HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
25-09-2008
Gestelnetewandeling
Gestelnetewandeling
Start : Dorpsplein van Gestel Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen Aard van de weg : Beton en aardewegen,moeilijk voor rol-of kinderwagens
DE ROUTE :
Vertrekt op het dorpsplein van Gestel en gaat langs; -Kasteel Ramelenhof -De Nete -Bogaartsheide -Kasteel Gestelhof -De Plasloop -Berlaar -Langs de Gestelsebeek -terug naar Gestel
Beschrijving :
1.
Met de rug naar de Sint-Lambertuskerk neem je de betonweg naar links. Je wandelt rechtdoor tot je aan een Mariakapel links de eikendreef kiest. Tot aan de gemeentefusies in 1965 was Gestel de kleinste gemeente van de provincie. Pleintje, kerkje, gemeentehuisje, het heeft iets schattigs, maar het is echt en het is gebruikt, ook de schandpaal uit 1779. Het landbouwgebied om je heen is ontgonnen vanuit kasteel Rameyenhof. Onderweg zie je een afsluiting met de letter R.
2.
De voetgangersbrug brengt je over de Grote Nete. Blijf rechtdoor stappen tot je aan de Kruideniersstraat komt en neem hier rechts. Even verder moet je de soms drukke Itegemsesteenweg dwarsen. De zandweg die je eerst langs en vervolgens een stukje door het bos voert brengt weer rust tot aan de Kruiskensbaan. Aan de Grote Nete beveiligen hoge dijken de weilanden. Je geniet er van een panorama met boerderijen, bomen, weilanden, dieren wellicht, en de kerktorens Gestel en Bevel. Voorbij de verkeersweg loop je langs een bosje, een paradijs voor fazanten.
3.
Je volgt de verkeersweg links tott Kruiske waar je oversteekt naar het bospad parallel met de hoofdweg. Aan de kapel ga je rechts en bij de volgende afslag sla je links af. Aan de T-sprong vervolg je rechts en aan de ingewikkelde splitsing haaks links. Je negeert twee linkse afslagen en over een smal bospad bereik je de Grote Nete waar je de grindweg naar links volgt. De kapel op de Kruiskensberg dateert van 1861 en is een bedevaartsoord rond vijf waterputten die herinneren aan de vijf wonden van Christus. De omgeving van de kapel is ideaal om te picknicken. Je wandelt verder over zandwegen tussen de bomen, ook langs een stukje heide met een ven.
4.
Aan t Schipke steek je de Grote Nete over en wandel je op de andere oever verder. Bij een scherpe bocht naar links verlaat je de oever (volg fietsknooppunt 25). Stap verder over de zigzaggende zandweg. Bij een elektriciteitspaal neem je de weg rechts. Op het einde van de Hooiweg sla je rechts deHaringstraat in (geen teken). Op het einde neem je de grote weg naar rechts, dit is weer de Hooiweg. De taverne t Schipke is alweer een aangenaam rustpunt in het land van Pallieter. Ook hier heb je een verrassend mooi panorama met velden, boerderijen en rijen bomen.
5.
Op de T-sprong ga je naar links op de Bevelsesteenweg ,om een paar stappen verder rechts de Hertstraat te nemen. Dan neem je, net voor je weer op het grondgebied van Berlaar bent, de Kattepoort, de veldweg rechts. Blijf deze weg rechts aanhouden tot aan de verharding voorbij een boomkwekerij rechts van de weg. Aan de tweesprong volg je rechts de niet verharde weg tot aan de Gestelsesteenweg. Steek over naar links en ga daar rechts de Rameyenstraat in die je langs het gelijknamige Hof terug naar de dorpskom brengt. Op het einde van de zandweg ligt hoeve de Thorens. Je wandelt een hele tijd op de gemeentegrens van Berlaar. Afsluitingen met een R wijzen op de nabijheid van Rameyenhof. De oudste kern van het waterkasteel gaat terug tot de 13de eeuw.
Vertrek : Aan de kerk van Grobbendonk Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen
Start Coördinaat: N 51.189688-E 4.738623
DE ROUTE :
We vertrekken aan de kerk (met de rug naar de kerk links) Tot aan het kerkhof,rechts Door het bos tot we een voetbalveld tegenkomen Langs "de warme hand" Richting Pulle Langs het slangenbos - boshoven - Molenbos Terug naar Grobbendonk
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen(de veldwegen kunnen bij regenachtig weer modderig zijn)
De markt van Asse bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T-sprong in het centrum. Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis). De markt ligt op het einde van de Kattestraat rechts.
Parkeren:Parkeerterrein in de Kattestraat (niet op di. 6.00-14.00 u wegens markt).
Gps info : Sint-Martinuskerk Kerkplein 1730 ASSE
DE ROUTE :
We beginnen onze wandeling aan de Sint-Martinuskerk en van op het Kerkplein slaan we de Kerkstraat in en volgen deze 133 meter
Aan de T-splitsing slaan we rechts in en dat 90 meter tot aan een Twee-sprong waar we rechts inslaan .
Nu zijn we in de Muurveldstraat deze volgen we 79 meter tot aan een kruising met de Boekfosstraat , steken deze over en volgen nog 90 meter en slaan tegenover het huisnummer 30 links in en volgen een voetpad dit 100 meter dan een korte draai naar rechts , om na 346 meter aan een T-splitsing te komen.
Nu zijn we in de Witterramsdal waar we links nemen om na 20 meter rechts een voetpad tussen de huisnummers 79 en 81 te nemen .
Nu volgen we dit voetpad 523 meter en komen aan een T-splitsing met de Terlindenweg en slaan deze links in .
We volgen de Terlindenweg over een afstand van 676 meter en komen aan een Twee-sprong met de Terlindenvijverweg. Hier bevond zich vroeger de watermolen van de Ijzenbeek , links van de weg door de bomen kan men de Molenvijver zien.
Nu vervolgen we rechtdoor de Terlindenweg dat nu een mooie holleweg is en dit over een afstand van 199 meter , na de bocht komen we aan een Twee-sprong met de Hoogpoort.
Deze weg slaan we links in en volgen deze over een afstand van 248 meter , links van ons zien we het Hoogpoortkasteel , tegenover het kasteel slaan we rechts een veldweg in, na 328 meter komen we aan een T-splitsing , waar we links af slaan .
Deze veldweg wordt onderweg de Bruggeveldstraat , onderweg steken we de Nieuwermolenbeek over , na 565 meter komen we aan een Twee-sprong waar we tegenover het Kasteel Nieuwermolen rechts een brede veldweg in slaan en die ons naar een alleenstaande woning leidt en dit na 255 meter .
Voor het huis slaan we links een bosweg in , we volgen deze 316 meter om na een korte draai op de Vitseroelstraat uit te komen , die we rechts in slaan , volgen deze 70 meter waar we dan voor een witgekalkte hoeve rechtsaf slaan We volgen nu deze weg 240 meter en steken de Nieuwermolenbeek terug over , om dan verder links een veldweg in te slaan.
We volgen deze veldweg 566 meter tot aan een T-splitsing met de Zetsel , nu slaan we rechtsaf en volgen de loop van de Ijzenbeek en dit 501 meter .
We komen uit op een kruising met de Mazier , waar we de Mazier links in slaan en volgen deze 465 meter tot aan de volgende Twee-sprong .
Hier slaan we rechts de Museumstraat in , op de hoek staat een gerestaureerde vakbouwhoeve , we volgen de Museumstraat 539 meter tot aan een hoeve , waar we links een voetweg in slaan , die volgen we 124 meter tot aan een Kruising met de Terlindenweg , die we oversteken.
Aan de overkant vervolgen we de voetweg (veldweg) en dit 480 meter tot aan een T-splitsing , waar we links de Vijverstraat in slaan , na 92 meter slaan we rechts af en volgen verder de Vijverstraat en dit 743 meter tot aan een rond punt.Nu slaan we links af de Witteramsdal in en volgen 98 meter om rechts na een huis met nummer ........ een voetweg in te slaan .
De voetweg volgen we 254 meter , we gaan over een brugje en komen aan een T-splitsing waar we de voetweg links vervolgen en dit 223 meter.
We zijn nu in de Boekfos uitgekomen waar we rechtsaf slaan en na 45 meter links de Vronemeers in slaan en volgen deze over een afstand van 191 meter tot aan een T-splitsing .
