Het is zo gek nog niet of het gebeurd. Grappige of ernstige kritiek al dan niet op de actualiteit. Soms kolder, soms gevoelig.
Ga ook naar
http://michaelpfjanssens.deviantart.com
Daar vind je kunst van mij
28-06-2014
Travestie
In mijn tienerjaren terroriseerde ik ma haar kledij en makeup set. Ik kocht drie pruiken, lipstick en een lederen minirok, en maakte foto's en filmpjes van mezelf. Het was een fase waar ik door moest. Ik kan begrijpen dat er heel wat verwarde tieners met diezelfde nood om zich als vrouw voor te doen rondlopen. Ik stopte zakdoeken in mijn bh en had een b-cup. Het gevoel van nylons rond mijn benen wond me op. Het is onbegrijpelijk. Ik ben bi, dat kan ik nu wel met een gerust hart zeggen, en nogal onderdanig. Uren dweilde ik sites af om lotgenoten te vinden. Ik ontdekte dat velen van hen er beter uitzagen als ik en een uitgebreidere garderobe hadden. Uiteindelijk verrichte ik de langdradige taak van mezelf overal te scheren Het had kunnen doorgaan, waren we niet gearresteerd op het station om half 5 's morgens omdat mijn zogenaamde vriend dringend moest plassen. We zaten onder de xtc en in onze koffer lag een speelgoedwapen en masker. Leg dat maar uit aan de flikken die voor iets totaal anders waren uitgerukt. Resultaat: al onze escapades, druggebruik en drugsgebruikers en dealers hingen er aan. Alles was gefilmd. In ieder geval, er ging een huiszoeking door. Pa was verrast twee vreemden aan zijn bed te zien staan vlak voor hij moest vertrekken voor zijn werk. Ze namen mijn sextape mee. De schaamte toen ik terug moest komen naar het politiebureau was overweldigend.
'Die onnozelheid interesseert ons niet.', stelde de rechercheur me gerust
Ik gaf commentaar bij alle beelden op de videocamera. En wandelde als een vrij man buiten, in meer dan één opzicht. Ik heb me nooit meer verkleed. Soms is de drang er nog, maar mijn lichaam is niet vrouwelijk. Ik hou het bij kijken naar andere mensen die een meer geslaagde impressie van een vrouw konden geven.
Ik ben geen alcoholicus. Ik geniet van een fris pintje. Het geeft me een drive om te schrijven. Vroeger was dat wel even anders, toen zoop ik me klem. Er was dat episch nieuwjaarsfeestje. Psychopate Maxine was daar, mijn nicht, helaas. Ik dronk twee flessen rode wijn en een litertje sangria uit. Toch kon ik nog opdienen. De twist met nonkel Walter die volgens meme enkel verstand heeft van fietsen over het woord autrocious mondde uit in een storm naar de zolder. Ik vond het woord in mijn Oxford Advanced Dictionary die ik eens gejat had op school toen ik de boeken terug mocht dragen naar de kast. Ik maakte met mijn Magnum mes een jaap in mijn been. Die begon te sijpelen tijdens de quiz. Spoed, veel tralala en gelukkig een lieve pa die me terug mee naar huis nam. Tante Inge was furieus:'waarom brengt ge die mee terug naar huis!'
Sindsdien vieren we het onder ons. Het is zo al moeilijk genoeg. Ik haat feestdagen. Ik heb er twee in de psychiatrische instelling doorgebracht. Je kon het vuurwerk goed zien vanop het vierde. Ik stond stijf van de Tranxene, een kalmeermiddel en kreeg de slappe lach toen een oude man vertelde dat hij vroeger bij het 1ste regiment van de cyclisten was, maar dat hij geen velo had. Toen lag ik plat en het werkte aanstekelijk. 32 van de 54 spellletjes uno won ik. Om half 7 kroop ik in mijn bed. Dat was in de goeie dagen dat het rokerskot nog een ganse nacht open was.
Alcohol is niet onschuldig. Het heeft me mezelf doen verminken, mijn pa bijna een oog laten uitduwen en nog meer van dat fraais. Je moet er verantwoordelijk mee omspringen. Kun je dat niet, blijf er dan af. Een gouden raad.
