Het vers- lach van een buitengewoon amusante voetbalavond
Ik kwam toe op het strand van Mariakerke en daar waren al enkele vrolijk dartelende specimen hun voetbalkunsten ten toon aan het spreiden; Het mooie weer was aanwezig, het laag water trok ook zijn mondhoekspieren omhoog en was ons gunstig gezind; De ploegen waren al eerlijk verdeeld; Al was men daar in het begin nog niet zeker over; Buiten een leuk achtergrondmuziekje was alles aanwezig om er een ideale avond van te maken. Al rap was het kwa spelersaantal 4 tegen 4 en na een lullige weggeefbal van mezelf, ook wel Toon geheten, werd de score geopend.
De strijd kon begin en al rap werd het voor de kenners en de Filip Joosen onder ons duidelijk dat dit een thriller van jewelste ging worden; Even later was het al rap 3 -3. Het team van Wendy, Nicolaï, Arne en Arthur werd versterkt met Steven en ook het andere team van Toon, Koen, Dimitri en Zander kon hun krachten sparen , want Bart kwam erbij. De score werd opgetrokken tot vijf tegen vijf en zes tegen zes. Het achtergrondmuziekje kwam spontaan tevoorschijn. De strjdliederen werden door een of andere piet met zijn muzikale (doedel)zak ingezet en de strijd kon echt beginnen. De wendbaarheid van Arthur kwam tevoorschijn en rots in de branding wendy hield stand 8- 6. Corners moesten aan de overkant gepareerd worden door toon en de aandachtige kijker kon een bitsig duel zien, die kon worden samengevat door Johan Boskamp als wahiejawewauwoewa. We speelden verder tot er iemand de kaap van de magische tien haalde en het team van Koen en Co slaagde er als eerste in. Door kunde? Geluk? teamspirit? wilskracht ? Men weet het nooit zeker, maar noem het gerust een combinatie van allen; Eindstand 10 -8 en spontaan rekende iedereen zijn persoonlijke score uit om tot de conclusie te komen dat er nog niets beslist is of om meer te zeggen; Alles moet nog beslist worden.
De minder zachte kern ging naar het Strandhuis om talrijke gespreksonderwerpen aan te snijden en gezapige discussies op poten te zetten; Maar het bleef gemoedelijk en superplezant, zodat er geen steward aan te pas moest komen. Dat de serveuses zelfs met een hoogtechnologisch machientjen nog niet zeker waren van de bestelling vinden we zelfs al het vernoemen niet meer waard; Bedankt voor uw deelname en tot de volgende.
Toon
Klassement:
Nicolaï 9 Koen 9 Zander 9 Pieter 9 Steven 9 Arne 8 Toon 6 Tom 5 Dimi 5 Wendy 4 Goudeseune 3 Ruben 3 Bart 3 Vince 2 Arthur 2 Els 1 Luc 1 Stefanie 1
De zomer leek eindelijk begonnen. De zon straalde en de thermometer haalde voor de eerste keer de kaap van de 20°. Duidelijk het teken voor heel wat mensen om terug buiten te komen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat we - met negen spelers en drie toeschouwers - een nieuw seizoensrecord haalden.
Pieter had eerst gepast maar voelde bij een blik op het klassement de hete adem van de achtervolgers in zijn nek en kwam in extremisch toch naar de kust afgezakt om zijn eerste plaats veilig te stellen. Arthur vond na een lange rustperiode de weg naar het strand terug en met Wendy verwelkomden we de eerste vrouw van het seizoen. Hopelijk houdt ze het dit jaar een beetje langer vol dan vorig jaar en blijft ze gespaard van gebroken voeten. Even later bereikte ook Els het strand, maar na haar debacle van vorig seizoen was ze niet te overtuigen om mee te sjotten.
Omdat Arne vorige week zo snel het verslag geschreven had (helaas voor ons) mocht hij de teams verdelen. Hij dacht samen met Koen, Dimi en Arthur een vlotte zege te kunnen behalen tegen Wendy, Pieter, Zander, Steven en Nicolaï. De wedstrijd ging echter vlot op en neer met mooie kansen aan beide zijden. Nicolaï leek met twee goals in vijf minuten goed op dreef om topscoorder van de dag te worden maar helaas voor hem viel het na de tweede binnentikker zo goed als helemaal stil. Ondertussen probeerde Zander meermaals Koen te dribbelen maar dit bleek geen makkelijke klus. En wanneer dit wel lukte was er nog altijd Arthur die als een pijl uit een boog achter elke bal aanholde en over een meer dan behoorlijke conditie bleek te beschikken.
Gelukkig voor de tegenstanders heerste Wendy in haar goal en met haar no-nonsens spelstijl wist ze menig bal tegen te houden. Ze kon zelfs de verleiding weerstaan om een Club - Brugge noob te tackelen. Iets wat haar in het verleden niet altijd lukte (mensen die het verhaal niet kennen moeten maar eens polsen bij haar over een zeker KVO driedaagse).
