HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
29-12-2011
Hulsen
Hulsen Greespad
Start : Aan de kerk van Hulsen Afstand : 7 km Bewegwijzering : ja GPS : N51 08.819 E5 06.799 Parking op de Uilebeemden Hulsen
DE ROUTE :
Starten doen we aan de Sint-Hubertus kerk in Balen-Hulsen Daarna :--Ossenberg--Kopberg--links door he bos tot op de N 110 of de Molsebaan-- GreesloopstraatGrees--Karrestraat--Grees--Schommelstraat--Boonhof--we steken het oud blok over--Boonhof--Bergen--Start
De wandeling gaat over het gebied van Grees ten Noorden van het dorpscentrum van Hulsen, een gehucht dat reeds vroeg bewoond was. U wandelt door de mooie bossen van de Volsbergen en zo komt U aan het Verloren Schaap. Dit was vroeger een heideachtige streek waar schapen hun voedsel vonden. In de karrestraat, die eens een trajectdeel van de Keulse heirbaan kan geweest zijn, duiden de putten in t midden van de weiden of soms ook de eikenbomen de boord aan van de eens twaalf karsporen brede Grote Landsbaan.
Goed begaanbare veld- en andere wegen door bos- en natuurgebied; voor kinderwagens meestal haalbaar
Hulsen : Reeds in de jaren 400-500 n.Chr. ontstond hier een nederzetting, en in 1543 werd op de plaats van de huidige kerk een kapel opgericht, gewijd aan Onze Lieve Vrouw en Sint-Hubertus. Deze werd bediend vanuit de parochie Meerhout. De kapel werd in 1808 verheven tot parochiekerk en in 1842 vergroot. De huidige neoromaanse kerk, gewijd aan Sint-Hubertus, kwam tot stand in 1898 en de architect was Pieter Jozef Taeymans. Het meubilair van de kerk stamt uit omstreeks 1900, maar er zijn ook enkele houten beelden die afkomstig zijn uit de gesloopte laatgotische kapel: Sint-Hubertus (begin 16e eeuw), Sint-Barbara en Sint-Lucia (eind 16e eeuw), Onze-Lieve-Vrouw met Kind (begin 17e eeuw) en Sint-Bernardus (begin 16e eeuw).
De pastorij werd in 1876 gebouwd en in 1951-1952 gerenoveerd.
In Hulsen vond op 22 november 1798 een veldslag plaats in het kader van de Boerenkrijg. Hierbij werden 150 boerenjongens (de zogenaamde brigands) gedood. Een herinneringssteen achter de kerk verwijst naar dit gebeuren.
Ten zuiden van Hulsen bevindt zich de Grote Nete en ten noorden van de plaats vindt men een naaldbosgebied waarin nog enkele zandverstuivingen te vinden zijn.
Vanuit het centrum van Hulsen zijn meerdere wandelingen door de natuurgebieden in de omgeving uitgezet.
Start : Aan de kerk van Bullingen Afstand : 9,5 km Bewegwijzering : Geel kruis GPS : N50 24.471 E6 15.480
DE ROUTE :
Mooie wandeling op het hoogplateau van Belgie
KirchwegVogelsgasse--Am EischbaumIn der reisbachBrolsgasse--eerste rechts --Alte achenerstrassedoor het bos tot op Zur DomaneAm Heidborn--Schwarzenbach-- In der reisbachterug naar start,
Op de route :
--Bullingen --Schwarzenüchel --Tollersheild --Herbricht --Industriezone Faymonville --Monument van 1st divisie infanterie The big Red One
Büllingen (Frans: Bullange) is een Duitstalige gemeente in de provincie Luik in België. De gemeente telt bijna 5500 inwoners. Büllingen ligt op ongeveer 570 meter hoogte en heeft bijna 1200 inwoners. De gemeente wordt gerekend tot de streek Belgische Eifel en is met 150,49 km² de grootste gemeente van de provincie
De Amerikaanse 1e Infanteriedivisie, bijgenaamd de Big Red One, is een infanteriedivisie van het Amerikaanse leger. Deze in 1917 opgerichte eenheid is de oudste nog bestaande in het Amerikaanse leger.
De naam Big Red One is afkomstig van de herkenbare schouderpatch, waarop een groot rood cijfer '1' prijkt. Het motto van de divisie is Duty First, maar ook de slogan No Mission Too Difficult, No Sacrifice Too Great wordt vaak gebruikt door leden van het legeronderdeel
Gedenkteken opgericht als herinnering aan de moedige strijders van de 1ste Infantry Division The Big Red One die gedurende een maand beletten dat de troepen van het 6de pantserleger hun opmars naar de Maas verder te zetten. Daarna namen ze deel aan de herovering van de regio. (2007-03-18).
Start : parking aan 'T Fonteintje Afstand : 6,5 km Bewegwijzering : rood GPS : N51 04.833 E5 19.161
DE ROUTE :
Een rustige route door bossen en zandduinen
't Fonteintje In het jaar 1827 werd midden op de Kempische heide te Koersel een staakkapel opgericht door Jan Nicolaas Swartebroukx, een landbouwer uit Koersel. De man voldeed zo aan een eerder door hem zelf gedane belofte. Jean Nicolaes was geboren te Heusden. Zijn ouders Joannes Swartebroukx en Catharina Gijbels vestigden zich echter nadien te Koersel meer bepaald op het 'Vliegeneynde'. Het was daar dat zoon Jan Nicolaas later een boerderij annex herberg uitbaatte. Bron : HEEMKUNDIGE KRING CURTICELLA
Het recreatieoord 't Fonteintje in Koersel is gegroeid rond de kapel van O.L. Vrouw aan de Staak, een gekend bedevaartsoord dat ontstond in 1826.
In dit zeer bosrijke gebied staat de uitkijktoren centraal: hij biedt een indrukwekkend panorama op het typisch Kempische landschap, met zicht op de grote vlakte van het militair domein en het mijnbekken.
Het recreatieoord omvat een speeltuin, minigolf, trick-pinbanen, een fit-o-meter en talrijke oergezellige kampeerplaatsen
Vlaams Bezoekerscentrum De Watersnip. In de interactieve tentoonstelling kom je op een prettige manier alles te weten over het natuurgebied De Vallei van de Zwarte Beek. Je kan ook kennismaken met dit natuurgebied door één van de bewegwijzerde wandelingen te volgen of door samen met één van onze natuurgidsen op verkenning te gaan. Er zijn verschillende mogelijkheden voor een begeleid bezoek aan het centrum of het natuurgebied. www.dewatersnip.be of +32 11 45 01 91
In het uitgestrekte wandelbos (100 ha) van " 't Fonteintje" te Koersel zijn diverse wandelpaden uitgestippeld.
Het bezoekerscentrum 'De Watersnip' vormt de vertrekplaats van de Kapellekeslus en de boswandeling.
De Beekwandeling loopt gedeeltelijk op het militair domein en is enkel toegankelijk in het weekend en op feestdagen.
Start : Aan de Sint-Petruskerk in Loker Afstand : 7 km Bewegwijzering : GPS :N50 46.940 E2 46.330 Dikkebusstraat, Loker 8950
DE ROUTE :
Landelijke route met prachtige vergezichten ,heuvelachtig
Starten doen we aan de Sint-Petruskerken we gaan rechts door de Dikkebusstraat
daarna ; Gildenstraat-- Galooistraat-- oude BellestraatKalissestraat--Ronsevaalstraat--we volgen rechts het wandelnetwerk tot op de Dikkebusstraatrechts de scherpenbergweg in ,door het bos naar de Jokwegkanegemstraat--Ronsevaalstraat--Kemmelbergweg--Smidsedreef--Koenraadstraat--Godschalckstraat--Hofstraat--Galooistraat--Douanestraat naar start
Op de route :
--Sint-Petruskerk van Loker --Scherpenberg --De Baronie --Kemmelberg --Dranouter
De huidige monumentale toren van de Sint-Pieterskerk ontstond wellicht na de oorlogsjaren 1477-1482. Ook het kerschip -met drie beuken een hallenkerk - dateert uit dezelfde periode.
