HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
17-01-2009
Kinrooi
KINROOI
Start :aan het Woutershof in Kinrooi
Afstand : 6 km
In 1971 werd het Urlobroek, door de VVV Bree als wandelgebied opengesteld voor het publiek, op private eigendom.
Het is één van de meest waardevolle gebieden van de Noord- oostkempen.
Wandelaars komende uit de richting Maaseik, Kinrooi of Stamproy, rijden best tot aan de kerk in Molenbeersel.
Daar nemen ze de Oudekerkestraat en vervolgens, bij de splitsing, links de Grootbroekstraat.
Na enkele kilometers bereiken ze de vertrekplaats.
Vanuit Bree rijdt men richting Kinrooi.
Ongeveer 1 km over de Zuid- Willemsvaart slaat men, bij het bordje Woutershof, links af.
Volg deze weg tot aan het Woutershof , een vakantiehoeve voor jongeren.
Juist voor het brugje over de Aa-beek, in de volksmond Molenbeek genoemd, parkeren we onze wagen vóór het wandelplan.
Dat men hier van Molenbeek spreekt, is niet te verwonderen, vroeger voorzag ze niet minder dan 16 watermolens van energie.
Sinds 1950 werd de beek op vele plaatsen rechtgetrokken en uitgediept, hierdoor kwamen heel wat molens aan een dode arm te liggen.
Er werden bewegwijzerde wandelpaden uitgestippeld.
We zorgen ervoor dat we op de uitgestippelde wegen blijven in dit private domein.
We vertrekken met de Aa-beek aan onze rechterkant en het Woutershof aan de overkant van de beek, weg van het bruggetje.
We volgen nu de rode driehoekjes.
Dan nemen we de eerste veldweg links, naast een beek.
We volgen deze weg, langs de bosrand, tot aan het tweede bruggeqe, hier linksaf en dan rechtdoor tot aan het asfaltbaanqe.
Dit is de Beerseierdijk .
Wie moe is, kan dit baantje volgen tot aan het vertrekpunt.
Wij nemen evenqes verder de eerste veldweg rechts.
Vanaf hier doen we de gele wandeling, maar dan wel in tegengestelde zin.
Op de eerste splitsting gaan we schuin links.
Dan steken we een dubbele beek over met tussenin een dreefje.
Even rechts en dan terug links.
Nu wandelen we een hele tijd rechtdoor.
Aan een eerste viersprong, met rechts een landbouwbedrijf, lopen we rechtdoor.
Dat doen we ook op de volgende viersprong en op de derde viersprong.
Vanaf hier kan het behoorlijk drassig zijn.
Gelukkig is dit slechts een kort stukje. We komen op een T uit, waar we linksaf gaan. Op het einde bochten we met onze weg naar rechts en komen op een bredere weg uit. Rechts zien we het einde of het begin van een asfaltbaantje.
Links een private dreef, daar wandelen we in, want we weten dat dit mag.
Wat verder wandelen we via het brugje over de Breeërstadsbeek .
We wandelen rechtdoor en draaien aan de Aa-beek, met ons pad mee naar links.
We wandelen nu langs dit prachtige pad terug tot aan ons vertrekpunt.
Aan de overzijde van het brugje, aan ons vertrekpunt, staat ook nog een mooie kappel
-Als je met je rug naar de St. Martinuskerk staat loop je naar rechts een afdalend asfaltweggetje in (dus niet het weggetje gelijk naast de toren).
-Bij een kruispunt aangekomen loop je rechtdoor een stevig stijgende straat in (Vieux Mont) tot je bij een drukke verkeersweg komt (de N833).
-Bij een verwaarloosd kapelletje dat hier staat sla je l.a. en blijf je even (aan de linkerkant) van deze verkeersweg lopen.
-Na het bord Barrière de Petithan (rechts) sla je wat verderop l.a. Je zult nu ook de rood/witte tekens van een GR-route zien.
-Je steekt de Ourthe via een brug over.
-Iets voorbij de brug sla je de eerste straat links in (Rue Lamorteau).
-Na zo'n 20 meter ga je r.a. en vrijwel meteen ook weer l.a. (dus niet de Rue de la Somme in).
Je gaat nu een stuk stijgen.
-Bij de eerste Y-splitsing kies je voor de rechtertak en blijf je dus stijgen.
Ook bij de volgende twee Y-splitsinen, die direct achter elkaar liggen, houd je rechts aan.
-Je loopt nu het bos Sur Côreu in **. Je blijft het hoofdpad (gemarkeerd met rood/witte GR-tekens) volgen.
-Bij een kruispunt van boswegen neem je de meest rechtse (stijgende) weg.
-Na ca. 20 meter buig je al gelijk weer scherp naar links en loop je het bos weer in.
-Je blijft het hoofdpad een heel eind volgen. Uiteindelijk wordt het bos (vooral aan de linkerkant) dunner en ga je weilanden zien.
-Als je het bos uit bent wordt de weg halfverhard. Je loopt deze nog steeds met rood/witte GR-tekens gemarkeerde weg helemaal uit tot aan een geasfalteerde weg.
-Op dit punt sla je l.a. en je begint licht te stijgen (al zal dat niet al te lang duren).
-Je wandelt door het gehucht Les Tilleuls en passeert (links) een fraaie kasteelhoeve.
-Bij een kruispunt aangekomen sla je l.a. en verlaat je de GR-route. Je gaat nu een flink stuk afdalen tot je bij de Ourthe aankomt ***.
-Na de oversteek over de Ourthe staat je even een pittig stukje te wachten.
-Je loopt rechtdoor de steile weg van Grandham in tot je boven bij de kerk en even verder bij de kasteelhoeve bent aangekomen.
-Je loopt langs de kasteelhoeve en even later verlaat je Grandham al weer.
-Bij een flinke Y-splitsing kies je voor de linkertak (je volgt dus niet meer de hoofdweg).
-Je daalt nu langzaam door de vallei van de Ourthe.
-Bij een volgende Y-splitsing kies je de linkertak.
-Wat verderop kom je in een smalle bosstrook. Als je hier uit bent zie je de eerste huizen en de St. Martinuskerk van Petithan al voor je.
-Je wandelt langs het kerkhof en al snel ben je weer bij het vertrekpunt van je wandeling aangekomen.
In de schistgrond van deze streek zijn heeft men verschillende Romeinse graven en wapens en geld teruggevonden. Petithan is echter ook gekend voor zijn kasteel (een traditioneel gebouw van het begin van de 17de eeuw) en zijn Sint-Martinuskerk (église Saint-Martain) die zonder twijfel werd gebouwd op een burgerlijk gebouw. Wanneer u in de buurt gaat wandelen, zult u nog verschillende 19de-eeuwse kapellen tegenkomen, zoals die die gewijd is aan Saint-Monon.
Petite-Eneille :
Bewonder er het kasteel, de alleenstaande molen, de kasteelboerderij uit de 14de eeuw en de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-Voorspoed (Notre-Dame du bonheur). Een mooie plaats om te wandelen!
Grandhan :
Het dorp is gekend omwille van de vele archeologische vondsten die er gedaan werden, meer bepaald uit de Gallo-Romeinse en Merovingische tijd. Hier kruiste de Romeinse heirbaan die van Aarlen naar Tongeren leidde de Ourthe. Na 1940 was het ook hier dat de laatste veermannen van dit gebied actief waren, met name de familie Thyrion. Het kasteel (« La tour de Justice » (de toren van de gerechtigheid)) en de kerk van het dorp zijn twee mooie gebouwen die zeker het bekijken waard zijn.