Ik deed alles voor Annelies. Ik was zorgzaam in onze relatie, onze seks was teder. Ik kocht haar juwelen, kleren, gaf haar 2 camera's omdat 1 ervan haar vader had aangeslagen, een videocamera, een samsung galaxy s4 en een laptop. Niets mocht baten.
Ze kreeg pseudoeleptische aanvallen. Daarachter verschuilde ze zich. Ik lag op haar flat te dutten. Plots stonden ze daar allemaal. Zij, haar vriendin en haar moeder. Ik mocht ophoepelen.
'Hebben we nog een relatie?'
'Nee.'antwoordde ze ijskoud
Maar ik was vergeveningdgezind. Tot nu. Nu is de maat vol. Ze is lesbisch geworden, heeft een vette vriendin en vindt dat ze beter kust en zachter zoent dan mannen. Ook zingen ze van 5 uur 's avonds tot 4 uur 's nachts op de Wii. En vandaag gingen ze uit. Zij, Katrien (dikke lesbovriendin) en haar zus. Ik mocht niet mee. Ik paste niet in de klik. Het was lady's night.
'Maar ik zie op tegen de drukte.'was het lauwe excuus
3 whiskey cola's en ze denkt godverdomme dat gans de dansvloer van haar is.
Ik reageerde zoals gewoonlijk op de situatie. Een paar sneden in mijn ledematen, alle contacten met Annelies verbreken zodat ze enkel nog via email bereikbaar is. Ze kreeg een gepeperde. Maar zij kan mij niets meer zenden. En dan deed ik iets minder gewoons. Ik dronk een flesje verfvertrager uit. Pa wou persé met mij naar Spoed.
Ik lag daar in een nachtkleed.
'Mijn voeten stinken toch niet te erg?' vroeg ik ongerust
'Nee, hoor.' lachte de verpleegster
Toen ik besefte dat ik daar de nacht zou moeten doorbrengen sloegen de stoppen door. Ik heb twee persoonlijkheden. Jeckyll en Hyde. Een zachtaardige lieve man en een haatdragend beest. De laatste was aan zet. Ik kleedde me aan op w.c., trok de baxter eruit, stelpte het bloeden en stak het bebloede nachtkleed met baxter in de zak van mijn kledij. Ze hadden al 3 ampullen bloed gepakt, mijn longen gefotografeerd, mijn hartslag gemeten, mijn longen beluisterd. En waren bezorgd. Ik niet, dat is natuurlijk. Ik heb vernauwde luchtwegen en een hoge hartslag onder stress.
1ste ontsnappingspoging: ik mocht gaan na nog maar eens een "snelle" bloedtest.
2de ontsnappingspoging: ik werd door een vrouwelijke brilsmurf afgeblaft dat ik moest blijven
3de ontsnappingspoging: ik rookte een sigaret op w.c. en dat kreng van een bezoekster moest dat meteen aan de verpleging melden, dat had ik al moeten weten, ze zat al een half uur die arme vader het bloed van onder zijn nagels te halen
'De sprinklers en het rookalarm kunnen afgaan en er zijn hier patiënten die ECHT ziek zijn die niet in sigarettenrook willen liggen.'
Ik trok het gordijn naast mij open en stapte met volle kracht in het kniegewricht van de verraadster en verliet met gebalde vuisten en een psychopatische blik de Spoed.Op de parking vond ik een fiets zonder slot. Een mooie mountainbike. De mijne zijn wielen waren gepikt, ik dacht er even over na en besloot dat volgens het karma mijn recht is deze hier te stelen. Ik wou zo snel mogelijk thuis geraken. Ik parkeerde de fiets in de garage, haalde binnen mijn fietsslot en legde hem vast. Dat gaf me een voldaan gevoel. Eindelijk ben ik eens voor mijn eigen opgekomen. Tot ik weer normaal werd. Dan had ik spijt. Dat is een rotgevoel.
Thuis kreeg ik een uitbrander van pa. Ma kwam thuis met spuitwater. Alles werd vergeven en vergeten. 's Avonds belde de dokter met de bloeduitslagen. Ik verontschuldigde me voor mijn gedrag. Jeckyll mag altijd Hyde's rommel opkuisen.
De bende van Nijvel besloot zijn reünie te vieren in het lokale winkelfiliaal die ik regelmatig frequenteerde. Zoals vandaag.
