Alden Biesen

Start :Op de parking voor de Landcommanderij
Afstand : 8 km
Bewegwijzering :
GPS :N50 50.527 E5 31.168

DE ROUTE :

 We vertrekken op de parking recht tegenover het kasteel van Alden Biezen daarna :
--Kasteelstraat--Langeweg--Pasbrugpad--verbindingsweg tot Motmolenweg—Lethenstraat—Leten--Leterweg--Leterveldweg--Leten--Koetsweg--Reekstraat--Biesenveldweg--Maastrichterallee--Start

Op de route :

--Alden Biesen
--Natuurgebied Nieuwzouw
--Rijkhoven Demerbronnen
--Kattenberg
--Apostelhuis

Alden Biesen
Alden Biesen is de naam van de vroegere landcommanderij van de Duitse Orde in Rijkhoven, Bilzen en tot 1795 de hoofdzetel van de balije Alden Biesen. Het 56 ha metende domein vormt het grootste kasteelcomplex tussen de Loire en de Rijn. Alden Biesen is uitgebouwd tot een cultuur- en congrescentrum van de Vlaamse Overheid en bovendien een cultuurhistorische en toeristische trekpleister.

De Landcommanderij Alden Biesen in Bilzen werd gebouwd door de Duitse ridderorde. Nu is dit kasteelcomplex een cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid.

Als zodanig bouwde Alden Biesen niet alleen een historische en een Europese werking uit, maar is de Landcommanderij tevens een congrescentrum en een cultuurtoeristische trekpleister.

Op die wijze wil ze bijdragen tot de uitwisseling van ideeën en tot de vorming van mensen met een zo ruim mogelijke horizont.

Meer op : http://nl.wikipedia.org/wiki/Alden_Biesen

de Nieuw-Zouw.
Dit beekje stroomt vanaf de landcommanderij Alden Biesen door de vallei tot aan de Motmolen.

Motmolen:
Tot begin jaren 60 heeft hier een graanmolen gestaan. Reeds in de dertiende eeuw hadden de heren van Grimmerthingen een leengoed op de grens van Bilzen, Hoeselt en Rijkhoven.

Tot dat leengoed behoorde ook de Motmolen. Enkel de fundamenten en de plaats van het molenrad in de Demer zijn getuigen van een rijk cultuurhistorisch verleden.

Natuureducatief Centrum Apostelhuis
Wat vroeger de hoofdingang van Alden Biesen was, is nu een natuureducatief centrum. In het Apostelhuis maakt u op een interactieve wijze kennis met het Haspengouwse landschap.

Neuerburg

Start : Aan het Schlosshotel
Afstand : 4,5 km
Bewegwijzering : NR 2
GPS :N50 00.458 E6 17.951
Bitburger Straße 13
54673 Neuerburg, Germany

DE ROUTE :

Een mooie rondwandeling langs het stadje met mooie zichten op de stadskern
Deze wandeling is niet ver maar met steile stukken

Vertrek aan het hotel, daarna ;--Pestalozzistr,--langs het kerkhof—de grote baan oversteken en links de bosweg-- we volgen nummer 2 tot boven aan de Kreuzkapelle—naar beneden lans de Kreuzbergstrasse—Herrenstrasse--In het stadje terug links omhoog en dalen tot de Manderscheiderweg—terug naar de startplaats

Neuerburg is een stadje in het district Bitburg-Prüm in Rijnland-Palts, Duitsland. De stad telt 1.530 inwoners

Neuerburg is het bestuurcentrum van de gelijknamige Verbandsgemeinde Neuerburg.
Neuerburg kreeg in 1332 stadsrechten van Luxemburg, dat toen nog een graafschap was. Zo volgde het ook de geschiedenis van de Zuidelijke Nederlanden. In de Franse tijd was het een kantonhoofdplaats van het "Belgische" departement van de Wouden. Bij het verdrag van Wenen in 1815 werd het oostelijke deel van Luxemburg aan Pruisen afgestaan.

Bezienswaardigheden
-laatgotische Sankt Nikolausker
-Burg Neuerburg

Parochiekerk van St. Nicholas
De oorsprong van de kerk stichting liggen in het donker. Een Gated bestaan ​​van de kerk is uit een document uit het jaar 1327, betreffende de vaststelling van een Burgmannen door Frederik van New Castle, uit.
In een document uit het jaar 1341 wordt gerapporteerd door een synode, gehouden in de kerk.
In een ander document van het jaar 1379 een rector van de parochie is vernoemd.
Over de klokkentoren zijn er slechts spaarzame records van vroegere tijden.
In 1492, bij de voltooiing van de kerk, is een klok genoemd.
Voor een grote brand in 1560 werden alle schriftelijke verslagen, en alle rekeningen van de kerk, verloren.
Een wetsvoorstel uit 1563 is een kleine hint: "... de leraar trok op de klok en belde het diner bel."
1610, was de toren bauflällig hij moest worden herbouwd.
Niveau van de kosten 556 dollar, 27 stuivers
Hieronder vallen ook de kosten voor de gelijktijdige herstel van de kerkhofmuur, naast de parochie opgenomen. 115 binnenlandse en 18 buitenlandse mannen in 677 werkdagen, dan is het werk voltooid: de kosten werden toegewezen aan de parochianen in de parochie.
Op dat moment de toren was verbonden door een boog met de kerk.
1818 brand verwoest een slechte toren en klokken.
Voor de verbouwing was een raming, die werd afgesloten met 709 kronen, is gemaakt.
Aangezien het niet afgesproken wie de kosten van de bouw te verhogen, de Koninklijke Regering afgekondigd volgens Fabirkdekret dat de civiele gemeenschap draagt ​​de bouwkosten.
De kerk in de stad, maar gaf een subsidie ​​aan de bouwfonds.
Jofef Bettingen van New Castle had op dat moment de bouw.
Het jaar 1829 laat zien met de initialen JB in de doorgang bij de voltooiing van het werk.

Kruizkapel
Een juweeltje in de bossen ten oosten van de stad, in de barokke stijl met drie gebeeldhouwde altaren van Meester Hubert Litg, gebouwd tussen 1707 en 1720.
Volgens de traditie, hier is een klein gebedshuis in 1619 al zijn geweest.

Kasteel Van Neuerburg
Grootste bewaarde kasteel van in het district Bitburg-Prüm.
Het oudste gebouw dateert uit de 12e Jh.
Eeuwse verbouwingen en uitbreidingen in de 14e, 15e u. 16. 16 u. Jh. statt. Eeuw plaats.
Het kasteel was de zetel van verschillende geslacht overheersing: de nieuwe burger, de burger Crone, de Rodemacher dat Virneburg en Manderscheid.
De vestingwerken werden op 3 Mai 1692 Opgeblazen door Franse troepen mei 1692.
De binnenplaats net zoals de slotkapel (voormalig Ridderzaal) kan worden bezocht.

Zeer mooie stadspark met vijver en uitzicht op de twee indrukwekkende watervallen

Sart

Start : Aan Chalet Du Pont De Belleheid in Sart-Station
Afstand : 3,7 km
Bewegwijzering :
GPS :N50 30.507 E5 57.553

DE WANDELING :

De wandeling gaat langs de Hoëgne

Op vraag van Carlijn van Tijen en haar gezin ;
Heeft u een korte (minder dan 5 km) wandeling door de ardennen voor mij, geschikt voor ouders met kleuters zonder wandelwagen?

Misschien in het dal van de hoegne?

Vertrekkende vanuit Pont de Belleheid is het een korte wandeling met heel veel bruggetjes en water

De Hoëgne is een rivier in de Belgische provincie Luik. Ze is een zijrivier van de Vesder en heeft een lengte van 30 kilometer. De Hoëgne behoort tot het stroomgebied van de Maas.

De Hoëgne ontspringt op de hoogte van Mont Rigi in Sourbrodt, een deelgemeente van Waimes. Het riviertje draagt er de naam Rû de Polleur en neemt na een vijftal kilometer de Rû de Herbofaye op, die ontspringt in de buurt van de Baraque Michel.

Vanaf dan draagt de rivier de naam Hoëgne en stroomt ze verder langs de dorpen Hockai, Solwaster (waar de Statte uitmondt) en Polleur. Net voor Theux mondt de Wayai, die door Spa vloeit, uit in de Hoëgne. Het riviertje stroomt verder door de dorpskern van Theux en mondt tenslotte nabij Pepinster uit in de Vesder.

