Het heeft hier een beetje stil gelegen omdat ondergetekende het nogal druk had. Stap 1 - jong talent zoekt steun en Stap 2 - in zijn voetspoor zijn ondertussen achter de rug. Het waren beide deugddoende ervaringen.
We zijn op zoek gegaan naar wie voor ons een steun kan betekenen en hebben een trekpoppetje geknutseld dat ons liet inzien dat we elk een deeltje zijn van een belangrijk geheel.
In stap 2 gingen we dan op zoek naar de Jezusfiguur en knutselden we samen een adventskrans. Over deze stap schreven Elien en Laura hun ervaringen neer. Als je op de foto klikt kan je ook de andere foto's van deze fijne voormiddag bekijken.
Hallo ik ben Laura .
Ik ga jullie een beetje vertellen over wat we vandaag hebben gedaan op de catehese.
Als eerste zijn we even naar de kerk geweest en dan hebben we groepjes gemaakt. En elk kind van je groep kreeg dezelfde kaarsjes kleur . We moesten toen 3 verhalen lezen en daar vraagjes op beantwoorden, welke betekenis dat dat verhaal had en hoe dat jij dat ook kon proberen.
Toen waren we klaar en gingen we terug naar het parochiehuis en hebben in je groep de kaarsen ingevuld.
Een van je groepje moest dan die grote kaars aansteken.
We hebben ook gepraat over de advent en we gingen daarom ook een adventskrans maken met handjes.
Je moest je hand op een blad papier tekenen en dan opschrijven wat je op je kaarsje hebt geschreven.
Want dat moesten we ook doen iets op je kaarsje schrijven dat jij kon doen en elke kleur had een thema ik had rood dat thema was de liefde.
Toen hadden we alle handjes op een witte krans geplakt en de grote kaarsen erop toen hadden we een adventskrans van onszelf die ging morgen in de kerk staan.
het was een hele leuke dag.
KAARSJES, Toen we binnenkwamen kreeg je een kaarsje een rood, groen of een blauw. Daarna gingen we naar de kerk en moesten we in groepjes van de kaarsjes gaan zitten. We moesten een verhaal lezen en daarna vragen beantwoorden, het ging niet altijd makkelijk. Dat moesten we drie keer doen en natuurlijk drie verschillende verhalen. Als dat gedaan was gingen we terug in het parochiehuis. Toen kregen een paar kinderen de grote kaars van Nele, Bea of Marian. Toen moesten ze voorlezen voor de hele groep. Daarna gingen we in de groepjes van de kaarsjes zitten en moesten er iets opschrijven. Mijn kaarsje was 'Liefde: oude kleren of spullen die nog goed zijn weg te geven aan kinderen,' en dat moesten we voor de hele groep vertellen. Toen was het pauze, er was iemand jarig HIEP HIEP HOERA!!!!!! :) Dan moesten we onze hand tekenen en je gedichtje van je kaarsje daarin schrijven en je naam. Daarna maakten we een adventskrans van alle handen. De vier grote kaarsen erop met een rood lintje. Dit was onze catechese en tot de volgende keer. Daaaaag en tot volgend jaar, Elien
Op zaterdag 8 oktober 2011 ging ons nieuwe catechesejaar van start. Om 13u stonden 20 vormelingen-in-spé paraat om een namiddagje samen te werken en groep te vormen. Rond het thema 'De lange weg: zie je er iets in, ga je met me mee?' gingen we van start. We speelden spelletjes, zongen liedjes, deelden ervaringen en gevoelens,... Wij hebben het al lang gezien: jullie zijn een fijne groep en ook dit jaar werd het vast wel geweldig!
De catechisten
Hier lees je hoe Lissa de startdag ervaarde:
1rste catechese.
Om kennis te maken hadden we wel iets redelijk bijzonder gedaan, we moesten in een kring gaan staan en dan moesten we een bol touw naar elkaar gooien. En op het laatste kwamen we dan als een spinnenweb uit dat betekende dat we allemaal verbonden zijn.
Daarna hebben we nog een spelletje gespeeld, dat was: dat je op de juiste volgorde moest gaan staan of van jong naar oud Toen mochten we even buiten spelen.
Als we terug binnen waren gingen we een werkblaadje maken, zoals jij is er maar 1. Daar moesten we allemaal vragen invullen zoals: ik doe mijn petje af voor , ik krijg buikpijn van .
Daarna hebben we nog een tochtgenoot moeten kiezen. dan gingen we naar buiten voor een stellingenspel, dat zijn vragen zoals: ik kom naar de vormselcatechese omdat ik moet van thuis. Dan moet je ja ? of nee antwoorden.