'Iedereen op de vloer.', brulde een gemaskerde man 'en smoel toe of je gaat eraan.'
Hij zette zijn woorden kracht bij door een rek met bijpassende rekkenvuller aan flarden te schieten met zijn automatisch machinegeweer.
Ik besloot zonder af te rekenen stilletjes met mijn spuitwater naar buiten te sluipen. De kassierster was trouwens ook al murw geklopt. Ze hadden me niet in de mot. Buiten kwam ik tot de vaststelling dat mijn banden van mijn fiets waren gestolen. Ik zag een zwarte bestelwagen met draaiende motor staan, dat moesten de misdadigers hun vluchtauto zijn. Ik besloot het erop te wagen.
'Weg, rijden man, het was een val, we moeten hier weg!'
'En wie ben jij dan wel godverdomme?'
'Ge kent mij toch, ik heb enkel mijn masker niet op.'
'Ah, Jean, ja nu zie herken ik u, we zijn weg.', antwoordde de idioot
Met scheurende banden vertrokken we. 'Waar naartoe?'
'Zet mij maar af aan het station en hou je dan wat gedeisd o.k.? We moeten wachten tot de flikken het spoor bijster zijn. Hoe is het trouwens nog met je postzegelcollectie.?'
Ik had de gave om direct een filatelist tussen de mensen te ontdekken'
Jean's borst zwol van trots. 'Ik heb een onafgestempelde postzegel van Leopold I kunnen bemachtigen. Helaas was er al een tandje af.'
'Ik leef met je mee, dat drukt de prijzen natuurlijk.'
'Ja, zuchtte Jean, maar wat doe je eraan.'
Die Jean leek me nog een toffe peer. We deden de geheime filatelisten handdruk toch maar niet want we moesten dringend weg en de handdruk nam een half uur in beslag. Daarom dat filatelistenverenigingen hun vergaderingen steeds uitliepen, maar ook mede om dat ze hun straal gingen bezuipen in het dichts bijzijnde café na dat alle nieuwtjes waren verspreid. Filatelie is een passie. Je weekt met heet water de aangekoekte kwijl met lijm vermengde smurrie los van de postzegel die je liefdevol op een papiertje te drogen legde. Later stak je hem voorzichtig met pincet tussen het gleufje van je album. Je kon het een beetje vergelijken met cocaïne maken. Ook al een ambacht die niet naar waarde werd geschat. Een beetje met spijt nam ik afscheid van hem aan het station. Misschien moest ik ook maar eens bij een bende gaan. Mijn psychiater had toch gezegd dat ik een sociale bezigheid moest zoeken en ik was dol op vuurwapens. Geef mijn een vuurwapen en ik ben in mijn sas.
Thuis aangekomen hoorde ik:'wilt ge eens stoppen met op mijn kap te zitten, Janssens?'
'Tis hier altijd hetzelfde. Ge komt hier thuis en er is niks te drinken.'
'Ik kan me ook in geen duizend stukken kappen he?'
'De vuilnisbakkenmoordenaar kon dat anders wel, iemand in duizend stukken kappen.'mengde ik me in de discussie
'Zwijgen, gij, houdt u erbuiten.', gromde pa en smeet toen een bord van Delfts porcelein tegen de muur kapot. Het was de zomer van mijn collectie van vier seizoenen, dat had me een smak geld gekost bij de antiquair aan de overkant. Ik raapte één van de scherven op.
'Made in Taiwan.', stond erop
'Godverdomme, die oplichter bulderde ik. 5000 euro voor zo'n brol.'
Ik vloerde pa met een muilpeer, deed mijn jas aan en ging aan de overkant met mijn rambomes mijn gelijk halen. De oude stinkende luizenbaard deed open, ik prikte de punt van mijn mes bliksemsnel in zijn vetbuik. 'Luister eens, klojo, je servies was vals. Ik wil mijn geld terug tot op de laatste eurocent begrepen?'
'J...Ja, meneer Janssens.', stamelde de halve zwerver met onverholen paniek in zijn ogen
In zijn magazijn waar precies net een tyfoon door gewaaid was trok hij een piratenpistool. 'Haha, nu zijn de rollen omgedraaid, he makker.', grijnsde hij zijn bruine tanden bloot
'Daar raak je nog geen olifant mee.'