We hebben de wandeling nog diezelfde dag gelopen, hij was prachtig en perfect voor onze dreumes. Zonder jouw tip hadden we hem nooit gevonden. We gaan hem vaker lopen, heel erg bedankt!

We hebben wat foto’s meegestuurd, die mag u op de site verwerken als u deze
wandeling ook zou opnemen. Hij is dus heel erg geschikt voor kleuters, maar
niet voor wandelwagens.

Hartelijke groeten,

Carlijn van Tijen

 

Opoeteren 2

Start: Aan de kerk van Opoeteren
Afstand : 12,5 km
Bewegwijzering :
GPS : N51 04.141 E5 39.284
Kerkplein Opoeteren

DE ROUTE :

--Kerkplein--Ridderpadstraat--”bospad”--De zavel—bospad over de Oudsberg—Heerstraat--Bergerweg--Duinenstraat--Zavelstraat--Kattebeekstraat--Kasteelstraat--Weg naar As--Lochstraat--Sjouwenkapelstraat--Driepaalweg--Fortstraat--Dorpermolenstraat

Op de route :

--Opoeteren
--St-Dionysiuskerk
--Kapel Opoeteren
--Oudsberg
--Kasteel De Schans
--Sjouwekapel
--Dorpermolen

Opoeteren (Limburgs: Opotere) is sinds 1977 een deelgemeente van Maaseik, Belgisch Limburg. Net zoals Neeroeteren dankt Opoeteren haar naam aan een van de beken die door beide deelgemeenten stroomt, namelijk de Oeter - die officieel Bosbeek heet - op het Kempens Plateau. Opoeteren bestaat uit meerdere gehuchten en woonkernen waarvan het Dorp en Dorne de belangrijkste zijn. Dorne vormt zelfs een aparte parochie

De Sint-Dionysiuskerk van Opoeteren, toegewijd aan Dionysius van Parijs kreeg zijn huidige neo-gotische vorm in 1905.
De fundamenten van het oorspronkelijke 9e-eeuwse gebouw werden in september 1973 blootgelegd. De doopkapel en de toren in mergel op een sokkel van arduin, werden in 1571 toegevoegd. In 1905 werd bij de verbouwing de toren met 6 m verhoogd.

De kerkklokken werden door de Duitse bezetter op 16 juni 1944 uit de toren gehaald, stukgeslagen en meegenomen. Ze werden in 1954 vervangen

Kasteel De Schans is gelegen in een fraaie, bosrijke omgeving in Belgisch Limburg op ca. 20 kilometer van Maaseik (B) en Weert (NL). Het nabijgelegen dorp Opoeteren ontleent zijn naam aan de bosbeek De Oeter, die enkele kilometers voorbij het kasteel ontspringt. De beek slingert zich over het kasteelterrein en ververst daar het water van de vijvers. Het kristalheldere water stroomt ook langs de twee zweethutten en biedt de deelnemers desgewenst verkoeling.

Het kasteel zelf wordt sinds 1994 bewoond door een woongemeenschap, waarvan ook diverse trainers deel uitmaken .

Het werd rond 1540 gebouwd door Philips de Montmorency, beter bekend als de erfgraaf van Hoorne. In 1568 werd hij samen met de Graaf van Egmont op de Grote Markt in Brussel onthoofd. Hij was een invloedrijk man, onder meer Ridder van het Gulden Vlies, admiraal en lid van de Raad van State. Bij de Spaanse koning Philips II viel hij in ongenade toen hij samen met Egmont en Willem van Oranje verzocht om de gevreesde kardinaal Granvelle te ontheffen van zijn functie als bewindvoerder over de Nederlanden. Een gebeurtenis die bijdroeg aan de Tachtigjarige Oorlog en de deling van de Nederlanden.

De Dorpermolen is een watermolen gelegen op de Bosbeek, in het centrum en nabij de kerk van Opoeteren in de Belgische provincie Limburg. Het nu bestaande gebouw is het resultaat van verschillende bouwfasen. Deze onderslagmolen werd reeds vernoemd in 1407 en herbouwd in 1530. Tenslotte werd dit korenmolengebouw in 1859 herbouwd in steen. De molen is sinds eind 19de eeuw in het bezit van de familie Cornelissen.



Foto : Utersjank

Balen

Start :Aan het recreatie en natuurpark “Keiheuvel”
Afstand :8 km
Bewegwijzering :Ja
GPS :N51 10.902 E5 12.752

Mostpad
Parcours: Bos- en duinwegen, niet geschikt voor rolstoelen en kinderwagens

DE ROUTE :

De wandeling loopt doorheen het domein "de Most". Die naam houdt verband met het natuurlijk milieu, namelijk een zeer moerassige streek met allerlei waterplanten en struiken in het laaggelegen gebied van de Grote Nete en de Hoofdgracht.

--Vliegwezenlaan--Nieuwendijk--Vennen--Brede Dam—De Most--Heerbaan

Op de route :
--Recreatie en Natuurpark Keiheuvel
--Keiheuvel Aerodrome
--Gerheide
--De Most
--Camping GT
--Taverne De Kei

De Most bestaat voor het grootste gedeelte uit landbouwgronden. Op het Gewestplan Herentals-Mol zijn grote delen ingetekend als natuurgebied en waardevol agrarisch gebied. Zelfs geldt het als ‘speciale beschermingszone’ in het kader van de Europese Habitatrichtlijn.

Karakteristieken
Herstel van de vroegere, natuurlijke topografie met zijn plassen, grachten en afwateringen is hier nu één van de belangrijkste doelstellingen. Nog geen tien jaar geleden werd dit gebied genivelleerd. Dat betekent dat er nog voldoende aanwijzingen zijn van de vroegere conditie van het gebied, ook dat er voldoende mogelijkheden zijn om die te herstellen.

Openstelling
Het gebied is toegankelijk voor wandelaars (niet geschikt voor rolstoelgebruikers en kinder- wagens).
Een aanrader is het 8 km lange Mostpad dat u doorheen het domein leidt.

Het Vlaamse Gewest is sinds 1980 eigenaar van 104 ha van het domein, dit gedeelte werd voor passieve recreatie opengesteld. Het kasteel en het omringende park is daarentegen NIET voor het publiek toegankelijk.

Ons wandelpad loopt over mooie wandelpaden, langs vijvers en waterlopen en langs de enige waterval van Balen (niveauverschil 1,30 m). In het aangrenzende gebied Keiheuvel maakt de wandelaar kennis met de typische dennen en stuifzandduinen.

Lierop

Start : Aan de kerk van Lierop
Afstand :7,6 km
Bewegwijzering :
GPS :N51 25.181 E5 40.920

DE ROUTE :

Offermansstraat--Lijestraat--Vaarsehoefweg--Phillipsbosweg--verbindingsweggetje tot aan Lieopsedijk-- verbindingsweggetje tot aan Slieverstraat--Varendonkweg--verbindingsweggetje tot aan Doetersedijk—Laan ten boomen—Somerenseweg

Op de route :

--Prachtige kerk van Lierop
--Pastorie Lierop
--Basisschool 't Rendal
--Heieind
--Berkeinde
--Vaarsche Hoef
--De Somerense Vennen
--Kleine aa
--Otterdijk
--Boomen
--Marialinde

Horeca :
--Cafe-Cafetaria 't Jagershuis
--Cafe De Babbelaar
--Bakkerij van Mill
--Herberghe De Coeckepanne

Lierop
is een dorp in de Nederlandse gemeente Someren, provincie Noord-Brabant. Op 1 januari 2009 telde Lierop ± 2148 inwoners. Tot 1935 was Lierop een zelfstandige gemeente.
In het jaar 2001 waren er plannen om heel het grondgebied van Lierop ten noorden van de A67 bij Helmond te voegen. De actiegroep 'Handen af van Lierop' en de val van het kabinet Paars II hebben dit verhinderd.