Team Arne leek het lange tijd te zullen halen, maar op het einde maakte team Wendy een inhaalbeweging en stond met een 9 - 8 voorsprong op één goal van de eindoverwinning. De drie punten leken binnen tot Koen besloot een wandeling te maken door de verdediging en achtereenvolgens Steven en Nicolaï in de wind zette om daarna met een afstandshot de gelijkmaker binnen te duwen.
De ontlading was enorm, maar de vreugde echter van korte duur. Pieter en Zander besloten dat het welletjes geweest was en maakten in vijf minuten tijd de klus af. Na een mooie dribbelactie kon Steven de bal panklaar leggen voor Zander die geen seconde twijfelde en de bal lekker in de netten knalde.
Na dit mooie matcheinde verplaatsten de spelers (en toeschouwers) zich richting Pinta om te kijken of de Rode Duivels nog eens konden winnen. Helaas raakten ze niet verder dan een gelijkspel. Veel belangrijker echter is dat maar liefst drie mensen beloofd hebben te trakteren. Arne haalt de portefeuille boven bij het afwerken van zijn eindwerk, Steven betaalt een rondje wanneer zijn eerste maandwedde gestort wordt en Pieter geeft er eentje als hij in juni afstudeert. (Misschien ook een ideetje voor Arthur?) De crèmes werden vervangen door cola's, fanta's, en halve liters en omstreeks 1u30 besloot Koen de avond met volgende quote 'Lap, ik moet binnen vier uur opstaan'.
Klassement
Pieter 9 Steven 8 Nicolaï 8
Arne 7 Koen 6 Zander 6 Tom 5 Goudeseune 3 Toon 3 Wendy 3 Ruben 3 Vince 2 Dimitri 2 Els 1 Luc 1 Stefanie 1 Arthur 1
Arne kreeg een herkansing met een deadline. Maar trakteren doet hij sowieso
Op een enigszins druilerige vrijdagavond , waarvoor er 20°C was beloofd, verschenen 7 sportievelingen voor de 4e speeldag: Koen, Nicolaï, Tom, Arne, Pieter G., Pieter D.T. en terug na een lange afwezigheid: Zander!
Na een korte opwarming werden de teams vlug gekozen: Koen, Tom en Arne zouden het opnemen tegen Nicolaï, de twee Pieters en Zander. De opwarming bleek al gauw voor niets, want we kregen een kwartier durende afkoeling voorgeschoteld in de vorm van een ferme regenbui. Dit vormde uiteraard geen probleem, want dankzij buienradar wisten de spelers dat de bui om stipt 20u zou ophouden.
Na ruim een kwartier spelen begon de man meer situatie door te wegen, zodat er al gauw 4-0 op het bord stond. Na een mooie loopactie van Koen, waarbij hij de bal nog net kon binnentikken door zich voor het doel volledig op zijn knieën te gooien, werd het echter 4-1. Daarna waren er wat kansen over en weer, maar er werd even niet gescoord. Pieter G. slaagde er wel in enkele mooie corners te geven, waarmee hij zijn teamgenoot Nicolaï op het verkeerde been kon zetten. Het team van 3 besloot daarop van tactiek te veranderen en met een magistrale lange bal slaagde Tom er in Arne te bereiken, die beheerst afwerkte en zo zijn eerste van de avond scoorde. Het andere team begon daarna beter te combineren zodat het al gauw 6-2 werd. Na enkele mooie acties van Koen kon het team van 3 terugkomen tot 6-4. Daarna liep het andere team snel uit tot 9-4 en zelfs 10-4, waarbij de rol van Nicolaï als subtiele afwerker niet onderschat mag worden. Er werd beslist om toch nog even tot 15 te spelen en een goede 20 minuten later konden Nicolaï, Pieter G., Pieter D.T. en Zander de overwinning op hun naam schrijven, na een match zonder veel incidenten en met mooi voetbal.
Daarna werd er uiteraard afgezakt naar het strandhuis, waar we ook nog het gezelschap van de kersvers getrouwde Toon & Stefanie mochten verwelkomen. Bij een deugdoend sapje, pintje, milkshake of streekbier werd er nog wat gezellig nagepraat. Er wordt alvast uitgekeken naar volgende week!
Klassement:
Pieter 6 Arne 6 Steven 5 Tom 5 Nicolaï 5 Koen 5 Goudeseune 3 Zander 3 Ruben 3 Vince 2 Toon 2 Stefanie 1 Dimitri 1
Ondertussen was de tijd alweer aangebroken voor een nieuwe voetbalavond. 6 die - hards waren op het appel. Elk met hun eigen tactiek om de prestaties de hoogte in te jagen. Zo had Tom zo maar even een volledige dag verlof genomen om zich optimaal voor te bereiden op de match (het zou later een maat voor niets blijken) of had Vince speciale voetbalsokken aangetrokken (lees: belachelijke kousen die tot zijn knieën kwamen) in de hoop de drie punten in het eigen kamp te houden.