Grande-Eneille :
De oudste sporen van het dorp gaan terug tot de 7de eeuw. Het is dus één van de oudste dorpen van het noorden van de provincie Luxemburg. Er werden sporen uit het neolithicum en graven uit de Merovingische tijd gevonden. Uw wandeling zou u naar de plaats met de naam « Au Letches » kunnen leiden, waar vroeger en klein haventje was voor boten van handelaars. Ontdek er verder de Sint-Margarethakerk (église Sainte-Marguerite), gebouwd op een rotsachtige heuvel. Dit geklasseerde gebouw dateert va omstreeks het jaar 1000. Het loont de moeite er even naar te gaan kijken. Grande-Eneille is tenslotte ook gekend omwille van zijn natuurreservaat en zijn bossen.
Afstand: 7 km. Vertrekpunt: de parking aan het domeinbos Lozerheide in de Fabriekstraat Bocholt/Kaulille tussen de brug over het Kempisch Kanaal en de sluis van Lozen op de Zuid Willemsvaart. Bewegwijzering: paaltjes met een afgeschuinde en rood beschilderde kop. Aard van de weg: onverharde wegen en paden, waarvan een aantal ooit bestrooid is geweest met grind. Vlakke, maar soms smalle en ook in de zomer modderige weggetjes.
Bocholt
De Lozerheide strekt zich uit in de wateringen tussen het kanaal Bocholt-Herentals en de Zuid-Willemsvaart, iets ten noordoosten van Kaulille.
Als je in dat dorp de N747 (Fabriekstraat) noordwaarts volgt, steek je algauw het genoemde kanaal over en iets verder bevindt zich, links van de weg, de parking bij het domeinbos.
DE ROUTE :
Houd op de parking (1) het informatiebord links van je en ga rechtdoor de grootste bosweg in. Het is een mooie dreef, omzoomd met walnoot. Rechts schieten populieren de hemel in.Deze boomsoort neemt ongeveer 45 procent van het domeinbos in beslag maar de bestanden worden geleidelijk aan omgevormd met diverse soorten inheemse loofboom. Neem de eerste weg rechts, een fijnsparrendreef. Hier zie je in het landschap nog restanten van de vroegere vloeiweiden zoals de afvoersloot die je bijna aan het einde van de weg oversteekt via een plankenbrugje (2).
Aangezien je de rode wandeling volgt ga je nog eens rechts af en blijf je rechtdoor stappen tot ongeveer 50 m voor de verkeersweg N747.In dertig vijvers, samen 15 ha groot, wordt hier door het Vlaams Gewest vis geteeld ten behoeve van de riviervisserij.Sla de eerste linkerzijweg in, steek een plankenbruggetje over, sla links af bij de T-splitsing iets verderop en je komt uit op zon 15 m voor het hek van de viskwekerij (3). In dertig vijvers, samen 15 ha groot, wordt hier vis geteeld ten behoeve van de riviervisserij. Tegelijk wordt er ook aan wetenschappelijk onderzoek gedaan.
Steek de beek over en volg het rode pad langs de visvijvers. Voorbij de vijvers ga je de eerstvolgende linkerweg in, kruis je nogmaals de beek, waarna je dadelijk rechts afslaat. Sla links af bij de eerstvolgende T-splitsing en rechts af bij een grote weide. Je bereikt vervolgens alweer een T-splitsing (4), waar je links een brede kronkelweg door een populierenbos volgt.
Het gaat nu door het groene hart van de Lozerheide. Trek je niets aan van de eerstvolgende linkerzijweg. Je komt uit op een T-splitsing en gaat linksaf over een brede sloot. Blijf rechtdoor lopen bij een rechterzijweg. Je wandelt dus tussen een prachtige vijver en de viskwekerij. Sla rechts af bij de volgende T-splitsing en keer de viskwekerij de rug toe. Volg de naar rechts afbuigende weg langs het fotogenieke Klotven. Het werd uitgegraven door de mens en met de uitgegraven aarde werd een soort dijkweg aangelegd waarover je nu loopt, door het laagste deel van het bos. Op en rond het ven broeden en pleisteren tal van vogels, waaronder ook de blauwe reiger. Op een perceel dat aan het domeinbos paalt, broeden jaarlijks vijftien tot twintig koppels van deze grote vogelsoort. Net voorbij het Klotven sla je links af en steek je via een plankenbruggetje (5) de grote afvoersloot of collector over.
Vervolgens leidt de wandeling door het noordelijkste deel van het domeinbos. Voorbij een T-vormige splitsing, waar je de linkerweg kiest, sla je rechts de eerstvolgende rechterzijweg in (blijf rood volgen, geel gaat rechtdoor). Er volgt alweer een T-splitsing: sla rechts af en ga daarna de eerstvolgende linkerzijweg in. Op een viersprong moet je linksaf. Iets voor een gerestaureerde vloeiweide (6) buigt het weggetje naar links af. Rechts van je strekt zich een oude, 2,6 ha grote vloeiweide uit.
Je wandelt door een sparrendreef, met de vloeiweide aan je rechterkant. Iets voor een infobord 'Watering' moet je de eerstvolgende linkerweg in. Je komt uit op een kruispunt van grote boswegen: blijf rechtdoor wandelen langs een schuurtje van de boswachterij. Bij een volgend gebouw van de boswachterij staat een fraai informatiebord (7).
Op een viersprong met pictogrammen moet je linksaf. Het wandelpad leidt nu door privé-domein met akkers en een weide. Sla de nu volgende linkerzijweg in. Die weg loopt parallel aan het Kempense Kanaal, dat ooit de magere heidegronden verrijkte en soms zaden met zich meevoerde van planten die normaal niet in de streek voorkomen, bijvoorbeeld de al genoemde herfsttijloos. Blijf de weg gewoon rechtdoor volgen, terug naar de parking (1).
Bocholt is een woongemeente in het noorden van Limburg, bij de grens met Nederland en ten zuiden van het kanaal Bocholt-Herentals. De grens met de buurgemeente Bree wordt gevormd door de Abeek. De belangrijkste economische sector is de landbouw, er is een beperkte industriële activiteit.
De oudste sporen van bewoning werden gevonden in de Bocholter deelgemeente Kaulille. Ze dateren uit de ijzertijd. Bocholt behoorde in de Middeleeuwen tot het graafschap Loon. De Sint-Laurentiuskerk werd gesticht door de graaf van Loon. Toen de kerk in 1910 te klein was geworden, heeft men ze vergroot door de toren een kleine tien meter te verplaatsen. De Bocholtenaren staan sindsdien bekend als torenkruiers. De Damburg, die in de 17de eeuw werd verbouwd, was ooit de residentie van de lokale Heren.
Je vertrekt met je rug naar de abdijpoort en gaat rechts door de Abdijdreef.
Waar de weg naar rechts draait, zie je links een unieke en milieuvriendelijke rietveldinstallatie die het afvalwater van de abdij en de omliggende horecazaken zuivert.
Na 1 km sla je links de Arendonkse weg in.
Aan ontginningsplannen ontbrak het omstreeks de helft van de 19'" eeuw niet in de Kempen. Zo wou men hier een spoorweg naarTurnhout aanleggen. De plannen werden wel niet uitgevoerd, maar wel werd deze weg al vlug 'ijzeren weg' genoemd. Maar meestal wordt hij nu toch als 'Varkensdijk' aangegeven.
De schaduwrijke oude weg daalt langzaam en na 2 km staat rechts het boswachtershuis.
Recht over dit huis loopt een weg naar de Ronde Put.
Vroeger was dit een uniek hoogveengebied dat dankzij het geringe aantal grootgrondbezitters, relatief ongerept bleef. In 1957 startte men met uitvening: het laatste grote hoogveen van Laag- en Midden-België ging voor de turfschup!
