We moesten ons reppen vanmorgen want om 11.00 uur begon de Nandi-experience in Shakaland. Dat is vergelijkbaar met Bokrijk maar dan met Zoeloes. Eigenlijk arriveerden we, volgens de traditie van onze familie, een kwartier te laat. Door omstandigheden buiten onze wil uiteraard: omdat inpakken en ontbijten altijd meer tijd kost dan we verwachtten en omdat de Franstalige hotelbaas nog uitgebreid afscheid wilde nemen. Maar naar Afrikaanse normen is een academisch kwartiertje een heel normaal gegeven. We konden dus zonder problemen aansluiten bij de rondleiding die nog moest beginnen.

Voor wie het zich afvraagt: de mannen droegen een boxershort onder hun dierenvellen en de vrouwen hadden hun koeienvellenrokjes vervangen door moderne exemplaren. Ze waren ook niet langer topless, wat sommigen spijtig vonden. Verder hadden deze moderne Zoeloes teenslippers aan en gebruikten ze trommels gemaakt van een olievat. Bij de lunch aten we gewoon ook met mes en vork zonder dat er rupsen en insecten op het menu stonden. Maar los daarvan kregen we een mooi beeld te zien van de Zoeloecultuur, hun klederdracht en dansen. En wisten jullie dat de prijs voor een gewone Zoeloevrouw 11 koeien bedraagt, voor een exemplaar van goede afkomst betaal je meer. Maar of de vrouwen mooi of lelijk zijn is geen bepalend criterium voor de prijs.

Na de lunch reden we langs suikerrietvelden en eucalyptusplantages. De bevolking kleurt overwegend zwart in KwaZulu Natal en langs de wegen vind je meer afval dan aan de Kaap. Het is hier ook warmer en minder bergachtig. Hier zit ook een ander soort apen: geen bavianen, maar vervets of anders gezegd groene meerkatten.

We verblijven in Saint Lucia, een bijzonder toeristisch stadje bij de monding van een rivier, in een lodge waarvan de kamers zijn gebouwd rondom een centrale tuin met onverwarmd buitenzwembad. Eigenlijk was het te koud om erin te gaan zwemmen. Maar de dappersten onder ons hebben het toch gedaan. We voelen ons hier niet onveilig en onze auto mogen we gewoon op de parking langs de straat parkeren. Maar toch vragen ze om het traliehek voor de deur te sluiten. Of dit voor de bescherming tegen apen, nijlpaarden of criminelen is, is ons niet geheel duidelijk. Wat we wel weten is dat de nijlpaarden hier straks op het grasveldje achter ons hotel zullen komen grazen. Als we ze zien moeten we op een veilige afstand blijven en mogen we zeker niet gaan lopen. We gaan wel even kijken, maar zijn niet van plan om enig risico te nemen. Spannend!

Wat trouwens ook spannend is, is het posten van dit bericht. Door een onstabiele internetverbinding hebben jullie de foto’s nog te goed van ons.