Loker bleef in de 20ste eeuw een landbouwdorp tussen de opkomende toeristische centra in de West-Vlaamse bergen. Het beeld van het dorp met de merkwaardige kerk, genomen vanaf de Rodeberg met zicht op de Kemmelberg is het meest bekende beeld van Heuvelland.
De Scherpenberg is een van de getuigenheuvels in het West-Vlaams Heuvelland, ze ligt tussen De Klijte en Loker. De top ligt op 125 meter. De berg ontleent zijn naam aan het feit dat hij alleen ligt en scherp afgelijnd ligt in het landschap. Vanaf de berg is er uitzicht op het bronhoofd en de diep ingesneden bedding van de Bruilloosbeek die verderop in de Kemmelbeek uitmondt. In de volksmond Klein Zwitserland genoemd.
Bij opgravingen werd op de Scherpenberg een bijltje gevonden van 3.000 jaar voor Christus, uit Bretagne, dit is de meest noordwestelijke vondst uit deze periode.
De helling is in 1972 opgenomen in Gent-Wevelgem. Daarnaast wordt ze vaker officieus beklommen
Echte boswandeling! Je krijgt vooral beukenbomen en eiken te zien. Groen boven bij deze wandeling.Genoemd naar de zomereik tussen Groenendaal en de Grote Hut. Deze eik is een echt natuurmonument van 40 meter hoog, ontkiemd op het einde van de 17e-eeuw.
VERTREK: Op de parking van de GANZEPOOTVIJVER , Duboislaan (Groenendaal), Vanaf de Ganzepootvijver volgen we de Sneppenweg . Bij de wegsplitsing voorbij de vijver blijven we rechtdoor wandelen deze weg heeft de benaming Dennenbos Preumont en volgen nu de houten palen met schuine kop in het ROOD. We blijven verder deze houten palen in het rood volgen tot aan ons vertrekpunt.
Hoeilaart is een plaats en gemeente in de provincie Vlaams-Brabant in België. Inwoners worden Hoeilanders of Doenders genoemd. Het woord Doender komt uit het Hoeilaarts dialect waarin het woord doen vaker voorkomt in vergelijking met andere dialecten. De naam zou van Gallisch-Keltische oorsprong zijn, met name van Ho-lar wat hoog gelegen open plaats in het bos betekent. De oude spelling is "Hoeylaert". De gemeente telt ruim 10.000 inwoners.
Binnen de gemeentegrenzen liggen geen andere kernen, wel een groendomein Groenendaal. Hoeilaart noemt men ook wel eens het glazen dorp vanwege de druiventeelt die er vroeger in de serres gedaan werd.
De gemeente ligt in de landstreek Dijleland en de Druivenstreek.
Bezienswaardigheden -Bosmuseum Jan van Ruusbroec -Neo-romaanse kerk van 1870-1874 -Kasteel de Man, het huidige gemeentehuis. -Serristenvilla's uit de jaren 1920 -Smeyberghoeve -Het oude molenhuis van de Priorij van Groenendaal -Het gemeentehuis van Hoeilaart -Voormalig tramstation van Hoeilaart met het Nero beeld -Sint Clemenskerk
Bekende inwoners De bekendste inwoner van Hoeilaart was Jan van Ruusbroec (1293-1381), één van de grootste mystici van de zuidelijke Nederlanden.
Andere bekende inwoners van Hoeilaart zijn of waren: -Onderzoeker Patrick Hunout (The Social Capital Foundation), -Striptekenaar Marc Sleen (diens stripheld Nero heeft een standbeeld bij het voormalige station en woont sinds het album "De Verschrikkelijke Tweeling" (1991) in Hoeilaart). -Louis Mariën: oprichter van de houtzagerijen Mariën.
Het Zoniënwoud is een overblijfsel van het uitgestrekte Kolenwoud, dat in de 1e eeuw nog gans Midden-België overdekte. Vanaf de 12e eeuw werd het Zoniënwoud het bezit van de Brabantse hertogen, waarvoor het, door de verkoop van hout, een rijke bron van inkomsten en een uitgelezen terrein voor jachtpartijen was. Het woud werd ook de uitverkoren vestigingsplaats van een aantal kloosters: Hertoginnedal (Oudergem), Roo-klooster (Oudergem), Kapucijnenklooster (Tervuren), Priorij van Groenendaal (Groenendaal). Te Groenendaal vestigde zich Johannes Ruusbroec, één van de befaamdste mystieke schrijvers. Hij stichtte er een Augustijnerpriorij.
Start : Sint-Machariuskerk, Dorpstraat, Laarne Afstand : 9,6 km Bewegwijzering : groene luswandeling Het traject van de wandeling valt deels samen met het Ridderpad GPS : N51 01.782 E3 51.038
DE ROUTE :
afwisselend verharde en niet verharde ondergrond. Na regenval kunnen bepaalde delen van het traject modderig zijn, na zware regenval zelfs zeer modderig met grote waterplassen.
Toegankelijk voor rolwagens: niet mogelijk
KerkwegAchterstraat--Veldstraat--(veldweg tot aan )DieststraatMeerskant--Elsstraat--Bulstraat--Lagen Heirweg--(veldweg tot aan )Brandemanstraat--Heirweg--(veldweg tot aan)Lagen HeirwegBrandemanstraat--Zandstraat--Reigerstraat--Lepelstraat--Start
Op de route :
--Laarne --De kerk en de pastorij --Meerskant --Dultenpoelhof B&B --E 17 --TC De Heide --Café 't Roosje
De naam van deze wandeling komt uit het archief van de voormalige vierschaar in Laarne en luidde oorspronkelijk Te Laerne op het Zand zijn de tooveressen verbrand. In de herfst van 1607 werden 4 vrouwen wegens hekserij veroordeeld tot de brandstapel: Johanne (Janne) Callens, Josyne Celis, Passcheyne Neyts en Willemyne Sveermans. De eerstgenoemde was de meest bekende onder hen.
De gemeente Laarne kan bogen op een ruime diversiteit aan bezienswaardigheden. Van waardevolle natuurgebieden over een beschermde dorpskern en verschillende als monument geklasseerde gebouwen.
Het slot van Laarne heeft ongetwijfeld de meeste uitstraling.
Het bewoond kasteel uit de XIIIe eeuw is eigendom van de v.z.w. Koninklijke Vereniging der Historische Woningen van België. Het kasteel is ingrijpend verbouwd in de XVIIe eeuw en gerestaureerd in 1962 en 1991. Uitzonderlijke meubels, wandtapijten en schilderijen en de Europees vermaarde Zilvercollectie DAllemagne zijn een bezoek meer dan waard.
Verder vermeldenswaardig zijn het gemeentehuis van Laarne, de Berlindekapel, de kerkgebouwen van zowel de parochie St-Macharius als de parochie St-Denijs, het landbouwkundig erfgoed van hoeve Kattenheye, Ruytenshof en het boerenhuis in de Schriekstraat, enkele statige herenhuizen, industrieel erfgoed zoals de mouterij en de Aumansmolen, en cafeetjes als In Den Bouw en Den Hert.
Streekspecialiteiten Wat de gastronomie betreft heeft Laarne naast haar eigen Pick-Up en een Toverhekske (Heksenbier gebrouwen door de Laarnse brouwerij Walrave) nog een specifieke drank. Het dotsken is een gemakkelijk naar binnenlopend drankje op basis van jenever en citroen. In de deelgemeente Kalken kan men genieten van een Unkerzak, een Kalkens streekbier.