Nu slaan we links in om na 75 meter terug links in te slaan en dan na enkele meters rechts in te slaan , zo komen we na 300 meter terug op het Kerkplein
Meer informatie op de website van de gemeente ASSE
Wandeling en aangepaste beschrijving van deze wandeling gemaakt door fdi "Non-Stop" Sint-Martinuskerk
Start : De Sint-Jozefkapel in Achouffe Afstand : +/- 6 km Bewegwijzering : Geen
Wegbeschrijving U bereikt Achouffe het beste langs de E 25 Bastonge Luxembourg, u neemt afrit 51 Houffalize. De afrit genomen gaat u naar rechts richting Baraque Fraiture. Een kleine kilometer na de afrit, en net na een Suzuki-garage, volgt u links de wegwijzer naar Achouffe. U rijdt Achouffe binnen en zoekt een parkeerplaats in de buurt van het kerkje.
DE ROUTE :
Achouffe is vooral bekend om de (al niet meer heel kleine) Brasserie d' Achouffe (1982) die een vijftal bieren brouwt.
Iets voor na de wandeling. De brouwerij (met taveme-restaurant) ligt vlakbij het vertrekpunt, de Saint-Joseph-kapel.
We wandelen tussen de kapel (rechts) en de brouwerij (links).
Net voorbij een mooie, grote vijver links, aan een groot huis, houden we op de splitsing links aan. Er volgt vrijwel onmiddellijk een nieuwe splitsing.
Kies links het dalende pad.
Je loopt dan voorbij enkele vijvers die met elkaar in verbinding staan.
Aan een volgende splitsing gaan we schuin rechts naar boven.
Links van ons stroomt de ruisseau de Chevral.
We komen aan een viersprong met links een 'boomstambruggetje', waarlangs men naar Wibrin kan
wandelen.
Wij lopen hier rechtdoor.
Het pad wordt smaller er ruiger met veel blootliggende boomwortels.
Via weer een 'boomstambruggetje' steken wij nu het riviertje over en dat doen we even verder een tweede keer.
Opgelet, bij nat weer is hout glad! Weer even verder steken we via enkele stenen een smal beekje over en volgen dan het bospad naar rechts.
We volgen het beekje stroomopwaarts, via een smal, heuvelend pad, over boomwortels en laaghangende takken, tot op een grote open plek, met links een uitkijkpost.
Steek deze vlakte over via het smalle pad door het hoge gras en wandel recht op een sparrenbos af. Rechtdoor, het bos in.
Aanvankelijk een vrij brede bosweg, maar na een viersprong, waar wij rechtdoor lopen, wordt
het pad smaller.
Nog altijd rechtdoor, tot je na een bocht naar links, steil begint te dalen, via een smal, door de regen uitgevreten pad, als je wil, een mini holle weg.
Laat je hier leiden door de rode nummers 27 in witte vierkanten.
We dalen af tot op een kiezelweg vlakbij een bruggetje.
Rechts van het bruggetje ligt wat rest van de oude molen van Wilogne.
Neem het smalle bospad rechts, juist voor het bruggetje.
We volgen verder zo dicht mogelijk de Eau de Martin Moulin tot we over een sluisje kunnen dat het debiet van een beekje regelt.
Vanaf hier volgen we een draadafsluiting waarachter de ruisseau overgaat in een vijver.
En na de eerste vijver volgt wat verder nog een vijver.
Op het einde van de draadafsluiting loopt de vijver opnieuw over in een tiviertje.
Hier komen we uit op een kiezelweg die we naar rechts volgen.
Rechtdoor tot bij het vertrekpunt. OPGELET : Bij regenweer een nogal gladde bedoening
Ten Aard ligt 5 km ten noorden van Geel-centrum langs de weg Geel- Kasterlee.
Vanuit Geel (uitrit 23 Geel Westof24 Geel Oost op de E313) rijd je over de kanaalbrug en sla je aan de verkeerslichten links af naar het centrum van Ten Aard.
Met het openbaar vervoer neem je de trein naar Geel en dan de bus naar Turnhout-Kasterlee, met halte in Ten Aard.
2/
Het kanaal van Bocholt naar Herentals is een van de Kempense kanalen (zoals ook de Zuidwillemsvaart, het kanaal van Beverlo, Dessel- Turnhout-Schoten, K waadmechelen- Dessel, T ernaaien- Maastricht en Haccourt - Wezet) die in het midden van de 19de eeuw werden aange- legd.
Het kanaal Bocholt-Herentals is geschikt voor binnenschepen tot 600 ton met een diepgang van ongeveer 2 m. Daarom noemt men deze schepen ook wel 'Kempenaars'. De waterhuishouding van dit kanaal wordt ook door verschillende sluizen geregeld. Tijdens deze wandeling maak je kennis met Sas 9 dat 50 m lang en 7 m breed is en een verval heeft van 2 m.
In dit kanaal zwemt ook nog behoorlijk wat vis. De afvalwaterlozingen blijven binnen redelijke perken en de kanaal oevers zijn niet van beton, zodat de vis de mogelijkheid krijgt om te paaien.
3/
Bij de bevrijding van Geel in september 1944 ondervonden de oprukkende Engelse soldaten aan het kanaal in Ten Aard sterke tegenstand van de Duitsers. Er werd hier toen gedurende verschillende dagen fel gevochten, zodat aan beide zijden talrijke slachtoffers vielen.
Tijdens deze gevechten werd ook Ten Aard bijna volledig vernield. Bij de verkeerslichten op de weg van Geel naar Kasterlee herinnert een gedenkteken aan deze oorlogsgebeurtenissen.
4/
Het natuurreservaat De Zegge (87 ha) is eigendom van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen die hier haar eerste percelen aankocht in 1952.
De Zegge is eigenlijk het restant van het vroegere 'Geels Gebroekt', een uniek laagveengebied dat zich 900 ha groot uitstrekte in de vallei van de Kleine Nete tussen Lichtaart en Geel.
In 1955 werd besloten dit gebied om te zetten in landbouwgrond.
Er werd gestart met de drooglegging van het Geels Gebroekt en in 1960 werd de Kleine Nete rechtgetrokken. Het gevolg was een serieuze verlaging van de waterstand, zodat de turfkuilen uitdroogden, het landschap dichtgroeide met elzen en heel wat dier- en plantesoorten verdwenen. Het gebied werd door een dijk in tweeën verdeeld en ten zuiden ervan ligt het natuurreservaat De Zegge. De Kleine Nete werd in 1975 nog eens verbreed, zodat de waterhuishouding in het gebied sindsdien moet worden geregeld via stuwen en pompen om
De Zegge van voldoende zuiver water te voorzien. In dit (moeras)gebied tref je nu futen aan, naast dodaarzen, winter- en zomertalingen, slobeenden en broedvogels.
Bij de flora vind je bijvoorbeeld kleine en ronde zonnedauw en het zeldzame klimopklokje.
De Zegge is alleen toegankelijk na schriftelijke aanvraag bij de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde, Koningin Astridplein 26 te Antwerpen.
Afspraak aan de St.-Laurentius- kerk, de Verrebroekse dorpskerk met de monumentale toren. Sinds de 15de eeuw is bijna elke eeuw aan de kerk verbouwd.
We lopen naar de verkeerslichten en wandelen rechtdoor de Pater Vergauwenstraat in.
Op het einde linksaf, het Spaans Fort volgen.
Negeer alle zijstraten tot je, ruim één km verder aan de eerste echte viersprong van verharde wegen komt. Linksaf, tot op de weg St.-Niklaas-Kieldrecht.
Oversteken en schuin rechts de Turfbanken nemen.
Deze smalle betonweg voert ons door de Konings Kieldrechtpolder.
Op de eerste viersprong linksaf.
We wandelen tot aan de Verrebroekse dijk,draaien met ons weggetje mee en volgen even de dijk om hem dan te dwarsen en aan de andere zijde ook even volgen.
Draai met het asfaltweggetje mee naar links en neem na een paar honderd meter de eerste straat rechts.
Je wandelt nu door het gehucht Bloempot.
Een straat met laag-en hoogstammige boomgaarden.
Op de T gaan we linksaf en nemen vervolgens de eerste straat links, de Kloosterstraat.
Volgen tot aan de neoclassicistische St.-Comeliuskerk van Meerdonk.
Ook nu blijven we rechtdoor lopen.
Aan de dorpsrand staat in de omgeving van de St.-Comeliuskapel, een holle boom, langs de binnen- en de buitenkant door de Breskense priesterbeeldhouwer Giellet verheven tot het kunstwerk, 'Lieve Vrouwe van de Polder'.
Op de splitsing met de Turfbankenstraat, volgen we schuin rechts de Groenendijk.