De abdij van Postel bewerkstelligde vele ontginningen. Er werden hoeven gesticht te Moorsel, Boomen, Ter Hofstadt, Ten Berge, en Ten Eijnde, de Stipdonkse hoeve met de Stipdonkse Watermolen op de Aa, en het Slotje.Ook de Hertog van Brabant had veel invloed. In 1328 kende Hertog Jan III van Brabant gemeenterechten toe aan Lierop, waarbij men schepenbank werd ingesteld om recht te spreken

De neogotische koepelkerk uit 1892 is een schepping van Carl Weber. Ze is gewijd aan de Heilige Naam van Jezus, wat terugkomt in de naam: Heilige Naam Jezuskerk. De wijding geschiedde in 1895. De kerk heeft nog een bijzonder gaaf neogotisch interieur, en ze bevat tevens enkele kerkschatten uit voorgaande tijden. De twee zuidelijke torens waren oorspronkelijk hoger dan de twee noordelijke.

Buurtschap Boomen, ten oosten van Lierop, bezit een aantal fraaie langgevelboerderijen. Ook vindt men daar, op Boomen 14, de Marialinde uit 1640. Na de Tweede Wereldoorlog is in deze boom een Mariabeeld geplaatst uit dank voor het feit dat in Lierop geen oorlogsslachtoffers zijn gevallen. De boerderij op nummer 31 dateert uit 1880. De buurtschap bestond voor 1741 uit slechts één boerderij. Dat aantal is uitgegroeid tot vijf aan het begin van de 19e eeuw. Na de ruilverkaveling in 1955 is een aantal boerderijen verdwenen, maar er zijn plannen om op dezelfde plek nieuwe boerderijen neer te zetten in ongeveer dezelfde stijl

In het zuiden vindt men de Kleine Aa, waaraan een aantal waardevolle vochtige natuurgebieden liggen, waaronder Oeterd, wat een schraalgrasland omvat, en De Vlerken. Men vindt onder meer Bosanemoon en Slanke sleutelbloem.

De Somerense Vennen
Verscholen in de rustige en uitgestrekte bossen in het grensgebied van de Peel en de Kempen, op een van de mooiste plekjes in Noord-Brabant ligt camping “De Somerense Vennen”. Op deze camping die vanaf oktober 2005 door een gestarte herstructurering enorm positief is veranderd, waar u en uw gezin een fijne vakantie kan doorbrengen in een bosrijke omgeving




Foto : door pivatana

Cassel

Start : op het dorpsplein van Cassel
Afstand : 14 km
Bewegwijzering :
GPS :
Cassel, Nord, Nord-Pas-de-Calais, France

DE ROUTE :

-Rue du mal foch—Route d'Hazebroeck—Chemin Saint-Pierre—Wyt straete--Route de Borre—Route du Chateau d'eau—Chemin de Terdeghem—Route du Grand Bruxelles--Route de la Roome—Route de la Haute Roome—Rue des Freres Patteyn—Standaert Straete—Route Nationale—Sentier de Kerck Of—Chemin du Chapitre--

Op de route :

--Notre Dame
--Coq de Paille
--Terdegem
--Eglise Saint Martin
--De molens van Steenvoorde
--Le moulin de la Roome
--Het kerkhof van Cassel
--Standbeeld van Marechal Foch

Kassel (officieel: Cassel)
is een stad in het Franse Noorderdepartement, gelegen in de Franse Westhoek en Frans-Vlaanderen. Ze heeft ongeveer 2500 inwoners op een oppervlakte van 13,13 km².

Kassel is gelegen op de 176 meter hoge Kasselberg (met daarnaast de Wouwenberg die men ook Recollettenberg noemt, 141 meter), het hoogste punt van de Westhoek. Het is een kleinstedelijk centrum (kantonhoofdplaats, onderwijsinstellingen) met dagtoerisme.

In de gemeente ligt spoorwegstation Cassel.

Bezienswaardigheden
-- Het 16e-eeuwse Landshuys in renaissancestijl (thans historisch en volkskundig museum)

-- De gotische hallenkerk Onze-Lieve-Vrouw van de Crypte met fraai interieur. Op het einde van de 10e eeuw stond hier een parochiekerk die aan Onze-Lieve-Vrouw was gewijd. Ze werd in 1290 heropgebouwd en in 1300 ingericht als kapittelkerk met 12 kanunniken. Op het einde van de 16e eeuw werd ze geplunderd en in brand gestoken door de geuzen. De kerk werd achtmaal tot puin herleid en telkens weer heropgebouwd. Tijdens de Franse Revolutie diende ze tot paardenstal, gevangenis, hospitaal en tempel van de Rede. Het orgel dateert uit de 17e en 19e eeuw. De kerk is sterk verwaarloosd, maar wordt momenteel gerestaureerd.

-- De voormalige Jezuïetenkerk (barok - 17e eeuw)

-- De Ariënpoort (Porte d'Aire)

-- Marktplein met huizen uit de 17e en 18e eeuw.

-- Het Musée de Flandre

Le moulin de la Roome
Houten molen op een as (16de eeuw) die in 1927 neerstortte en tussen 1995 en 1999 heropgebouwd werd. De molen werd gebouwd langs een van de 7 Romeinse heirwegen die vanuit Cassel vertrekken, meerbepaald de heirweg die via Steenvoorde naar Brugge loopt. De molen "la Roome" torent uit boven het dorpje van Terdeghem; het uitzicht is er fantastisch. Tijdens uw bezoek kan u op een video de verschillende bouwfasen van de molen zien. Bij uw vertrek krijgt u een zakje bloem.


Uitzicht vanuit Cassel richting Noord-Frankrijk

foto : door cornemuseur

Gooik

Start : Sint-Niklaaskerk in Gooik.
Afstand: 10 km
Bewegwijzering: geen.
GPS : N50 47.716 E4 07.039

DE ROUTE :
Aard van de weg: veldwegen, smalle asfaltwegen, kiezelwegen.

Dorpstraat—Groebbestraat--Rozenbroekstraat--Wijngaardbosstraat--Woestijnstraat--Bettestraat--Kroonstraat--Kelenbergstraat--Ekelendriesstraat--Kindekensstraat--Letterbeekstraat--Lindestraat--Dorpstraat

Op de route :

--Gooik met de dorpskerk
--afspanning “de groen poort”
--Café de Cam
--Café Den Haas
--Woestijn en zijn kapel
--Drie-Egypten

We wandelen in ‘de parel van het Pajottenland’, Gooik. Niet alleen bekend om zijn volksmuziekfestival Gooikoorts en zijn Muziekmozaïek, het Impulscentrum voor folk en jazz, maar ook voor zijn rust en natuurschoon. Zodra je de drukkere wegen verlaat, beland je in een landelijk en glooiend landschap waar je op een zonnige dag volop zult genieten van het mooie Pajotse landschap met zijn holle wegen, molens, hoeves, akkers en weiden. Op het eind is het even klimmen geblazen

Gooik ligt in Vlaams-Brabant, in het heuvelachtige Pajottenland, dat de overgang vormt tussen de valleien van de Dender en de Zenne. De gemeente wordt doorkruist door de weg van Asse naar Edingen, die het tracé volgt van een Romeinse heirbaan en de N28 Ninove-Halle. De voornaamste economische activiteit is een vorm van gemengde landbouw en bescheiden fruitteelt. Er is een beperkte industriële activiteit. De groene omgeving biedt uitstekende wandel- en fietsmogelijkheden.

Historisch
De geschiedenis van Gooik gaat terug tot de Romeinse tijd. Langs de heirbaan van Bavai naar Asse verrezen verschillende woonkernen. Ook in de buurt van Gooik werden enkele villae gebouwd. Op deze Romeinse resten ontstond het latere dorp. Door haar ligging op de grens van het graafschap Vlaanderen, het hertogdom Brabant en het graafschap Henegouwen was Gooik regelmatig het toneel van verwoestingen. Het eigendomsrecht van de abdij van Nijvel ging in de loop der tijden over naar Brabantse edelen. De prachtig gelegen kapel in het gehucht ‘De Woestijn’ herinnert aan een eeuwenlange verering van het Heilig Kruis.

De Drie Egypten
--Ook deze plek wordt volgens vele lokale publicaties in verband gebracht met de tocht naar Santiago de Compostela. We menen echter dat hier zeker geen sprake was van een belangrijke passage van pelgrims naar Santiago. De enige belangrijke passageplaats in het Pajottenland was de stad Halle. Om daar te komen liep men meestal over Brussel. Regionale bedevaarders naar de Woestijnkapel vonden hier in de Drie Egypten wel onderdak.
--De mooie afspanning met zijn trapgevels dateert uit 1642 en daarmee is het zowat het oudste burgerlijk gebouw van Gooik. De naam '3 Egypten' is wat vreemd. Waarschijnlijk refereert het naar een oude benaming voor zuiderse zigeuners, herkenbaar nog in het Engelse woord 'Gypsies' en afgeleid van de landsnaam 'Egypte'.

