De witte blindheid

Verhalen en gebeurtenissen over de witte blindheid

10-11-2019

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mijn man is blind

Gisteren kwam mijn echtgenoot thuis van het werk, maar er was wat speciaal gebeurt. Hij is namelijk een oogarts en hij had een patiënt gehad die uit het niets blind was geworden. Hij zag enkel wit, maar zijn ogen waren perfect in orde. Mijn man zat er precies wel mee want na het avondeten wou hij nog wat onderzoek doen naar deze plotse blindheid. Wat ik ook wel begrijp, het is heel verwarrend. Maar aangezien het al laat aan het worden was besloot ik alvast te gaan slapen. Maar deze ochtend toen ik hem een goede morgen ging wensen antwoordde hij "Ik vrees dat het niet zo'n goede is, ik heb iets aan mijn ogen." Ik begreep eerst niet goed wat hij bedoelde. Toen zei hij dat hij niets meer zag en dat hij waarschijnlijk besmet was geraakt door de patiënt van de dag ervoor, ik schrok enorm. Hoe kan dat nu weer, blindheid is toch helemaal niet besmettelijk? Maar uiteindelijk was hij wel de deskundige, dus weet hij het vast wel beter. Al snel verspreidde een gevoel van angst zich door heel mijn lichaam en met tranen in mijn ogen omhelsde ik hem. De persoon waar ik heel mijn leven mee deel. Toen ik wat kalmer was vroeg ik wat we nu gingen doen. Hij zei dat we de geneeskundige dienst en de ministerie zouden moeten waarschuwen, want als het echt om een epidemie gaat moet er snel gehandeld worden. Ik wou net antwoorden maar hij duwde mij ruw van zich weg. Ik was zo verward maar hij begon al snel zichzelf te slaan en te vertellen hoe hij mij zou kunnen besmetten. "God wat stom, ongelooflijk zeg, sufkop dat ik ben" bleef hij herhalen. Dat kwetste mij heel erg, het deed mij pijn om hem zo te zien. Alsof zien nu nog een betekenis heeft nu dat ik wat ik zie niet meer kan delen met hem.

Geef hier uw reactie door