HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
23-06-2012
Geel-Winkelom
Geel-Winkelom
Start : Aan de Breugelhut in Geel-Winkelom Afstand : 8 km Bewegwijzering : wandelknooppuntennetwerk Kempense Landduinen GPS : N51 08.256 E4 59.550 Wildersedijk 5 Geel
DE ROUTE :
Een wandeling langs de natte gebieden van Geel, Genieten van de natuur, het water en de stilte Er is alleen bij de start en einde drinken en eten
68-69-21-38-67-68
Op de route :
--Breugelhut --Veldkruis De Hutten --De Scherpenbergloop --De Grote Nete --De Weide van het Festival Reggae Geel --Natuurgebied Malesbroek --Samenvloeiing van de Molse Nete en de Grote Nete
Breugelhut Dit is een taverne die heel goed gelegen is. De taverne staat in het midden van het water en er is een soort brug tot aan de deur. Rondom is er een grote vijver waar eenden inzitten. Vooral in de zomer is het hier heel gezellig, wanneer je op het terras kan gaan zitten om iets te eten of te drinken. De bediening is hier ook heel vriendelijk en het eten heel lekker.
Malesbroek Het Malesbroek is een natuurgebied in Geel en Meerhout en ligt ten noorden van het kerkdorp Winkelomheide. Het meet 100 ha en ligt in het fal van de Grote Nete, net voor de samenvloeiing met de Molse Nete. Het reservaat wordt beheerd door Natuurpunt.
Centraal in het gebied ligt een ondiepe plas die is ontstaan ten gevolge van de turfwinning in het begin van de 20e eeuw. Naast de grote vijver zijn er nog tal van kleinere vijvers, die omgeven zijn door moeras. Ook zijn er nog hooi- en weilanden die door houtwallen omgeven zijn.
In 2010 werd het gebied met nog eens 40 ha uitgebreid.
Het Malesbroek ligt op één van de laagst gelegen plaatsen in de vallei van de Grote Nete. In dit gevarieerde landschap voelen honderden planten en dieren zich thuis. Het gros van het zeldzame dierenleven in het Malesbroek blijft voor de meeste wandelaars verborgen. Alhoewel: een vroege jogger heeft een deftige kans om er een groepje reeën op te merken. Deze schuwe dieren hebben het hier door de afwisseling van rustige bossen en kleinschalige weilandjes bijzonder naar hun zin. Een andere opvallende bewoner van het Malesbroek is de ijsvogel. De talrijke vijvers en beken zijn een geliefkoosd jachtterrein. De ruige, met riet begroeide oevers van de centrale vijver zijn een belangrijk broedgebied voor verscheidene moeras- en watervogels. Tot het begin van de jaren tachtig genoot het Malesbroek in heel Vlaanderen bekendheid als één van de laatste broedbastions van twee uiterst zeldzame 'rietreigers': het woudaapje en de roerdomp. Beide reigerachtigen zijn bijzonder schuw en verschuilen zich in brede rietkragen om te broeden. Onder meer als gevolg van de teloorgang van een deel van de rietvelden en toenemende waterrecreatie op de vijver zijn deze pareltjes onder de broedvogels uit het gebied verdwenen. De blauwe reiger, daarentegen, heeft een flinke broedkolonie in een bos op de valleiflank ten zuiden van het Malesbroek.
Het uitgestrekte landschap van het Malesbroek herbergt verder tal van roofvogels en uilen - o.a. torenvalk, sperwer, buizerd, bosuil, steenuil en ransuil - en zowat alle spechtensoorten.
Door zijn verscheidenheid aan landschappen en biotopen herbergt het Malesbroek vanzelfsprekend ook een grote verscheidenheid aan planten en plantengemeenschappen. Her en der vind je er vochtige hooilanden getooid met pinksterbloemen en echte koekoeksbloemen, dotterbloemen langs beken en grachten, ruigtes en hooilanden met moerasviooltje, holpijp, wateraardbei, waterdrieblad, veenwortel en heel wat verschillende zegges. Wat verderop een vergeten hoekje met gagel en veenpluis... Het zijn maar enkele van de pareltjes die het gebied nog rijk is.
Start : Aan de kerk van Tongerlo-Bree Afstand : 16 km Bewegwijzering : GPS : N51 07.618 E5 39.588 Dorpstraat
DE ROUTE :
Een landelijke wandeling langs glooiende velden waar de doorstapper zijn hartje eens kan ophalen, wel eten en drinken meenemen!!
We starten aan de kerk en gaan naast de kerk de Solterweg in,daarna eerts links en ennog eens links over een veldweg tot op de GroenstraatDiekerstraat--Belestraat--Broekstraat--Grote KerkstraatGrootbroek--Beerselerdijk-- Voorbij de boerderij rechts 2x en daarna links,je komt op de processieweg,die steek je over--Houterstraat--Straterhofweg--Roermonderstraat--Veldstraat--Kerkhofstraat-->start
Op de route :
--Tongerlo --Parochiekerk Sint-Pieter --Watermolen aan de Itterbeek --Kapelleke van Heilige Rita --Kinrooi --De Zig nabij Kinrooi --Straeterhof --'t Hasselt --Koudhuis
Tongerlo is een dorp in de Belgische provincie Limburg, en een deelgemeente van de stad Bree. Het was een zelfstandige gemeente tot het bij de fusie van 1971 toegevoegd werd aan de gemeente Opitter die op zijn beurt in 1977 werd opgenomen in de gemeente Bree.
Tongerlo ligt in het zuidoosten van de fusiegemeente. De Zuid-Willemsvaart vormt de westgrens van de deelgemeente. Tongerlo ontwikkelt zich stilaan van een Kempens landbouwdorp tot een woondorp. Vooral in het noorden van de deelgemeente zijn er nog een aantal landbouwbedrijven. De Itterbeek waarlangs verscheidene watermolens gelegen zijn, stroomt door de dorpskom.
De gotische Sint-Pieterskerk uit de 15de en de 16de eeuw die op de grondvesten van een romaanse kerk werd gebouwd. Een gedeelte is bewaard gebleven in de muren van het koor. Op het einde van de 18de eeuw werd de kerk verbouwd. De toren werd gerestaureerd in 1868, de kerk in 1898 en in 1980 werd het geheel opnieuw volledig gerestaureerd
De Galdermansmolen (ook: Dorpsmolen of Dorpermolen) is een watermolen op de Itterbeek, gelegen aan de Solterweg 16 te Tongerlo.
Het betreft een onderslagmolen welke oorspronkelijk als oliemolen, later als korenmolen dienst deed.
In 1633 werd de molen gebouwd als oliemolen, en omstreeks 1700 was Peter Galdermans (van de slaghmolen) de eigenaar. Deze molenaarsfamilie bleef lang op de molen. In 1841 verzocht Nicolaas Galdermans toestemming om verandering te doen aan het binnenwerk van zijner oliemolen en aldus ten doel hebbende eene graanmolen ervan te maken, daar ze door 't afgestane land aan Holland bijna geheel zonder werk is en aan de adressant omtrend geene voordelen meer oplevert. Blijkbaar was men, ten gevolge van de Belgische afscheidingsoorlog, een groot deel van het afzetgebied kwijtgeraakt. In 1841 werd ook het huidige molenhuis gebouwd; het molenaarshuis stamt uit 1735. In 1850 werd de molen gesplitst. Het rad bediende nu zowel een olie- als een korenmolen. In 1905 werd de oliemolen gestopt, in plaats daarvan kwam een tweede maalinrichting, voor boekweit. Met het rad werd zelfs een dorsmachine aangedreven.
In 1920 werd het houten rad door een metalen rad vervangen. Ook een haverpletter werd geïnstalleerd. De molen bleef in particulier bezit en werd door de eigenaars regelmatig gerestaureerd. In 1996 kreeg de molen de status van monument. Ze is nog steeds maalvaardig, maar er wordt slechts sporadisch nog op gemalen.
De Herselt natuur en bossen (30% van de totale oppervlakte) wordt nu verbonden door wandelknooppunten zodat wandelaars naar hartenlust honderden kilometers door onze gemeente kunnen trekken. In het domein de Merode worden de volgende jaren felle inspanningen gedaan om de recreatieve paden te verbeteren en de diversiteit van bomen, planten en dieren te verhogen.
Recreatiedomein / camping "Dry Eycken" Het domein bestrijkt een oppervlakte van 10 hectare en kan plaats bieden aan 300 caravans. Het is gelegen op de grens van de Zuiderkempen met het Hageland midden in de uitlopers van de bossen van De Merode in de schaduw van de abdijen van Averbode en Tongerlo en aan de rand van het natuurpark der zuiderkempen Niet alleen de rustgevende, groene omgeving met zijn ruime aanbod aan fiets- wandelroutes, natuur- en cultuurbeleving maar ook de ontspanningsmogelijkheden binnen ons domein zelf maken onze camping tot een uniek vakantieoord voor jong en oud. Zowel de ware natuurliefhebber, de jeugdige trekker, de sportieveling als het jonge gezin kan hier ruimschoots zijn hartje ophalen.