Daarna hebben we ook nog een persoonlijke brief van god gekregen daar moesten we dan op antwoorden daarna hadden we de brief verbrand zodat hij bij god zo komen.
Toen was de les bijna gedaan, maar voor we naar huis gingen beden we eerste nog een gebedje en daarna hadden we nog gezongen.
Ik verheug me al op de volgende les!! JJJJJJ
Door: lissa verlinden
Ook Ayko vond de startdag een fijne ervaring. Hieronder lees je zijn verslagje:
de 1ste dag was super leuk we hebben
een brief van god gekregen
en er op geantwoord!
we hebben een tal van spelletjes gespeeld in het begin
een kaft met allemaal info in en hoe wij ervoor zorgen voor een goed vormsel
een boekentasje waar in staat wat je mee moet nemen als je op tocht bent.
en we moesten een brief schrijven oor iemand die mee wil gaan naar de
naamopgave.
kortom het was ee hele leuke dag op de catechese
groetjes ayko:)
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En ook Arthur deelt met ons zijn ervaring over de startdag: De startdag van de catechese
We
begonnen met in onze kaft iets in te vullen over zo als jij is er niemand
anders.Daarna speelden we spelletjes
met een betekenis zoals : spinnenweb, dat staat voor dat we samenhangen.Toen de pauze gedaan was kregen we een brief
van God, waar we daarna op moesten antwoorden.Toen we de brief dubbel hadden gemaakt, gingen we naar buiten en
verbrandden we die in een pot. Zo kon God de rook ontvangen en wist Hij wat wij
geantwoord hadden.Als laatste hadden we
nog een brief geschreven voor onze tochtgenoot.We namen afscheid en gingen naar huis.Ik vond het wel leuk. Sommige dingen waren niet even gemakkelijk maar
toch het was heeeeeeeeeeeeel leuk.
ARTHUR
En als je op de link hieronder klikt dan kan je onze foto's bekijken:
Vormselcatechese geven is altijd een beetje afscheid nemen. Elk jaar in de lente
weer afscheid nemen van een fantastische groep jongeren waarmee je 10 maanden
lang op weg mocht gaan.
Maar het is ook steeds weer een nieuw begin. Het begin van weer 10
maanden op weg met een nieuwe groep die even enthousiast de weg naar het
Vormsel aanvat.
Het afscheid
was na het vorige werkjaar nog iets moeilijker dan anders. Ingrid en Peggy, die
zich 5 jaar lang als vormselcatechist engageerden, waren nu toe aan nieuwe
uitdagingen. Ze sloten het werkjaar in schoonheid af en werden in de
vormselviering uitgebreid bedankt voor hun inzet de voorbije periode. Bovendien
is afscheid bij catechese nooit écht afscheid. We blijven elkaar ontmoeten, wat
we samen deelden zal nog lang blijven nazinderen Maar dus was ook het nieuwe begin dit jaar wat meer bijzonder. Met een 'vernieuwde' catechistenploeg geloven we er in dat ook dit catechesejaar weer een fantastisch jaar zal zijn!
Lang geleden dat je nog van ons hoorde. Toch werd er ondertussen weer hard gewerkt op die weg naar het Vormsel. Deze belangrijke dag komt dan ook erg dichtbij. Op donderdag 2 juni is het zover!
Voor die tijd zetten we nog Stap 5 en die ging over de eucharistie. Hieronder vind je het verslagje en de foto's:
Er stond een moeilijk thema op ons programma: de eucharistie. Veel uitleg en een paar moeilijke begrippen, we gingen even kijken vanwaar die "eucharistie" komt en waarom we nu eigenlijk eucharistie vieren en wel of niet naar de mis gaan.
We vulden eerst kort een vragenlijst in waarbij we even moesten stilstaan bij wat "eucharistie" voor ons betekent. Daarna bekeken we in 2 groepjes een bijbeltekst. Elk groepje bekeer een andere tekst en moest die dan uitleggen aan de andere groep. De eerste tekst ging over de eerste christenen en hoe ze leefden, de tweede tekst ging over het laatste avondmaal van Jezus.
Daarna mochten we een reden kiezen waarom we niet naar de mis gingen, want het bleek wel dat de meesten van ons niet vaak naar de mis gaan. Bea probeerde ons dan te overtuigen om tóch te gaan. Dat deed ons wel een beetje nadenken en overtuigde sommigen wel om er eens dieper over na te denken.