Start : aan 't Wit Toreke Afstand : 8,5 km Bewegwijzering : Zeshoekig bord met rode opdruk GPS : N50 59.450 E4 48.744 Restaurant 't Wit Toreke, Ter Heidelaan 97, 3200 Aarschot
DE ROUTE :
Meetshovenwandeling Aard van de weg :verhard (betonwegjes), onverhard (veldwegjes) Vertrekkend aan het restaurant gaan we langs de achterkant de Meetshovenstraat in daarna MechelbaanGrotstraat--Nonnenhoefstraat--Meertsels--Hamerstraat--bosweg tot aan MadestraatBergstraat--Oude MechelsebaanBloemsehoeve--Mechelbaan--het bos in tot aan Kleine Mechelsebaanterug het bos in en af naar start
Op de route :
--De gebouwen van 't Wit Toreke aan de vertrekplaats zijn restanten van het oude riddergoed van de heren Meynaerts.
--Langs het Grotteke van Meetshoven, een verzameling van kapellekes met zitplaatsen in theatervorm.
--Natuurgebied Meertsels bestaat uit bossen, weilanden en moerasgebied en wordt door de spoorlijn Aarschot -Lier doormidden gesneden.
--Langs de oude spoorwegbedding Aarschot-Herentals.
Het Grotteke van Meetshoven In 1933 trok Jef Van Dessel uit Aarschot met de fiets naar Lourdes. Hij was zo onder de indruk van de Mariagrot dat hij besloot om een kopie van de Lourdesgrot in het natuurgebied Meetshoven (Aarschot) te bouwen. In 1934 ging Jef van start met de bouw. Het Grotteke werd al snel een gekend begrip in de streek. De bidstonden werden druk bijgewoond en heel wat mensen kwamen op bedevaart. Ook nu kan het Grotteke nog op een grote belangstelling rekenen. Willy Geysels, en familielid van Jef, is de huidige eigenaar. Hij onderhoudt het nog steeds met hart en ziel, maar wordt al een dagje ouder en heeft geen opvolging. Hij gaat nu het Grotteke aan de stad Aarschot schenken om op die manier het behoud te garanderen.
Aarschot nestelt zich aan de Demerboorden, tussen de hellingen van het Hageland. Haar levendige handelscentrum, haar mooie ligging, gezelligheid en culturele rijkdom bezorgden de stad de naam'Parel van het Hageland'. Niet voor niets.
Het is heerlijk vertoeven op het vernieuwde marktplein in Aarschot-centrum. Net zoals in de aanpalende straten, op het Schaluin, op de Bonewijk en in Rillaar-centrum kan je er naar hartenlust shoppen. Waar dan ook, je vindt er een waaier van kwaliteitszaken op een boogscheut van elkaar. Sinds 1462 brengt de wekelijkse markt elke donderdagvoormiddag nog meer leven in de brouwerij.
Meer info? Neem een kijkje op www.toerismeaarschot.be
Start :Op de parking voor de Landcommanderij Afstand : 8 km Bewegwijzering : GPS :N50 50.527 E5 31.168
DE ROUTE :
We vertrekken op de parking recht tegenover het kasteel van Alden Biezen daarna : --Kasteelstraat--Langeweg--Pasbrugpad--verbindingsweg tot MotmolenwegLethenstraatLeten--Leterweg--Leterveldweg--Leten--Koetsweg--Reekstraat--Biesenveldweg--Maastrichterallee--Start
Alden Biesen Alden Biesen is de naam van de vroegere landcommanderij van de Duitse Orde in Rijkhoven, Bilzen en tot 1795 de hoofdzetel van de balije Alden Biesen. Het 56 ha metende domein vormt het grootste kasteelcomplex tussen de Loire en de Rijn. Alden Biesen is uitgebouwd tot een cultuur- en congrescentrum van de Vlaamse Overheid en bovendien een cultuurhistorische en toeristische trekpleister.
De Landcommanderij Alden Biesen in Bilzen werd gebouwd door de Duitse ridderorde. Nu is dit kasteelcomplex een cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid.
Als zodanig bouwde Alden Biesen niet alleen een historische en een Europese werking uit, maar is de Landcommanderij tevens een congrescentrum en een cultuurtoeristische trekpleister.
Op die wijze wil ze bijdragen tot de uitwisseling van ideeën en tot de vorming van mensen met een zo ruim mogelijke horizont.
Meer op : http://nl.wikipedia.org/wiki/Alden_Biesen
de Nieuw-Zouw. Dit beekje stroomt vanaf de landcommanderij Alden Biesen door de vallei tot aan de Motmolen.
Motmolen: Tot begin jaren 60 heeft hier een graanmolen gestaan. Reeds in de dertiende eeuw hadden de heren van Grimmerthingen een leengoed op de grens van Bilzen, Hoeselt en Rijkhoven.
Tot dat leengoed behoorde ook de Motmolen. Enkel de fundamenten en de plaats van het molenrad in de Demer zijn getuigen van een rijk cultuurhistorisch verleden.
Natuureducatief Centrum Apostelhuis Wat vroeger de hoofdingang van Alden Biesen was, is nu een natuureducatief centrum. In het Apostelhuis maakt u op een interactieve wijze kennis met het Haspengouwse landschap.
Start : Aan het Schlosshotel Afstand : 4,5 km Bewegwijzering : NR 2 GPS :N50 00.458 E6 17.951 Bitburger Straße 13 54673 Neuerburg, Germany
DE ROUTE :
Een mooie rondwandeling langs het stadje met mooie zichten op de stadskern Deze wandeling is niet ver maar met steile stukken
Vertrek aan het hotel, daarna ;--Pestalozzistr,--langs het kerkhofde grote baan oversteken en links de bosweg-- we volgen nummer 2 tot boven aan de Kreuzkapellenaar beneden lans de KreuzbergstrasseHerrenstrasse--In het stadje terug links omhoog en dalen tot de Manderscheiderwegterug naar de startplaats
Neuerburg is een stadje in het district Bitburg-Prüm in Rijnland-Palts, Duitsland. De stad telt 1.530 inwoners
Neuerburg is het bestuurcentrum van de gelijknamige Verbandsgemeinde Neuerburg. Neuerburg kreeg in 1332 stadsrechten van Luxemburg, dat toen nog een graafschap was. Zo volgde het ook de geschiedenis van de Zuidelijke Nederlanden. In de Franse tijd was het een kantonhoofdplaats van het "Belgische" departement van de Wouden. Bij het verdrag van Wenen in 1815 werd het oostelijke deel van Luxemburg aan Pruisen afgestaan.
Bezienswaardigheden -laatgotische Sankt Nikolausker -Burg Neuerburg
Parochiekerk van St. Nicholas De oorsprong van de kerk stichting liggen in het donker. Een Gated bestaan van de kerk is uit een document uit het jaar 1327, betreffende de vaststelling van een Burgmannen door Frederik van New Castle, uit. In een document uit het jaar 1341 wordt gerapporteerd door een synode, gehouden in de kerk. In een ander document van het jaar 1379 een rector van de parochie is vernoemd. Over de klokkentoren zijn er slechts spaarzame records van vroegere tijden. In 1492, bij de voltooiing van de kerk, is een klok genoemd. Voor een grote brand in 1560 werden alle schriftelijke verslagen, en alle rekeningen van de kerk, verloren. Een wetsvoorstel uit 1563 is een kleine hint: "... de leraar trok op de klok en belde het diner bel." 1610, was de toren bauflällig hij moest worden herbouwd. Niveau van de kosten 556 dollar, 27 stuivers Hieronder vallen ook de kosten voor de gelijktijdige herstel van de kerkhofmuur, naast de parochie opgenomen. 115 binnenlandse en 18 buitenlandse mannen in 677 werkdagen, dan is het werk voltooid: de kosten werden toegewezen aan de parochianen in de parochie. Op dat moment de toren was verbonden door een boog met de kerk. 1818 brand verwoest een slechte toren en klokken. Voor de verbouwing was een raming, die werd afgesloten met 709 kronen, is gemaakt. Aangezien het niet afgesproken wie de kosten van de bouw te verhogen, de Koninklijke Regering afgekondigd volgens Fabirkdekret dat de civiele gemeenschap draagt de bouwkosten. De kerk in de stad, maar gaf een subsidie aan de bouwfonds. Jofef Bettingen van New Castle had op dat moment de bouw. Het jaar 1829 laat zien met de initialen JB in de doorgang bij de voltooiing van het werk.