Na een korte opwarming werden de teams gevormd. KVO olé olé (en dat zonder Luc) zou het opnemen tegen Steven, Vince en Arne. Koen had op voorhand zijn twijfels over de verdeling zodat hij - omwille van conditionele redenen - een zwaar verlies voorspelde. Toch startte de match evenwichtig met kleine kansjes aan beide zijden. Na maar liefst 10 minuten kon Nicolaï de eerste goal binnentikken. Mooi op een presentblaadje gepresenteerd door Koen. De tegenpartij kon daar heel wat kansen tegenover zetten, maar een sterk keepende Tom leek zijn roeping gevonden te hebben. Bij een schot van Steven probeerde hij via een prachtige spreidzit de bal nog uit doel te weren, maar het mocht niet baten. Niet alleen werd het 2 - 2, maar de keeper moest verstek geven voor de rest van de match.
Nu drong een nieuwe verdeling zich op en Steven was er als de kippen bij om Koen te transfereren naar zijn team en Arne en Vince weg te schenken aan de tegenpartij. Zoals verwacht waren de mooiste van de daaropvolgende acties voor het voetbalduo maar toch wist de rest met een sterke wilskracht de bordjes mooi in evenwicht te houden. Bij een 3 - 3 stand werd dit echter steeds zwaarder en daarom besloot Arne dat het tijd was om wat tegenstand uit te schakelen. Met een fantastische armzwaai en een professionele ik-deed-toch-niets voetbalblik sloeg hij Steven een ferme bloedneus. Gevolg: ook de tweede match moest gestaakt worden en de manschappen moesten eens te meer verdeeld worden.
Nicolaï en Koen - squashpartners in crime - waren de nieuwe tegenstanders van Vince en Arne maar nu werd het loopvermogen steeds meer op de proef gesteld. Toen ook in deze derde wedstrijd de goals eindelijk begonnen te vallen, vond Steven dat de tijd rijp was voor een come back en werd er vlot terug overgeschakeld naar de voorgaande match. Geen probleem voor de meesten onder ons, behalve voor Vince die zijn equipe wilde versterken met een nieuwe aanwinst (en wat voor één). Toen er plots een Club - Brugge shirt op het strand verscheen slaakte hij - onbegrijpelijk - de kreet 'daar is onze vierde man' met als gevolg dat we nog maar eens de teams door elkaar mochten gooien en Koen, Arne en Nicolaï het uiteindelijk opnamen tegen de andere drie. Het aanzien van de lelijke clubtraining zorgde bij Koen onmiddellijk voor een adrenalinestoot met een 5 - 0 score op het bord. De match leek nu eindelijk op gang te komen, ware het niet dat er binnenin bij Nicolaï iets grondig mis begon te lopen. Omdat de wissels nu echt wel allemaal opgebruikt waren, probeerde deze het nog zo lang mogelijk uit te houden. Maar bij een 5 - 4 stand was de 'druk' te groot en zo eindigde de match met een sprintje naar het Strandhuis alwaar de 3de time (X - aantal minuten later) kon beginnen. Door deze omstandigheden werd beslist om aan alle deelnemers 1 punt toe te kennen.
Klassement:
Arne 5 Steven 5 Tom 4 Koen 4 Pieter
3 Ruben 3 Vince 2 Nicolaï 2 Toon 1 Dimitri 1
De 2e speeldag van onze competitie, deed ons meteen kennis maken met een debutant. Jarenlang werd er erg intensief gescout naar een meerwaarde voor onze vrijdagavonden. Waar anders dan op KV Oostende lopen er goede voetballers rond? Omdat we geen van op het plein konden krijgen, namen me maar vrede met een die in de tribune zat. Zijn naam is Tom X en stond afgelopen vrijdag voor zijn vuurdoop
Naast Tom, waren ook Koen, Arne, Steven, Toon en Vince present. De deelnemers werden evenwichtig verdeeld: Koen, Arne & Tom vs Steven, Vince & Toon.
Het moet vast een natte droom zijn van velen om bij hun debuut te scoren, maar het is slechts voor weinigen weggelegd. Tom slaagde er in om de score te openen voor zijn team. Via de rushes van Steven over de linkerflank waar hij met menig tegenstanders dolde wisten ook zij zich op het fictieve scorebord te zetten. Geen zon en wel wat wind, gelukkig laag water maar toch een drassig veld, waardoor we bij een stand van 7-5 in het voordeel van onze nieuweling het plein wat verlegden. Het inspireerde het verliezende team om vol aan de bak te gaan want via 8-8, 10-10 kwamen ze weer langszij. Het begon al laat te worden, en de conditionele paraatheid bleek de grootste afwezige vanavond. Tom kon nog amper lopen, Toon werd gesneden door de doelpaal en Arne kreeg een tackle van Steven te verwerken. Met een bal in de korte hoek bracht Koen de eindstand op 15-13 en schonk zo de 3 punten aan zijn team.