Wijndomein en landgoed "Ten Kapittelberg" De heuvelkam van Diest tot Aarschot is niet alleen de historische scheidingslijn tussen het land van "Aerschot" en het Markiezaat "Westerloo", maar is eveneens de geografische overgang tussen Kempen en Hageland. De zuiderflanken van deze heuvelrug vormden eeuwen geleden onze Vlaamse Wijngaardgordel. Een typisch voorbeeld hiervan is zeker wel de Kapittelberg te Herselt. Amper 6 kilometer van de abdij van Averbode en 7 kilometer van de abdij van Tongerlo leverde deze wijnheuvel "Aen het Kapittel" in de 15de en 16de eeuw de miswijn voor de abdijen en de notabelen. De naam zelf "Aen het Kapittel" laat een historische verbondenheid met beide abdijen vermoeden. De Kapittelberg (32 meter hoog) is ten noorden en ten oosten door een woudgordel afgeschermd. De zuiderflank, beplant met 14 000 wijnranken, deint uit in een groene vallei, waar de natuur nog echt is en waar het landschap tot stilte dwingt. Dit Zuid-Kempens tafereel kan er 300 jaar geleden niet veel anders hebben uitgezien.
Start :Aan de kerk van Bachte-Maria-Leerne Afstand : 11,2 km Bewegwijzering : GPS : N51 00.526 E3 34.791
DE ROUTE :
Start aan de kerk links in de Ooidonkdreef ,daarna--Leernsesteenweg--Smissestraat--eerste links naar de VeerstraatBurgemeester van Crombrugghelaanlinks een doorsteek naar Leernsesteenwegoversteken naar de Engelhoekstraat--Kasteeldreef--Blauwpoortstraat--Moerstraat--Damstraat--Meirebeekstraat--Meirstraat-- MeirebeekstraatHoldenweg--Leiekant--Maaigemdijk--Graaf HenridreefOoidonkdreef
Op de route :
--Bachte-Maria-Leerne --De Leie --Sint-Martens-Leerne --Kasteel van Crombrugghe --Mere, Kasteel van Vosselare --Leiemeander --Oude Leie --Kasteel Ooidonk --De Blauwe poort
Bachte-Maria-Leerne is een deelgemeente van Deinze, in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Bachte-Maria-Leerne ontstond in 1823 door samenvoegen van de dorpen en parochies Sint-Maria-Leerne en Bachte. De deelgemeente ligt langs de rivier de Leie, de Oude Leie (een oude afgesloten rivierarm) en het Schipdonkkanaal.
--Iets ten zuiden van Maria-Leerne ligt het kasteel van Ooidonk. Het is mogelijk ontstaan in de 12e eeuw, maar de oudste delen kwamen uit het jaar 1230. Het kasteel is twee keer met de grond gelijk gemaakt, in 1491 en in 1579. De ruïnes zijn verkocht aan Maarten della Faille en deze heeft het kasteel in renaissancestijl laten bouwen, zoals het er de dag van vandaag nog steeds uitziet. Het kasteel diende vroeger als voorpost en verdedigingsbolwerk van de stad Gent aan de Leie. Het kasteel is privaat eigendom van graaf Juan t'Kint de Roodenbeke.
--Een oude afgesneden arm van de Leie ligt in een groen gebied tussen Bachte en het domein van Ooidonk.
--Sint-Petrus- en Pauluskerk, met nog deels Romaanse stukken
In een groot domein met bos, aangelegd park en vijver, schittert het kasteel van Crombrugghe. Het huidige kasteel met dienstgebouwen en oranjerie dateert uit het midden van de 18de eeuw en is een ontwerp van architect Louis Minard. Op de hoek van de kasteelsite staat de Sint-Antoniuskapel
Het kasteel Hof ter Mere of Kasteel van Vosselare (Meirstraat 7)Het gebouw dateert uit midden 14de eeuw. Sinds de 18de eeuw staat het beschreven als kasteel. Het gebouw werd vele malen herbouwd vooral in de 16de en 18de eeuw.Tijdens de Eerste Wereldoorlog brandde het volledig uit. Het werd heropgebouwd in 1923-1924. In het park ligt de mooiste ijskelder uit de streek, gebouwd in 1848.
Kasteel van Ooidonk wordt omschreven als een van de mooiste kastelen van het land en dikwijls als een juweel van de Vlaams-Spaanse 16e eeuwse bouwkunst. Het buitenaanzicht van het kasteel met zijn vele torentjes, trapgevels en schoorstenen roept een beeld op van de Loirekastelen zoals in Chambord. Het interieur laat je kennismaken met zeldzame meubelstukken, historische voorwerpen, tapijten en unieke verzamelingen. De opeenvolgende eigenaars, waaronder de huidige graaf Juan t' Kint de Roodenbeke, hebben steeds getracht het landelijke uitzicht rond het domein te bewaren. Het park van 45 ha groot is prachtig en zeker een bezoek waard
Start : op het marktplein van Diest Afstand : 12,8 km Bewegwijzering : Ja GPS : N50 59.046 E5 03.040
DE ROUTE :
Een mooie ,afwisselende ,op en afgaande route met prachtige vergezichten
Starten op de grote markt van Diest, de Oranje stad; Daarna AllerheiligenbergKanonsbaan--De R26 oversteken naar de zichemseweg--Rechttegenover de Leigrachtstraat links omhoogVinkenberg--Sint-Jan Bergmansstraatveldweg tot op de BieststraatSpordel--Diestsestraat--veldweg tot Groenstraat (loopt tot in Kaggevinne)--Zeven ZillelerfKetelwinning--Diestersteenweg (N10)--Steieneweg--de ring (R26) CitadellaanDelphine AlenuslaanLeuvensestraat--Sint-Jan Bergmansstraat-
Op de route :
--Diest --Allerheiligenberg --Citadel --Vinkenberg --Zichems veld --Scherpenheuvel --Kaggevinne --Monument symbool (1ste Bataljon Parachutisten Diest) --Het geboortehuis van Joannes Bergmans
Johannes (Jan) Berchmans (Diest, 13 maart 1599 - Rome, 13 augustus 1621) was een Vlaams jezuïet en is een Rooms-katholieke heilige. Johannes Berchmans werd geboren in de tegenwoordig naar hem vernoemde Sint-Jan Berchmansstraat in Diest, als oudste zoon van vijf kinderen. Zijn geboortehuis is omgebouwd tot kapel en kan nog steeds bezocht worden. Zijn vader beoefende er het ambacht van lederbewerker, schoenmaker en schoenlapper. Jan verbleef tot zijn twaalfde jaar in Diest. Vanaf 1614 werd Berchmans dienstbode in Mechelen, waar hij ook het seminarie bezocht. In 1615 vervolgde Berchmans de studie aan het zojuist door de jezuïeten gestichte college in de stad. Het lag daarom voor de hand zijn nagestreefde priesterloopbaan binnen de jezuïetenorde voort te zetten. Hij trad in 1616 toe. Vervolgens werd hij voor een vervolgstudie in de filosofie naar Rome gestuurd. Hier overleed hij als gevolg van een longontsteking, nauwelijks 22 jaar oud.
Jan Berchmans ligt begraven in de kerk van Sant'Ignazio in Rome. Hij werd op 9 mei 1865 zalig verklaard door paus Pius IX en op 22 januari 1888 door paus Leo XIII gecanoniseerd. Zijn feestdag werd op 26 november of 13 augustus ingesteld. Tegelijkertijd werd hij tot medepatroon van de studerende jeugd uitgeroepen (samen met Aloysius Gonzaga). De drie jong overleden jezuïeten Gonzaga, Stanislaus Kostka en Berchmans gelden ook als algemene beschermheiligen van de jeugd.
In Brussel, Antwerpen, Diest, Genk, Avelgem, Mol en Malle is er een Sint-Jan Berchmanscollege, in Zonhoven en Puurs een Sint-Jan Berchmansinstituut en in Nederland het Berchmanianum te Nijmegen. In het Belgische Borsbeek, Kwaadmechelen (gemeente Ham) en Mechelen is er ook een Sint-Jan Berchmansparochie.