Woestijn
--Vreemde benaming voor dit gebiedje op het eerste zicht maar eigenlijk is het dat niet. De benaming is een afgeleide van 'wastine', een braakland, onontgonnen gebied in de vroege middeleeuwen en wellicht begroeid met grassen, heide, struiken en bomen. Herders hoedden er overdag hun kudde. Tot voor enkele eeuwen waren er overal in Vlaanderen en Brabant zulke uitgestrekte wastines.

Woestijnkapel
--Volgens de legende gingen rond 1280 op deze plaats de honden van een herder wild aan krabben en graven. Er kwam uit de grond een geelkoperen kruisbeeld te voorschijn. De pastoor bergde het op in de Gooikse kerk maar de volgende morgen lag het kruis terug op zijn oorspronkelijke plaats, een duidelijk signaal dat het hier moest blijven. Al snel werd het miraculeuze kruis vereerd met een kapel die gelovigen aantrok. Paus Bonifacius verleende in 1300 aflaten aan wie hier op bedevaart kwam en zo ontstond een belangrijke toeloop van pelgrims. Het kruis zou nog steeds bestaan maar wordt om veiligheidsredenen niet langer in de kapel bewaard. Dat mooi versierde kruis is wellicht echter jonger dan de legende verhaalt en werd waarschijnlijk geschonken door de Brusselse familie Taye toen die de heerlijkheid Gooik opkochten in 1430.

--Een deel van het kapelgebouwtje dateert nog van de 14de-15de eeuw maar het huidige uitzicht kwam vooral tot stand rond 1600. Binnenin is van het oorspronkelijke interieur niks bewaard. Het stucwerk is van 1758 en het portaal werd in 1970 nog grondig onder handen genomen.

--De kapel 'Heilig Kruis van de Woestijn' heeft altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend, er waren processies en vroeger was er zelfs een zondagse mis. Nog steeds vindt er jaarlijks op de tweede zondag van november een Sint-Hubertusviering plaats. Het zijn echter vandaag vooral de talrijke wandelaars en fietsers die de plaats van de pelgrims hebben ingenomen.

--De Sint-Jacobsschelp naast de ingangsdeur werd ingehuldigd op 23 juli 2010 door wandelaars van het Genootschap van Santiago de Compostela, die een 650 km lange tocht ondernamen door Vlaanderen langs alle Sint-Jakobskerken en plaatsen die met de pelgrimage naar Compostela hadden te maken.

Jesseren

Start :Aan de kerk van Jesseren,
Afstand : 11 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 48.361 E5 23.467

DE ROUTE :
Jesseren,deelgemeente van Borgloon in de provincie Limburg. Achter de kerk is er een ruime parkeerplaats.

Het gebied tussen Gors, Zammelen en Jesseren is een groene schatkamer van natuur. Natte natuur met poelen en orchideeënweiden wisselen met prachtige hellingbossen en fruitgaarden. De wandeling loopt langs verschillende natuurgebieden.

Jesserenstraat—Kreelovenstraat--Pastoorstraat--links en direkt rechts—op de x rechts—op de Y links—we komen op de Bellingstraat en gaan schuin links in de Groenstraat—nu 2 maal rechts—Daelbroekstraat--op de x rechtdoor—rechtdoor tot in het natuurgebied Zammelen en hier de rode driehoekjes van de Zammelse landschapswandeling en je zal deze bewegwijzering volgen tot in Zammelen. Boven verlaat je weer het holle pad door een sluis en je stapt nog even rechtdoor tussen fruitgaarden. Op een brede kiezelweg sla je linksaf, tussen de fruitgaarden. Bij een huis met nummer 17 ga je rechtsaf in een volgende kiezelweg.Deze brengt je op rijweg. Rechtsaf over de Jesserseweg.--Herkeihofweg--Jessensstraat--Broekstraat--Kreelovenstraat-Start

Op de route :

--Jesseren
--Wandelweg-Fruitspoor
--Natuurgebied Zammelen
--Zammelen
--Sint-Amanduskerk
--Natuurgebied Cool Veld
--Natuurgebied Herckwinning
--Brugje Oud station Jesseren
--Broek

Jesseren
Bezienswaardig is de kerk van de Heilige Kruisverheffing uit 1723 in vroeg-classicistische stijl die in 1919 werd uitgebreid met zijbeuken. Het interieur is sober maar waardevol met de geschilderde kruisweg van de Luikse schilder M. Aubé.

Een ander gebouw is het kasteeltje met vierkante toren en het stationsplein met het enige bewaard gebleven station in de fusiegemeente Borgloon. Aan het station van Jesseren was vroeger de "Grande Siroperie Limbourgeoise" gevestigd. Buiten een vage naam op de gevel van het gebouw is hiervan niets overgebleven.

De spoorwegzate is nu een fietspad geworden en brengt de fietser door het Haspengouwse landschap.

In Jesseren is slechts één horecagelegenheid te vinden, een café (in de Broekstraat) waar men na een wandeling of fietstocht kan rusten.

Station Jesseren is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 23 (Drieslinter-Tongeren) in Jesseren, een deelgemeente van de stad Borgloon.

Bij de opening van de lijn in 1879 was er enkel een spoorweghalte. Rond de eeuwwisseling kreeg Jesseren een volwaardig station. Na de sluiting van de spoorlijn werd het gebouw ingericht als een café. Tegenwoordig is het een woning.

Het goederenstation bediende de stroopfabriek "Grande Siroperie Limbourgeoise" die aan het stationsplein gevestigd was. De fabriek werd in 1999 afgebroken, het goederenstation is nog steeds aanwezig.

Mol

Schilderspad

Vertrek: café Welkom, Achterbos 80, Achterbos
Bewegwijzering: blauw bord, witte pijl
Afstanden: 6 - 10 - 13 - 17 km
GPS : N51 12.114 E5 05.931

DE ROUTE :

Wij hebben de 10 km gewandeld

Je kan ook vertrekken aan de kerk van Achterbos die een straat verder staat dus;
Jozef Calasanzstraat—Braandkuilstraat--Bruggeske--Koekenberg--Hannesblok--Rollekens--door het bos tot op Sint-Theresiastraat—Mastenstraat--Blokstraat--binnendoor naar de 15 kapellekes—Processieweg--Kruisberg--Sterrenstraat--bospad tot op Bietenstraat—Lijsterdreef--Karrekietstraat--Kerkebossenstraat--Hoekstraat--door een weidepad tot op Feyenend—Oude bleken—door het bos tot Goorstraat--Grootkapellen--Akkerstraat--aankomst

Niet voor niks inspireerde deze omgeving een hele school schilders waarvan Jakob Smits en Dirks Baksteen de bekendste namen zijn. Blikvangers langs deze wandeling zijn de Vijftien Kapellekens, een heuse kruisweg in de bossen. En je kan niet om de aanwezigheid van het Studiecentrum voor Kernenergie heen. Al meer dan een halve eeuw is deze spitstechnologie hier aanwezig.

Achterbos is één van de twaalf gehuchten van Mol (België). Op 31 december 2005 telde Achterbos 3805 inwoners, het op één na hoogste cijfer in de gemeente (Mol-Centrum telt 6551 inwoners). Het gehucht bevindt zich in een bosrijk gebied dat, net als zijn bewoners, vaak vereeuwigd werd in de etsen en schilderijen van Jakob Smits (1855-1928) en diens leerling Dirk Baksteen (1886-1971). Beide kunstenaars zijn begraven op het kerkhof van Mol-Achterbos. In de bossen van Achterbos bevinden zich de '15 kapelletjes', een uitbeelding van de vijftien staties van de kruisweg van Jezus.

Jakob Smits (Rotterdam, 9 juli 1855 - Achterbos (Mol), 15 februari 1928) was een Nederlands-Vlaams kunstschilder. Hij werd geboren als zoon van een ondernemer-decorateur. Jakob studeerde in Rotterdam aan de academie en hielp zijn vader in het decoratiebedrijf. Van 1873 tot 1876 volgt Jakob academische studies in Brussel, en nadien studeert hij ook nog in München (1878-1880), Wenen (1880) en Rome (1880). Jakob Smits, in 1902 Belg geworden, was Ridder in de Leopoldsorde (1903), Officier in de Kroonorde (1919) en Commandeur in de Kroonorde (1927).