We sleepten onszelf richting strandhuis, ook wel een-gebrek-aan-vriendelijke-bediening-huis genoemd. Omdat er helaas weinig anders te vinden is op Mariakerke blijven we toch jaar na jaar gaan. En ook wel omdat er goeie dame-blaches & croques geserveerd worden.
Er werd nog wat nagepraat over werk en geen-werk, school, voetbal, eten, koetjes, kalftjes en volgende week. Want (bijna) iedereen zal er terug zijn. En daar komt normaal gezien wel wat volk bij. Tijd om ons record van 13 deelnemers & 2 toeschouwers te breken? Wie weet
Klassement:
Arne 4 Steven 4 Tom 3 Koen 3 Pieter 3 Ruben 3 Toon 1 Vince 1 Nicolaï 1 Dimitri 1
Vrijdag 27 april werd het startschot gegeven van een nieuwe strandsjotseizoen. Heel wat bekenden gaven nog even verstek, maar beloofden volgende week terug op het appel te zijn. Er waren er echter vijf die wel de weg naar het strand van Mariakerke hadden gevonden en ondanks het geringe aantal mochten we deelnemers van over heel Vlaanderen verwelkomen. Steven zag onmiddellijk zijn kans om, nu Koen afwezig was, een voorsprong uit te bouwen. Hij stelde dan ook direct voor dat de voetballers het zouden opnemen tegen de niet - voetballers en zo werd het tegelijk een clash tussen Dendermonde en Kortemark. Na een voorzichtige studieronde waarbij beide teams het mulle zand omwoelden (en de bordjes op 2 - 2 stonden) vonden Steven en Pieter dat de tijd gekomen was om een tandje bij te steken. Dimi, Arne en Nicolaï gingen telkens compleet ongecoördineerd in de aanval waardoor team Kortemark met snedige counters al snel een voorsprong kon uitbouwen. (al moet gezegd worden dat ze ook het geluk volledig aan hun zijde hadden). Bij 8 - 3 leek een complete afstraffing in de maak maar gelukkig vonden de anderen hun tweede adem terug en konden zo, op inzet en karakter, terugkomen tot 13 - 13. Arne vond dat de tijd gekomen was om 'erop en erover' te gaan, maar dat was buiten het geheime wapen van team Kortemark gerekend. Uit het niets stormde Ruben plots het terrein op om de ploeg te versterken en met zijn individuele loopacties wist hij de aandacht op zich te trekken waardoor Pieter en Steven het laken naar zich toe konden trekken en de eerste officiële wedstrijd verdiend met een 15 - 13 voorsprong wonnen. Analisten legden na de match de pijnpunten van beide teams bloot: een gebrekkige conditie (bij iedereen) en een gebrek aan voetbalkwaliteiten (bij sommigen). Er gingen dan ook meer ballen door de benen dan tussen de palen en dat zegt al genoeg natuurlijk. Desalniettemin was het alweer een fijne start van het 6de seizoen strandsjotten en werd deze in traditie afgesloten in het Strandhuis waar de chocoladesaus (van de Dama Blaches) en de drank rijkelijk vloeiden. Arnes uitspraak (Ik betaal alles) werd op gejuich onthaald, maar helaas was het vervolg van de zin (van mezelf) in het gejoel verloren gegaan. Geen paniek Arne, volgende week krijg je een nieuwe kans! Tussen pot en pint werd alvast ook afgesproken om deze zomer het kanaal over te steken en vier dagen te gaan fietsen in Engeland. Het belooft alvast een fijne zomer te worden!
Klassement: Steven 3 Pieter 3 Ruben 3 Nicolaï 1 Dimitri 1 Arne 1
Bijna weer tijd om het seizoen aan te vatten! Ik hou jullie nog op de hoogte wanneer we terug starten.Om erin te komen alvast een moptje:
Ik reed op de autostrade richting Brussel toen ik plots naar het toilet moest.Ik
stopte bij het eerste het beste benzine-station en liep er naar de
toiletten.De eerste was bezet dus nam ik de tweede.Net toen ik op de pot zat
begon die gast te praten.
"Hey, alles in orde?".
Ik vond het
noch de plaats noch het tijdstip om een babbeltje te slaan, maar uit beleefdheid
antwoordde ik toch.
"Euhja hoor, alles goed."
"Want ben je aan
het doen?", vroeg hij. Mja, een rare vraag maar kom. "Wel euh, ja, ik
ben aan het kakken hé, gelijk gij." Toen hoorde ik die man geirriteerd
zeggen:
"Sorry schat maar ik ga je seffes terugbellen, er is nen
onnozelaar naast mij op toilet die op al mijn vragen antwoord."