Zijn hart wordt bewaard als relikwie in de Onze-Lieve-Vrouw van Leliëndaalkerk in Mechelen. ( bron Wikipedia)
De Citadel van Diest werd in de eerste helft van de 19de eeuw gebouwd en was vanaf 1953 de veilige thuishaven van het eerste Bataljon Para. Strategisch gelegen op de heuvels van de Demervallei bood dit terrein van 28 hectare een perfecte bescherming tegen de vijand. Onder meer dankzij de militaire aanwezigheid groeide Diest uit tot een bloeiende provinciale stad. In het kader van de reorganisatie van het leger werd er beslist om de Citadel te sluiten en het bataljon over te hevelen naar andere eenheden. Sinds medio 2011 staan de gebouwen leeg en is het uitgestrekte domein als een onbeschreven blad
Start : Aan de kerk van Pulderbos Afstand : 18 km Bewegwijzering : geen GPS : N51 13.057 E4 41.516
DE ROUTE :
De benedenvallei van de Kleine Nete en de Aa was vaak een inspiratiebron voor Felix Timmermans. De Vlaamse schrijver vertoefde er erg graag en dat is niet eens zo verwonderlijk. Verken zelf deze streek vanuit Pulderbos, tussen Antwerpen en Herentals, en geniet van het vlakke en afwisselende landschap van vochtige weiden omzoomd met bomenrijen en uitgestrekte bossen.
-->5-6 Voor de kerk volg je rechts de klinkerweg. Vervolgens steek je de hoofdweg links over naar de Lindelaan. De klinkerweg gaat over in een dolomietpad en na een haakse bocht kom je uit op een T-sprong, waar je links verder wandelt. Asfalt maakt aan het bos plaats voor aarde en voorbij de Kleine Wilborrebeek loop je over een asfaltpad tussen de weilanden richting knooppunt 71. Op de asfaltweg ga je dan naar links en aan huisnummer 60 kies je links de kasseiweg voor boordeigenaars (6).
-->6-7 Kasseien gaan over in grindsporen en na 250 m, juist op het einde van een houten omheining, ga je rechts een breed graspad op. Hier krijg je bos en vochtig weiland voorgeschoteld. Je steekt een bruggetie over en gaat dan even naar rechts om direct links langs de gracht verder te stappen.Aan een modderige aardeweg volg je die naar links. Voorbij een oude hoeve met zonnecel eindigt de weg op een slechte kasseiweg. Je volgt deze weg naar links en 50 m verder sla je de zandweg rechts in. Op het einde ga je de asfaltweg rechts op. Je komt opnieuw uit op een asfaltweg, die je rechts inslaat. Je passeert een waterzuiveringsstation en steekt twee beken over. Op het einde van de Blauwhoef wandel je links naar knooppunt 97, waar je rechts de Binnenweg richting 68 kiest. Op een T-sprong verlaat je het fietsroutenetwerk en stap je links verder. Voorbij het Fatima-oord (7) sla je rechts de Fonteinstraat in.
-->7-8 Op het einde van deze straat ga je naar links en volg je de dubbele betonweg. Je steekt voorzichtig een drukke weg over naar de asfaltweg op de gemeentegrens van Pulle en Grobbendonk, vandaar de dubbele benaming Keulsebaan-Warme Handstraat. Je negeert de Kruisbaan en bereikt bij huisnummer 22 de afslag naar het Pulse Pad (8), waar je rechts verder stapt.
-->8-2 Op het pulsepad tot de Y splitsing, wandel je rechtdoor tussen de betonnen palen. Bij huisnummer 7 sla je links af. Je steekt de Warme Handstraat over en tegenover huisnummer 33 kies je rechts de grindweg naar de pottenbakkerij. Aan het gebouw stap je rechtdoor verder in de richting van een bos. 100 voorbij de bosrand volg je de afslag schuin rechts. Je komt uit op een brede bosweg waar je oversteekt naar een aarden bosweg. Op het einde van deze weg sla je de betonweg rechts in. Voorbij huisnummer 6 sla je links af en aan een houten huls volg je het pad rechtdoor. Op het einde van de Trawantelberg wandel je schuin links en onmiddellijk aan de Y-splitsing kies je schuin rechts. Aan de asfaltweg loop je links en weldra verlaat je het bos. Op de plek waar de weg overgaat in een aardeweg, sla je het aardepad rechts in. Na een haakse bocht kom je aan een knik in een verharde aardeweg, waar je links afslaat. Ongeveer anderhalve kilometer verder bereik je een geasfalteerd fietspad. Je slaat hier links af en weldra kom je in een bos aan fietsknooppunt 06 (2)
-->2-3 Je gaat rechts de verharde aardeweg Pulderdijk op richting knooppunt 07. Je steekt de Molenbeek over en 250 m verder sta je op een kruispunt met een boomkapelletje (3).
-->3-4 Je slaat links de asfaltweg in, die na 1.200 m naar rechts buigt en eindigt op een T-sprong bij de Kleine Heide (4), waar je rechts de dubbele beton- weg in wandelt.
-->4-5 100 m verder, voorbij huisnummer 39, sla je rechts de Mastenbaan in. De weg slingert rond voetbalvelden en eindigt op een drukke weg, waar je links verder stapt op het fietspad. Je passeert een windmolen en aan de bibliotheek buig je schuin links mee naar de kerk van Pulderbos (5).
Start : Aan de kerk of het kasteel van Rijkel Afstand : 12 km Bewegwijzering : GPS : N50 48.230 E5 15.733 Dionysius van Leeuwenstraat Rijkel
DE ROUTE :
Een prachtige wandeling door de fruitaanplantingen Moet je zeker doen als de bloesems openstaan
--Dionysius van LeeuwenstraatMolenstraat--Tomstraat--Romeinse weg BrustemSteendaalstraat--Groot-Gelmenlaan--Bosstraat--Engelmanshoven-Dorp--Vlak naast een huis een veldweg inMettekovenstraat--Bergstraat--Romeinse kasseiHelshovenstraat--Langs een holle wegMolenstraat--een ommetje om achterkant de kerk van Rijkel te bereiken.
Op de route :
--Kasteel van Rijkel --Groot-Gelmen --Herberg De Zwaan --Kersen bomen en of bloesems --Klein-Gelmen --Waterzuiveringsstation --Mettekoven --Kapel van Mettekoven --Martenshof --De Plantage --Boomkapel op de Romeinse kassei --Kapel van Helshoven --Helshoven
Rijkel is een dorp in de Belgische provincie Limburg en een deelgemeente van de stad Borgloon. Rijkel is vooral bekend om haar 17e- en 18e-eeuwse U-vormige waterkasteel, ontstaan uit een 16e-eeuwse herenhuiskern (nu de oostvleugel). Het is opgetrokken in Brabantse bak- en kalkzandsteenstijl.
Kasteel van Rijkel is sinds 1965 eigendom van de Provincie Limburg. Oorspronkelijk was het eerder een hoeve vervolgens een kasteel of een burcht. Het oudste gedeelte is de oostvleugel stammend uit de 16e eeuw. Die was opgevat als een laatgotisch herenhuis met trapgevels. In de loop van de 17e eeuw, toen het geheel eigendom was van de familie de Hinnesdael, werd het geheel uitgebreid tot een U-vormig waterkasteel, met 3 hoektorens. Gedurende de 18e eeuw (ondertussen zijn we bij de familie van baron Pierre-Antoine de Thiribu) volgden er verdere aanpassingen, waarbij o.a. de ophaalbrug in 1785 verdween. Nadat Marie Thiribu in 1831 overleed, heeft het kasteel 100 jaar leeg gestaan! Na enkele herstellingen in 1939, werd het gebouw in 1942 beschermd. In 1966 stortte de noordwestelijke hoektoren in. Met de heropbouw van die toren in 1972 startte een algehele restauratie
Groot-Gelmen is een Haspengouws landbouw- en woondorp aan de Herk die de oostgrens vormt. De Romeinse heerweg Tongeren - Bavay vormt de noordgrens van het dorp dat op 8 kilometer ten zuidoosten van Sint-Truiden ligt.
Een Romeinse weg of heerweg, met varianten heerstraat, heirbaan (niet te verwarren met heerban) of heirweg of in het Latijn via, is een oude Romeinse (lange-afstands)weg. Heer (van het Germaanse harja) is een in het Nederlands in onbruik geraakt woord voor leger. Die naam wijst op het oorspronkelijk doel van deze "snelwegen". De Romeinen legden duizenden kilometers wegen aan naar alle delen en kolonies van het Romeinse Rijk om met hun legers snel ter plaatse te zijn in geval van een opstand. Maar ook een vroeg soort 'keizerlijke' postdienst maakte gebruik van deze wegen om snel berichten en boodschappen te versturen. Ook gewone burgers zoals handelaars en andere reizigers maakten dankbaar gebruik van deze wegen. Dit feit ligt aan de oorsprong van het gezegde "alle wegen leiden naar Rome".