Mol is een plaats en gemeente in de provincie Antwerpen. De gemeente telt ruim 32.500 inwoners.

Mol bestaat uit 12 gehuchten: Achterbos, Centrum, Donk, Ezaart, Ginderbuiten, Gompel, Heidehuizen, Millegem, Rauw, Sluis, Wezel en Postel.

Hier vestigde zich de eerste nucleaire installatie in België. Aanvankelijk bedoeld als proefreactor, later uitgebreid tot Studiecentrum voor kernenergie.

Binnen de gemeente ligt de Abdij Postel. Ontginning van Kempisch wit zand deed waterputten ontstaan, die thans één van de attracties vormen van het provinciale recreatiedomein Zilvermeer.

Een van de grotere werkgevers van Mol is de Mora fabriek waar circa 200 personen werkzaam zijn.

Studiecentrum voor kernenergie (SCK) is de naam van de campus in Mol waar zich de eerste in België gebouwde kernreactor bevindt. Deze kernreactor, die de naam BR1 kreeg, werd gebouwd als een proefreactor, dit wil zeggen met oog op het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten, niet voor de commerciële uitbating van het opwekken van energie. Behalve de reactor en de bijhorende technische gebouwen, bestaat het SCK ook uit labo's, leslokalen, administratieve gebouwen en een woonwijk, inclusief sport- en recreatieinfrastructuur, die gebouwd werd om het personeel van het centrum te huisvesten. In 1952 werden Jacques Wybouw en Jacques Thiran als architecten aangesteld voor de bouw van de campus. De laatste van deze twee was evenwel slechts vier jaar bij dit project betrokken.

De 15 Kapellekens
De kapelletjes werden in 1815 opgericht als bedevaartsoord door pater Helsen uit Geel, dienstdoend geestelijke in Achterbos. Ieder kapelletje bevat een afbeelding van de kruisweg. De grootste kapel –de kapel van de Heilige Kruysberg- stond er al in de 18e eeuw. De kapel was de ideale rustplaats voor reizigers.

Millegem is een gehucht van Mol.

Millegem vroeger:
Nieuwe kerkDe naam Millegem is afgeleid van 'mille' wat lichte aarde, fijn stof, zand betekent. Millegem werd voor het eerst vermeld in de 8e eeuw, toen de H. Odrada naar Millegem op bedevaart kwam naar het kapelleke van de moeder Gods. Tijdens de 12e eeuw woedde er een hevige strijd tussen de Berthouts, Heren van Geel, en de Molse voogd om hun gebied uit te breiden. De Mollenaars hebben hier klaarblijkelijk het onderspit gedolven met als gevolg dat Millegem een Geelse uitbreidingsenclave werd binnen Mol. Millegem werd in de Middeleeuwen een parochiegehucht van de Vrijheid en de Heerlijkheid Geel en verkreeg daarna een semi-onafhankelijke positie. Sedert 1818 is Millegem een gehucht van Mol. Het landelijke kerkje uit 1858 werd in de jaren zestig afgebroken en vervangen door een nieuwe kerk.

Millegem nu:
Eén van de grootste wijken van Millegem is de Europese wijk, waar van oorsprong vooral veel villa's opgetrokken werden voor de ambtenaren van de nabijgelegen vestigingen van Euratom, Eurochemic en het Studiecentrum voor kernenergie (SCK). Sinds 1960 bevindt zich in Millegem ook de Europese School (Mol). In 2006 is Millegem "cultureel ambassadeur" van de gemeente Mol.

(bron: www.gemeentemol.be)

Ename

Start :Aan de kerk van Ename
Afstand : 9,5 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 51.291 E3 37.923

DE ROUTE :

Een route die het verleden en het heden verbind

Starten aan de kerk van Ename,daarna
--Paardemarktstraat--N441 oversteken—Sint-Laurentiusstraat--Kapellestraat--Schatakker--Braambrugstraat--Boskant--Kleistraat--Sint-Amelbergastraat--Ruiterstraat--Wolvenberg--Rekkemstraat--N46 Wijnendale—Voor Eine—Sint-Salvatorstraat--Abdijstraat--Enameplein

Op de route :

--Ename
--Het bos van Ename
--Natendries
--Dolage
--Wolvenberg
--Brouwerij Liefmans
--De Schelde
--De ruines van de Sint-Salvatorabdij

Opgravingen van Ename
Men heeft steeds geweten dat over een oppervlakte van 11 ha. de restanten liggen van het vroeg middeleeuws dorp Ename, zijn burcht en kloosterabdij. De restanten lagen juist onder de graslaag, men heeft nooit de grond deftig kunnen bewerken omwille van de overblijfselen die in de grond aanwezig waren. In 1941 tot '46 heeft men een gedeelte van de burcht opgegraven en van de grote abdijkerk. Daarna is alles terug dicht gegooid.

In 1982 werden de gronden gratis ter beschikking gesteld door een privépersoon. Dan is men begonnen aan de opgravingen. In samenwerking met de provincie Oost-Vlaanderen, heeft men een archeologisch park uitgebouwd. Alle opgegraven muren en dergelijke worden verstevigd en het zaalkerkje zou worden heropgebouwd. Zodanig dat iedere leek dit park nuttig kan komen bezoeken, en zich een idee vormen hoe het er vroeger uitzag. Het Kijkvenster is hiervan reeds een goed voorbeeld. Dankzij deze multimediale kijk en de aanwezige infoborden is het zelfs voor een leek gemakkelijk om zich een beeld te vormen van de abdij van toen.

De ambities zijn er wel maar er is hier duidelijk iets misgelopen. De kijkvensters zijn zelden geopend aan de opgravingen zelf en het metalen grote gebouw dat je op de achtergrond ziet zou het museum moeten worden. Het gebouw van de provincie is afgewerkt en kost handenvol geld om het te onderhouden maar er gebeurt niets. Niemand weet of het museum er zal komen en hoe het er zal uitzien. Het zoveelste blundergebouw.

Provinciaal museum t'Ename
Naast de kerk bevindt zich het provinciaal museum t'Ename. Op een moderne manier krijg je een voorstelling van het leven in de periode van het jaar 1000. Dit is een echte aanrader!
Een uitgebreide beschrijving kan je vinden op hun website, www.ename974.org

Wandeling door het bos t'Ename
In Ename ligt een uniek natuurgebied dat in 2002 de Vlaamse Monumentenprijs mocht ontvangen. Alle informatie over dit natuurreservaat en de wandeling kan je vinden op de website van het Provinciaal Museum

Een paar historische gegevens:

974 :Het Duitse Rijk laat hier een burcht oprichten, ter verdediging tegen het Frankische Rijk.

1033 : Inname van de burcht en het havenstadje, alles wordt vernield en achtergelaten.

1063 : Een monnik van de St.Vaastabdij van Arras sticht in de burcht een abdij, met de steun van de Graaf van Vlaanderen. Ze bouwen een Benidictijnerabdij St.Salvator.

1139 : De abt bouwt een basiliek aan de abdij, ter vervanging van het uitgebreide zaalkerkje.

1400 (ongeveer) : Het klooster wordt afgebroken en vervangen door een ruimer opgevat complex, o.a. de uitbreiding van de ziekenzaal.

1578 : De abdij wordt door de Spanjaarden gedeeltelijk gesloopt, als de rust is teruggekeerd worden ze grotendeels hersteld en uitgebreid, o.a. de abtswoning wordt serieus vergroot. Dit nieuw gebouwen gedeelte is te herkennen aan het feit dat toen al bakstenen werden gebruikt.

1794 : De abdij wordt afgeschaft en door de Fransen openbaar verkocht.



De kerk van Ename ;ons vertrekpunt




De archeologische site

Beverlo - Mettenbergpad

Start :Burg. Heymansplein Beverlo
Afstand : 8 km
Bewegwijzering : Rood
GPS : N51 05.265 E5 13.446

DE ROUTE :

Start en parking in de Burgemeester Heymansplein,vandaar naar

--Melkerijstraat--Genebroekstraat--Reservorenstraat--de spoorweg over en direkt links het bospaadje in—Groenhoekstraat--Wurvennestraat--Heidestraat--binnenpaadje tot op Kroonstraat—Steeg--Pijlstraat--Wittevennestraat--Vossenhoek--Pijlstraat--bospad tot op Drie Gezustersstraat—Genemeerstraat--Eggestraat--Korspelsesteenweg--Poelakkerstraat--Driehoekstraat--naar start

Beverlo (Limburgs: Bejêvel) is een deelgemeente van de stad Beringen, in de Belgische provincie Limburg.

