HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
16-02-2008
Groot-Gelmen
Haspengouw - Groot-Gelmen
Afstand: 7 km.
Bewegwijzering: houten paal met rood vierkant en pijl.
Aard van de weg: grotendeels verhard, maar ook de onverharde stroken zijn comfortabel.
Vertrekpunt: parkeerterrein voor de kerk van Groot-Gelmen.
In afwachting van de Kataraktroutes is deze toch al heel dichtbij de locaties
Ontdek de vier Katarakt-wandelroutes die je elk een specifiek facet van Haspengouw laten ontdekken. Een handige brochure beschrijft de vier wandelingen in detail. Ze kost 2 euro. Bestel ze via de Katarakt Info.
Helshoven: fruitplantages langs holle wegen Een mythische kapel, een heks in de bomen, glooiende landschappen, prachtige panoramas en holle wegen. Deze wandeling naar het authentieke Haspengouwse dorpje Mettekoven betovert je van begin tot einde.
Borgloon: Romeinse sporen en een middeleeuwse stad Prachtige natuur, wijngaarden, een oude heerbaan, de fauna en flora van een bronnengebied, fruitplantages en vergezichten. Deze wandelroute voert je door een stiltegebied in de schaduw van een middeleeuwse stad.
Groot-Gelmen: historisch erfgoed en kersenbomen De oudste herberg van Limburg, imposante vierkantshoeven, sfeervolle vergezichten, holle wegen, een charmant natuurgebied en veel kersenbomen... Op deze tocht adem je elke meter de sfeer van Haspengouw en Katarakt. Dit is een "laarzen-route" en gezien de niet verharde paadjes en de hellingen niet geschikt voor buggy's.
Mechelen-Bovelingen: Droog-Haspengouw op zijn best Een pastorie die je alle geheimen van de opnames toont, oeverloze gouden akkerlanden, verrassende natuurpracht en een pittoresk kerkdorpje ... Droog-Haspengouw ontplooit hier al zijn rustige charmes voor jou.
De routes zijn bewegwijzerd met zeskante bordjes met een gekleurde bol en opschrift Katarakt
DE ROUTE VAN GROOT-GELMEN Je stapt links door de Groot-Gelmenlaan tot je vrij scherp rechts de Mettekovestraat in moet. Nog voor je Groot-Gelmen goed en wel hebt verlaten, wandel je langs een groot kasteeldomein. Dit kasteel de la Motte gaat terug tot de 14de eeuw, toen er een mottetoren of burcht stond. Nu bezit dit door grachten omgeven complex een groot boomrijk park en kun je er even verpozen op het gezellige taverneterras (na de wandeling uiteraard).
Voorbij het kasteel duik je tot Mettekoven de boomgaarden in. Het dorp is maar een kort intermezzo voor een volgende reeks boomgaarden. Aan je linkerzijde staat eerst een boomgaard met kersenbomen. Verderop voeren appelen en peren de boventoon. In Mettekoven wandel je langs de mooie Haspengouwse vierkantshoeve Martenshof. Voorbij het dorp klim je naar een plateau. Ook hier groeien vooral boomgaarden. Het panorama is er onovertroffen. De kerktorens die aan de einder tussen de boomgaarden uitsteken, zijn nauwelijks te tellen. De grote kern rechts op de heuvel is het fruitstadje Borgloon.
Bij een kruispuntje sla je links af. Je stapt nu over de Romeinse Kassei. Hier staat een klein heksenmonument. In 1667 werd er het doodvonnis uitgesproken over de heks Tjenne. De brandstapel waarop ze levend werd verbrand, stond 200 m verder oostwaarts, onder de Tjenneboom. Wandel even naar die boom, want je kunt er van een fraai uitzicht genieten.
De weg die je bent ingeslagen, volg je nu ruim 2,5 km. Je loopt hier over het goed bewaarde tracé van de oude Romeinse heerbaan die Keulen met Bavai verbond. Tongeren was een van de belangrijke haltes onderweg. Je merkt dat de Romeinen uit veiligheidsoverwegingen hun wegen in de hoogte aanlegden. Onderzoek wees uit dat er langs de weg gemiddeld om de 800 m een villa stond.
Langs de Romeinse weg steek je de Herk over en bereik je een kapel. Blijf er rechtdoor lopen. Deze kapel van Helshoven werd in 1254 door de ridderorde van de johannieters opgericht. Zij hadden immers bij deze belangrijke weg een hospitaal voor voorbijtrekkende pelgrims gebouwd.
Het nu betonnen wegje loopt langs een galg. Bij het volgende kruispunt sla je links af. Zo bereik je opnieuw de kerk van Groot-Gelmen. De galg wordt gelukkig niet meer gebruikt. Vroeger hadden veel dorpen een galg op een verlaten plaats aan de rand van het dorp, als duidelijke waarschuwing voor naderend geboefte. Voorbij de galg geniet je links van een laatste fraai panorama van de brede Haspengouwse hellingen met de eindeloze boomgaarden
Sint-Truiden ligt in het zuiden van de provincie Limburg op de grens met Vlaams-Brabant. De ligging van de stad op een knooppunt van verkeerswegen verhoogt haar belang als handelscentrum. Sint-Truiden ligt in het hart van het vruchtbare Haspengouw, een fruitteeltgebied met een internationale afzetmarkt. Sint-Truiden dankt haar talrijke historische monumenten aan haar rol als lakenstad en kantcentrum en aan de aanwezigheid van de machtige Sint-Trudo-abdij. Sint-Truiden is ook een gunstig vertrekpunt voor fietstochten langs de tientallen kastelen die in het groene landschap van de omliggende gemeenten verspreid liggen.