'Ah, nee, we zullen eens zien.'
Het pistool was al eeuwen niet gekuist, het verwonderde me dat het buskruit nog werkte. Het wapen ontplofte in de charlatan zijn hand.
Kermend gaf hij mij mijn geld terug.
5000 euro rijker kwam ik terug thuis. Daar zat pa al terug op zijn stoel me boos aan te kijken tot ik hem en ma 1000 euro toe stopte. 'Winst van mijn aandelen, doe er iets leuks mee.'
'Bedankt, jongen, dat had ge niet moeten doen.', antwoordde pa moeizaam met een gebroken kaak, 'ik zal er mee naar de dokter gaan en enkele vissen voor mijn vijver kopen.' Veel verstond ik niet van wat hij zei.
'En ik steek mij in het nieuw.', straalde mama
'Ach, mens waarom daar nog kosten aan doen.', gromde pa 'ge blijft er even oud en dik uitzien.'
Daar vloog de winter van mijn Delfts porselein door de lucht, veel kon het me niet meer schelen. Ik schonk me een glas spuitwater in en genoot van de hevige verbale polemiek. Algauw zouden ze met stompe voorwerpen op elkaar beginnen meppen. De stress van het werk moest geventileerd worden. Ma was dodelijk met de koekepan waar pa zijn hoofdafdruk al in stond, dat leverde altijd vreemde pannenkoeken. Oost west, thuis best.
'Pa zou je eens niet naar de dokter gaan?', raadde ik hem aan
'Ik slaap tegenwoordig slecht.', zuchtte hij
'Ik slaap nochtans in de zetel en ben altijd goed uitgerust.', merkte ik op
'Dat is het nu juist.', gromde hij bloeddorstig zich snel bedienend van een nieuwe Jupiler 'madam maakt mij altijd om half 5 wakker. Ze strompelt voort om van haar flesje luidruchtig te drinken, dan laat ze boeren en scheten en mikt ze een rokersrochel op mijn kop. Daarna doet ze het venster open zodat ik van de rumoerig vertrekkende auto's beneden kan genieten.'
'Zo erg, jong?'
'Erger,' gromde hij snel nog een blik Jupiler openend 'dan doet ze alle lichten aan om te gaan plassen. Stamp, tegen het bed, stamp tegen de dozen op de gang die vol haar rotboeken van Catherine Coockson zitten die enkel goed zijn voor een neonazistische boeken verbranding mee te organiseren om Hitler's verjaardag te herdenken. Op het w.c. scheurt ze met een ongeloofelijk kabaal het w.c.papier van de rol waar je een overstroming in India mee aan kan.'
'Echt, zo erg?'
'Erger.'tierde een lallende vader die gauw nog een blikje bier soldaat maakte.'Dan als mevrouw haar een ander slaapkleed aangetrokken heeft met kwantiteit waar een mannequin voor zou passen begint ze te snurken met een intensiteit van een uitbarstende vulkaan. Ik krijg daarvan proppen in mijn oren van al dat speeksel dat ze ermee in mijn buis van Eustachius spuwt.'
Ma kwam thuis.
'Awel, ge ziet er weer zo slechtgezind uit?,'zei ze tegen pa die snel nog een Jupiler zijn keel binnenloodste en even naar een vleesmes staarde wikkend en wegend.
In mijn wanen was ik soms iemand
anders. In dit geval Sherlock Holmes; omdat ik nogal vaak me vereenzelvig met
personen die ik leuk vind mag ik van pa niet naar homoporno en Shakespeare
kijken, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt. Ik zette mijn pet op, nam mijn
vergrootglas en deed de vlam in mijn pijp. Op het einde van de straat was het al
prijs. Een hondenstront op het trottoir. Ikonderzocht het nader met mijn vergrootglas.
'Donkerbruin, korrelig van structuur met stukjes kraakbeen in.'