Kruizkapel Een juweeltje in de bossen ten oosten van de stad, in de barokke stijl met drie gebeeldhouwde altaren van Meester Hubert Litg, gebouwd tussen 1707 en 1720. Volgens de traditie, hier is een klein gebedshuis in 1619 al zijn geweest.
Kasteel Van Neuerburg Grootste bewaarde kasteel van in het district Bitburg-Prüm. Het oudste gebouw dateert uit de 12e Jh. Eeuwse verbouwingen en uitbreidingen in de 14e, 15e u. 16. 16 u. Jh. statt. Eeuw plaats. Het kasteel was de zetel van verschillende geslacht overheersing: de nieuwe burger, de burger Crone, de Rodemacher dat Virneburg en Manderscheid. De vestingwerken werden op 3 Mai 1692 Opgeblazen door Franse troepen mei 1692. De binnenplaats net zoals de slotkapel (voormalig Ridderzaal) kan worden bezocht.
Zeer mooie stadspark met vijver en uitzicht op de twee indrukwekkende watervallen
Start : Aan Chalet Du Pont De Belleheid in Sart-Station Afstand : 3,7 km Bewegwijzering : GPS :N50 30.507 E5 57.553
DE WANDELING :
De wandeling gaat langs de Hoëgne
Op vraag van Carlijn van Tijen en haar gezin ; Heeft u een korte (minder dan 5 km) wandeling door de ardennen voor mij, geschikt voor ouders met kleuters zonder wandelwagen?
Misschien in het dal van de hoegne?
Vertrekkende vanuit Pont de Belleheid is het een korte wandeling met heel veel bruggetjes en water
De Hoëgne is een rivier in de Belgische provincie Luik. Ze is een zijrivier van de Vesder en heeft een lengte van 30 kilometer. De Hoëgne behoort tot het stroomgebied van de Maas.
De Hoëgne ontspringt op de hoogte van Mont Rigi in Sourbrodt, een deelgemeente van Waimes. Het riviertje draagt er de naam Rû de Polleur en neemt na een vijftal kilometer de Rû de Herbofaye op, die ontspringt in de buurt van de Baraque Michel.
Vanaf dan draagt de rivier de naam Hoëgne en stroomt ze verder langs de dorpen Hockai, Solwaster (waar de Statte uitmondt) en Polleur. Net voor Theux mondt de Wayai, die door Spa vloeit, uit in de Hoëgne. Het riviertje stroomt verder door de dorpskern van Theux en mondt tenslotte nabij Pepinster uit in de Vesder.
We hebben de wandeling nog diezelfde dag gelopen, hij was prachtig en perfect voor onze dreumes. Zonder jouw tip hadden we hem nooit gevonden. We gaan hem vaker lopen, heel erg bedankt!
We hebben wat fotos meegestuurd, die mag u op de site verwerken als u deze wandeling ook zou opnemen. Hij is dus heel erg geschikt voor kleuters, maar niet voor wandelwagens.
Start: Aan de kerk van Opoeteren Afstand : 12,5 km Bewegwijzering : GPS : N51 04.141 E5 39.284 Kerkplein Opoeteren
DE ROUTE :
--Kerkplein--Ridderpadstraat--bospad--De zavelbospad over de OudsbergHeerstraat--Bergerweg--Duinenstraat--Zavelstraat--Kattebeekstraat--Kasteelstraat--Weg naar As--Lochstraat--Sjouwenkapelstraat--Driepaalweg--Fortstraat--Dorpermolenstraat
Op de route :
--Opoeteren --St-Dionysiuskerk --Kapel Opoeteren --Oudsberg --Kasteel De Schans --Sjouwekapel --Dorpermolen
Opoeteren (Limburgs: Opotere) is sinds 1977 een deelgemeente van Maaseik, Belgisch Limburg. Net zoals Neeroeteren dankt Opoeteren haar naam aan een van de beken die door beide deelgemeenten stroomt, namelijk de Oeter - die officieel Bosbeek heet - op het Kempens Plateau. Opoeteren bestaat uit meerdere gehuchten en woonkernen waarvan het Dorp en Dorne de belangrijkste zijn. Dorne vormt zelfs een aparte parochie
De Sint-Dionysiuskerk van Opoeteren, toegewijd aan Dionysius van Parijs kreeg zijn huidige neo-gotische vorm in 1905. De fundamenten van het oorspronkelijke 9e-eeuwse gebouw werden in september 1973 blootgelegd. De doopkapel en de toren in mergel op een sokkel van arduin, werden in 1571 toegevoegd. In 1905 werd bij de verbouwing de toren met 6 m verhoogd.
De kerkklokken werden door de Duitse bezetter op 16 juni 1944 uit de toren gehaald, stukgeslagen en meegenomen. Ze werden in 1954 vervangen
Kasteel De Schans is gelegen in een fraaie, bosrijke omgeving in Belgisch Limburg op ca. 20 kilometer van Maaseik (B) en Weert (NL). Het nabijgelegen dorp Opoeteren ontleent zijn naam aan de bosbeek De Oeter, die enkele kilometers voorbij het kasteel ontspringt. De beek slingert zich over het kasteelterrein en ververst daar het water van de vijvers. Het kristalheldere water stroomt ook langs de twee zweethutten en biedt de deelnemers desgewenst verkoeling.
Het kasteel zelf wordt sinds 1994 bewoond door een woongemeenschap, waarvan ook diverse trainers deel uitmaken .
Het werd rond 1540 gebouwd door Philips de Montmorency, beter bekend als de erfgraaf van Hoorne. In 1568 werd hij samen met de Graaf van Egmont op de Grote Markt in Brussel onthoofd. Hij was een invloedrijk man, onder meer Ridder van het Gulden Vlies, admiraal en lid van de Raad van State. Bij de Spaanse koning Philips II viel hij in ongenade toen hij samen met Egmont en Willem van Oranje verzocht om de gevreesde kardinaal Granvelle te ontheffen van zijn functie als bewindvoerder over de Nederlanden. Een gebeurtenis die bijdroeg aan de Tachtigjarige Oorlog en de deling van de Nederlanden.
De Dorpermolen is een watermolen gelegen op de Bosbeek, in het centrum en nabij de kerk van Opoeteren in de Belgische provincie Limburg. Het nu bestaande gebouw is het resultaat van verschillende bouwfasen. Deze onderslagmolen werd reeds vernoemd in 1407 en herbouwd in 1530. Tenslotte werd dit korenmolengebouw in 1859 herbouwd in steen. De molen is sinds eind 19de eeuw in het bezit van de familie Cornelissen.
Start :Aan het recreatie en natuurpark Keiheuvel Afstand :8 km Bewegwijzering :Ja GPS :N51 10.902 E5 12.752
Mostpad Parcours: Bos- en duinwegen, niet geschikt voor rolstoelen en kinderwagens
DE ROUTE :
De wandeling loopt doorheen het domein "de Most". Die naam houdt verband met het natuurlijk milieu, namelijk een zeer moerassige streek met allerlei waterplanten en struiken in het laaggelegen gebied van de Grote Nete en de Hoofdgracht.