Start : Pottenfontein marktplein Olen Centrum Afstand: 7,3 km Bewegwijzering: geen GPS : N51 08.686 E4 51.583
Aard: dorps- en boswandeling Wegdek: verharde maar ook onverharde bospaden Reliëf: vlak Toegankelijk voor rolwagens: minder geschikt wegens bospaden
DE ROUTE :
Start op het dorpsplein van Olen, daarna Sint-Maartenstraat--Voortkapelseweg--WeeëenHulseinde--Wernee--Britselaan--Over Kamp C--Koning BoudewijnstraatMilitaire SpoorwegOlense Heidedoor het bos tot op de Boerenkrijglaandoor het voormalige militaire domein tot op TeunenpadDrogebroodstraat--Bulestraat naar start
Op de route :
Bron routebeschrijving ,Reisroutes.be
Pottenfontein De potten van Olen staan zeker en vast in verband met een van de bezoeken van Keizer Karel. Veel verhalen doen de ronde en zijn wellicht in de loop der geschiedenis vele malen herschreven. Eén legende krijgt de bovenhand en die willen we je niet onthouden als start van deze wandeling. In de 16de eeuw was er een herberg waar nogal veel bier werd gedronken. Toen Keizer Karel aan het jagen was in de bossen van Olen kwam hij er wel eens langs om een pot bier te drinken. Hij ging echter niet naar binnen en bleef op zijn paard zitten. De vrouw moest dan die zware pot aanreiken en hield die vast aan de oor. Daardoor kon de keizer echter de pot niet goed overnemen. Hij vroeg dan ook voor de volgende keer een pot met twee oren te bezorgen. De wil van de keizer was wet en zo had die herberg een pot met twee oren voor het geval Keizer Karel nog eens zou langs komen. Bij een van die volgende jachtseizoenen kwam hij inderdaad nog eens langs die herberg. Maar de vrouw nam die zware pot nu met de beide oren vast zodat hij opnieuw moeite had om die vast te nemen. Hij vroeg dan om bij de volgende keer een pot met drie oren te voorzien. Maar het bleef mis gaan want bij zijn volgend bezoek greep de vrouw de pot bij twee oren en het derde oor was naar haar borst gericht en niet naar de keizer. Opnieuw had hij problemen maar nu greep hij onder de pot door naar het derde oor ... Die herberg bestaat nog steeds op het dorpsplein en daar zou volgens de legende de pot bewaard worden: Brasserie de oude pot van Keizer Karel. Nog meer verhalen van Keizer Karel kan je lezen in het boek 'Van stroppendragers en de pot van Olen' uitgegeven door het Davidsfonds.
Voor je het marktplein verlaat bekijk je eerst het 18de eeuwse gemeentehuis met achter de prachtige gevel het vernieuwd administratief centrum. Je wandelt nu een rondje op het dorpsplein in wijzerzin. Met de eeuwenoude linden aan je rechterkant en links de taverne De oude Pot van Keizer Karel. Aan het kerkpaadje met op de hoek een pittoresk huisje stap je rechtdoor. Links langs de pastoriemuur zie je een beeldengroep, opgericht in het Keizer Kareljaar (2000) die de verhalen uitbeelden van de pot en de guitige streken van de boeren van Olen. Even verder sta je voor de norbertijnenpastorie (beschermd gebouw) omgeven door een park met vest en boomgaard. Sinds 2001 is deze pastorie terug in het bezit van de gemeente en wordt thans gebruikt voor gemeentelijke diensten. Aan de voorgevel van de pastorie bevindt zich een gedenkplaat van pastoor Heylen uit de tijd van de Boerenkrijg. Bij de pottenfontein verlaat je het dorpsplein richting kerk
Kerk Sint-Martinus De Sint-Martinuskerk van Olen is een beschermd monument. Je herkent drie bouwfasen door de keuze aan materialen en bouwstijlen. De toren dateert uit de 13de-14de eeuw en is opgetrokken uit zandsteen. De bakstenen gevels van de 15de-16de eeuw zijn laatgotisch en typisch voor de Kempen. De zijbeuken kwamen er echter pas in de 18de eeuw. In tegenstelling tot veel andere kerken ligt het kerkhof hier nog steeds rond de kerk. Op dat kerkhof aan de straatzijde staat er nog een 18de-19de-eeuws grafmonument van de familie Cluyts. Moest de kerk open zijn (zelden) dan moet je zeker even binnen een kijkje nemen. De preekstoel in rococostijl en enkele beelden zullen zeker je aandacht trekken.
Je blijft de Sint-Martinusstraat rechtdoor volgen, dwarst de Tramstraat tot aan het monument voor de ballonvaart.
Ballonmonument Olen heeft een rijke traditie aan ballonmeetings met twee ballonvaardersfamilies en een eigen ballonclub: Icarus. Tweejaarlijks wordt er een driedaagse ballonmeeting georganiseerd. Er stijgen dan een dertigtal ballons op in verschillende vormen. Het monument dat in de winterperiode nogal kaal oogt wordt in de lente gevuld met 250 bloempotten hangpelargoniums, die in het frame komen te hangen. Rond kerstmis wordt het monument van lampjes voorzien. Zowel het ontwerp als de uitvoering is gebeurd door Bon Van Hemelen, een ondertussen gepensioneerde gemeentearbeider van Olen. De ballon zelf heeft de juiste verhoudingen van een standaard luchtballon. Het bakje echter werd groter uitgevoerd om voldoende steun te kunnen bieden aan het geheel.
Met je rug naar het monument en je gezicht naar de kerk ga je naar rechts de Voortkapelseweg in, richting De Wijnkelder. Rechts zie je de school Willem Tell. Je blijft de weg volgen tot je rechts de Weeën in kan stappen. Zoek hier geen kraamkliniek! Weeën komt van het Middelnederlandse woord wedauwe‟ wat laagland waar wilgen en/of kreupelhout groeien betekent. Honderd meter verder in de straat zie je rechts de Wijnkelder.
Je stapt verder de Weeën in en ziet, naast de Chirolokalen, een Onze-Lieve-Vrouw grot staan.
Grot O.L.Vrouw Deze grot is gebouwd in 1981 in opdracht van de kerkfabriek en ziet er op het eerste zicht niet speciaal uit. Maar er is een ganse voorgeschiedenis aan verbonden. Voorheen had de kerkfabriek een grot laten bouwen , ongeveer 1 km verderop, in een bosrijke omgeving. Die grot werd ernstig beschadigd door jeugdige vandalen. Daarom liet diezelfde kerkfabriek een nieuwe grot bouwen aan het chirolokaal. Het opzet was dat ze die grot dan ook moesten onderhouden. Maar dat was niet de bedoeling van de Olense jeugd. Het zijn nu de buren die de grot onderhouden.
Je vervolgt de weg en enkele meters verder gaat de betonbaan over in onverhard. Na een scherpe bocht kom je aan een betonbaan die je kruist en het parcours loopt verder over het smal bospad. Op de eerste Y-splitsing neem je het linkse pad. Wat verder verlaat je het bos en kom je aan een grote weide. Na deze weide wandel je terug via een bospad. Steeds rechtdoor. Na 200 meter dwars je een verlaten spoorweg en ga je nog steeds rechtdoor tot je op een brede betonbaan Britselaan komt. Hier ga je naar links tot je Kamp C aan je linkerhand kan binnenstappen.
Kamp C Kamp C, da‟s duurzaam bouwen! Ga je bouwen of verbouwen en wil je dit op een verstandige wijze doen? Of vraag je je af wat duurzaam bouwen nu echt betekent? Dan kan je terecht in Kamp C. Hun experts geven je individueel advies, een themagerichte rondleiding, een infosessie of een praktische workshop. Als je concrete bouwplannen hebt, kun je gratis je plannen op duurzaamheid laten screenen tijdens een sessie bouwadvies‟. In EXPO C vind je een unieke tentoonstelling over alles wat je moet weten over duurzaam omspringen met ruimte, energie, materialen en water. Wil je in levende lijve ervaren wat wonen in een bio-ecologische woning betekent? Bezoek dan de voorbeeldwoning Casana. Opgelet het infocentrum heeft beperkte openingsuren raadpleeg daarom vooraf hun website: www.kampc.be
Vanaf de fietsenstalling van Kamp C wandel je naast het infocentrum om onmiddellijk achter het gebouw de betonbaan links te nemen. Deze brede weg eindigt aan de toegang tot het Mierenpad‟. Voorzie een half uurtje voor een wandeling op het Mierenpad‟. Heel leuk én leerrijk voor kinderen. Aan het Mierenpad‟ maak je een haakse bocht naar rechts dat je naar de uitgang van Kamp C brengt. Bij die uitgang ga je naar rechts. Even verder neem je rechts de voormalige spoorwegbedding. Na vijfhonderd meter op dit wandel- en fietspad gestapt te hebben kom je aan een gevaarlijke oversteekplaats. Wanneer je de rijksweg overgestoken hebt ga je steeds rechtdoor. Na zo‟n 250 meter ga je rechts een pad in die je naar een paralelle weg brengt. Volg dat pad omdat je zo de vele fietsers kwijt bent. Aan een volgend kruispuntje van wandelwegen moet je even opletten. Rechts voor je is er een weide, achter je het straatnaambordje Olense Heide. Op dit kruispunt draai je naar links en steek je de verlaten spoorweg over en stap je het bos in. Na een vijftigtal meter neem je de eerste bosweg rechts en wandel deze in tot je aan een houthok komt. Hier moet je eerst naar rechts en even verder naar links tot je op een asfaltbaan met een rood fietspad terecht komt, de Boerenkrijglaan. Recht voor je bemerk je de poort van Teunenberg, een oude militaire basis die ons volgende doel is. Je wandelt dus recht het domein in tot je op een groot plein komt, het paradeplein.
