HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
16-04-2008
Wijngaardbergwandeling
Wijgaardwandeling Wezemaal
Afstand :8 km
Start :Op het Wezemaalplein in Wezemaal (genoeg parking,gratis)
Bewegwijzering :zeer goed, zeskante bordjes met rode letters Wijngaardwandeling
Parcours : verharde en onverharde wegen en heuvelachtig,maar met prachtige vergezichten
Hageland is naast wandelland ook wijnland.
Op de Wijngaardberg in Wezemaal kan je beide combineren.
Vertrek aan het "Bezoekerscentrum voor de Hagelandse Wijn" voor een 7,7 km lange tocht (Wijngaardbergwandeling). Die brengt je naar locaties waar vroeger uitbundige wijngaarden groeiden en bloeiden en waar men vandaag terug met deze traditie heeft aangeknoopt.De oude wijnmuur getuigt nog steeds van een geestrijk verleden. Op de flank van de berg is er een prachtig uitzichtpunt. Bij goed weer ontvouwt het Hageland zich onder je voeten. Je wandelt tussen boomgaarden en doorheen een majestueus beukenbos. Rillen kan je doen bij de 'Duivelsput', genade afsmeken bij het monumentale Heilig Hart beeld. De vergezichten op het heuvelend Hageland maken de natuurervaring compleet. Opgelet! Deze wandeling is niet geschikt voor kinderwagens of mensen die minder mobiel zijn.
Tijdens onze wandeling kwamen we een man tegen die zich voorstelde als de bewaker van de berg.
Iemand die duidelijk heel veel van de streek en de wijngaardberg afwist, en die ons ,het was vandaag helder
en redelijk klaar weer , ons de richting wees (bovenop een uitzichtpunt van de berg) naar Brussel waar we
tot onze grote verbazingde bollen van het atomium zagen blinken in de zon, de kontroletoren van Zaventem
aanwees en nog veel meer.We hebben werkelijk een leerzaam half uurtje met die man doorgebracht .
Vergeet zeker niet ook voor je vertrek even in het bezoekerscentrum zelf binnen te lopen. In dit prachtig gerestaureerde negentiende-eeuws, neogotisch gebouw krijg je via multi-mediapresentaties en panelen een inzicht in het plaatselijke wijnleven van verleden en heden. En wil je de Hagelandse wijn ook proeven? Dan eindig je je wandeling in het dorpscentrum in het café ´Bij Boeres´.
Op het terras is het heerlijk genieten van een zonnig glas ´Hagelander´.
De Wijngaardwandeling behoort tot het wandelnetwerk Wingevallei
Dit prachtig gerestaureerde café van 1620 heeft veel van zijn oude glorie bewaard. Het zit vol authentieke elementen uit vroegere tijden. Proef hier de Hagelandse wijn en laat u één van de vele streekgerechten serveren. Raadpleeg ook de website voor de kalender die bol staat van activiteiten.
Openingsuren Elke dag open: van 10.30 uur tot 1 uur Maandag gesloten
lengte: 7 km : De wandeling loopt gedeeltetijk over veld- en boswegen
Vertrekpunt en parkeerplaats: Sint-Mauruskerk te Holsbeek.
Bewegwijzering : Houten palen met schuine kop in gele kleur.
Holsbeek, gelegen ten noordoosten van Leuven, is het grootste en meest bevolkte dorp van de gelijknamige gemeente, die ook de dorpen Kortrijk- DutseI, Nieuwrode en Sint-Pieters-Rode omvat.
De oude dorpskern van Holsbeek met de kerk ligt ongeveer 1 km ten zuiden van de plek waar de Winge een bocht maakt in noordwestelijke richting om zich vijf kilometer verder in de Demer te werpen.
De brede Wingevallei, waarvan de vochtige komgronden ontwaterd worden door diverse lei beken, is grotendeels ingenomen door weiland en aanplantingen van populieren.
In het zuiden van Holsbeek strekt zich van west naar oost een rij Hagelandse heuvels uit. Het zijn de Kesselberg, de Attenhovenberg, de Meesberg, de Chartreuzenberg, de Ramselberg en de Speelberg. Hun soms zeer steile hellingen bleven bebost.
Vanuit het centrum van Holsbeek werden drie wandelingen uitgestippeld. De Chartreuzenbergwandeling
leidt ons langs de hellingen en over het plateau van de gelijknamige heuvel. Een groot gedeelte van
deze tocht loopt door bosgebied, waaronder het Chartreuzenbos, terwijl we ook door enkele prachtige holle wegen wandelen.
Ook de Meesbergwandeling loopt gedeeltelijk over het plateau van een heuvel.
De Bergbroekwandeling daarentegen leidt ons voor het grootste gedeelte door de val/ei van de Winge maar om de wandeling niet helemaal vlak te houden, wordt ook de Ramselberg beklommen.
DE WANDELING
We vertrekken bij de SINT- MAURUSKERK te Holsbeek. Het is een neogotisch gebouw dat ingewijd werd in 191 0 en sindsdien een oudere kerk vervangt waarvan alleen de zandstenen toren basis uit de tweede helft van de 16de eeuw bewaard bleef. Een ingemetselde steen draagt het jaartal 1564. De kerk en de nabijgelegen huizen werden zwaar beschadigd op 28 december 1944, Naast de Sint-Mauruskerk toen een Duitse VI-bom die bevindt zich de oorspronkelijk bestemd was 18de-eeuwse pastorie. voor Antwerpen hier neerviel en ontplofte.
Vanaf de kerk volgen we de Rotselaarsebaan in zuidelijke richting, steken de Nobelbergstraat over en wandelen het Asseltveld in.
Een honderdtal meter verder nemen we, rechts, de Biekedelle.
Waar deze asfaltweg naar links afbuigt, blijven wij rechtdoor de kasseiweg volgen.
We wandelen nu door een delfe of dal. De weg vormde vroeger de enige verbinding tussen het dorp en het kasteel De Bruyn op de Chartreuzenberg en was afgezoomd met statige beuken of "bieken", zoals dat in het Holsbeekse dialect luidt. Deze bomen werden echter geveld tijdens de Tweede Wereldoorlog.
In 1992 werden nieuwe beuken aangeplant. Wetende dat een beuk jaarlijks met 2,5 cm aangroeit in omtrek, zal het dus nog wel een hele tijd duren vooraleer de Biekedelle haar dreefuitzicht van vroeger zal teruggekregen hebben.
Nu wandelen we dus vooral tussen de tamme kastanjes, waarmee de hellingen van de delle begroeid zijn. De tamme kastanje is van oorsprong Zuideuropees en werd naar onze streken gebracht door de Romeinen. In bossen vinden we deze boom meestal terug in de vorm van schaarhout. Na kapping ontwikkelen zich immers nieuwe loten uit de stronk.
De weg buigt linksaf en stijgt nog enkele meters. Vervolgens komen we bij een tweesprong, waar we links ne- men. Hier bleven de oude beuken aan één kant van de weg wel bewaard.
Aan de Kapeldreef gekomen, volgen we deze rechtsaf. ~ We bevinden ons nu op de Chartreuzenberg.
Het plateau was tot in de 1 8de eeuw bebost en werd later ontgonnen voor de landbouw. Een groot deel van het bos was eigendom van het Leuvense Kartuizerklooster of Chartreuse, dat gesticht werd in 1489 en opgeheven werd in 1783. Ook nu nog is dit gedeelte van de Chartreuzenberg grotendeels ingenomen door akkers en weiden.
We volgen de Chartreuzenbergstraat linksaf en wandelen even verder voorbij de voormalige hoeve van het landgoed De Bruyn.
