Ergens    1940 Mobilisatie (Kraainem)    (4)

Ergens te velde in wijd witte velden,

Droevig alleen met die eindloze sneeuw.

Een hongrige mus... een drijvende meeuw

Vragen wat voedsel uit helpende handen.

Hier in mijn kamer, die vier grauwe wanden,

Enkele banken, een beeld van een leeuw...

Schim van een klas! ’t Lijkt me een eeuw...

‘k voel nog heel vaag die  eer-zwakke banden.

Een klas zonder ziel... ’t is de dood van ’t verleden.

Geen lach van een kind, maar een stille traan!

Een soldaat met zijn leed, zijn hoop en gebeden

Kan je alleen door het sneeuwland zien gaan.

De dagen gaan heen... en ik telde...

Het duurt toch zo lang nog, alleen...hier te velde.

                                   Maurits Decuypere