Van perth tot aan adelaide. Elke stap en dus elke stad had iets unieks, maar toch kan ik zeggen dat ze hetzelfde zijn. Ze hebben namelijk allemaal een shoppingcenter (whoehoe), blauw heldere zee en wit zand, kortom magische stranden. Over de inwoners ben ik nog steeds positiefs, want ze zijn zooooo vriendelijk. Belgie kan er wat van leren. maar soit de steden en hun "iets" dat hen uniek maakt. - Fremantle: kortgenaamd freo. Hier genoten we van tal van Italiaanse boetieken en een heerlijke lunch in het park en als dessert een origineel ijsje aan de haven. We bleven hier niet overnachten want het deed ons teveel aan Perth denken en daar hadden we even genoeg van. Ik bedank deze stad voor de leuke winkels en oordopjes, Sairah snurkt namelijk... hard. haha - Rockingham: In Rockingham probeerden we het gratis caravansysteem, maar jammergenoeg werkte het deze keer niet. We staan nu wel bekend als de 2 meiden met hun thee en soep. Kindoff famous, right? We genoten ook van het penguin island, een dagexcursie dat we deden. Dus bedankt schattige penguins, lelijke zeeleuwen en de verschillende overnachtingen aan het strand. - Bunburry: Bunburry bleef bij mij het meeste bij, want hier zagen we zoveeel verschillende dingen. Een auto bestippeld met de aboriginalkunst in het museum, sprint carracing en een ongeval ermee aan 300km per uur., we genoten ook van multicultural night wat ons meer leerde over de verschillende muziekstijlen gecombineerd met overheerlijk multicultiralfood. Ik ontmoette er ook mijn eerste kangoeroe en deed er zelfs een handshake mee. We bezochtten de plaatselijke cinema en pikten valentines day mee. Een luilekkerdagje op basaltrock stond ook op het programma en natuurlijk elke avond en ochtend dat we konden genieten van de zonsopgang en ondergang want we hadden eersteklasse plaatsen op de strandparking. In een auto kamperen heeft zo zijn voordelen. Thank you, Bunburry! - Busselton: Staat in mijn geheugen gegrift als cartrouble en public holiday. 2 dingen die niet samen gaan!!! Maar positief als we zijn overleefden we deze situatie en ik bedank Gavin, Storm, Franci Evy en de andere pubgangers om onze zorgen even te vergeten: ) - Cape naturaliste: gGwoonweg magische uitzichten. Ik kan het nog steeds niet geloven als ik de fotos opnieuw bekijk. - Margaret River: Denk aan 1000000 vineyards en dus heel veel gratis wijnproeven. Iets wat we veelvuldig deden, gecombineerd met enkele grotten dat we bezochtten was dit een ideale combinatie van iets anders dan strand, zee en zon. Toeval bracht ons hier terug bij Franci en Evy. De twee Duitse meisjes die we ontmoetten in busselton en cape naturaliste. Faith? - Pemberton: Hier heb ik 1 iets bij te zeggen. 60 meter lange boom die we beklommen. Zomaar, zonder veiligheid, want dat is blijkbaar allemaal niet nodig in OZ. Wel ik kan een ding zeggen, het heeft je een kick dat ik nog nooit meemaakte. Whoehoe. Nadien stond ik wel te trillen op mijn benen. - Walpole: Hier deden we een walktrail tussen de hoge bomen. Het stelde niets voor achter onze beklimming. hihi, maar wel leuke fotos aan overgehouden. - Parry Beach: Ons eerste kampuvuur en theebzoek bij de buren. we kregen heel wat informatie van hen die ons kan helpen bij de outback. het was een rustig weekend, en zo overleefden we het weekend. (weekends sucken hier overdag, want niets is open). Op weg naar albany bezochtten we toffeefactory en chocolate factory. Jammie! ik herzie mijn mening over chocolaaaa - Albany: Dit was een beetje een teleurstelling. Gelukkig konden we de situatie wat redden door 10 km terug te keren en er de windmolens te bezoeken, dit zorgden voor een aangename wending die dag. Want we leerden er bikers kennen en kregen een gratis ritje. Het is geweldig om aan een hoger snelheid door de heuvels te vlammen met de zon op je rug en de kustlijn om te bewonderen. Een ander aangenaam feit was de vodkafactory, jaja ment to beeee. haha. - Hopetown: Werkelijk de moooooiste zondsondergang totnu toe. Het was onbeschrijfelijk en ik heb er geen woorden voor. Gelukkig voor jullie heb ik er wel fotos en filmpjes van. - Esperance: CAPE LA GRANDE ( google aub) en je weet direct wat ik bedoel. Zee blauwer dan blauw, zand witter dan wit en het kraakte net als vers sneeuw onder je voeten. Kortom stranden, die je enkel in films met onbewoonde eilanden ziet. We zagen er een huwelijk en we beklommen de frenchhead ( achteraf gezien toch wat heel veel spierpijn, hehe) waar we opnieuw onze grenzen verlegden, want ohja keer op keer vinden de ozzies het niet nodig om veiligheidsmaatregelen te stellen ( behalve: do not do it on flipflops). Maar opnieuw was het zo een adrenaline kick. WANT MORE OF THAT.
en dan de rit van esperance tot adelaide. Deze rit duurde 3 dagen en we reden maar liefst plusminus 2200 km. De weg staat bekend als de nollarborroad en het komt er op neer dat je ongeveer 20 autos per dag ziet en een vijfvoud aan dode kangoeroes ( and god, they smell like shit) de weg zelf heeft geen flauwe bocht, geen flauwe flauwe bocht laat staan dus een gewone bocht. het was gewoon rechtdoor en rechtdoor. Day in day out. Elke dag zochten ze een plaatsje langs de weg en genoten we van magische zondsondergangen en de belichtte ( denk aan de cococolareclametruks) road trains. ik denk dat ik op deze dagen op belgische tijd leefde, zo voelde het althans. want het was zeeeer vroeg opstaan en vroeg in bed. want er was niets op deze route, behalve darkness. we passeerden ook de staatsgrens ( west australie is officieel gedaan) en ik ben nu in zuidAustarlie. het grappige is dat je geen fruit of groenten mag meehebben omdat dat vliegen aantrekt. wel ik weet niet als de ozzies het weten, maar vliegen kunnen vliegen en ze kunnen dus makkelijke de grens oversteken. domasses, hahaha. nuja wij verloren dus wel onze groentjes. but no harm done. ik ben nu in adelaide en mijn volgende blog zal waarschijnlijk in Darwin zijn, nadat ik de outback overstak. Wish me luuuck.
ps: sorry dat ik zo weinig van me liet horen afgelopen weken, maar internet access is niet altijd mogelijk en mijn gsm laat smsn naar belgie niet toe. ik denk wel veel aan jullie en ik probeer zoveel mogelijk contact te hebben. Persoonlijke mailtjes worden dus even uitgesteld. Sorry piepzz.