Daarna vertelde Marian, aan de hand van een Powerpoint, ons de gelijkenissen tussen eucharistie vieren en thuis een feest vieren, want eigenlijk lijkt dat toch wel op elkaar. We moesten zelf begrippen aanvullen en dat lukte ons aardig. J
Om af te sluiten mochten we nog even uit volle borst onze liedjes oefenen. Omdat we allemaal zo flink hebben meegewerkt, waren we vandaag eens goed op tijd klaar, dat was ook fijn!
Het was vandaag geen gemakkelijk onderwerp, maar omdat iedereen supergoed meewerkt, is ook deze voormiddag weer omgevlogen!
Stap 3 op weg naar het Vormsel stond in het teken van 'Vreemde wordt vriend'.
De bedoeling van deze stap was dat we eens op zoek ging naar andere mensen uit onze parochie. Wat doen ze binnen de parochie, wat is hun taak, wat drijft hen,.... Op die manier hoopten we jong, minder jong en oud wat dichter bij elkaar te brengen.
Het werd een erg deugddoende activiteit. In 4 groepjes gingen we op be'ZOEK'. Hieronder vind je de verschillende verslagjes.
Amber M., Davina, Ilka, Jarne, Jolien C., Maxime ging op bezoek bij Wiske van KVLV
Silke, Floor, Robbe, Brandon, Paulien, Jana mochten samen met koster Jos Deijgers op bezoek in de kerk
(dit vond Jana van het bezoek)
we hebben mensen van de kerk geïnterviewd
we moesten vragen stellen en ze hadden op alles een antwoord
we hebben veel bijgeleerd
het was heel tof en toen we terug waren hebben we nog toffe spelletjes gespeeld
het is heel leuk op de catechese
het zijn ook lieve mensen die het doen
we hebben al veel plezier gemaakt en we gaan nog veel plezier maken
Amber D., Arno, Geert-Jan, Brent en Jolien kregen bezoek van het Jeugdpastoraalteam van onze parochie. Aan de hand van spelletjes 'proefden' zij van wat jongeren pastoraal o.a. kan bieden.
(dit vond Jolien er van)
we moesten eerst vraagjes oplossen, daarna vroegen ze of we er iets over wouden weten.
Toen iedereen terug was, speelden we een spelletje, een magisch spelletje. Iemand werd de kamer uitgestuurd, binnen moest iemand op een stoel gaan zitten. Degene die in de gang stond moest nadien raden op welke stoel er was gezeten.
Het tweede spelletje heette 'familie'. We werden in 3 groepen verdeeld. In elke groep zat een zus, een broer, een baby, een moeder, een vader een opa en een oma. Opa en oma moesten de naam van hun familie schrijven met tandenstokers. Toen kwamen de zus en de baby aan de beurt. Ze kregen een blinddoek om. De zus moest een boterham met chocopasta aan de baby geven. Dan kwamen de vaders aan de beurt. Ze moesten een beschuit opeten en fluiten. De broers moesten toen een ballon opblazen en die zo snel mogelijk laten ontploffen.
Mauri, Sarah, Jorick, Laura en Niels brachten een bezoekje aan Willy en Margriet Schoumans-Wauters
Afgelopen zaterdag kwamen we weer een stapje dichter bij ons Vormsel. Aan de hand van enkele bijbelteksten kwamen we Jezus op het spoor. Door ons in te leven in zijn boodschap, probeerden we onze voornemens voor de advent op te schrijven.
Aan het einde maakten we ook een adventskrans met 4 symbolische kaarsen op, waarop we onze ervaringen neerschreven. De adventskranskreeg een plaatsje in de parochiekerk.
Hier lees je wat Geert-Jan en Floor er van vonden:
We hebben vandaag in de kerk teksten moeten lezen,en daarna vraagjes erover invullen. Dat was kei tof!!! We moesten ook een liedje zingen. De catechisten waren een Adventskrans aan het versierenop het einde. We waren een beetje over tijd. Maar het was toch leuk. doei!!! Geert-Jan
We hebben een kaars gekregen die ofwel rood, groen, blauw of geel eruit zag. Daarmee zij we naar de kerk geweest en hebben daar teksten moeten lezen en oplossen. We hebben de adventskrans gemaakt. Daarna hebben we een gebedje gedaan en heeft Bea gezegd wie we op 22 januari moeten interviewen. Dus moet ik ook nog vraagjes opschrijven op een blaadje wat ik aan die persoon ga vragen.
Tijdens een mooi verzorgde zondagsviering, gaven alle kandidaat-vormelingen hun naam op voor het vormsel. Ze werden hierbij geruggensteund door hun ouders en peter en meter. Zelf mochten ze een tochtgenoot kiezen, waaraan ze tijdens de viering vroegen of die met hen op stap wilde gaan.