Het domein is genoemd naar Victor De Bruyn (1858- 1931 I, een zeer welstellende rentenier die hier een kasteeltje bouwde. Het diende hem en zijn familie vooral als zomerverblijf, want hun hoofdverblijf hadden ze te Leuven. Victor De Bruyn werd in 1888 burgemeester van Holsbeek en zou dat blijven tot in 1931. Zijn 43-jarig burgemeesterschap is te Holsbeek zeker niet onopgemerkt voorbijgegaan, al werden de meeste van zijn realisaties met zijn persoonlUk fortuin gefinancierd. Zo stichtte hij in 1897 een christelijke lagere school,
in 1910 het bejaardenhuis Sint-Margaretha. Na het overlijden van Victor De Bruyn in 1931 werd zijn nala- tenschap verdeeld onder zijn erfgenamen. Dit had o.a. ook tot gevolg dat een gedeelte van zijn landgoed te Holsbeek verkaveld werd. Het landhuis werd, na de verkoop in 1951, door de nieuwe eigenaar vergroot.
We volgen verder de Chartreuzenbergstraat tot aan de T-wegsplitsing.
WIE DE TOCHT MET 2,5 KM WIL VERKORTEN, NEEMT HIER LINKSAF MAAR MIST DAN EEN WANDELING DOOR HET CHARTREUZENBOS.
Wij volgen de hoofdwandeling, slaan dus rechtsaf en nemen onmiddellijk daarna links.
We wandelen nu aan de noord rand van het Chartreuzenbos, dat hier vooral bestaat uit een aanplanting van beuk. De beuk is een boom met een zeer dichte kruin Dit gebrek aan licht sluit dan ook elke onderbegroeiing uit.
Aan de T -wegsplitsing, raakpunt met de Bergbroekwandeling, nemen we rechtsaf.
Ten oosten van de weg die we nu volgen, bestaat de begroeiing overwegend uit tamme kastanje.
Voorbij een vervallen jachthuisje verandert ook het Chartreuzenbos van uitzicht. De beuken
Sprookjesachtig, geheimzinnig? maken er plaats voor dennen, eerst een perceel met Corsikaanse den, vervolgens één met grove den. Beide naaldbomen zijn makkelijk van mekaar te onderscheiden. De Corsikaanse den met donkergrijze schors is, zoals zijn naam laat vermoeden, herkomstig uit het Middel- landse-Zeegebied.
De grove den, makkelijk herkenbaar aan de roodbruine kleur van zijn bovenaan afgeschilferde stam, is één van de belangrijkste Europese bosbomen met een natuurlijk verspreidingsgebied van de Middellandse Zee tot de poolcirkel.
Bij het eerstvolgende wegenkruispunt nemen we rechts. De tamme kastanje en de Amerikaanse eik vormen de dominante bomen in dit deel van het bos. Op enkele plekken treffen we nog restanten aan van een heidevegetatie.
Verder wandelend daalt de weg af naar de vallei van de Leming beek en komen ook enkele villa's van Hoog Linden in het gezicht. De Leming of Lieming was de bakermat van het Leuvense patriciërsgeslacht Uyten Lieminghen.
In de vallei, aan de Lemingstraat, nemen we rechts.
We klimmen terug de Chartreuzenberg op langsheen de rand van het bos. Bij het begin van de weg staan aan de linkerkant lorken. In tegenstelling tot andere naaldbomen verliest de lork zijn naalden in de winter. Het bos zelf bestaat hier uit beuk, hogerop krijgt de grove den de overhand.
Terug op de Chartreuzenberg, wandelen we nu in noordelijke richting. Voorbij de akker aan onze rechterhand duiken we opnieuw een bos in. Het heeft zich op een natuurlijke wijze ontwikkeld. Berk en zomereik zijn hier dan ook overheersend. Het wordt tevens een duik in de diepte, want we verlaten nu de Chartreuzenberg via zijn steile nooderhelling. Over een afstand van 250 meter dalen we 20 meter.
Op die hoogtelijn buigt het voetpad linksaf en leidt het ons naar een diepe holle weg die we linksaf volgen. Enkele meters verder nemen we rechts Ook deze weg is hol
Voorbij de bocht wacht ons een korte maar steile klim van 10 meter. Van een mooie sportieve wandeling gesproken! Weet echter dat dit de laatste klim is van deze wandeling. Want we slaan
rechtsaf en een voetpad leidt ons nu definitief van de berg naar het brede valleigebied van de Winge te Hols- beek. Achtereenvolgens is er een vlak stukje weg, dan een korte maar zeer steile helling en tenslotte een licht dalende holle weg.
Aan de Kortrijksebaan gekomen, steken we deze over en volgen ze linksaf tot aan de Verhaegenstraat. Hier nemen we rechts. Achter een haag bevindt zich het rusthuis Sint-Margaretha, gebouwd in 1990 bij de plek waar zich tot dan het rusthuis bevond dat was opgericht door Victor De Bruyn, ter nagedachtenis van zijn in 1908 overleden vrouw. Dit "Hospice Sainte-Marguerite" werd in 1992 gesloopt.
Via de Sint-Maurusstraat bereiken we tenslotte terug de kerk van Holsbeek.
Bereikbaarheid Gelrode is gemakkelijk bereikbaar via de N19 Leuven-Aarschot, afslag Gelrode of of via de E 314 afrit 22.
Gelrode werd vroeger nog wel eens smalend "het strooien dorp" genoemd. Een andere bijnaam, "perzikendorp" kreeg Gelrode in de jaren '50 wegens de succesrijke teelt van perziken
DE ROUTE
We beginnen onze tocht in het centrum van het dorp aan de voet van de kerktoren.
De toren van deze typische streekkerk versmelt met de kleur van de omgeving.
De kerk is toegewijd aan de heilige Cornelius en is in de l5e eeuw opgetrokken uit ijzerzandsteen.
De laatste vergroting vond plaats in de 19e eeuw. De heilige Cornelius wordt aanroepen tegen besmettelijke ziekten en in't bijzonder tegen de stuipen (kinderziekte). De jaarlijkse bedevaart en de processie vinden plaats op de eerste zondag die volgt op zijn naamfeest van 16 september.
We volgen de Heldenstraat tot in de eerste bocht en beginnen dan rechts de beklimming van de Eikelberg. Deze heuvel is één der laatste uitlopers van de Hagelandse heuvels ten zuiden van de Demervallei.
Boven op de top krijgen we een panoramisch zicht op het dorp, dat als het ware geklemd zit tussen twee heuvelruggen en zo beschermd is tegen de noorderwind.
Aan het einde van de verharde weg nemen we de zandweg, die we rechtdoor door het groen zullen volgen.
Na een 300-tal meter afgelegd te hebben, zullen we opnieuw een verharde weg ontmoeten, die we bergafwaarts volgen.
We stappen nu door een gedeelte van een uitzonderlijke holle weg.
We nemen in de eerste bocht de weg links voor ons en volgen deze tot net achter het bos, waar we links afslaan, de zandweg in.
Hier betreden we stilaan het landduinencomplex van de 's Hertogensheide, een nog ongerept natuurgebied.
AI kuierend beklimmen we de helling voor ons en we volgen de wandelweg over de kam.
De eerste brede zandweg die we op onze rechterzijde tegenkomen, volgen we naar rechts waardoor we het bos induikelen.
Vanaf de scherpe bocht naar links krijgen we een rechte weg voor ons, dwars door deze merkwaardige den- nenbossen. Laten we genieten van de gezuiverde lucht en het speelse lichtspel door de weerkaatsing op de twijgen. De derde bosweg rechts of de eerste bovenop de helling, volgen we tot het einde toe.