Naast een vuilnisbak zag ik een zakje dat daar gesluikstort was. Ik kieperde de
inhoud leeg op het voetpad. Een passerende vrouw keek me aan of ik gek
was.'Heb ik soms wat van je aan?', gromde ik Ze haastte zich weg. In het zakje zaten lege sigarettenverpakkingen vanhet merk Bastos, peukjes en een
afgekloven kippenborst, en dan kwam de doorbraak. Een bankafschrift, achteloos
in twee gescheurd. 'Nu heb ik je Mario De Winter.'Wat ik vermoedde klopte op het pleintje naast de hondenstront lag ook een Bastos peuk. Ik joeg weer de vlam
in mijn pijp en zocht op mijn smart phone het adres op van Mario De Winter in
Aalst. Vlakbij, de Schrijversstraat, op studio 4. Ik doofde mijn pijp in het pand en liep de 4 trappen op. Ik klopte aan. 'Ja,
wie is daar? 'Sherlock Holmes.', antwoordde ik bloedserieus 'Watte?',
vroeg een verbijsterde stem Ik
trapte de goedkope deur in en stak een alarmpistool in de lucht. Mario
zakte jankend van schrik op zijn kniëen. Zijn hond gromde, het was een fox terriër.Doe dat mormel zwijgen of ik schiet zijn kop
eraf., blufte ik Mario wreef zijn hond en maakte sussende geluiden. Goed, u weet denk ik wel waarom ik hier ben. Luister, volgende maand heb ik het geld? Welk geld?, vroeg ik verbaasd Voor mijn gokschulden natuurlijk. Daarvoor bent u toch hier?Nee voor dit. Ik kwakte de vuilniszak en de daaraan toegevoegde hondenstront
op zijn parket. Sluikstorters, die moeten boeten., bromde ik terwijl ik weg wandelde, weer
een spannend avontuur tegemoet
Naar jaarlijkse gewoonte ging boer Teun met zijn vrouw Janine voor een weekje op vakantie. Via via was ik te weten gekomen dat hij iemand zocht om zijn beesten te verzorgen en de groenten in de moestuin water te geven. Dus ook dit jaar trok ik met mijn kampeerrugzak op de fiets naar Smeerebbe-Vloerzegem. Ik mocht wel binnen slapen maar wou één zijn met de natuur en sliep dus als een cowboy tussen het vee. Net als de cowboys gewapend met een longrifle. Het eerste jaar had ik de dorpsgek er mee in zijn gat geschoten. Hij stond appelen te happen in de boomgaard. Dat kwijlend misbaksel hebben we nooit meer terug gezien. Het schijnt dat hij na twee jaar nog niet kon gaan zitten.Ik installeerde me, buiten eten en drinken die ik leende ging ik het huis niet in. Oh ja, om mijn gevoeg te doen ook. Dan gaf ik het eten en drinken terug in een lichtelijk gewijzigde vorm. Het eerste jaar had ik zo'n angst om de w.c. te bevuilen dat ik in de wei kakte. Maar boer Teun had het in de smiezen. Die kon heus wel een koeienvlaai van een mensenstront onderscheiden. Sindsdien drukte hij me op het hart dat ik binnen de w.c. mocht gebruiken.Mijn kampvuur wou maar niet branden, ik had gelukkig een fles petroleum bij, ik kieperde er wat over. Een vlam maar even later, weer niets. Kwistig stortte ik de fles over het smeulend vuurtje. Een steekvlam en de helft van de wei in de fik. Het vuur breidde rap uit. Ik maakte de omheining los en werkte de loeiende koeien de weg op waar een BMW met scheurende banden tot stilstand kwam en een combi met loeiende sirenes in zijn gat reed. Het bleken twee overvallers van een juwelier te zijn. De politie blij met de vangst. 'Euh, kunnen jullie even de brandweer verwittigen, want er staat hier iets in de fik.''Bedoelt u de wei?', vroeg de slimste met een enorme opmerkingsgave'Ja.''En wie ben jij?', vroeg de neus peuterende andereMet een vies gezicht keek ik naar een klodder slijm die in zijn Stalinsnor bleef plakken.'Ik let hier op de boerderij nu boer Teun op vakantie is.'De agent brabbelde iets in zijn walkie talkie en een halfuur later kwam de brandweer de half verkoolde wei nablussen.Teun was dat jaar niet zo gelukkig over mijn werk. Sindsdien heb ik al 5 jaar niets meer van hem gehoord. Zou ik zijn w.c. dan toch per ongeluk besmeurd hebben?
Open VLD trekt de pensioenleeftijd op en bevriest de lonen. Die Karel Van Eetvelde van UNIZO zweert bij deze clowns.