Het historische Beverlo omvatte eveneens Heppen en een uitgestrekte heide tussen Heppen en Hechtel. Op deze heide is kort na de Belgische onafhankelijkheid een belangrijk militair kamp opgericht, waarrond in 1850 de gemeente Leopoldsburg is ontstaan. Dit kamp wordt nog steeds het Kamp van Beverlo genoemd. Ook Heppen werd een zelfstandige gemeente in 1850.

Groot-Beverlo maakte samen met Oostham en Kwaadmechelen deel uit van de heerlijkheid Ham. Deze gemeenten werden bij de fusies van 1977 echter niet opnieuw samen gevoegd. Beverlo werd integendeel opgenomen in de gemeente Beringen, waar het historisch gezien geen enkele band mee had.

Over de herkomst van de naam Beverlo zijn de specialisten het niet altijd eens. Het 2de lid van de naam, lo of loo, is algemeen bekend: beboste plaats.

Bever zou afstammen van het Germaanse woord bibara, dat te maken heeft met water en waterlopen.

Volgens J.Lindemans in Plaatsnamen, een Keltische studie (1925) is Beverlo een Keltische naam. Bibara betekent gewoon: water, verwant met het latijnse bibere (drinken).
De diernaam bever is hier ook mee verwant.

In het dialect zegt men: Bjèvel en in oudere geschriften treft men de volgende schrijfwijzen aan: Beverloe, Beverlee, Beverle, Beverloo.

De Salische Franken kwamen in de vijfde eeuw naar onze streken en waarschijnlijk heeft er een stam zich gevestigd in ons dorp. De driehoekige vorm van het dorpsplein verwijst hiernaar. In het midden van het plein was er een drinkpoel gelegen.

De Taxanders waren reeds in de Kempen aanwezig omstreeks 77 na C. De naam Tessenderlo zou betekenen: bos van Taxanders.

Tessenderlo is gelegen op een 10tal km. van Beverlo.

door Heemk.Beverlo

Sourbrodt

Start : aan de kerk van Sourbrodt (Bôsfagne)
Afstand :8,8 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 28.561 E6 07.828

DE ROUTE :
Een prachtige wandeling in en door de Hoge Venen

--Rue des Censes—links en direkt terug links –Rue des Etangs—Rue des Trientales--Rue du Cimetiére—Rue Clair Chêne—Rue des Tourbieres—we nemen links het pad door de hoge venen (de Fagne)--Auf Dem Hau—terug door de venen tot je Sourbrodt Propeller WWII tegenkomt—Rue du coin du bois—Rue de bosfagne--Start

Op de route :

--De kerk St.Wendelin in Sourbrodt
--La Rour
--Hoge Venen
--Russisch kruis
--Munument uit de tweede wereldoorlog

Sourbrodt
Niet ver van Weismes en Robertville, is dit dorp ideaal gelegen op de Hoge Venen. Het biedt tal van wandelingen en bezienswaardigheden. Mis het station van Sourbrodt niet, een gebouw in Duitse stijl, enig in België.

In de omgeving
Het beroemde Signal de Botrange, het hoogste punt van België (694 meter), ligt op 10 minuten. Zoals het geheel van de Hoge Venen, is deze plaats een droom voor liefhebbers van wandelingen en natuur (te voet, per MTB …). Om u te ontspannen kunt u aan het meer van Robertville vissen, minigolfen, kanovaren, kajakken, fietsen of tennissen.

Noteer tenslotte dat u op slechts een half uur bent van de zeer aangename stad Spa.

De Hoge Venen
(Duits: Hohes Venn; Frans: Hautes Fagnes) vormen als onderdeel van grotendeels de Ardennen en voor een kleiner deel van de Eifel een hoogvlakte en natuurreservaat in noordoostelijk België plus een stukje aangrenzend Duitsland. Het gebied ligt in het Natuurpark Hoge Venen-Eifel en is ongeveer 4500 ha. groot. Zoals de naam al zegt, bestaat een groot deel van de regio uit hoogveen-afzettingen. Een deel hiervan is nog actief, wat wil zeggen dat er nog steeds veenvorming optreedt.

Fagne de Sourbrodt

Écaussinnes

Start : Aan het Fort van Ecaussinnes Lalaing (Parking)
Afstand :8,5 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 34.146 E4 10.618
Château fort 
1, rue de Seneffe
7191 Ecaussinnes Lalaing

DE ROUTE :

Vanuit het Fort links --Rue de la Grande Ronce—Rue de Seneffe—Rue de Payelle—Rue de Hubersart—Rue de Triboureau—veldweg tot op Rue de Ronquiéres—Rue de L'Hayette—veldweg tot op Rue de la foillier-- Haute Rue—Rue Maurice Canon—Rue de Place--start

Écaussinnes (Waals: Les Scåssenes) is een gemeente in de Belgische provincie Henegouwen. Ze telt ruim 10.000 inwoners. De gemeente is in 1977 ontstaan uit de fusie van drie kleinere gemeenten, alle met Écaussinnes in naam; vandaar dat men in het taalgebruik soms van "des Écaussinnes" spreekt. De gemeente wordt doorkruist door het riviertje Sennette. In het oosten loopt het Kanaal Brussel-Charleroi. Het industriegebied van Feluy langs dit kanaal, ligt voor een groot gedeelte op het grondgebied van Ecaussines.

Kasteel van Ecaussinnes-Lalaing
De geschiedenis van dit kasteel keert terug tot de 12e eeuw, toen op deze plek een burcht werd gebouwd die de Hertog van Henegouwen moest helpen om zich tegen de Graaf van Vlaanderen en tegen de Brabanders te beschermen.

Kasteel van la Follie
Het kasteel in zijn huidge vorm gelijkt niet meer op het kasteel uit het begin van de 16e eeuw. Nochtans zijn bepaalde muren, elementen van het interieur, en vooral de opgravingen uit 1928 verricht Heer Pierre de Lichtervelde bewijzen van een oude geschiedenis. Het is bezezen dat het huidge kasteel grotendeels werd opgebouwd op de basis van het 16e eeuwse kasteel.

Destijds was de brucht van la Follie geflankeerd door 4 ronde hoektorens, verbonden met 3 meter dikke muren. Dit gaf een vierkant grondplan, wat eignelijk nog steeds het geval is. Rond het kasteel was een slotgracht die met water gevuld was, met een ophaalbrug.

De hertog van Lichtervelde is de huidige eigenaar.

Kasteel van Ecaussinnes-Lalaing

Doomkerke

Start :Aan de kerk van Doomkerke
Afstand :8,5 km
Bewegwijzering : Ja
GPS :N51 04.225 E3 21.389
Brandstraat 22 - 8755 Ruiselede-Doomkerke

DE ROUTE :

Vertrek bij kerk Doomkerke (Ruiselede) door/langs Galatosbossen, De Vorte Bossen, Gemeentebos Parochieveld, Ruiseleeds Veld en Gulke Putten.
Stuk voor stuk pareltjes .

Na het vertrek (met de rug naar de kerk-rechts),het eerste paadje rechts ingaan daarna tot op Krommekeerstraat—veldweg en bospad tot op Kruisbergstraat— terug bospad –Planterijstraat—Maria-Aalterstraat met gelegenheid tot terrasje-Predikherenstraat—Veldkapellestraat--(bospad)--Oude veldstraat--Start

Parochieveldwandelroute
De Parochieveldwandelroute in de bosrijke omgeving van Ruiselede overschrijdt de provinciegrenzen van West- en Oost-Vlaanderen. Je vertrekt in de deelgemeente Doomkerke en wandelt er langs rustige voetwegen naar het natuurreservaat De Vorte Bossen. Via het Parochieveld, een gemeentelijk bosdomein, stap je richting Wingene. Daar volgt een korte verkenning van het oude Sint-Pietersveld. De veldwegen brengen je ten slotte terug naar het vertrekpunt.

