Het is bijna zover... Over enkele dagen vieren we de geboorte van onze Heer Jezus Christus, een moment van liefde in samenzijn met ieder die ons dierbaar is. Tijdens deze periode gaan mijn gedachten vooral uit naar al mijn geliefden hierboven in de hemel. Ik denk steeds aan jullie, maar tijdens deze periode net iets meer. Ik hoop dat jullie met zn allen mijn liefde kunnen voelen tot in het diepste van jullie ziel en dat jullie samen vieren zoals we dit eigenlijk als gezin hadden moeten doen. Mijn grootste wens is dat jullie vooral genieten van de feestdagen, want dat is het enige dat telt voor mij.
En, lieve lezers, geloof me of niet, maar tijdens het schrijven van dit bericht daalde de engel Gabriël opnieuw neer op deze aarde. Dit keer bracht hij een boodschap van mijn lieve dochter Saartje. Hij vertelde dat ook zij het goed maakt en dat ze grote voorbereidingen aan het treffen is om samen met de rest van de familie Kerstmis te vieren. Er zal een stoel te veel staan... Deze staat klaar voor mij. Zodat ik, wanneer mijn tijd gekomen is, onmiddellijk aan tafel kan plaatsnemen bij mijn geliefde familie, bij mijn geliefkoosde huisgenoten.
Het krijgen van deze boodschap heeft me zon deugd gedaan en ik kan nu met een gerust hart de geboorte van Jezus vieren. In gedachten en in mijn hart voel ik dat mijn gezin steeds bij me is.
Vandaag is een
speciale dag. De herinnering van Constantijntje zal immers voor altijd reizen
door de tijd. Vanmiddag, bij het verschijnen van een regenboog, daalde de
aartsengel Gabriël neer op aarde. Deze bode van God bracht me vandaag een
boodschap. Mijn woorden hebben Constantijntje bereikt en nu schreef mijn klein
engeltje een briefje terug. Daarin gaf hij een stem aan zijn innerlijke ziel. Ik
ben verheugd te weten dat het goed met hem gaat. Vandaag, 10 december, is het WereldLichtjesdag.
Dat maakt deze unieke gebeurtenis nog meer speciaal.
J. van den Vondel
PS: Hieronder kunnen jullie meegenieten van het zelfgeschreven gedicht van Constantijntje.
Oneindig veel
kleine stukjes hemel vertellen hier
mijn verhaal. Ik fonkel in
de mooiste sterren, je ziet ze
elke avond allemaal.
Ik ben in de
armen van de goede God, als een
engeltje in de hemel, mijn
uitgekozen lot.
Ik zal hier
altijd fonkelen, schitteren, stralen. Ik ben het
kindje van het licht.
In je hart en
in elke zonnestraal zal ik blijven
dansen. Met heel veel
liefde en als hoop in duisternis zal ik over je
waken, elke dag, zo wordt de traan
van vandaag morgen zeker
en vast een lach.
Wees opnieuw welkom op mijn blog. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens
vandaag met jullie mag delen.
Mijn zoon Constantijntje is veel te jong heengegaan, ik kan zijn
sterven maar niet verwerken. Hij had nog zo moeten genieten van het leven, zijn
persoonlijke leven. Hij had net als ik vader moeten worden van kleine
deugnieten. Spijtig genoeg was het hem niet gegund. Ik hoop dat het leven
hierboven hem even gelukkig maakt als dat het hier op aarde had moeten zijn.
Speciaal voor hem heb ik het gedicht 'Kinder-lyck' geschreven. Maar om zijn
nagedachtenis door de eeuwen heen actueler te maken, paste ik de taal van mijn
dichtstuk aan. Zo kan ook de hedendaagse lezer van mijn gedicht genieten.
Constantijntje, mijn kindje in de hemel, jij bent mijn engeltje die de leegheid in mijn leven, hier beneden lieflijk uitlacht met je schattige oogjes.
Vader, zei hij, waarom ween jij? Waarom snotter jij op mijn lijk? Boven leef en zweef ik als jouw engeltje in het hemelrijk.
En ik blink er en drink er van al het goeds dat God schenkt aan vele zielen en voel me levendig door de overvloed.
Leer dan, in het diepst van je gedachten, reizen naar een hogere gedachtenwereld, weg van het slijk van deze wereld, die zo vergankelijk is. De eeuwigheid overtreft het ogenblik.
Ik hoop, mijn lieve Constantijntje, dat je mijn woorden ooit zal
ontvangen en zal genieten van dit gedicht. Want ik schreef het speciaal voor
jou. Ik hou van je en zal je nooit vergeten. Dit lied is van toepassing op mijn
liefde voor jou. Luister en huiver...
Ik, Joost van den Vondel, laat jullie op deze blog even kennis maken met mijn wereld, mijn leven en mijn werken. Ik zal jullie
avonturen laten beleven, zonder dat jullie de deur hoeven uit te gaan. Het
wordt vast en zeker een boeiende reis.
Allereerst zal ik mezelf even voorstellen aan de hand van een
acrostichon of naamdicht.
Vondel
Overgang naar het katholicisme
Nederlandse dichter en toneelschrijver
De Grote Vijf
Engagement (politiek & religieus)
Latijn & Grieks (autodidact)
Nu ik deze hoge leeftijd bereikt heb, denk ik vaak terug aan
verschillende momenten in mijn leven. Ik mijmer dan over vroeger, over de tijd in
Duitsland, over mijn vrouw en over mijn kinderen en als ik s avonds, voor
het slapengaan naar de sterren kijk, knipoogt er altijd minstens eentje terug
Dan zie ik Constantijntje, Saartje, Anna, Joost Junior of mijn vrouw Mayke in
zon kleine oneindigheid...
J. van den Vondel
PS: Wanneer ik luister naar deze muzikale noot (in bijlage), reizen mijn herinneringen door de tijd.