Bij het verlaten van het bos, slaan we links af om uit te komen (naast huis) op de Rillaarsebaan.
Schuin hiertegenover zullen we rechts de holle weg volgen tot we naast en huis (Stertstraat) de Holsbeeksebaan bereiken. Deze weg volgen we bergafwaarts.
We hebben ongetwijfeld al opgemerkt dat we met een grote boog om het dorp heen lopen en het vanuit alle hoeken te zien krijgen.
In de volgende bocht nemen we de veldweg links (Parhofstraat) en volgen deze rechtdoor door één der prachtigste holle wegen van de omtrek.
Als we daar uitkomen, wordt ons een uniek panorama geboden.
Vanop deze heuvel is de gezichtseinder niet beperkt door de onmiddellijke omgeving, maar reikt hij ver buiten de gemeentelijke grenzen.
Na deze welgekomen rustpauze stappen we verder tot we de snelweg bereiken, die hier wat verder de prachtigste vallei van de hele streek heeft verknoeid. We volgen deze evenwijdig tot we opnieuw op de weg terechtkomen (Donkerstraat).
We wandelen naar rechts om wat verder links in de bocht de baan opnieuw te verlaten via de veldweg (Gemeente Bosweg) die we rechtdoor zullen volgen.
De weg (Klarenbos) waarop deze uitmondt, volgen we eveneens tot het einde om dan rechts de Waterloosstraat in te slaan.
Deze veldweg zullen we bergaf blijven bewandelen tot we, na door een lange holle weg te zijn gekuierd, aan de voet van de "Moedermeu1en" terechtkomen.
Deze windmolen dateert van 1682 en werd hier geplaatst in 1839. Hij was de grootste van de drie molens die oorspronkelijk te Mechelen stonden, vandaar de naam "Moedermeulen".
Bewegwijzering : ofwel houten paal met zwart afgeschuinde kop met witte lelie op
Ofwel en ook (recent) een zekante plaatje met groene pijl
De bewegwijzering is zeer goed
BESCHRIJVING:
We verlaten het marktplein en nemen de richting Geel.
Even verder splitst de weg; we nemen de smalle asfaltweg links (Processiestraat).
Bij de volgende splitsing gaan we rechtdoor ,de Engstraat in.
Nog een paar honderd meter en we zitten reeds in de volle natuur.
We komen nu aan een dennenbos.
Hier splitst de weg.
We gaan rechts en we blijven de weg volgen tot aan de kruising met de Speeltuinstraat.
Op het kruispunt vinden we "het kapelletje van de Engstraat". Het draagt het jaartal 1890 maar is ouder.
Aan dit kapelletje volgen we rechts de Speeltuinstraat; ze komt uit op een betonweg, de Jagersweg, die we oversteken.
We komen nu op Alvinnenberg en volgen deze brede weg.
Aan de volgende wegsplitsing nemen we de Kwachtstraat.
We blijven rechtdoor gaan tot we de Kwachtloop kruisen. Hier is het landschap nog praktisch ongerept. Wat verder vinden we in een notedop alle ingrediênten van het Kempisch landschap bij elkaar: een kronkelende zandweg, omzoomd door enkele machtige eiken, en aan weerszijden een afwisseling van brem, heide, den; met els en berk afgeboorde beemden.
Onze weg loopt nu uit op een brede zandbaan tussen dennenbossen.
Hier gaan we linksaf en we volgen deze weg tot we aan "de Hutten" komen. Vroeger stond hier een kluizenaarshut. Bij een driesprong, op een verhevenheid en omgeven door hoge beuken, staat een kruis, "het kruis van de Hut". Volgens de legende werd het opgericht op de plaats waar eens een boze ridder door de aarde werd verzwolgen.
Aan het kruis slaan we links af, de Bredestraat in.
We blijven de Bredestraat volgen tot aan het gasthof De Luihoeve.
Dit is het aangewezen moment om even te verpozen.
We nemen nu de Kluterstraat, tegenover de Luihoeve, en bij de eerste splitsing gaan we linksaf.
Deze weg komt uit op de Alvinnenberg waar vondsten werden gedaan die terug gaan tot de late Bronstijd.
Een vijftigtal meter verder gaan we linksaf, juist aan een betonnen elektriciteitspaal; de weg daalt en loopt uit op een dwarsweg, waar we opnieuw linksaf gaan.
Wat verder kruisen we de Kwachtloop. Hier bevond zich in vroeger dagen een der Meerhoutse schansen.
De weg kronkelt door de bossen en we komen aan de betonweg Geel-Meerhout die we oversteken omvia de Grote Hoeve, het H.-Grafinstituut en het rusthuis De Berk naar onze wagen terug te keren.
Meerhout is gekend als wandeldorp. De prachtige landelijke omgeving werkt verkwikkend op het gestel en het gemoed. Kiezen kunt u uit een rijk aanbod: Drossaardpad, Boerenkrijgpad, Drevenpad, Weverspad, Molenpad, Ezelspad, Dwaallichtenpad, Sint-Jorispad, Kanaalpad. Deze paden zijn bewegwijzerd en praktisch allemaal voorzien van een aangename tussenhalte. Uiteraard kunt u ook rustig genieten van een wandeling aan de oevers van de Nete en een rustpauze nemen aan de watermolen.
Locatie : Diverse startplaatsen Openingsuren : Steeds bereikbaar Adres : VVV Pastoor Van Haechtplein 12 2450 Meerhout Telefoon : 014 301540 Fax : 014 301540 Email : vvv-meerhout@mail.be
Langs het snelwegennet : Komende van Brussel, de E19 nemen in de richting Bergen/Paris. Uitrit N° 21 Halle, nemen in de richting van Lille/Doornik volgen van de E429 (A8). Op deze E429, uitrit N° 24 Rebecq/Quenast, nemen in de richting Quenast.
Lengte wandeling : 9 km 481 meter of 8 km 800.
Duur wandeling : 2:15 uur
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen
Moeilijkheidsgraad : rustige en gemakkelijke wandeling
We vertrekken aan de kerk van Quenast , met de rug naar de kerk vertrekken we links en volgen de Rue Maurice Lange en dit 833 meter tot aan het Bois du Chenoi daar volgen we links langs het bos tot aan het kerkhof 544 meter. We gaan de Tweesprong links voorbij en volgen nog 147 meter tot aan een T-splitsing , waar we rechts de Chemin Vert in slaan en volgen deze 427 meter tot aan het Chateau de Chenoi aan onze rechter zijde.
We wandelen verder nog 284 meter tot aan de eerste Tweesprong en slaan rechts in de Chemin du Sparou en wandelen deze door tot op de hoogte van een hoogspanningslijn en slaan hier links af.Aan onze rechter zijde zien we in de diepte de Zenne stromen.De straat blijven we nu verder rechtdoor volgen en dit 332 meter tot onder een hoogspanningslijn door , waar we rechtdoor Rue du Moulin 484 meter volgen , trouwe wandelaars gaan dit stukje van één van de vele wandelingen nog herkennen.
We volgen Rue du Moulin in een bocht naar links komen zo op een T-splitsing uit waar we links in slaan de Chemin de Froye en dit over een afstand van 363 meter tot onder een hoogspanningslijn aan een kruispunt.We steken deze over en gaan rechtdoor en dit over een afstand van 869 meter tot aan een T-splitsing (rechts van ons stroomt het riviertje De Froye).
