|
There is no combination of words I could put on the back of a postcard.. want het is hier onbeschrijfelijk.
De Westkust zit er al op en ik zag dingen waar ik enkel kon van dromen. Van zonsopgangen tot zonsondergang, van emoes tot dode kangoeroes, van prachtige kustlijn tot highways. Telkens opnieuw gaat mijn mond open van verbazing! Mijn trip naar het Westen had een klein beetje uitstel, omdat we een groot afscheid deden voor Luka ( hij vertrok namelijk terug richting Italy) en dat ging opnieuw gepaard met uitgaan, weinig slaap. Mijn eerste stop was Lancelin, waarom wist ik niet op voorhand, want het was een tip dat ik had gekregen van Barry. Eenmaal aangekomen wsit ik direct waarom, het was werkelijk adembenemend! blauwe zee, witte stranden, bergen van wit zand ( the white dunes) BBQ overal, surferboys (wink wink, hihi). Ik vergat onmiddellijk al mijn zorgen ( op dat moment was het de boete die ik onderweg had gekregen van de stomme politie, omdat ik een volle witte lijn overstak... blablabla muggeziften noem ik dat). Ik overnachtte in caravanpark, gratis. ( er moest maar iemand aan de receptie staan: )) en ontmoette er een leuk australisch koppel. De volgende dag ging ik naar het nationaal park " the pinnacles" ( ik noem het eerder het Penispark, fotos zullen wel verklaren waarom) dichtbij Cervantes. En daar slaag ik er in om mijn uitlaatpomp kapot te maken zodat hij over de grond sleepte. Woepsieee. Nuja, kheb da heel creatief opgelost en kheb er geen last meer van. De Pinnacles was echt mooi. Normaal gezien was het de bedoeling dat je een autorit door het park deed, maar khad da blijkbaar niet door (of ja te laat door!) want ik deed heel de route te voet. Once, but never again. Haha, je kan het een beetje vergelijken met de woestijn! Ik zag er zel leuke diertjes en mijn kennis over vegetatie is nu ook weer wat rijker. Ik zette mijn route verder naar Jurien Bay, waar ik tot de ontdekking kwam dat het ... gigantisch saai is daar. Ok het was wel zondag en alles was dicht, maar het stadje zelf gewoon saai. Overnachten en doorgaan dus. Geraldton om te tanken en doorrijden tot Monkey Mia. En daar kwam ik, zonder overdrijven over zeveren, 100% in de hemel terecht. Ik overnachtte gratis op een luxeresort, omringd met palmbomen, genoot er van een luxedouche ( ok op dat moment was elke douche een luxe: )), ik at er een heerlijke maaltijd met zicht op zee en de ondergaande zon en smorgens kon ik dolfijnen voederen en met ze zwemmen. Geen alledaagse dingen dus! Er liepen ook emoes rond, gewoon zomaar.. Ze sliepen zels op 2 meter van mijn auto. Wat wel schrikken is als je je ogen opendoet. Op weg naar Denham ( een stadje ongeveer 26km verder) kon ik enkel maar glimlachen door al het moois dat ik tot nu toe beleefd heb, en ik kan het iedereen enkel maar aanraden. Doe wat je wil, wanneer je wil. Zet het niet op de lange baan, want je leeft maar 1 keer. Dus doe het goed en maak al je dromen waar!
In Denham genoot ik van een prachtige kustwandeling en stippelde ik mijn route verder uit. Kalbarri en Geraldton stonden nog op het programma. In Kalbarri, ontmoette ik er Mr. Pervy ( de enigste mannelijke Pelikaan die 5 vrouwtjes bezat en duuiZend kindpelikaantjes. Ik kreeg de eer om hem te voederen, dus ik mag trots zeggen dat ik op zoveel manieren mijn grenzen aan het verleggen ben. Ik durf mijn hand in de mond van een Pelikaan steken, ik sliep op 2 meter van een emoe, ik zwom met dolfijnen.. het lijkt ernaar dat ik tegen het einde van mijn reis een dierenliefhebber zal zijn. Maar ook op andere vlakken ben ik mijn grenzen aan het verleggen.. Op gebied van eten ben ik nu een trouwe voorstander van Hommus ( vraag me niet wat het is, want na 2 weken weet ik het nog steeds niet.. but It tatste fucking nice) en ik ben ook fan van tomaten op italiaanse wijze. Samen met de Zuchini and eggplants eet ik ze puur. Ook op sociaal vlak doe ik het goed en ik kreeg heel wat complimenten dat mijn Engels zeer goed is. De Laaste stop was in Geraldton, waar ik een stranddagje deed omdat het echt veeels te warm was. Nu ging ik enkel nog maar een lange lange vermoeiende rit tegemoet, namelijk eentje terug naar Perth. Maar door mijn slecht navigatiesysteem reed ik een beetje verkeerd, oh geen nood, want het bracht me tot een dorpje, st Georges waar ze een prachtig paars meer hebben, ik zocht even op internet hoe het kwam dat het paars was ( ik dacht aan de lavendelbomen) maar blijkbaar is het omdat het een soort bacterie bevat en als het water warmer wordt dan de zeetemperatuur, kleurt het roze/paars. Echt heel magisch om te zien.
En nu ben ik terug in Perth en blijkbaar is het Perthse festival nog steeds aan de gang. Dus met een ijsje in de hand genoot ik samen met de italianen van wat australische shingelshangel. Zaterdag vertrek ik richting het zuiden, samen met Sairah. Tot Gauw
XOXO
Yoti
Wist je dat..
- het tegenovergestelde van "Down under" "Overseas" is
- ik emoes, dolfijnen, schildpadden, pelikanen, vogels en vieze reptielen zag, maar dat kangoeroes blijkbaar in de verste verte niet te bespeuren zijn.
- de hamburgers hier afschuwelijk zijn
- het hier minimum 35 graden is^^
- ik officieel van Surfers houd: )
- de winkels hier echt sucken
ps: Voor diegene die ongerust zijn. Er zijn inderdaad veel overstromingen, maar enkel maar in het Noorden waar het regenseizoen nu heerst. Ik liet me vertellen dat er verschillende cyclonen passeren, maar ik weet ook dat het een ver van mijn bed show is, waaant I'm hidding down south en het enige water dat mijn lichaam daar zal reiken zal hetgeen van de koude douches of de zwoele zee zijn. so no worries, I'm doing real fine.
18-02-2010 om 05:34 geschreven door Yoti 
|
). Het voelt wel even spannend aan, maar ook wat pijnlijk, want dit is de eerste keer dat ik zo'n groot bedrag in 10 seconden spendeerde! Maar soit, nu kan het plannen pas écht beginnen. 