Teunenberg Domein Teunenberg is een voormalig Brits militair domein van 64 ha groot. Het is nu eigendom van diverse overheden en is volledig toegankelijk voor wandelaars. De periode na de Tweede Wereldoorlog was gekenmerkt door een wapenwedloop en een grote vijandigheid tegenover Rusland. In het kader van de NATO werden er vele militaire basissen gebouwd in de Antwerpse Kempen. Het was niet zozeer de bedoeling om hier in de verdediging te gaan maar wel om militair materiaal te stockeren. Snelle verbindingswegen naar de haven van Antwerpen en Duitsland waren de belangrijkste troef. De vele bossen vormden uiteraard een ideaal militair terrein.
Je dwarst het plein rechtdoor en ga langs de slagboom verder. Wat verder moet je de smallere linkse betonbaan volgen. Dan kom je op een T-kruispunt. Hier ga je naar links en stap je steeds verder tot de baan een scherpe bocht naar links maakt. Nu nog 150 meter de betonbaan blijven volgen en dan moet je rechts een straatje nemen dat je opnieuw op een plein brengt. Dit plein dwars je schuin rechts naar het wit bord toe. Aan het bord ga je naar links en kies je voor het breedste (linkse) bospad. Dat het pad veelvuldig wordt gebruikt in de Olense wandelingen merk je aan de wegaanduidingen. Vanaf nu tot het einde van de wandeling wijzen de pijltjes van de Drieswandeling (Zeskantige witte bordjes gemerkt met een D) je de weg. Op dat traject moet je rechts een smaller bospad ingaan. Even verder ga je links en kom je op een asfaltweg Teunenpad terecht. Deze weg volgen tot op het einde en je komt in de Droge Broodstraat die je rechts indraait. De weg brengt je naar de startplaats van de wandeling.
Net voor de school De Kleine Wijzer kan je rechts de trage weg Het Schoolpaddeke in als alternatief. Het paadje uit, draai je naar links om wat later terug op het dorpsplein te belanden.
Start : De église Saint-Martin van Crupet Afstand : 8 km Bewegwijzering : Geen, op een eindje Grote-Routepad na GPS : N50 20.896 E4 57.650
DE ROUTE :
Aard van de weg Geasfalteerd, af en toe een korte klim. Crupet ligt circa I5 km ten zuidoosten van Namen, dicht bij de E4II, afrit I8 (Assesse) en I9 (Spontin).
Kerk :Kerkdeur de rug toekeren en naar restaurant 'Á l'Abri des Étoiles' --Rue de Dessus--Rue Haute, langs kerk en Sint-Antoniusgrot --Rue Haute verder volgen-- Rue Basse, langs donjon Carondelet--" bij afslag naar 'Les Ramiers' en Grote-Routepad volgen door valleitje van de Crupet--in teruglopende en fel stijgende Rue Pirauchamps --bij Sint-Rochuskapel scherp--in Rue du Comte--Rue Basse-- Crupel oversteken-- bij 'Les Ramiers--' bij bord 'Un des plus beaux villages de Wallonie' en zo langs achterkant kasteel--bij T-splitsing bij Moulin Sainte-Cathérine--50 m verder, smal wegje tussen twee restaurants--" Rue Inséfy tot bij afslag naar rechts naar gehucht Jassogne (eventueel bezoeken en daarna Rue Inséfy verder afdalen)--dwarsweg in--in Rue Basse bij bord 'Un des plus beaux villages de Wallonie'--bij Moulin Sainte-Cathérine en einde bij kerk
Op de route :
--Crupet: fraaie dorpskom met gerestaureerde I8de- eeuwse woonhuizen; de église Seint-Martin met haar 12de-eeuwse toren is, evenals de eeuwenoude linde, beschermd erfgoed;
--grot ter ere van Sint-Antonius van Padua, toeristische trekpleister en bedevaartsoord;
--donjon Carondelet uit de 12de eeuw, eveneens op de lijst van beschermde monumenten;
--schilderachtig kasteeldomein en verschillende oude molens langsheen de Crupet en elders,
--o.a.de moulin Sainte-Cathérine , een geslaagd bouwkundig project waarbij de oude molen een herbestemming kreeg als appartementencomplex;
--Jassogne: kasteel, prachtige boerderij en oude smidse.
--Dichtbij Crupet ligt Yvoir met onder meer de ruïnes van het chäteau Poilvache (2,5 ha, een van de grootste Maaskastelen) (info: tel. 082 6I 22 22) en een natuurreservaat (tel. 082 6I 03 29) met wandelparcours.
--Op korte afstand bevindt zich tevens Spontin met onder meer een kasteel en een molen.
De plaats is een bedevaartsoord en toeristische trekpleister, vanwege de bijzondere grot naast de kerk van Sint-Martinus (Saint-Martin), ingewijd op 12 juli 1903. De grot toont verschillende voorstellingen van heiligenlevens (vooral van Antonius van Padua, met 22 levensgrote figuren en wordt bekroond door spektaculaire rode duivels. De pastoor die zijn leven wijdde aan de vervaardiging van deze grot, Gerard, is zelf eveneens levensgroot afgebeeld, biddend naast het bankje voor de grot
Door het dorp stroomt de Crupet, een zijrivier van de Bocq. Dankzij die rivier kende Crupet in de 19de eeuw een bloeiende industriële bedrijvigheid, zoals de vijf molens van de papierfabriek, de zoutziederij, de olieslagerij, de smederij en de brouwerij aantonen
Start : het plein van Autre-Eglise. Afstand : 7,7 - 9,1 km Bewegwijzering : donkergroene rechthoek GPS : N50 39.805 E4 55.531
DE ROUTE :
R4 wandeling van de glaneurs
De wandeling maakt een lus rond het dorp Autre-Eglise, dat langs twee zijrivieren van de Kleine Gete ligt: De Fagneton en de Frambais.
Wat het erfgoed betreft, is vooral de 18de- en 19de-eeuwse architectuur overheersend.
Er is de Onze-Lieve-Vrouwkerk en de ommuurde pastorie, enkele mooie vierkantshoeven en heel wat kaPellaines en nisjes die getuigen van de geloofsijver van de bevolking.
Vertrekpunt:
het plein van Autre-Eglise. Er doen twee stellingen de ronde over de herkomst van de naam van het dorp. Volgens de eerste zou een oude inscriptie bewijzen dat de heilige Materne, bisschop van Tongeren in de 4de eeuw, de Onze-Lieve-Vrouwkerk ingewijd heeft net na de inwijding van de kathedraalvan zijn stad: ˝ Autre-Eglise porte son nom, en plusieurs,lieux redonde, Car après Tongre, cest icelle la seconde. ˝
Vrij vertaald luidt het ˝ Autre- Eglise is de naam van de stad, want na Tongeren is dit de tweede grootste. ˝
De tweede hypothese is pragmatischer: de Onze-Lieve-Vrouwkerk zou vroeger ˝ andere kerk (autre église) ˝ geheten hebben, als verwijzing naar de Sint Feuillenkapel, die ouder is en in het oudste deel van het dorp, het gehucht Hédenge, stond.
Archeologische vondsten hier bevestigen in elk geval het bestaan van het dorp in de Gallo-Romeinse periode. In een veld in de buurt van de Kleine Gete lagen heel wat scherven van Romeinse dakpannen.
Bij opgravingen bij de priorij werd een hypocaustum (Romeins verwarmingssysteem)
blootgelegd. Gallo-Romeinse en Merovingische graven werden ten zuidoosten van het dorp ontdekt, in het gehucht Tombois tussen Folx-les-Caves en het bos van Wayaux
Start: kerk Zulzeke Afstand : 8 km Bewegwijzering : ja GPS : N50 47.359 E3 34.197
DE ROUTE :
We steken de straat over en nemen, tussen huisnummer 21 en 25, de kerkwegel. Na ongeveer 200m, slaan we links af, onmiddellijk weer rechtsaf en volgen de straat.We wandelen langs de rand van het Elenebos over buurtweg 14, met rechts van ons een klaterend beekje. Even na het verlaten van het bos krijgen we rechts een prachtig vergezicht op Zulzeke. Het eerste tekstbord laat ons even stilstaan bij de visie van Libbrecht op mystiek en religie. 50m verder slaan we rechts af en komen in het Kabernol. Deze kleine asfaltweg loopt over in buurtweg 15, een onverharde landweg. Hier volgen we een stukje de provinciale panorama wandelroute.