Het seizoenseinde komt zo stilaan in zicht en dus valt het klassement momenteel in zijn definitieve plooi. Wie daar nu nog verandering in wil brengen moet bij de ploegsamenstelling goed de pro's en contra's afwegen alvorens een coalitie aan te gaan. Vrijdag namen Koen, Michiel en Nicolaï het dan ook op tegen Arne, Vince, Jasper en Willem. Eerstgenoemde team koppelde inzet aan creativiteit en slaagde er dan ook in om met knap voetbal een voorsprong uit te bouwen. In geen tijd stonden dan ook forfaitcijfers op het bord. Het sein voor Jasper om zijn geheime wapen - schoenen - uit de kast (of beter gezegd de cabine) te halen. Even leek hiermee een kentering in zicht te komen, want met twee snedige acties slaagde Vince erin om evenveel keer te scoren. Dat heet dan afwerken aan 100%. Toch slaagde team Michiel er in om de controle over de match te heroveren. Hiervoor ging men vaak over de rechterflank alwaar het schelpenveld ervoor zorgde dat Willem de aanvallers veel te veel ruimte gaf.
Ondertussen was Luc de tribune komen bevolken. Het sein om de wedstrijd af te maken. Met een doorsteekpas bediende Koen de vrijgelopen Nicolaï die beheerst de keeper omspeelde in de bal in mooi tegen de netten plaatste. Met een 10 - 3 eindstand werd de zeedijk opgezocht om voor één van de laatste keren van het seizoen een crèmetje te bestellen. Arne staat nog steeds aan kop in het klassement, maar voelt ondertussen de hete adem van Koen in zijn nek. Het worden nog spannende, laatste weken.
Augustus is ondertussen gestart en dat wil zeggen dat het zomerstrandvoetbalseizoen al ruim over de helft is. Nadat 'vaste klanten' Vince, Koen en Nicolaï vorige week op stage waren in het voetbalgekke Mechelen vertrok de jonge garde afgelopen week voor een tripje naar de Ardennen. Desondanks waren er zeven sportievelingen op de afspraak om vlak naast de vloedlijn anderhalf uurtje te ploeteren in het mulle zand. In het openingskwartier namen Tine, Koen en Nicolaï het op tegen Thomas, Arne en Matthias. De doelpunten vielen echter als vliegen uit de lucht en toen Vince ook aankwam stonden de bordjes al op 6 - 1. Ondanks een grote dosis wilskracht kon Vince weinig verandering teweeg brengen in het spelbeeld, waarop beslist werd om Thomas en Nicolaï te wisselen. Een eerder onbegrijpelijke wissel, want op papier en in realiteit een serieuze versterking voor het team van Koen dat toen al ruim op voorsprong stond. Een sluwe tactiek van Koen om op kousenvoeten de achtervolging op Arne in het klassement in te zetten. Het team van Arne holde voortdurend achter de feiten aan. Net wanneer de kloof gedicht leek het worden speelde uitblinker Koen een versnelling hoger, waardoor zijn team steeds op veilige voorsprong bleef. Tussendoor noteren we zowel missertjes van 'ancien' Pister als van Arne. Thomas probeerde vlak voor de doellijn Nicolaï te dribbelen, maar de bal kaatste tegen diens voet en rolde zo het goal binnen. Een actie die we kunnen noteren als kanshebber voor 'flater van de avond'. Alhoewel ook Arne een gooi naar deze titel geworpen heeft. Hij wou op zijn beurt show verkopen en de bal voor Tine ontzetten, maar struikelde bij deze actie erg knullig over zijn eigen voeten met een tegengoal als gevolg. Hilariteit alom! Op het eind van de match leek Thomas nog uit te vallen met een spierverrekking. Maar ondanks pijnlijke grimassen en verklaringen dat het voetbal erop zat voor de avond, trapte hij nog meermaals op doel. De tweede Pister die binnen de week betrapt wordt op het afleggen van valse verklaringen! Duidelijk een familietrekje!
Uiteindelijk haalde hij samen met Tine en Koen een 15 - 12 overwinning, en drie punten binnen. Achteraf wandelden, fietsten of strompelden we nog richting 'De Golf' waar Luc ons kwam vervoegen voor de traditionele crèmes en al dan niet gecombineerde drankjes en het fijne traktaat van Arne. Wie volgt volgende week zijn goede voorbeeld?!
Onze reporter ter plaatse, Arne Dumarey, schreef volgende bijdrage!
