De zon stond al wat hoger en een heerlijke landschap spreidde zich voor ons uit! Na wat stevige beklimmingen (pff) en verfrissende afdalingen (whoepie) spotten we de koffiestruikjes! Een picknick in de vrije natuur zou ons goed doen! Rustig ons boterhammetjes smerend, werden we de attractie van de dag! Na de tweede boterham werden we ondertussen aangestaard door zo'n dertig gezichten. Als goede christen deelden we ons brood, of toch onze ietwat verkruimelde koekjes!  

Op de terugtocht trakteerden we onszelf op een terrasje. We maakten snel kennis met de plaatselijke elite: de pastoor, de bankdirecteur, de businessman en de professor (en nog wat vrienden) waren na de mis op café getrokken. We werden uitgenodigd voor een geitenbrochetje en een glaasje primus, daar konden we geen neen tegen zeggen! 

Na een heerlijke dag, kunnen we uitrusten op ons terras en uitkijken naar volgende week: Elodie en Marlies beginnen in Kabutare, er zijn twee verjaardagen in het verschiet en onze kleren in afrikaans motiefje (die we gisteren op de markt bestelden) zouden klaar moeten zijn! 

Wordt vervolgd! 

Vanavond helemaal "alleen" thuis, want Elo en Marlies doen allebei hun eerste wacht... Alleen is echter nooit alleen, want Nyamasa (onze tuinman, nachtwaker, vuur-aansteker en household-lady in one) is altijd present en onze buurman Marcel en RVCP-vriend Fabian springen hier te pas en te onpas binnnen. Elo vangt de kindjes op en ontfermt zich over de mama's, Marlies mag de kleintjes dan (al dan niet in hun couveuzeke, 3e lijns you know) hun eerste dagen helpen doorspartelen... Maar de verhalen daarover zal ik ze zelf laten vertellen :)

Ik wou eerder iets schrijven over Nyungwe National Forest (aka ons tripje van zondag): wat een pracht van een natuur! Eigenlijk was het gewoon een perfecte dag! Vroeg opgestaan en busje richting Cyangugo genomen. Openbaar vervoer staat hier echt gelijk met een dolle rit door een -bijna- ontroerend mooi landschap. Camions voorbijsteken in bochten op hellingen, al claxonerend aan 100km/u door een dorp razen, snel nog een put ontwijken door eventjes uit te wijken, ... Alles om op uur te rijden (de nmbs kan er nog wat van leren.. alhoewel, het verbruik van touristil zou nogal de hoogte in gaan). En het landschap... Les milles colines, maar dan écht, bevolkt door kleurrijke stipjes die als ijverige mieren overal in de weer lijken te zijn..

Dankzij veel handgebaren (kinyarwanda is echt onmogelijk!) en een paar meertalige reisgenoten goed afgezet in Uwinka. Vandaar vertrokken we met onze gids voor een hike door het tropisch regenwoud. De gids was een super aangename man, die ons wat bijleerde over de plaatselijke fauna& flora. Ook dankzij hem liepen we niet straal voorbij aan een groep "singe argenté" (ze weten zich goed te verstoppen). Tegen de middag brak de zon door en begonnen onze buikjes te verlangen naar onze pick-nick (brood, kaas, avocado, gekookt eitje, banaan én zon, wat heeft een mens meer nodig om gelukkig te zijn?). De namiddag was meer van hetzelfde (datgene waar je maar niet op uitgekeken geraakt, we gaan terug!).

Voor toekomstige Rwanda-reizigers (he oudjes): dit park is een must! De canopy in de groene trail, is niet de extra kost waard, wij vonden de gele super! Bij zonsondergang namen we de bus terug, werden we onderweg nog eventjes gecontroleerd of er geen smokkelwaar verstopt lag (en jawel, een iemand is achter gebleven) en zo kwam een mooie dag tot zijn einde (mijmerde ze :p)

Slaapwel!