Buurtweg 15 slingert zich omhoog en mondt uit in de Smisstraat waar we rechts afslaan. Na een honderdtal meter nemen we nogmaals rechts en komen op hetPironpad, buurtweg 21. Wanneer we de rand van het bos achter ons laten kunnen we genieten van een mooi uitzicht op Zulzeke. We steken de Kuitholbeek over en 200m verder ook de Zeelstraat. De Sluipestraat, buurtweg 23, volgen we tot huisnummer 4, en nemen rechts van het huis voetweg 28. Na 50m komen we aan een beekje waar we de bewegwijzering volgen tot aan de Zulzekestraat (BW1). Hier slaan we links af. We volgen, langs de wegberm, de grote baan tot na de bocht en steken de straat over. Voorbij het huisnummer 52 slaan we rechts af. Daar begint buurtweg 16. We volgen de
bewegwijzering tot aan de Beiaardstraat, en slaan rechts af. Ongeveer 100m verder nemen we links de Fonteinstraat, buurtweg 8. Deze geasfalteerde weg gaat na een 200m over in een licht verharde weg. We steken de Beiaardbeek over. Na ongeveer 400m nemen we rechts voetweg 63, daarna buurtweg 45, tot aan de Kalverstraat waar we links afslaan
Na een steile klim kunnen we op de bank van Ulrich Libbrecht genieten van een mooi vergezicht op de dorpskern van Zulzeke, het achterliggend Elenebos en de Koppenberg. Op het tekstbord vinden we een fragment dat verwijst naar deze plek. Uitgerust vervolgen we onze weg, slaan op het einde rechts af en nemen buurtweg 11, de Ter Boeckerstraat. Waar deze, na ongeveer 500m, uitkomt op de Dalstraat (BW 2), nemen we links en een weinig verder slaan we rechts voetweg 26 in.
Deze volgen we tot aan de kerk
Ulrich Libbrecht (Avelgem, 1928) begon als regent wiskunde en ontpopte zich tot professor sinologie en comparatieve filosofie aan de KUL. Hij werkte mee aan de ontwikkeling van een mondiaal bewustzijn door een denkkader te ontwerpen dat ruimte biedt aan de verschillende denktradities uit Oost en West. Hierover schreef hij tal van boeken en gaf hij lezingen voor een zeer ruim publiek. Hij richtte de School voor Comparatieve Filosofie Antwerpen en Filosofie Oost-West in Utrecht op om aan de leek de mogelijkheid te bieden op een degelijke manier geïnformeerd te worden over het denken in andere culturen.
Ulrich Libbrecht en de natuur; Doordrongen van de Chinese natuurfilosofie, zette Ulrich Libbrecht zich daadwerkelijk in voor natuurbescherming en voor het behoud van het landschap van de Vlaamse Ardennen. Hij richtte de Stichting Omer Wattez op (nu MOW) en was lang voorzitter van de Wielewaalafdeling die nu Natuurpunt Vlaamse Ardennen plus is. Naast zijn actieve inzet voor milieuacties, inspireerde hij velen met zijn lezingen en teksten. Zo trachtte hij het groene engagement te wortelen in een filosofische basis en in een spirituele natuurbeleving.
Start : sport- en cultuurcentrum De Klavers (Belsele): Afstand : 7 km Bewegwijzering : Ja GPS : N51 08.859 E4 05.764
DE ROUTE :
met de rug naar sporthal, naar links (Sint Andriesstraat),daarna;
MierenneststraatMierennest tot op de Waterjufferstraattot aan de spoorweg en langs de spoorweg ,de MierennestGavermolenstraat--Heiakker--Kleemstraat--Gouden LeemstraatKouterstraat--Koutermolenstraat--Langs de spoorwegGavermolenstraat--Start
In mei 1997 dienden we een project in bij het Sinter- klaasfonds voor personen met een handicap. In maart 1998 kregen we een goedkeuring. Onze bedoeling was een wandelroute in het Waasland te maken, die ook toegankelijk is voor rolstoelgebruikers. In samenwerking met het stadsbestuur en de dienst toerisme van Sint-Niklaas werd de route uitgewerkt. Op 16 september 2000 werd deze route ingestapt
Wat valt op aan deze wandeling?
Deze route is uitermate geschikt voor wandelaars en fietsers en is voor rolstoelgebruikers, kinderwagens en inlineskaters.
Ze leidt je langs 4 mooie vlaamse kapelletjes. Bankjes zorgen ervoor dat je even op adem kan komen.
Je komt een rijke boomvariëteit tegen en vogels geven hun beste concert.
Belsele : Sinds de Tweede Wereldoorlog evolueerde Belsele tot een groene, residentiële woongemeente, waarvan het gros van de beroepsbevolking naar Sint-Niklaas en in mindere mate naar Antwerpen pendelt. In 1414 werd er een kapel opgericht, die toegewijd was aan Sint Job. In 1801 werd de kapel een hulpkerk van Belsele. Pas rond 1900 werd Puivelde een zelfstandige parochie.
Bezienswaardigheden
- De Sint-Andreas- en Ghislenuskerk dateert uit de twaalfde eeuw. Het is een herhaaldelijk verbouwde gotische kruiskerk met sporen van Romaanse architectuur in de benedenkerk en de torenbasis. De kerk bezit een rijk patrimonium, voornamelijk uit de zeventiende en achttiende eeuw. Het Van Peteghemorgel is in 1784 gebouwd.
- Naast de kerk staat er ook een standbeeld om gesneuvelden te herdenken uit de oorlog.
- Brouwerij Boelens, een ambachtelijke bierbrouwerij
- De Roomanmolen, een oude molen uit 1862
Brouwerij Boelens Een ouderwetse brouwerij waar ze nog een heelijk streekbier brouwen. Zeker de moeite waard om een bezoekje te brengen. Hier wordt niet alleen bier gebrouwen maar dit is ook een drankhandelaar. Spring eens binnen.
Start : Op de parking van Happyland Afstand : 7 km Bewegwijzering :De wandeling is aangeduid met zeshoekige bordjes GPS : N50 53.660 E4 48.934 Parking Happyland, Melkerijstraat, 3210 Lubbeek
DE ROUTE :
Dit wandelpad brengt je langs holle wegen, oude landhuizen en de plaats in het veld waar de bekende Vlaamse romanschrijver Hendrik Conscience tijdens een veldtocht zou hebben overnacht. In de verte zie je als baken de watertoren van lubbeek.
Vanaf de parking van Happyland gaan we links de Melkerijstraat in,daarna --Driesweg--Paashofweg--Kwadeschuurstraat--rechts een veldweg tot aan Parkdreef --Korte Herendaalstraatveldweg tot op Ledigheidwegrechts veldweg tot op Paashofweg--Wilgenakkerweg-- Ledigheidweg-- LedigheidMelkerijstraat
Door dicht begroeide onverharde holle weg, de"Waterstraat", oude verbindingsweg van Aarschot naar Jodoigne. Tussen eindeloze akkers en boomgaarden. Langs velden waar het legerkorps van Conscience heeft gevochten en overnacht. De watertoren staat op hoogste punt van Lubbeek.
Deze wandeling is zeker een aanrader tijdens de bloesemperiode.
Lubbeek is vrij heuvelachtig en heeft een gemengd agrarisch-residentieel karakter. Linden verstedelijkt steeds meer omwille van de nabijheid van Leuven, en kent dan ook een groot aantal inwijkelingen, terwijl Binkom nog helemaal het Hagelands karakter vertoont. Het op één na hoogste punt van Vlaams-Brabant ligt in Pellenberg, met een hoogte van 106 meter.
Start : Aan de kerk van Hulsen Afstand : 7 km Bewegwijzering : ja GPS : N51 08.819 E5 06.799 Parking op de Uilebeemden Hulsen
DE ROUTE :
Starten doen we aan de Sint-Hubertus kerk in Balen-Hulsen Daarna :--Ossenberg--Kopberg--links door he bos tot op de N 110 of de Molsebaan-- GreesloopstraatGrees--Karrestraat--Grees--Schommelstraat--Boonhof--we steken het oud blok over--Boonhof--Bergen--Start
De wandeling gaat over het gebied van Grees ten Noorden van het dorpscentrum van Hulsen, een gehucht dat reeds vroeg bewoond was. U wandelt door de mooie bossen van de Volsbergen en zo komt U aan het Verloren Schaap. Dit was vroeger een heideachtige streek waar schapen hun voedsel vonden. In de karrestraat, die eens een trajectdeel van de Keulse heirbaan kan geweest zijn, duiden de putten in t midden van de weiden of soms ook de eikenbomen de boord aan van de eens twaalf karsporen brede Grote Landsbaan.