Aan de T-splitsing gekomen slaan we links af en volgen 224 meter tot in een bocht waar we rechts houden.We volgen deze weg tot aan een T-splitsing waar we voor ons de A8 hebben.Nu slaan we links af en wandelen in het verlengde met de A8 en dit 452 meter , dan slaan we links de Rue Quenestine in en dit over een afstand van 1008 meter we zijn nu in het gehucht Petit-Bruxelles.
We komen nu aan een Y-splitsing , waar we schuin rechts de Rue Petit-Bruxelles in slaan , we volgen deze straat nu 353 meter tot bijna aan het laatste huis van dezelfde type aan de rechterkant , we slaan daar een wegje links in en volgen deze 375 meter tot aan een T-splitsing. Aan de T-splitsing slaan we links de Rue Thieubecq in en volgen deze 266 meter tot aan een Y-splitsing.
We houden nu links aan en volgen de Chemin du Croly 627 meter en dit tot aan de kerk ons vertrekpunt .
WEETJES
--Quenast is een voormalige Belgische gemeente in Waals-Brabant die in 1977 opging in Roosbeek. Quenast dankt zijn naam aan de Zenne die door het dorp stroomt en vroeger Kenaast genoemd werd.
Het dorp is vooral bekend om zijn porfier-groeve die de grootste dagbouwgroeve van Europa is. Ook Brouwerij Lefebvre, bekend om zijn typische bieren (Barbar, Blanche de Bruxelles), is in Quenast gevestigd. In 2002 werd een zelden geopende wielerbaan in het dorp gebouwd
In het gebied van de deelgemeente bevinden zich twee wouden: het woud van Neppe en het woud van Chenois. Daarnaast zijn er nog enkele buurtschappen die deel uit maken van de deelgemeente, waaronder Le Coin Perdu en Le Petit Bruxelles.
Vertrek van de wandelingen is aan het hotel. Wandeling 1 is 7 km en gaat richting Jukken Wandeling 2 is 9 km en gaat naar Karlshausen Opgelet ; drinken meenemen
BORGLOON. : Romeinse sporen in de schaduw van een middeleeuwse stadje.
STADHUIS EN KANUNIEKENHUIS
We vertrekken met de wandeling aan het stadhuis van Borgloon. Langs de middeleeuwse burcht. We komen langs het Speelhof met het Kanuniekenhuis. Dan wandelen we langs de Graaf de middeleeuwse omwalling van het gravenstadje. Spijtig dat alleen de contouren van de omwalling bewaard gebleven zijn. We komen aan de Mot vallei, met het motkasteel en de wijngaarden, hier hebben we een prachtig zicht op de Motvallei.
We dalen af en klimmen dan terug en steken de steenweg over. Nu wandelen we naar Bollenberg. Het golvend landschap, de weilanden en de plantage hier is het volop Katarakt landschap. We komen aan de perenweide waar bij de opname van de serie de kersentoren stond, de eigenaar heeft de toren afgebroken, Katarakt wandelaars zijn niet welkom op zijn eigendom. Een mooi stukje erfgoed is hier verloren gegaan.
MOTVALLEI
PANORAMA OP BORGLOON
Wij bevinden ons nu in het natuurgebied Bollenberg en komen zo op de Romeinse Kassei, de weg die gedurende 2.000 jaar een belangrijke rol speelde in Haspengouw. Nu is het een van de mooiste fiets- en wandelwegen die we kennen met prachtige gebouwen in de onmiddellijke omgeving. We wandelen de hoogstam kersenweide in waar de rustbank ons uitnodigt om even te verpozen in dit prachtige landschap. We vervolgen onze weg en hebben een prachtig zicht op het kerkje van Grootloon.
RUSTBANK KERSENWEIDE
KERKJE GROOTLOON
Het golvend landschap met fruitplantages en helling bossen en akkers is speciaal en pooi, we wandelen over het golvend landschap en genieten van de vergezichten die ons ten deel vallen. Nog een panoramisch zicht op het gravenstadje met de kerktoren als opvallend herkenningspunt.
Nu dalen we af en komen uiteindelijk terug aan de steenweg die we terug overstekken. We klimmen langs de Oude berg en passeren nog een paar mooie oude huizen. Zo komen we terug aan het stadhuis. ROMEINSE KASSEI
KANUNIKENHUIS
NATUURLIJK ZIJN DEZE WANDELING ALTIJD MOOIER ALS DE BLOESEM ER BIJ IS
Afstand : 8 km Vertrek : Aan de kerk van Bergom-Herselt Bewegwijzering : Kleine vierkante plaatjes op houten paal met het opschrift van de wandeling De bewegwijzering is goed aangegeven en zelfs in twee richtingen te wandelen Aard van de weg : Als het geen dagen geregend heeft goed begaanbaar
DE ROUTE : We zijn nog eens teruggekeerd naar Westerlo " DE PAREL DER KEMPEN" Ze zijn daar trouwens bezig met het aanleggen van een wandelroutenetwerk waar de kaart begin maart beschikbaar zal zijn. Dat netwerk loopt van westerlo-tongerlo-herselt-bergom-blauberg
We zijn vertrokken op het kerkplein van Bergom-Herselt ,genoeg parking Vanop de parking,met de rug naar de kerk, rechts de "hoge dreef " in Op het einde links, de vroegere mooie beukendreef in, nu gerooid, tot aan het bruggetje over de grote nete en daar zie je het eerste plaatje van deze wandeling. Nu gaan we rechts ot aan de oude es. We volgen de wandeling en komen onder ander tegen : -Markt van Westerlo met zijn oude linde -de voetgangerstunnel -de kantine van de gepensioneerde (schappelijke drankprijzen) -de jeugdherberg het boshuis -het kruispunt "de ster", waar 8 wandelwegen samenkomen en ook een piknikhut is -de beeltjes -de kwarekken -het waterzuiveringsstation en nog veel meer
Afstand : 8 km Vertrek : Aan de kerk van Olen-Centrum Bewegwijzering : zeskante plaatjes met gele pijl
De wandelplaats is gelegen in Belgie, provincie Antwerpen, zowat halfweg tussen Antwerpen en Hasselt en is makkelijk te bereiken via de autosnelweg E313.
Steden of gemeenten in de buurt van de wandeling zijn: Herentals, Geel en Westerlo. De startplaats bevindt zich in de gemeente Olen.
De wandeling start op het marktplein van Olen.
We starten onze wandeling richting Herentals, m.a.w. van het gemeentehuis, richting "de drie potten".
Bewegwijzering: houten paal met rood vierkant en pijl.
Aard van de weg: grotendeels verhard, maar ook de onverharde stroken zijn comfortabel.
Vertrekpunt: parkeerterrein voor de kerk van Groot-Gelmen.
In afwachting van de Kataraktroutes is deze toch al heel dichtbij de locaties
Ontdek de vier Katarakt-wandelroutes die je elk een specifiek facet van Haspengouw laten ontdekken. Een handige brochure beschrijft de vier wandelingen in detail. Ze kost 2 euro. Bestel ze via de Katarakt Info.
Helshoven: fruitplantages langs holle wegen Een mythische kapel, een heks in de bomen, glooiende landschappen, prachtige panoramas en holle wegen. Deze wandeling naar het authentieke Haspengouwse dorpje Mettekoven betovert je van begin tot einde.
Borgloon: Romeinse sporen en een middeleeuwse stad Prachtige natuur, wijngaarden, een oude heerbaan, de fauna en flora van een bronnengebied, fruitplantages en vergezichten. Deze wandelroute voert je door een stiltegebied in de schaduw van een middeleeuwse stad.