Hier staat 'Polderrust', een mooi wit huisje. Rechts de Konings Kieldrechtpolder, links de Turfbanken-
polder.
Aan de Dwarsdijk (Groendijkstraat) gaat de Kieldrechtse waterweg over in de brede Geul , een paradijs voor vissers.
Verder rechtdoor, langs enkele landbouwbedrijven.
Links een natuurreservaatje.
Ons weggetje stijgt lichtjes en we lopen nu op de Krekeldijk.
Bijna op het einde nemen we op de splitsing, het kasseiweggetje links, de Lage straat.
Op het daaropvolgende kruispunt met de Lange Meersstraat rechtdoor.
Vervolgens op het einde rechtsaf, tot in de Zandloperstraat.
Voorzichtig hier! Linksaf en aan de splitsing Meer- donk-Verrebroek links houden, richting Meerdonk.
Vrijwel onmiddellijk na de splitsing, nemen we de eerste weg rechts, de Donkstraat.
Hier komt ook een GR-pad langs.
Volgen tot op een viersprong, juist over een brede gracht.
Voor ons een onverharde weg. Linksaf.
Een paar honderd meter verder, de eerste straat rechtsaf.
Deze smalle betonweg, door de Verrebroekpolder, volgen we, voorbij het Zwaantje (links), tot op de eerste viersprong.
Rechtsaf, en aan de volgende kruising rechtdoor, de Binnendijk volgen.
Een residentiële straat met nog veel restanten van landbouw en boomgaarden.
Juist voor nr. 22, draaien we links een kerkpad in tot bij de Laurentiuskerk.
WEETJES :
-Verrebroek is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Beveren. Het was tot 1977 (1275 inw.) een zelfstandige gemeente, in de Wase Scheldepolders.
- De waterhoek werd na de verwoesting van de Noormannen ingepalmd door de heren van Beveren (850), op die manier werd het een heerlijkheid. Het was een kleine nederzetting van Friezen, die naar hier waren afgezakt. De veengronden waren rijk aan turf en brachten een bloeiende handel op gang. De graaf van Vlaanderen zag hier een goede zaak in. Verrebroek leverde een constant gevecht tegen het water, zowel door stormen als door het onderwater zetten voor oorlogsdoeleinden.
Bezienswaardigheden :
De Sint-Laurentiuskerk is een driebeukige kruiskerk, waarvan een eerste aanzet dateert uit de 15de eeuw. De kerk verving een Romaanse kapel. Door de vele stormvloeden ging echter veel geld naar het onderhoud en verstevigen van de dijken, waardoor de bouw van de kerk problematisch verliep. Het duurde tot 1688 vooraleer de ze haar huidige vorm kreeg. De torenspits werd gehalveerd in 1804 door de Fransen die er een seintoestel van maakten. Sint-Laurentiuskerk, Verrebroek
Start : Aan de Melkerij in het park van Brasschaat
Afstand : 6 km
Bewegwijzering : Geen
Stedelijk Domein Peerdsbos
Ligging U bereikt het Peerdsbos aan de kant van Brasschaat ofwel: - vanuit het park van Brasschaat - vanaf de Bredabaan aan de Hemelakkers, aan de Melkerij, aan het Provinciaal Sportcentrum of aan de Kleine Barreel
DE ROUTE
Afspraak aan de Melkerij.
Als we met de rug naar de parking staan, gaan we rechtsaf en volgen de bewegwijzerde fietspaden
Kapittelpad en Kastelenpad, door een mooie beukendreef.
Na 300 m trekken we via een ijzeren poort het park in.
Blijf de dreef rechtdoor volgen tot aan de Obelisk (1) in 1884 door Graaf Reusens, zaakgelastigde bij de Heilige Stoel, geschonken aan zijn broer-burgemeester.
Zes dreven komen hier samen.
Neem de tweede links, een asfaltweggetje.
Weldra wandelen we tussen het Louis De Winterstadion en de Hemelhoeve (2).
Nog even rechtdoor tot bij een dierenpark.
Aan het einde van de afsluiting, rechtsaf, tussen een speeltuin en het dierenpark.
Voor ons staat het kasteel van Brasschaat (1855-1909) (3).
We wandelen tussen het gerestaureerde koetshuis (links) en de hovenierswoning, met prachtige rozentuin (rechts),
Juist voorbij de tuin, rechtsaf.
De geasfalteerde dreef volgen we tot op het einde.
Links het openluchtzwembad en recht voor ons, een mooie vijver, met het Boothuisje (4), nu een kleine taveerne.
Rechtsaf, en daarna, op de viersprong, linksaf. Je kan hier bootjes en waterfietsen huren.
Het pad wordt smaller,
Op de splitsing links houden en over een bruggetje wandelen.
Aan de overkant, rechtsaf.
Bij het volgende bruggetje steken we de Laarsebeek opnieuw over en vervolgen onze weg langs de andere oever in dezelfde richting.
De weg eindigt in de bocht van een ander pad dat we naar links, dus vrijwel rechtdoor volgen.
Aan een viersprong met middenin een boom, rechtdoor, tot in een brede dreef die we naar links volgen.
We steken opnieuw de laarsebeek over.
Rechtsaf, de beek volgen.
Aan een splitsing, met links een schuilplaats, houden we rechts aan. We blijven dus de Laarsebeek stroomafwaarts volgen.
Het pad wordt smaller en we komen in een
Brede dreef. Rechts alweer een bruggetje, links het voormalig boswachtershuisje. (5)
We dwarsen de dreef en gaan rechtdoor tot we tussen de rododendrons, rechts een bruggetje oversteken. Aan de overzijde naar links, en op de viersprong links, de beek volgen.
Vanaf hier kan je de bruine pijltjes volgen.
Eerst langs de kronkelende waterloop, tot we via een bruggetje, op een bredere bosweg uitkomen.
Rechtsaf. Juist voor de tennisvelden weer rechtsaf en voor de laatste keer een brug over.
Een kleine 100 m verder nemen we de smalle doorgang rechts en gaan rechtdoor de brede dreef in.
We houden de schuilplaats links van ons.
De dreef volgen, tot we de eerste brede bosweg links kunnen nemen.
We komen uit in een brede dreef die we naar rechts volgen tot aan de Melkerij. Het befaamde Kasteel van Brasschaat is een historisch, schitterend onderhouden gebouw dat dateert uit de 17de eeuw temidden van een park van 160 hectare. De inplanting in het park van Brasschaat is uniek. Het kasteel is omgeven door prachtig groen; eeuwenoude bomen, uitgestrekte grasvelden, vijvers, fonteinen en een unieke rozentuin. Hier is het heerlijk toeven op één van de terrassen in de zomermaanden of tijdens de koudere dagen in de ruime hal met authentieke open haard.
Vertrek :De markt van Asse ; bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T -sprong in het centrum.
Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis).
De markt ligt op het einde van de Kattestraatrechts.
Er is een parkeerterrein in de Kattestraat.
Afstand: 14,7 km, alternatief 9,7 km
Aard van de weg: Smalle voetpaden, asfaltwegen, aarde- en grindwegen; aanzienlijke hoogteverschillen. Onmogelijk voor buggy's en rolstoelen.
WAT KOMEN WE TEGEN :
Sint-Martinuskerk Asse
De stemmige markt heeft een landelijk karakter en verraadt niets van het verstedelijkte en verzorgende centrum dat Asse is. De Sint-Martinuskerk heeft 12de-eeuwse romaanse torenresten.
De gotische aanpassingen dateren uit verschillende fasen van de 13de tot de 17de eeuw.
De Nieuwstraat dateert ondanks haar naam al uit de Romeinse periode.
Vermoedelijk was Asse toen al een administratief centrum.
In de 1ste eeuw verbonden de Romeinen het met Bavai.
Aan de Romeinse heerweg staat een eerste kapel van de devotie van de miraculeuze kruisen van Asse, beter bekend als de Kruisborre. De eerste kapel dateert van 1622.
Op de tocht naar de kapelletjes geniet je van een mooi en diep ingesneden landschap.
Op de rustbanken bij de laatste, en tevens grootste kapel kun je bekomen van de steile klim.
Kasteel Hoogpoort
In de afdaling vang je slechts een keer een glimp op van kasteel Hoogpoort.
Dichter bij het kasteel ontnemen de bomen van het park er alle zicht op.
Het neoclassicistische kasteel uit de 18de eeuw werd in 1935 vergroot.
Kasteel Nieuwermolen
Het L-vormige waterslot in de Dilbeekse deelmeente Sint-U1riks-Kapelle werd opgetrokken in traditionele bak- en zandsteenarchitectuur van de 16de-17de eeuw en kende in de 18de-19de eeuw aanpassingen.