Op de route : --Recreatie en Natuurpark Keiheuvel --Keiheuvel Aerodrome --Gerheide --De Most --Camping GT --Taverne De Kei
De Most bestaat voor het grootste gedeelte uit landbouwgronden. Op het Gewestplan Herentals-Mol zijn grote delen ingetekend als natuurgebied en waardevol agrarisch gebied. Zelfs geldt het als speciale beschermingszone in het kader van de Europese Habitatrichtlijn.
Karakteristieken Herstel van de vroegere, natuurlijke topografie met zijn plassen, grachten en afwateringen is hier nu één van de belangrijkste doelstellingen. Nog geen tien jaar geleden werd dit gebied genivelleerd. Dat betekent dat er nog voldoende aanwijzingen zijn van de vroegere conditie van het gebied, ook dat er voldoende mogelijkheden zijn om die te herstellen.
Openstelling Het gebied is toegankelijk voor wandelaars (niet geschikt voor rolstoelgebruikers en kinder- wagens). Een aanrader is het 8 km lange Mostpad dat u doorheen het domein leidt.
Het Vlaamse Gewest is sinds 1980 eigenaar van 104 ha van het domein, dit gedeelte werd voor passieve recreatie opengesteld. Het kasteel en het omringende park is daarentegen NIET voor het publiek toegankelijk.
Ons wandelpad loopt over mooie wandelpaden, langs vijvers en waterlopen en langs de enige waterval van Balen (niveauverschil 1,30 m). In het aangrenzende gebied Keiheuvel maakt de wandelaar kennis met de typische dennen en stuifzandduinen.
Start : Aan de kerk van Lierop Afstand :7,6 km Bewegwijzering : GPS :N51 25.181 E5 40.920
DE ROUTE :
Offermansstraat--Lijestraat--Vaarsehoefweg--Phillipsbosweg--verbindingsweggetje tot aan Lieopsedijk-- verbindingsweggetje tot aan Slieverstraat--Varendonkweg--verbindingsweggetje tot aan DoetersedijkLaan ten boomenSomerenseweg
Horeca : --Cafe-Cafetaria 't Jagershuis --Cafe De Babbelaar --Bakkerij van Mill --Herberghe De Coeckepanne
Lierop is een dorp in de Nederlandse gemeente Someren, provincie Noord-Brabant. Op 1 januari 2009 telde Lierop ± 2148 inwoners. Tot 1935 was Lierop een zelfstandige gemeente. In het jaar 2001 waren er plannen om heel het grondgebied van Lierop ten noorden van de A67 bij Helmond te voegen. De actiegroep 'Handen af van Lierop' en de val van het kabinet Paars II hebben dit verhinderd.
De abdij van Postel bewerkstelligde vele ontginningen. Er werden hoeven gesticht te Moorsel, Boomen, Ter Hofstadt, Ten Berge, en Ten Eijnde, de Stipdonkse hoeve met de Stipdonkse Watermolen op de Aa, en het Slotje.Ook de Hertog van Brabant had veel invloed. In 1328 kende Hertog Jan III van Brabant gemeenterechten toe aan Lierop, waarbij men schepenbank werd ingesteld om recht te spreken
De neogotische koepelkerk uit 1892 is een schepping van Carl Weber. Ze is gewijd aan de Heilige Naam van Jezus, wat terugkomt in de naam: Heilige Naam Jezuskerk. De wijding geschiedde in 1895. De kerk heeft nog een bijzonder gaaf neogotisch interieur, en ze bevat tevens enkele kerkschatten uit voorgaande tijden. De twee zuidelijke torens waren oorspronkelijk hoger dan de twee noordelijke.
Buurtschap Boomen, ten oosten van Lierop, bezit een aantal fraaie langgevelboerderijen. Ook vindt men daar, op Boomen 14, de Marialinde uit 1640. Na de Tweede Wereldoorlog is in deze boom een Mariabeeld geplaatst uit dank voor het feit dat in Lierop geen oorlogsslachtoffers zijn gevallen. De boerderij op nummer 31 dateert uit 1880. De buurtschap bestond voor 1741 uit slechts één boerderij. Dat aantal is uitgegroeid tot vijf aan het begin van de 19e eeuw. Na de ruilverkaveling in 1955 is een aantal boerderijen verdwenen, maar er zijn plannen om op dezelfde plek nieuwe boerderijen neer te zetten in ongeveer dezelfde stijl
In het zuiden vindt men de Kleine Aa, waaraan een aantal waardevolle vochtige natuurgebieden liggen, waaronder Oeterd, wat een schraalgrasland omvat, en De Vlerken. Men vindt onder meer Bosanemoon en Slanke sleutelbloem.
De Somerense Vennen Verscholen in de rustige en uitgestrekte bossen in het grensgebied van de Peel en de Kempen, op een van de mooiste plekjes in Noord-Brabant ligt camping De Somerense Vennen. Op deze camping die vanaf oktober 2005 door een gestarte herstructurering enorm positief is veranderd, waar u en uw gezin een fijne vakantie kan doorbrengen in een bosrijke omgeving
Start : op het dorpsplein van Cassel Afstand : 14 km Bewegwijzering : GPS : Cassel, Nord, Nord-Pas-de-Calais, France
DE ROUTE :
-Rue du mal fochRoute d'HazebroeckChemin Saint-PierreWyt straete--Route de BorreRoute du Chateau d'eauChemin de TerdeghemRoute du Grand Bruxelles--Route de la RoomeRoute de la Haute RoomeRue des Freres PatteynStandaert StraeteRoute NationaleSentier de Kerck OfChemin du Chapitre--
Op de route :
--Notre Dame --Coq de Paille --Terdegem --Eglise Saint Martin --De molens van Steenvoorde --Le moulin de la Roome --Het kerkhof van Cassel --Standbeeld van Marechal Foch
Kassel (officieel: Cassel) is een stad in het Franse Noorderdepartement, gelegen in de Franse Westhoek en Frans-Vlaanderen. Ze heeft ongeveer 2500 inwoners op een oppervlakte van 13,13 km².
Kassel is gelegen op de 176 meter hoge Kasselberg (met daarnaast de Wouwenberg die men ook Recollettenberg noemt, 141 meter), het hoogste punt van de Westhoek. Het is een kleinstedelijk centrum (kantonhoofdplaats, onderwijsinstellingen) met dagtoerisme.
In de gemeente ligt spoorwegstation Cassel.
Bezienswaardigheden -- Het 16e-eeuwse Landshuys in renaissancestijl (thans historisch en volkskundig museum)
-- De gotische hallenkerk Onze-Lieve-Vrouw van de Crypte met fraai interieur. Op het einde van de 10e eeuw stond hier een parochiekerk die aan Onze-Lieve-Vrouw was gewijd. Ze werd in 1290 heropgebouwd en in 1300 ingericht als kapittelkerk met 12 kanunniken. Op het einde van de 16e eeuw werd ze geplunderd en in brand gestoken door de geuzen. De kerk werd achtmaal tot puin herleid en telkens weer heropgebouwd. Tijdens de Franse Revolutie diende ze tot paardenstal, gevangenis, hospitaal en tempel van de Rede. Het orgel dateert uit de 17e en 19e eeuw. De kerk is sterk verwaarloosd, maar wordt momenteel gerestaureerd.
-- De voormalige Jezuïetenkerk (barok - 17e eeuw)
-- De Ariënpoort (Porte d'Aire)
-- Marktplein met huizen uit de 17e en 18e eeuw.