De vroegste geschiedenis van Sint-Truiden gaat terug tot de Romeinse tijd, toen zich aan een kruispunt van heirbanen een kleine bewoningskern had gevormd. In de 7de eeuw stichtte Trudo, een lid van de Merovingische adel, een religieuze gemeenschap op een hoge oever van de Cicindriabeek (vlak bij de huidige Grote Markt). Na zijn dood en heiligverklaring groeide de kleine benedictijnerabdij uit tot een belangrijk bedevaartsoord en een centrum van cultuur en geestelijk leven. In de schaduw van de abdij ontstond een kleine nederzetting, die in de 11de eeuw stadsrechten kreeg. Sint-Truiden ontwikkelde zich op economisch vlak tot een centrum van de lakennijverheid, met export naar Frankrijk en Duitsland. De stad werd versterkt en voorzien van vijf poorten aan de belangrijkste uitvalswegen. In de loop van de 17de eeuw schakelde de stad over naar kantproductie en in de 19de eeuw ging men zich toeleggen op de veeteelt om de dalende opbrengsten van de graanbouw te compenseren. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd de bestaande fruitteelt gereorganiseerd en aanzienlijk uitgebreid.Sint-Truiden heeft een rijk architectuurpatrimonium. De Grote Markt wordt beheerst door drie torens: de 13de-eeuwse belforttoren van het stadhuis, de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en die van de oude abdij. Een bezoek aan de Sint-Trudoabdij geeft een goed idee van haar vroegere rijkdom en macht. De Onze-Lieve-Vrouwekerk bezit mooie beelden in gotische stijl. De kerk van het Sint-Agnesbegijnhof is versierd met unieke muurschilderingen uit de periode tussen de 13de en de 17de eeuw.
De Jenneboom. Het huidige exemplaar staat op de grens van vier deelgemeenten, Mettekoven, Hoepertingen, Voort en Gotem. Dat men zulke plaatsen door het planten van een boom markeerde, behoorde tot het middeleeuws gewoonterecht.
1.Volg de hele route de blauwe paaltjes. Met uw gezicht naar de ingang van het zwembad volgt u de asfaltweg naar rechts langs het klimcentrum. Bij de kruising RD over de asfaltweg. De weg draait links omhoog en voorbij een paar bomen gaat u R door een draaihekje het weiland in. Loop schuin naar links omhoog naar het bos.Aan de linkerkant van dit bos door een hekje en volg het pad tot de asfaltweg.
2.Hier R en na 50m L het weiland in. Volg de afrastering en aan het einde bij een boom R de afrastering volgen door het weiland.U komt uit op een smalle asfaltweg. Hier L. Nu opletten!U passeert rechts een wit hek van een oprit en vlak daarna neemt u R het voetpad.Na een haakse bocht komt u in een weiland. Volg RD de afrastering richting boerderij.Bij de boerderij RD door de hekjes en draai mee naar links langs de hoeve. U bent in Landsrade.
3.Bij de 3-sprong RD richting bos en golfbaan.Bij de bosrand draait u met de asfaltweg mee naar links en neemt dan het eerste bospad L.Blijf het brede pad tussen de golfbaan volgen en bij een 3-sprong L aanhouden.Aan de bosrand bij de splitsing L de veldweg omhoog.
4.Boven gaat u R het bospad in.Negeer een zijpad links en vlak daarna bij een kruising R. (Hier wijkt u af van de blauwe route)Bij de bosrand L langs de bosrand.Volg de veldweg omlaag langs de gerardushoeve en dan de weg omhoog langs de camping. Boven aan de verkeersweg R langs de camping en u volgt weer blauw.Links een mooi uitzicht op Gulpen.
5.U komt langs restaurant Gulperberg waar u iets kunt drinken.Vlak daarna bij de 3-sprong R en dan de eerste 3-sprong L langs de hoge mast.De weg draait naar links en loop langs het Mariabeeld.Waar de weg naar links buigt gaat u RD over het gras en de trappen af.Bij de asfaltweg L en bij een klein parkeerplaatsje R de trappen af.Beneden de weg oversteken en RD over de klinkerweg.U komt aan een T-splitsing. (Als u nog iets wilt eten of drinken ga hier dan even R naar restaurant De Pannenkoekenmolen.)Hier L terug naar de parkeerplaats.
Vertrekpunt: Sint-Pieterskerk van Tongerlo-Limburg
Aard van de weg: voornamelijk onverharde wegen
De beekwandeling omdat je verschillende beken of waterlopen kruist,
Onder andere hebben we de Itterbeek de Romeheidebeek - De Horstgaterbeek
En de dijkervijverszijp
1 Met de ingang van de St.-Pieterskerk (15de eeuw) aan je linkerkant wandel je richting fietsknooppunt nr. 1
2 In de bocht voor je staat het huis waar schrijver Jaak Langens gewoond heeft (Een leeuw uit de Kempen, Rosse Lei...). Net ervoor neem je, rechts, de Kerkhofstraat. Steek een kruispuntje over en volg op de splitsing met een kruisbeeld rechts. Je wandelt over een smalle asfaltweg door de velden. In de verte zie je het kerkje van 't Hasselt . Stap over de Kanielstraatbeek, wandel langs enkele boerderijen en ga op de T-splitsing rechtsaf. Neem het eerste pad links, Straterhof, een kiezelgraspad dat overgaat in een graspad. Steek voorzichtig de weg BreeKinrooi over en volg de Houterweg. Aan hoeve Houterhof, neem je de veldweg rechts. Je wandelt door een indrukwekkend agrarisch landschap. Je komt op een bredere kiezelweg die je rechtdoor blijft volgen. Waar de kiezelweg rechtsaf draait stap je rechtdoor over een smalle veldweg. Trek je niets aan van zijpaden, dwars een smalle asfaltweg en wandel tot je op een andere veldweg uitkomt. Ga hier rechtsaf en kies op de Y-splitsing links. Je komt op een asfaltweg en volgt die naar links. Stap voorbij de Kievithoeve en volg de kaarsrechte weg ruim 3 km. Je passeert een dreef met een rustbank en steekt de Horstgaterbeek over. De beek loopt een tijdje naast de weg. Als ze naar rechts afbuigt, naast een privéweg, bocht je met de asfaltweg mee naar links en wandel je verder door het bos. Op een bord kun je lezen dat je op de Beerseleerdijk bent, die overgaat in de Groot Broekstraat.
3 Je bent nu in Kinrooi en wandelt voorbij een gerestaureerde boerderij uit 1877. Wat verder steek je de Nieuwbeek over en sta je op een mooi plekje. Recht voor jou, een bruggetje over de Abeek en aan de overkant een kapel met een klokkentorentje. Links van de kapel, 200 m verderop, het Woutershof, een voormalige kasteelhoeve, nu een vakantiecentrum van het VVKSM, de scouts. Voor de brug links, is er een toegang tot het 110 ha grote natuurgebied Urlobroek. Enkel tijdens het weekend toegankelijk. Maar, onze tocht gaat vóór de brug rechtsaf. De weg splitst. Rechts is de weg privé, dus kies je links en blijf je de Abeek volgen. Negeer een bruggetje links en bocht een paar honderd meter verder met de, intussen geasfalteerde weg mee naar rechts. Je wandelt langs de bosrand en negeert alle zijwegen tot je op een kruispuntje komt, met een kapelletje onder de bomen. Je komt uit de Broekstraat en volgt hier rechts de Belestraat. Negeer een straatje links en wandel verder tot je opnieuw op de weg BreeKinrooi komt. Steek die over en volg de Diekerstraat tot aan een wegsplitsing bij de witte Heilige Ritakapel.