Onder een stralende zon arriveerden twee maal twee broers voor de aftrap, de gebroeders Verhoest en Dumarey. Het veld lag er mooi bespeelbaar uit en na een kort overleg werd er besloten van broer te wisselen. Wegens de afwezigheid van strandkabine-uitbater Koen konden de vier sportievelingen niet anders dan aan de slag te gaan met een plastic Bumbabal in plaats van met de gebruikelijke jabulani. Het team van Willem en Arne maakte een blitz-start. Dankzij de dansende dribbels van Willem en een mooi één-tweetje stond de 2-0 al snel op het scorebord. Team Michiel en Arthur lieten zich echter niet van de wijs brengen en na enkele mooie loopacties van Arthur en wat plaatsballen van Michiel stond het al snel 2-5. Halftime dan en na het wisselen van kant werd de wedstrijd wat intensiever. Willem en Arne kwamen terug tot 6-5, tot Arthur zijn voet verstuikte. Dit bleek niet veel later een laag bij de grondse afleiding, want met de verstuikte voet bleek Arthur dan plots toch even goed of zelfs beter te spelen. Het werd uiteindelijk heel spannend en bij 9-9 had Michiel een open kans om het af te maken na een mooie voorzet van Arthur, maar Arne was alert en snoepte Bumba af van zijn broer. Arne rook zijn kans en sprintte naar het doel waar hij met wat geluk nog net de bal kon binnentikken. Tien-negen dus en dit maakt het weer spannend in het klassement, want Arne springt over Nikolaï en neemt wat meer afstand van Koen. Ook Willem doet een goede zaak en springt van de dertiende naar de achtste plaats.
Na de uitputtende, maar deugddoende match werd er afgezakt naar het strandhuis, voor 6 Ice-teas en 2 ananassapjes. Naast het gezellige gekeuvel werd ook de verdraagzaamheid van de jobstudente op haar eerste dag even op de proef gesteld toen de jongste drie spelers het nodig vonden om subtiel om nootjes te roepen die we niet gekregen hadden. Er wordt alvast reikhalzend uitgekeken naar volgende week!
Nicolaï kwam, zag & overwon. En schreef ook een verslag. Enjoy!
Afgelopen vrijdag trokken er donkere wolken over het strand van Oostende. Gelukkig bracht buienradar, de sinds enkele weken frequent bestudeerde weersite, uitsluitsel. Het zou zeker tot 20u30 min of meer droog blijven. Bijgevolg verscheen er negen man aan de aftrap voor een heerlijke pot voetbal.
De teams werden ingedeeld naar leeftijd. De drie ouderdomsdekens van de aanwezigen, Thomas, Nicolaï en Koen namen het op tegen Arne, Arthur, Willem en Michiel. 15 minuten later kwam Toon het eerste team versterken. Ondanks een groot numeriek overwicht was de eerste kans voor Thomas, die de bal in twee keer nipt langs de linkerpaal besloot. Toch hadden ze het spel in de beginfase niet in de hand. De jongelingen startten sterk en kwamen zowaar 0 - 3 op voorsprong. Het sein voor de tegenstanders om een tandje bij te steken. De combinatie van techniek (Koen en Thomas), doorzettingsvermogen en enthousiasme (Toon en Nicolaï) bleek al snel de bovenhand te krijgen over de conditioneel sterkere tegenstanders. Met mooi combinatievoetbal werden de bordjes eerst in evenwicht gehangen alvorens helemaal door te drukken tot er een comfortabele voorsprong van 11 - 4 op het bord verscheen.
Ondertussen was het half negen gepasseerd, met een eerste buitje als gevolg. Toen het steeds erger begon te worden, was het duidelijk dat het Strandhuis wenkte en dat de partij snel beslist moest worden. De individuele kwaliteiten van Koen en Thomas zorgden dan ook in geen tijd voor een 15 - 4 eindstand waarna beide teams afdropen richting Strandhuis.
Naar wekelijkse gewoonte werden de crèmecoupes weer aangerukt en vloeide de (voornamelijk niet alcoholische) drank rijkelijk. Ondanks diverse pogingen van Thomas ontbraken de bitterballen deze week echter. De serveuse was niet te verwurmen waardoor er een einde kwam aan deze gezellige avond die heel wat verschuivingen in het klassement teweeg bracht. Nicolaï neemt de leiding in het klassement over, op de voet gevolgd door Koen en Arne. Maar ook Thomas en Toon (die maar even vijf plaatsen vooruit ging) doen een uitstekende zaak. Arne is alvast op revanche belust en heeft al laten weten de komende week extra hard te trainen om zijn poleposition te heroveren.