Doordat alle terreinen privé zijn, kun je de bijbehorende 19de-eeuwse watermolen op de Nieuwermolenbeek jammer genoeg niet bezichtigen.
Hopvelden
Hopvelden worden steeds schaarser in de streek tussen Aalst en Asse.
De vrouwelijke bloemen leveren de hopbellen, waarvan de schubben bezet zijn met kliertjes, die een geel poeder, hopmeelof lupuline, bevatten.
Bierbrouwers gebruiken het poeder om aan bier een licht bittere smaak, een aangename geur en een grote duurzaamheid te geven.
Vroeger gebruikte men voor de hopteeltstaken van 6 à 10 m hoogte.
Nu laat men de plant s1ingeren langs de schuine klimdraden van tot 1,50 m hoge horizontale draadnetten.
Vertrekplaats: De kerk van Hoegaarden. Die bereik je door de E4O te verlaten bij afrit 25- Tie- nen en de N29 richting Geldenaken/Jodoigne te volgen. Na 1 km kun je rechts naar het cen- trum. Parkeren kan op het gemeenteplein voor het gemeentehuis (zaterdag is marktdag).
Afstand: 13 km,
Aard van de weg: Verkeersarme asfaltwegen, ruilverkavelingswegen, tweesporenwegen en aardewegen. Modderig na regenweer. Kan bij droge weersomstandigheden ook met buggy's en begeleide rolstoelen als je enkele varianten volgt.
WAT KOMEN WE TEGEN
Sint-Gorgoniuskerk van Hoegaarden Het monumentale gebouw is opgetrokken in Gobertangesteen, die de rococo-elementen nog beter tot uiting brengt.
Samen met het kapittelhuis, waar vroeger de kanunniken van de collegiale kerk woonden, en de hoeve Arendsnest vormt de kerk een pittoresk geheel en weerspiegelt ze de welstand van de Hoegaardse brouwers.
Molen van Meldert In een doorkijkje tussen de bomen krijg je de gerenoveerde watermolen van Meldert in het vizier. Hij stond er al in 140B.
Sint-Ermelindiskapel en -kerk Je loopt eerst langs de 17de-eeuwse kapel ter ere van Sint-Ermelindis, die volgens de legende rond 600 in Meldert gestorven en begraven zou zijn.
De kerk was eerst toegewijd aan de heilige Bartholomeus, maar de lokale cultus van Sint-Ermelindis bracht mee dat de kerk in I801 aan haar werd toegewijd.
Het oudste deel is romaans en dateert uit de late 12de eeuw. Binnen overheerst barok met onder andere vier reliëfs met gebeurtenissen uit het leven van de heilige Ermelindis. Ze werd aangeroepen tegen lamheid, koorts en oogpijn.
Kasteelpark Meldertbos Je loopt langs de vervallen gotische inrijpoort van het kasteelpark Meldertbos. Rechts ligt de Prins Kardinaalhoeve met de ruïnes van de woontoren of donjon
Bewegwijzering :Zeshoekige groenwitte borden van de wandelroute Rooigemsebeek.
Aard van de weg : Een bont allegaartje van ver- harde wandelpaden, wegen, kasseistroken en zand- en grintpaden.
Aanbevolen vertrekpunt : Aan de Sint-Hilariuskerk in Mullem.
Mullem ligt vlak bij de N60 Gent- Oudenaarde. In de Mullemstraat is er slechts beperkte parkeergelegenheid.
Vertrekken kan eveneens in Lede (Kruishoutem), Wannegem (Kruishoutem) of Huise (Zingem).
Eten en drinken Tijdens het weekend zitten In De Kroon en Ter Motte in Mullem vaak eivol.
Onderweg kun je op adem komen in de cafés In den Hert in Lede en De Vaderlander en Tonneke in Huise.
Het meest opvallende in Mullem zijn de gebouwen, die allemaal dezelfde kleuren hebben: okergeel geschilderde muren en een rood pannendak. Behalve enkele goed bewaarde boerderijen vind je er een kerk, een oud schooltje en een paar café-restaurants. In een park op de heuvelflank ligt het kasteel van Mullem. Achtereenvolgens woonden hier de heren van Mullem, Cabilliau uit Oudenaarde en Lepoivre. In de 19de eeuw was 'het Kasteeltje' een school en tevens het woonhuis van de onderwijzersfamilie Henri Stijns.
In herberg In de Kroon vonden destijds de opnamen plaats voor de televisieserie Hard Labeur.
De okergele kleur wees op de afhankelijkheid van het kasteel toentertijd.
DE ROUTE
Zodra de dorpskom achter je ligt, en je je tussen de velden bevindt, krijg je gezelschap van de Rooigemsebeek.
Een informatiebord vertelt dat je hier het wachtbekken van Mullem passeert, een van de zes wachtbekkens die de waterhuishouding in de ruilverkaveling regelen.
Rechts voor je zie je een heuvelkam met aan het einde de kerktoren van Huise.
Waar je het Prinsenhof kruist, steek je de grens over tussen Mullem en Huise, tevens de grens tussen Oudenaarde en Zingem. Een volgende bord vertelt dat je je in een vloeirietveld (verkorting mogelijk) bevindt.
Een vloeirietveld is een natuurlijk waterzuiverings- station. Het riet filtert het afvalwater zodat het schoon in de Rooigemsebeek terechtkomt.
Een vistrap is de volgende verrassing: een trap, bestaande uit kleine, trapvormig aangelegde niveauverschillen, gebouwd om het de vissen naar hun zin te maken.
Aan de Ledepontweg in Lede , dat bij Kruishoutem hoort, is eveneens een verkorting mogelijk.
Er volgt een tweede wachtbekken, een vochtig weidegebied met knotwilgen.
Het bos dat je aan je linkerkant aantreft is het kasteelpark van kasteel De Ghellinck. Het kasteel werd in 1785 bewust op deze hoogte gebouwd, zodat de heer des huizes vanuit de volle natuur uitzicht had op zowel Gent als Oudenaarde.
Het volgende dorp dat je tegenkomt is Wannegem .
Liefhebbers van Vlaamse wielerklassiekers zullen een belletje horen rinkelen bij het horen van zowel Wannegem als Lede.
Aan de splitsing Hulsapontweg/Nokerepontweg is een verkorting mogelijk.
Wannegem mag zich ook de trotse bezitter noemen van een houten staakmolen, de Schietchampettermolen. Een merk- waardige naam die op een waar gebeurd feit berust, want ooit schoot een veldwachter (champetter) een kogel in de molenkast.
Vlak bij Huise passeer je nog een molen: de Huisekoutermolen, ouder dan de vorige. In de dorpskom van Huise zul je merken dat de kerktoren van Huise nogal lijkt op die van MulIem.
Vanaf de weg die je opnieuw naar de N 60 leidt, zie je bij helder weer zonder problemen de torens van Gent.
Zowel de Lange als de Korte Aststraat hebben hun naam ontleend aan een cichoreidrogerij, een 'ast', aan de rand van het kasteeldomein. Ook het kasteel staat trouwens bekend als het kasteel Ter Ast.
Mullem is nu echt heel dichtbij. DE KERK VAN LEDE
De Schietchampetter van Wannegem De Huisekoutermolen
Hemelsbreed 2,5 km ten noordwesten van het centrum van het mooie Borgloon staat het kasteel ven Ruilingen , met erbij een uniek fructuarium.
Het kasteel begon zijn carrière in de 12de-13de eeuw wellicht als een versterkte herenhoeve, maar werd kort na 1618 vervangen door een Maaslands waterkasteel dat in 18de-19de eeuw werd aangepast, maar dat eind 1920 in vlammen opging. In 1921-1935 werd het ingrijpend gerestaureerd. In 1978 kocht het Limburgse provinciebestuur het domein aan. Het kasteel is tegenwoordig een hotel-restaurant, het park evolueerde tot een interessant eiken-haag-beukenbos en het fructuarium is een boomgaard naar oud model.
Je bent nog maar nauwelijks vertrokken of je steekt de Herk al over, een zijriviertje van de Demer in een vallei die grotendeels is volgeplant met canada's.
In Berlingen laat je de neoclassicistische Sint-Agathakerk links liggen en bij een ongewoon hoekpand duik je voor geruime tijd onder in een verrukkelijk landschap met bijna uitsluitend hoogstam- en laagstamboomgaarden, in de lente een grote bloesemdroom, in de late zomer en herfst een enorm fruitfeest.