4 Neem hier rechts de Groenstraat. De weg maakt een bocht naar links en er komt een onverhard pad bij. Je blijft de geasfalteerde weg volgen en wandelt op de eerste viersprong rechtdoor. De dwarsstraat heet ook Groenstraat. Negeer verder alle zijstraten en nadat je de Veestraat rechts hebt laten liggen, stap je voorbij de Nysenhoeve. Neem net voor een volgende hoeve, met een paardenweide met houten omheining, de eerste veldweg links. Je kronkelt rond een vervallen boerderijtje en stapt de Itterbeek over. Vanop het bruggetje heb je een mooi zicht op de kerk van Tongerlo. Neem daarna de eerste zijweg rechts. Volg deze bredere veldweg, die overgaat in een asfaltweg tot op het einde. Rechtsaf, richting kerk. Net voor je de dorpskern binnenwandelt kom je aan het molenhuis (1753) en de Galdermansmolen, een watermolen uit 1770. De molen is van het onderslagtype, het water stuwt onderaan tegen het rad. Laat de Beekstraat links liggen en volg de Solterweg tot aan de kerk. De westertoren met dikke muren van mergel en hardsteen dateert uit 1408 en domineert de omgeving
Bewegwijzering : Zeskante bordjes met Deurnewandeling
Aard van de weg : verharde en zandwegen, goed begaanbaar
Deurne is een rustig dorp gelegen aan de Genevense Vliet in het noordoosten van de provincie Vlaams-Brabant. Zoals elders in de Kempen werden hier talrijke merkwaardige vondsten gedaan uit het late steentijdperk en de Halstadtperiode (vroege ijzertijd). Deurne heeft een zacht glooiend landschap met mooie vergezichten.
Afstand : ofwel groen 2,7 km en/of blauw 4,4 km Vertrek : Aan streekmuseum Reinvoart ,Hagelandstraat 1 3545 Halen(Loksbergen) Aard van de weg : Bij regenweer wel slijkerig
Loksbergen is een dorp gelegen in Belgisch-Limburg, op de grens met Vlaams-Brabant. Net zoals de Stad Halen heeft dit dorp lange tijd tot het Hertogdom Brabant gehoord. In 1866 werd Loksbergen afgescheiden van Halen en werd het een zelfstandige gemeente totdat het einde 1964 weer door Halen werd opgenomen.
Loksbergen maakt samen met het de stad Halen deel uit van het Hageland. De belangrijkste economische activiteiten binnen Loksbergen zijn gelegen binnen de fruitteelt, akkerbouw en één houtverwerkend bedrijf.
Voor de Tweede Wereldoorlog bestond de lokale economie uit kleinschalige veeteelt, fruitteelt (perziken en pruimen) en landbouw, een dakpannenfabriek en een klompenmakerij (het huidige houtverwerkende bedrijf).
Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond in de Slag der zilveren helmen de Belgische artillerie opgesteld op de Mettenberg binnen de grenzen van Loksbergen. In de gemeenteschool van Loksbergen was het geïmproviseerde veldhospitaal van het Belgische leger ingericht.
Loksbergen is gelegen aan de voet van de getuigeheuvels die deel uitmaken van het heuvellandschap van het Hageland. Loksbergen wordt begrensd door de waterlopen de Ketelbeek aan de Noordzijde en de Velpe aan het zuiden. Het laagste punt ligt ongeveer 24 meter boven de zeespiegel, gelegen binnen het domein van het kasteel van Blekkom. Het hoogste punt, de Kluisberg, ligt 88 meter boven de zeespiegel.
Andere heuvels zijn de Mettenberg en de Molenberg. Waterlopen zijn de IJzerbeek, Ketelbeek en Velpe. Langs de getuigeheuvels ontspringen verschillende bronnen. Tevens is Loksbergen vrij bekend door de diepe holle wegen die in de flanken van de getuigenheuvels terug te vinden zijn, sommige zijn tot 10 meter diep.
De Kluisberg heeft zijn naam van de voormalige kluis (gedeeltelijk aanwezig) die vroeger fungeerde als instelling voor zwakzinnigen. Hierbij bestaat een lokale legende waarbij het verhaal gaat dat een lokale jongen verliefd was op de dochter van de baron. Om een einde te stellen aan deze prille liefde werd de jongen gevangen gezet in de Kluis waar hij ook aan zijn einde kwam. Volgens de legende had de jongen de naam van zijn geliefde met zijn eigen bloed op de muur geschreven...
Kluis van Reinrode
Gelegen aan de Oude Leuvensebaan te Loksbergen, die Halen over Sint-Joris-Winge met Leuven verbindt, staat op een hoge kant de "Kluis van Reynrode", een ermitage van de derde orde der geschoeide karmelieten, gesticht aan het einde van de 17de eeuw. Deze kluizenaars wijdden zich aan gebed, gaven onderricht aan de kinderen uit de buurt en verzorgden krankzinnigen, tot ze in 1798 door de Fransen werden verdreven. De kluis werd gebouwd tussen 1714 en 1720; de classicistische kapel dateert uit de jaren 1794-98 en werd gebouwd op de plaats van een oudere, 15de eeuwse kapel. De kluis is thans een landbouwuitbating en de kapel is omgevormd tot een koelkamer voor fruit, maar met behoud van de oorspronkelijke buitengevels .
Het heuvelachtige Loksbergen wordt doorsneden door enkele mooie holle wegen. Aan de Kluis vertrekt één van de mooiste holle wegen van de provincie Limburg, diep ingesneden met aan weerszijden een dichte begroeiing en ijzerzandstenen formaties.
Kasteel van Blekkom
In een ander gehucht van Loksbergen, Blekkom genaamd, staat het gelijknamige 19de eeuwss kasteel. Het is een alleenstaand, neoclassicistisch herenhuis, in 1859 (datum in gevelsteen) gebouwd naar een ontwerp van architect Jamaer in opdracht van Hyacinth de Mareth, de eerste burgemeester van de in 1866 zelfstandig geworden gemeente Loksbergen. Het kasteel is gelegen te midden van een mooi park met vijver. Ten noorden van het kasteel staat nog een 19de eeuwse hoeve met oorspronkelijk U-vormige plattegrond, thans geëvolueerd tot het gesloten type met rechthoekig erf. En ten noordwesten bevindt zich nog een bakstenen kapel met rondboogportaal.