De ontstane plas werd vis kweekvijver en het omliggende land werd benut voor land- en bosbouw en voor jacht. De natuur is echter krachtig en inventief. Het open water wordt nu met witte waterlelies getooid en is omgeven door fraaie rietkragen. Op de zuidelijke en oostelijke oevers ontwikkelden zich een moeras en een vochtige heide met prachtige plantenboeketten. Je vindt hier ook de bronnetjes die aan de oorsprong liggen van de Kleine Nete.
Rond al deze nattigheid staan pijnbomen (dennen) en berken. Het geheel is een waar rust-, nest-, broed-, foura- geer- en leefgebied voor zoogdieren, vlinders, libellen,amfibieën en vooral vogels.
Ooit telden vogelliefhebbers hier 86 soorten trek- en broedvogels.
In gans Postel telde men een kwart eeuw geleden een 130-tal soorten vogels!
Het Vlaams Gewest heeft het belang van dit gebied ingezien en is enkele jaren geleden overgegaan tot de aankoop van de Ronde Put en zijn omgeving. Momenteel zit gans het gebied in een natuurontwik- kelingsfase.
Een eindje voorbij het boswachtershuis kom je aan de Turnhoutse Vaart waar je naar links gaat.
Even nog een blik naar rechts waar je de brug ziet over de E-34, de snelweg van Antwerpen naar Eindhoven. Het kanaal, waar je langs loopt, werd in 1845-1846 gegraven. Het verbindt Dessel met Turnhout en is 25,8 km lang. Twintig jaar na de eerste graafwerken werd het kanaal tot 5t.-Lenaarts en in 1875 tot Schoten verlengd. Vandaag spreekt men dan ook van het kanaal Dessel- Turnhout-Schoten. Destijds hadden de Kempenaars om dit kanaal gesmeekt. De economische ontreddering door de mechanisering van de spinnerijen en weverijen werd nog verergerd door voedselschaarste. In 1845 waren er bijna geen aardappelen en in 1846 sloeg, ten gevolge van de droge, hete zomer, het roest in de rogge toe. De armoede, de honger en de ellende waren groot. Het kanaal zou mineraal rijk water aanbrengen, wat de landbouwproductie ten goede zou komen. Later zou de industrie zich her en der langs het kanaal komen vestigen. Vooral voor de delfstoffen en bouwmaterialen was dit kanaal van levensbelang. Voor de smokkelaars was de vaart echter een 'groote koeijenassie'! (inmenging)
Voor het graven van het kanaal mocht de laagste bieder aan de prijs van 934.000 BEF aan de slag.
Op een gegeven ogenblik waren er aan dit gigantische werk 1835 arbeiders werkzaam, waarvan 1819 gravers. Zij gebruikten hiervoor 1740 kruiwagens en 8908 planken en balken om met die kruiwagens over te rijden. Zij verzetten op die 25,4 km iets meer dan 1 miljoen kubieke meter grond. Wie goed kijkt, zal merken dat het kanaal hier bijna volledig bovendijks ligt. De breedte van de bedding bedraagt gemiddeld 50 meter. Het kanaal zelf is 21 m breed en heeft een diepte van 2,7 tot 3 meter. Op dit ogenblik is de economische activiteit afgenomen en is het kanaal een paradijs geworden voor vissers, fietsers, wandelaars en 'bootsmen' van plezierboten.
Bij de Molse kanalen ligt ook de oorsprong van de ontginning van het witzand, dat Mol over de ganse wereld bekend gemaakt heeft. Bij de graafwerken aan het kanaal werd het wit zand op de oevers gestort. Er werd niet verder naar omgekeken, omdat het voor de landbouwers toch onvruchtbare grond was. Wanneer een schipper met zijn boot, geladen met wit zand, vanuit Zeebrugge over het kanaal naar de Luikse glasblazerijen voer, nam hij een monster mee van het Molse witte zand.
Uiteindelijk bleek het van betere kwaliteit te zijn dan hetgeen hij aan boord had.
De uitbating begon eerder primitief: het zand werd bovengehaald met linnen schepnetten. Thans wor- den heel wat moderner middelen, als zuigers, . gebruikt om het zand onder water op te zuigen.
De witzanduitbatingen hebben ook aan de basis gelegen van de glasfabrieken van Mol-Donk en Mol- Gompel.
Aan het idyllisch wipbrugje steek je voorzichtig de weg Retie-Postel over en ga je verder langs het kanaal. Juist voorbij de zwaaikom zie je hoe een beekje onder het kanaal doorloopt. Daarnaast sla je het zandweggetje langs de beek in dat aansluit op de Miel Ottenroute. Op dit punt zie je schuin links Camping Familiestrand, waarvan de plassen ontstaan zijn na turfwinning.
Je gaat naar rechts en hier vallen de grillig gevormde pijnbomen op. De oervorm van deze pijnboomsoort was zeker één met sterk gewrongen stammen en takken. Door cultiveren is men erin geslaagd om meestal mooie rechte stammen te verkrijgen, die na behandeling een duurzaam hout afleveren.
Aard van de weg : verharde en onverharde wegen die helemaal geen moddertoestanden zullen geven
WAT KOM JE TEGEN :
- Het Hertogenwald
- Petit Lys
- Route la Gileppe
- Trou Malbrouk
- Croix Grisard
- Route du trou du loup(Wolvenweg)
Membach ligt iets ten zuidwesten van Eupen, aan de noordelijke rand van het immense Hertogenwoud.
In dat woud heeft men het riviertje de Gileppe afgedamd.
Enkele decennia terug is de capaciteit van het stuwmeer vergroot tot 25 miljoen kubieke meter water.
Om die grote plas heen loopt er een wandelweg.
Het wandelparcours kronkelt door dat deel van het Hertogenwoud, dat zich uitstrekt tussen Eupen en het stuwmeer, aan weerszijden van de N620, een van de schilderachtigste wegen van België.
Die weg verbindt, dwars door het woud heen, de N68 (Eupen - Baraque Michel - Malmedy) met de N629 (Eupen - Jalhay).
Ongeveer halverwege bereik je de bekende plek Chêne du rendez-vous, waar vroeger een stokoude eik stond bij een kruispunt van boswegen, met parkeermogelijkheid. De boswachterij heeft er een informatiebord geplaatst en een aantal wegen wandelvriendelijk gemarkeerd
Het gebied van het Hertogenwald is de Noordwestelijke uitloper van het grootste natuurreservaat van het Waalse Gewest: Het natuurreservaat van de Hoge Venen. Het wordt aan de noordkant begrensd door de stad Eupen en door de Vesdre, aan de oostkant door de vallei van de Helle, aan de zuidkant door de Hoge Venen en aan de westkant door de vallei en de dam van de Gileppe. Door de nabijheid van het toeristische gebied van de Hoge Venen en van de Duitse en Nederlandse grens, ondervindt heel het massief behoorlijk wat druk ten gevolge van recreatie, vooral tijdens de weekends en het sneeuwseizoen. Administratief gezien is dit gebied volledig in handen van de staat en maakt het deel uit van de houtvesterij van Verviers.