Bij de noordgrens ervan passeer je een karakteristiek Haspengouwse vierkantshoeve, de Canadawinning, en kom je uit bij de 17de-eeuwse, barokke kluiskapel van Detersloven , die tot 1878 bewoond was,
Interieur: een piëta (omstreeks 1500) en zes 18de-eeuwse bidbanken.
Aan de koormuur (buitenkant): een vroeg-16de-eeuws calvariekruis,
Voorbij het landelijke café De Passant daal je af door alweer ontelbare boomgaarden.
In Bèrlingen moetje andermaal door het dal van de Herk, onder meer voorbij de Nieuwe Malen , een vroegere watermolen, maar weinig bezienswaardig.
Het wandelweggetje kronkelt zich door een aantrekkelijk landschap. Het sluit aan bij een vroegere spoorwegbedding , nu een prachtig stuk holle weg, die naar de kleine woonkern van Kuttekoven en naar een Mariakapel leidt.
Maar je loopt alweer een ander gehucht tegemoet: Herten.
Daarbij passeer je een 17de- eeuwse kwadraathoeve , met een groot portaal met een wapenschild en links en rechts van de ingang nog twee schilden van de abdij van Herkenrode. De hoeve staat bij het kasteel
De Klee (19°7), art-nouveaustijl, en wordt omringd door een klein park.
Verderop wandel je, even voorbij een i-bord (informatie), alweer door onafzienbare boomgaarden en bij de geasfaltearde dwarsweg rakelings langs Herten.
Het laatste stuk van de wandeling verloopt heel rustig over een landelijk weggetje, ongeveer parallel aan de loop van de Herk en voorbij een boerderijtje, omgevormd tot een' verrukkelijk buitenverblijf .
Je wandelt voorbij het kasteel, het fraaie Jachthuis (herberg in een bijgebouw) en door de tuin
het park in en tot slot langs het fructuarium, een levend museum van fruitvariëteiten, met niet minder dan tachtig kersen- en zestig pruimenvariëteiten, met per ras een drietal bomen.
Het geheel is, ter bescherming tegen onguur weer, omzoomd met de vermaarde siroopperen van Borgloon. De fruitvariëteiten dragen vaak opmerkelijke namen, bijvoorbeeld voor de kersen Dikke Loen, Rotzak, Vroege van Gelmen, en voor de pruimen Steen op Steen (pruim met twee pitten) en Sanctus Hubertus.
dicht bij 28 wandelt u langs een diepe oranjekleurige zand put. De steile wanden zijn begroeid met bomen die zich dapper in het zand vasthouden. Maar dat lukt niet altijd goed: erosie schuurt het zand tussen de wortels weg. Een knap natuurmonument! Helaas verraden wielsporen dat quads en mountainbikers hier soms passeren en de erosie alleen maar versnellen.
. Bij knooppunt 20:
vogelkijkhut bij het Zwart Water.
. Tussen knooppunt 20 en 28:
een van de mooiste stukken van de route. Een vrij smal bospad slingert zich langs brede zandvlakten. donkere dennen en gemengde bossen vol leven.
Aan het heuvelachtige parcours zult u merken dat het mooie natuurgebied De Witte Bergen vlakbij ligt.
. Tussen knooppunt 15 en 16:
picknicken! Als u voor u vertrekt een hapje in uw rugzak stopt, kunt u halthouden bij de nieuwe picknicktafel. U hebt uitzicht over een uitgestrekte zandvlakte.
waar door deskundig natuurbeheer
ook de heide opnieuw een kans krijgt.
. Tussen knooppunt 15 en 17:
eerst gaat u door een prachtig stukje natuur, alleen voor voetgangers toegankelijk. Dan, na het oversteken van de drukke weg, wandelt u voorbij sportcentrum Ter Heyde.
De taverne heeft een groot zonneterras op de eerste verdieping.
Voor kinderen is er een speeltuintje. Wie energie te veel heeft, kan zich wagen aan een partijtje tennis of een spelletje paddle-tennis, een soort kruising tussen squash en tennis.
Het wordt gespeeld op een klein veldje omringd door muren en hoge draad.
Ter Heyde, lichtaartseweg 216/1, Herentals, 014-22 1622.
. Tussen knooppunt 17-18- en 31:
op dit stukje valt u van de ene verbazing in de andere. U wandelt langs het Moerven, een grote vijver waarvan het oppervlak voor een groot gedeelte bedekt is door bloeiende waterlelies.
Een nieuw bankje kreeg terecht de vermelding: 'Hier zit je goed'. Wat verderop een oude dennenboom vol holen die bezet worden door een heus mierennest met vliegende mieren.
Nog verderop vennen: aan de ene kant omringd door een grassoort met zaden als pluizig katoen, die van ver net grote witte bloemen lijken.
Aan de andere kant een ven met gele plomp en een tapijt van drijvende bladeren, met bloemkopjes die boven het water uitsteken.
Hier en daar zijn de bossen ook nog bedekt met een deken van frisgroene varens. Prachtig!
. Bij knooppunt 31:
Camping Korte Heide ligt recht tegenover Bobbejaanland - het vrolijke gejoel weerklinkt geregeld in de verte. U vindt er een leuke taverne en een zwemvijver.
Voor kinderen zijn er gocarts te huur. Camping Korte Heide, Olensteenweg 40, 2460 Lichtaart, 014-55 32 94, www.kempencampings.be
. Tussen knooppunt 29 en 31:
hier wandelt u door een woonwijk. Wat een schril contrast met de rijke natuur van het andere deel van de route. Even opletten: de historische Sint-Rochus- hoeve is geen taverne meer, ze wordt verbouwd.
De Heer Jef Verbist meld ons op 14-07-2011 het volgende In de uitleg over de Snepkeswandeling lees ik dat, tussen knooppunt 29 en 31, de Sint Rochus hoeve verbouwd wordt. Deze verbouwingen zijn ondertussen al een hele poos afgerond en de ST Hubertushoeve (nieuwe naam van de zaak) is tussen de maanden april en oktober, bij goed weer, alle dagen open. Groeten, Jef Verbist
Wouter melde dat er 2 knooppunten zijn bijgekomen 80-81 Wij hebben de wandeling in de omgekeerde richting gedaan en vonden dat eigenlijk veel mooier omdat je dan in de bebouwing begint en alsmaar meer de natuur inwandelt ipv omgekeerd. Groeten Wouter AANPASSING OP 23-09-2012
Het was een zeer mooie wandeling. Er staat alleen één foutje in de beschrijving: na knooppunt 17 volg je nog eerst 18, alvorens aan 31 te komen. Dat zorgde even voor wat verwarring, maar we hebben het uiteindelijk toch gevonden. Raf Valcke Aangepast op 11-03-2013
Ten noorden van de Kleine Nete, tussen Herentals en Kasterlee, vind je heel wat landduinen. Ze steken zon 25-30 meter boven de zeespiegel uit en dateren uit de late IJstijd. Ik ben zelf net iets te jong om het nog allemaal meegemaakt te hebben, maar naar verluidt had je toen fikse noordenwinden, die heel wat zand ons kant uitbliezen. Waar dit zand op een hoopje werd geblazen, ontstonden duinen, ertussenin verzamelde zich het water en kreeg je vennen.
Bewegwijzering : Witte zeskante bordjes met blauwe pijl
Bericht van Marc Massart op 05/07/2009
Opgepast want het traject van het Netepad is gewijzigd. Het traject die op de site beschreven staat is onbewandelbaar geworden en gaat zelfs over privé terrein. Het traject is bezaaid met netels vanaf de plaats waar je naast de Oude Nete wandelt. Gelieve toerisme Mol te gebruiken om het juiste traject te bekomen.
Legende : 1 = Vertrekpunt en aankomst 2 = Sint Antoniuskapel 3 = Lea's Neerhof
HET NETEPAD Laarzen of stevige wandelschoenen zijn geen overdadige luxe om het Netepad te bewandelen. Centraal in deze wandeling staan de Neten die door drassige beemden kronkelen zoals de spaghetti- slierten in de kom van een Italiaanse Mama. Weilanden omzoomd met knotelzen vormen een lappendeken met populieren bossen zo statig als kathedralen. En Iet op het einde van de trip, langs de wandelweg achter de Molse Nete, eens goed op het Solferkot en het Wettewa-leerpad.
Parcours
We stappen de sporthal naar buiten en kiezen resoluut voor links tot we over de Nete zijn. Net over de brugleuning draaien we rechts. We volgen het Heipaadje door elzenbroeken tot we aan de laterale weg langs de Zuiderring komen: de St.-Jansstraat.