Groot-Gelmen: historisch erfgoed en kersenbomen De oudste herberg van Limburg, imposante vierkantshoeven, sfeervolle vergezichten, holle wegen, een charmant natuurgebied en veel kersenbomen... Op deze tocht adem je elke meter de sfeer van Haspengouw en Katarakt. Dit is een "laarzen-route" en gezien de niet verharde paadjes en de hellingen niet geschikt voor buggy's.
Mechelen-Bovelingen: Droog-Haspengouw op zijn best Een pastorie die je alle geheimen van de opnames toont, oeverloze gouden akkerlanden, verrassende natuurpracht en een pittoresk kerkdorpje ... Droog-Haspengouw ontplooit hier al zijn rustige charmes voor jou.
De routes zijn bewegwijzerd met zeskante bordjes met een gekleurde bol en opschrift Katarakt
DE ROUTE VAN GROOT-GELMEN Je stapt links door de Groot-Gelmenlaan tot je vrij scherp rechts de Mettekovestraat in moet. Nog voor je Groot-Gelmen goed en wel hebt verlaten, wandel je langs een groot kasteeldomein. Dit kasteel de la Motte gaat terug tot de 14de eeuw, toen er een mottetoren of burcht stond. Nu bezit dit door grachten omgeven complex een groot boomrijk park en kun je er even verpozen op het gezellige taverneterras (na de wandeling uiteraard).
Voorbij het kasteel duik je tot Mettekoven de boomgaarden in. Het dorp is maar een kort intermezzo voor een volgende reeks boomgaarden. Aan je linkerzijde staat eerst een boomgaard met kersenbomen. Verderop voeren appelen en peren de boventoon. In Mettekoven wandel je langs de mooie Haspengouwse vierkantshoeve Martenshof. Voorbij het dorp klim je naar een plateau. Ook hier groeien vooral boomgaarden. Het panorama is er onovertroffen. De kerktorens die aan de einder tussen de boomgaarden uitsteken, zijn nauwelijks te tellen. De grote kern rechts op de heuvel is het fruitstadje Borgloon.
Bij een kruispuntje sla je links af. Je stapt nu over de Romeinse Kassei. Hier staat een klein heksenmonument. In 1667 werd er het doodvonnis uitgesproken over de heks Tjenne. De brandstapel waarop ze levend werd verbrand, stond 200 m verder oostwaarts, onder de Tjenneboom. Wandel even naar die boom, want je kunt er van een fraai uitzicht genieten.
De weg die je bent ingeslagen, volg je nu ruim 2,5 km. Je loopt hier over het goed bewaarde tracé van de oude Romeinse heerbaan die Keulen met Bavai verbond. Tongeren was een van de belangrijke haltes onderweg. Je merkt dat de Romeinen uit veiligheidsoverwegingen hun wegen in de hoogte aanlegden. Onderzoek wees uit dat er langs de weg gemiddeld om de 800 m een villa stond.
Langs de Romeinse weg steek je de Herk over en bereik je een kapel. Blijf er rechtdoor lopen. Deze kapel van Helshoven werd in 1254 door de ridderorde van de johannieters opgericht. Zij hadden immers bij deze belangrijke weg een hospitaal voor voorbijtrekkende pelgrims gebouwd.
Het nu betonnen wegje loopt langs een galg. Bij het volgende kruispunt sla je links af. Zo bereik je opnieuw de kerk van Groot-Gelmen. De galg wordt gelukkig niet meer gebruikt. Vroeger hadden veel dorpen een galg op een verlaten plaats aan de rand van het dorp, als duidelijke waarschuwing voor naderend geboefte. Voorbij de galg geniet je links van een laatste fraai panorama van de brede Haspengouwse hellingen met de eindeloze boomgaarden
Sint-Truiden ligt in het zuiden van de provincie Limburg op de grens met Vlaams-Brabant. De ligging van de stad op een knooppunt van verkeerswegen verhoogt haar belang als handelscentrum. Sint-Truiden ligt in het hart van het vruchtbare Haspengouw, een fruitteeltgebied met een internationale afzetmarkt. Sint-Truiden dankt haar talrijke historische monumenten aan haar rol als lakenstad en kantcentrum en aan de aanwezigheid van de machtige Sint-Trudo-abdij. Sint-Truiden is ook een gunstig vertrekpunt voor fietstochten langs de tientallen kastelen die in het groene landschap van de omliggende gemeenten verspreid liggen.
De vroegste geschiedenis van Sint-Truiden gaat terug tot de Romeinse tijd, toen zich aan een kruispunt van heirbanen een kleine bewoningskern had gevormd. In de 7de eeuw stichtte Trudo, een lid van de Merovingische adel, een religieuze gemeenschap op een hoge oever van de Cicindriabeek (vlak bij de huidige Grote Markt). Na zijn dood en heiligverklaring groeide de kleine benedictijnerabdij uit tot een belangrijk bedevaartsoord en een centrum van cultuur en geestelijk leven. In de schaduw van de abdij ontstond een kleine nederzetting, die in de 11de eeuw stadsrechten kreeg. Sint-Truiden ontwikkelde zich op economisch vlak tot een centrum van de lakennijverheid, met export naar Frankrijk en Duitsland. De stad werd versterkt en voorzien van vijf poorten aan de belangrijkste uitvalswegen. In de loop van de 17de eeuw schakelde de stad over naar kantproductie en in de 19de eeuw ging men zich toeleggen op de veeteelt om de dalende opbrengsten van de graanbouw te compenseren. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd de bestaande fruitteelt gereorganiseerd en aanzienlijk uitgebreid.Sint-Truiden heeft een rijk architectuurpatrimonium. De Grote Markt wordt beheerst door drie torens: de 13de-eeuwse belforttoren van het stadhuis, de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en die van de oude abdij. Een bezoek aan de Sint-Trudoabdij geeft een goed idee van haar vroegere rijkdom en macht. De Onze-Lieve-Vrouwekerk bezit mooie beelden in gotische stijl. De kerk van het Sint-Agnesbegijnhof is versierd met unieke muurschilderingen uit de periode tussen de 13de en de 17de eeuw.
De Jenneboom. Het huidige exemplaar staat op de grens van vier deelgemeenten, Mettekoven, Hoepertingen, Voort en Gotem. Dat men zulke plaatsen door het planten van een boom markeerde, behoorde tot het middeleeuws gewoonterecht.
1.Volg de hele route de blauwe paaltjes. Met uw gezicht naar de ingang van het zwembad volgt u de asfaltweg naar rechts langs het klimcentrum. Bij de kruising RD over de asfaltweg. De weg draait links omhoog en voorbij een paar bomen gaat u R door een draaihekje het weiland in. Loop schuin naar links omhoog naar het bos.Aan de linkerkant van dit bos door een hekje en volg het pad tot de asfaltweg.
2.Hier R en na 50m L het weiland in. Volg de afrastering en aan het einde bij een boom R de afrastering volgen door het weiland.U komt uit op een smalle asfaltweg. Hier L. Nu opletten!U passeert rechts een wit hek van een oprit en vlak daarna neemt u R het voetpad.Na een haakse bocht komt u in een weiland. Volg RD de afrastering richting boerderij.Bij de boerderij RD door de hekjes en draai mee naar links langs de hoeve. U bent in Landsrade.
3.Bij de 3-sprong RD richting bos en golfbaan.Bij de bosrand draait u met de asfaltweg mee naar links en neemt dan het eerste bospad L.Blijf het brede pad tussen de golfbaan volgen en bij een 3-sprong L aanhouden.Aan de bosrand bij de splitsing L de veldweg omhoog.