Het hoosde de hele dag boven Ostend City, maar toen wij naar buiten kwamen, ging de zon ook spontaan schijnen. Ook nu konden we de aanwezigheid van zon 7 personen ten zeerste appreciëren. Door de hevige regenval was de zee groter dan normaal en dus zat er niets anders op dan op het zachte zand aan de slag te gaan. Koen, Willem & Toon vormden een gevreesd triumviraat die hun kuiten mochten insmeren om de fysiek sterkere Arne, Arthur, Nicolaï en Wendy partij te geven
Een hobbelig veld waarvan de linkerflank bovendien een 5-tal meter lager lag dan de rechterflank, die op zijn beurt vakkundig afgeschermd werd door de talloze witte toeschouwers die roerloos het toneel gade sloegen. En 2 debutanten, die zo de leeftijdsgrens langs beide kanten vandaag verlegden. Omstandigheden waarvan een mens onder de indruk van zou zijn. Gelukkig zijn wij allemaal atletische gebouwd en beschikken we over een goddelijk lichaam en mentale kracht op overschot waardoor we het niet aan ons gezond hart laten komen.De partij kwam echter toch moeizaam op gang. Na de 1-0 die binnengewerkt werd door Koen hingen de bordjes in een oogopslag weergelijk. Toen Wendy zich ermee ging bemoeien en zo als vrije vrouw kon fungeren bleek de tegenstand niet opgewassen. Het eerste uur konden Toon, Willem & Koen nog de indruk geven mee te kunnen, maar toen de man met de hamer uithaalde zeeg de tegenstand neer. In amper een paar minuten tijd evolueerde te score van 3-6 naar 3-10. Een duidelijke overwinning. Een bitter verlies. Maar een veldslag verliezen kan gebeuren, de oorlog is nog niet gestreden. Neemt men volgende week wraak? Afkomen is de boodschap! Volgende week dus! 19u30.
Een uitermate belangrijke kwalificatiewedstrijd in het teken van Euro 2012 in Polen-Oekraïne. Mits winst houden we het lot in eigen handen om het barrageduel te spelen. Onze steun is dus meer dan nodig. Maar de vele successupporters zijn ons te snel af en dus konden we geen ticket bemachtigen voor een zitje in het Koning Boudewijnstadion...
Om ons toch enigzins in de sfeer te wanen werden we uitgenodigd ten huize Arne Dumarey. Op de grens van De Haan & Middelkerke werden we in de Jacobinnesselaan 9 hartelijk verwelkomt met een hapje en een drankje. Het TV-scherm van 110x60cm was reeds opgewarmd door Roger Federer & Novak Djokovic. Dus namen Wendy, Dominique, Koen, Arne, Nicolaï, Sanne, Vincent, Arthur, Willem & een nobele onbekende plaats in de zetel. Al na 3 minuten trapte Marvin Ogunjimi de bal tegen het net en de euforie in de woonkamer. 20 minuten later wist een Turk (zoals gewoonlijk) de sfeer verpesten. Nog talloze kansen, tot een penalty toe, kregen de rode Duivels om de 3 punten thuis te houden, maar het mocht niet baten. 1-1 eindstand en dus krijgt iedereen die in dit verslag aan bod komt 1 punt, behalve Djokovic. Sorry Novak...
Nog eens vrijdag, Nog eens sjotten opt strange? Zien we dat zitten? Vijf mensen stonden paraat; Toon stond tussen twee laatdiensten door op vrijdag nog eens klaar voor de strijd; Thomas, het ouderdomsdeken, die dit seizoen iedereen een poepje wil laten ruiken; Koen, die voluit voor de titel gaat, Vince, klaar voor het seizoen van de bevestiging regelrecht naar playoff 1 en Arthur jong, vinnig en duikt overal onder, langs en door; Toon, Vince en Arthur tegen Thomas en Koen en blijkbaar was dit een goede opstelling, want al vlotjes werd het 5 tegen 5. Nog tien goals te gaan voor één van de twee ploegen hun geheim wapen binnenhaalde; Tromgeroffel en klokkenluiders alom want Jasper Feyen kwam op het veld en voegde zich bij Koen en Thomas. Het andere team kreeg geen schrik, Arthur slalomde de drie (die nog op zoek waren naar hun structuur) en met uitstekende of soms iets minder geniale passes naar Vince kwamen ze plots 9-5 voor. Tot helaas pindakaas de nieuwkomer zijn draai vond in zijn team en Toon zichzelf weer eens voorbijdribbelde en enkel schijnbewegingen maakte, waar alleen hij in liep. Ja inderdaad tot dat moment vlotjes kwam het gelijk. Toen Toon zijn enige goede moment had werd hij nog afgeleid door zijn eigen teammaats. Dit maakte het tot een vlotte overwinning voor het Team van Thomas, Koen en Jasper. Koen volop met zijn neus richting titel. Is zijn broodje gebakken? Of komt er plots gevaar van nieuwkomers of ander gespuis?
Alleszins telkens stof genoeg om over na te kaarten. Zo konden we in een nog redelijke wachttijd een drankje krijgen in het strandhuis en werd er al teruggeblikt op de vroegere matchen en werd er vooral veel gelachen. Iedereen had duidelijk zijn mopvest en lolbroek aan, wat zelfs op applaus werd onthaald door Deheer Vandelanotte. Een Fruchtenkurf en bitzerballen het ging er vlotjes in. Een avond voor herhaling vatbaar.