Leuk om weten:
Sint-Pietersveld is een driehoekige strook onvruchtbare zandgrond. In de 13e eeuw was de Sint-Pietersabdij in Gent eigenaar van dit woest en moerassig heidegebied.

Carolus Borromeus kerk en kerkhof
De kerk wordt ook "kathedraal te lande" genoemd. Opgetrokken in een Frans-Duitsgerichte neogotiek uit de rijpere periode van de architect Jan-August Clarysse. Gaaf neogotisch totaalconcept, zowel aan buiten- als aan binnenzijde. De plattegrond ontvouwt een driebeukige kerk met basilicale opbouw, vierkante toren ten noorden en sacristie ten zuiden van het koor. Koor met vijfzijdige apsis. In de oksels van zijbeuken en transept aansluitende kapellen. Opgetrokken in lokaal gebakken baksteen, leien bedakingen. Toepassing van witte natuursteen voor de roosvensters, neogotisch maaswerk van de vensters en beeldhouwwerk. Arduin is gebruikt voor de plint, afzaten, dekplaten en deuromlijsting van het portaal.

http://www.doomkerke.be/erfgoed/41/

Kyllburg 2

Start : Aan de kerk
Afstand : 8,5 km
Bewegwijzering : C2
GPS : N50 02.504 E6 35.436

Deelstaat Rijnland-Palts
District Bitburg-Prüm
Verbandsgemeinde: Kyllburg
Coördinaten 50°02'N 06°35'E

DE ROUTE :

Van de kerk gaan we rechtdoor in de Hochstrasse, daarna richting camping,aan de camping de brug over de Kyll oversteken en rechts omhoog klimmen naar hotel Werbusch, zo komen we in de Wilseckerstrasse,deze volgen we tot ja aan de linkerkant via trappen de Wilsecker Linde bereikt,bij deze historische linde naar rechts afslaan,voorbij de schuilhut, en ongeveer 150 meter het pad naar rechts nemen.
Daarna de Taubenberg--Malberg--Kyllburg

Tien kilometer ten noorden van Bitburg, waar het Kylldal tussen Gerolstein en de Moezel op zijn mooist is, ligt de Kyllburger Waldeifel, het kleine Kneipp-kuuroord.

In 1239 liet aartsbisschop van Trier, Theodorich von Wied, een grote burcht bouwen als bescherming tegen de toen machtige heren van Malberg. Van de burcht is alleen nog het tot uitkijktoren verbouwde belfort behouden.

De Stiftskirche is met zijn kruisgang en kapittelhuis een van de kostbaarse gebouwen uit de Gotiek in het Rheinland. Zeer waardevol zijn de drie glasramen uit 1534, waarop verschillende scenes uit het leven van Chritus zijn uitgebeeld.

Zingem

Start :Aan de kerk
Afstand : 9.5 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 54.237 E3 39.257
Kerkplein Zingem

DE ROUTE :

Starten aan de kerk en we gaan richting Peperstraat, daarna--Kerkhofstraat--rondpunt rechts aanhouden op de steenweg—we slaan rechts het paadje in naar de molen en volgen een aantal veldwegeltjes—Dijkstraat--Damstraat--Nederzwalmsesteenweg naast de schelde—Weistraat--Speelstraat--langs een veldweg naar de Nagelstraat—Omgangstraat--Veldstraat--Alfred Amelotstraat—naar de sportvelden—Sportstraat--Kruiskesstraat naar de start

Op de route :

--Zingem en de Sint Bavokerk
--Café “in de klok”
--het kerkhof
--Meuleke 't Dal
--De Schelde
--De Mesureput
--Brug over de Moerbeek
--KSK Zingem

 Sint-Bavokerk Zingem

Meldert

Start :Aan de kerk van Meldert
Afstand : 9 km
Bewegwijzering : wit zeskante bordje met rode driehoek
bewegwijzerd in twee richtingen
GPS :N50 59.896 E5 08.500

DE ROUTE :

We starten vanop de parking aan de kerk in Meldert en steken de grote baan over daarna komen we in de Zelemsebaan; daarna --Holstraat--Bijgaerdstraat--de Venusbergstraat-- Langeheidestraat--bospaadjes tot de oversteek met de Melderdsebaan—Eekhoornstraat--Gyzevonnenstraat--Lievevrouwkesbosstraat--Ottenbergstraat--we steken de Zelemsebaan over en omdat het nogal nat was gingen we links en volgden de oranje markering waardoor we terug op de zelemsebaan kwamen en rechts terug naar de kerk ,de dorst gelest in de Nachtmis,die ook overdag open is

Op de route :

De naam Meldert stamt deels uit het Germaans en deels uit het Latijn. Meldert verwijst naar het woord melde (soort wilde spinazie + achtervoegsel aarde). Zo zou Meldert dus melde-akker kunnen betekenen. Malen klonk in het oud-Germaans als mellen. Erd of ert betekent aarde, plaats of veld. Meldert zou dan betekenen: plaats waar een molen staat. In de gewesttaal noemt men de molenaar de maalder of de mulder. De "u" klinkt op vele plaatsen als een doffe "e". Het volk voegt bij sommige woorden een "d" of "t" voor de welluidendheid. Ook bij het woord mulder (klink als melder) wordt een "t" toegevoegd en muldert betekent dan eenvoudig bij de molenaar of bij den mu(e)ldert. Deze laatste uitleg stemt overeen met de vondsten die men hier is tegengekomen. Men heeft fundamenten gevonden van een zeer oude watermolen op de Zwarte Beek, niet ver van de dorpskom. Zo zou de betekenis van Meldert dus zijn: bij de molenaar, of zoals men hem in de gewesttaal noemt, bij den mu(e)ldert.

Sint-Willibrorduskerk
De Sint-Willibrorduskerk werd gebouwd in 1365, later in de 17e eeuw werd de kerktoren er bij aangebouwd.

Op vrijdag 7 juli 2006 nadat herstellingswerkers het gebouw verlieten stortte de toren van de kerk in. Als bij wonder is hier niemand gewond geraakt.

De Venusberg is een Diestiaanheuvel in de gemeente Lummen, gelegen in de Belgische provincie Limburg.

Deze getuigenheuvel, gelegen te Meldert, bevindt zich op ongeveer 60m boven de zeespiegel en was een zandbank van de Diestiaanzee die zich 7 miljoen jaar geleden terugtrok. De 'berg' dankt zijn naam aan de vele vennen op de heuvel. Al in 1665 werd van Venderberch gesproken. De vele prehistorische vondsten in de omgeving maken duidelijk dat de Venusberg al in de prehistorie een drukbezochte plaats was.

De heuvel wordt gekenmerkt door een uniek landschap met een hoge ecologische waarde. Naast de droge heide treft men ook natte heide aan. De natte biotopen op die hoogte zijn uniek en zijn ontstaan door de ondoordringbare ijzerzandsteen ‘kwelbronnen’ die er ontspringen op de flanken. De top van de Venusberg biedt een weids panorama over de vallei van de Zwarte Beek.

In juni 2008 werd op en rond de Venusberg een nieuw wandelgebied geopend.



Het wandelgebied van de Venusberg

Tremelo

Start :Aan het rond punt aan de kerk van Tremelo
Afstand :11 km
Bewegwijzering :
GPS : N50 59.466 E4 42.219

DE ROUTE :

Een wandeling door het mooie Tremelo met veel groen en prachtige villa's

Vanaf de parking ga je rechts naast de parking de Hilstraat in,op de eerste T ga je rechts het paadje in en zo kom je in de Basdongenstraat,daarna :
--Rwandadreef--Ruandadreef--door het bos tot in de Mmami Mutaradreef--Bollostraat--kruisheide--Nieuwstraat--Leeuwerikweg--Vijstraaten--Heidebergstraat--Leemkuilenstraat--Barbarastraat--Pater Damiaanstraat—Aan het water links de Beverlaak in-- Pater Damiaanstraat—Boterstraat--Basdongenstraat--Helskensstraat--Door het bos en paadjes tot op de Werchtersebaan—Bruggenlandenstraat--Veldonkstraat –terug naar start

Op de route :

--Standbeeld van “De Messentrekker”
--Voetbalveld
--Kruis
--Ninde
--Muzeum van Pater Damiaan
--Rusthuis
--Dijle
--Boomkwekerij
--Tremelo

Tremelo
maakt deel uit van het Hageland, een gebied dat zich uitstrekt tussen de universiteitsstad Leuven, de Demerstad Aarschot, de Oranjestad Diest en de suikerstad Tienen. Onder toerisme vind je een overzicht van ons recreatief aanbod.
Tremelo is bovendien het geboortedorp van onze Grootste Belg en heilige Pater Damiaan.