Vertrekpunt: parkeerterrein voor de ingang van het wijnkasteel in Genoelselderen, Kasteelstraat 9.
Dit kasteel wordt aangeduid vanaf de N79 Tongeren-Maastricht
Bewegwijzering: grijze paal met groene top die de wandelrichting aangeeft.
Aard van de weg: grotendeels onverhard. Alleen in het natuurreservaat Molenbeemd kan het bij nat weer drassig zijn.
DE ROUTE
Aan de ingang van de dreef tegenover het wijnkasteel wandel je richting Membruggen. Naast de taverne 't Poorthof neem je rechts de smalle weg. In 1990 besloten de eigenaars van het kasteel van Genoelselderen opnieuw aan te knopen met de eeuwenoude, maar bijna vergeten wijntraditie van de streek. Vandaag wordt het domein opnieuw omgeven door wijnranken en is dit het enige echte wijnkasteel van ons land. Alleen groepen worden op het domein rondgeleid.
De voetweg komt uit bij een kruispuntje. Daar wandel je het betonnen wegje links op. Recht voor je uit ligt 't Grootbos, met een eenzame kapel aan de rand. Dit oude loofbos hoorde vroeger bij het kasteel en ligt in de overgangszone van Vochtig naar Droog Haspengouw.
Je blijft meestal dalend rechtdoor stappen langs glooiende hellingen. De Koekoekstraat brengt je naar de woonwijk Klein-Membruggen en bij de ingang van het natuurreservaat Molenbeemd. Je wandelt door typisch Haspengouwse boomgaarden, waar appelen, peren en kersen aan de bomen hangen. Onderweg herken je rechts op een naar het zuiden gerichte helling een van de wijngaarden van het wijnkasteel.
Je trekt nu dwars door het natuurreservaat Molenbeemd in de vallei van de Molenbeek. Wanneer je de drukke weg Tongeren-Mopertingen hebt bereikt, volg je even niet meer de groene wegwijzers. In de plaats daarvan wandel je deze drukke weg voorzichtig links op. Na ongeveer 200 m steek je opnieuw de Molenbeek over en ga je meteen links de onverharde weg in. Vanaf dit punt kun je opnieuw de groene wegwijzers volgen. In de Molenbeemd wandel je door natte weilanden waar allerlei kruidachtige planten groeien. In de bosjes ontspringen talrijke bronnen van de Molenbeek. Misschien zie je met wat geluk in de natte gedeelten en poelen een bruine kikker, pad of salamander wegspringen.
Je wandelt nu terug richting Membruggen. Op het einde van de Belkweg steek je de Rijckerstraat over naar de Roger Martensstraat. Via de Roger Martensstraat wandel je om de dorpskern heen. De wegwijzers leiden je zo terug naar Genoelselderen. In dit gedeelte passeer je onverwachts een steenbakkerij. Die verwerkt in een ambachtelijke ringoven leem tot baksteen. Voorbij de steenbakkerij wandel je nog een eind door een holle weg. In deze beschutte biotoop is het altijd ietsje warmer, zodat er een grote variatie van kruiden groeit. Ook vogels en zelfs sporadisch een vos vinden er een nest.
Zeer mooie en afwisselende wandeling, echt de moeite!
Opgelet: de paaltjes zijn niet altijd even duidelijk opgesteld en vaak verstopt tussen het groen!
Het is inderdaad even nadenken bij punt 4, waar je de paaltjes niet meer moet volgen, maar de betonweg. Deze is steeds vlakbij en daardoor ook niet te missen. Wel jammer dat we er daar (al) uit moesten, want dit was echt een van de mooiste stukken van de wandeling!
Afstand : 9 km Vertrek : Aan de kerk van Eindhout-Laakdal Bewegwijzering : Witte pijl
Vertrek in Eindhout aan het klompenmuseum, links de Sint-Lambertusstraat in.
Na ca. 100m het eerste kruispunt rechts af richting Oude Tramlijn.
Na 100m links aanhouden naast een kapelletje.
Volgend kruispunt ca. 400m rechtdoor.
Aan volgend kruispunt ca. 300m naar rechts geklinkerde weg, Kapelleberg, volgen.
Baan blijven volgen.
Na ca. 500m naar links de Heustenstraat in, dan volgend T-kruispunt rechtdoor, volgend T-kruispunt naar rechts de Schuitbroekstraat in.
Aan T-kruispunt naar links in de Goorstraat richting Ossenstal.
Ossenstal links laten liggen en tot aan het beekje gaan, daar naar links.
Naast het beekje de weg blijven volgen tot achter het domein Ossenstal, hier een smal paadje rechts direct het groen in tot aan het bruggetje, hierover gaan en dan rechtdoor tot aan de Langedijk, T-kruispunt zandweg met betonbaan. daar naar rechts, na ca. 200m naar links de Waterstraat in.
Na ca. 500m achter elektriciteitscabine links straatje in (mooi natuurgebied).
Na ca. 600m komt men in de Paviljoenstraat en deze rechts volgen, de Grote Baan oversteken, rechtdoor langs de Kleine Laak tot aan de Pestendijk, T-kruispunt hier links richting Meerhout.
Na ca. 400m links de Veedijk in en rechtdoor terug de Grote Baan oversteken.
Rechtdoor de Beemden volgen.
Na ca. 500m T-kruispunt rechts de Bergstraat in, kruispunt rechtdoor Bergstraat blijven volgen, deze straat gaat over in een zandstraat aan T-kruispunt met grote baan rechts de Oude Vorstseweg volgen. Na ca. 50m links de Oude Tramlijn in, over de parking, tot aan het kruispunt, hier rechts de Sint-Lambertusstraat in.