4.Boven gaat u R het bospad in.Negeer een zijpad links en vlak daarna bij een kruising R. (Hier wijkt u af van de blauwe route)Bij de bosrand L langs de bosrand.Volg de veldweg omlaag langs de gerardushoeve en dan de weg omhoog langs de camping. Boven aan de verkeersweg R langs de camping en u volgt weer blauw.Links een mooi uitzicht op Gulpen.
5.U komt langs restaurant Gulperberg waar u iets kunt drinken.Vlak daarna bij de 3-sprong R en dan de eerste 3-sprong L langs de hoge mast.De weg draait naar links en loop langs het Mariabeeld.Waar de weg naar links buigt gaat u RD over het gras en de trappen af.Bij de asfaltweg L en bij een klein parkeerplaatsje R de trappen af.Beneden de weg oversteken en RD over de klinkerweg.U komt aan een T-splitsing. (Als u nog iets wilt eten of drinken ga hier dan even R naar restaurant De Pannenkoekenmolen.)Hier L terug naar de parkeerplaats.
Vertrekpunt: Sint-Pieterskerk van Tongerlo-Limburg
Aard van de weg: voornamelijk onverharde wegen
De beekwandeling omdat je verschillende beken of waterlopen kruist,
Onder andere hebben we de Itterbeek de Romeheidebeek - De Horstgaterbeek
En de dijkervijverszijp
1 Met de ingang van de St.-Pieterskerk (15de eeuw) aan je linkerkant wandel je richting fietsknooppunt nr. 1
2 In de bocht voor je staat het huis waar schrijver Jaak Langens gewoond heeft (Een leeuw uit de Kempen, Rosse Lei...). Net ervoor neem je, rechts, de Kerkhofstraat. Steek een kruispuntje over en volg op de splitsing met een kruisbeeld rechts. Je wandelt over een smalle asfaltweg door de velden. In de verte zie je het kerkje van 't Hasselt . Stap over de Kanielstraatbeek, wandel langs enkele boerderijen en ga op de T-splitsing rechtsaf. Neem het eerste pad links, Straterhof, een kiezelgraspad dat overgaat in een graspad. Steek voorzichtig de weg BreeKinrooi over en volg de Houterweg. Aan hoeve Houterhof, neem je de veldweg rechts. Je wandelt door een indrukwekkend agrarisch landschap. Je komt op een bredere kiezelweg die je rechtdoor blijft volgen. Waar de kiezelweg rechtsaf draait stap je rechtdoor over een smalle veldweg. Trek je niets aan van zijpaden, dwars een smalle asfaltweg en wandel tot je op een andere veldweg uitkomt. Ga hier rechtsaf en kies op de Y-splitsing links. Je komt op een asfaltweg en volgt die naar links. Stap voorbij de Kievithoeve en volg de kaarsrechte weg ruim 3 km. Je passeert een dreef met een rustbank en steekt de Horstgaterbeek over. De beek loopt een tijdje naast de weg. Als ze naar rechts afbuigt, naast een privéweg, bocht je met de asfaltweg mee naar links en wandel je verder door het bos. Op een bord kun je lezen dat je op de Beerseleerdijk bent, die overgaat in de Groot Broekstraat.
3 Je bent nu in Kinrooi en wandelt voorbij een gerestaureerde boerderij uit 1877. Wat verder steek je de Nieuwbeek over en sta je op een mooi plekje. Recht voor jou, een bruggetje over de Abeek en aan de overkant een kapel met een klokkentorentje. Links van de kapel, 200 m verderop, het Woutershof, een voormalige kasteelhoeve, nu een vakantiecentrum van het VVKSM, de scouts. Voor de brug links, is er een toegang tot het 110 ha grote natuurgebied Urlobroek. Enkel tijdens het weekend toegankelijk. Maar, onze tocht gaat vóór de brug rechtsaf. De weg splitst. Rechts is de weg privé, dus kies je links en blijf je de Abeek volgen. Negeer een bruggetje links en bocht een paar honderd meter verder met de, intussen geasfalteerde weg mee naar rechts. Je wandelt langs de bosrand en negeert alle zijwegen tot je op een kruispuntje komt, met een kapelletje onder de bomen. Je komt uit de Broekstraat en volgt hier rechts de Belestraat. Negeer een straatje links en wandel verder tot je opnieuw op de weg BreeKinrooi komt. Steek die over en volg de Diekerstraat tot aan een wegsplitsing bij de witte Heilige Ritakapel.
4 Neem hier rechts de Groenstraat. De weg maakt een bocht naar links en er komt een onverhard pad bij. Je blijft de geasfalteerde weg volgen en wandelt op de eerste viersprong rechtdoor. De dwarsstraat heet ook Groenstraat. Negeer verder alle zijstraten en nadat je de Veestraat rechts hebt laten liggen, stap je voorbij de Nysenhoeve. Neem net voor een volgende hoeve, met een paardenweide met houten omheining, de eerste veldweg links. Je kronkelt rond een vervallen boerderijtje en stapt de Itterbeek over. Vanop het bruggetje heb je een mooi zicht op de kerk van Tongerlo. Neem daarna de eerste zijweg rechts. Volg deze bredere veldweg, die overgaat in een asfaltweg tot op het einde. Rechtsaf, richting kerk. Net voor je de dorpskern binnenwandelt kom je aan het molenhuis (1753) en de Galdermansmolen, een watermolen uit 1770. De molen is van het onderslagtype, het water stuwt onderaan tegen het rad. Laat de Beekstraat links liggen en volg de Solterweg tot aan de kerk. De westertoren met dikke muren van mergel en hardsteen dateert uit 1408 en domineert de omgeving
Bewegwijzering : Zeskante bordjes met Deurnewandeling
Aard van de weg : verharde en zandwegen, goed begaanbaar
Deurne is een rustig dorp gelegen aan de Genevense Vliet in het noordoosten van de provincie Vlaams-Brabant. Zoals elders in de Kempen werden hier talrijke merkwaardige vondsten gedaan uit het late steentijdperk en de Halstadtperiode (vroege ijzertijd). Deurne heeft een zacht glooiend landschap met mooie vergezichten.
Afstand : ofwel groen 2,7 km en/of blauw 4,4 km Vertrek : Aan streekmuseum Reinvoart ,Hagelandstraat 1 3545 Halen(Loksbergen) Aard van de weg : Bij regenweer wel slijkerig
Loksbergen is een dorp gelegen in Belgisch-Limburg, op de grens met Vlaams-Brabant. Net zoals de Stad Halen heeft dit dorp lange tijd tot het Hertogdom Brabant gehoord. In 1866 werd Loksbergen afgescheiden van Halen en werd het een zelfstandige gemeente totdat het einde 1964 weer door Halen werd opgenomen.
Loksbergen maakt samen met het de stad Halen deel uit van het Hageland. De belangrijkste economische activiteiten binnen Loksbergen zijn gelegen binnen de fruitteelt, akkerbouw en één houtverwerkend bedrijf.
Voor de Tweede Wereldoorlog bestond de lokale economie uit kleinschalige veeteelt, fruitteelt (perziken en pruimen) en landbouw, een dakpannenfabriek en een klompenmakerij (het huidige houtverwerkende bedrijf).
Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond in de Slag der zilveren helmen de Belgische artillerie opgesteld op de Mettenberg binnen de grenzen van Loksbergen. In de gemeenteschool van Loksbergen was het geïmproviseerde veldhospitaal van het Belgische leger ingericht.