Deze volgen we links tot aan het Kruispunt met de Molderdijk. Hier gaan de 5 en 6 km rechtdoor, de andere met - o.a. de 7km - afstanden steken de Zuiderring over.
Het solferkot
Op de Wandelweg staat langs de oever van de Nete het gerenoveerde 19de eeuwse 'wolwashuisje: waar vroeger de schapenwol gewassen en gedroogd werd. Het huisje, dat ook het 'solferkot' werd genoemd, is het laatste overblijfsel van de vroegere wolindustrie in Mol. De naam 'solferkotteke' komt van de ongeverfde schapenweefsels met hun natuurlijke lichtbeige kleur die door zwaveldampen tot helderwit gebleekt werden.
Wettewa
Nog langs de Wandelweg is het project 'Wettewa' uitgebouwd dat uit acht toestellen en informatiepanelen bestaat. De 'Asymmetrische wip: 'Spiegelbeelden' en de 'Fietsconstructie' zijn daar voorbeelden van, samen met vier panelen van de nucleaire instellingen en bedrijven. Die geven een overzicht van de delen van de nucleaire brandstofcyclus die in België bestaat
Start :Op het Wezemaalplein in Wezemaal (genoeg parking,gratis)
Bewegwijzering :zeer goed, zeskante bordjes met rode letters Wijngaardwandeling
Parcours : verharde en onverharde wegen en heuvelachtig,maar met prachtige vergezichten
Hageland is naast wandelland ook wijnland.
Op de Wijngaardberg in Wezemaal kan je beide combineren.
Vertrek aan het "Bezoekerscentrum voor de Hagelandse Wijn" voor een 7,7 km lange tocht (Wijngaardbergwandeling). Die brengt je naar locaties waar vroeger uitbundige wijngaarden groeiden en bloeiden en waar men vandaag terug met deze traditie heeft aangeknoopt.De oude wijnmuur getuigt nog steeds van een geestrijk verleden. Op de flank van de berg is er een prachtig uitzichtpunt. Bij goed weer ontvouwt het Hageland zich onder je voeten. Je wandelt tussen boomgaarden en doorheen een majestueus beukenbos. Rillen kan je doen bij de 'Duivelsput', genade afsmeken bij het monumentale Heilig Hart beeld. De vergezichten op het heuvelend Hageland maken de natuurervaring compleet. Opgelet! Deze wandeling is niet geschikt voor kinderwagens of mensen die minder mobiel zijn.
Tijdens onze wandeling kwamen we een man tegen die zich voorstelde als de bewaker van de berg.
Iemand die duidelijk heel veel van de streek en de wijngaardberg afwist, en die ons ,het was vandaag helder
en redelijk klaar weer , ons de richting wees (bovenop een uitzichtpunt van de berg) naar Brussel waar we
tot onze grote verbazingde bollen van het atomium zagen blinken in de zon, de kontroletoren van Zaventem
aanwees en nog veel meer.We hebben werkelijk een leerzaam half uurtje met die man doorgebracht .
Vergeet zeker niet ook voor je vertrek even in het bezoekerscentrum zelf binnen te lopen. In dit prachtig gerestaureerde negentiende-eeuws, neogotisch gebouw krijg je via multi-mediapresentaties en panelen een inzicht in het plaatselijke wijnleven van verleden en heden. En wil je de Hagelandse wijn ook proeven? Dan eindig je je wandeling in het dorpscentrum in het café ´Bij Boeres´.
Op het terras is het heerlijk genieten van een zonnig glas ´Hagelander´.
De Wijngaardwandeling behoort tot het wandelnetwerk Wingevallei
Dit prachtig gerestaureerde café van 1620 heeft veel van zijn oude glorie bewaard. Het zit vol authentieke elementen uit vroegere tijden. Proef hier de Hagelandse wijn en laat u één van de vele streekgerechten serveren. Raadpleeg ook de website voor de kalender die bol staat van activiteiten.
Openingsuren Elke dag open: van 10.30 uur tot 1 uur Maandag gesloten
lengte: 7 km : De wandeling loopt gedeeltetijk over veld- en boswegen
Vertrekpunt en parkeerplaats: Sint-Mauruskerk te Holsbeek.
Bewegwijzering : Houten palen met schuine kop in gele kleur.
Holsbeek, gelegen ten noordoosten van Leuven, is het grootste en meest bevolkte dorp van de gelijknamige gemeente, die ook de dorpen Kortrijk- DutseI, Nieuwrode en Sint-Pieters-Rode omvat.
De oude dorpskern van Holsbeek met de kerk ligt ongeveer 1 km ten zuiden van de plek waar de Winge een bocht maakt in noordwestelijke richting om zich vijf kilometer verder in de Demer te werpen.
De brede Wingevallei, waarvan de vochtige komgronden ontwaterd worden door diverse lei beken, is grotendeels ingenomen door weiland en aanplantingen van populieren.
In het zuiden van Holsbeek strekt zich van west naar oost een rij Hagelandse heuvels uit. Het zijn de Kesselberg, de Attenhovenberg, de Meesberg, de Chartreuzenberg, de Ramselberg en de Speelberg. Hun soms zeer steile hellingen bleven bebost.
Vanuit het centrum van Holsbeek werden drie wandelingen uitgestippeld. De Chartreuzenbergwandeling
leidt ons langs de hellingen en over het plateau van de gelijknamige heuvel. Een groot gedeelte van
deze tocht loopt door bosgebied, waaronder het Chartreuzenbos, terwijl we ook door enkele prachtige holle wegen wandelen.
Ook de Meesbergwandeling loopt gedeeltelijk over het plateau van een heuvel.
De Bergbroekwandeling daarentegen leidt ons voor het grootste gedeelte door de val/ei van de Winge maar om de wandeling niet helemaal vlak te houden, wordt ook de Ramselberg beklommen.
DE WANDELING
We vertrekken bij de SINT- MAURUSKERK te Holsbeek. Het is een neogotisch gebouw dat ingewijd werd in 191 0 en sindsdien een oudere kerk vervangt waarvan alleen de zandstenen toren basis uit de tweede helft van de 16de eeuw bewaard bleef. Een ingemetselde steen draagt het jaartal 1564. De kerk en de nabijgelegen huizen werden zwaar beschadigd op 28 december 1944, Naast de Sint-Mauruskerk toen een Duitse VI-bom die bevindt zich de oorspronkelijk bestemd was 18de-eeuwse pastorie. voor Antwerpen hier neerviel en ontplofte.
Vanaf de kerk volgen we de Rotselaarsebaan in zuidelijke richting, steken de Nobelbergstraat over en wandelen het Asseltveld in.
Een honderdtal meter verder nemen we, rechts, de Biekedelle.
Waar deze asfaltweg naar links afbuigt, blijven wij rechtdoor de kasseiweg volgen.
We wandelen nu door een delfe of dal. De weg vormde vroeger de enige verbinding tussen het dorp en het kasteel De Bruyn op de Chartreuzenberg en was afgezoomd met statige beuken of "bieken", zoals dat in het Holsbeekse dialect luidt. Deze bomen werden echter geveld tijdens de Tweede Wereldoorlog.
In 1992 werden nieuwe beuken aangeplant. Wetende dat een beuk jaarlijks met 2,5 cm aangroeit in omtrek, zal het dus nog wel een hele tijd duren vooraleer de Biekedelle haar dreefuitzicht van vroeger zal teruggekregen hebben.
Nu wandelen we dus vooral tussen de tamme kastanjes, waarmee de hellingen van de delle begroeid zijn. De tamme kastanje is van oorsprong Zuideuropees en werd naar onze streken gebracht door de Romeinen. In bossen vinden we deze boom meestal terug in de vorm van schaarhout. Na kapping ontwikkelen zich immers nieuwe loten uit de stronk.
De weg buigt linksaf en stijgt nog enkele meters. Vervolgens komen we bij een tweesprong, waar we links ne- men. Hier bleven de oude beuken aan één kant van de weg wel bewaard.
Aan de Kapeldreef gekomen, volgen we deze rechtsaf. ~ We bevinden ons nu op de Chartreuzenberg.
Het plateau was tot in de 1 8de eeuw bebost en werd later ontgonnen voor de landbouw. Een groot deel van het bos was eigendom van het Leuvense Kartuizerklooster of Chartreuse, dat gesticht werd in 1489 en opgeheven werd in 1783. Ook nu nog is dit gedeelte van de Chartreuzenberg grotendeels ingenomen door akkers en weiden.