Afstand : 7 km Vertrek : Sportterreinen De Vloed in Vorst-Laakdal Bewegwijzering : Groene pijl
Vanaf de sportterreinen op de Vloed vertrekken wij evenwijdig met de Grote Laak langs de Lindestraat en De Heuvels. Voor de kruising met de rijksweg Geel-Tessenderlo loopt deze smalle weg mooi door de velden. Na de kruising wordt de weg breder en komen wij in een woongebied. Wij volgen een beetje verder heel even maar de Meerlaarstraat en slaan daar links een hoge weg in die dwars door de weiden en velden loopt. We bereiken het Verboekt en de dreef Hoeve van Gemp, zo genaamd omdat dit gebied sinds 1290 eigendom was van het klooster van Gemp. Van in de 14de eeuw stond hier een kloosterhoeve, die het hele gebied errond ontgon. Later maakt deze hoeve plaats voor het kasteel Meerlaar (het Wazinghuis uit het TV-feuilleton "De Heren van Zichem"). Het kasteel werd gebouwd in de 19de eeuw en behoorde toe aan de familie Schollaert. Het ligt in een mooi park en ernaast ligt een camping. Al wandelend bereiken wij het kasteel en wij verlaten het langs een dreef waarin een mooi kapelletje staat, Schollaerts kapelletje. We volgen het Verboekt naast de autoweg en wandelen langs de kleinstraat, een stukje Nieuwstraat en Heistraat. We nemen een paadje links tot aan de Kerk van Klein-Vorst. Deze neogotische kerk werd in 1910-1912 opgericht op de plaats van de vroegere kerk. Ze is toegewijd aan Sint-Niklaas. Even volgen we de Geelsebaan richting Geel. Aan de linkerkant van de weg ligt een stoep die overgaat in een fietspad-wandel-weg en de wijk indraait. We volgen dit kronkelend voetpad tot we aan de Meerlaarstraat komen. We steken schuin over en gaan via de Lindestraat terug naar ons vertrekpunt.
Iets meer dan 2 uur duurt het om alle menhirs vanWéris te zien.
AARD VAN DE WEG
Aardewegjes, boswegjes en asfaltwegen.
Noem het een stevige wandeling voor sportieve stappers.
Bij regenweer is waterdicht schoeisel een aanrader.
Rolstoelen en kinderwagens kunnen helaas niet mee.
VERTREKPUNT
De Sint-Walburgiskerk in Wéris. Voorbij Ljlik volgje de E25/ A26 rich- ting Baraque Fraiture/Bastogne.
Je neemt afrit 49 richting Erezée/ Wéris.
GASTRONOMIE
Het hoeft niet echt te verbazen dat op het menu van Wéris paté des Dolmens of hunebedvleespastei
prijkt, al is de geitenkaas van de streek ook niet te versmaden.
Weris; een klein megalithisch paradijsje...
Wat de hunebedden voor Nederland zijn is Weris voor België. De hunebedden in Nederland staan geheel los van de Belgische menhirs en dolmens. Het zijn twee verschillende bevolkingsgroepen, die wel dezelfde oosprong hadden.
Weris kent maar twee periodes waarin er gebruik gemaakt is van het bouwen met stenen.
Periode 1: de bouw van menhirs
Periode 2: de bouw van dolmens (soort hunebedden)
Aan het begin van de eerste periode kwamen de menhirbouwers uit het westen van het huidige Frankrijk, Bretagne. In de omgeving van Weris vonden zij hun thuis. Vijf generaties van menhirbouwers leefden hier. Toen stopten ze plots met de menhirbouw. Ze bleven nog even en trokken toen weg.
Een tijd later kwamen er nieuwe mensen in dit gebied, waar zij vandaan kwamen is niet bekend. Zij waren bedreven met de dolmen-bouw. In dit gebied hebben zij hun laatste dolmens gebouwd. Ze zijn nog heel lang in dit gebied gebleven.
Voor de bouw van een menhir of een dolmen zijn er gelijktijdig twee redenen geweest die gelden voor iedere menhir of dolmen.
Reden 1: ze zijn gemaakt om de graancirkel die hier heeft gelegen positief te maken
Reden 2: ze zijn gemaakt om de ley-energie te vereren
Alle menhirs en dolmens zijn op een graancirkel geplaatst. Ze zijn zich niet bewust geweest van de benkerlijnen, ze zijn alleen actief geweest met de leylijnen en centra. Ze hebben hun stenen geplaatst op deze graancirkels om deze plekken positief te maken. De dolmens en menhirs zijn op dezelfde manier gebruikt als bij de Nederlandse hunebedden, alleen waren de rituelen iets anders. Dat er mensen onder begraven zouden zijn is een sprookje, dit is een theorie geweest die nooit bewezen is. Er zijn geen kransen van stenen of palen om de dolmens heen geplaatst, hetgeen wel gebruikelijk is bij de Nederlandse hunebedden. Wel liggen er zowel om de menhirs als de dolmens magische cirkels (koepel).
De volgende menhirs en dolmens en andere vreemde plaatsen omgeving Weris die in de megalietenwandeling zijn opgenomen:
Bewegwijzering :Zeer goed, Zeskante plaatjes met opschrift
Wandeling Testelt
Aard van de weg :Goed begaanbare wegen en paadjes
Bij regenweer nogal slijkerig
Rolstoel , niet gemakkelijk
Testelt is gelegen op de rechteroever van de Demer, tussen Aarschot en Diest, in de onmiddelijke buurt van de Witherenabdij van Averbode en het Mariale bedevaartsoord van Scherpenheuvel.
Het dorp ligt in het noordoosten van de provincie Brabant, een beetje scheefgedrukt tussen het vruchtbare Hageland en de zandige, bosrijke Zuiderkempen.
Testelt behoort tot het kanton Diest en het arrondissement Leuven.
Kerkelijk valt het onder de dekenij Averbode en het bisdom Mechelen-Brussel.
ZIE OOK :
de kerk van Testelt - Sint Pieter
Naam Abdijmolen -Adres Dorpsstraat, op de Demer - Eigenaar Privaat Bouwjaar Voor 1200 - Type Onderslag watermolen - Functie Korenmolen Kenmerken Vroeger ook oliemolen - Rad Houten onderslagrad Inrichting Nog aanwezig - Toestand Zeer goed; watertoevoer te gering Bescherming: monument 23.10.1981
Naast het hier beschreven traject, dat op eigen houtje kan bewandeld worden, biedt de plaatselijke afdeling van Natuurpunt vzw diverse geleide wandelingen voor groepen aan.
Het Blankaartkasteel is gelegen langs de weg Diksmuide-Ieper te Woumen, op 6 km van het centrum van Diksmuide (NMBS-station).
De Blankaart is niet bereikbaar met het openbaar vervoer.
Naast het kasteelpark is een parking voor autos, fietsen en bussen.
Toegankelijkheid:
Het aangeduide wandelpad is slechts toegankelijk bij normale waterstanden.
Na een periode van overvloedige regen verdient het aanbeveling contact op te nemen met het bezoekerscentrum. Laarzen blijven hoe dan ook een must.
Ongeschikt voor rolstoelgebruikers of kinderwagens.