Goed begaanbare veld- en andere wegen door bos- en natuurgebied; voor kinderwagens meestal haalbaar
Hulsen : Reeds in de jaren 400-500 n.Chr. ontstond hier een nederzetting, en in 1543 werd op de plaats van de huidige kerk een kapel opgericht, gewijd aan Onze Lieve Vrouw en Sint-Hubertus. Deze werd bediend vanuit de parochie Meerhout. De kapel werd in 1808 verheven tot parochiekerk en in 1842 vergroot. De huidige neoromaanse kerk, gewijd aan Sint-Hubertus, kwam tot stand in 1898 en de architect was Pieter Jozef Taeymans. Het meubilair van de kerk stamt uit omstreeks 1900, maar er zijn ook enkele houten beelden die afkomstig zijn uit de gesloopte laatgotische kapel: Sint-Hubertus (begin 16e eeuw), Sint-Barbara en Sint-Lucia (eind 16e eeuw), Onze-Lieve-Vrouw met Kind (begin 17e eeuw) en Sint-Bernardus (begin 16e eeuw).
De pastorij werd in 1876 gebouwd en in 1951-1952 gerenoveerd.
In Hulsen vond op 22 november 1798 een veldslag plaats in het kader van de Boerenkrijg. Hierbij werden 150 boerenjongens (de zogenaamde brigands) gedood. Een herinneringssteen achter de kerk verwijst naar dit gebeuren.
Ten zuiden van Hulsen bevindt zich de Grote Nete en ten noorden van de plaats vindt men een naaldbosgebied waarin nog enkele zandverstuivingen te vinden zijn.
Vanuit het centrum van Hulsen zijn meerdere wandelingen door de natuurgebieden in de omgeving uitgezet.
Start : Aan de kerk van Bullingen Afstand : 9,5 km Bewegwijzering : Geel kruis GPS : N50 24.471 E6 15.480
DE ROUTE :
Mooie wandeling op het hoogplateau van Belgie
KirchwegVogelsgasse--Am EischbaumIn der reisbachBrolsgasse--eerste rechts --Alte achenerstrassedoor het bos tot op Zur DomaneAm Heidborn--Schwarzenbach-- In der reisbachterug naar start,
Op de route :
--Bullingen --Schwarzenüchel --Tollersheild --Herbricht --Industriezone Faymonville --Monument van 1st divisie infanterie The big Red One
Büllingen (Frans: Bullange) is een Duitstalige gemeente in de provincie Luik in België. De gemeente telt bijna 5500 inwoners. Büllingen ligt op ongeveer 570 meter hoogte en heeft bijna 1200 inwoners. De gemeente wordt gerekend tot de streek Belgische Eifel en is met 150,49 km² de grootste gemeente van de provincie
De Amerikaanse 1e Infanteriedivisie, bijgenaamd de Big Red One, is een infanteriedivisie van het Amerikaanse leger. Deze in 1917 opgerichte eenheid is de oudste nog bestaande in het Amerikaanse leger.
De naam Big Red One is afkomstig van de herkenbare schouderpatch, waarop een groot rood cijfer '1' prijkt. Het motto van de divisie is Duty First, maar ook de slogan No Mission Too Difficult, No Sacrifice Too Great wordt vaak gebruikt door leden van het legeronderdeel
Gedenkteken opgericht als herinnering aan de moedige strijders van de 1ste Infantry Division The Big Red One die gedurende een maand beletten dat de troepen van het 6de pantserleger hun opmars naar de Maas verder te zetten. Daarna namen ze deel aan de herovering van de regio. (2007-03-18).
Start : parking aan 'T Fonteintje Afstand : 6,5 km Bewegwijzering : rood GPS : N51 04.833 E5 19.161
DE ROUTE :
Een rustige route door bossen en zandduinen
't Fonteintje In het jaar 1827 werd midden op de Kempische heide te Koersel een staakkapel opgericht door Jan Nicolaas Swartebroukx, een landbouwer uit Koersel. De man voldeed zo aan een eerder door hem zelf gedane belofte. Jean Nicolaes was geboren te Heusden. Zijn ouders Joannes Swartebroukx en Catharina Gijbels vestigden zich echter nadien te Koersel meer bepaald op het 'Vliegeneynde'. Het was daar dat zoon Jan Nicolaas later een boerderij annex herberg uitbaatte. Bron : HEEMKUNDIGE KRING CURTICELLA
Het recreatieoord 't Fonteintje in Koersel is gegroeid rond de kapel van O.L. Vrouw aan de Staak, een gekend bedevaartsoord dat ontstond in 1826.
In dit zeer bosrijke gebied staat de uitkijktoren centraal: hij biedt een indrukwekkend panorama op het typisch Kempische landschap, met zicht op de grote vlakte van het militair domein en het mijnbekken.
Het recreatieoord omvat een speeltuin, minigolf, trick-pinbanen, een fit-o-meter en talrijke oergezellige kampeerplaatsen
Vlaams Bezoekerscentrum De Watersnip. In de interactieve tentoonstelling kom je op een prettige manier alles te weten over het natuurgebied De Vallei van de Zwarte Beek. Je kan ook kennismaken met dit natuurgebied door één van de bewegwijzerde wandelingen te volgen of door samen met één van onze natuurgidsen op verkenning te gaan. Er zijn verschillende mogelijkheden voor een begeleid bezoek aan het centrum of het natuurgebied. www.dewatersnip.be of +32 11 45 01 91
In het uitgestrekte wandelbos (100 ha) van " 't Fonteintje" te Koersel zijn diverse wandelpaden uitgestippeld.
Het bezoekerscentrum 'De Watersnip' vormt de vertrekplaats van de Kapellekeslus en de boswandeling.
De Beekwandeling loopt gedeeltelijk op het militair domein en is enkel toegankelijk in het weekend en op feestdagen.
Start : Aan de Sint-Petruskerk in Loker Afstand : 7 km Bewegwijzering : GPS :N50 46.940 E2 46.330 Dikkebusstraat, Loker 8950
DE ROUTE :
Landelijke route met prachtige vergezichten ,heuvelachtig
Starten doen we aan de Sint-Petruskerken we gaan rechts door de Dikkebusstraat
daarna ; Gildenstraat-- Galooistraat-- oude BellestraatKalissestraat--Ronsevaalstraat--we volgen rechts het wandelnetwerk tot op de Dikkebusstraatrechts de scherpenbergweg in ,door het bos naar de Jokwegkanegemstraat--Ronsevaalstraat--Kemmelbergweg--Smidsedreef--Koenraadstraat--Godschalckstraat--Hofstraat--Galooistraat--Douanestraat naar start
Op de route :
--Sint-Petruskerk van Loker --Scherpenberg --De Baronie --Kemmelberg --Dranouter
De huidige monumentale toren van de Sint-Pieterskerk ontstond wellicht na de oorlogsjaren 1477-1482. Ook het kerschip -met drie beuken een hallenkerk - dateert uit dezelfde periode.
Loker bleef in de 20ste eeuw een landbouwdorp tussen de opkomende toeristische centra in de West-Vlaamse bergen. Het beeld van het dorp met de merkwaardige kerk, genomen vanaf de Rodeberg met zicht op de Kemmelberg is het meest bekende beeld van Heuvelland.
De Scherpenberg is een van de getuigenheuvels in het West-Vlaams Heuvelland, ze ligt tussen De Klijte en Loker. De top ligt op 125 meter. De berg ontleent zijn naam aan het feit dat hij alleen ligt en scherp afgelijnd ligt in het landschap. Vanaf de berg is er uitzicht op het bronhoofd en de diep ingesneden bedding van de Bruilloosbeek die verderop in de Kemmelbeek uitmondt. In de volksmond Klein Zwitserland genoemd.
Bij opgravingen werd op de Scherpenberg een bijltje gevonden van 3.000 jaar voor Christus, uit Bretagne, dit is de meest noordwestelijke vondst uit deze periode.
De helling is in 1972 opgenomen in Gent-Wevelgem. Daarnaast wordt ze vaker officieus beklommen
Echte boswandeling! Je krijgt vooral beukenbomen en eiken te zien. Groen boven bij deze wandeling.Genoemd naar de zomereik tussen Groenendaal en de Grote Hut. Deze eik is een echt natuurmonument van 40 meter hoog, ontkiemd op het einde van de 17e-eeuw.
