Scheiden           (3)

Warme zon in hoge bergen,

Kleurenpracht in’t blauwe meer...!

Kan je hart dan nog iets vergen?

Vraagt je mond dan nog naar meer?

Bij die blauwe diepe rust

In’t serene om je heen...

Aan die dromerige kust

Op die steeds omspoelde steen

Gaat je hart toch weer verzuchten,

Drijft je geest in mijmering

Naar die eigen grijzer luchten...

... om een ver’ herinnering

die je nu niet meer kunt derven:

Scheiden immers is wat sterven!

                       Maurits Decuypere