Beste leden en vrienden van het Verbond VOS Oost-Vlaanderen,

Reeds vele jaren  behoort het  tot mijn voorrecht maar ook  tot mijn aangename plicht u allen, in naam van het bestuur van het Verbond VOS, gouw Oost-Vlaanderen, een voorspoedig, gezond en gelukkig nieuwjaar te wensen. Die wensen gaan ook naar allen die u dierbaar zijn. Moge dit jaar voor u een jaar zijn waar jullie de tijd en ruimte nog vinden om te dromen , illusies te hebben die nog kunnen bloeien, en bovenal ook een jaar zijn om het “leven” in al zijn aspecten lief te hebben.  Moge dit jaar ook een begin zijn voor hetgeen wij reeds zolang naar streven: een vrij, vredesvol en onafhankelijk Vlaanderen.

Met de herinnering aan 2009, waaruit blijkt dat het op vele vlakken en zeker op economisch en bancair vlak,  veel beter kon, hopen wij dat 2010 een jaar moge zijn van grote vrede, vreugde en van samenhorigheid onder de Vlamingen. Dat wij kunnen realiseren wat ons dierbaar is, een jaar waarin wij , gezond naar lijf en leden gelukkig mogen zijn en dit geluk  met anderen kunnen delen.  

Nochtans begon dit jaar met triestige momenten. Een ogenschijnlijk sympathieke kerel bleek een moordenaar en verkrachter te zijn, men spreekt reeds van een seriemoordenaar.

Een ietwat vrolijk dronken , maar in werkelijkheid toch trieste noot was het optreden in de senaat van minister van pensioenen Daerden. Alle TV stations in Europa hebben de beelden opgevraagd om ze in hun land te tonen. De Belgen komen er weer belachelijk uit , maar Di Rupo neemt daar geen aanstoot aan want het is de economie die belangrijk is niet een dronken minister.  En daar hervallen we in het geen ik reeds meer dan 50 jaar  ervaar: toen in mijn jeugdjaren, in mijn streek de banden op elke verlichtingspaal verschenen met de titels: federalisme, amnestie, zelfbestuur , Sidemar, was dit ook niet belangrijk. Ondertussen hebben we inderdaad godzijdank een beetje federalisme maar, als ik oude politieke krokodillen hoor zeggen dat BHV reeds 20 had moeten gesplitst zijn dan vraag ik mij af wat de loodgieter Dehaene in feite nog komt doen. Voor ons geen probleem toepassen van de wet en splitsen van BHV zonder compensaties aan de franstaligen.   

Eén van de armste landen Haïti  werd getroffen door een niets ontziende aardbeving met meer dan 100.000 doden en misschien 200.000 gewonden. De bevolking van dit land is jarenlang uitgebuit en heeft decennia lang allerhande despoten en dictaturen gekend, zoals o.a. de familie Duvalier : Papa Doc en  Baby Doc. Ook moeder natuur heeft dit land verschillende keren met rampen overladen.

Alhoewel men het kon verwachten kwam de boodschap van de sluiting van Opel Antwerpen met, ook in de nevenbedrijven aanzienlijk baanverlies, heel hard aan.  Waar zitten nu die zogenaamde Wijzen uit de politiek? Al iets gehoord van Martens, Dehaene, Eyskens, Tobback . Neen ze kunnen daarmee geen bestuursmandaat verdienen.  Maar Dehaene die toch een goed betaald bestuursmandaat heeft bij Inbev was, als vroegere ACV man, volledig van de wereld verdwenen tijdens de staking bij Inbev Leuven.

Dit zijn enkele gebeurtenissen die plaatsvonden tijdens de eerste maand van 2010. Ik kon niet nalaten ze toch even te vermelden omdat ze onrechtstreeks nauw aansluiten aan hetgeen wij met het Verbond Vos als pijlers hebben namelijk vrede en geluk van de mensen, zelfbestuur en onafhankelijkheid, godsvrede en samenhorigheid.  

Reeds op het einde van 2006 hebben wij, vanuit Vos Oost-Vlaanderen, met een schrijven naar het OVV gevraagd om tussenbeide te komen en te stoppen met de ergerlijke scheiding tussen IJzerbedevaart en IJzerwake. Dit is ons destijds door sommigen niet in dank afgenomen. Nog steeds denken we dat het onze plicht is rekening houdende met één van onze pijlers namelijk Godsvrede te zorgen voor eenheid en samenwerking in de Vlaamse Beweging . Wij willen terug een stimulans geven om tussen beide organisaties tot een gesprek  of overeenkomst te komen. Dit is tenminste de wens van zovele goedmenende Vlamingen.

Vrienden, 

Tot besluit van mijn toespraak wil ik graag een dankwoord uitspreken aan het bestuur van Vos Oost-Vlaanderen. Waren er soms voor het één of andere probleem meningsverschillen, steeds werden ze in het bestuur van VOS Oost-Vlaanderen op vriendschappelijke manier opgelost. Dit bestuur is het voorbeeld voor wat heet godsvrede, samenhorigheid of verdraagzaamheid , daarvoor dank ik hen.

En vrienden, ik dank u allen voor uw luisterbereidheid. 

Jacques De Groeve
voorzitter VOS Oost-Vlaanderen
24 januari 2010