Pater Damiaan
In Ninde en Tremelo zijn heel wat kunstwerken rond Damiaan te vinden. We zetten ze even op een rijtje:
Damiaanmuseum
Het geboortehuis van Pater Damiaan in Ninde waarin het museum gevestigd is, is de belangrijkste en grootste bezienswaardigheid.
borstbeeld aan Damiaanmuseum
Aan het geboortehuis vindt u een bronzen kop van Damiaan. Het werk is van André Verbruggen, familielid van Damiaan. Het werd onthuld op 4 oktober 2009 tijdens de viering naar aanleiding van de heiligverklaring van Pater Damiaan.
beeld in kerk Ninde
In de kerk in Ninde bevindt zich op het hoogkoor het 2 meter grote beeld van Aloïs De Beule.
Het Damiaanbeeld stond indertijd in het ‘Paviljoen van het Kerkelijk Leven' op de wereldtentoonstelling van Brussel in 1935. Het werd later aangekocht door de paters Picpussen en kreeg een ereplaats in het toenmalige klooster. In 1988 schonk de geriatrie het aan de parochie van de Zalige Damiaan De Veuster.
schilderij in kerk Ninde
In de kerk in Ninde hangt ook een groot schilderij van Rafaël Gorssen, die Damiaan als de barmhartige verzinnebeeldt.
glasraam in kerk Ninde
In de kerk van de Zalige Pater Damiaan in Ninde kan u ook een glasraam bewonderen van de hand van Daniël en
Daan Theys, glazeniers uit Holsbeek. Het glasraam werd ingehuldigd op 3 januari 2010 (Damiaans geboortedag).
beeld in kerk Tremelo
In de doopkapel van de kerk in Tremelo-centrum waar Damiaan op 3 januari 1840 werd gedoopt, staat sinds 1994 een houten beeld van hem. Voor de realisatie van het werk deed men beroep op kunstenaar Leo Cambré uit Herentals.Het beeld is vervaardigd uit eikenhout uit de streek. Cambré inspireerde zich op het wandtapijt dat zich in het Damiaanmuseum bevindt en de levensloop van Damiaan weergeeft. We zien in de doopkapel een forse Damiaan met Hawaiiaans kindje op de arm. Een haarbles valt over zijn voorhoofd. Toch is de aantasting door lepra reeds licht zichtbaar. Damiaan is een stukje van zijn oor kwijt!
schilderij in kerk Tremelo
In diezelfde doopkapel van de kerk in Tremelo hangt een schilderij van de jonge Damiaan, gemaakt door de Gentse schilder Rudall.
glasraam in kerk Tremelo
In de kerk van Tremelo zijn twee glasramen gewijd aan Pater Damiaan.
Het eerste glasraam in de linkerbeuk toont ons Damiaan bij zijn wijding door Mgr. Maigret op pinksterzondag 1864 in de kathedraal van Honolulu. Het draagt als opschrift: ‘Pater Damiaan ontvangt het missiekruis.' Damiaan draagt het zwarte kleed van zijn orde. In zijn rechterhand houdt hij een wimpel waarop Molokaii staat geschreven. Het raam werd geschonken door Mevrouw Uytterhoeven.

Het glasraam in de rechterbeuk werd door de parochie zelf aangekocht. We zien een slanke jonge priester, in de fleur van zijn leven. De jonge Damiaan is gekleed in een zwarte soutane met wit schoudermanteltje. Hij legt zijn linkerhand beschermend om de schouder van een melaatse, die naar het kruis in Damiaans rechterhand kijkt.
beeld op gemeenteplein Tremelo
Tussen de kerk van Tremelo en het gemeentehuis staat sinds 1963 een standbeeld van Damiaan. Het is in brons gegoten, naar een origineel van Jan Boedts. De kunstenaar liet zich inspireren door het werk van Constant Meunier, dat zich naast de St.-Jacobskerk in Leuven bevindt. De onthulling van het standbeeld gebeurde door Mevrouw Stephanie Eraly-De Veuster, achternicht van Pater Damiaan, in november 1963.

Damiaan wordt voorgesteld met aan zijn voeten twee melaatse kinderen. De missionaris is een jonge man met een hoofd dat wat buiten verhouding is tot de kleine gestalte. Er is in het geheel geen overeenkomst te vinden met fotomateriaal dat van Damiaan bekend is. De beide lepralijders ogen erg westers. Ze zijn in lompen gehuld. Hun ganse houding is bewogen en krampachtig. Eén van de kinderen is zelfs stervende.
beeld in gemeentehuis Tremelo
In de inkomhal van het gemeentehuis staat een buste van Damiaan, vervaardigd door Tremelonaar Flor Hermans




De Messentrekker



Tremelo en Pater Damiaan

Halen
Spoorwegpad

Start : Aan de sporthal van Halen
Afstand : 7,5 km
Bewegwijzering : Geel
GPS : N50 56.729 E5 06.787

DE ROUTE :

Deze wandeling gaat voor een groot deel over de oude spoorwegbedding,omgebouwd in 1994 en omgedoopt in “De Ijzerenweg”

Met de rug naar de ingang gaan we links de Sportlaan uit naar de Sint-Barbaraplein
daarna nemen we over een aantal kilometers de oude spoorwegbedding tot we naar links de Bosstraat ingaan,daarna--
--Bosstraat--Corneliusstraat--Ertsenrijkstraat--Holakenstraat-- Ertsenrijkstraat--Firmin Jacobslaan--Raubrandplein--Sporthal

Halen
is een stad in de provincie Limburg in België. De stad telt ruim 9000 inwoners en behoort tot het gerechtelijk kanton Hasselt 2 en het kieskanton Herk-de-Stad.
De Sint-Petruskerk van HalenTijdens de Eerste Wereldoorlog vond hier in 1914 de Slag der Zilveren Helmen plaats waarbij de Belgen een overwinning boekten op de Duitse cavalerie. In de gemeente vind je een museum dat herinnert aan die slag.

De Gete en de Velp stromen door de gemeente. De graanwatermolen Rotemse molen op de Velp werd in 1646 gebouwd in opdracht van de cisterciënzerinnen van de abdij van Rotem, een gehucht van Halen. Deze molen is samen met een poortgebouw uit 1669 en een hoeve alles wat er nog rest van de abdij.

Halen behoort tot het Hageland en maakte tot voor de Franse bezetting deel uit van het Hertogdom Brabant. Net zoals Zoutleeuw was Halen een middeleeuwse vestingstad die de verdedigingslinie vormde tegen aanvallen van het Graafschap Loon en het Prinsbisdom Luik. In Halen vloeien de Gete, Velp en Herk in de Demer. Tijdens de Middeleeuwen was Halen een overslagplaats waar de lading van de grotere binnenvaartschepen overgeladen werd op kleinere binnenvaartschepen die als bestemming Zoutleeuw, Tienen of Sint-Truiden hadden.

Te Halen was de lakenhandel de grootste economische activiteit. Op de locatie van het huidige gemeentehuis stond in de Middeleeuwen de Lakenhal.

De verdediging van Halen bestond uit een slotgracht met een ringmuur gebouwd uit ijzerzandsteen.

De kerk van Halen dateert uit de 11e eeuw. Het bovenste gedeelte van de toren werd na de Eerste Wereldoorlog bijgebouwd.

De Ijzerenweg
Op 21 september 1837 werd de nieuwe spoorlijn Leuven-Tienen ingereden. Op 2 april 1838 nam men de lijn Tienen-Waremme in gebruik . In de loop van de 19de eeuw werden ook de lijnen Tienen-Hoegaarden-Geldenaken-Namen en Tienen-Diest-Mol tot stand gebracht. Voor de opkomende Tiense industrie had het spoorverkeer een aantal belangrijke voordelen. De reisduur werd immers aanzienlijk ingekort, de transportonkosten werden gedrukt en voor de eerste maal in de geschiedenis kon men op een vrij gemakkelijke manier grote hoeveelheden goederen vervoeren.


De Ijzerenweg