Loksbergen is gelegen aan de voet van de getuigeheuvels die deel uitmaken van het heuvellandschap van het Hageland. Loksbergen wordt begrensd door de waterlopen de Ketelbeek aan de Noordzijde en de Velpe aan het zuiden. Het laagste punt ligt ongeveer 24 meter boven de zeespiegel, gelegen binnen het domein van het kasteel van Blekkom. Het hoogste punt, de Kluisberg, ligt 88 meter boven de zeespiegel.
Andere heuvels zijn de Mettenberg en de Molenberg. Waterlopen zijn de IJzerbeek, Ketelbeek en Velpe. Langs de getuigeheuvels ontspringen verschillende bronnen. Tevens is Loksbergen vrij bekend door de diepe holle wegen die in de flanken van de getuigenheuvels terug te vinden zijn, sommige zijn tot 10 meter diep.
De Kluisberg heeft zijn naam van de voormalige kluis (gedeeltelijk aanwezig) die vroeger fungeerde als instelling voor zwakzinnigen. Hierbij bestaat een lokale legende waarbij het verhaal gaat dat een lokale jongen verliefd was op de dochter van de baron. Om een einde te stellen aan deze prille liefde werd de jongen gevangen gezet in de Kluis waar hij ook aan zijn einde kwam. Volgens de legende had de jongen de naam van zijn geliefde met zijn eigen bloed op de muur geschreven...
Kluis van Reinrode
Gelegen aan de Oude Leuvensebaan te Loksbergen, die Halen over Sint-Joris-Winge met Leuven verbindt, staat op een hoge kant de "Kluis van Reynrode", een ermitage van de derde orde der geschoeide karmelieten, gesticht aan het einde van de 17de eeuw. Deze kluizenaars wijdden zich aan gebed, gaven onderricht aan de kinderen uit de buurt en verzorgden krankzinnigen, tot ze in 1798 door de Fransen werden verdreven. De kluis werd gebouwd tussen 1714 en 1720; de classicistische kapel dateert uit de jaren 1794-98 en werd gebouwd op de plaats van een oudere, 15de eeuwse kapel. De kluis is thans een landbouwuitbating en de kapel is omgevormd tot een koelkamer voor fruit, maar met behoud van de oorspronkelijke buitengevels .
Het heuvelachtige Loksbergen wordt doorsneden door enkele mooie holle wegen. Aan de Kluis vertrekt één van de mooiste holle wegen van de provincie Limburg, diep ingesneden met aan weerszijden een dichte begroeiing en ijzerzandstenen formaties.
Kasteel van Blekkom
In een ander gehucht van Loksbergen, Blekkom genaamd, staat het gelijknamige 19de eeuwss kasteel. Het is een alleenstaand, neoclassicistisch herenhuis, in 1859 (datum in gevelsteen) gebouwd naar een ontwerp van architect Jamaer in opdracht van Hyacinth de Mareth, de eerste burgemeester van de in 1866 zelfstandig geworden gemeente Loksbergen. Het kasteel is gelegen te midden van een mooi park met vijver. Ten noorden van het kasteel staat nog een 19de eeuwse hoeve met oorspronkelijk U-vormige plattegrond, thans geëvolueerd tot het gesloten type met rechthoekig erf. En ten noordwesten bevindt zich nog een bakstenen kapel met rondboogportaal.
Vertrekpunt: parkeerterrein voor de ingang van het wijnkasteel in Genoelselderen, Kasteelstraat 9.
Dit kasteel wordt aangeduid vanaf de N79 Tongeren-Maastricht
Bewegwijzering: grijze paal met groene top die de wandelrichting aangeeft.
Aard van de weg: grotendeels onverhard. Alleen in het natuurreservaat Molenbeemd kan het bij nat weer drassig zijn.
DE ROUTE
Aan de ingang van de dreef tegenover het wijnkasteel wandel je richting Membruggen. Naast de taverne 't Poorthof neem je rechts de smalle weg. In 1990 besloten de eigenaars van het kasteel van Genoelselderen opnieuw aan te knopen met de eeuwenoude, maar bijna vergeten wijntraditie van de streek. Vandaag wordt het domein opnieuw omgeven door wijnranken en is dit het enige echte wijnkasteel van ons land. Alleen groepen worden op het domein rondgeleid.
De voetweg komt uit bij een kruispuntje. Daar wandel je het betonnen wegje links op. Recht voor je uit ligt 't Grootbos, met een eenzame kapel aan de rand. Dit oude loofbos hoorde vroeger bij het kasteel en ligt in de overgangszone van Vochtig naar Droog Haspengouw.
Je blijft meestal dalend rechtdoor stappen langs glooiende hellingen. De Koekoekstraat brengt je naar de woonwijk Klein-Membruggen en bij de ingang van het natuurreservaat Molenbeemd. Je wandelt door typisch Haspengouwse boomgaarden, waar appelen, peren en kersen aan de bomen hangen. Onderweg herken je rechts op een naar het zuiden gerichte helling een van de wijngaarden van het wijnkasteel.
Je trekt nu dwars door het natuurreservaat Molenbeemd in de vallei van de Molenbeek. Wanneer je de drukke weg Tongeren-Mopertingen hebt bereikt, volg je even niet meer de groene wegwijzers. In de plaats daarvan wandel je deze drukke weg voorzichtig links op. Na ongeveer 200 m steek je opnieuw de Molenbeek over en ga je meteen links de onverharde weg in. Vanaf dit punt kun je opnieuw de groene wegwijzers volgen. In de Molenbeemd wandel je door natte weilanden waar allerlei kruidachtige planten groeien. In de bosjes ontspringen talrijke bronnen van de Molenbeek. Misschien zie je met wat geluk in de natte gedeelten en poelen een bruine kikker, pad of salamander wegspringen.
Je wandelt nu terug richting Membruggen. Op het einde van de Belkweg steek je de Rijckerstraat over naar de Roger Martensstraat. Via de Roger Martensstraat wandel je om de dorpskern heen. De wegwijzers leiden je zo terug naar Genoelselderen. In dit gedeelte passeer je onverwachts een steenbakkerij. Die verwerkt in een ambachtelijke ringoven leem tot baksteen. Voorbij de steenbakkerij wandel je nog een eind door een holle weg. In deze beschutte biotoop is het altijd ietsje warmer, zodat er een grote variatie van kruiden groeit. Ook vogels en zelfs sporadisch een vos vinden er een nest.
Zeer mooie en afwisselende wandeling, echt de moeite!
Opgelet: de paaltjes zijn niet altijd even duidelijk opgesteld en vaak verstopt tussen het groen!
Het is inderdaad even nadenken bij punt 4, waar je de paaltjes niet meer moet volgen, maar de betonweg. Deze is steeds vlakbij en daardoor ook niet te missen. Wel jammer dat we er daar (al) uit moesten, want dit was echt een van de mooiste stukken van de wandeling!
Afstand : 9 km Vertrek : Aan de kerk van Eindhout-Laakdal Bewegwijzering : Witte pijl
Vertrek in Eindhout aan het klompenmuseum, links de Sint-Lambertusstraat in.
Na ca. 100m het eerste kruispunt rechts af richting Oude Tramlijn.
Na 100m links aanhouden naast een kapelletje.
Volgend kruispunt ca. 400m rechtdoor.
Aan volgend kruispunt ca. 300m naar rechts geklinkerde weg, Kapelleberg, volgen.
Baan blijven volgen.
Na ca. 500m naar links de Heustenstraat in, dan volgend T-kruispunt rechtdoor, volgend T-kruispunt naar rechts de Schuitbroekstraat in.
Aan T-kruispunt naar links in de Goorstraat richting Ossenstal.
Ossenstal links laten liggen en tot aan het beekje gaan, daar naar links.
