Op Aswoensdag ontvingen we tijdens de eucharistieviering allen een askruisje. Hiermee werd het startschot gegeven van de veertigdagentijd.
Een tijd om het eens wat anders te doen, een tijd om wat soberder te leven, meer aandacht te hebben voor gebed en het regelmatig stil te maken.
Ook een tijd om te denken aan hen die niet kunnen zeggen: "Wat eten we vandaag?"
Maar wél : "Zullen wij iets kunnen eten vandaag?"
Na de viering werden we met de catechisten gezonden naar zieke en bejaarde mensen.
Het was vreugdevol te mogen ervaren hoe gelukkig deze waren met ons bezoek.
|