NVA wil Vlaanderen splitsen (zijn we nog niet klein genoeg), de vreemdelingen pesten en ons terug slingeren naar 1900 met hun besparingen en draconische maatregelen.
Groen maakt afvalverwerking aartsmoeilijk, tijdrovend en duur
De Socialisten zijn de enige die zich nog iets van de modale lage middenklasser en de minder gefortuneerden aantrekt. De vreemdelingenstroom moet je er maar bij nemen.
Ik stem voor mijn bed, net als bij de vorige verkiezingen. Ik geloof niet in onze nep democratie. Coalities zijn ondemocratisch. Een cordon sanitaire ook, niet dat ik een Vlaams Belanger ben. Mijn beste vriendin is van marokkaanse origine. Het liefste meisje dat ik ooit kende. Politiek is een vreemd spel van intriges en complotten. Ze worden duur betaald om als een bende kleuters in Villa Politica zich hopeloos belachelijk te maken. Macht corrumpeert. NVA is slim, divida et conquera. Verdeel en heers. We zijn zo op de Walen gefixeerd dat we vergeten wat ons boven het hoofd hangt. Na de gemeenteraadsverkiezingen werd in ons stadhuis het koninklijk portret door een Vlaamse Leeuw vervangen. Dat iconoclasme doet me denken aan de fascisten in de Tweede Wereldoorlog. En nu wil De Wever plots weer voor de federale verkiezingen opkomen, ik huiver bij de gedachte.
Als wij niet zo futloos en verwend waren marcheerden we naar de Wetstraat en wierpen die zooi omver. Dan kwamen er echte idealisten in het parlement te zitten. Geef de jeugd een kans, laat hen werken en stuur de oude rotten op pensioen. Zeg nee aan de wurggreep van Europa, voor taksen in voor camions die onze wegen kapot rijden; breng auto's op de markt met een snelheidslimiet van 120 km per uur. Leer samenwerken met de Walen. Zei hebben meer natuur en grotere industrieparken als wij. Maak de afvalverwerking eenvoudiger en betaalbaarder in plaats van rode stickers op vuilniszakken te kleven. Zorg dat de NMBS gestroomlijnd wordt. Staking is een recht, maak er geen misbruik van. Investeer in genetica en informatica. Vernieuwing maakt een land groot. Voer een correct vreemdelingenbeleid. Criminelen en onwilligen om zich te integreren moeten uitgewezen worden. Hier één dag werken en dan naar het OCMW gaan om ook nog eens heel je familie binnen te smokkelen, dat kan niet. Bouw nieuwe gevangenissen, jeugdinstellingen en vooral instellingen voor waanzinnigen die iets op hun kerfstok hebben.
Laat het koningshuis in zijn waarde, zij zijn onze beste ambassadeurs als het op buitenlandse missies aankomt. Als je ze te duur vindt, schaf dan de federale regering en senaat af. Stel per provincie een gouverneur aan en een parlement. Laat 1 partij aan de macht komen en de rest in de oppositie komen. Maak veelvuldig gebruik van een volksreferendum. Hou voeling met wat de man op de straat denkt. De gerechtsmolen moet sneller draaien, laten het runnen als een topbedrijf. Incompetente magistraten moeten vervangen worden door gemotiveerde mensen die wel willen dat dossiers snel worden afgehandeld. Hou rechtszaken sober en mediavrij. Laat de bewijslast spreken, en hou het bij maximum 2 advocaten à charge en à décharge.
Dit zijn maar een paar tips. Maar ik hou het toch maar bij mijn bed, misschien droom ik over een België waar dit allemaal echt gebeurd.