Meer en stuwdam van de Gileppe
Een zeer imposante stuwdam, gebouwd in de negentiende eeuw, met een hoogte van 62 m en een lengte van 320 m. Hij houdt 26,4 miljoen m³ water tegen. De panoramische toren van 77 m hoogte met belvédère biedt een onvergetelijk zicht op deze site. Voorlopig is de toegang gratis. De beroemde leeuw van de Gileppe, monumentaal kunstwerk van Felix Bourré, is 13,5 m hoog en 16 m lang en weegt meer dan 300 ton. Een prachtige plaats om te wandelen met een uitzichtpunt op 77 m hoogte. stuwdam van de Gileppe
- Op onze route komen we niet minder dan 7 kapellekes tegen
Zegelsem, als pittoresk dorpje in de Vlaamse Ardennen,kan bogen op een prachtig golvend landschap bezaaid met bosjes, beekjes, en leuke paadjes, met vooral mooie afwisselende panoramas over het ongerepte natuurschoon. Niet te verwonderen dat hier een echt wandel- en fietsparadijs voor het grijpen ligt. Zegelsem wordt dan ook dagelijks bezocht door tal van wandelaars en fietsers.
De Zegelsemse wegen en paadjes worden ook bijna jaarlijks aangedaan door de grote mars Dwars door Brakel en andere belangrijke wandeltochten uit de omgeving. En Zegelsem kent bovendien een eigen organisatie met telkenjare bijna duizend deelnemers, nl. de Kasseidorptocht, die jaarlijks op de zaterdag van het derde weekend van september wordt ingericht ter gelegenheid van de Kasseifeesten Zegelsem.
De parochie Zegelsem is zeer oud, zelfs één van de oudste van de streek. Zij werd gesticht in de achtste eeuw door de St.-Pietersabdij van Lobbes (nabij Thuin aan de Samber). De eerste patroonheilige was St. Petrus maar na de heiligverklaring van de bisschop van Lobbes kreeg de parochie deze laatste als nieuwe patroonheilige: Sint Ursmarus.
Zegelsem is echter vooral bekend als geboortedorp van letterkundige-folklorist Isidoor Teirlinck(1851-1934). Zijn zoon Herman(1879-1967), de beroemde schrijver, bracht er dikwijls zijn vakantie door en in zijn streekgebonden roman Maria Spermalie herkennen we heel duidelijk het dorp Zegelsem en andere deelgemeenten van het huidige Brakel
Heeft in de loop der eeuwen vele veranderingen ondergaan maar bleef uitstekend bewaard.
De molen bleef in werking tot na de tweede wereldoorlog en is sinds 1944 geklasseerd als monument.
In de loop van de volgende decennia kwam de molen echter in verval.
Rond 1990 werden molen en molenhuis grondig gerestaureerd door de Brouwerij van Haacht.
Het molenhuis werd omgevormd tot brasserie en de molen werd maalvaardig gemaakt.
Elke eerste zondag van de maand wordt er gemalen in de namiddag!
De molen bevindt zich op de Molenbeek, vlakbij de samenvloeiingen met de Sassenbeek, de Kraaiwinkelbeek en de Wingebeek. De vallei is een drassig, mooi wandelgebied dat aansluit bij het voor wandelaars vrij toegankelijke Troostenbergbos. De uitgestrekte Gempevijver lokt vele soorten watervogels aan.
De Gempemolen is een rustpunt voor de wandelaars en fietsers die ofwel voor het GR-wandelpad kiezen of gewoon willen wandelen of fietsen tussen De Moedermeule in Gelrode, het kasteel van Horst of langs de Jan-Primusroute. Het bewegwijzerd fietstraject "de Gemperoute" heeft de Gempemolen als startpunt.
Gempe is ontstaan aan het kruispunt van de oude wegen tussen Leuven, Diest en Halen. Rond dit kruispunt, ongeveer halverwege tussen Leuven en Diest en tussen Tienen en Aarschot, ontstond in de middeleeuwen een bedrijvig centrum met een herberg (de afspanning 'de Drie Heringe'), een brouwerij, een watermolen (heden de Gempemolen geheten) en een smidse. Iets verder richting Leuven moesten de reizigers een drassige holle weg trotseren. Het gehucht was een ideale plaats om te overnachten, de paarden te laten rusten en het materiaal te laten herstellen. De verbindingswegen waren in de late middeleeuwen in niets vergelijkbaar met nu.
Het kasteel de Troostemberg te Kleerbeek staat in de vroegere heerlijkheid Broechem, die zich uitstrekte op het grondgebied van St Pieters-Rode en Houwaart. Het kasteel ligt in een prachtige omgeving : het heeft een park " à la Versailles ". Sedert bijna 3 eeuwen is het in het bezit van de familie de Troostemberg.
Op de grens van O. L. Vrouw Tielt is er een kleine, ronde hoogte, die "De Borgstad" genoemd wordt. De sporen van een gracht, die er rond liep, zijn nog duidelijk zichtbaar.
Het Troostembergbos is een prachtig wandelbos waarin enkele mooie beukendreven werden aangelegd.
Ook op de flanken van de Beninksberg en Wijngaardberg in Wezemaal is het aangenaam toeven.
Typisch voor de Hagelandseheuvels die de Winge omringen is deijzerzandstenen ondergrond.
Deze steen werd vooral gebruikt voor hetoptrekken van de plaatselijk kerken en ook veelvuldig verwerkt in voorname gebouwen. Verlaten groeven zijn hiervan nog stille getuigen.
Afstand : 12 km , verkorting 8 km (de stippellijn)
Start : Aan de kerk in Messelbroek ( deelgemeente van Scherpenheuvel-zichem)
Start Coördinaat: N 50.984897-E 4.953074
Bewegwijzering : grote zeskante borden met de de naam van de wandeling op
Aard van de weg : Niet zo geschikt voor rolstoelen en er zijn een paar pittige beklimmingen
De wandeling situeert zich in de buurt van het bedevaartsoord "Scherpenheuvel" (provincie Vlaams Brabant).
Deze wandeling gaat afwisselend over landelijke wegen, dan weer door bossen en een stukje langs de kronkelende waterloop "de Demer".
Messelbroek,
Gelegen in het noorden van het golvend Hageland, kwam voor het eerst in de bekendheid door schenkingen die prins-bisschop Hendrik III verrichte bij de stichting van de abdij van Averbode in 1134.
Door schenkingen van de hertogen van Brabant aan de abdij van Averbode, kwam deze abdij in het bezit van de tiendheffingen in de parochie.
Het dorpje, met zijn 556 ha, kan zeker niet groot genoemd worden.
Een groot gedeelte ervan ligt in de Demervallei (14 meter boven de zeespiegel).
Naar het zuiden toe zijn er twee heuvels, die nog tot in de helft van deze eeuw bewerkt werden, maar nu bedekt zijn met naaldbomen.
Op de Wijngaardberg (45 meter)- de naam doet het al vermoeden - werd in de vorige eeuwen aan wijnbouw gedaan.
De Waaiberg, grenzend aan de Engelenberg, waar ook de scheiding met Keiberg doorloopt, is met zijn 47 meter het hoogste punt. Van daar kon men vroeger bij heldere hemel de zware St.-Romboutstoren van Mechelen waarnemen; door de beplanting is dit nu echter niet meer mogelijk.
Voorts bestaat het grondgebied van Messelbroek uit zanderige gronden, die zeker niet geschikt waren om er zich als keuterboerke probleemloos door het leven te slaan.
In de zeventiende eeuw richtte de hertog van Aarschot een boottrekkersgilde op, voor Messelbroek en Testelt samen, om alzo de arme bevolking enig inkomen te bezorgen.
Arm waren ze inderdaad, maar daarom niet minder gelukkig.
De Naam
De naam Messelbroek zou voortkomen van benamingen als Messelbuch, Messelbuck, Misselbuch en Misselbroeck, die alle 'Mestbroek' (laag moeras) zouden betekenen.
Volgens meester Frans Jans (1909-1955) zou de naam Messelbroek evenwel afkomstig kunnen zijn van Joannes of Jan van Misselbroeck, die zijn vesting (fort) zou hebben gehad tussen Demer en Brielstraat. Op de vermoedelijke plaatst is er nog steeds een verhoging en daar zijn bij akkerbouw stenen aangetroffen die dit vermoeden enigzins staven.