Op een zonnige maar winderige vrijdagavond staan 5 spelers aan de aftrap van een nieuw wedstrijdje strandvoetbal. Het ene doel wordt bewaakt door Arne & Koen. Zij zullen alles uit de kast moeten halen omNicolaï, Luc & Arthur te verslaan
Het terugtrekkende water en de waaiende wind zorgen ervoor dat we enkele wiskundige formules moeten raadplegen om het plein uit te tekenen. Een eitje voor de hoogbegaafde deelnemers. Om verder de wiskunde te testen slaagt het team met 3 spelers erin om meteen een 4-0 voorsprong uit te bouwen. Nadat Koen zijn schoenen uittrok die hij aan had om blessures te vermijden evolueert de score naar 3-5 en vervolgens 7-7. Niet dat het er iets mee te maken heeft hoor.
Arne & Koen voelen elkaar steeds beter aan en wanneer we besluiten om het omgeploegde veld te verlaten en een deftig stukje zand uit te kiezen neemt de spanning en sensatie toe! Arne mist enkele keren onbegrijpelijk voor doel, Nicolaï wordt heerlijk gepoort en Arthur pakt bij 14-14 uit met een plaatsbal die via de binnenkant van de paal in doel verdwijnt en zo zijn team 3 punten bezorgd.
In het strandhuis aangekomen daagden Sanne & Vince nog op voor een natje. Tot laat op de avond gaan de petrussen, orvals, chimays, pintjes, ijsjes & kaasplankjes vlot binnen. Alweer een fijne avond!
Een stralend zonnetje scheen ook nu weer op het charmante voetbalveldje nabij de Noordzee. Toon moest op het laatste moment afhaken zodat er 6 sportievelingen op het appel verschenen. Na kort overleg werden twee teams gevormd. Steven, Arne en Vince namen het op tegen Nicolaï, Koen en youngster Matthias. (die in de ploeg gedropt werd om de gemiddelde leeftijd wat naar beneden te halen). Na een uitzonderlijk korte studieronde werd er onmiddellijk ingevlogen. Het water was immers in opmars, dus moest de partij aan een behoorlijk tempo afgewerkt worden. Het spel ging goed op en neer, maar Koen slaagde er niet in om tot zijn gebruikelijke acties te komen. Hij wees daarvoor met beschuldigende vinger naar het terrein. Ook Vince vergat regelmatig zijn bal. Hopelijk zorgen de terreinverzorgers volgende week voor een betere mat. Arne begon echter zijn kans te ruiken om uit te lopen in het klassement en speelde dan ook zonder franjes en zorgde hierbij vaak voor gevaar. Enkel waarschuwende medespelers zorgden ervoor dat hij open kansen te vaak nog de nek om wrong. Steven kegelde op zijn beurt Nicolaï omver maar werd nog geen minuut later zelf onderuit gelopen door Koen. Toen Stevens team tot 9 - 6 kon uitlopen, leek de match beslecht. Het sein voor de tegenstander om een versnelling hoger te gaan spelen en dankzij onder meer een wonderbaarlijk mooie corner (ongetwijfeld een ingestudeerd nummertje) hingen de borden even later alweer gelijk. Wie dacht dat die vervloekte play offs spannend waren, die was afgelopen vrijdag duidelijk afwezig op het strand. Met een snedige voorzet zonderde Matthias Nicolaï alleen af voor doel. De vele sprinten achter de bal (en buiten het veld) hadden de spits van dienst echter vermoeid gemaakt waardoor de scherpte voor doel ontbrak. Twee minuten later mocht Nicolaï met hangende schouders het veld verlaten wanneer Arne, door een tweede flater in evenveel minuten, de winning goal kon scoren. Matthias en Arne doen de beste zaak in het klassement. Matthias verzamelde zijn eerste puntje en Arne kon drie punten uitlopen op Koen & Nicolaï. Maar het seizoen is nog lang en de achtervolging wordt in de komende weken zeker ingezet.
Mooi weer en een hobbelig veld, de ideale combinatie voor Steven & Koen om het op te nemen tegen Nicolaï, Arne & Thomas.
Al van de eerste minuut bleek dat Steven teveel frietjes gegeten had en Koen te weinig patatjes. Het resultaat was echter hetzelfde, een beperkt loopvermogen. Het speelde allemaal in de kaart van de tegenpartij en die wisten dit dan ook goed uit te buiten. Met snedige acties van Nicolaï & Arne werd er vaker dan anders gescoord. Tel daarbij nog eens Thomas als spelverdeler bij en dan weet jet wel. Resultaat na amper 40 minuten: 10-5.
Tijd zat dus om nog een 2e & 3e partijtje af te werken. Met wisselende teams bleek de spelvreugde toch belangrijker dan de score.
Bij deze dus 3 punten voor Nicolaï, Thomas & Arne. Steven & Koen doen het met 1 puntje, waardoor deze laatste zijn maximum kwijt is. Arne is de nieuwe leider in het klassement met 9 punten (op 10). Koen wordt bijgehaald door Nicolaï met 8 punten. De rest hangt ook nog allemaal goed aan elkaar! Uiteindelijk belandden we op het terras van de golf waar we gezelschap kregen van een bende internationale ornithologen, die reeds in de vorige verslaggevingen aangekondigd werden!