We volgen de Chartreuzenbergstraat linksaf en wandelen even verder voorbij de voormalige hoeve van het landgoed De Bruyn.
Het domein is genoemd naar Victor De Bruyn (1858- 1931 I, een zeer welstellende rentenier die hier een kasteeltje bouwde. Het diende hem en zijn familie vooral als zomerverblijf, want hun hoofdverblijf hadden ze te Leuven. Victor De Bruyn werd in 1888 burgemeester van Holsbeek en zou dat blijven tot in 1931. Zijn 43-jarig burgemeesterschap is te Holsbeek zeker niet onopgemerkt voorbijgegaan, al werden de meeste van zijn realisaties met zijn persoonlUk fortuin gefinancierd. Zo stichtte hij in 1897 een christelijke lagere school,
in 1910 het bejaardenhuis Sint-Margaretha. Na het overlijden van Victor De Bruyn in 1931 werd zijn nala- tenschap verdeeld onder zijn erfgenamen. Dit had o.a. ook tot gevolg dat een gedeelte van zijn landgoed te Holsbeek verkaveld werd. Het landhuis werd, na de verkoop in 1951, door de nieuwe eigenaar vergroot.
We volgen verder de Chartreuzenbergstraat tot aan de T-wegsplitsing.
WIE DE TOCHT MET 2,5 KM WIL VERKORTEN, NEEMT HIER LINKSAF MAAR MIST DAN EEN WANDELING DOOR HET CHARTREUZENBOS.
Wij volgen de hoofdwandeling, slaan dus rechtsaf en nemen onmiddellijk daarna links.
We wandelen nu aan de noord rand van het Chartreuzenbos, dat hier vooral bestaat uit een aanplanting van beuk. De beuk is een boom met een zeer dichte kruin Dit gebrek aan licht sluit dan ook elke onderbegroeiing uit.
Aan de T -wegsplitsing, raakpunt met de Bergbroekwandeling, nemen we rechtsaf.
Ten oosten van de weg die we nu volgen, bestaat de begroeiing overwegend uit tamme kastanje.
Voorbij een vervallen jachthuisje verandert ook het Chartreuzenbos van uitzicht. De beuken
Sprookjesachtig, geheimzinnig? maken er plaats voor dennen, eerst een perceel met Corsikaanse den, vervolgens één met grove den. Beide naaldbomen zijn makkelijk van mekaar te onderscheiden. De Corsikaanse den met donkergrijze schors is, zoals zijn naam laat vermoeden, herkomstig uit het Middel- landse-Zeegebied.
De grove den, makkelijk herkenbaar aan de roodbruine kleur van zijn bovenaan afgeschilferde stam, is één van de belangrijkste Europese bosbomen met een natuurlijk verspreidingsgebied van de Middellandse Zee tot de poolcirkel.
Bij het eerstvolgende wegenkruispunt nemen we rechts. De tamme kastanje en de Amerikaanse eik vormen de dominante bomen in dit deel van het bos. Op enkele plekken treffen we nog restanten aan van een heidevegetatie.
Verder wandelend daalt de weg af naar de vallei van de Leming beek en komen ook enkele villa's van Hoog Linden in het gezicht. De Leming of Lieming was de bakermat van het Leuvense patriciërsgeslacht Uyten Lieminghen.
In de vallei, aan de Lemingstraat, nemen we rechts.
We klimmen terug de Chartreuzenberg op langsheen de rand van het bos. Bij het begin van de weg staan aan de linkerkant lorken. In tegenstelling tot andere naaldbomen verliest de lork zijn naalden in de winter. Het bos zelf bestaat hier uit beuk, hogerop krijgt de grove den de overhand.
Terug op de Chartreuzenberg, wandelen we nu in noordelijke richting. Voorbij de akker aan onze rechterhand duiken we opnieuw een bos in. Het heeft zich op een natuurlijke wijze ontwikkeld. Berk en zomereik zijn hier dan ook overheersend. Het wordt tevens een duik in de diepte, want we verlaten nu de Chartreuzenberg via zijn steile nooderhelling. Over een afstand van 250 meter dalen we 20 meter.
Op die hoogtelijn buigt het voetpad linksaf en leidt het ons naar een diepe holle weg die we linksaf volgen. Enkele meters verder nemen we rechts Ook deze weg is hol
Voorbij de bocht wacht ons een korte maar steile klim van 10 meter. Van een mooie sportieve wandeling gesproken! Weet echter dat dit de laatste klim is van deze wandeling. Want we slaan
rechtsaf en een voetpad leidt ons nu definitief van de berg naar het brede valleigebied van de Winge te Hols- beek. Achtereenvolgens is er een vlak stukje weg, dan een korte maar zeer steile helling en tenslotte een licht dalende holle weg.
Aan de Kortrijksebaan gekomen, steken we deze over en volgen ze linksaf tot aan de Verhaegenstraat. Hier nemen we rechts. Achter een haag bevindt zich het rusthuis Sint-Margaretha, gebouwd in 1990 bij de plek waar zich tot dan het rusthuis bevond dat was opgericht door Victor De Bruyn, ter nagedachtenis van zijn in 1908 overleden vrouw. Dit "Hospice Sainte-Marguerite" werd in 1992 gesloopt.
Via de Sint-Maurusstraat bereiken we tenslotte terug de kerk van Holsbeek.
Bereikbaarheid Gelrode is gemakkelijk bereikbaar via de N19 Leuven-Aarschot, afslag Gelrode of of via de E 314 afrit 22.
Gelrode werd vroeger nog wel eens smalend "het strooien dorp" genoemd. Een andere bijnaam, "perzikendorp" kreeg Gelrode in de jaren '50 wegens de succesrijke teelt van perziken
DE ROUTE
We beginnen onze tocht in het centrum van het dorp aan de voet van de kerktoren.
De toren van deze typische streekkerk versmelt met de kleur van de omgeving.
De kerk is toegewijd aan de heilige Cornelius en is in de l5e eeuw opgetrokken uit ijzerzandsteen.
De laatste vergroting vond plaats in de 19e eeuw. De heilige Cornelius wordt aanroepen tegen besmettelijke ziekten en in't bijzonder tegen de stuipen (kinderziekte). De jaarlijkse bedevaart en de processie vinden plaats op de eerste zondag die volgt op zijn naamfeest van 16 september.
We volgen de Heldenstraat tot in de eerste bocht en beginnen dan rechts de beklimming van de Eikelberg. Deze heuvel is één der laatste uitlopers van de Hagelandse heuvels ten zuiden van de Demervallei.
Boven op de top krijgen we een panoramisch zicht op het dorp, dat als het ware geklemd zit tussen twee heuvelruggen en zo beschermd is tegen de noorderwind.
Aan het einde van de verharde weg nemen we de zandweg, die we rechtdoor door het groen zullen volgen.
Na een 300-tal meter afgelegd te hebben, zullen we opnieuw een verharde weg ontmoeten, die we bergafwaarts volgen.
We stappen nu door een gedeelte van een uitzonderlijke holle weg.
We nemen in de eerste bocht de weg links voor ons en volgen deze tot net achter het bos, waar we links afslaan, de zandweg in.
Hier betreden we stilaan het landduinencomplex van de 's Hertogensheide, een nog ongerept natuurgebied.
AI kuierend beklimmen we de helling voor ons en we volgen de wandelweg over de kam.
De eerste brede zandweg die we op onze rechterzijde tegenkomen, volgen we naar rechts waardoor we het bos induikelen.
Vanaf de scherpe bocht naar links krijgen we een rechte weg voor ons, dwars door deze merkwaardige den- nenbossen. Laten we genieten van de gezuiverde lucht en het speelse lichtspel door de weerkaatsing op de twijgen. De derde bosweg rechts of de eerste bovenop de helling, volgen we tot het einde toe.
Bij het verlaten van het bos, slaan we links af om uit te komen (naast huis) op de Rillaarsebaan.
Schuin hiertegenover zullen we rechts de holle weg volgen tot we naast en huis (Stertstraat) de Holsbeeksebaan bereiken. Deze weg volgen we bergafwaarts.
We hebben ongetwijfeld al opgemerkt dat we met een grote boog om het dorp heen lopen en het vanuit alle hoeken te zien krijgen.
In de volgende bocht nemen we de veldweg links (Parhofstraat) en volgen deze rechtdoor door één der prachtigste holle wegen van de omtrek.
Als we daar uitkomen, wordt ons een uniek panorama geboden.
Vanop deze heuvel is de gezichtseinder niet beperkt door de onmiddellijke omgeving, maar reikt hij ver buiten de gemeentelijke grenzen.