Joannes van Misselbroeck zou zijn bezit afgestaan hebben aan de kerk. De vesting, die de naam "Montfort" droeg, is tijdens de Spaanse overheersing verwoest.
Sint-Michielskerk (de start van onze route)
De huidige neogotische kerk, met uitzondering van de toren, werd gebouwd in 1909 onder leiding van architect P. Langerock. De inwijding vond plaats op woensdag 11 mei 1910. Het geheel is opgetrokken in baksteen met sierelementen in zandsteen.
De zware vierkantige westertoren is opgetrokken in baksteen en omgeven met een muurwand in ijzerhoudende zandsteen van de streek.
Hij dateert van de vijftiende eeuw en heeft vermoedelijk nog de torenspits van 1717. De toren werd volledig hersteld in 1993. Het gelijkvloers van het torengebouw is afgedekt met een platte zoldering. De vloer is geplaveid met witte en blauwe tegels.
De oudste vermelding van Messelbroek, daterend uit 1147, komt voor in een oorkonde, waarin de bisschop van Luik zijn kerkelijke bezittingen in Testelt en Messelbroek tegen een jaarlijkse cijns overdroeg aan de abdij van Averbode.
Er was toen in Messelbroek slechts een kapel, die bediend werd door een kapelaan die ter plaatse bleef, vanaf 1199 mocht de abt van Averbode er een eigen medebroeder als pastoor aanstellen.
Rond 1500 werd er aan deze kapel een koor en een klokkentoren toegevoegd. Deze kerk was ongeveer 13 meter lang. De vierkante toren, die onderaan in bruine zandsteen werd opgetrokken, werd bekroond met een hoge met leien afgedekte torenspits.
In 1765 werd deze kerk afgebroken en vervangen door een nieuwe, gebouwd door Gregorius Godissar, een lekenbroeder van de abdij van Averbode.Deze kerk werd afgebroken in 1908.
De huidige neogotische kerk, met uitzondering van de toren, werd gebouwd in 1909 onder leiding van architect P. Langerock. De inwijding vond plaats op woensdag 11 mei 1910. Het geheel is opgetrokken in baksteen met sierelementen in zandsteen.
Vertrek : Achter het gemeentehuis van Westerlo Afstand : 7.5 km Bewegwijzering : wandelnetwerk De Merode Parking : In de Beeltjesdreef
DE ROUTE : Men volge de nummers : 20-21-6-5-4-3-7-8-9-11-16-20
WAT KOMEN WE TEGEN: -de bib en de sporthal -het boshuis -Paulus de boskabouter -de ster -de Beeltjes -de Asberg -de Kwarekken -het zuiveringsstation -nieuwbouw van de brandweer en de rijkswacht -Het Kasteel De merode -de metro van westel
Start : Kerkplein Mol-Donk Afstand : 7,5 km Bewegwijzering : 4/5 de van de wandeling met een zeskante oranje plaatje met witte pijl Alleen langs het golfterrein is geen afpijling
DE ROUTE :
We komen o.a. -langs de nucleaire site SCK in Mol -De elektrische centrale van Electrabel -de zeilclub en de voetbalterreinen -Het golfterrein -Sas 6 drankgelegenheid maar in de winter gesloten -Het kanaal Bocholt-Herentals -NBR - Nuclea (radio gestuurde modelracecars)
GPS file op :http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=99041
Borgloon, dat is een prachtig stukje Haspengouws landschap. Je vindt er al wandelend of al fietsend rust en kalmte, waarden die steeds belangrijker worden in deze jachtige samenleving. Onthaasten is de boodschap. Borgloon, dat is ook een pittoresk brokje geschiedenis. Duik mee in het verleden en volg het boeiende spoor van de graven van Loon. Ontdek onze vele kastelen, kerken en monumenten in diverse stijlen. Hier ademen voorbije tijden en spreken de stenen nog ...
Het Schulensbroek, één van de grootste natuurreservaten van Vlaanderen, omvat ruwweg het gebied tussen de dorpskernen van Herk-de-Stad, Halen, Linkhout en Schulen. Door de eeuwen heen heeft zich hier een grote vlakte gevormd waar Demer, Mangelbeek, Herk, Gete en Velpe samenvloeien. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, hebben vele plant- en diersoorten hun thuis gevonden.
Verdroging Eind 1970 is er een wachtbekken aangelegd om het water van de Demer en haar vele bijrivieren eens en voorgoed binnen de perken te houden en om zo het overstromingsgevaar te beperken. De aanleg van dit wachtbekken had grote gevolgen. Haast elke waterloop is verlegd of rechtgetrokken, allemaal om het water sneller af te voeren. Hierdoor begon het langzaam droger te worden in dit natte gat en veranderde de natuurwaarde van het gebied stilletjes aan. De natuur in het gebied was immers al sinds vele eeuwen aangepast aan natte omstandigheden. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, voelen vele planten en dieren zich thuis. Zo werden meer dan 400 verschillende plantensoorten gevonden bij de laatste tellingen. Ook zijn ruim 250 vogelsoorten waargenomen sinds 1992. Het is dan ook belangrijk dat deze soorten hun natte thuis niet verliezen.
Trage waters Die natte stek willen we met dit project verzekeren. Door het herstel van poelen en oude grachtenstelsels proberen we het water in het Schulensbroek te vertragen. Hopelijk kunnen de vele dieren en planten van deze trage waters profiteren. In het luik trage wegen willen we recreatie en natuur beter op elkaar afstemmen, door een betere uitbouw van de wandelwegen. Zo kunnen mens en dier graag traag genieten in het Schulensbroek.
AARD VAN DE WEG Verhard en niet-verhard; niet geschikt voor kinderwagens.
DE ROUTE :
Start je wandeling op het dorpsplein dat tevens dienst doet als parkeerterrein, schuin tegenover
de Onze-Lieve-Vrouwkerk en recht voor het oud-gemeentehuis.
Van op de parking ga je rechts, door de Dorpstraat.
Wandel rechtdoor, met de nieuwe woonwijk Lindenhof aan je linkerhand.
Op de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorij straat staat een oude linde met een stenen wegkapel
ter ere van de drie zusters.
Volg de geasfalteerde Pastorijstraat. Links zie je de pastorie en rechts liggen enkele visvijvers.
Wandel onder de brug van de Al-snelweg door.
Stap nog 30 m rechtdoor en neem dan links de bocht naar Wissenbeemd.
Aan je linkerhand bevindt zich een varkensvetmesterij.
Rechts stroomt de Begijnenbeek door een bos van elzen, eiken, kastanjes en esdoorns. De verharde
weg gaat over in een kiezelweg.
Links duiken de flanken van de Hermansheuvel op.
Voorbij twee kleine boerderijen aan je rechterkant neem je scherp links de veldweg door het bosje.
Het bordje met 'Verboden toegang' geldt alleen voor het bos en werd hier opgehangen door jagers.
Voor je hier naar links gaat, loont het wel de moeite om even de beek over te stappen en van het
prachtige panorama te genieten.
Zet nu de wandeling door het bosje verder en volg de smalle veldweg met links de beboste helling
van de Hermansheuvel . De veldweg, die op veel plaatsen met hoog gras is begroeid, mondt uit
op een asfaltweg. Rechts ligt de prachtige hoeve 'Elzenhout'
Neem rechtdoor de Zelliksebaan.
Na 100 m kom je aan een stenen wegkapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes . Hier neem je de
weg die naar links de velden inloopt. Het asfalt gaat over in een prachtige holle weg. Na een 200 m
is de weg niet meer verhard. Op het hoogste punt van de holle weg zie je schuin rechts voor je de
kerktoren van Waanrode.