AFSTAND : Trek zo'n 3 uur uit voor de wandeling, ze is ongeveer 10 km lang.
Bewegwijzerd :
De route is met blauw- gele markeringen, waarbij de blauwe streep meestal ook de richting aangeeft.
Vertrekpunt :
infocentrum in het Rood Klooster in Oudergem, het vertrekpunt van de wandeling.
AARD VAN DE WEG :
OverWegend kasseien aardewegen.
Bij regenachtig weer liggen de soms smalle bospaden er nogal moddetig bij.
Laarzen of ander aangepast schoeisel houden in dat geval de voeten droog.
Het parcours is niet echt gemaakt voor kinderwagens.
ONDERWEG
In de linkervleugel van het Rood Klooster is een taverne-restaurant ondergebracht.
Het Brussels Gewest telt weinig sites die zo uitzonderlijk zijn als het Rood Klooster. Dit voormalige klooster staat niet alleen bekend om zijn historische kwaliteiten, maar ook om zijn architecturale, culturele, recreatieve en ecologische troeven.
Vandaag komen Brusselaars en toeristen voornamelijk voor hun vrijetijdsbesteding naar deze plek. Gedurende lange tijd werd ze echter verwaarloosd door de overheid. De infrastructuur en de omgeving zijn dan ook aanzienlijk aangetast.
Enkele jaren geleden hebben de overheden evenwel beslist om de site te restaureren en de werking ervan te reorganiseren vanuit een totaalvisie, die het glansrijke verleden van de site tot zijn recht moet laten komen en zo moet bijdragen tot het imago van Brussel.
Het klooster is ontstaan in 1367-1369 uit een kleine kluis die al sedert 1366 bestond. In de 15e eeuw kende het klooster een sterke uitbreiding. Het domein kwam in 1910 in handen van de Belgische staat, werd geklasseerd in 1959, om tenslotte eigendom te worden van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Ondanks jarenlange verwaarlozing is het Rood-Klooster wegens haar uniek karakter, pittoresk landschap en toegangspoort tot het zonienwoud, een populaire plaats voor wandelaars. Het Rood-Klooster is één van de vijf natuurreservaten dat het zonienwoud rijk is[1]. Momenteel wordt het domein heraangelegd, deze werken zijn gepland tot en met 2007[2].
Leuk voor de kinderen: de knuppelbrug en de observatietoren zullen hen aangenaam verrassen.
Voorzien van een verrekijker hebben ze nog meer pret.
Neem afrit 23 (Geel) op de E313 en volg de N71 richting Geel/Mol/Lommel.
Van op hel Neerpeltse Marktplein volg je de Broesveldstraat in de richting van het Kempens
Kanaal en de Grote Heide.
Na de brug is 'De Wulp bewegwijzerd.
KAART
Een wandelkaart je is gratis verkrijgbaar bij het natuureducatief cen- trUm De Wulp en bij de toeristische dienst vlak bij de kerk in Neerpelt.
ONDERWEG Gelukkig is het centrum De Wulp ook voorzien van een cafetaria.
Mocht je zin hebben in een of andere streekspeaaliteit, vraag dan naar dommelkoeken,
Teutenpaté of het Neerpelts Jeneverke.
Bij bakker Tjoens op het Marktplein kun je dommelkoeken bestellen. Hageven-Plateaux Wat schrijft Natuurmonumenten over dit gebied:
Welkom in het grensoverschrijdend natuurgebied Hageven/Plateaux. Het bestaat uit ondermeer bossen, heide, landbouwgronden en vloeiweiden. Op de heide vindt begrazing plaats met runderen. De Dommel stroomt langs en door het gebied. Vooral op de overgang van de droge zandgrond naar het vochtige beekdal komen veel soorten planten en dieren voor. Het gebied wordt beheerd door de Vereniging Natuurmonumenten (NL) en Natuurpunt (B). Deze natuurbeschermingsorganisaties nodigen u uit voor een wandeling langs de grenzen van bos en heide, van nat en droog en van Nederland en België. De hond mag mee, mits u hem aan de lijn houdt. Voor een lange wandeling kunt u de routes koppelen. Natuurmonumenten en Natuurpunt wensen u veel plezier. Natuurmonumenten en Natuurpunt wensen u veel plezier.
Verkeerde Lieve Heer Aan dit kruisbeeld zit een mooi verhaal.
Het jaar 1847 was van groot belang voor de ontwikkeling van deze streek. Sinds die tijd werd dankzij een groot opgezette bevloeing heidegrond omgetoverd in rijk hooiland. De hiervoor noodzakelijke waterlopen werden voornamelijk vanuit het Kempisch kanaal gegraven.
Nadat de irrigatiewerken waren uitgevoerd, werd in de Bergeykse Heide dit grote kruisbeel op een betonnen voetstuk geplaatst. Omdat de stervende Christus het hoofd niet op de rechter maar op de linkerschouder legt kreeg dit kruisbeeld de naam Verkeerde Lieve Heer.
Lengte wandeling : 9 km 896 meter (alternatief :8km600)
Duur wandeling : ongeveer 2 uur 15 min.
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen
Moeilijkheidsgraad : rustige en gemakkelijke wandeling
Vertrek:
Aan de kerk van Beert richting in de straat Nederbeert aan de parking naar beneden links de bocht om(voor de alternatieve route eventueel direkt rechts inslaan), we volgen deze straat 935 meter tot dat we aan een T-splitsing komen.Daar slaan we rechts af de Dorekensstraat in en deze blijven wij volgen tot aan een T-splitsing die we bereiken na 389 meter in een bocht , daar slaan we rechts de Hoevestraat in die een flauwe bocht heeft van 103 meter en dan een scherpe bocht naar rechts.
Aanpassing route met dank aan Lieve Twee maal stuurt de beschrijving mij in de hoevestraat links langs Hof ter Eycken. De eigenaar van het Hof heeft echter een bord verboden toegang aangebracht en bovendien het typische (hondenbord) "betreden op eigen risico. Ik volgde dan maar de hoevestraat verder om dan links af te slaan in de Hollestraat om dan op de Grotebaan uit te komen. Zo los je dit dus op.
Wij zijn nog altijd in de Hoevestraat die we rechtdoor volgen tot over een afstand van 239 meter , daar slaan we links een weg in , waar we direkt aan onze rechterkant een hoeve hebben DE EIKHOEVE . Wij volgen nu de baan rechtdoor waar we na 254 meter aan een kruispunt komen , waar we links de Kareelstraat hebben en rechts de Grotebaan die we inslaan. Deze baan gaat door het Eikveld , wij blijven de Grotebaan volgen over een afstand van 922 meter tot aan de Eikstraat.