-- Het Musée de Flandre
Le moulin de la Roome Houten molen op een as (16de eeuw) die in 1927 neerstortte en tussen 1995 en 1999 heropgebouwd werd. De molen werd gebouwd langs een van de 7 Romeinse heirwegen die vanuit Cassel vertrekken, meerbepaald de heirweg die via Steenvoorde naar Brugge loopt. De molen "la Roome" torent uit boven het dorpje van Terdeghem; het uitzicht is er fantastisch. Tijdens uw bezoek kan u op een video de verschillende bouwfasen van de molen zien. Bij uw vertrek krijgt u een zakje bloem.
--Gooik met de dorpskerk --afspanning de groen poort --Café de Cam --Café Den Haas --Woestijn en zijn kapel --Drie-Egypten
We wandelen in de parel van het Pajottenland, Gooik. Niet alleen bekend om zijn volksmuziekfestival Gooikoorts en zijn Muziekmozaïek, het Impulscentrum voor folk en jazz, maar ook voor zijn rust en natuurschoon. Zodra je de drukkere wegen verlaat, beland je in een landelijk en glooiend landschap waar je op een zonnige dag volop zult genieten van het mooie Pajotse landschap met zijn holle wegen, molens, hoeves, akkers en weiden. Op het eind is het even klimmen geblazen
Gooik ligt in Vlaams-Brabant, in het heuvelachtige Pajottenland, dat de overgang vormt tussen de valleien van de Dender en de Zenne. De gemeente wordt doorkruist door de weg van Asse naar Edingen, die het tracé volgt van een Romeinse heirbaan en de N28 Ninove-Halle. De voornaamste economische activiteit is een vorm van gemengde landbouw en bescheiden fruitteelt. Er is een beperkte industriële activiteit. De groene omgeving biedt uitstekende wandel- en fietsmogelijkheden.
Historisch De geschiedenis van Gooik gaat terug tot de Romeinse tijd. Langs de heirbaan van Bavai naar Asse verrezen verschillende woonkernen. Ook in de buurt van Gooik werden enkele villae gebouwd. Op deze Romeinse resten ontstond het latere dorp. Door haar ligging op de grens van het graafschap Vlaanderen, het hertogdom Brabant en het graafschap Henegouwen was Gooik regelmatig het toneel van verwoestingen. Het eigendomsrecht van de abdij van Nijvel ging in de loop der tijden over naar Brabantse edelen. De prachtig gelegen kapel in het gehucht De Woestijn herinnert aan een eeuwenlange verering van het Heilig Kruis.
De Drie Egypten --Ook deze plek wordt volgens vele lokale publicaties in verband gebracht met de tocht naar Santiago de Compostela. We menen echter dat hier zeker geen sprake was van een belangrijke passage van pelgrims naar Santiago. De enige belangrijke passageplaats in het Pajottenland was de stad Halle. Om daar te komen liep men meestal over Brussel. Regionale bedevaarders naar de Woestijnkapel vonden hier in de Drie Egypten wel onderdak. --De mooie afspanning met zijn trapgevels dateert uit 1642 en daarmee is het zowat het oudste burgerlijk gebouw van Gooik. De naam '3 Egypten' is wat vreemd. Waarschijnlijk refereert het naar een oude benaming voor zuiderse zigeuners, herkenbaar nog in het Engelse woord 'Gypsies' en afgeleid van de landsnaam 'Egypte'.
Woestijn --Vreemde benaming voor dit gebiedje op het eerste zicht maar eigenlijk is het dat niet. De benaming is een afgeleide van 'wastine', een braakland, onontgonnen gebied in de vroege middeleeuwen en wellicht begroeid met grassen, heide, struiken en bomen. Herders hoedden er overdag hun kudde. Tot voor enkele eeuwen waren er overal in Vlaanderen en Brabant zulke uitgestrekte wastines.
Woestijnkapel --Volgens de legende gingen rond 1280 op deze plaats de honden van een herder wild aan krabben en graven. Er kwam uit de grond een geelkoperen kruisbeeld te voorschijn. De pastoor bergde het op in de Gooikse kerk maar de volgende morgen lag het kruis terug op zijn oorspronkelijke plaats, een duidelijk signaal dat het hier moest blijven. Al snel werd het miraculeuze kruis vereerd met een kapel die gelovigen aantrok. Paus Bonifacius verleende in 1300 aflaten aan wie hier op bedevaart kwam en zo ontstond een belangrijke toeloop van pelgrims. Het kruis zou nog steeds bestaan maar wordt om veiligheidsredenen niet langer in de kapel bewaard. Dat mooi versierde kruis is wellicht echter jonger dan de legende verhaalt en werd waarschijnlijk geschonken door de Brusselse familie Taye toen die de heerlijkheid Gooik opkochten in 1430.
--Een deel van het kapelgebouwtje dateert nog van de 14de-15de eeuw maar het huidige uitzicht kwam vooral tot stand rond 1600. Binnenin is van het oorspronkelijke interieur niks bewaard. Het stucwerk is van 1758 en het portaal werd in 1970 nog grondig onder handen genomen.
--De kapel 'Heilig Kruis van de Woestijn' heeft altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend, er waren processies en vroeger was er zelfs een zondagse mis. Nog steeds vindt er jaarlijks op de tweede zondag van november een Sint-Hubertusviering plaats. Het zijn echter vandaag vooral de talrijke wandelaars en fietsers die de plaats van de pelgrims hebben ingenomen.
--De Sint-Jacobsschelp naast de ingangsdeur werd ingehuldigd op 23 juli 2010 door wandelaars van het Genootschap van Santiago de Compostela, die een 650 km lange tocht ondernamen door Vlaanderen langs alle Sint-Jakobskerken en plaatsen die met de pelgrimage naar Compostela hadden te maken.
Start :Aan de kerk van Jesseren, Afstand : 11 km Bewegwijzering : GPS : N50 48.361 E5 23.467
DE ROUTE : Jesseren,deelgemeente van Borgloon in de provincie Limburg. Achter de kerk is er een ruime parkeerplaats.
Het gebied tussen Gors, Zammelen en Jesseren is een groene schatkamer van natuur. Natte natuur met poelen en orchideeënweiden wisselen met prachtige hellingbossen en fruitgaarden. De wandeling loopt langs verschillende natuurgebieden.
JesserenstraatKreelovenstraat--Pastoorstraat--links en direkt rechtsop de x rechtsop de Y linkswe komen op de Bellingstraat en gaan schuin links in de Groenstraatnu 2 maal rechtsDaelbroekstraat--op de x rechtdoorrechtdoor tot in het natuurgebied Zammelen en hier de rode driehoekjes van de Zammelse landschapswandeling en je zal deze bewegwijzering volgen tot in Zammelen. Boven verlaat je weer het holle pad door een sluis en je stapt nog even rechtdoor tussen fruitgaarden. Op een brede kiezelweg sla je linksaf, tussen de fruitgaarden. Bij een huis met nummer 17 ga je rechtsaf in een volgende kiezelweg.Deze brengt je op rijweg. Rechtsaf over de Jesserseweg.--Herkeihofweg--Jessensstraat--Broekstraat--Kreelovenstraat-Start
Jesseren Bezienswaardig is de kerk van de Heilige Kruisverheffing uit 1723 in vroeg-classicistische stijl die in 1919 werd uitgebreid met zijbeuken. Het interieur is sober maar waardevol met de geschilderde kruisweg van de Luikse schilder M. Aubé.
Een ander gebouw is het kasteeltje met vierkante toren en het stationsplein met het enige bewaard gebleven station in de fusiegemeente Borgloon. Aan het station van Jesseren was vroeger de "Grande Siroperie Limbourgeoise" gevestigd. Buiten een vage naam op de gevel van het gebouw is hiervan niets overgebleven.