Dan daal je langzaam af tot aan een T -splitsing waar links een stenen wegkapel staat.
Hier neem je een andere onverharde holle weg naar links. Deze weg, die omwomd is met acacia's,
stijgt langzaam.
Neem de eerste veldweg rechts waarna je wordt beloond met een prachtig uitzicht over heel de streek.
Na 400 m dwars je een smal bos en je zet je wandeling verder tussen laagstamboomgaarden met
appelaars en perelaars aan beide zijden van de weg.
Volg deze weg tot het einde bij een T -splitsing. Om dit wandeltraject te volgen moet je hier linksaf.
(Als je hier rechtsaf gaat, 300 m de holle weg volgt tot op een betonweg en dan weer rechts gaat,
100 m verder, kom je aan de wijnhoeve 'Elzenbosch' links van de weg. De wijngaarden liggen
rechtover de hoeve tegen de zuiderhelling.)
Terug nu naar de T -splitsing en daar linksaf. Volg de onverharde holle weg tot op een betonweg en
ga daar naar links. Laat na 600 m de scherpe bocht rechts liggen en loop rechtdoor door de
Struikstraat. Even opletten nu !
Neem de tweede straat naar rechts: deze geasfalteerde holle weg heet ook Struikstraat. Intussen
ben je aan de linkerkant een bloemisterij voorbijgelopen.
Via de Struikstraat klim je naar 78 m hoogte. Op een viersprong ga je rechtdoor naar Doornhof.
Neem de voetgangerstunnel onder de snelweg. Draai dan de eerste asfaltweg links in waar je links
een kippenslachterij ziet.
Neem nu de eerste veldweg rechts en je ziet het centrum van Assent aan je voeten liggen.
Je kijkt ook uit op de fabrieksterreinen van Theuma. In het groene glazen gebouw rechts is een
tropische tuin ondergebracht die echter niet te bezichtigen is.
Daal de kronkelende veldweg verder af, met links een oud eenzaam hoevetje. Rechts kom je aan
de eerste huizen van de woonwijk Lindenhof.
Links zie je de kapel aan de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorijstraat.
Ga hier rechts: terug naar de kerk en je vertrekpunt.
WETENSWAARDIGHEDEN
1 Assent ligt op 4 km van Diest en 25 km van Leuven, langs de staats- weg N2 Leuven-Diest.Als je via de A2-snelweg komt, neem je afrit 24 te Bekkevoort en dan de N2 Leuven-Diest.
Het centrum ligt rechts van de N2 als je uit de richting van Leuven komt.
2 De eenbeukige Onze- Lieve- Vrouwkerk werd in 1844 gebouwd en in 1847 gewijd. Deze classicistische
kerk is opgetrokken in baksteen met sierelementen in natuursteen. Het belangrijkste meubilair is
afkomstig uit de vroegere kerk van het Klein Begijnhofin Leuven en werd daar in 1861 gekocht.
Bij dat meubilair behoren onder andere het beschermde orgel, in 1721 gebouwd door
Joannes Wauters uit Leuven, en het 17 de-eeuwse altaar in gemarmerd hout met het schilderij
'Voorspraak van Onze- Lieve-Vrouw bij de Heilige Drievuldigheid' (Vlaamse School, 17de eeuw).
3 De voornaamste voorhistorische vondsten van Groot-Bekkevoort werden gedaan op de
Hermansheuvel. Daar ontdekte Henri Claes een belangrijke landbouwnederzetting uit de
Michelsbergercultuur. Hij verzamelde er duizenden bijlen, pijlpunten en andere gebruiksvoorwerpen,
naast fragmenten van maal- en slijpstenen. Dit zijn de eerste sporen van een blijvende nederzetting
in deze streek. Veel van deze voor- werpen bevinden zich nu in het Hagelands Museum van
Tielt- Winge.
4 De naam Elzenhout wordt in 1292 vermeld als die van een bos dat aan de abdij
van Sint-Truiden toebehoorde. In 1660 werd voor het eerst vlak in de buurt daarvan een pachthoeve
vermeld die toebehoorde aan jonker Constantin Sohier, in 1671 baron de Sohier genoemd. Van 1688
tot 1752 werd jonker Niclaes Sohier als eigenaar vermeld en van 1756 tot 1793 ene kapitein Okelli.
In 1793 werd de hoeve zelf voor het eerst 'Het Elzenhoud' genoemd. In de jaren 1820-1830 behoorde
ze toe aan Thérèse Fleury, weduwe OkeUi, rentenierster uit Brussel.
S De Kapel van Onze- Lieve-Vrouw van Lourdes werd betaald door ene Frans Janssens.
Hij werd op 31 januari 1839 te Bekkevoort geboren als zoon van welstellende landbouwers, die in
de Klein-Kempen te Bekkevoort woonden. Frans bleef ongehuwd. In 1865 werd hij lid van de
kerkfabriek te Bekkevoort en bleef dit tot aan zijn dood op 25 januari 1900.
6 De Kapel van de Heilige Familie staat op het einde van de Ieemkuilstraat op de grens met Waanrode.
De bouw van deze kapel werd bekostigd door dezelfde Frans Janssens.
7 De wijnhoeve Elzenbosch wordt geëxploiteerd door de familie Boyen.
Je kunt er wijn proeven en er worden ook regelmatig tentoonstellingen gehouden met werk van
kunstenaars uit de streek. De zuidelijke hellingen van Assent blijken zich uitstekend te lenen voor
wijnbouw. Vooral de Duitse rassen uit de Moezelstreek gedijen goed op de Rijnrodeberg. Je treft er
heel wat variëteiten aan: vooral Müller- Thurgau, maar ook Optima, Riesling en zelfs Pinot Noir.
Meer en meer toeristen ontdekken dat een stevige wandeling en een fris glas Hagelandse wijn best samengaan
Aard van de weg : Verhard en niet verhard,maar goed begaanbaar
Start Coördinaat: N 51.269237-E 4.869404
WAT JE MOET WETEN :
1 Gierle ligt zo'n 10 km ten zuidoosten van Turnhout.
Vanuit de richting AntWerpen neem je op de E34 uitrit 22 (Beerse-Gierle).
Vanuit de Zuiderkempen en Limburg rijd je best via Herentals en Lille.
Vanuit Turnhout bereik je Gierleviade Gierlesteenweg (op de ring van Turnhout sla je af op het kruispunt tussen het voetbalstadion en de spoorwegbrug).
2 De laat-gotische Onze- Lieve-Vrouwkerk bepaalt sterk het geklasseerde dorpsgezicht van Gierle.
De 'Clunytoren', zo genoemd om de gelijkenis met de bekende Franse abdij, is een van de mooiste in de Kem- pen. De bakstenen toren heeft een vierkante voet, een achtkantige verdieping en een spits.
De kerk zelfis laat-gotisch, maar door de achtkantige vorm van de toren denkt men eerder aan een oudere, Romaanse bouwstijl.
Volgens inscripties achter het hoofdaltaar zou met de bouw van de kerk begonnen zijn in 1121.
Wel zeker is dat een deel van de middenbeuk dateert van voor de 15de eeuw.
Aan dit oudste gedeelte zou men dan in de 16de eeuw de huidige toren en de zijbeuken hebben aangebouwd. In de 17de eeuw volgden het kruiskoor en het hoogkoor, terwijl in de 18de eeuw de zijbeuken werden vergroot. De kerk had verscheidene keren af te rekenen met beeldenstormen en andere plunderingen. Zo stond er in het begin van de 17 de eeuw geen enkel altaar meer.