De Eikstraat slaan we links in waar we na 221 meter links van ons een pad hebben die ons naar een kasteel brengt in het gebied de Puttenberg (maar deze is voor een andere wandeling).Nu gaan we rechtdoor en vervolgen de Eikstraat( rechts van ons de CADIZ vlak voor de Ninoofsesteenweg) ,tot aan de Ninoofsesteenweg over een afstand van 556 meter.
Nu steken wij de Ninoofsesteenweg over (voorzichtig!!!) en gaan rechtdoor een wegje in die volgen we over een afstand van 359 meter , waar dit wegje overgaat in een aardeweg en deze volgen we 870 meter , aan onze linkerkant zien we op een bepaald moment het Manebroekkasteel.De aardeweg gaat terug over in een verhardeweg en heet dan Termeeren die volgen we verder 250 meter tot aan de Lenniksesteenweg die we rechts nemen en dan direkt oversteken (voorzichtigheid geboden) om zo recht voor ons de Steenweg naar St.Pieters-Leeuw in te slaan.
Wij volgen deze steenweg 122 meter om een wegje links in te slaan , nu zijn we op het grongebied van Breedhout, we volgen dit wegje 315 meter waar we op het einde rechts houden en recht voor ons ontwaren we een kapelletje.Nu staan wij terug op de Steenweg naar St.Pieters-Leeuw die we oversteken en zo in de Den Booieweg uitkomen en deze volgen.
Nu volgen we deze weg 399 meter tot aan de T-splitsing daar nemen we rechts de Vlieringendreef tot aan de Lenniksesteenweg dit over een afstand van 307 meter.Nu nemen we links de Lenniksesteenweg 111 meter om daarna rechts de Scheysingen in te slaan. Deze weg blijven we volgen tot dat we na 882 meter aan onze rechterkant twee hoeven zien nl. de HOEVE GROOT-SCHEISINGEN en de HOEVE KLEIN SCHEISINGEN.
Nu volgen we verder rechtdoor nog 167 meterom terug uit te komen op de Ninoofsesteenweg die we oversteken (voorzichtigheid is geboden!!!!) om in de Haagstraat uit te komen, aan onze linkerkant hebben we het gehucht Wolvendries. Nu volgen wij de Haagstraat 527 meter tot aan een T-splitsing waar we rechts de Beertsestraat nemen.
Na 89 meter neemt deze een bocht naar rechts , aan onze linkerkant hebben we de Groebegracht ( die in Halle uitkomt) en rechts een zijtak van deze , na de bocht 165 meter om een bocht naar links te nemen. Wij blijven de Beertsestraat verder volgen tot deze na 580 meter overgaat in de Kietomstraat , die volgen we verder 435 meter tot aan de Eikstraat die we rechts inslaan . Na 176 meter komen we aan een weg die we links inslaan waar we aan onze rechterkant een kapelletje hebben , we volgen de weg 311 meter om uit te komen aan de kerk van Beert , ons vertrekpunt.
Beschrijving van deze wandeling gemaakt door fdi "Non-Stop"
VERTREKPUNT De ingang van het natuurreservaat het Zwin, te bereiken vanuit Knokke-Heist. Je rijdt hiervoor tot het einde van de Lippenslaan en daar volg je de Kustlaan naar rechts. Helemaal aan het einde van die laan zie je de eerste wegwijzers naar het natuurreservaat. Je rijdt rechts de Bronlaan in; na een eindje ga je linksaf in de Ooievaarslaan. Er is ook een busverbinding vanuit het station van Knokke-Heist.
KAART
Topografische kaart NGI 5/1-2 en 5/5-6 (schaal 1:25.000).
ZWINMONDING Aangezien je de Zwinmonding enkel kunt oversteken bij laagwater, doe je er goed aan naar de waterstanden te informeren alvorens te vertrekken.
AARD VAN DE WEG
Aardewegen, asfaltbaantjes en strand.
Stevig en waterdicht schoeisel, eventueel laarzen, is een must.
Niet geschikt voor kinderwagens.
Bij laagwater kun je de monding oversteken; wie op waterdichte laarzen loopt, zal zich hier wel gelukkig prijzen. Aan de overkant van de monding kun je de weg verderzetten op het strand, ofwel kies je het weliswaar veel lastiger pad door de duinen. Wat die duinen betreft vertoef je in bekend gezelschap:
Theo van Rysselberghe en Felicien Rops deden hier inspiratie op. Hun enthousiasme zorgde ervoor dar ook deze uirhoek van de Belgische kusr vanaf 1880 meer toeristen begon aan te trekken.
Waar de lange Knokse zeedijk voor jou begint, heb je nog een prachtig zicht op het Zwin en de torens van Brugge.
Je volgt echter niet de zeedijk, wel de parallelweg links ervan. Die leidt je door een mooi duinengebied, het paradijs op aarde voor allerlei zangvogels. Hier en daar ontdek je wel nog sporen uit woeliger tijden.
Ter verdediging tegen de aanvallen van de geallieerden legden de Duitsers langsheen de hele kust loop- graven aan, er werden prikkeldraadversperringen aangebracht en betonnen bunkers gebouwd: de zogenaamde Atlantikwall. Van die bunkers steken hier en daar nog fragmenten de kop boven het zand.
Bij de splitsing volg je de weg verder naar links.
Waar de weg vervolgens een bocht naar rechts maakt, ga jij opnieuw linksaf. Als je dit baantje nog een tijdje verder blijft volgen, kom je uiteindelijk uit op de Ooievaarslaan, en nog wat verder bij de ingang van het natuurreservaat het Zwin.
Kwestie van slikken en schorren
Het natuurreservaat het Zwin is alles wat is overgebleven van de zeearm die in de Middeleeuwen van Brugge een van de drukste havens van Europa maakte. Toen de zeearm grotendeels was verzand en de havenactiviteiten daardoor onmogelijk werden, werd de inham van de zee afgesloten door de aanleg van dijken. De Hazegraspolderdijk (1784) en de Internationale Dijk (1872) zijn daarvan de belangrijkste. Aan deze kant van de grens is het Zwin 125 hectare groot, aan Nederlandse kant 25 hectare. Regelmatig wordt het Zwin door de zee overspoeld, waardoor gaandeweg een uniek gebied van slikken, kreken, schorren en duinen is ontstaan, dat gedeeltelijk ook toegankelijk is. Het eindeloze spel van eb en vloed
houdt op het strand van het Zwin een bijzonder rijke planten- en dierenwereld in stand.