Verliefd zijn, er is niets beters. Maar het gaat over. Dan na hysterische vrouwen die je vermorzelen en verwensen tijdens de bevalling, jaren van krijsende baby's, hypotheken en een slopende carrière denk je dat het ergste achter de rug is. Vergeet het makker. Vrouwen bereiken hun menopauze. Dan zwellen ze op als walvissen die 's nachts in je oor liggen te blazen, je versmachten en plots het deken op de grond rukt (dit bij tempraturen van ruim onder het vriespunt). Bovendien zette ze het raam open zodat je van de couleur locale van de stad kan genieten. Een razende brommer die zich op Franchorchamps waant, 2 ruziënde dronken Polen en ga zo maar door. Dat fenomeen noemen we een vapeurke. De volgende dag vraagt ze je het vuilnis buiten te zetten. Dacht je goed te doen met 60 zakken kleding waar ze uitgegroeid was buiten te zetten? Vergeet het. Dat wordt op de zetel slapen. Je wordt wakker met een gesloopte rug en krijgt een ganse dag beeld zonder klank. 's Avonds tijdens een spannende voetbalmatch gaat die echter terug aan terwijl ze je tegen ene Jessica aan de telefoon een ongevoelige klootzak noemt. Die Jessica zul je nooit ontmoeten want zij is wel nog aantrekkelijk. 'Ik ga een pint pakken.'besluit je 'Ga je je weer bezatten, lamzak.'blafte ze 'Ik ze jou ook graag.' In de kroeg verenigen misnoegde uitgeleefde mannen zich, ze delen het schuimend bier en hun vrouwenhaat. Enkel Daisy, de cafébazin met de volupteuze boezem werd gedoogd. En Daisy maakte het zatte gezeik niet uit, zolang er maar werd verteerd. En dat is het lot van velen onder ons. Een goeie raad:'neem je midlifecrisis serieus op, koop een Harley en lach eens lief naar een snoezig snoetje die je dochter kan zijn en rijd met haar de zonsondergang tegemoet.'
'Als Amerika nog eens op hun ruimtestation willen geraken kunnen ze maar best een trampoline kopen.', zei Poetin
Zalig. Ik heb een broertje de dood aan al die bemoeienissen van Amerika en Europa in affaires waar ze geen zaken mee hebben. Deze democratische dictators denken dat ze heel de wereld onder de knoet hebben. De situatie in de Oekraïne is nochtans vreedzaam opgelost met een referendum. Rusland zei zich daar bij neer te leggen zolang de pro-Russische bevolking met rust werd gelaten. Een billijke eis.
Het lijkt wel alsof elke grote natie een zondebok moet hebben, een vijand voor aan te pakken. Iedereen bespioneerd iedereen en diegenen die zeggen van niet doen het nog het meest. Ik wil eigenlijk niet in zo'n big brother wereld leven. Ik maak valse identiteiten aan op het net, scramble mijn ip adres, niet om illegale dingen te doen maar gewoon om op mijn gemak te zijn. Het is net als de gordijnen dicht trekken als je het licht aan doet.
Natuurlijk camera's lossen ook wel veel misdrijven op. Maar er zijn nog steeds plekken waar je anoniem de beest kan uithangen. Dus ze moeten er nog een 500 tal bij plaatsen. Dat geld kunnen ze halen door de pensioenleeftijd naar 70 jaar op te trekken. Ach, privacy of niet, gezien ben je toch. Men weet je wonen, dat vertelt elke rekening die ik in mijn handen krijg me.
Ze leven 's nachts, meneer. Ze drinken sloten koffie, zuipen zich verloren, snuiven speed met bergen en rukken zich af om toch maar een extra pagina eruit te persen. Hemingway apprecieerde een goed glas, won een Pullitzer en de Nobelprijs maar toen de FBI hem begon te volgen omdat hij banden met Cuba had maakte de grootmeester er een eind aan.
Rust in Vrede,Hemmy.
Zelf schrijf ik wanneer ik er zin in heb, dag of nacht, het is mij eender. Koffie werkt bij mij niet, ik word er eerder nog slaperiger van dan wakker. Van drank wordt ik een gedegenereerd beest, grommend en kervend met een mes in armen. Speed, daar snak ik naar maar ik ken geen degelijke dealers meer. Bovendien weet je nooit hoe dat gaat uitpakken. De laatste keer zette ik geen letter op papier maar zat me enkel drie dagen non-stop af te rukken. Niet erg productief. Ach, iedereen heeft zo zijn eigen methode. Ik zal nooit werken, exposeren en mijn kansen op de liefdesmarkt zijn nihil, zei mijn psychiater.