Naast het beekje de weg blijven volgen tot achter het domein Ossenstal, hier een smal paadje rechts direct het groen in tot aan het bruggetje, hierover gaan en dan rechtdoor tot aan de Langedijk, T-kruispunt zandweg met betonbaan. daar naar rechts, na ca. 200m naar links de Waterstraat in.
Na ca. 500m achter elektriciteitscabine links straatje in (mooi natuurgebied).
Na ca. 600m komt men in de Paviljoenstraat en deze rechts volgen, de Grote Baan oversteken, rechtdoor langs de Kleine Laak tot aan de Pestendijk, T-kruispunt hier links richting Meerhout.
Na ca. 400m links de Veedijk in en rechtdoor terug de Grote Baan oversteken.
Rechtdoor de Beemden volgen.
Na ca. 500m T-kruispunt rechts de Bergstraat in, kruispunt rechtdoor Bergstraat blijven volgen, deze straat gaat over in een zandstraat aan T-kruispunt met grote baan rechts de Oude Vorstseweg volgen. Na ca. 50m links de Oude Tramlijn in, over de parking, tot aan het kruispunt, hier rechts de Sint-Lambertusstraat in.
Afstand : 7 km Vertrek : Sportterreinen De Vloed in Vorst-Laakdal Bewegwijzering : Groene pijl
Vanaf de sportterreinen op de Vloed vertrekken wij evenwijdig met de Grote Laak langs de Lindestraat en De Heuvels. Voor de kruising met de rijksweg Geel-Tessenderlo loopt deze smalle weg mooi door de velden. Na de kruising wordt de weg breder en komen wij in een woongebied. Wij volgen een beetje verder heel even maar de Meerlaarstraat en slaan daar links een hoge weg in die dwars door de weiden en velden loopt. We bereiken het Verboekt en de dreef Hoeve van Gemp, zo genaamd omdat dit gebied sinds 1290 eigendom was van het klooster van Gemp. Van in de 14de eeuw stond hier een kloosterhoeve, die het hele gebied errond ontgon. Later maakt deze hoeve plaats voor het kasteel Meerlaar (het Wazinghuis uit het TV-feuilleton "De Heren van Zichem"). Het kasteel werd gebouwd in de 19de eeuw en behoorde toe aan de familie Schollaert. Het ligt in een mooi park en ernaast ligt een camping. Al wandelend bereiken wij het kasteel en wij verlaten het langs een dreef waarin een mooi kapelletje staat, Schollaerts kapelletje. We volgen het Verboekt naast de autoweg en wandelen langs de kleinstraat, een stukje Nieuwstraat en Heistraat. We nemen een paadje links tot aan de Kerk van Klein-Vorst. Deze neogotische kerk werd in 1910-1912 opgericht op de plaats van de vroegere kerk. Ze is toegewijd aan Sint-Niklaas. Even volgen we de Geelsebaan richting Geel. Aan de linkerkant van de weg ligt een stoep die overgaat in een fietspad-wandel-weg en de wijk indraait. We volgen dit kronkelend voetpad tot we aan de Meerlaarstraat komen. We steken schuin over en gaan via de Lindestraat terug naar ons vertrekpunt.
Iets meer dan 2 uur duurt het om alle menhirs vanWéris te zien.
AARD VAN DE WEG
Aardewegjes, boswegjes en asfaltwegen.
Noem het een stevige wandeling voor sportieve stappers.
Bij regenweer is waterdicht schoeisel een aanrader.
Rolstoelen en kinderwagens kunnen helaas niet mee.
VERTREKPUNT
De Sint-Walburgiskerk in Wéris. Voorbij Ljlik volgje de E25/ A26 rich- ting Baraque Fraiture/Bastogne.
Je neemt afrit 49 richting Erezée/ Wéris.
GASTRONOMIE
Het hoeft niet echt te verbazen dat op het menu van Wéris paté des Dolmens of hunebedvleespastei
prijkt, al is de geitenkaas van de streek ook niet te versmaden.
Weris; een klein megalithisch paradijsje...
Wat de hunebedden voor Nederland zijn is Weris voor België. De hunebedden in Nederland staan geheel los van de Belgische menhirs en dolmens. Het zijn twee verschillende bevolkingsgroepen, die wel dezelfde oosprong hadden.
Weris kent maar twee periodes waarin er gebruik gemaakt is van het bouwen met stenen.
Periode 1: de bouw van menhirs
Periode 2: de bouw van dolmens (soort hunebedden)
Aan het begin van de eerste periode kwamen de menhirbouwers uit het westen van het huidige Frankrijk, Bretagne. In de omgeving van Weris vonden zij hun thuis. Vijf generaties van menhirbouwers leefden hier. Toen stopten ze plots met de menhirbouw. Ze bleven nog even en trokken toen weg.
Een tijd later kwamen er nieuwe mensen in dit gebied, waar zij vandaan kwamen is niet bekend. Zij waren bedreven met de dolmen-bouw. In dit gebied hebben zij hun laatste dolmens gebouwd. Ze zijn nog heel lang in dit gebied gebleven.
Voor de bouw van een menhir of een dolmen zijn er gelijktijdig twee redenen geweest die gelden voor iedere menhir of dolmen.
Reden 1: ze zijn gemaakt om de graancirkel die hier heeft gelegen positief te maken
Reden 2: ze zijn gemaakt om de ley-energie te vereren
Alle menhirs en dolmens zijn op een graancirkel geplaatst. Ze zijn zich niet bewust geweest van de benkerlijnen, ze zijn alleen actief geweest met de leylijnen en centra. Ze hebben hun stenen geplaatst op deze graancirkels om deze plekken positief te maken. De dolmens en menhirs zijn op dezelfde manier gebruikt als bij de Nederlandse hunebedden, alleen waren de rituelen iets anders. Dat er mensen onder begraven zouden zijn is een sprookje, dit is een theorie geweest die nooit bewezen is. Er zijn geen kransen van stenen of palen om de dolmens heen geplaatst, hetgeen wel gebruikelijk is bij de Nederlandse hunebedden. Wel liggen er zowel om de menhirs als de dolmens magische cirkels (koepel).
De volgende menhirs en dolmens en andere vreemde plaatsen omgeving Weris die in de megalietenwandeling zijn opgenomen:
Bewegwijzering :Zeer goed, Zeskante plaatjes met opschrift
Wandeling Testelt
Aard van de weg :Goed begaanbare wegen en paadjes
Bij regenweer nogal slijkerig
Rolstoel , niet gemakkelijk
Testelt is gelegen op de rechteroever van de Demer, tussen Aarschot en Diest, in de onmiddelijke buurt van de Witherenabdij van Averbode en het Mariale bedevaartsoord van Scherpenheuvel.
Het dorp ligt in het noordoosten van de provincie Brabant, een beetje scheefgedrukt tussen het vruchtbare Hageland en de zandige, bosrijke Zuiderkempen.
Testelt behoort tot het kanton Diest en het arrondissement Leuven.
Kerkelijk valt het onder de dekenij Averbode en het bisdom Mechelen-Brussel.
ZIE OOK :
de kerk van Testelt - Sint Pieter
Naam Abdijmolen -Adres Dorpsstraat, op de Demer - Eigenaar Privaat Bouwjaar Voor 1200 - Type Onderslag watermolen - Functie Korenmolen Kenmerken Vroeger ook oliemolen - Rad Houten onderslagrad Inrichting Nog aanwezig - Toestand Zeer goed; watertoevoer te gering Bescherming: monument 23.10.1981
FOTO : Tour de Frans