VERTREK: Op de parking van de GANZEPOOTVIJVER , Duboislaan (Groenendaal), Vanaf de Ganzepootvijver volgen we de Sneppenweg . Bij de wegsplitsing voorbij de vijver blijven we rechtdoor wandelen deze weg heeft de benaming Dennenbos Preumont en volgen nu de houten palen met schuine kop in het ROOD. We blijven verder deze houten palen in het rood volgen tot aan ons vertrekpunt.
Hoeilaart is een plaats en gemeente in de provincie Vlaams-Brabant in België. Inwoners worden Hoeilanders of Doenders genoemd. Het woord Doender komt uit het Hoeilaarts dialect waarin het woord doen vaker voorkomt in vergelijking met andere dialecten. De naam zou van Gallisch-Keltische oorsprong zijn, met name van Ho-lar wat hoog gelegen open plaats in het bos betekent. De oude spelling is "Hoeylaert". De gemeente telt ruim 10.000 inwoners.
Binnen de gemeentegrenzen liggen geen andere kernen, wel een groendomein Groenendaal. Hoeilaart noemt men ook wel eens het glazen dorp vanwege de druiventeelt die er vroeger in de serres gedaan werd.
De gemeente ligt in de landstreek Dijleland en de Druivenstreek.
Bezienswaardigheden -Bosmuseum Jan van Ruusbroec -Neo-romaanse kerk van 1870-1874 -Kasteel de Man, het huidige gemeentehuis. -Serristenvilla's uit de jaren 1920 -Smeyberghoeve -Het oude molenhuis van de Priorij van Groenendaal -Het gemeentehuis van Hoeilaart -Voormalig tramstation van Hoeilaart met het Nero beeld -Sint Clemenskerk
Bekende inwoners De bekendste inwoner van Hoeilaart was Jan van Ruusbroec (1293-1381), één van de grootste mystici van de zuidelijke Nederlanden.
Andere bekende inwoners van Hoeilaart zijn of waren: -Onderzoeker Patrick Hunout (The Social Capital Foundation), -Striptekenaar Marc Sleen (diens stripheld Nero heeft een standbeeld bij het voormalige station en woont sinds het album "De Verschrikkelijke Tweeling" (1991) in Hoeilaart). -Louis Mariën: oprichter van de houtzagerijen Mariën.
Het Zoniënwoud is een overblijfsel van het uitgestrekte Kolenwoud, dat in de 1e eeuw nog gans Midden-België overdekte. Vanaf de 12e eeuw werd het Zoniënwoud het bezit van de Brabantse hertogen, waarvoor het, door de verkoop van hout, een rijke bron van inkomsten en een uitgelezen terrein voor jachtpartijen was. Het woud werd ook de uitverkoren vestigingsplaats van een aantal kloosters: Hertoginnedal (Oudergem), Roo-klooster (Oudergem), Kapucijnenklooster (Tervuren), Priorij van Groenendaal (Groenendaal). Te Groenendaal vestigde zich Johannes Ruusbroec, één van de befaamdste mystieke schrijvers. Hij stichtte er een Augustijnerpriorij.
Start : Sint-Machariuskerk, Dorpstraat, Laarne Afstand : 9,6 km Bewegwijzering : groene luswandeling Het traject van de wandeling valt deels samen met het Ridderpad GPS : N51 01.782 E3 51.038
DE ROUTE :
afwisselend verharde en niet verharde ondergrond. Na regenval kunnen bepaalde delen van het traject modderig zijn, na zware regenval zelfs zeer modderig met grote waterplassen.
Toegankelijk voor rolwagens: niet mogelijk
KerkwegAchterstraat--Veldstraat--(veldweg tot aan )DieststraatMeerskant--Elsstraat--Bulstraat--Lagen Heirweg--(veldweg tot aan )Brandemanstraat--Heirweg--(veldweg tot aan)Lagen HeirwegBrandemanstraat--Zandstraat--Reigerstraat--Lepelstraat--Start
Op de route :
--Laarne --De kerk en de pastorij --Meerskant --Dultenpoelhof B&B --E 17 --TC De Heide --Café 't Roosje
De naam van deze wandeling komt uit het archief van de voormalige vierschaar in Laarne en luidde oorspronkelijk Te Laerne op het Zand zijn de tooveressen verbrand. In de herfst van 1607 werden 4 vrouwen wegens hekserij veroordeeld tot de brandstapel: Johanne (Janne) Callens, Josyne Celis, Passcheyne Neyts en Willemyne Sveermans. De eerstgenoemde was de meest bekende onder hen.
De gemeente Laarne kan bogen op een ruime diversiteit aan bezienswaardigheden. Van waardevolle natuurgebieden over een beschermde dorpskern en verschillende als monument geklasseerde gebouwen.
Het slot van Laarne heeft ongetwijfeld de meeste uitstraling.
Het bewoond kasteel uit de XIIIe eeuw is eigendom van de v.z.w. Koninklijke Vereniging der Historische Woningen van België. Het kasteel is ingrijpend verbouwd in de XVIIe eeuw en gerestaureerd in 1962 en 1991. Uitzonderlijke meubels, wandtapijten en schilderijen en de Europees vermaarde Zilvercollectie DAllemagne zijn een bezoek meer dan waard.
Verder vermeldenswaardig zijn het gemeentehuis van Laarne, de Berlindekapel, de kerkgebouwen van zowel de parochie St-Macharius als de parochie St-Denijs, het landbouwkundig erfgoed van hoeve Kattenheye, Ruytenshof en het boerenhuis in de Schriekstraat, enkele statige herenhuizen, industrieel erfgoed zoals de mouterij en de Aumansmolen, en cafeetjes als In Den Bouw en Den Hert.
Streekspecialiteiten Wat de gastronomie betreft heeft Laarne naast haar eigen Pick-Up en een Toverhekske (Heksenbier gebrouwen door de Laarnse brouwerij Walrave) nog een specifieke drank. Het dotsken is een gemakkelijk naar binnenlopend drankje op basis van jenever en citroen. In de deelgemeente Kalken kan men genieten van een Unkerzak, een Kalkens streekbier.
Start : aan 't Wit Toreke Afstand : 8,5 km Bewegwijzering : Zeshoekig bord met rode opdruk GPS : N50 59.450 E4 48.744 Restaurant 't Wit Toreke, Ter Heidelaan 97, 3200 Aarschot
DE ROUTE :
Meetshovenwandeling Aard van de weg :verhard (betonwegjes), onverhard (veldwegjes) Vertrekkend aan het restaurant gaan we langs de achterkant de Meetshovenstraat in daarna MechelbaanGrotstraat--Nonnenhoefstraat--Meertsels--Hamerstraat--bosweg tot aan MadestraatBergstraat--Oude MechelsebaanBloemsehoeve--Mechelbaan--het bos in tot aan Kleine Mechelsebaanterug het bos in en af naar start
Op de route :
--De gebouwen van 't Wit Toreke aan de vertrekplaats zijn restanten van het oude riddergoed van de heren Meynaerts.
--Langs het Grotteke van Meetshoven, een verzameling van kapellekes met zitplaatsen in theatervorm.
--Natuurgebied Meertsels bestaat uit bossen, weilanden en moerasgebied en wordt door de spoorlijn Aarschot -Lier doormidden gesneden.
--Langs de oude spoorwegbedding Aarschot-Herentals.
Het Grotteke van Meetshoven In 1933 trok Jef Van Dessel uit Aarschot met de fiets naar Lourdes. Hij was zo onder de indruk van de Mariagrot dat hij besloot om een kopie van de Lourdesgrot in het natuurgebied Meetshoven (Aarschot) te bouwen. In 1934 ging Jef van start met de bouw. Het Grotteke werd al snel een gekend begrip in de streek. De bidstonden werden druk bijgewoond en heel wat mensen kwamen op bedevaart. Ook nu kan het Grotteke nog op een grote belangstelling rekenen. Willy Geysels, en familielid van Jef, is de huidige eigenaar. Hij onderhoudt het nog steeds met hart en ziel, maar wordt al een dagje ouder en heeft geen opvolging. Hij gaat nu het Grotteke aan de stad Aarschot schenken om op die manier het behoud te garanderen.
Aarschot nestelt zich aan de Demerboorden, tussen de hellingen van het Hageland. Haar levendige handelscentrum, haar mooie ligging, gezelligheid en culturele rijkdom bezorgden de stad de naam'Parel van het Hageland'. Niet voor niets.
Het is heerlijk vertoeven op het vernieuwde marktplein in Aarschot-centrum. Net zoals in de aanpalende straten, op het Schaluin, op de Bonewijk en in Rillaar-centrum kan je er naar hartenlust shoppen. Waar dan ook, je vindt er een waaier van kwaliteitszaken op een boogscheut van elkaar. Sinds 1462 brengt de wekelijkse markt elke donderdagvoormiddag nog meer leven in de brouwerij.
Meer info? Neem een kijkje op www.toerismeaarschot.be