Naast mijn schilderijen en tekeningen zijn mijn woorden mijn kinderen, mijn erfenis.7Danse Macabre, de wilde carrousel van de dood. Wat eeuwig leek is
eindig, gisteren allang begraven. Doorgeknipte familiebanden, bloedbanden zo
vluchtig als het meest verfijnde parfum. Waar was de tijd dat we nog voetbalden
op de koer bij opa. De ruiten deden daveren zodat hij buiten kwam vloeken. De
bal uiteindelijk bij de buren schoppend, met stokken elkaar als ridders te lijf
gingen?Waar zijn die vermaledijde tijden. Let jij maar op, vroeg of laat komt jouw
dag, geen ontkomen aan een one-way ticket naar het knekelhuis. Doen we nog wat
met die geleende tijd. Roeren wij ons en durven we met ons hoofd boven de rest
van het graan uitsteken, ons riskerend dat de menigte ons kortwiekt. Ja, dat
durven wij, we zijn met velen denkwerk aan het verrichten en hebben een plan.
Wacht jij maar af, je zal nog wel eens wat zien.Het gene waar elke schrijver voor moet oppassen is het kwijt raken van
de rode draad, naast writers block één van de ergste dingen die je kan
overkomen. Hier is het nogal simpel, er is geen rode draad. Geen doorwrocht
plot waar je je hoofd dient over te breken. Ik volg de gebeurtenissen op de
voet en mengel ze met wat er binnen in mij zich afspeelt. De stank van
hondeneten bezwangerde de lucht. Ik had zin om mijn vinger in mijn keel te
steken en de keuken onder te kotsen, of om mijn flurk uit mijn broek te hijsen
en in alle hoeken te urineren. Pa de tuin zijn vijver. Een combinatie die
de tijd doorstaat. Normaliteit in zijn saaiste vorm. Ik zie graag dieren,
vissen niet, die kan je niet aaien. De wind stak een tandje bij. Het was alsof
die me terug naar mijn bed wou blazen, ik gaf niet toe. Binnen 2 weken met Manu Anne gaan opzoeken dat beloofd. Ik versta nog altijd
niet waarom die zich voor 6 maanden liet opnemen.
Om in de maatschappij te
kunnen functioneren. Lulkoek. De laatste keer zag ze er als Alyssa Milano uit,
danig afgeslankt. Ze had haar kettinkje niet meer om. Het zilveren halve
hartje. Ik had zin het hare eruit te rukken en op te vreten. Ik liet ma het
mijne nadien ook maar verwijderen. Anne denkt dat ze lesbisch of bi is,
nogmaals lulkoek. Let op voor de wijven jongen. had opa bezwerend gezegd na
vijf jonge jenevers ze brengen je ten val het moment dat je je op de top
waant. Neuk ze, sla ze; doe wat je wil ermee, maar toon nooit dat je zwakker
bent dan zij. Sommigen zeggen dat ze op gevoelige mannen vallen. Dat is
broebelekoek. Zachte mannen zijn homos.
Daar ben ik het niet met eens, zachte mannen zijn goed. Een luisterend oor, tedere minnaars maar ook goeie vrienden.
Ik mis opa. Hij was merendeels een lichtend voorbeeld, woest zwaaiend met zijn bijl naar de buur, een melkboer. Moge ook hij ruste in vrede. Danse Macabre, de dood speelt op zijn viool. En hou dat maar eens tegen, ze vallen als vliegen. Het Al zal ooit de duimen leggen tegen het Niets. Ach, de mensheid heeft toch niet lang meer te gaan. De overbevolking, het kapitalisme en de vervuiling zullen ons vellen als bomen die bestemd zijn voor een papierfabriek. Maar laten we het gezellig houden, ik heb al kritiek gekregen dat ik wat te pessimistisch uit de hoek durf komen. De tekening van Gauguin zijn bedrieglijk simpel schilderij staat op papier, vandaag wordt het ingekleurd met potlood en doorgestuurd naar Deviant Art.
Schrijvers zijn soldaten van het eeuwige, ze streven naar onsterfelijkheid en laken en vrezen de dood. Niets doorstaat de tand des tijds. Mijn wielen niet die gepikt zijn aan Van Den Borre, mijn relatie met Annelies, de 2 dode mezen in de vijver. Alles moet kapot. Hup, op het berg oud ijzer, onder de grond of in een urne. Daarom schrijf ik, dat ben ik.
Daarom zwoeg ik aan alle stilte aan "Gekooid". Een boek over gedwongen collocatie , vriendschap en de strijd tegen het kwaad.