De spoorwegzate is nu een fietspad geworden en brengt de fietser door het Haspengouwse landschap.
In Jesseren is slechts één horecagelegenheid te vinden, een café (in de Broekstraat) waar men na een wandeling of fietstocht kan rusten.
Station Jesseren is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 23 (Drieslinter-Tongeren) in Jesseren, een deelgemeente van de stad Borgloon.
Bij de opening van de lijn in 1879 was er enkel een spoorweghalte. Rond de eeuwwisseling kreeg Jesseren een volwaardig station. Na de sluiting van de spoorlijn werd het gebouw ingericht als een café. Tegenwoordig is het een woning.
Het goederenstation bediende de stroopfabriek "Grande Siroperie Limbourgeoise" die aan het stationsplein gevestigd was. De fabriek werd in 1999 afgebroken, het goederenstation is nog steeds aanwezig.
Je kan ook vertrekken aan de kerk van Achterbos die een straat verder staat dus; Jozef CalasanzstraatBraandkuilstraat--Bruggeske--Koekenberg--Hannesblok--Rollekens--door het bos tot op Sint-TheresiastraatMastenstraat--Blokstraat--binnendoor naar de 15 kapellekesProcessieweg--Kruisberg--Sterrenstraat--bospad tot op BietenstraatLijsterdreef--Karrekietstraat--Kerkebossenstraat--Hoekstraat--door een weidepad tot op FeyenendOude blekendoor het bos tot Goorstraat--Grootkapellen--Akkerstraat--aankomst
Niet voor niks inspireerde deze omgeving een hele school schilders waarvan Jakob Smits en Dirks Baksteen de bekendste namen zijn. Blikvangers langs deze wandeling zijn de Vijftien Kapellekens, een heuse kruisweg in de bossen. En je kan niet om de aanwezigheid van het Studiecentrum voor Kernenergie heen. Al meer dan een halve eeuw is deze spitstechnologie hier aanwezig.
Achterbos is één van de twaalf gehuchten van Mol (België). Op 31 december 2005 telde Achterbos 3805 inwoners, het op één na hoogste cijfer in de gemeente (Mol-Centrum telt 6551 inwoners). Het gehucht bevindt zich in een bosrijk gebied dat, net als zijn bewoners, vaak vereeuwigd werd in de etsen en schilderijen van Jakob Smits (1855-1928) en diens leerling Dirk Baksteen (1886-1971). Beide kunstenaars zijn begraven op het kerkhof van Mol-Achterbos. In de bossen van Achterbos bevinden zich de '15 kapelletjes', een uitbeelding van de vijftien staties van de kruisweg van Jezus.
Jakob Smits (Rotterdam, 9 juli 1855 - Achterbos (Mol), 15 februari 1928) was een Nederlands-Vlaams kunstschilder. Hij werd geboren als zoon van een ondernemer-decorateur. Jakob studeerde in Rotterdam aan de academie en hielp zijn vader in het decoratiebedrijf. Van 1873 tot 1876 volgt Jakob academische studies in Brussel, en nadien studeert hij ook nog in München (1878-1880), Wenen (1880) en Rome (1880). Jakob Smits, in 1902 Belg geworden, was Ridder in de Leopoldsorde (1903), Officier in de Kroonorde (1919) en Commandeur in de Kroonorde (1927).
Mol is een plaats en gemeente in de provincie Antwerpen. De gemeente telt ruim 32.500 inwoners.
Mol bestaat uit 12 gehuchten: Achterbos, Centrum, Donk, Ezaart, Ginderbuiten, Gompel, Heidehuizen, Millegem, Rauw, Sluis, Wezel en Postel.
Hier vestigde zich de eerste nucleaire installatie in België. Aanvankelijk bedoeld als proefreactor, later uitgebreid tot Studiecentrum voor kernenergie.
Binnen de gemeente ligt de Abdij Postel. Ontginning van Kempisch wit zand deed waterputten ontstaan, die thans één van de attracties vormen van het provinciale recreatiedomein Zilvermeer.
Een van de grotere werkgevers van Mol is de Mora fabriek waar circa 200 personen werkzaam zijn.
Studiecentrum voor kernenergie (SCK) is de naam van de campus in Mol waar zich de eerste in België gebouwde kernreactor bevindt. Deze kernreactor, die de naam BR1 kreeg, werd gebouwd als een proefreactor, dit wil zeggen met oog op het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten, niet voor de commerciële uitbating van het opwekken van energie. Behalve de reactor en de bijhorende technische gebouwen, bestaat het SCK ook uit labo's, leslokalen, administratieve gebouwen en een woonwijk, inclusief sport- en recreatieinfrastructuur, die gebouwd werd om het personeel van het centrum te huisvesten. In 1952 werden Jacques Wybouw en Jacques Thiran als architecten aangesteld voor de bouw van de campus. De laatste van deze twee was evenwel slechts vier jaar bij dit project betrokken.
De 15 Kapellekens De kapelletjes werden in 1815 opgericht als bedevaartsoord door pater Helsen uit Geel, dienstdoend geestelijke in Achterbos. Ieder kapelletje bevat een afbeelding van de kruisweg. De grootste kapel de kapel van de Heilige Kruysberg- stond er al in de 18e eeuw. De kapel was de ideale rustplaats voor reizigers.
Millegem is een gehucht van Mol.
Millegem vroeger: Nieuwe kerkDe naam Millegem is afgeleid van 'mille' wat lichte aarde, fijn stof, zand betekent. Millegem werd voor het eerst vermeld in de 8e eeuw, toen de H. Odrada naar Millegem op bedevaart kwam naar het kapelleke van de moeder Gods. Tijdens de 12e eeuw woedde er een hevige strijd tussen de Berthouts, Heren van Geel, en de Molse voogd om hun gebied uit te breiden. De Mollenaars hebben hier klaarblijkelijk het onderspit gedolven met als gevolg dat Millegem een Geelse uitbreidingsenclave werd binnen Mol. Millegem werd in de Middeleeuwen een parochiegehucht van de Vrijheid en de Heerlijkheid Geel en verkreeg daarna een semi-onafhankelijke positie. Sedert 1818 is Millegem een gehucht van Mol. Het landelijke kerkje uit 1858 werd in de jaren zestig afgebroken en vervangen door een nieuwe kerk.
Millegem nu: Eén van de grootste wijken van Millegem is de Europese wijk, waar van oorsprong vooral veel villa's opgetrokken werden voor de ambtenaren van de nabijgelegen vestigingen van Euratom, Eurochemic en het Studiecentrum voor kernenergie (SCK). Sinds 1960 bevindt zich in Millegem ook de Europese School (Mol). In 2006 is Millegem "cultureel ambassadeur" van de gemeente Mol.
Start :Aan de kerk van Ename Afstand : 9,5 km Bewegwijzering : GPS : N50 51.291 E3 37.923
DE ROUTE :
Een route die het verleden en het heden verbind
Starten aan de kerk van Ename,daarna --Paardemarktstraat--N441 overstekenSint-Laurentiusstraat--Kapellestraat--Schatakker--Braambrugstraat--Boskant--Kleistraat--Sint-Amelbergastraat--Ruiterstraat--Wolvenberg--Rekkemstraat--N46 WijnendaleVoor EineSint-Salvatorstraat--Abdijstraat--Enameplein
Op de route :
--Ename --Het bos van Ename --Natendries --Dolage --Wolvenberg --Brouwerij Liefmans --De Schelde --De ruines van de Sint-Salvatorabdij
Opgravingen van Ename Men heeft steeds geweten dat over een oppervlakte van 11 ha. de restanten liggen van het vroeg middeleeuws dorp Ename, zijn burcht en kloosterabdij. De restanten lagen juist onder de graslaag, men heeft nooit de grond deftig kunnen bewerken omwille van de overblijfselen die in de grond aanwezig waren. In 1941 tot '46 heeft men een gedeelte van de burcht opgegraven en van de grote abdijkerk. Daarna is alles terug dicht gegooid.