Na deze welgekomen rustpauze stappen we verder tot we de snelweg bereiken, die hier wat verder de prachtigste vallei van de hele streek heeft verknoeid. We volgen deze evenwijdig tot we opnieuw op de weg terechtkomen (Donkerstraat).
We wandelen naar rechts om wat verder links in de bocht de baan opnieuw te verlaten via de veldweg (Gemeente Bosweg) die we rechtdoor zullen volgen.
De weg (Klarenbos) waarop deze uitmondt, volgen we eveneens tot het einde om dan rechts de Waterloosstraat in te slaan.
Deze veldweg zullen we bergaf blijven bewandelen tot we, na door een lange holle weg te zijn gekuierd, aan de voet van de "Moedermeu1en" terechtkomen.
Deze windmolen dateert van 1682 en werd hier geplaatst in 1839. Hij was de grootste van de drie molens die oorspronkelijk te Mechelen stonden, vandaar de naam "Moedermeulen".
Bewegwijzering : ofwel houten paal met zwart afgeschuinde kop met witte lelie op
Ofwel en ook (recent) een zekante plaatje met groene pijl
De bewegwijzering is zeer goed
BESCHRIJVING:
We verlaten het marktplein en nemen de richting Geel.
Even verder splitst de weg; we nemen de smalle asfaltweg links (Processiestraat).
Bij de volgende splitsing gaan we rechtdoor ,de Engstraat in.
Nog een paar honderd meter en we zitten reeds in de volle natuur.
We komen nu aan een dennenbos.
Hier splitst de weg.
We gaan rechts en we blijven de weg volgen tot aan de kruising met de Speeltuinstraat.
Op het kruispunt vinden we "het kapelletje van de Engstraat". Het draagt het jaartal 1890 maar is ouder.
Aan dit kapelletje volgen we rechts de Speeltuinstraat; ze komt uit op een betonweg, de Jagersweg, die we oversteken.
We komen nu op Alvinnenberg en volgen deze brede weg.
Aan de volgende wegsplitsing nemen we de Kwachtstraat.
We blijven rechtdoor gaan tot we de Kwachtloop kruisen. Hier is het landschap nog praktisch ongerept. Wat verder vinden we in een notedop alle ingrediênten van het Kempisch landschap bij elkaar: een kronkelende zandweg, omzoomd door enkele machtige eiken, en aan weerszijden een afwisseling van brem, heide, den; met els en berk afgeboorde beemden.
Onze weg loopt nu uit op een brede zandbaan tussen dennenbossen.
Hier gaan we linksaf en we volgen deze weg tot we aan "de Hutten" komen. Vroeger stond hier een kluizenaarshut. Bij een driesprong, op een verhevenheid en omgeven door hoge beuken, staat een kruis, "het kruis van de Hut". Volgens de legende werd het opgericht op de plaats waar eens een boze ridder door de aarde werd verzwolgen.
Aan het kruis slaan we links af, de Bredestraat in.
We blijven de Bredestraat volgen tot aan het gasthof De Luihoeve.
Dit is het aangewezen moment om even te verpozen.
We nemen nu de Kluterstraat, tegenover de Luihoeve, en bij de eerste splitsing gaan we linksaf.
Deze weg komt uit op de Alvinnenberg waar vondsten werden gedaan die terug gaan tot de late Bronstijd.
Een vijftigtal meter verder gaan we linksaf, juist aan een betonnen elektriciteitspaal; de weg daalt en loopt uit op een dwarsweg, waar we opnieuw linksaf gaan.
Wat verder kruisen we de Kwachtloop. Hier bevond zich in vroeger dagen een der Meerhoutse schansen.
De weg kronkelt door de bossen en we komen aan de betonweg Geel-Meerhout die we oversteken omvia de Grote Hoeve, het H.-Grafinstituut en het rusthuis De Berk naar onze wagen terug te keren.
Meerhout is gekend als wandeldorp. De prachtige landelijke omgeving werkt verkwikkend op het gestel en het gemoed. Kiezen kunt u uit een rijk aanbod: Drossaardpad, Boerenkrijgpad, Drevenpad, Weverspad, Molenpad, Ezelspad, Dwaallichtenpad, Sint-Jorispad, Kanaalpad. Deze paden zijn bewegwijzerd en praktisch allemaal voorzien van een aangename tussenhalte. Uiteraard kunt u ook rustig genieten van een wandeling aan de oevers van de Nete en een rustpauze nemen aan de watermolen.
Locatie : Diverse startplaatsen Openingsuren : Steeds bereikbaar Adres : VVV Pastoor Van Haechtplein 12 2450 Meerhout Telefoon : 014 301540 Fax : 014 301540 Email : vvv-meerhout@mail.be
Langs het snelwegennet : Komende van Brussel, de E19 nemen in de richting Bergen/Paris. Uitrit N° 21 Halle, nemen in de richting van Lille/Doornik volgen van de E429 (A8). Op deze E429, uitrit N° 24 Rebecq/Quenast, nemen in de richting Quenast.
Lengte wandeling : 9 km 481 meter of 8 km 800.
Duur wandeling : 2:15 uur
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen
Moeilijkheidsgraad : rustige en gemakkelijke wandeling
We vertrekken aan de kerk van Quenast , met de rug naar de kerk vertrekken we links en volgen de Rue Maurice Lange en dit 833 meter tot aan het Bois du Chenoi daar volgen we links langs het bos tot aan het kerkhof 544 meter. We gaan de Tweesprong links voorbij en volgen nog 147 meter tot aan een T-splitsing , waar we rechts de Chemin Vert in slaan en volgen deze 427 meter tot aan het Chateau de Chenoi aan onze rechter zijde.
We wandelen verder nog 284 meter tot aan de eerste Tweesprong en slaan rechts in de Chemin du Sparou en wandelen deze door tot op de hoogte van een hoogspanningslijn en slaan hier links af.Aan onze rechter zijde zien we in de diepte de Zenne stromen.De straat blijven we nu verder rechtdoor volgen en dit 332 meter tot onder een hoogspanningslijn door , waar we rechtdoor Rue du Moulin 484 meter volgen , trouwe wandelaars gaan dit stukje van één van de vele wandelingen nog herkennen.
We volgen Rue du Moulin in een bocht naar links komen zo op een T-splitsing uit waar we links in slaan de Chemin de Froye en dit over een afstand van 363 meter tot onder een hoogspanningslijn aan een kruispunt.We steken deze over en gaan rechtdoor en dit over een afstand van 869 meter tot aan een T-splitsing (rechts van ons stroomt het riviertje De Froye).
Aan de T-splitsing gekomen slaan we links af en volgen 224 meter tot in een bocht waar we rechts houden.We volgen deze weg tot aan een T-splitsing waar we voor ons de A8 hebben.Nu slaan we links af en wandelen in het verlengde met de A8 en dit 452 meter , dan slaan we links de Rue Quenestine in en dit over een afstand van 1008 meter we zijn nu in het gehucht Petit-Bruxelles.
We komen nu aan een Y-splitsing , waar we schuin rechts de Rue Petit-Bruxelles in slaan , we volgen deze straat nu 353 meter tot bijna aan het laatste huis van dezelfde type aan de rechterkant , we slaan daar een wegje links in en volgen deze 375 meter tot aan een T-splitsing. Aan de T-splitsing slaan we links de Rue Thieubecq in en volgen deze 266 meter tot aan een Y-splitsing.
We houden nu links aan en volgen de Chemin du Croly 627 meter en dit tot aan de kerk ons vertrekpunt .
WEETJES
--Quenast is een voormalige Belgische gemeente in Waals-Brabant die in 1977 opging in Roosbeek. Quenast dankt zijn naam aan de Zenne die door het dorp stroomt en vroeger Kenaast genoemd werd.
Het dorp is vooral bekend om zijn porfier-groeve die de grootste dagbouwgroeve van Europa is. Ook Brouwerij Lefebvre, bekend om zijn typische bieren (Barbar, Blanche de Bruxelles), is in Quenast gevestigd. In 2002 werd een zelden geopende wielerbaan in het dorp gebouwd
In het gebied van de deelgemeente bevinden zich twee wouden: het woud van Neppe en het woud van Chenois. Daarnaast zijn er nog enkele buurtschappen die deel uit maken van de deelgemeente, waaronder Le Coin Perdu en Le Petit Bruxelles.
Vertrek van de wandelingen is aan het hotel. Wandeling 1 is 7 km en gaat richting Jukken Wandeling 2 is 9 km en gaat naar Karlshausen Opgelet ; drinken meenemen