Vermeldenswaard in het interieur zijn: het houten gewelf uit 1820, de predikstoel uit 1714 door Jan Baptist de Wré, de koperen luchters en het borduurwerk uit de 16de eeuw.
3 In het begin van de Schoolstraat staat het enige industriële bedrijf dat Gierle rijk is: de zuivelfabriek '
De Gier', vooral bekend voor de kaasproduktie.
4 Het vroegere gemeentehuis, aan het begin van de Kloosterstraat, werd in Vlaamse neorenaissancestijl opgetrokken en in 1897 ingehuldigd.
De Turnhoutse architect P. J. Taeymans bezorgde het een mooie campaniletoren.
In de gevelnissen zie je borstbeelden van enkele beroemde inwoners van deze gemeente.
Petrus Johannes de Nef, in 1774 geboren, richtte in Turnhout een school op waar hij onbemiddelde jongens kosteloos liet opleiden. De school werd in 1845 overgenomen door de jezuïeten.
De Nef was ook gemeenteraadslid in Turnhout, lid van het Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger.
Jan Gerard van Hoogten, in 1757 geboren, werd advocaat te Brussel, prof aan de Brusselse Hogeschool en voorzitter van het Hof van Beroep.
Petrus de Thimo (Van der Heyden), in 1393 geboren, werd prof aan de hogescholen van Keulen en Parijs en publiceerde verschillende historische werken. In 1434 zou hij als Vlaams bewust taalambtenaar het eerste taalincident uit onze geschiedenis hebben uitgelokt. Zijn steun aan het Hof van Bourgondië maakte hij namelijk afhankelijk van het verplichte gebruik van het Frans in de Staatsraad.
Van Wouter van Gierle, geboren rond 1350 en stichter van verschillende kloosters (onder andere de priorij van Corsendonck), werd het borstbeeld nooit voltooid.
5 Langs de loop van de Aa kun je de gruisputten herkennen die daar door de ijzerertsontginning werden achtergelaten.
Van 1840 tot de eerste helft van de 20ste eeuw werd hier erts gewonnen voor de zware industrie
(vooral in Wallonië) en om de grondkwaliteit te verbeteren, daar op de ertslaag zelfs geen gras wilde groeien. Het ijzererts werd afgegraven en op platte schuiten over de Aa naar het station van Tielen gevoerd.
In Lichtaart werd voor dit transport zelfs een speciale spoorweg aangelegd, de zogenaamde Coolseroute.
Door het afgraven van het erts ontstonden lagergelegen gedeelten langs de boorden van de Aa.
Deze gruisputten werden meestal beplant met canadabomen.
Waar nu de indrukwekkende bakstenen molen 'In Stormen Sterk' staat, werd in 1500 de eerste molen van Gierle opgericht. Voor 1499 waren de Gierlenaren verplicht hun koren te laten malen op de banmolen van Lille. Toen werd beslist een eigen molen te bouwen voor rekening van de Heer van het 'land van Turnhout'.
De werken voor de nieuwe molen werden toegewezen aan Gysbrecht van Schaluynen, meester-timmerman in Turnhout. De molen werd op Kerstdag 1500 in gebruik genomen en had in totaal 75 pond, 19 stuivers en 8 deniers gekost. De Gierlenaars moesten de helft van deze som betalen en bovendien de molen in pacht nemen voor een termijn van twintig jaar, 'of also langhe mijn genedigen heer Philips den Schoonen zal gelieven'.
De houten molen werd echter in 1836 door een storm vernield.
Op dezelfde plaats werd toen de huidige, stenen, witgekalkte molen opgetrokken.
Het opschrift boven de deur vermeldt: 'I.F.O.B. Ao 1837' (opgericht door Jan Frans De Backer in 1837). Wellicht uit eerbied voor zijn voorganger en in de hoop nieuw onheil te voorkomen werd de molen 'In Stormen Sterk' gedoopt.
De molen werd in 1958 stilgelegd, maar onder impuls van de eigenaar, de vzw 'Levende Molens' en het gemeentebestuur gerestaureerd.
Hij wordt nu nog wekelijks door gepensioneerde molenaars in werking gesteld, omdat hier heel wat vakkennis en straffe verhalen te rapen vallen.
Elke woensdagvoormiddag en elke laatste zondagnamiddag van mei tot september kun je de molen in bedrijf zien.
Tijdens het eerste weekend van augustus worden de Molenfeesten georganiseerd.
In Gierle stond vroeger ook nog de zogenaamde 'Tragische Molen', een houten constructie langs de huidige
De Nefstraat.
De molen heette eigenlijk de 'Spekmolen' en werd in 1940 door een storm vernield.
De naam 'Tragische Molen' verwijst naar een ongeval bij de begrafenis van Pieter De Nef in 1844. Toen had immers een, massa volk postgevat op de gaanderij van de Lokerenmolen in Turnhout om de begrafenisstoet gade te slaan.
Holsbeek is een landelijke en groene woongemeente, gelegen tussen Leuven en Aarschot.
Het is dan ook goed wonen in Holsbeek.
Dichtbij Leuven, gemakkelijk bereikbaar via de E314, en toch hoef je overal maar een paar stappen te zetten en je bent midden in de bossen en velden.
DE ROUTE :
We vertrekken aan de Sint_Mauruskerk van Holsbeek.
- Deze bakstenen zaalkerk (1933) is ontworpen door architect Vaerwyck-Suys. In de zijgevel zijn gekleurde faiencetegeltableaus te zien met taferelen uit het leven van de heilige Maurus. In 1940 werd de kerk door Duitse soldaten bezet en deed de toren dienst als uitkijkpost.
Via de Nobelberg, Asselveld de Biekendelle ( beukendal) bereiken we het plateau van de Onkelberg.
Deze vlakke heuvelrug deed tijdens WO II nog dienst als landingsstrip voor kleine vliegtuigen van de geallieerden.
Als we doorlopen naar de verste heuvelpunt, 50 meter boven de omgeving krijgen wij bij helder weer een breed panorama over Leuven en zijn omgeving.
Langs diepe dalen en koele dreven dalen we langs de noordflank tot bij het kasteel van Tilt, eigendom van een Leuvense brouwersfamilie.
Bij de ingang van de dreef herinneren twee kapelletjes aan vier oorlogsslachtoffers.
De wandeling loopt verder door natte bospercelen en we kunnen tussen de bomen een glimp van het kasteel opvangen.
Via de Erembodegemhoeve en over kleine kerkwegeltjes bereiken we weer het dorpscentrum.
Start : Dorpsplein van Gestel Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen Aard van de weg : Beton en aardewegen,moeilijk voor rol-of kinderwagens
DE ROUTE :
Vertrekt op het dorpsplein van Gestel en gaat langs; -Kasteel Ramelenhof -De Nete -Bogaartsheide -Kasteel Gestelhof -De Plasloop -Berlaar -Langs de Gestelsebeek -terug naar Gestel
Beschrijving :
1.
Met de rug naar de Sint-Lambertuskerk neem je de betonweg naar links. Je wandelt rechtdoor tot je aan een Mariakapel links de eikendreef kiest. Tot aan de gemeentefusies in 1965 was Gestel de kleinste gemeente van de provincie. Pleintje, kerkje, gemeentehuisje, het heeft iets schattigs, maar het is echt en het is gebruikt, ook de schandpaal uit 1779. Het landbouwgebied om je heen is ontgonnen vanuit kasteel Rameyenhof. Onderweg zie je een afsluiting met de letter R.
2.
