er slaapt een man in mijn huis soms noem ik hem de mijne hij neemt fateuil en ether in hij snijdt mijn adem af dan sluip ik nors de kamer uit ze werdt teveel de zijne teveel zijn lucht zijn bloed zijn brood dat ik wel eten moet de hand die ik dan bijt en die me steeds weer voedt
en dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren dat is het kind van hem waarop ik eeuwen broed en wellicht nooit zal baren alleen de man zuigt zog hij sloeg de diepste wond hij scherpt mijn bloedbaan aan en zet mijn angels klem van alle huizen woon ik liefst in hem
je kruipt voor de tv tegen me aan alsof je bent thuisgekomen na jaren te hebben gezocht
terwijl groente door je handen gaat vul je de kamer met jouw liedjes en voert me jouw geschiedenis
kon ik maar zachtjes -zonder het licht te breken- zeggen wat je echt voelt er niet altijd echt is
uit verlorenwoorden van michael grunlo
26-11-2011 om 09:12
geschreven door merel
22-11-2011
zijn beschrijving van de spanning van het versieren en in de steek laten van vrouwen,van het hoerenlopen en van de scheiding tussen liefde en seks,is een verhaal van een verslaving,van onvermogen,onmacht en dwangmatigheid.
hij zegt dat hij het nooit zo gezien heeft,maar dat het dat wel is.
uit I.M. van connie palmen
22-11-2011 om 12:30
geschreven door merel
17-11-2011
vreemdgaan
een serieuze relatie hebben maar wel flikflooien (vreemdgaan) met een ander waarom?