In 1982 werden de gronden gratis ter beschikking gesteld door een privépersoon. Dan is men begonnen aan de opgravingen. In samenwerking met de provincie Oost-Vlaanderen, heeft men een archeologisch park uitgebouwd. Alle opgegraven muren en dergelijke worden verstevigd en het zaalkerkje zou worden heropgebouwd. Zodanig dat iedere leek dit park nuttig kan komen bezoeken, en zich een idee vormen hoe het er vroeger uitzag. Het Kijkvenster is hiervan reeds een goed voorbeeld. Dankzij deze multimediale kijk en de aanwezige infoborden is het zelfs voor een leek gemakkelijk om zich een beeld te vormen van de abdij van toen.
De ambities zijn er wel maar er is hier duidelijk iets misgelopen. De kijkvensters zijn zelden geopend aan de opgravingen zelf en het metalen grote gebouw dat je op de achtergrond ziet zou het museum moeten worden. Het gebouw van de provincie is afgewerkt en kost handenvol geld om het te onderhouden maar er gebeurt niets. Niemand weet of het museum er zal komen en hoe het er zal uitzien. Het zoveelste blundergebouw.
Provinciaal museum t'Ename Naast de kerk bevindt zich het provinciaal museum t'Ename. Op een moderne manier krijg je een voorstelling van het leven in de periode van het jaar 1000. Dit is een echte aanrader! Een uitgebreide beschrijving kan je vinden op hun website, www.ename974.org
Wandeling door het bos t'Ename In Ename ligt een uniek natuurgebied dat in 2002 de Vlaamse Monumentenprijs mocht ontvangen. Alle informatie over dit natuurreservaat en de wandeling kan je vinden op de website van het Provinciaal Museum
Een paar historische gegevens:
974 :Het Duitse Rijk laat hier een burcht oprichten, ter verdediging tegen het Frankische Rijk.
1033 : Inname van de burcht en het havenstadje, alles wordt vernield en achtergelaten.
1063 : Een monnik van de St.Vaastabdij van Arras sticht in de burcht een abdij, met de steun van de Graaf van Vlaanderen. Ze bouwen een Benidictijnerabdij St.Salvator.
1139 : De abt bouwt een basiliek aan de abdij, ter vervanging van het uitgebreide zaalkerkje.
1400 (ongeveer) : Het klooster wordt afgebroken en vervangen door een ruimer opgevat complex, o.a. de uitbreiding van de ziekenzaal.
1578 : De abdij wordt door de Spanjaarden gedeeltelijk gesloopt, als de rust is teruggekeerd worden ze grotendeels hersteld en uitgebreid, o.a. de abtswoning wordt serieus vergroot. Dit nieuw gebouwen gedeelte is te herkennen aan het feit dat toen al bakstenen werden gebruikt.
1794 : De abdij wordt afgeschaft en door de Fransen openbaar verkocht.
Start en parking in de Burgemeester Heymansplein,vandaar naar
--Melkerijstraat--Genebroekstraat--Reservorenstraat--de spoorweg over en direkt links het bospaadje inGroenhoekstraat--Wurvennestraat--Heidestraat--binnenpaadje tot op KroonstraatSteeg--Pijlstraat--Wittevennestraat--Vossenhoek--Pijlstraat--bospad tot op Drie GezustersstraatGenemeerstraat--Eggestraat--Korspelsesteenweg--Poelakkerstraat--Driehoekstraat--naar start
Beverlo (Limburgs: Bejêvel) is een deelgemeente van de stad Beringen, in de Belgische provincie Limburg.
Het historische Beverlo omvatte eveneens Heppen en een uitgestrekte heide tussen Heppen en Hechtel. Op deze heide is kort na de Belgische onafhankelijkheid een belangrijk militair kamp opgericht, waarrond in 1850 de gemeente Leopoldsburg is ontstaan. Dit kamp wordt nog steeds het Kamp van Beverlo genoemd. Ook Heppen werd een zelfstandige gemeente in 1850.
Groot-Beverlo maakte samen met Oostham en Kwaadmechelen deel uit van de heerlijkheid Ham. Deze gemeenten werden bij de fusies van 1977 echter niet opnieuw samen gevoegd. Beverlo werd integendeel opgenomen in de gemeente Beringen, waar het historisch gezien geen enkele band mee had.
Over de herkomst van de naam Beverlo zijn de specialisten het niet altijd eens. Het 2de lid van de naam, lo of loo, is algemeen bekend: beboste plaats.
Bever zou afstammen van het Germaanse woord bibara, dat te maken heeft met water en waterlopen.
Volgens J.Lindemans in Plaatsnamen, een Keltische studie (1925) is Beverlo een Keltische naam. Bibara betekent gewoon: water, verwant met het latijnse bibere (drinken). De diernaam bever is hier ook mee verwant.
In het dialect zegt men: Bjèvel en in oudere geschriften treft men de volgende schrijfwijzen aan: Beverloe, Beverlee, Beverle, Beverloo.
De Salische Franken kwamen in de vijfde eeuw naar onze streken en waarschijnlijk heeft er een stam zich gevestigd in ons dorp. De driehoekige vorm van het dorpsplein verwijst hiernaar. In het midden van het plein was er een drinkpoel gelegen.
De Taxanders waren reeds in de Kempen aanwezig omstreeks 77 na C. De naam Tessenderlo zou betekenen: bos van Taxanders.
Tessenderlo is gelegen op een 10tal km. van Beverlo.
Start : aan de kerk van Sourbrodt (Bôsfagne) Afstand :8,8 km Bewegwijzering : GPS : N50 28.561 E6 07.828
DE ROUTE : Een prachtige wandeling in en door de Hoge Venen
--Rue des Censeslinks en direkt terug links Rue des EtangsRue des Trientales--Rue du CimetiéreRue Clair ChêneRue des Tourbiereswe nemen links het pad door de hoge venen (de Fagne)--Auf Dem Hauterug door de venen tot je Sourbrodt Propeller WWII tegenkomtRue du coin du boisRue de bosfagne--Start
Op de route :
--De kerk St.Wendelin in Sourbrodt --La Rour --Hoge Venen --Russisch kruis --Munument uit de tweede wereldoorlog
Sourbrodt Niet ver van Weismes en Robertville, is dit dorp ideaal gelegen op de Hoge Venen. Het biedt tal van wandelingen en bezienswaardigheden. Mis het station van Sourbrodt niet, een gebouw in Duitse stijl, enig in België.
In de omgeving Het beroemde Signal de Botrange, het hoogste punt van België (694 meter), ligt op 10 minuten. Zoals het geheel van de Hoge Venen, is deze plaats een droom voor liefhebbers van wandelingen en natuur (te voet, per MTB ). Om u te ontspannen kunt u aan het meer van Robertville vissen, minigolfen, kanovaren, kajakken, fietsen of tennissen.
Noteer tenslotte dat u op slechts een half uur bent van de zeer aangename stad Spa.
De Hoge Venen (Duits: Hohes Venn; Frans: Hautes Fagnes) vormen als onderdeel van grotendeels de Ardennen en voor een kleiner deel van de Eifel een hoogvlakte en natuurreservaat in noordoostelijk België plus een stukje aangrenzend Duitsland. Het gebied ligt in het Natuurpark Hoge Venen-Eifel en is ongeveer 4500 ha. groot. Zoals de naam al zegt, bestaat een groot deel van de regio uit hoogveen-afzettingen. Een deel hiervan is nog actief, wat wil zeggen dat er nog steeds veenvorming optreedt.