De voetgangersbrug brengt je over de Grote Nete. Blijf rechtdoor stappen tot je aan de Kruideniersstraat komt en neem hier rechts. Even verder moet je de soms drukke Itegemsesteenweg dwarsen. De zandweg die je eerst langs en vervolgens een stukje door het bos voert brengt weer rust tot aan de Kruiskensbaan. Aan de Grote Nete beveiligen hoge dijken de weilanden. Je geniet er van een panorama met boerderijen, bomen, weilanden, dieren wellicht, en de kerktorens Gestel en Bevel. Voorbij de verkeersweg loop je langs een bosje, een paradijs voor fazanten.
3.
Je volgt de verkeersweg links tott Kruiske waar je oversteekt naar het bospad parallel met de hoofdweg. Aan de kapel ga je rechts en bij de volgende afslag sla je links af. Aan de T-sprong vervolg je rechts en aan de ingewikkelde splitsing haaks links. Je negeert twee linkse afslagen en over een smal bospad bereik je de Grote Nete waar je de grindweg naar links volgt. De kapel op de Kruiskensberg dateert van 1861 en is een bedevaartsoord rond vijf waterputten die herinneren aan de vijf wonden van Christus. De omgeving van de kapel is ideaal om te picknicken. Je wandelt verder over zandwegen tussen de bomen, ook langs een stukje heide met een ven.
4.
Aan t Schipke steek je de Grote Nete over en wandel je op de andere oever verder. Bij een scherpe bocht naar links verlaat je de oever (volg fietsknooppunt 25). Stap verder over de zigzaggende zandweg. Bij een elektriciteitspaal neem je de weg rechts. Op het einde van de Hooiweg sla je rechts deHaringstraat in (geen teken). Op het einde neem je de grote weg naar rechts, dit is weer de Hooiweg. De taverne t Schipke is alweer een aangenaam rustpunt in het land van Pallieter. Ook hier heb je een verrassend mooi panorama met velden, boerderijen en rijen bomen.
5.
Op de T-sprong ga je naar links op de Bevelsesteenweg ,om een paar stappen verder rechts de Hertstraat te nemen. Dan neem je, net voor je weer op het grondgebied van Berlaar bent, de Kattepoort, de veldweg rechts. Blijf deze weg rechts aanhouden tot aan de verharding voorbij een boomkwekerij rechts van de weg. Aan de tweesprong volg je rechts de niet verharde weg tot aan de Gestelsesteenweg. Steek over naar links en ga daar rechts de Rameyenstraat in die je langs het gelijknamige Hof terug naar de dorpskom brengt. Op het einde van de zandweg ligt hoeve de Thorens. Je wandelt een hele tijd op de gemeentegrens van Berlaar. Afsluitingen met een R wijzen op de nabijheid van Rameyenhof. De oudste kern van het waterkasteel gaat terug tot de 13de eeuw.
Vertrek : Aan de kerk van Grobbendonk Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen
Start Coördinaat: N 51.189688-E 4.738623
DE ROUTE :
We vertrekken aan de kerk (met de rug naar de kerk links) Tot aan het kerkhof,rechts Door het bos tot we een voetbalveld tegenkomen Langs "de warme hand" Richting Pulle Langs het slangenbos - boshoven - Molenbos Terug naar Grobbendonk
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen(de veldwegen kunnen bij regenachtig weer modderig zijn)
De markt van Asse bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T-sprong in het centrum. Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis). De markt ligt op het einde van de Kattestraat rechts.
Parkeren:Parkeerterrein in de Kattestraat (niet op di. 6.00-14.00 u wegens markt).
Gps info : Sint-Martinuskerk Kerkplein 1730 ASSE
DE ROUTE :
We beginnen onze wandeling aan de Sint-Martinuskerk en van op het Kerkplein slaan we de Kerkstraat in en volgen deze 133 meter
Aan de T-splitsing slaan we rechts in en dat 90 meter tot aan een Twee-sprong waar we rechts inslaan .
Nu zijn we in de Muurveldstraat deze volgen we 79 meter tot aan een kruising met de Boekfosstraat , steken deze over en volgen nog 90 meter en slaan tegenover het huisnummer 30 links in en volgen een voetpad dit 100 meter dan een korte draai naar rechts , om na 346 meter aan een T-splitsing te komen.
Nu zijn we in de Witterramsdal waar we links nemen om na 20 meter rechts een voetpad tussen de huisnummers 79 en 81 te nemen .
Nu volgen we dit voetpad 523 meter en komen aan een T-splitsing met de Terlindenweg en slaan deze links in .
We volgen de Terlindenweg over een afstand van 676 meter en komen aan een Twee-sprong met de Terlindenvijverweg. Hier bevond zich vroeger de watermolen van de Ijzenbeek , links van de weg door de bomen kan men de Molenvijver zien.
Nu vervolgen we rechtdoor de Terlindenweg dat nu een mooie holleweg is en dit over een afstand van 199 meter , na de bocht komen we aan een Twee-sprong met de Hoogpoort.
Deze weg slaan we links in en volgen deze over een afstand van 248 meter , links van ons zien we het Hoogpoortkasteel , tegenover het kasteel slaan we rechts een veldweg in, na 328 meter komen we aan een T-splitsing , waar we links af slaan .
Deze veldweg wordt onderweg de Bruggeveldstraat , onderweg steken we de Nieuwermolenbeek over , na 565 meter komen we aan een Twee-sprong waar we tegenover het Kasteel Nieuwermolen rechts een brede veldweg in slaan en die ons naar een alleenstaande woning leidt en dit na 255 meter .
Voor het huis slaan we links een bosweg in , we volgen deze 316 meter om na een korte draai op de Vitseroelstraat uit te komen , die we rechts in slaan , volgen deze 70 meter waar we dan voor een witgekalkte hoeve rechtsaf slaan We volgen nu deze weg 240 meter en steken de Nieuwermolenbeek terug over , om dan verder links een veldweg in te slaan.
We volgen deze veldweg 566 meter tot aan een T-splitsing met de Zetsel , nu slaan we rechtsaf en volgen de loop van de Ijzenbeek en dit 501 meter .
We komen uit op een kruising met de Mazier , waar we de Mazier links in slaan en volgen deze 465 meter tot aan de volgende Twee-sprong .
Hier slaan we rechts de Museumstraat in , op de hoek staat een gerestaureerde vakbouwhoeve , we volgen de Museumstraat 539 meter tot aan een hoeve , waar we links een voetweg in slaan , die volgen we 124 meter tot aan een Kruising met de Terlindenweg , die we oversteken.
Aan de overkant vervolgen we de voetweg (veldweg) en dit 480 meter tot aan een T-splitsing , waar we links de Vijverstraat in slaan , na 92 meter slaan we rechts af en volgen verder de Vijverstraat en dit 743 meter tot aan een rond punt.Nu slaan we links af de Witteramsdal in en volgen 98 meter om rechts na een huis met nummer ........ een voetweg in te slaan .
De voetweg volgen we 254 meter , we gaan over een brugje en komen aan een T-splitsing waar we de voetweg links vervolgen en dit 223 meter.
We zijn nu in de Boekfos uitgekomen waar we rechtsaf slaan en na 45 meter links de Vronemeers in slaan en volgen deze over een afstand van 191 meter tot aan een T-splitsing .
Nu slaan we links in om na 75 meter terug links in te slaan en dan na enkele meters rechts in te slaan , zo komen we na 300 meter terug op het Kerkplein
Meer informatie op de website van de gemeente ASSE
Wandeling en aangepaste beschrijving van deze wandeling gemaakt door fdi "Non-Stop" Sint-Martinuskerk
)
![[Untitled]](http://mw2.google.com/mw-panoramio/photos/medium/5134434.jpg)
![[Untitled]](http://mw2.google.com/mw-panoramio/photos/medium/4467119.jpg)
.jpg)
){kind=link}