude glorie bewaard. Het zit vol authentieke elementen uit vroegere tijden. Proef hier de Hagelandse wijn en laat u één van de vele streekgerechten serveren. Raadpleeg ook de website voor de kalender die bol staat van activiteiten.
Openingsuren Elke dag open: van 10.30 uur tot 1 uur Maandag gesloten