Alle 22 toekomstige vormelingen vierden en zongen enthousiast mee en zo werd het een hartverwarmend moment. We zorgen binnenkort ook voor wat sfeerfoto's en de viering kan je hiernaast nog eens nalezen.
Graag sluit ik af met dezelfde tekst als tijdens de viering:
Als je twaalf bent, kan je veel als je in je rug de veilige steun voelt van een goede thuis. En daarom moeten wij ons altijd herinneren:
Als wij vertragen, zal het kind stoppen;
Als wij verzwakken, zal het mislukken;
Als wij twijfelen, zullen zij wanhopen;
Als wij kritiek uitbrengen, zullen deze jonge mensen stukken maken.
Maar, als wij voorgaan, zullen zij ons voorbijsteken,
Als wij lachen, zullen zij wonderen doen,
Als wij de hand geven, zullen zij hun leven inzetten,
Als wij bidden, zullen deze jonge mensen leren geloven,
Zij zullen ervoor zorgen dat het hier, thuis en overal goed wordt, dank zij Jezus Christus, waarvoor zij willen kiezen.
Zaterdag 23 oktober 2010. De 2e bijeenkomst van dit catechesewerkjaar.
In deze stap wilden we stilstaan bij de 'jonge boom' die deze jongeren aan het worden zijn.
Geen kind meer en toch nog niet volwassen. Wat is het nu eigenlijk? Zoals een jonge boom af en toe een paaltje als steun nodig heeft, zo heeft elk van ons af en toe een steun nodig. Een steun die met een rode draad bevestigd is. De rode draad van Gods vriendschap die met ons meegaat.
We probeerden met de jongeren om even in hun toekomst te kijken: zoals dat kleine boompje eens groot zal zijn, zo hebben zij ook een toekomst vol verrassingen voor zich liggen
Om die toekomst waar te maken, hebben ze echter steun nodig van mensen die hen een duwtje in de rug geven. Daarom kozen ze elk een 'tochtgenoot'. Een vertrouwenspersoon die samen met de hen de weg naar het Vormsel wil gaan en die hen ook daarna wil blijven steunen in hun jonge leven.
De brief die ze aan deze tochtgenoot mochten sturen, vind je hiernaast bij onze werkvormen.
Wij catechisten hopen dat het voor iedereen weer een deugddoende voormiddag geweest is. Hieronder lees je alvast hoe Silke het ervaarde:
Al dagen lang keek ik uit naar de catechese.
We kregen een mailtje van Bea wat we moesten mee brengen, onze kaft, de liedjes, schrijfgerief, kussentje of matje en ons goed humeur.Iedereen was er en had er zin in, behalve Jolien C. die spijtig genoeg ziek was.
We hebben onze liedjes herhaald, spelletjes gespeeld, en een verhaal gehoord.
Het thema was tochtgenoot. We moesten onze tochtgenoot kiezen. We schreven een brief voor hen om te vragen dat ze het willen doen.
Er stond een plant op tafel met een stok naast dat betekent wij zijn het boompje en het stokje zijn onze tochtgenoten.
Nele las een verhaal, Ingrid zette de muziek op en wij moesten luisteren met onze ogen toe. We moesten vraagjes oplossen over de toekomst bv dat je een feest houd als je 18 word, welk beroep je gaat kiezen en waar, dat je later met een bromfiets gaat rijden of met een auto of rij je met je oude fiets.
Het was super leuk vandaag.
Ik kijk uit naar de volgen de keer.
Groetjes Silke
En ook Brent wil zijn ervaring van deze leuke voormiddag met ons delen:
Gisteren was het de 2de samenkomst. Iedereen was aanwezig behalve Jolien C. ze was ziek heel jammer.
28 november is de naamopgave, 27 november moeten we repeteren.
Tot nu toe is het heel leuk en ik denk ook dat het leuk zal blijven. Met Bea, Peggy, Ingrid, Nele. De mama van Floor deed ook catechese maar ze is er mee gestopt.
Toen moesten we onze tochtgenoot kiezen, ik heb mijn mama gekozen. Ik vond het wel grappig want de stiefmama van Robbe heet ook Nadine net dezelfde naam als mijn mama. Maar doet er nu niet toe .
Dus we moesten onze tochtgenoot kiezen. Onze tochtgenoot moet ook op de naamopgave aanwezig zijn. We moeten ook onze doopkaars meebrengen en onze meter of peter of ze alle 2.
We hebben onze liedjes nog eens geoefend want we moeten het uit ons hoofd kunnen zingen tegen de naamopgave.