NatUurliefhebbers beleven hier topdagen: allerlei wieren, golfbrekeranemoontjes, zeeanjeliertjes, alikruikjes, purperslakjes, zeenaaktslakken, paarse en witgrijze strandlopers, steenlopers, scholeksters, strandplevieren, en ga zo maar door. In de kooien van het natuurreservaat kun je een unieke collectie vogelsoorten bewonderen, waaronder natuurlijk de ooievaar
Deze wandeling vertrekt vanuit de Geelse deelgemeente Bel langs de Belse hei.
De wandeling gaat voor het grootste gedeelte over onverharde wegen door bossen en weilanden naar de naburige gemeente Meerhout.
Vlak voor het verste punt kom je over de Homberg, een kleine zandduin.
Van daar gaat het dan via het Bels Broek terug naar de startplaats.
In de vroege middeleeuwen is de nederzetting van Bel ontstaan. Sindsdien hebben mensenhanden het landschap gevormd. Waar sommige structuren doorheen de jaren goed bewaard zijn gebleven, is daar nog veel van terug te zien. Het karakter van het gebied is in de loop der tijd echter nogal veranderd. Verschillende uitvoeringsplannen zien nu toe op een behoud en herontwikkeling de aanwezige waarden en op recreatief medegebruik.
Om die reden werd het ook beschermd als landschap.
Karakteristieken
Geel-Bel is een gevarieerd gebied met hoge landschappelijke waarden. Het bestaat uit natte graslanden, naaldbossen, stuifduinen, vochtige en natte heide op podzolen, verschillende beken en waterlopen, vennen en weide- en akkerlanden. Het kent waardevolle ecologische biotopen, dus een rijke flora en fauna. En ook vanuit historisch oogpunt is het een interessant gebied, met sporen van bewoning al van in de Bronstijd.
Openstelling
Momenteel is de ontwikkeling van de gebiedsstructuur in volle gang. In de eerste fase zullen de inrichting van het landschap rond de Volmolen en van de speelzones in de Belse Bossen binnenkort hun voltooiing naderen.
We weten allemaal waarom Hoegaarden zo bekend is geworden, is het door de toontuinen of het witbier,aan U de keuze want je kan ze allebei (voorlopig) nog gaan bezichtigen.
Start is op het gemeenteplein
Afstand is 9.3 km
WAT KOMEN WE TEGEN
Centraal op het gemeenteplein staat het gemeentehuis van Hoegaarden, daterend uit 1834. De meeste andere gebouwen dateren uit de 17de en 18de eeuw en werden recent gerestaureerd, vaak met gerecycleerde materialen uit die periode. Uitzondering is het huis nummer 17 dat ondanks zijn historische allures, pas in 1985 gebouwd werd met herbruikte baksteen en Gobertangesteen. Zoals u ziet worden in Hoegaarden zowel de bouw- als brouwtradities eigenzinnig in ere gehouden. De fraaie muziekkiosk dateert dan weer wel uit 1898.
Sint-Gorgoniuskerk
Deze kerk gebouwd tussen 1754 en 1759 in zuivere rococostijl, zal tijdens uw wandeltocht regelmatig als herkenningspunt dienen omdat ze het landschap als het ware beheerst. Het is trouwens de grootste rococokerk van België en in die tijd de trots van de welstellende brouwers : door hun welstand konden ze de kerk in zeer korte tijd laten bouwen.
Brouwerij van Hoegaarden en Kouterhof
Het vertrek- en eindpunt van wandelroute. In deze historische plaats kan u in de beste omstandigheden de 'Hoegaardse bieren" proeven : de befaamde "Witte", de Hoegaarden Spéciale, de Hoegaardse Das, de Verboden Vrucht, de Julius en de Hoegaarden Grand Cru. De vaten komen recht van de Brouwerij, het bier heeft er de juiste temperatuur en ze kennen er als geen ander de kunst van het tappen. En als u van al dat fietsen honger hebt gekregen, proef dan zeker eens van de overheerlijke biergerechten...
Voormalige brouwerij Loriers
Dit is niet de eerste de beste brouwerij. Hier werd het bekende Hougaerdse Das bier geboren dat sinds 1996 opnieuw volgens het origineel recept uit 1931 wordt gebrouwen. Dit imposante gebouw met bijhorende fabrieksschoorsteen dateert uit 1832 en is een mooi voorbeeld van de industriële architectuur uit het midden van de vorige eeuw.
Sint-Katharinakapel
Deze laatgotische kapel werd in de 16de eeuw vooral bezocht door mensen met een huidziekte die "het rad van Sint-Katharina" genoemd werd. Een ziekte die zowel de mens als het vee kon treffen. De klokkentoren werd er pas in de 17de eeuw bijgebouwd.
Onze-Lieve-Vrouw-van-Scherpenheuvelkapel
Deze kapel werd gebouwd in 1835 en moest een verkleind model worden van de basiliek van Scherpenheuvel. In de volksmond wordt deze kapel ook weleens de Marollenkapel genoemd naar het Marollenklooster of voormalige Bogaardenklooster, aan wie de kapel toebehoorde
Ernest Ourystraat
Het meest imposante gebouw in deze straat is ongetwijfeld de laat 18de-eeuwse rijwoning op de nummers 16 tot 20. Het fronton dateert uit de 19de eeuw en geeft het gebouw een classicistisch karakter. Het meest verrassende huis vindt u op het nummer 13. Dit huis in puur Engelse cottage-stijl geeft een internationaal accentje aan dit Vlaamse brouwersdorp
In de refugie van de elf duysent maegden"
Waarom deze indrukwekkende hoeve uit 1748 zo heet ? Een ding staat vast : er hebben nooit 11.000 maagden tegelijk gewoond. Naast het jaartal prijkt wel een afbeelding van Sint Ursula, een Britse koningsdochter die volgens de legende samen met 11.000 maagden overzee vluchtte om aan een gedwongen huwelijk te ontsnappen.
Voormalig Kapittelhuis en Vlaamse Toontuinen
Het oude kapittelhuis, opgetrokken in de tweede helft van de 18de eeuw heeft een opmerkelijke architectuur. Het zijn echter de "Vlaamse Toontuinen" die de meeste aandacht trekken. Eén voor één zijn het meesterwerkjes rond een bepaald thema, een attractie die het bezoeken meer dan waard is.
;ontop())
